varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.097
- Likes
- 10.757
Περιεχόμενα
Mexico City I
Την επόμενη μέρα Κυριακή, παρά την κούρασή μας, ήμασταν στο πόδι από τις 5 τα ξημερώματα (να είναι καλά το jetlag) και έτσι από πολύ νωρίς το πρωί άρχισε η περιήγησή μας στην πόλη.
Ευτυχώς μέναμε μόλις 2 δρόμους από το ιστορικό κέντρο, Zócalo. Ξεκινήσαμε να κάνουμε ένα ωραίο walking tour με πολλές και ενδιαφέρουσες στάσεις.
Τα αξιοθέατα που είδαμε στο ιστορικό κέντρο:
Αφήνοντας σιγά-σιγά το ιστορικό κέντρο και μέσα από διάφορα στενάκια, που ήξερε η Αγγελική ως κάτοικος, είδαμε γραφικά κτίρια, γκαλερί τέχνης, όμορφα καταστήματα και χαριτωμένα καφέ που δεν αναγράφονται σε οδηγούς.
Είδαμε επίσης, τα μαγαζιά όπου απολαμβάνουν οι ντόπιοι το πρωινό/μεσημεριανό τους: άλλοι σε τακερίες μικρές και κάπως λιγδιασμένες, άλλοι σε ιστορικά παραδοσιακά μαγαζιά χρόνων και άλλοι σε χλιδάτα αίθρια. Οι αντιθέσεις ακραίες.
Άλλα αξιοθέατα που είδαμε:
Επίσης, πετύχαμε και την φωτογράφιση μιας κοπέλας για την quinceañera της.
Η quinceañera είναι τα 15α γενέθλια των κοριτσιών και στο Μεξικό, αλλά και γενικά στην Λατινική Αμερική, θεωρείται μεγάλο γεγονός καθώς σηματοδοτεί την ενηλικίωση των κοριτσιών. Γίνεται ένα πολύ μεγάλο πάρτυ αφού έχει προηγηθεί και μια υπεργκράντε φωτογράφιση του κοριτσιού με επίσημο φόρεμα, χτένισμα, μακιγιάζ και επαγγελματία φωτογράφο. Γενικώς, το όλο event οι μεξικανοί το έχουν όπως έχουμε εμείς εδώ τον γάμο (με δεξιώσεις, φωτογραφίσεις, μακιγιάζ-μαλλιά-νυφικό κ.λ.π.). Φυσικά, φωτογραφηθήκαμε κι εμείς σαν τους μπατζανάκηδες με το 15χρονο κορίτσι που πραγματικά το ζούσε και το απολάμβανε στο μάξιμουμ.
Eίμαι σίγουρη ότι ξεχνάω πράγματα γιατί αυτά που είδαμε ήταν τόσα πολλά, τα αξιοθέατα και τα μαγαζιά που μπήκαμε άπειρα, μιλήσαμε με έναν σωρό ανθρώπους-χάρη στην Αγγελική που έπιανε την κουβέντα με όλο τον κόσμο συμπεριλαμβάνοντας και εμάς μέσα στη συζήτηση- και ακόμα δεν είχε φτάσει καν μεσημέρι.
Την επόμενη μέρα Κυριακή, παρά την κούρασή μας, ήμασταν στο πόδι από τις 5 τα ξημερώματα (να είναι καλά το jetlag) και έτσι από πολύ νωρίς το πρωί άρχισε η περιήγησή μας στην πόλη.
Ευτυχώς μέναμε μόλις 2 δρόμους από το ιστορικό κέντρο, Zócalo. Ξεκινήσαμε να κάνουμε ένα ωραίο walking tour με πολλές και ενδιαφέρουσες στάσεις.
Τα αξιοθέατα που είδαμε στο ιστορικό κέντρο:
- Πλατεία Zócalo ή Plaza de la Constitución: (Πλατεία Συντάγματος). Από τις μεγαλύτερες του κόσμου (3πλάσια από την δική μας Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα), χωράει 100.000 κόσμο και στο κέντρο της έχει μια γιγαντιαία μεξικανική σημαία που αποτελεί και η ίδια αξιοθέατο. Γύρω-γύρω από την πλατεία υπάρχουν όμορφα και σημαντικά κτίρια όπως ο Καθεδρικός Ναός, το Παλάτι, το Gran Hotel και άλλα κτίρια κυβερνητικά και μη.
- Καθεδρικός Ναός: πετύχαμε την κυριακάτικη λειτουργία και ήταν πολύ κατανυκτική η ατμόσφαιρα λόγω της χορωδίας, του εκκλησιαστικού οργάνου αλλά και της απόλυτης ησυχίας από τον κόσμο που εκκλησιαζόταν. Ο Καθεδρικός γέρνει λόγω του ότι έχει χτιστεί πάνω σε μια λίμνη την οποία αποστράγγισαν οι Ισπανοί, οπότε αργά και σταθερά τόσο ο Ναός όσο και τα γύρω κτίρια βυθίζονται και γι’ αυτό σχεδόν κάθε χρόνο γίνονται εργασίες συντήρησης.
- Templo Mayor / Μεγάλος Ναός των Αζτέκων: οι Ισπανοί τον κατέστρεψαν για να χτίσουν ακριβώς πάνω του τον Καθεδρικό, οπότε σήμερα δυστυχώς σώζονται μόνο τα ερείπιά του.
- Πίσω από την Zócalo, απόγονοι των Αζτέκων (γνήσιοι ή μη) με παραδοσιακά ινδιάνικα ρούχα επιδίδονται σε αζτέκικους χορούς και τελετές εξαγνισμού. Το θέαμα κάπως τουριστικό αλλά ταυτόχρονα πολύ εντυπωσιακό στα μάτια μας και φωτογενές στον φακό.
- Gran Hotel: εδώ σύχναζαν εξέχουσες προσωπικότητες όπως η Φρίντα Κάλο. Το πολυτελές αυτό Αρτ Νουβό ξενοδοχείο εκτός των εντυπωσιακών του χώρων προσφέρει και τέλεια θέα στην Πλατεία Zócalo.
Αφήνοντας σιγά-σιγά το ιστορικό κέντρο και μέσα από διάφορα στενάκια, που ήξερε η Αγγελική ως κάτοικος, είδαμε γραφικά κτίρια, γκαλερί τέχνης, όμορφα καταστήματα και χαριτωμένα καφέ που δεν αναγράφονται σε οδηγούς.
Είδαμε επίσης, τα μαγαζιά όπου απολαμβάνουν οι ντόπιοι το πρωινό/μεσημεριανό τους: άλλοι σε τακερίες μικρές και κάπως λιγδιασμένες, άλλοι σε ιστορικά παραδοσιακά μαγαζιά χρόνων και άλλοι σε χλιδάτα αίθρια. Οι αντιθέσεις ακραίες.
Άλλα αξιοθέατα που είδαμε:
- Palacio Postal: Το ταχυδρομείο λειτουργεί ακόμα ως ταχυδρομείο αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και σημαντικό αξιοθέατο της πόλης ως αρχιτεκτονικό διαμαντάκι που είναι.
- Palacio de Bellas Artes / Παλάτι Καλών Τεχνών: επίσης μεγαλειώδες κτίριο και σημαντικό πολιτιστικό κέντρο. Special tip: για να το θαυμάσετε από ψηλά και πανοραμικά και να βγάλετε ωραίες φωτογραφίες σαν από drone, ανεβείτε στο απέναντι πολυκατάστημα Sears (είτε στην καφετέρια είτε γενικά στους ψηλότερους ορόφους).
- Πάρκο Alameda. Δίπλα στο Παλάτι Καλών Τεχνών. Πολύ πράσινο και ηρεμία μέσα στο κέντρο της μεγαλούπολης. Είδαμε οικογένειες να κάνουν πικ νικ και να παίζουν τα παιδιά τους, ζευγαράκια να κάνουν την βόλτα τους, ηλικιωμένους να ξεκουράζονται στα παγκάκια έχοντας πιάσει ψιλοκουβεντούλα με άλλους ηλικιωμένους. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν που στα κιόσκια του πάρκου, τις Κυριακές, υπάρχουν δάσκαλοι χορού που κάνουν μαθήματα σάλσα. Έδινε πολύ ζωή η μουσική και ο χορός σε όλο το πάρκο.
Επίσης, πετύχαμε και την φωτογράφιση μιας κοπέλας για την quinceañera της.
Η quinceañera είναι τα 15α γενέθλια των κοριτσιών και στο Μεξικό, αλλά και γενικά στην Λατινική Αμερική, θεωρείται μεγάλο γεγονός καθώς σηματοδοτεί την ενηλικίωση των κοριτσιών. Γίνεται ένα πολύ μεγάλο πάρτυ αφού έχει προηγηθεί και μια υπεργκράντε φωτογράφιση του κοριτσιού με επίσημο φόρεμα, χτένισμα, μακιγιάζ και επαγγελματία φωτογράφο. Γενικώς, το όλο event οι μεξικανοί το έχουν όπως έχουμε εμείς εδώ τον γάμο (με δεξιώσεις, φωτογραφίσεις, μακιγιάζ-μαλλιά-νυφικό κ.λ.π.). Φυσικά, φωτογραφηθήκαμε κι εμείς σαν τους μπατζανάκηδες με το 15χρονο κορίτσι που πραγματικά το ζούσε και το απολάμβανε στο μάξιμουμ.
Eίμαι σίγουρη ότι ξεχνάω πράγματα γιατί αυτά που είδαμε ήταν τόσα πολλά, τα αξιοθέατα και τα μαγαζιά που μπήκαμε άπειρα, μιλήσαμε με έναν σωρό ανθρώπους-χάρη στην Αγγελική που έπιανε την κουβέντα με όλο τον κόσμο συμπεριλαμβάνοντας και εμάς μέσα στη συζήτηση- και ακόμα δεν είχε φτάσει καν μεσημέρι.
Last edited:
