varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.097
- Likes
- 10.756
Περιεχόμενα
UXMAL - CENOTES (X-Batun και Dzombakal)
Oι αρχαιολογικοί χώροι που θέλαμε να δούμε στην Γιουκατάν ήταν το Τσιτσέν Ιτζά (αδιαπραγμάτευτα λόγω σημαντικότητας) και το Τουλούμ (κυρίως λόγω της πανέμορφης τοποθεσίας του). Για 3η επιλογή αμφιταλαντευόμασταν μεταξύ Uxmal και Coba. Κέρδισε τελικά το Uxmal μετά από ενδελεχή έρευνα που έκανα, διότι: α)είναι πιο καλοσυντηρημένος χώρος, β)θεωρείται πολύ αντιπροσωπευτικός του στυλ των Μάγιας γ)έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς για την πολιτιστική του σημασία και δ)είναι σε πιο κοντινή απόσταση στην Μέριδα απ' ότι η Coba.
Tο Uxmal ιδρύθηκε τον 6ο αι. μ.Χ. και σταδιακά έγινε το επίκεντρο της περιοχής και έφτασε στο ζενίθ του τον 8ο και 9ο αιώνα.
Το πρώτο κτίσμα που βλέπει κανείς μπαίνοντας είναι η Πυραμίδα του Μάγου. Ονομάζεται έτσι γιατί, σύμφωνα με το μύθο, την πυραμίδα την έχτισε ένας μάγος μέσα σε μία νύχτα. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο πεζή γιατί χτίστηκε από κανονικούς ανθρώπους-ινδιάνους.
Εκτός από την Πυραμίδα του Μάγου που είναι η μεγαλύτερη και δεσπόζει στον χώρο, τα άλλα βασικά αξιοθέατα είναι: το Παλάτι του Κυβερνήτη και μια τετράγωνη πλατεία που περιβάλλεται από 4 ανάκτορα. Το όλο σύμπλεγμα των κτιρίων ονομάστηκε Μοναστήρι από τους ισπανούς, όχι γιατί υπήρξε μοναστήρι αλλά γιατί μοιάζει με τέτοιο.
Όλοι κι όλοι ήμασταν 10 παρέες τουριστών, οπότε είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε με την ησυχία μας και να απολαύσουμε τον χώρο που πράγματι άξιζε και με το παραπάνω την επίσκεψή μας.
Στη συνέχεια το πρόγραμμα είχε σενότες. Και τι σενότες! Στην μέση του πουθενά... κοντέψαμε να σπάσουμε το αυτοκίνητο μέχρι να φτάσουμε. Ούτε το gps δεν βοηθούσε να τις βρούμε και ο Χέκτορ ρωτούσε κάθε τόσο τυχαίους περαστικούς πώς να πάμε, όχι ότι και οι ντόπιοι ήξεραν. Η off road διαδρομή περνούσε μέσα από μια καταπράσινη πεδιάδα γεμάτη πεταλούδες... δεν έχω ξαναδεί ποτέ στην ζωή μου τόσες πεταλούδες (ούτε καν στην Ρόδο που έχει και το όνομα)... ήταν τόσες που κάποιες φορές κάλυπταν όλο το παρμπριζ με αποτέλεσμα ο Χέκτορ να μην βλέπει να οδηγήσει... το θέαμα ήταν απίστευτο!
Τελικά φτάσαμε σε έναν μικρό οικισμό όπου φαινόταν να τελειώνει ο δρόμος γιατί υπήρχε μια ξύλινη μπάρα. Ωστόσο, εμφανίστηκε μια ντόπια γιαγιάκα και μας άνοιξε την μπάρα αφού πληρώσαμε το σχετικό αντίτιμο. Συνεχίσαμε σε έναν ακόμα μικρότερο και κακοτράχαλο δρόμο με πιο έντονη βλάστηση μέχρι που κάποια στιγμή όντως ο δρόμος τελείωσε. Κατεβήκαμε και οι υπεύθυνοι εκεί μας έδωσαν οδηγίες: έπρεπε να βγάλουμε τα ρούχα μας, να μείνουμε με τα μαγιό, να μην βάλουμε αντιηλιακό και να κάνουμε ντους πριν βουτήξουμε. Έτσι εξηγείται γιατί ήταν τόσο καθαρά τα νερά.
Η σενότε X-Batun είναι μεν πολύ μικρή σε σύγκριση με άλλες σενότες, όμως είναι απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Είναι φωλιασμένη μέσα σε πυκνή βλάστηση και το τυρκουάζ νερό, τα νούφαρα που επιπλέουν και οι ρίζες των δέντρων που κρέμονται από την γκρεμισμένη οροφή συνθέτουν ένα ονειρεμένο σκηνικό. Επίσης, λόγω του ότι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή και η πρόσβαση δύσκολη, οι επισκέπτες είναι ελάχιστοι οπότε την απολαύσαμε σχεδόν πριβέ.
Σε πολύ κοντινή απόσταση είναι και η cenote Dzombakal. Δεν είναι τόσο εντυπωσιακή για φωτογραφίες ή κολύμπι όσο η X-Batun γιατί το μεγαλύτερο μέρος της οροφής της έχει διατηρηθεί κι έτσι τα νερά είναι σκοτεινά και άρα όχι τόσο θελκτικά για κολύμπι. Είδα όμως να κάνουν cave diving και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον.
Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στην Μέριδα για την τελευταία μας διανυκτέρευση εκεί.
Oι αρχαιολογικοί χώροι που θέλαμε να δούμε στην Γιουκατάν ήταν το Τσιτσέν Ιτζά (αδιαπραγμάτευτα λόγω σημαντικότητας) και το Τουλούμ (κυρίως λόγω της πανέμορφης τοποθεσίας του). Για 3η επιλογή αμφιταλαντευόμασταν μεταξύ Uxmal και Coba. Κέρδισε τελικά το Uxmal μετά από ενδελεχή έρευνα που έκανα, διότι: α)είναι πιο καλοσυντηρημένος χώρος, β)θεωρείται πολύ αντιπροσωπευτικός του στυλ των Μάγιας γ)έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς για την πολιτιστική του σημασία και δ)είναι σε πιο κοντινή απόσταση στην Μέριδα απ' ότι η Coba.
Tο Uxmal ιδρύθηκε τον 6ο αι. μ.Χ. και σταδιακά έγινε το επίκεντρο της περιοχής και έφτασε στο ζενίθ του τον 8ο και 9ο αιώνα.
Το πρώτο κτίσμα που βλέπει κανείς μπαίνοντας είναι η Πυραμίδα του Μάγου. Ονομάζεται έτσι γιατί, σύμφωνα με το μύθο, την πυραμίδα την έχτισε ένας μάγος μέσα σε μία νύχτα. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο πεζή γιατί χτίστηκε από κανονικούς ανθρώπους-ινδιάνους.
Εκτός από την Πυραμίδα του Μάγου που είναι η μεγαλύτερη και δεσπόζει στον χώρο, τα άλλα βασικά αξιοθέατα είναι: το Παλάτι του Κυβερνήτη και μια τετράγωνη πλατεία που περιβάλλεται από 4 ανάκτορα. Το όλο σύμπλεγμα των κτιρίων ονομάστηκε Μοναστήρι από τους ισπανούς, όχι γιατί υπήρξε μοναστήρι αλλά γιατί μοιάζει με τέτοιο.
Όλοι κι όλοι ήμασταν 10 παρέες τουριστών, οπότε είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε με την ησυχία μας και να απολαύσουμε τον χώρο που πράγματι άξιζε και με το παραπάνω την επίσκεψή μας.
Στη συνέχεια το πρόγραμμα είχε σενότες. Και τι σενότες! Στην μέση του πουθενά... κοντέψαμε να σπάσουμε το αυτοκίνητο μέχρι να φτάσουμε. Ούτε το gps δεν βοηθούσε να τις βρούμε και ο Χέκτορ ρωτούσε κάθε τόσο τυχαίους περαστικούς πώς να πάμε, όχι ότι και οι ντόπιοι ήξεραν. Η off road διαδρομή περνούσε μέσα από μια καταπράσινη πεδιάδα γεμάτη πεταλούδες... δεν έχω ξαναδεί ποτέ στην ζωή μου τόσες πεταλούδες (ούτε καν στην Ρόδο που έχει και το όνομα)... ήταν τόσες που κάποιες φορές κάλυπταν όλο το παρμπριζ με αποτέλεσμα ο Χέκτορ να μην βλέπει να οδηγήσει... το θέαμα ήταν απίστευτο!
Τελικά φτάσαμε σε έναν μικρό οικισμό όπου φαινόταν να τελειώνει ο δρόμος γιατί υπήρχε μια ξύλινη μπάρα. Ωστόσο, εμφανίστηκε μια ντόπια γιαγιάκα και μας άνοιξε την μπάρα αφού πληρώσαμε το σχετικό αντίτιμο. Συνεχίσαμε σε έναν ακόμα μικρότερο και κακοτράχαλο δρόμο με πιο έντονη βλάστηση μέχρι που κάποια στιγμή όντως ο δρόμος τελείωσε. Κατεβήκαμε και οι υπεύθυνοι εκεί μας έδωσαν οδηγίες: έπρεπε να βγάλουμε τα ρούχα μας, να μείνουμε με τα μαγιό, να μην βάλουμε αντιηλιακό και να κάνουμε ντους πριν βουτήξουμε. Έτσι εξηγείται γιατί ήταν τόσο καθαρά τα νερά.
Η σενότε X-Batun είναι μεν πολύ μικρή σε σύγκριση με άλλες σενότες, όμως είναι απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Είναι φωλιασμένη μέσα σε πυκνή βλάστηση και το τυρκουάζ νερό, τα νούφαρα που επιπλέουν και οι ρίζες των δέντρων που κρέμονται από την γκρεμισμένη οροφή συνθέτουν ένα ονειρεμένο σκηνικό. Επίσης, λόγω του ότι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή και η πρόσβαση δύσκολη, οι επισκέπτες είναι ελάχιστοι οπότε την απολαύσαμε σχεδόν πριβέ.
Σε πολύ κοντινή απόσταση είναι και η cenote Dzombakal. Δεν είναι τόσο εντυπωσιακή για φωτογραφίες ή κολύμπι όσο η X-Batun γιατί το μεγαλύτερο μέρος της οροφής της έχει διατηρηθεί κι έτσι τα νερά είναι σκοτεινά και άρα όχι τόσο θελκτικά για κολύμπι. Είδα όμως να κάνουν cave diving και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον.
Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στην Μέριδα για την τελευταία μας διανυκτέρευση εκεί.
Last edited:
