mapouna protopao
Member
- Μηνύματα
- 51
- Likes
- 1.128
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ημέρα ταξιδιού 2
- Ημέρα ταξιδιού 3
- Ημέρα Ταξιδιού 4
- Ημέρα Ταξιδιού 5
- Ημέρα Ταξιδιού 6
- Ημέρα Ταξιδιού 7
- Ημέρα Ταξιδιού 8
- Ημέρα Ταξιδιού 9
- Ημέρα Ταξιδιού 10
- Ημέρες Ταξιδιού 11 & 12
- Ημέρα Ταξιδιού 13
- Ημέρα Ταξιδιού 14
- Ημέρα Ταξιδιού 15
- Ημέρα Ταξιδιού 16
- Ημέρα Ταξιδιού 17
- Ημέρα Ταξιδιού 18
- Ημέρα Ταξιδιού 19
- Ημέρα Ταξιδιού 21
- Ημέρα Ταξιδιού 22
- Ημέρα Ταξιδιού 24
- Ημέρα Ταξιδιού 25
- Ημέρα Ταξιδιού 26
- Ημέρα Ταξιδιού 27
- Ημέρα Ταξιδιού 37
- Ημέρα Ταξιδιού 38
- Ημέρα Ταξιδιού 39
- Ημέρα Ταξιδιού 40
- Ημέρα Ταξιδιού 41
- Ημέρα Ταξιδιού 42
- Ημέρα Ταξιδιού 43
- Ημέρα Ταξιδιού 44
- Ημέρα Ταξιδιού 45
- Ημέρες Ταξιδιού 46 & 47
- Ημέρα Ταξιδιού 48
- Ημέρα Ταξιδιού 49
- Ημέρες Ταξιδιού 50 & 51
- Ημέρες Ταξιδιού 52 & 53
- Ημέρα Ταξιδιού 54
- Ημέρες Ταξιδιού 55 & 56
Ημέρα ταξιδιού 24
Η έλικα στο τρίκλινο ήτανε λιγότερο θορυβώδης , αλλά κοιμήθηκα εξ ίσου καλά. Ίσως επειδή τα στρώματα είναι σκληρά.
Ξύπνησα νωρίς γιατί είχα τσεκ σουτ στις 9.
Κατόπιν ενδελεχούς μελέτης είχα ήδη κλείσει το τελευταίο μου κατάλυμα στην Ινδία και έπρεπε να μετακομίσω.
Ήταν τόσο γεμάτη η χτεσινή μέρα που ξέχασα να γράψω ότι ξαναβγήκα έξω, γιατί η πόλη εχει το πολιτιστικό φεστιβάλ Kala Ghoda. Πρέπει να διεξάγεται σε διάφορα σημεία της πολης με διαφορετικές θεματικές ενότητες.
Είχα περάσει από εκεί το πρωί και είπα να έρθω το βράδυ με τη δροσούλα.
Στη γειτονιά μας το θέμα ήταν installations καλλιτεχνών με θέμα το άλογο και είχε και μαγαζάκια με ποιοτικά προϊόντα από άλλες περιοχές της Ινδίας. Ευχάριστο πανηγυράκι.
Η νέα μου γειτονιά είναι η παραλιακή Bantra West, μια μεγαλοαστική γειτονιά με φρουρούμενες πολυκατοικίες.
Στην ίδια παραλία λίγο βορειότερα ξεκινάει η χλιδή. Τα μεγάλα ξενοδοχεία τα malls, τα κοσμηματοπωλεία κλπ.
Ανάμεσα είναι το Chuim village μία γαλατική φαβέλα .
Ε εκεί έμεινα . Το χοστελ ήταν αποστειρωμένο, αλλά έξω από αυτό ήταν πραγματική εμπειρία.
Μου ερχόταν να βγω έξω και να ψωνίσω αυγά και ντομάτες και φρούτα και να πω καμία κουβέντα με τις γειτόνισσες ή να παίξω μπάλα με τα παιδιά.
Και το έκανα εν μέρει .
Όταν λέμε village εννοούμε καμιά διακοσαριά χιλιάδες.
Για τα μεγέθη της Βομβαης των 22 εκατομμυρίων καταγεγραμμένων και άλλων 8 άγραφων κατοίκων, χωριό είναι.
Ή κίνηση κίνηση και η κόρνα κόρνα βέβαια.
Και περπατώντας ούτε πεντακόσια μέτρα,μπορείς να πιεις καφέ στο Starbucks της παραλίας αγναντεύοντας τη θάλασσα.
Μόλις τακτοποιήθηκα έκλεισα ένα τουρ από γνωστή εφαρμογή στο Dharavi slum.
Μια από τις μεγαλύτερες φαβέλες του κόσμου με πληθυσμό άνω του εκατομμυρίου.
Ξέρω τι θα δω πάνω κάτω και ούτε σοκάρομαι, αλλά ούτε και το απολαμβάνω.
Πιο πολύ πηγαίνω μήπως πετύχω κάποιον καλό ξεναγό , με διάθεση να απαντήσει στις άκυρες ερωτήσεις που θα του κάνω για τον τρόπο ζωής στην Βομβάη και πως την παλεύει η ινδική κοινωνία. Να τον βάλω κάτω και να τον πρήζω με την ακόρεστη δίψα μου για άχρηστες πληροφορίες.
Ο Αλί ήταν ένας νεαρός μουσουλμάνος, με το φεσάκι του και τον συμπάθησα αμέσως.
Στο γκρουπ ήταν ένα ζευγάρι Πολωνοί , ένας Γερμανός κι ένας Άγγλος κι ένας Αμερικανός από Χαβαη μεριά.
Ο Αλί ξεκίνησε.
What about my English. Do you understand me?
I do, but you better ask the Englishman , απάντησα.
Oh man , Englishmen speak worst English than anyone else. Nobody understands them.
Κόλλα το του λέω . Είσαι αδερφός.
Είναι ένας περίεργος κόσμος η Dharavi slum.
Υπάρχει η working section και η living section .
Στη πρώτη υπάρχουν μια σειρά από θεοβρωμικα ισόγεια όπου άνθρωποι δουλεύουν υπό άθλιες συνθήκες κυρίως σε ανακύκλωση πλαστικών και σαπουνιών .
Θρυμματίζουν με τα χέρια πλαστικές συσκευασίες , πλύσιμο,στέγνωμα, αμπαλάζ σε σακιά και αποστολή στα εργοστάσια ανακύκλωσης .
Ένα ακόμα κομμάτι υποστηρίζει την βιομηχανία μαϊμούδων προϊόντων διάσημων brands.
Αρκετά ακόμα υποστηρικτικά μαγαζιά καθώς και βυρσοδεψεία . Στο Dharavi κυκλοφορούν ελεύθερα δεκάδες κατσίκες που περιμένουν την σειρά τους για να γίνουν τσάντες .
Υπάρχει και ομώνυμο brand που θεωρείται και πολύ ποιοτικό και ακριβό.
Ο Αλί μας σύστησε σε δυο τρεις κατσίκες που τις γνωρίζει με το μικρό τους όνομα από μωρά και τις χαϊδολογάει.
Ωστόσο στα 22 του έχει σφάξει ήδη 6 κατσίκες . Κάθε 9 Ιουνίου. Μουσουλμανικό έθιμο. Τι στο τσιγκέλι, τι στη σούβλα.
Μέχρι να φύγω, vegetarian diet. Μετά βλέπουμε.
Στο living section πράγματι τσιτώθηκα.
Μικρά κι ανήλιαγα στενά κι εφτά νομά σε ένα δωμά, μαζί πακέτο.
Τριώροφα με σκοτεινούς διαδρόμους 50 -60 εκ με βρομόνερα και ποντίκια όπου δεν βλέπεις ουρανό και δωματιάκια 2 επί 3,με ένα κρεβάτι που χρησιμεύει και σαν τραπέζι και τίποτα άλλο. Στους από πάνω ορόφους ανεβαίνουν με ανεμόσκαλες.
Μόνο 100 μέτρα κάναμε και βγήκαμε τρέχοντας.
Εφτά νομά σ' ένα δωμά
Που να ξαπλώ να κλείσεισ μά
Ο ένας πάει σινεμά
Ο άλλοσ πέφτει και κοιμά
Ύπνοσ με βάρδια δηλαδή
Κανείς δεν πάει σινεμά εδώ ,για δουλειά πάει.
Το Dharavi δουλεύει 24ωρες το 24ωρο.
Μάλλον γιατί δεν υπάρχει χώρος για να κοιμηθούν όλοι μαζί ταυτόχρονα το βράδυ.
Έγινε τουριστική ατραξιόν μετά το όσκαρ καλύτερης ταινίας που πήρε το”Slumdog millionaire” το 2008 αν και η σκηνές που γυρίστηκαν εδώ δεν υπερβαίνουν το ένα λεπτό στην ταινία.
Δεν την πολυγουστάρουν την ταινία οι Ινδοί μου είπε ο Αλί γιατί περιέγραφε σαν υπάρχουσες ακόμα, θλιβερές καταστάσεις που είχαν πια εκλείψει αρκετά χρόνια πριν .
Εντύπωση μου έκανε ότι σ αυτόν λαβύρινθο υπάρχει ένα απλό σύστημα κτηματολογίου.
Ένας αριθμός zip code είναι , μια σφραγίδα στην πόρτα και είναι διεύθυνση και τίτλος ιδιοκτησίας μαζί. Και πως μια τρύπα σε μια φαβέλα μπορεί να κοστίζει και 10 και 20 χιλιάδες ευρώ. Ελπίζω να παράκουσα.
Το δεύτερο που με εντυπωσίασε είναι το payTM. Ένα απλούστατο σύστημα πληρωμών που δεν χρειάζεται ούτε ταμειακές ούτε τίποτα . Ένα barcode στο WhatsApp είναι . Σκανάρεις με το κινητό και πλήρωσες.
Δεν ξέρω αν φορολογείται και πως , αλλά το ότι είδα μια γιαγιά που πουλούσε πατάτες πάνω σε μια κουρελού μέσα σε μια φαβέλα να διαθέτει payTM δεν το χωράει ο νους μου.
Είδα κι ένα μπάρμπα να κόβει κάτι σαν αμπελόφυλλο,- λέμε τώρα- να το γεμίζει με κάτι περίεργα μαντζούνια να το τυλίγει ντολμαδάκι και να το πουλάει.
Το μασάς όταν έχεις σεκλέτια και αυτό το ντολμαδακι σε «ανεβάζει» Φοβήθηκα να δοκιμάσω.
Θα βγαίναμε στον δρόμο σε λίγο και το να περάσεις από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο στην Βομβάη απαιτεί την μέγιστη εγρήγορση και νηφαλιότητα.
Μετὰ πήραμε το λαϊκό τρένο που δεν έχει πόρτες, και τις ώρες αιχμής είσαι με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο στον αέρα.
Αν είσαι τυχερός και πιαστείς από χειρολαβή.
Αλλιώς παρακαλάς να φοράει ζώνη κάποιος που κρατιέται από χειρολαβή . Το είδα με τα μάτια μου αλλά δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω.
Στις στάσεις έχεις 20 δευτερόλεπτα να μπεις ή να βγεις . Μετά ξεκινάει.
Εμείς ευτυχώς δεν μπήκαμε σε ώρα αιχμής και κατεβήκαμε σε μια χαζομαρίτσα.
Το μεγαλύτερο ανοιχτό πλυντήριο- στεγνωτήριο στον κόσμο.
Υπάρχει από την εποχή που έπλενε εκεί τα σώβρακα και τις σκελέες του ο αγγλικός στρατός κατοχής.
Πλένουν ρούχα σε κάτι γούρνες , τα κοπανάνε σε κάτι πέτρες να φύγουν τα πολλά νερά και τα απλώνουν. Είδα πολλά τζιν απλωμένα εκεί και επιτέλους μετά από τριάντα χρόνια κατάλαβα τι σημαίνει ο όρος πετροπλυμενα.
Εκεί τελείωσε το τουρ
Είναι 5 και κάτι, είμαι περίπου 7 χλμ από το χοστελ , ο καιρός είναι υπέροχος έχει πάνω από μια ώρα μέχρι να νυχτώσει και το κόβουμε με τον Γερμανό ποδαράτο, αφού πηγαίναμε στην ίδια κατεύθυνση.
Ωραία βολτίτσα, κουβεντούλα η ζωντάνια της Βομβαης είναι υπέροχη και την απόλαυσα ιδιαίτερα.
Το Chuim με υποδέχτηκε με χορούς και νταούλια.
Από όλες τις θρησκείες και παραθρησκείες που ενδημούν στην πόλη, πολύ δημοφιλής καταλαβαίνω πως είναι εδώ ο διάσημος .-μακαρίτης πια - γκουρού Σάΐ Μπάμπα.
Υπάρχουν αρκετά υποτυπώδη παρεκκλήσια ας πούμε , στη γειτονιά.
Ε οι πιστοί του κάτι γιορτάζουν. Έχουν στήσει πάγκους με φαγητά προσκυνάνε, προσεύχονται, τρώνε και χορεύουν .
Δεν τα κατέχω αυτά τα θέματα αλλά καταλαβαίνω από τεράστιες αφίσες στους δρόμους πως στις εκδηλώσεις παρευρίσκονται μαθητές του Σαι Μπαμπα -τους λες και απόστολους -που συνεχίζουν το έργο του . Πέτυχα έναν από αυτούς να φωτογραφίζεται με το ποίμνιο σαν υποψήφιος βουλευτής.
Το Chuim το βράδυ είναι τόσο συνωστισμένο , τόσο φασαριόζικο τόσο βρώμικο. Παιδιά, σκυλιά , γατιά κατσίκια και τα ιερά γελάδια που επανεμφανίστηκαν . Κόρνες νταούλια, μουσικές με ένταση.
Τα παραβλέπεις όλα .
Εκπέμπει μια γλύκα, μια ηρεμία μέσα στην οχλοβοή .
Είναι και μέρες που έχω ξεφορτωθεί κάθε είδους ανασφάλεια και το μόνο που μου λείπει είναι ότι δεν μπορώ να βρω στη γειτονιά μια κρύα μπίρα. Καλά είμαστε.
Η έλικα στο τρίκλινο ήτανε λιγότερο θορυβώδης , αλλά κοιμήθηκα εξ ίσου καλά. Ίσως επειδή τα στρώματα είναι σκληρά.
Ξύπνησα νωρίς γιατί είχα τσεκ σουτ στις 9.
Κατόπιν ενδελεχούς μελέτης είχα ήδη κλείσει το τελευταίο μου κατάλυμα στην Ινδία και έπρεπε να μετακομίσω.
Ήταν τόσο γεμάτη η χτεσινή μέρα που ξέχασα να γράψω ότι ξαναβγήκα έξω, γιατί η πόλη εχει το πολιτιστικό φεστιβάλ Kala Ghoda. Πρέπει να διεξάγεται σε διάφορα σημεία της πολης με διαφορετικές θεματικές ενότητες.
Είχα περάσει από εκεί το πρωί και είπα να έρθω το βράδυ με τη δροσούλα.
Στη γειτονιά μας το θέμα ήταν installations καλλιτεχνών με θέμα το άλογο και είχε και μαγαζάκια με ποιοτικά προϊόντα από άλλες περιοχές της Ινδίας. Ευχάριστο πανηγυράκι.







Η νέα μου γειτονιά είναι η παραλιακή Bantra West, μια μεγαλοαστική γειτονιά με φρουρούμενες πολυκατοικίες.
Στην ίδια παραλία λίγο βορειότερα ξεκινάει η χλιδή. Τα μεγάλα ξενοδοχεία τα malls, τα κοσμηματοπωλεία κλπ.
Ανάμεσα είναι το Chuim village μία γαλατική φαβέλα .
Ε εκεί έμεινα . Το χοστελ ήταν αποστειρωμένο, αλλά έξω από αυτό ήταν πραγματική εμπειρία.
Μου ερχόταν να βγω έξω και να ψωνίσω αυγά και ντομάτες και φρούτα και να πω καμία κουβέντα με τις γειτόνισσες ή να παίξω μπάλα με τα παιδιά.
Και το έκανα εν μέρει .
Όταν λέμε village εννοούμε καμιά διακοσαριά χιλιάδες.
Για τα μεγέθη της Βομβαης των 22 εκατομμυρίων καταγεγραμμένων και άλλων 8 άγραφων κατοίκων, χωριό είναι.
Ή κίνηση κίνηση και η κόρνα κόρνα βέβαια.
Και περπατώντας ούτε πεντακόσια μέτρα,μπορείς να πιεις καφέ στο Starbucks της παραλίας αγναντεύοντας τη θάλασσα.
Μόλις τακτοποιήθηκα έκλεισα ένα τουρ από γνωστή εφαρμογή στο Dharavi slum.
Μια από τις μεγαλύτερες φαβέλες του κόσμου με πληθυσμό άνω του εκατομμυρίου.
Ξέρω τι θα δω πάνω κάτω και ούτε σοκάρομαι, αλλά ούτε και το απολαμβάνω.
Πιο πολύ πηγαίνω μήπως πετύχω κάποιον καλό ξεναγό , με διάθεση να απαντήσει στις άκυρες ερωτήσεις που θα του κάνω για τον τρόπο ζωής στην Βομβάη και πως την παλεύει η ινδική κοινωνία. Να τον βάλω κάτω και να τον πρήζω με την ακόρεστη δίψα μου για άχρηστες πληροφορίες.
Ο Αλί ήταν ένας νεαρός μουσουλμάνος, με το φεσάκι του και τον συμπάθησα αμέσως.
Στο γκρουπ ήταν ένα ζευγάρι Πολωνοί , ένας Γερμανός κι ένας Άγγλος κι ένας Αμερικανός από Χαβαη μεριά.
Ο Αλί ξεκίνησε.
What about my English. Do you understand me?
I do, but you better ask the Englishman , απάντησα.
Oh man , Englishmen speak worst English than anyone else. Nobody understands them.
Κόλλα το του λέω . Είσαι αδερφός.
Είναι ένας περίεργος κόσμος η Dharavi slum.
Υπάρχει η working section και η living section .
Στη πρώτη υπάρχουν μια σειρά από θεοβρωμικα ισόγεια όπου άνθρωποι δουλεύουν υπό άθλιες συνθήκες κυρίως σε ανακύκλωση πλαστικών και σαπουνιών .

Θρυμματίζουν με τα χέρια πλαστικές συσκευασίες , πλύσιμο,στέγνωμα, αμπαλάζ σε σακιά και αποστολή στα εργοστάσια ανακύκλωσης .

Ένα ακόμα κομμάτι υποστηρίζει την βιομηχανία μαϊμούδων προϊόντων διάσημων brands.

Αρκετά ακόμα υποστηρικτικά μαγαζιά καθώς και βυρσοδεψεία . Στο Dharavi κυκλοφορούν ελεύθερα δεκάδες κατσίκες που περιμένουν την σειρά τους για να γίνουν τσάντες .
Υπάρχει και ομώνυμο brand που θεωρείται και πολύ ποιοτικό και ακριβό.


Ο Αλί μας σύστησε σε δυο τρεις κατσίκες που τις γνωρίζει με το μικρό τους όνομα από μωρά και τις χαϊδολογάει.
Ωστόσο στα 22 του έχει σφάξει ήδη 6 κατσίκες . Κάθε 9 Ιουνίου. Μουσουλμανικό έθιμο. Τι στο τσιγκέλι, τι στη σούβλα.
Μέχρι να φύγω, vegetarian diet. Μετά βλέπουμε.

Στο living section πράγματι τσιτώθηκα.
Μικρά κι ανήλιαγα στενά κι εφτά νομά σε ένα δωμά, μαζί πακέτο.
Τριώροφα με σκοτεινούς διαδρόμους 50 -60 εκ με βρομόνερα και ποντίκια όπου δεν βλέπεις ουρανό και δωματιάκια 2 επί 3,με ένα κρεβάτι που χρησιμεύει και σαν τραπέζι και τίποτα άλλο. Στους από πάνω ορόφους ανεβαίνουν με ανεμόσκαλες.
Μόνο 100 μέτρα κάναμε και βγήκαμε τρέχοντας.
Εφτά νομά σ' ένα δωμά
Που να ξαπλώ να κλείσεισ μά
Ο ένας πάει σινεμά
Ο άλλοσ πέφτει και κοιμά
Ύπνοσ με βάρδια δηλαδή
Κανείς δεν πάει σινεμά εδώ ,για δουλειά πάει.
Το Dharavi δουλεύει 24ωρες το 24ωρο.
Μάλλον γιατί δεν υπάρχει χώρος για να κοιμηθούν όλοι μαζί ταυτόχρονα το βράδυ.
Έγινε τουριστική ατραξιόν μετά το όσκαρ καλύτερης ταινίας που πήρε το”Slumdog millionaire” το 2008 αν και η σκηνές που γυρίστηκαν εδώ δεν υπερβαίνουν το ένα λεπτό στην ταινία.

Δεν την πολυγουστάρουν την ταινία οι Ινδοί μου είπε ο Αλί γιατί περιέγραφε σαν υπάρχουσες ακόμα, θλιβερές καταστάσεις που είχαν πια εκλείψει αρκετά χρόνια πριν .

Εντύπωση μου έκανε ότι σ αυτόν λαβύρινθο υπάρχει ένα απλό σύστημα κτηματολογίου.
Ένας αριθμός zip code είναι , μια σφραγίδα στην πόρτα και είναι διεύθυνση και τίτλος ιδιοκτησίας μαζί. Και πως μια τρύπα σε μια φαβέλα μπορεί να κοστίζει και 10 και 20 χιλιάδες ευρώ. Ελπίζω να παράκουσα.

Το δεύτερο που με εντυπωσίασε είναι το payTM. Ένα απλούστατο σύστημα πληρωμών που δεν χρειάζεται ούτε ταμειακές ούτε τίποτα . Ένα barcode στο WhatsApp είναι . Σκανάρεις με το κινητό και πλήρωσες.
Δεν ξέρω αν φορολογείται και πως , αλλά το ότι είδα μια γιαγιά που πουλούσε πατάτες πάνω σε μια κουρελού μέσα σε μια φαβέλα να διαθέτει payTM δεν το χωράει ο νους μου.

Είδα κι ένα μπάρμπα να κόβει κάτι σαν αμπελόφυλλο,- λέμε τώρα- να το γεμίζει με κάτι περίεργα μαντζούνια να το τυλίγει ντολμαδάκι και να το πουλάει.
Το μασάς όταν έχεις σεκλέτια και αυτό το ντολμαδακι σε «ανεβάζει» Φοβήθηκα να δοκιμάσω.

