varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.097
- Likes
- 10.756
Περιεχόμενα
CHICHEN ITZA - CENOTES (Samaal και Suytun)
Την επόμενη μέρα αποχαιρετήσαμε την Μέριδα και ξεκινήσαμε για Chichén Itzá και 2 ακόμα cenotes προτού καταλήξουμε στο Tulum.
Έχοντας καλομάθει τις προηγούμενες μέρες να βρισκόμαστε στους αρχαιολογικούς χώρους σχεδόν μόνοι μας, μας κακοφάνηκε που είδαμε στην είσοδο του Chichén Itzá να γίνεται ένας χαμός. Μιλάμε για απίστευτη κοσμοσυρροή. Ευτυχώς, λόγω Χέκτορ, παρακάμψαμε τις ατελείωτες ουρές και μπήκαμε χωρίς πολλή καθυστέρηση.
Ο χώρος είναι, πραγματικά, πολύ εντυπωσιακός και μπορείς να καταλάβεις εύκολα γιατί συγκαταλέγεται στα «7 Νέα Θαύματα του Κόσμου».
Τα κτίρια είναι τόσο επιβλητικά που όταν έφτασαν οι ισπανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι τα είχαν φτιάξει οι "άγριοι ιθαγενείς".
Το Chichén Itzá ιδρύθηκε από τους Μάγιας σε μια άνυδρη περιοχή που έπαιρνε νερό από 2 γειτονικές cenotes, εξ' ου και το όνομά της αφού Chichén Itzá σημαίνει "στο στόμα του πηγαδιού Ιτζά" (Ιτζά ήταν οι ιθαγενείς της περιοχής).
Για να ακριβολογήσω βέβαια, η μία cenote τροφοδοτούσε την πόλη με νερό, ενώ την άλλη χρησιμοποιούσαν για τελετές προς τον θεό της βροχής Chaac σε περιόδους ξηρασίας.
Οι αρχαιολόγοι δεν ξέρουν ούτε πότε χτίστηκε (υπολογίζουν μεταξύ 6-12ου αι.) ούτε πότε εγκαταλείφθηκε και για ποιόν λόγο. Ήταν λόγω φυσικής καταστροφής? Ήταν λόγω πολέμου? Κανείς δεν ξέρει.
Πάντως η πόλη υπήρξε σημαντικό πολιτικό, στρατιωτικό, εμπορικό και θρησκευτικό κέντρο που κάποια στιγμή έφτασε να έχει 35.000 κατοίκους.
Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα είναι η κλιμακωτή πυραμίδα El Castillo ή Temple of Kukulcán
και το στάδιο/γήπεδο του ποδοσφαίρου.
Το ποδόσφαιρο των Μάγιας δεν ήταν σαν αυτό που ξέρουμε σήμερα. Παιζόταν χτυπώντας οι παίκτες την λαστιχένια μπάλα μόνο με τα γόνατά τους και o σκοπός δεν ήταν η διασκέδαση αλλά η επίλυση διαφωνιών και επίσης αποτελούσε και θρησκευτικό τελετουργικό.
Πάντως, θεωρείται το 1ο ομαδικό οργανωμένο παιχνίδι στην ιστορία.
Αν χωθείς στο δάσος που πλαισιώνει την κεντρική πυραμίδα El Castillo, θα ανακαλύψεις κι άλλα αξιοθέατα: τον ναό των πολεμιστών, τον ναό των ιαγουάρων, το Καρακόλ (αστεροσκοπείο) κ.λ.π.
Η βόλτα δε στην δροσιά του δάσους ήταν άκρως ανακουφιστική από την ανυπόφορη ζέστη που επικρατούσε στον αρχαιολογικό χώρο και έκανε τον ιδρώτα μας να τρέχει ποτάμι.
Αφού τελειώσαμε την περιήγησή μας στο Chichén Itzá, κατευθυνθήκαμε στον επόμενο σταθμό της εκδρομής μας, την Samaal Cenote.
Όμορφη, μεγάλη, με ανοιχτή οροφή, τέλεια για κολύμπι και βουτιές από ψηλά. Ξετρελάθηκαμε και οι μικροί και οι μεγάλοι της οικογένειας.
Ο κόσμος ήταν πολύς, όπως παντού άλλωστε από αυτό το σημείο της Γιουκατάν και έπειτα, ωστόσο υπήρχε άψογη οργάνωση οπότε δεν ταλαιπωρηθήκαμε με ουρές, αναμονές και συνωστισμό.
Μετά από εκεί κάναμε ένα πέρασμα από Βαγιαδολίδ. Πολύ όμορφη αποικιοκρατική πόλη, πολύχρωμη και ζωντανή αλλά και εδώ υπερβολικός κόσμος -ειδικά σαματατζήδες αμερικανοί σε τεράστιες παρέες- και πολλή κίνηση από αυτοκίνητα και μηχανάκια.
Τελευταία στάση (πριν τον τελικό μας προορισμό) ήταν η Cenote Suytun. Πανέμορφη και ατμοσφαιρική cenote. Δεν είναι πολύ ελκυστική για κολύμπι λόγω του ότι είναι εντελώς κλειστή η οροφή της, έχει μόνο ένα μικρό άνοιγμα από το οποίο μπαίνει το φως του ήλιου για πολύ λίγο, μια πολύ συγκεκριμένη στιγμή μέσα στην ημέρα.
Είναι όμως πασίγνωστη από το instagram και γι' αυτό είδαμε πάρα πολλούς instagrammers ή wanna-be να ξεροσταλιάζουν σε μία ατελείωτη ουρά για το πολυπόθητο κλικ. Η ιδανική λήψη, όμως, είναι εκείνη την πολύ συγκεκριμένη στιγμή που εισβάλλει η αχτίδα του ήλιου. Δεν στηθήκαμε στην ουρά μαζί με όλους τους ινφλουένσερς, βγάλαμε κάποιες λήψεις από ψηλά και φύγαμε για Τουλούμ.
Την επόμενη μέρα αποχαιρετήσαμε την Μέριδα και ξεκινήσαμε για Chichén Itzá και 2 ακόμα cenotes προτού καταλήξουμε στο Tulum.
Έχοντας καλομάθει τις προηγούμενες μέρες να βρισκόμαστε στους αρχαιολογικούς χώρους σχεδόν μόνοι μας, μας κακοφάνηκε που είδαμε στην είσοδο του Chichén Itzá να γίνεται ένας χαμός. Μιλάμε για απίστευτη κοσμοσυρροή. Ευτυχώς, λόγω Χέκτορ, παρακάμψαμε τις ατελείωτες ουρές και μπήκαμε χωρίς πολλή καθυστέρηση.
Ο χώρος είναι, πραγματικά, πολύ εντυπωσιακός και μπορείς να καταλάβεις εύκολα γιατί συγκαταλέγεται στα «7 Νέα Θαύματα του Κόσμου».
Τα κτίρια είναι τόσο επιβλητικά που όταν έφτασαν οι ισπανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι τα είχαν φτιάξει οι "άγριοι ιθαγενείς".
Το Chichén Itzá ιδρύθηκε από τους Μάγιας σε μια άνυδρη περιοχή που έπαιρνε νερό από 2 γειτονικές cenotes, εξ' ου και το όνομά της αφού Chichén Itzá σημαίνει "στο στόμα του πηγαδιού Ιτζά" (Ιτζά ήταν οι ιθαγενείς της περιοχής).
Για να ακριβολογήσω βέβαια, η μία cenote τροφοδοτούσε την πόλη με νερό, ενώ την άλλη χρησιμοποιούσαν για τελετές προς τον θεό της βροχής Chaac σε περιόδους ξηρασίας.
Οι αρχαιολόγοι δεν ξέρουν ούτε πότε χτίστηκε (υπολογίζουν μεταξύ 6-12ου αι.) ούτε πότε εγκαταλείφθηκε και για ποιόν λόγο. Ήταν λόγω φυσικής καταστροφής? Ήταν λόγω πολέμου? Κανείς δεν ξέρει.
Πάντως η πόλη υπήρξε σημαντικό πολιτικό, στρατιωτικό, εμπορικό και θρησκευτικό κέντρο που κάποια στιγμή έφτασε να έχει 35.000 κατοίκους.
Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα είναι η κλιμακωτή πυραμίδα El Castillo ή Temple of Kukulcán
και το στάδιο/γήπεδο του ποδοσφαίρου.
Το ποδόσφαιρο των Μάγιας δεν ήταν σαν αυτό που ξέρουμε σήμερα. Παιζόταν χτυπώντας οι παίκτες την λαστιχένια μπάλα μόνο με τα γόνατά τους και o σκοπός δεν ήταν η διασκέδαση αλλά η επίλυση διαφωνιών και επίσης αποτελούσε και θρησκευτικό τελετουργικό.
Πάντως, θεωρείται το 1ο ομαδικό οργανωμένο παιχνίδι στην ιστορία.
Αν χωθείς στο δάσος που πλαισιώνει την κεντρική πυραμίδα El Castillo, θα ανακαλύψεις κι άλλα αξιοθέατα: τον ναό των πολεμιστών, τον ναό των ιαγουάρων, το Καρακόλ (αστεροσκοπείο) κ.λ.π.
Η βόλτα δε στην δροσιά του δάσους ήταν άκρως ανακουφιστική από την ανυπόφορη ζέστη που επικρατούσε στον αρχαιολογικό χώρο και έκανε τον ιδρώτα μας να τρέχει ποτάμι.
Αφού τελειώσαμε την περιήγησή μας στο Chichén Itzá, κατευθυνθήκαμε στον επόμενο σταθμό της εκδρομής μας, την Samaal Cenote.
Όμορφη, μεγάλη, με ανοιχτή οροφή, τέλεια για κολύμπι και βουτιές από ψηλά. Ξετρελάθηκαμε και οι μικροί και οι μεγάλοι της οικογένειας.
Ο κόσμος ήταν πολύς, όπως παντού άλλωστε από αυτό το σημείο της Γιουκατάν και έπειτα, ωστόσο υπήρχε άψογη οργάνωση οπότε δεν ταλαιπωρηθήκαμε με ουρές, αναμονές και συνωστισμό.
Μετά από εκεί κάναμε ένα πέρασμα από Βαγιαδολίδ. Πολύ όμορφη αποικιοκρατική πόλη, πολύχρωμη και ζωντανή αλλά και εδώ υπερβολικός κόσμος -ειδικά σαματατζήδες αμερικανοί σε τεράστιες παρέες- και πολλή κίνηση από αυτοκίνητα και μηχανάκια.
Τελευταία στάση (πριν τον τελικό μας προορισμό) ήταν η Cenote Suytun. Πανέμορφη και ατμοσφαιρική cenote. Δεν είναι πολύ ελκυστική για κολύμπι λόγω του ότι είναι εντελώς κλειστή η οροφή της, έχει μόνο ένα μικρό άνοιγμα από το οποίο μπαίνει το φως του ήλιου για πολύ λίγο, μια πολύ συγκεκριμένη στιγμή μέσα στην ημέρα.
Είναι όμως πασίγνωστη από το instagram και γι' αυτό είδαμε πάρα πολλούς instagrammers ή wanna-be να ξεροσταλιάζουν σε μία ατελείωτη ουρά για το πολυπόθητο κλικ. Η ιδανική λήψη, όμως, είναι εκείνη την πολύ συγκεκριμένη στιγμή που εισβάλλει η αχτίδα του ήλιου. Δεν στηθήκαμε στην ουρά μαζί με όλους τους ινφλουένσερς, βγάλαμε κάποιες λήψεις από ψηλά και φύγαμε για Τουλούμ.
Last edited:
