mapouna protopao
Member
- Μηνύματα
- 51
- Likes
- 1.128
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ημέρα ταξιδιού 2
- Ημέρα ταξιδιού 3
- Ημέρα Ταξιδιού 4
- Ημέρα Ταξιδιού 5
- Ημέρα Ταξιδιού 6
- Ημέρα Ταξιδιού 7
- Ημέρα Ταξιδιού 8
- Ημέρα Ταξιδιού 9
- Ημέρα Ταξιδιού 10
- Ημέρες Ταξιδιού 11 & 12
- Ημέρα Ταξιδιού 13
- Ημέρα Ταξιδιού 14
- Ημέρα Ταξιδιού 15
- Ημέρα Ταξιδιού 16
- Ημέρα Ταξιδιού 17
- Ημέρα Ταξιδιού 18
- Ημέρα Ταξιδιού 19
- Ημέρα Ταξιδιού 21
- Ημέρα Ταξιδιού 22
- Ημέρα Ταξιδιού 24
- Ημέρα Ταξιδιού 25
- Ημέρα Ταξιδιού 26
- Ημέρα Ταξιδιού 27
- Ημέρα Ταξιδιού 37
- Ημέρα Ταξιδιού 38
- Ημέρα Ταξιδιού 39
- Ημέρα Ταξιδιού 40
- Ημέρα Ταξιδιού 41
- Ημέρα Ταξιδιού 42
- Ημέρα Ταξιδιού 43
- Ημέρα Ταξιδιού 44
- Ημέρα Ταξιδιού 45
- Ημέρες Ταξιδιού 46 & 47
- Ημέρα Ταξιδιού 48
- Ημέρα Ταξιδιού 49
- Ημέρες Ταξιδιού 50 & 51
- Ημέρες Ταξιδιού 52 & 53
- Ημέρα Ταξιδιού 54
- Ημέρες Ταξιδιού 55 & 56
Ημέρα ταξιδιού 6
Φτωχή σε δραστηριότητα, πλούσια σε φλυαρία.
Το Bed and baggage δεν ήταν ακριβώς χοστελ, περισσότερο home stay, αφού τελικά ούτε διαβατήριο ζήτησαν ούτε τίποτα. 10 ευρώ για δύο νύχτες και πρωινό.
Για τόσο άξιζε εδώ που τα λέμε , αλλά ήταν τόσο καλά και περιποιητικά παιδιά οπότε τους άφησα ένα τιπ και ένα βρεγμένο t-shirt στο μπουγαδόσκοινο.
Ανέβηκα στο σταθμό και ξεκίνησα το πρώτο κομμάτι της φημισμένης διαδρομής.
Η βροχή τον χαβά της κανονικά. Για να δεις το υπέροχο τοπίο έπρεπε να ανοίξεις το παράθυρο αλλιώς δεν έβλεπες τίποτα μέσα από τα βρεγμένα τζάμια. Εκεί κατάλαβα το νόημα του «φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά»
Το παλιό μπουφάν με το οποίο ταξίδεψα και είχα σκοπό να το ξεφορτωθώ μόλις έφτανα στα ζεστά κλίματα, με έσωσε. Το είχα δεμένο στην λαβή του μπακπακ και οταν είδα πρόγνωση καιρού, το κράτησα καλού κακού. Αν δεν το είχα θα κατέβαζα το παράθυρο και δεν θα έβλεπα τίποτα.
Σε καμία ώρα κατέβηκα στο Haputale. Παρότι το κατάλυμα ήταν σχετικά κοντά πήρα ένα τουκτουκ γιατί η βροχή είχε δυναμώσει κι άλλο.
Το homestay λέγεται The mist, πάει να πει η αχλή, η θολούρα στην ατμόσφαιρα. Επειδή είδα μετά και ταβέρνα και μπουτίκ και μπακάλικο με το ίδιο όνομα κατάλαβα ότι είναι το κύριο χαρακτηριστικό του μικροκλίματος εδώ πάνω.
Οταν έφτασα πάντως το mist ήταν ξεκάθαρα fog αφού δεν έβλεπες στα δέκα μέτρα.
Παρότι είχε και κουκέτες, προτίμησα να κλείσω ιδιωτικό δωμάτιο για να απλωθώ λίγο, να ανακατέψω τα ρούχα μου με την ησυχία μου.
Μόλις έκοψε λίγο η βροχή βγήκα να δω το Haputale.
Τόσο από πολεοδομική- αρχιτεκτονική άποψη όσο και από ανθρωπολογική- ενδυματολογική είναι η κατάλληλη πόλη για να αδελφοποιηθεί με τον Δήμο Ζεφυρίου ή με τον δικό μας του Δενδροπόταμου,
Επιτέλους ένα αυθεντικό μέρος. Δεν υπάρχει ούτε ένα μαγαζί πού να απευθύνεται σε τουρίστες. Μια μικρή τοπική αγορά ένα τέμπλο και ένα τζαμί και αυτό είναι όλο. Τα καλά ξενοδοχεία και bungalows είναι έξω στα βουνά και στις φυτείες.
Στην κωμόπολη κυκλοφορούν φοβερές φυσιογνωμίες , από αυτές που λατρεύουν οι φωτογράφοι πορτρέτων.
Πολύ sarong οι άντρες , πολύ σάρι οι γυναίκες , γραφικά μικρομάγαζα , κόσμος πάει κι έρχεται. Στην Έλλα που ήμουν εχτές οι 7 στους δέκα στο δρόμο ήταν τουρίστες , εδώ άλλον δεν συνάντησα.
Το κακό είναι ότι την ξεπέταξα σε ένα σκάρτο μισάωρο. Δεν πήγα βέβαια και στους πάνω και κάτω μαχαλάδες.
Για να περάσει η ώρα κάθισα να δω το τοπικό ντέρμπι στο κρίκετ με την κοντινή κωμόπολη Bandarawela..
Δεν κατάλαβα γρυ πὼς παίζεται το παιχνίδι.
Πάντως η αλλαγή καναλιών με το τηλεκοντρόλ μου φαίνεται πολύ πιο αθλητική και κοπιώδης δραστηριότητα από το κρίκετ.
Επιστροφή στο δωμάτιο για μπάνιο , ξύρισμα, αποτρίχωση, να βάλω τις κρέμες μου , να κάνω πιστολάκι τα άλλοτε αδιάβροχα παπούτσια μου. Να βάλω καμιά σκούπα και να περιμένω μέχρι να πεινάσω.
Κατόπιν συσπάσεως του ξενοδόχου πήγα στο green paradise όπου έφαγα ένα τοπικό πιάτο που λέγεται Kottu.
Σερβιρίστηκε με τέσσερα curries με διαβαθμισμένη καυτερότητα όπως μου εξήγησε ο σερβιτόρος
Αφού επιβίωσα αναίμακτα στο μαγαζάκι του τρόμου που συνέφαγα τις προάλλες με τον Νουσανκα , πήγα κατευθείαν στο νούμερο 4 που χρησιμοποιείται και στις βάσεις εκτόξευσης πυραύλων.
Δεν κατάλαβα τι ακριβώς έφαγα αλλά ήταν πάρα πολύ ωραίο και χορταστικό.
Βρήκα κι έναν Γάλλο solo traveler εκεί. Είπαμε πέντε κουβέντες για το τρέχον και παλαιότερα ταξίδια και για τα χοστελ που μέναμε .
Φεύγοντας με ρώτησε αν μπορεί να έρθει να δει το χοστελ που μένω.
- Ξέρω εγώ; Ελα του λέω.
Με το που φτάνουμε, τον συστήνω στον ξενοδόχο και άρχισε να τον ρωτάει για τιμές και τέτοια.
Ξαφνικά θυμήθηκα ότι μου είπε ότι θα φύγει αύριο για την Έλλα.
Κάτι δεν μου πήγαινε καλά.
Είπα πως πρέπει να πάω επειγόντως τουαλέτα και καληνύχτισα.
-Θα πας για ύπνο με ρωτάει;
-Ε ναι του απαντάω .
Φάνηκε απογοητευμένος.
Σκορ χυλόπιτες 1-1. Ισοπαλία.
C’est la vie που λένε και οι Γάλλοι.
View attachment 485718 View attachment 485719 View attachment 485720 View attachment 485721 View attachment 485722 View attachment 485723 View attachment 485724 View attachment 485725 View attachment 485726
Φτωχή σε δραστηριότητα, πλούσια σε φλυαρία.
Το Bed and baggage δεν ήταν ακριβώς χοστελ, περισσότερο home stay, αφού τελικά ούτε διαβατήριο ζήτησαν ούτε τίποτα. 10 ευρώ για δύο νύχτες και πρωινό.
Για τόσο άξιζε εδώ που τα λέμε , αλλά ήταν τόσο καλά και περιποιητικά παιδιά οπότε τους άφησα ένα τιπ και ένα βρεγμένο t-shirt στο μπουγαδόσκοινο.
Ανέβηκα στο σταθμό και ξεκίνησα το πρώτο κομμάτι της φημισμένης διαδρομής.
Η βροχή τον χαβά της κανονικά. Για να δεις το υπέροχο τοπίο έπρεπε να ανοίξεις το παράθυρο αλλιώς δεν έβλεπες τίποτα μέσα από τα βρεγμένα τζάμια. Εκεί κατάλαβα το νόημα του «φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά»
Το παλιό μπουφάν με το οποίο ταξίδεψα και είχα σκοπό να το ξεφορτωθώ μόλις έφτανα στα ζεστά κλίματα, με έσωσε. Το είχα δεμένο στην λαβή του μπακπακ και οταν είδα πρόγνωση καιρού, το κράτησα καλού κακού. Αν δεν το είχα θα κατέβαζα το παράθυρο και δεν θα έβλεπα τίποτα.
Σε καμία ώρα κατέβηκα στο Haputale. Παρότι το κατάλυμα ήταν σχετικά κοντά πήρα ένα τουκτουκ γιατί η βροχή είχε δυναμώσει κι άλλο.
Το homestay λέγεται The mist, πάει να πει η αχλή, η θολούρα στην ατμόσφαιρα. Επειδή είδα μετά και ταβέρνα και μπουτίκ και μπακάλικο με το ίδιο όνομα κατάλαβα ότι είναι το κύριο χαρακτηριστικό του μικροκλίματος εδώ πάνω.
Οταν έφτασα πάντως το mist ήταν ξεκάθαρα fog αφού δεν έβλεπες στα δέκα μέτρα.
Παρότι είχε και κουκέτες, προτίμησα να κλείσω ιδιωτικό δωμάτιο για να απλωθώ λίγο, να ανακατέψω τα ρούχα μου με την ησυχία μου.
Μόλις έκοψε λίγο η βροχή βγήκα να δω το Haputale.
Τόσο από πολεοδομική- αρχιτεκτονική άποψη όσο και από ανθρωπολογική- ενδυματολογική είναι η κατάλληλη πόλη για να αδελφοποιηθεί με τον Δήμο Ζεφυρίου ή με τον δικό μας του Δενδροπόταμου,
Επιτέλους ένα αυθεντικό μέρος. Δεν υπάρχει ούτε ένα μαγαζί πού να απευθύνεται σε τουρίστες. Μια μικρή τοπική αγορά ένα τέμπλο και ένα τζαμί και αυτό είναι όλο. Τα καλά ξενοδοχεία και bungalows είναι έξω στα βουνά και στις φυτείες.
Στην κωμόπολη κυκλοφορούν φοβερές φυσιογνωμίες , από αυτές που λατρεύουν οι φωτογράφοι πορτρέτων.
Πολύ sarong οι άντρες , πολύ σάρι οι γυναίκες , γραφικά μικρομάγαζα , κόσμος πάει κι έρχεται. Στην Έλλα που ήμουν εχτές οι 7 στους δέκα στο δρόμο ήταν τουρίστες , εδώ άλλον δεν συνάντησα.
Το κακό είναι ότι την ξεπέταξα σε ένα σκάρτο μισάωρο. Δεν πήγα βέβαια και στους πάνω και κάτω μαχαλάδες.
Για να περάσει η ώρα κάθισα να δω το τοπικό ντέρμπι στο κρίκετ με την κοντινή κωμόπολη Bandarawela..
Δεν κατάλαβα γρυ πὼς παίζεται το παιχνίδι.
Πάντως η αλλαγή καναλιών με το τηλεκοντρόλ μου φαίνεται πολύ πιο αθλητική και κοπιώδης δραστηριότητα από το κρίκετ.
Επιστροφή στο δωμάτιο για μπάνιο , ξύρισμα, αποτρίχωση, να βάλω τις κρέμες μου , να κάνω πιστολάκι τα άλλοτε αδιάβροχα παπούτσια μου. Να βάλω καμιά σκούπα και να περιμένω μέχρι να πεινάσω.
Κατόπιν συσπάσεως του ξενοδόχου πήγα στο green paradise όπου έφαγα ένα τοπικό πιάτο που λέγεται Kottu.
Σερβιρίστηκε με τέσσερα curries με διαβαθμισμένη καυτερότητα όπως μου εξήγησε ο σερβιτόρος
Αφού επιβίωσα αναίμακτα στο μαγαζάκι του τρόμου που συνέφαγα τις προάλλες με τον Νουσανκα , πήγα κατευθείαν στο νούμερο 4 που χρησιμοποιείται και στις βάσεις εκτόξευσης πυραύλων.
Δεν κατάλαβα τι ακριβώς έφαγα αλλά ήταν πάρα πολύ ωραίο και χορταστικό.
Βρήκα κι έναν Γάλλο solo traveler εκεί. Είπαμε πέντε κουβέντες για το τρέχον και παλαιότερα ταξίδια και για τα χοστελ που μέναμε .
Φεύγοντας με ρώτησε αν μπορεί να έρθει να δει το χοστελ που μένω.
- Ξέρω εγώ; Ελα του λέω.
Με το που φτάνουμε, τον συστήνω στον ξενοδόχο και άρχισε να τον ρωτάει για τιμές και τέτοια.
Ξαφνικά θυμήθηκα ότι μου είπε ότι θα φύγει αύριο για την Έλλα.
Κάτι δεν μου πήγαινε καλά.
Είπα πως πρέπει να πάω επειγόντως τουαλέτα και καληνύχτισα.
-Θα πας για ύπνο με ρωτάει;
-Ε ναι του απαντάω .
Φάνηκε απογοητευμένος.
Σκορ χυλόπιτες 1-1. Ισοπαλία.
C’est la vie που λένε και οι Γάλλοι.
View attachment 485718 View attachment 485719 View attachment 485720 View attachment 485721 View attachment 485722 View attachment 485723 View attachment 485724 View attachment 485725 View attachment 485726
Last edited by a moderator:
? Οποτε μεινε ετσι. Καλη διαμονη!!