Θα βγαίναμε στον δρόμο σε λίγο και το να περάσεις από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο στην Βομβάη απαιτεί την μέγιστη εγρήγορση και νηφαλιότητα.
Μετὰ πήραμε το λαϊκό τρένο που δεν έχει πόρτες, και τις ώρες αιχμής είσαι με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο στον αέρα.
Αν είσαι τυχερός και πιαστείς από χειρολαβή.
Αλλιώς παρακαλάς να φοράει ζώνη κάποιος που κρατιέται από χειρολαβή . Το είδα με τα μάτια μου αλλά δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω.
Στις στάσεις έχεις 20 δευτερόλεπτα να μπεις ή να βγεις . Μετά ξεκινάει.
Εμείς ευτυχώς δεν μπήκαμε σε ώρα αιχμής και κατεβήκαμε σε μια χαζομαρίτσα.
Το μεγαλύτερο ανοιχτό πλυντήριο- στεγνωτήριο στον κόσμο.
Υπάρχει από την εποχή που έπλενε εκεί τα σώβρακα και τις σκελέες του ο αγγλικός στρατός κατοχής.
Πλένουν ρούχα σε κάτι γούρνες , τα κοπανάνε σε κάτι πέτρες να φύγουν τα πολλά νερά και τα απλώνουν. Είδα πολλά τζιν απλωμένα εκεί και επιτέλους μετά από τριάντα χρόνια κατάλαβα τι σημαίνει ο όρος πετροπλυμενα.

Εκεί τελείωσε το τουρ
Είναι 5 και κάτι, είμαι περίπου 7 χλμ από το χοστελ , ο καιρός είναι υπέροχος έχει πάνω από μια ώρα μέχρι να νυχτώσει και το κόβουμε με τον Γερμανό ποδαράτο, αφού πηγαίναμε στην ίδια κατεύθυνση.
Ωραία βολτίτσα, κουβεντούλα η ζωντάνια της Βομβαης είναι υπέροχη και την απόλαυσα ιδιαίτερα.
Το Chuim με υποδέχτηκε με χορούς και νταούλια.
Από όλες τις θρησκείες και παραθρησκείες που ενδημούν στην πόλη, πολύ δημοφιλής καταλαβαίνω πως είναι εδώ ο διάσημος .-μακαρίτης πια - γκουρού Σάΐ Μπάμπα.
Υπάρχουν αρκετά υποτυπώδη παρεκκλήσια ας πούμε , στη γειτονιά.
Ε οι πιστοί του κάτι γιορτάζουν. Έχουν στήσει πάγκους με φαγητά προσκυνάνε, προσεύχονται, τρώνε και χορεύουν .
Δεν τα κατέχω αυτά τα θέματα αλλά καταλαβαίνω από τεράστιες αφίσες στους δρόμους πως στις εκδηλώσεις παρευρίσκονται μαθητές του Σαι Μπαμπα -τους λες και απόστολους -που συνεχίζουν το έργο του . Πέτυχα έναν από αυτούς να φωτογραφίζεται με το ποίμνιο σαν υποψήφιος βουλευτής.
Το Chuim το βράδυ είναι τόσο συνωστισμένο , τόσο φασαριόζικο τόσο βρώμικο. Παιδιά, σκυλιά , γατιά κατσίκια και τα ιερά γελάδια που επανεμφανίστηκαν . Κόρνες νταούλια, μουσικές με ένταση.
Τα παραβλέπεις όλα .
Εκπέμπει μια γλύκα, μια ηρεμία μέσα στην οχλοβοή .
Είναι και μέρες που έχω ξεφορτωθεί κάθε είδους ανασφάλεια και το μόνο που μου λείπει είναι ότι δεν μπορώ να βρω στη γειτονιά μια κρύα μπίρα. Καλά είμαστε.
Last edited by a moderator: