varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.097
- Likes
- 10.756
Περιεχόμενα
TULUM Ι
Toυλούμ! Ο προορισμός!
Για τους παραλιολάτρεις είναι must, ακόμα και τα φύκια δεν τους έχουν αποτρέψει να έρχονται εδώ και εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση.
Αρχικά να πω ότι η Τουλούμ χωρίζεται σε 2 μέρη.
Το ένα είναι αυτό που γνωρίζουμε από sites, φωτογραφίες κ.λ.π., δηλαδή η ατελείωτη λευκή παραλία με τα χλιδάτα beach clubs και ξενοδοχεία. Στον ακριβώς από πάνω δρόμο από την παραλία, ο οποίος μάλιστα έχει και πολύ πλούσια βλάστηση, βρίσκονται όλα τα κυριλέ εστιατόρια και οι είσοδοι των ξενοδοχείων και των beach clubs. Η διακόσμηση των εστιατορίων είναι απίθανη και αυτό που μου έκανε (θετική) εντύπωση είναι ότι όλα τα διακοσμητικά στοιχεία είναι απολύτως "γήινα" (ξύλο, πανιά, ψάθες) με αποτέλεσμα να δένουν αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον χωρίς τις "παραφωνίες" που θα δεις σε άλλα τουριστικά μέρη, όπως πλαστικά τραπεζοκαθίσματα, φωτεινές επιγραφές νέον κ.λ.π.
Υπάρχουν και σημεία ελεύθερης πρόσβασης στην παραλία όπου μπορείς να απολαύσεις το μπάνιο σου χωρίς να χρειάζεται να περάσεις μέσα από κάποιο beach club πληρώνοντας είσοδο.
Το άλλο κομμάτι της Τουλούμ είναι η κανονική πόλη όπου μένουν οι ντόπιοι. Δεν έχει κάποια ιδιαίτερη γραφικότητα, όμως πλέον χτίζονται ο ένας ξενώνας μετά τον άλλον και ξεφυτρώνουν συνεχώς μοντέρνα εστιατόρια ανάμεσα στα πιο ορίτζιναλ μεξικάνικα όπου συχνάζουν οι ντόπιοι, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σιγά-σιγά ένας δεύτερος τουριστικός πυρήνας, πολύ πιο οικονομικός.
Η απόσταση της πόλης από την παραλία είναι απαγορευτική για να πας με τα πόδια, οπότε παίζει πολύ η ενοικίαση ποδηλάτου.
Εμείς προτιμήσαμε να μείνουμε στην πόλη σε έναν πολύ καλόγουστο ξενώνα που κόστιζε το 1/3 της τιμής των παραλιακών ξενοδοχείων και ταυτόχρονα μας εξασφάλιζε δωρεάν είσοδο σε ένα beach club, που εκ των υστέρων μάθαμε ότι θεωρείται πολύ μοδάτο γιατί είναι ιδιοκτησίας ενός πάρα πολύ διάσημου μεξικανού ηθοποιού και επιχειρηματία, του Roberto Palazuelos.
Γενικά, αρκετοί ξενώνες της πόλης έχουν συνεργασία με κάποιο beach club ώστε οι πελάτες τους να μπαίνουν δωρεάν ή έστω με μεγάλη έκπτωση, κάτι που συμφέρει πολύ.
Επιπλέον, λόγω εποχής επειδή τα φύκια ήταν αυξημένα, πολλά beach clubs είχαν ούτως ή άλλως μεγάλες προσφορές στις τιμές εισόδου στην παραλία.
Ωστόσο, παρά την ύπαρξη φυκιών δεν παρατήρησα ιδιαίτερα μειωμένο τουρισμό γεγονός που μου έκανε εντύπωση. Μάλλον γιατί η πλειοψηφία των τουριστών ήταν αμερικανοί οι οποίοι ούτως ή άλλως προτιμούν τις πισίνες.
Η παραλία της Τουλούμ μου άρεσε πάρα πολύ, καθώς και οι τουριστικές υποδομές της, τα beach clubs, τα εστιατόρια, γενικά όλο το vibe της.
Οφείλω, όμως, να παραδεχτώ ότι περάσαμε πολύ καλά και στην πόλη...ειδικά τα βράδια είχε πολλή κοινωνική ζωή τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους τουρίστες.
Οι τουρίστες ήταν πιο "εναλλακτικοί" από τους "κάτω", των πολυτελών ξενοδοχείων, κάποιοι μάλιστα έμεναν μήνες ολόκληρους στην πόλη, είχαν γίνει ένα με τους ντόπιους. Άλλος κόσμος! Μου φαινόταν σαν να βρισκόμουν αλλού και όχι στην Τουλούμ.
Δίπλα από τον ξενώνα μας υπήρχε κι ένα hostel όπου κάθε βράδυ γίνονταν parties.
Ένα πρωί, μόλις που είχε διαλυθεί το γλέντι, βρήκαμε έναν αμερικανό πιτσιρικά τέζα στο πεζοδρόμιό μας να κοιμάται του καλού καιρού. Λυπήθηκα να τον αφήσουμε εκεί μην τυχόν του κλέψουν χρήματα, τον απαγάγουν κ.λ.π. οπότε δήλωσα στο φάμιλυ ότι δεν το κουνάω ρούπι από δίπλα του μέχρι να ξυπνήσει... "βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, πάμε παραλία, θα τον μαζέψουν οι φίλοι του" .... τίποτα εγώ, ανένδοτη, είχε ξυπνήσει μέσα μου η ελληνίδα μάνα. Τελικά, με τα χίλια ζόρια τον ξυπνήσαμε για να τον βάλουμε εμείς μέσα στο χόστελ. Ταυτόχρονα ξεκίνησα τις νουθεσίες (είπαμε ξύπνησε η ελληνίδα μάνα μέσα μου) να προσέχει μπλα-μπλα-μπλα. Τα παιδιά μου με αποκάλεσαν κριντζ που έκανα κήρυγμα στον ξένο άνθρωπο, όμως αυτός όχι μόνο δεν κρίντζαρε αλλά μας κάλεσε στο πάρτυ που θα γινόταν το βράδυ στον κήπο του χόστελ.
Φωτος από την παραλία:
...και κάτι λίγα από την πόλη:
Toυλούμ! Ο προορισμός!
Για τους παραλιολάτρεις είναι must, ακόμα και τα φύκια δεν τους έχουν αποτρέψει να έρχονται εδώ και εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση.
Αρχικά να πω ότι η Τουλούμ χωρίζεται σε 2 μέρη.
Το ένα είναι αυτό που γνωρίζουμε από sites, φωτογραφίες κ.λ.π., δηλαδή η ατελείωτη λευκή παραλία με τα χλιδάτα beach clubs και ξενοδοχεία. Στον ακριβώς από πάνω δρόμο από την παραλία, ο οποίος μάλιστα έχει και πολύ πλούσια βλάστηση, βρίσκονται όλα τα κυριλέ εστιατόρια και οι είσοδοι των ξενοδοχείων και των beach clubs. Η διακόσμηση των εστιατορίων είναι απίθανη και αυτό που μου έκανε (θετική) εντύπωση είναι ότι όλα τα διακοσμητικά στοιχεία είναι απολύτως "γήινα" (ξύλο, πανιά, ψάθες) με αποτέλεσμα να δένουν αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον χωρίς τις "παραφωνίες" που θα δεις σε άλλα τουριστικά μέρη, όπως πλαστικά τραπεζοκαθίσματα, φωτεινές επιγραφές νέον κ.λ.π.
Υπάρχουν και σημεία ελεύθερης πρόσβασης στην παραλία όπου μπορείς να απολαύσεις το μπάνιο σου χωρίς να χρειάζεται να περάσεις μέσα από κάποιο beach club πληρώνοντας είσοδο.
Το άλλο κομμάτι της Τουλούμ είναι η κανονική πόλη όπου μένουν οι ντόπιοι. Δεν έχει κάποια ιδιαίτερη γραφικότητα, όμως πλέον χτίζονται ο ένας ξενώνας μετά τον άλλον και ξεφυτρώνουν συνεχώς μοντέρνα εστιατόρια ανάμεσα στα πιο ορίτζιναλ μεξικάνικα όπου συχνάζουν οι ντόπιοι, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σιγά-σιγά ένας δεύτερος τουριστικός πυρήνας, πολύ πιο οικονομικός.
