Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Ινδία Ομάν Σρι Λάνκα Sri Lanka και βλέπουμε.

[mapouna protopao]

Ημέρα ταξιδιού 7

Κάπου δίπλα στο δωμάτιο μου είναι μια τσίγκινη στέγη που με βοηθάει να καταλάβω την ένταση της βροχής. Όταν χαμηλώνει σε ρυθμό βρύσης που στάζει, σημαίνει ότι μπορώ να βγω έξω.

Ένα από τα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής είναι το Lipton’s Seat.
Είναι ένα view point με ένα παγκάκι όπου καθόταν ο Σερ Λίπτον και αγνάντευε τις φυτείες του.
Όταν δεν έχει mist , λέγεται πως μπορείς να δεις την μισή Σρι Λανκα από εκεί πάνω.
Και mist δεν έχει συνήθως τις πολύ πρωινές ώρες.
Βλέποντας τον καιρό και ακούγοντας την τσίγκινη στέγη να κοπανάει αποφάσισα να μην πάω . Mist βλέπω και από το μπαλκόνι μου.
Δεν έβαλα κανένα ξυπνητήρι και ξύπνησα κατά τις 8 με λιακάδα.
Ω να σου γμς κλπ. Μέχρι να πάω θα έχει ξαναπέσει το mist.

So Lipton’s Seat , missed.

Η επόμενη επιλογή ήταν το Diyaluma Falls. Πήρα οδηγίες από τον ξενοδόχο και ξεκίνησα . Πήρα ένα λεωφορείο και αφού πέρασα δύο κεφαλοχώρια γεμάτα ζωντάνια -Beragala και Κoslanda- σε μια φανταστική από κάθε άποψη διαδρομή έφτασα στον καταρράκτη .
Το σκηνικό εκεί είναι ολόιδιο σαν το Κακολάγκαδο, πάνω από την Αρτα στο δρόμο για το γεφύρι της Πλάκας.
Καταρράκτης, γεφυράκι ,βρύση και θειές με τσεμπέρια που ψήνουν καλαμπόκια. Και μαϊμούδες αντί για αγριοκάτσικα.
Ο καταρράκτης είναι ψηλός γύρω στα 200 μέτρα αλλά δεν έχει μεγάλο όγκο νερού. Ούτε το νυχάκι της Έδεσσας δηλαδή..
Με πλησίασε ένας νεαρός Σαμάνο( το όνομα του δηλαδή) και μου πρότεινε για 15 ευρώ περίπου να με πάει στο Upper Diyaluma Falls.

Transfer and guiding.
Τι guiding ρε του λέω . Δεν μπορώ να πάω μόνος;
Μου πούλησε έναν παπά , ότι μετὰ την είσοδο είναι ένα μονοπάτι στην ζούγκλα όπου κυκλοφορούν άγρια ζώα και τέτοια. Τον προσέλαβα γιατί ήταν διασκεδαστικός.
Στον δρόμο κόψαμε μερικά τσαμπιά φρέσκου μαυροπίπερου. Θα τα αποξηράνω κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και όταν γυρίσω θα έχω δικό μου πιπέρι .
Το Upper Diyaluma Falls είναι όλα τα λεφτά φυσικά. Λίγο πριν τον γκρεμό από όπου πέφτει το νερό και γίνεται καταρράκτης έχει τρία τέσσερα μικρά καταρρακτάκια και σχηματίζουν πολλές φυσικές πισίνες και μπορείς να κάνεις μπάνια .
Όπως και έκαναν άλλωστε πολλοί τουρίστες παρότι δεν έκανε ζέστη.
Οι Ρωσίδες φυσικά δεν καταλάβαιναν χριστό , μπροστάρισσες στην ψυχρολουσία.

Καταπληκτικό μέρος. Έχει και τρία αντίσκηνα προς ενοικίαση,αν θες να κοιμηθείς με το νανούρισμα του καταρράκτη.
Το εισιτήριο είναι 1 ευρώ ανεβαίνεις κάτι ζόρικα σκαλοπάτια στην αρχή και μετά λιγότερο απο χιλιόμετρο είναι το περίφημο μονοπάτι με τα άγρια θηρία.
Άσε μας ρε Σαμάνο . Ήπια και ένα coconut με το καλαμάκι στα μαγαζάκια απέξω και επέστρεψα στο Haputale με τον ίδιο τρόπο.

Η εμπειρία του τοπικού λεωφορείου, χωρίς άλλον τουρίστα μέσα, με κόσμο και ευγενικό και διακριτικό ήταν εξαιρετική..
Πήρα μια ανάσα και πήρα πάλι το δρόμο. Εδώ στη Σρι Λανκα υπάρχει το Pekoe Trail , ένα περιπατητικό μονοπάτι ας πούμε, γύρω στα 300 χλμ.
Αν έχεις χρόνο και πόδια δηλαδή μπορείς να γυρίσεις όλη τη Σρι Λανκα ποδαράτο σε δυο μήνες. Ασφαλώς μπορείς να κάνεις και κομμάτια του.
Ε είπα κι εγώ να κάνω το κομμάτι μου. Τρία χιλιόμετρα μέχρι το μοναστήρι του Αγίου Βενέδικτου του Adisham.
Αν και σύμφωνα με τις πληροφορίες, οριακά το προλάβαινα ανοιχτό , γινόταν πανηγύρι .
Και όχι μόνο γιατί στην είσοδο ήταν γεμάτο πανηγυριώτικους πάγκους.

Εκατοντάδες άνθρωποι περίμεναν να μπουν,να κάνουν τι δεν ξέρω.
Ρώτησα και έμαθα ότι είναι η πρώτη Poya Day της χρονιάς.
Full moon day δηλαδή, ιδιαίτερα σημαντική στο Βουδισμό και αργία. Ξαναρώτησα αν είναι χριστιανοί αυτοί πουν περιμένουν να μπουν. . Οχι μου λέει βουδιστές είμαστε.
Μπερδεύτηκα τελείως και τα παράτησα .
Το μοναστήρι πάντως είναι πανέμορφο σε ρυθμό Τυδώρ ή Γουινδσορ ή κάτι τέτοιο και ο περιβάλλων χώρος είναι ο κήπος της Εδέμ. Εικόνα αγγλικής επαρχίας.
Στην έξοδο ψώνισα ένα τοπικό σκουφί σαν αγιοβασιλιάτικο για την συλλογή έθνικ καπέλων και ένα πακέτο τσάι από την απέναντι φυτεία .τσαγιού με την ουισκοπρεπή επωνυμία Glenanore.
Η μέρα έκλεισε στο Green Paradise με fried rice chicken, με το καλό το curry το turbo.

Επιστρέφοντας σκεφτόμουν ότι ήταν η καλύτερη μέρα του ταξιδιού μέχρι τώρα .

Τι ήταν να το σκεφτώ , η βροχή πήρε πάλι μπρος.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …

  Go to chapter

  Go
• 40

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 40

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Ωραια αρχή!
Μείνε όσο ατημέλητος θέλεις μέχρι τότε που δε θα μπορείς

 

[psilos3]

Ωραίος, περιμένουμε συχνά - πυκνά τις ανταποκρίσεις σου λοιπόν!

 

[arabickostas]

Να, κάθομαι εδώ τώρα μέσα στα άγρια μεσάνυχτα στο αεροδρόμιο του Αμπουνταμπι και περιμένω την πτήση μου.
Κι επειδή βαριέμαι μόνος και διαβάζω τραβελστόρις να περάσει η ώρα, είπα ας γράψω κι εγώ μια έκθεση ιδεών, κάτι.
Η αλήθεια είναι πως το πεντάωρο στοποβερ εδώ, αξίζει την ταλαιπωρία γιατί έκλεισα αυτό το εισιτήριο σε μια τιμή που μου φάνηκε καθαρή κλοπή .
Και αποτέλεσε και την αιτία να επιλέξω τη Σρι Λανκα αντί για την Ινδονησία ή τις Φιλιππίνες ας πούμε.
Η αλήθεια είναι ότι με επηρέασε ο Καβαφης στην εφηβεία και δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία στον προορισμό. Αρκεί να είναι μακρύς ο δρόμος.
Το έκλεισα μήνες πριν για σήμερα του Άι-Γιαννιού, αλλά -όπως λέει και η παροιμία-δεν είναι κάθε μέρα τ’Άι-Γιαννιού.
Με ολίγα κιλά βέβαια ,πράγμα που δεν με χάλασε αφού δεν χρησιμοποιώ βαλίτσα αλλά ένα μέτριο και ένα μικρό μπάκπακ.
Βάλε κι ένα εξηντάρι ή πτήση Θεσσαλονίκη-Αθήνα και με 250 συνολικά με την Εγέα και τη Ετιχάδα αναμένεται να φτάσω αύριο στις 8.30 το πρωί τοπική ώρα στο Κολόμπο.
Χορτάτος από φαγητό και ύπνο και με όλη την ημέρα μπροστά μου.
Το ταξίδι αυτό είναι κάπως επιμελώς ατημέλητο . Η διάρκεια του είναι ακόμη ανοιχτή.
Η επιμέλεια συνίσταται στο ότι έχω κλείσει κάποιες βασικές διηπειρωτικές πτήσεις -αλλά όχι αυτήν της επιστροφής.
Και η ατημελησία στο ότι δεν έχω κλείσει σχεδόν τίποτε άλλο εκτός από την διαμονή για δύο νύχτες.

Ωπ άνοιξε η γκέιτ μου.

Σρι Λανκα λοιπόν και βλέπουμε.

Και μεις που κατα καιρους ημασταν το αντιθετο τι κερδισαμε ? Οποτε μεινε ετσι. Καλη διαμονη!!

 

[Travelliaris]

Παρά λίγο να σε λυπηθώ ρε, άει... Σρι Λάνκα

 

[mikrh tsopana]

Κλαίω με τα 250...
Θα περιμενω εναγωνίως τις ανταποκρίσεις σου (πεταω στις 18 για Σρι Λανκα)

 

[varioAthens]

Μα τι εμπνευσμενο νικνειμ το"Μαπούνα Προτοπάο" ... μου θυμιζει αφρικανο φυλαρχο
Ειμαστε εν αναμονη για τις ανταποκρισεις σου!

 

[evaT]

μου θυμιζει αφρικανο φυλαρχο

καλομελέτα κ έρχεται

 

[Just Lori]

Κλαίω με τα 250...
Θα περιμενω εναγωνίως τις ανταποκρίσεις σου (πεταω στις 18 για Σρι Λανκα)

Μόνο το πήγαινε 250...

 

[mikrh tsopana]

Μόνο το πήγαινε 250...

Και πάλι κλαίω

Μα τι εμπνευσμενο νικνειμ το"Μαπούνα Προτοπάο" ... μου θυμιζει αφρικανο φυλαρχο
Ειμαστε εν αναμονη για τις ανταποκρισεις σου!

Άμα σου πω οτι τώρα το κατάλαβα...

 

[panlek30]

900€ το καλοκαιρι πανελα. Πονεσε! Qatar βεβαια με καλες ανταποκρισεις.

 

[mapouna protopao]

Λοιπόν,που είχα μείνει;

Ναι, η πτήση δεν ήταν και πολύ ξεκούραστη. Μέχρι να μας σερβίρουν, να πιω και το κρασί μου ,πέρασαν δυο ώρες. Προσγειωθήκαμε πάνω στον ύπνο τον γλυκό . Θα τους βάλω χαμηλή κριτική.
Τα διαδικαστικά πολύ εύκολα, είχα e-visa από την Ελλάδα , baggage claim δεν είχα , σε δύο λεπτά ήμουν έξω.
Στο ΑΤΜ της Bank of the People έβαλα Revolut και έβγαλα ρουπίες. Σαν γνήσια λαϊκή τράπεζα δεν πήρε προμήθεια η έτσι νομίζω τουλάχιστον.
Δεν με ρώτησε πάντως το μηχάνημα . Τις έβγαλε αγόγγυστα.
1 ευρώ 300 ρουπίες χοντρικά για ευκολία στις πράξεις.
Στην Dialog πήρα κάρτα Sim 50GB για ένα μήνα με 8 ευρώ περίπου

Είχα κατεβασμένες τις εφαρμογές Uber και την τοπική PickMe. Η PickMe θέλει τοπικό νούμερο για registration, ή Uber είναι οκ και με Google ή Apple account.
Δεν χρησιμοποίησα καμία από τις δύο, απλώς τις άνοιξα και είδα που παίζουν οι τιμές για να παζαρέψω στην official πιάτσα ταξί.
Έχει και λεωφορεία να σε πάνε στο Κολόμπο αλλά ήμουν άυπνος και η ζέστη αποπνικτική.
Γύρω στα 15 ευρώ για τον κεντρικό σταθμό τρένων Colombo Fort. Περίπου μισή ώρα.
Οι περισσότεροι τουρίστες ,κάνουν τον τυπικό γύρο της Σρι Λανκα σύμφωνα με την φορά του ρολογιού.
Εγώ επειδή είμαι ανάποδος, θα την κάνω ανάποδα. Έτσι πήρα ένα εισιτήριο β’ θέσης με 1,5 ευρώ για την πόλη Galle στην νοτιοδυτική μεριά.
Το τρένο ήταν τουλάχιστον 80 ετών με ανοιχτά παράθυρα και ανεμιστήρες οροφής.
Στο βαγόνι είμασταν ως επί το πλείστον τουρίστες και μια καγκουροπαρέα ντόπιων πιτσιρικάδων.
Με το που ξεκινήσαμε βάλανε ένα φορητό ηχείο να βαράει -τέρμα τα γκάζια- το top ten της local pop music.

Παρτάραμε πρωί πρωί δηλαδή.

Η διαδρομή πολύ ευχάριστη.
Σε μεγάλο μέρος της παραθαλάσσια.
Εικόνες της τοπικής καθημερινότητας, δηλαδή παράγκες, τσιμεντόλιθοι , τσίγκινες στέγες ,παιδιά , σκυλιά ,γελάδια, κοκόρια, φοινικόδεντρα και απλωμένες μπουγάδες .
Τα αναμενόμενα.
Η νοτιοδυτική ακτή της Σρι Λανκα είναι κάπως σαν την Χαλκιδική από ότι κατάλαβα.
Ανά δέκα είκοσι χιλιόμετρα από Bentota ως Hambantota , είναι καμία εικοσαριά παραθεριστικά χωριά άλλα περισσότερο άλλα λιγότερο ανεπτυγμένα.
Εγώ επέλεξα την Unawatuna που είναι δέκα λεπτά έξω από την πόλη Galle που έχει ένα UNESCO site αξιοθέατο και έχω στο πρόγραμμα να επισκεφτώ.
Κατέλυσα στο Cycling Backpackers Hostel.
20 δολάρια για δύο βράδια, νομίζω κάπου εκεί.
Ήσυχο, καθαρό, ξυπόλυτο. Μακριά από την παραλία κανένα χιλιόμετρο αλλά οκ .
Το επέλεξα γιατί διαθέτει ποδήλατα για να κάνω καμιά βόλτα εδώ που δεν έχει ανηφόρες.
Δεν έχει ζεστό νερό βέβαια -περιττή πολυτέλεια με τέτοια κάψα- αλλά ούτε και κλιματισμό. Είναι OnlyFans.
Καμία δεκαριά είμαστε οι ένοικοι. Τρία αγόρια Σέρφερς και πέντε έξη κορίτσια Yogers. Και εγώ ο θείος.
Στρίβω σε μια γωνία και βλέπω μια πιτσιρίκα να στρετσάρεται. Με τρόμαξε κιόλας με την ποδάρα στο σβέρκο.
Μη ανήκοντας σε καμία από τις παραπάνω συνομοταξίες, είπα να το πάω μέχρι τέλους και να μην κάτσω να ξεκουραστώ, - παρ’ότι ήμουν κομμάτια-σχεδόν τριάντα ώρες στο δρόμο.
Κατέβηκα λοιπόν στην Unawatuna Beach που μου φάνηκε συμπαθητική λόγω του ημικυκλικού σχήματός της .
Κατά τα άλλα, όπως σε όλα τα -ήλιος,θάλασσα,ξαπλώστρα- μέρη του κόσμου τα γνωστά.
Ταβερνάκι στο κύμα, μπητσόμπαρα, σουβενιραδικα. Το τοπικό χρώμα είναι από τα Αγιουρβέδικα μασατζίδικα και τα τσαγάδικα και τα spice shops.
Το κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής όμως είναι άλλο .

Οι Ρωσίδες με φουσκωμένα χείλη.

Διασταυρώθηκα με τουλάχιστον σαράντα κυρίες με το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό,ηλικίας από 20 μέχρι 50 ,μέσα σε μισή ώρα περίπατο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Βλάντιμιρ μπορεί να ζορίζεται στην Ουκρανία, αλλά εδώ έχει επέλθει η κατοχή.
Οι πινακίδες και τα μενού των εστιατορίων είναι γραμμένα πρώτα στα ρωσικά και από κάτω στα αγγλικά.
Δεν έκανα πλήρη εξερεύνηση γιατί το τεπόζιτο ενέργειας στράγγιξε.
Πήγα για φαγητό . Είπα να μην πέσω κατευθείαν στα βαθιά της τοπικής καυτερής κουζίνας, οπότε περιορίστηκα σε ένα vegetables roti (κρέπα λαχανικών ας πούμε ) και ένα αμερικανικότατο μπέργκερ. .

Επέστρεψα σχετικά νωρίς στο χόστελ. Για να μην κοιμηθώ από τις οκτώ και ξυπνήσω μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, έφτιαξα έναν ωραιότατο φραπέ και φούλαρα οκτάνια για δύο τρεις ώρες ακόμα.
Οι yogers παίζανε χαρτάκι και χαριεντίζονταν με τα ντόπια παλικάρια του προσωπικού. Δεν έμεινα να δω τη συνέχεια. Κούτσουρο.