Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Ινδία Ομάν Σρι Λάνκα Sri Lanka και βλέπουμε.

[mapouna protopao]

Ημέρα ταξιδιού 9

Χθες το βράδυ, δυσκολεύτηκα να βρω κάπου να δειπνήσω. Τα τοπικά εστιατόρια ήταν κάπως μπλιαχ.
Ήθελα και να είναι open air , αλλά και να μην το πιάνει η βροχή , να έχει χάζι στο δρόμο και να έχει και άδεια να σερβίρει μπίρα.
Το μοναδικό που βρήκα με τις προϋποθέσεις μου , ήτανε γεμάτο. Τουρίστες κυρίως.
Αποικιακό, παλιό κτήριο, ωραία βεράντα και lounge μουσική. Αναγκάστηκα να περιμένω μέχρι να αδειάσει ένα στάντ , υποχωρώντας στο χάζι στο δρόμο, αφού ήταν βεράντα.
Μετὰ το φαγητό , πίνοντας την μπίρα μου κάθισα να σκεφτώ το μέλλον μου.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου , το Kandy είναι για μια μέρα, και όντως έτσι είναι. Κι έτσι είχα κλείσει δωμάτιο για μια νύχτα.
Με τούτο και με το άλλο όμως, και με την τρίωρη καταιγίδα δεν είχα δει σχεδόν τίποτα.
Σήκωσα το τηλέφωνο και πήρα την σπιτονοικοκυρά.
Οκ το δωμάτιο, μπορώ να μείνω άλλη μια νύχτα.
Λίγο πιο βόρεια από το Kandy και σε σχετικά μικρή απόσταση μεταξύ τους βρίσκονται τα σημαντικότερα UNESCO sites της Sri Lanka.
Η πρωτεύουσα κάποιου αρχαίου βασιλείου Anuradhapura, η ολίγον μεταγενέστερη Pollonaruwa , τα Dambulla Caves και το πιο γνωστό landmark της χώρας , ο Sigiriya Rock.
Είχα σκοπό να μείνω κάπου σε βολική απόσταση από όλα αυτά , και να τα επισκεφτώ με τους ρυθμούς μου, βλέποντας και κάνοντας δηλαδή.
Βρήκα όμως ένα shared transfer από ένα τοπικό τουριστικό γραφείο, που σε πάει πρώτα στο Dambulla Caves ,μετά στο Sigiriya Rock και αν θες στην είσοδο ενός εθνικού πάρκου για ένα δίωρο τρίωρο σαφάρι ελεφάντων και επιστροφή στο Kandy το απόγευμα.
Μου φάνηκε καλό deal , δεδομένης και της αστάθειας του καιρού. Το έκλεισα online και πουρνό πουρνό, αξημέρωτα δηλαδή, πήγα στο meeting point , έξω από το Τέμπλο του Δοντιού.
Έδωσα και τα συχαρίκια μου σε σε ένα ζευγαράκι που έβγαζε γαμήλιες φωτογραφίες.
Συνεπιβάτες, δύο σόλο Γερμανίδες, μια φροιλάιν στην οποία χαμογέλασα πλατιά και μια φράου που μου χαμογέλασε πλατύτερα. Κι ένα νεαρό ζευγάρι Βέλγων.
Πρώτη στάση σε έναν ινδουιστικό ναό στην μέση της διαδρομής. Φωτογραφία απέξω, τουαλέτα και τσιγάρο μέχρι να βγουν οι άλλοι.

Δεύτερη στάση Dambulla Caves ,
Η Χοζοβιώτισσα της Sri Lanka . Εισιτήριο 6 ευρώ, περίπου διακόσια τριακόσια σκαλοπάτια, σε 10-15 λεπτά είσαι πάνω.
Λατρευτικός χώρος, Βούδες καθιστοί και ξαπλωτοί οκ.
Μου άρεσε πολύ η διακόσμηση της οροφής της σπηλιάς. Ωραία μοτίβα πάνω στον πτυχωτό βράχο. Οι σπηλιές δεν είναι ψηλές, από 2 έως 6 μέτρα.
Είναι πέντε νομίζω, παρόμοιες. Οι δύο πρώτες και μεγαλύτερες είναι αρκετές.
Η έξοδος είναι από άλλη μεριά και υπάρχει ένας τεράστιος χρυσός Βούδας εκεί.

Το γκρουπ συμφώνησε ότι κανένας δεν ενδιαφερόταν για σαφάριοπότε συνεχίσαμε με το πάσο μας.
Κανονικά έπρεπε να πάμε στο highlight Sigiriya Rock.
Αυτός είναι ένα βράχος ακριβώς όπως τα Μετέωρα, αλλά μόνος του. Ένα Μετέωρο.
Έχει φοβερή λαξευτή διακόσμηση στη διαδρομή και φρούριο επάνω. Γενικώς αξίζει.
Το πρόβλημα είναι ότι έχει 1200 σκαλοπάτια και 35 δολάρια εισιτήριο.
Η φραου είχε ήδη αποφασίσει ότι δεν θα ανεβεί και ήρθε με τα Birkenstock.
Ο καιρός ήταν ανάμεσα συννεφιά και ψιλόβροχο.
Το ζευγάρι δεν θα γύριζε μαζί μας γιατί θα έμενε εκεί το βράδυ.
Δεν είναι ακριβώς κοινό μυστικό ,αλλά η ινσταγκραμικη φωτογραφία του Sigiriya Rock είναι τραβηγμένη από τον Pinduragala Rock.
Όπου Pinduragala Rock είναι ένας άλλος βράχος, περίπου ένα χιλιόμετρο πιο πέρα που δεν έχει την κάθετη κοψιά του Sigiriya Rock . Είναι ο πτωχός συγγενής του στις φωτογραφίες.
Αν δεν έχεις λοιπόν αντοχές να ανέβεις τα σκαλιά του Sigiriya ,πας στον Pinduragala να τον φωτογραφίσεις.
Αυτό κάναμε και μείς.
Οχι πως είναι εύκολο. Θέλει ένα εικοσάλεπτο με μισάωρο σκαρφάλωμα σε. απότομα σκαλοπάτια, για να φτάσεις σε ένα πλάτωμα με έναν ταπεινό ξαπλωμένο βούδα από τούβλα.
Μετά μπαίνεις σε ένα μονοπάτι σαν κοίτη ποταμού με τεράστια και ολίγον γλιστερά βράχια.
Σε κάποιο σημείο έχει και ένα χάσμα και πρέπει να πιαστείς από ένα σκοινί που έχουν δεμένο εκεί.

Αλλά όταν φτάσεις ,στο τελευταίο πλατώ, οκ είναι μαγικά. Σούπερ ουαου.
Το ζευγάρι των Βέλγων όπως και πολύς ακόμα κόσμος , θα έρθουν αύριο τα χαράματα εδώ πάνω , για να δουν τον ήλιο να ανατέλλει πάνω από τον Sigiriya.
Είμαι σίγουρος ότι θα είναι υπέροχα, αρκεί να μη γκρεμοτσακιστεί κανείς.
Δεν το ήξερα ότι και εδώ είναι sunrise spot, αλλιώς θα το έκανα κι εγώ.
Στον Pinduragala ανέβηκα εγώ και η φρόιλαιν και ποζάραμε ο ενας στον άλλον.
Η φραου ανέβηκε μέχρι τον Βούδα αλλά μετά φοβήθηκε μην γλιστρήσει.
Έχασε το καλύτερο. Τις έστειλα φωτογραφίες για να έχει να θυμάται αυτό που παραλίγο να δει.

Στον γυρισμό, η φραου μου είπε ότι έφαγε χτες κάπου πολύ καλά και αν θέλω να πάμε να φάμε παρέα. Χμ!
Ε άντε να πάμε.
Το πιο ενδιαφέρον της συναναστροφής , ήταν ότι έχει έρθει στην Θεσσαλονίκη , ως φίλαθλος της Άιντραχτ Φρανκφούρτης για ένα ματς με τον ΠΑΟΚ.
Τα σχόλια για τις τουαλέτες του γηπέδου της Τούμπας, δεν ήταν καθόλου κολακευτικά.
Άντε ρε γκρεμίστε το, το ρημάδι, Έχουμε γίνει ρεζίλι διεθνώς.
Το σχέδιο της ήταν να ανέβει την επαύριο στο προαναφερθέν Adam’s Peak.
Αν ανεβείς, στείλε μου φωτογραφίες της είπα.
Και την έστειλα. Στην ευχή του Θεού.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι με το μπιρι μπιρι έχασα το δίωρο εξερεύνησης του Kandy αφού σκοτείνιασε.
Και η βρόχα έπεφτε right through που λέει κι Ζαμπέτας.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• …

  Go to chapter

  Go
• 40

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 40

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Ωραια αρχή!
Μείνε όσο ατημέλητος θέλεις μέχρι τότε που δε θα μπορείς

 

[psilos3]

Ωραίος, περιμένουμε συχνά - πυκνά τις ανταποκρίσεις σου λοιπόν!

 

[arabickostas]

Να, κάθομαι εδώ τώρα μέσα στα άγρια μεσάνυχτα στο αεροδρόμιο του Αμπουνταμπι και περιμένω την πτήση μου.
Κι επειδή βαριέμαι μόνος και διαβάζω τραβελστόρις να περάσει η ώρα, είπα ας γράψω κι εγώ μια έκθεση ιδεών, κάτι.
Η αλήθεια είναι πως το πεντάωρο στοποβερ εδώ, αξίζει την ταλαιπωρία γιατί έκλεισα αυτό το εισιτήριο σε μια τιμή που μου φάνηκε καθαρή κλοπή .
Και αποτέλεσε και την αιτία να επιλέξω τη Σρι Λανκα αντί για την Ινδονησία ή τις Φιλιππίνες ας πούμε.
Η αλήθεια είναι ότι με επηρέασε ο Καβαφης στην εφηβεία και δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία στον προορισμό. Αρκεί να είναι μακρύς ο δρόμος.
Το έκλεισα μήνες πριν για σήμερα του Άι-Γιαννιού, αλλά -όπως λέει και η παροιμία-δεν είναι κάθε μέρα τ’Άι-Γιαννιού.
Με ολίγα κιλά βέβαια ,πράγμα που δεν με χάλασε αφού δεν χρησιμοποιώ βαλίτσα αλλά ένα μέτριο και ένα μικρό μπάκπακ.
Βάλε κι ένα εξηντάρι ή πτήση Θεσσαλονίκη-Αθήνα και με 250 συνολικά με την Εγέα και τη Ετιχάδα αναμένεται να φτάσω αύριο στις 8.30 το πρωί τοπική ώρα στο Κολόμπο.
Χορτάτος από φαγητό και ύπνο και με όλη την ημέρα μπροστά μου.
Το ταξίδι αυτό είναι κάπως επιμελώς ατημέλητο . Η διάρκεια του είναι ακόμη ανοιχτή.
Η επιμέλεια συνίσταται στο ότι έχω κλείσει κάποιες βασικές διηπειρωτικές πτήσεις -αλλά όχι αυτήν της επιστροφής.
Και η ατημελησία στο ότι δεν έχω κλείσει σχεδόν τίποτε άλλο εκτός από την διαμονή για δύο νύχτες.

Ωπ άνοιξε η γκέιτ μου.

Σρι Λανκα λοιπόν και βλέπουμε.

Και μεις που κατα καιρους ημασταν το αντιθετο τι κερδισαμε ? Οποτε μεινε ετσι. Καλη διαμονη!!

 

[Travelliaris]

Παρά λίγο να σε λυπηθώ ρε, άει... Σρι Λάνκα

 

[mikrh tsopana]

Κλαίω με τα 250...
Θα περιμενω εναγωνίως τις ανταποκρίσεις σου (πεταω στις 18 για Σρι Λανκα)

 

[varioAthens]

Μα τι εμπνευσμενο νικνειμ το"Μαπούνα Προτοπάο" ... μου θυμιζει αφρικανο φυλαρχο
Ειμαστε εν αναμονη για τις ανταποκρισεις σου!

 

[evaT]

μου θυμιζει αφρικανο φυλαρχο

καλομελέτα κ έρχεται

 

[Just Lori]

Κλαίω με τα 250...
Θα περιμενω εναγωνίως τις ανταποκρίσεις σου (πεταω στις 18 για Σρι Λανκα)

Μόνο το πήγαινε 250...

 

[mikrh tsopana]

Μόνο το πήγαινε 250...

Και πάλι κλαίω

Μα τι εμπνευσμενο νικνειμ το"Μαπούνα Προτοπάο" ... μου θυμιζει αφρικανο φυλαρχο
Ειμαστε εν αναμονη για τις ανταποκρισεις σου!

Άμα σου πω οτι τώρα το κατάλαβα...

 

[panlek30]

900€ το καλοκαιρι πανελα. Πονεσε! Qatar βεβαια με καλες ανταποκρισεις.

 

[mapouna protopao]

Λοιπόν,που είχα μείνει;

Ναι, η πτήση δεν ήταν και πολύ ξεκούραστη. Μέχρι να μας σερβίρουν, να πιω και το κρασί μου ,πέρασαν δυο ώρες. Προσγειωθήκαμε πάνω στον ύπνο τον γλυκό . Θα τους βάλω χαμηλή κριτική.
Τα διαδικαστικά πολύ εύκολα, είχα e-visa από την Ελλάδα , baggage claim δεν είχα , σε δύο λεπτά ήμουν έξω.
Στο ΑΤΜ της Bank of the People έβαλα Revolut και έβγαλα ρουπίες. Σαν γνήσια λαϊκή τράπεζα δεν πήρε προμήθεια η έτσι νομίζω τουλάχιστον.
Δεν με ρώτησε πάντως το μηχάνημα . Τις έβγαλε αγόγγυστα.
1 ευρώ 300 ρουπίες χοντρικά για ευκολία στις πράξεις.
Στην Dialog πήρα κάρτα Sim 50GB για ένα μήνα με 8 ευρώ περίπου

Είχα κατεβασμένες τις εφαρμογές Uber και την τοπική PickMe. Η PickMe θέλει τοπικό νούμερο για registration, ή Uber είναι οκ και με Google ή Apple account.
Δεν χρησιμοποίησα καμία από τις δύο, απλώς τις άνοιξα και είδα που παίζουν οι τιμές για να παζαρέψω στην official πιάτσα ταξί.
Έχει και λεωφορεία να σε πάνε στο Κολόμπο αλλά ήμουν άυπνος και η ζέστη αποπνικτική.
Γύρω στα 15 ευρώ για τον κεντρικό σταθμό τρένων Colombo Fort. Περίπου μισή ώρα.
Οι περισσότεροι τουρίστες ,κάνουν τον τυπικό γύρο της Σρι Λανκα σύμφωνα με την φορά του ρολογιού.
Εγώ επειδή είμαι ανάποδος, θα την κάνω ανάποδα. Έτσι πήρα ένα εισιτήριο β’ θέσης με 1,5 ευρώ για την πόλη Galle στην νοτιοδυτική μεριά.
Το τρένο ήταν τουλάχιστον 80 ετών με ανοιχτά παράθυρα και ανεμιστήρες οροφής.
Στο βαγόνι είμασταν ως επί το πλείστον τουρίστες και μια καγκουροπαρέα ντόπιων πιτσιρικάδων.
Με το που ξεκινήσαμε βάλανε ένα φορητό ηχείο να βαράει -τέρμα τα γκάζια- το top ten της local pop music.

Παρτάραμε πρωί πρωί δηλαδή.

Η διαδρομή πολύ ευχάριστη.
Σε μεγάλο μέρος της παραθαλάσσια.
Εικόνες της τοπικής καθημερινότητας, δηλαδή παράγκες, τσιμεντόλιθοι , τσίγκινες στέγες ,παιδιά , σκυλιά ,γελάδια, κοκόρια, φοινικόδεντρα και απλωμένες μπουγάδες .
Τα αναμενόμενα.
Η νοτιοδυτική ακτή της Σρι Λανκα είναι κάπως σαν την Χαλκιδική από ότι κατάλαβα.
Ανά δέκα είκοσι χιλιόμετρα από Bentota ως Hambantota , είναι καμία εικοσαριά παραθεριστικά χωριά άλλα περισσότερο άλλα λιγότερο ανεπτυγμένα.
Εγώ επέλεξα την Unawatuna που είναι δέκα λεπτά έξω από την πόλη Galle που έχει ένα UNESCO site αξιοθέατο και έχω στο πρόγραμμα να επισκεφτώ.
Κατέλυσα στο Cycling Backpackers Hostel.
20 δολάρια για δύο βράδια, νομίζω κάπου εκεί.
Ήσυχο, καθαρό, ξυπόλυτο. Μακριά από την παραλία κανένα χιλιόμετρο αλλά οκ .
Το επέλεξα γιατί διαθέτει ποδήλατα για να κάνω καμιά βόλτα εδώ που δεν έχει ανηφόρες.
Δεν έχει ζεστό νερό βέβαια -περιττή πολυτέλεια με τέτοια κάψα- αλλά ούτε και κλιματισμό. Είναι OnlyFans.
Καμία δεκαριά είμαστε οι ένοικοι. Τρία αγόρια Σέρφερς και πέντε έξη κορίτσια Yogers. Και εγώ ο θείος.
Στρίβω σε μια γωνία και βλέπω μια πιτσιρίκα να στρετσάρεται. Με τρόμαξε κιόλας με την ποδάρα στο σβέρκο.
Μη ανήκοντας σε καμία από τις παραπάνω συνομοταξίες, είπα να το πάω μέχρι τέλους και να μην κάτσω να ξεκουραστώ, - παρ’ότι ήμουν κομμάτια-σχεδόν τριάντα ώρες στο δρόμο.
Κατέβηκα λοιπόν στην Unawatuna Beach που μου φάνηκε συμπαθητική λόγω του ημικυκλικού σχήματός της .
Κατά τα άλλα, όπως σε όλα τα -ήλιος,θάλασσα,ξαπλώστρα- μέρη του κόσμου τα γνωστά.
Ταβερνάκι στο κύμα, μπητσόμπαρα, σουβενιραδικα. Το τοπικό χρώμα είναι από τα Αγιουρβέδικα μασατζίδικα και τα τσαγάδικα και τα spice shops.
Το κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής όμως είναι άλλο .

Οι Ρωσίδες με φουσκωμένα χείλη.

Διασταυρώθηκα με τουλάχιστον σαράντα κυρίες με το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό,ηλικίας από 20 μέχρι 50 ,μέσα σε μισή ώρα περίπατο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Βλάντιμιρ μπορεί να ζορίζεται στην Ουκρανία, αλλά εδώ έχει επέλθει η κατοχή.
Οι πινακίδες και τα μενού των εστιατορίων είναι γραμμένα πρώτα στα ρωσικά και από κάτω στα αγγλικά.
Δεν έκανα πλήρη εξερεύνηση γιατί το τεπόζιτο ενέργειας στράγγιξε.
Πήγα για φαγητό . Είπα να μην πέσω κατευθείαν στα βαθιά της τοπικής καυτερής κουζίνας, οπότε περιορίστηκα σε ένα vegetables roti (κρέπα λαχανικών ας πούμε ) και ένα αμερικανικότατο μπέργκερ. .

Επέστρεψα σχετικά νωρίς στο χόστελ. Για να μην κοιμηθώ από τις οκτώ και ξυπνήσω μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, έφτιαξα έναν ωραιότατο φραπέ και φούλαρα οκτάνια για δύο τρεις ώρες ακόμα.
Οι yogers παίζανε χαρτάκι και χαριεντίζονταν με τα ντόπια παλικάρια του προσωπικού. Δεν έμεινα να δω τη συνέχεια. Κούτσουρο.