Η απόσταση της πόλης από την παραλία είναι απαγορευτική για να πας με τα πόδια, οπότε παίζει πολύ η ενοικίαση ποδηλάτου.
Εμείς προτιμήσαμε να μείνουμε στην πόλη σε έναν πολύ καλόγουστο ξενώνα που κόστιζε το 1/3 της τιμής των παραλιακών ξενοδοχείων και ταυτόχρονα μας εξασφάλιζε δωρεάν είσοδο σε ένα beach club, που εκ των υστέρων μάθαμε ότι θεωρείται πολύ μοδάτο γιατί είναι ιδιοκτησίας ενός πάρα πολύ διάσημου μεξικανού ηθοποιού και επιχειρηματία, του Roberto Palazuelos.
Γενικά, αρκετοί ξενώνες της πόλης έχουν συνεργασία με κάποιο beach club ώστε οι πελάτες τους να μπαίνουν δωρεάν ή έστω με μεγάλη έκπτωση, κάτι που συμφέρει πολύ.
Επιπλέον, λόγω εποχής επειδή τα φύκια ήταν αυξημένα, πολλά beach clubs είχαν ούτως ή άλλως μεγάλες προσφορές στις τιμές εισόδου στην παραλία.
Ωστόσο, παρά την ύπαρξη φυκιών δεν παρατήρησα ιδιαίτερα μειωμένο τουρισμό γεγονός που μου έκανε εντύπωση. Μάλλον γιατί η πλειοψηφία των τουριστών ήταν αμερικανοί οι οποίοι ούτως ή άλλως προτιμούν τις πισίνες.
Η παραλία της Τουλούμ μου άρεσε πάρα πολύ, καθώς και οι τουριστικές υποδομές της, τα beach clubs, τα εστιατόρια, γενικά όλο το vibe της.
Οφείλω, όμως, να παραδεχτώ ότι περάσαμε πολύ καλά και στην πόλη...ειδικά τα βράδια είχε πολλή κοινωνική ζωή τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους τουρίστες.
Οι τουρίστες ήταν πιο "εναλλακτικοί" από τους "κάτω", των πολυτελών ξενοδοχείων, κάποιοι μάλιστα έμεναν μήνες ολόκληρους στην πόλη, είχαν γίνει ένα με τους ντόπιους. Άλλος κόσμος! Μου φαινόταν σαν να βρισκόμουν αλλού και όχι στην Τουλούμ.
Δίπλα από τον ξενώνα μας υπήρχε κι ένα hostel όπου κάθε βράδυ γίνονταν parties.
Ένα πρωί, μόλις που είχε διαλυθεί το γλέντι, βρήκαμε έναν αμερικανό πιτσιρικά τέζα στο πεζοδρόμιό μας να κοιμάται του καλού καιρού. Λυπήθηκα να τον αφήσουμε εκεί μην τυχόν του κλέψουν χρήματα, τον απαγάγουν κ.λ.π. οπότε δήλωσα στο φάμιλυ ότι δεν το κουνάω ρούπι από δίπλα του μέχρι να ξυπνήσει... "βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, πάμε παραλία, θα τον μαζέψουν οι φίλοι του" .... τίποτα εγώ, ανένδοτη, είχε ξυπνήσει μέσα μου η ελληνίδα μάνα. Τελικά, με τα χίλια ζόρια τον ξυπνήσαμε για να τον βάλουμε εμείς μέσα στο χόστελ. Ταυτόχρονα ξεκίνησα τις νουθεσίες (είπαμε ξύπνησε η ελληνίδα μάνα μέσα μου) να προσέχει μπλα-μπλα-μπλα. Τα παιδιά μου με αποκάλεσαν κριντζ που έκανα κήρυγμα στον ξένο άνθρωπο, όμως αυτός όχι μόνο δεν κρίντζαρε αλλά μας κάλεσε στο πάρτυ που θα γινόταν το βράδυ στον κήπο του χόστελ.
Φωτος από την παραλία:
...και κάτι λίγα από την πόλη:
Last edited:
