varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.097
- Likes
- 10.756
Περιεχόμενα
TULUM II
O 5oς (και τελευταίος) αρχαιολογικός χώρος που επισκεφθήκαμε στο Μεξικό ήταν αυτός του Τουλούμ.
To σημείο όπου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης των Μάγιας είναι ειδυλλιακό: στην κορυφή ενός ψηλού βράχου που ορθώνεται ακριβώς εκεί που σκάει η θάλασσα. Και τι θάλασσα! Με τυρκουάζ νερό να σκάει σε μια κατάλευκη αμμουδιά (όταν δεν έχει φύκια βέβαια) με φοίνικες. Εντελώς καρτ-ποσταλικό σκηνικό.
Αλλά και η διαδρομή μέχρι να φτάσεις είναι καταπληκτική αφού βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο Τουλούμ.
Αναγκαστικά αφήνεις το αυτοκίνητο στην είσοδο του Πάρκου και από εκεί συνεχίζεις με τα πόδια για κανένα 10λεπτο, μέσα από έναν δρόμο πνιγμένο στην βλάστηση, μέχρι τον αρχαιολογικό χώρο.
H αρχαία Τουλούμ ήταν μια από τις τελευταίες πόλεις που ίδρυσαν οι Μάγιας, βρισκόταν σε πολύ στρατηγικό σημείο έχοντας πρόσβαση και από στεριά και από θάλασσα, υπήρξε σημαντικό λιμάνι άκμασε μεταξύ 13-15ου αιώνα και τελικά εγκαταλήφθηκε τον 16ο.
Τα κυριότερα αξιοθέατα είναι: Η Πυραμίδα El Castillo (το ψηλότερο κτίσμα που λειτουργούσε ως φάρος), το Temple of the Frescoes (που είχε μεγάλη θρησκευτική σημασία) και το House of Columns ή El Palacio (το Παλάτι που υπήρξε η κατοικία σημαντικών ηγετών των Μάγιας).
Και εδώ δεν τον γλυτώνεις τον συνωστισμό, όπως παντού στη Γιουκατάν...
Και έχει και τρελή ζέστη, όπως παντού στη Γιουκατάν!
Η επίσκεψη, όμως, επιβάλλεται και η κούραση αποζημιώνεται με το παραπάνω.
Μετά την περιήγησή μας στον αρχαιολογικό χώρο, πήραμε τον δρόμο για τον επόμενο και τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μας, το Κανκούν.
Φεύγοντας από την Τουλούμ η εικόνα που σχημάτισα είναι ότι μοιάζει να έχει 2 πρόσωπα, σαν να συνδυάζει Μύκονο και Ικαρία μαζί.
Από την μια, η παραλία με την χλιδή, το boho-chic vibe, τα ακριβά ξενοδοχεία και τα κλασάτα beach clubs και από την άλλη, η κυρίως πόλη με το αυθεντικό "χρώμα" που δίνουν οι ντόπιοι που συνυπάρχουν με έναν πιο εναλλακτικό τουρισμό.
Η πόλη προσφέρεται για πιο οικονομική διαμονή αλλά θέλει και αρκετή προσοχή.
Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά σε όλο το ταξίδι που αισθανθήκαμε ανασφάλεια και φόβο.
Συγκεκριμένα, ένα βράδυ μέσα σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο γνωστά σουπερμάρκετ, τα Oxxo, εγώ και ο γιος μου νιώσαμε κάποια στιγμή να μας κοιτάνε απειλητικά κάποιοι άντρες (μάλλον μεθυσμένοι ή "φτιαγμένοι") και να μας πλησιάζουν όλο και περισσότερο καταπατώντας τα νοητά όρια του προσωπικού μας χώρου, ενώ ταυτόχρονα ο άντρας με την κόρη μου που μας περίμεναν στην είσοδο του σουπερμάρκετ βίωναν ακριβώς το ίδιο πράγμα από 2-3 άλλους άντρες, μεθυσμένους και μισόγυμνους.
Το σουπερμάρκετ ήταν σε κεντρικό δρόμο, ωστόσο βγαίνοντας για να πάμε στον ξενώνα έπρεπε αναγκαστικά να μπούμε σε κάποια σκοτεινά στενά... δυστυχώς έχει πολλά τέτοια η πόλη...
Με πολλή προσοχή και βλέποντας ότι αυτοί δεν ασχολούνταν πια μαζί μας, ξεκινήσαμε προς τα εκεί...
Μετά από λίγο, όμως, καταλάβαμε ότι μας ακολουθούσαν.
Κάναμε να ξαναγυρίσουμε προς τον φωτεινό κεντρικό δρόμο αλλά αυτοί είχαν απλωθεί με τέτοιον τρόπο σε όλο το πεζοδρόμιο προσπαθώντας να μας κλείνουν τον δρόμο και προφανώς ήθελαν να μας αναγκάσουν να προχωρήσουμε πιο μέσα στο σκοτεινό στενό.
Φυσικά ούτε διανοηθήκαμε να μπούμε πιο μέσα στα σκοτεινά γιατί δε νομίζω τώρα να έγραφα ιστορία.
Ευτυχώς, είχαμε δει από πριν ότι έξω από το σουπερμάρκετ ήταν 2 αστυνομικοί, οπότε κουτσά-στραβά κάπως καταφέραμε να τους πλησιάσουμε στα 100μ, οπότε άρχισα να φωνάζω στους αστυνομικούς "excuse me-excuse me" και μόνο τότε οι τύποι έφυγαν και μας άφησαν στην ησυχία μας.
Τέλος καλό, όλα καλά!
Πάμε για άλλες παραλίες τώρα!
O 5oς (και τελευταίος) αρχαιολογικός χώρος που επισκεφθήκαμε στο Μεξικό ήταν αυτός του Τουλούμ.
To σημείο όπου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης των Μάγιας είναι ειδυλλιακό: στην κορυφή ενός ψηλού βράχου που ορθώνεται ακριβώς εκεί που σκάει η θάλασσα. Και τι θάλασσα! Με τυρκουάζ νερό να σκάει σε μια κατάλευκη αμμουδιά (όταν δεν έχει φύκια βέβαια) με φοίνικες. Εντελώς καρτ-ποσταλικό σκηνικό.
Αλλά και η διαδρομή μέχρι να φτάσεις είναι καταπληκτική αφού βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο Τουλούμ.
Αναγκαστικά αφήνεις το αυτοκίνητο στην είσοδο του Πάρκου και από εκεί συνεχίζεις με τα πόδια για κανένα 10λεπτο, μέσα από έναν δρόμο πνιγμένο στην βλάστηση, μέχρι τον αρχαιολογικό χώρο.
H αρχαία Τουλούμ ήταν μια από τις τελευταίες πόλεις που ίδρυσαν οι Μάγιας, βρισκόταν σε πολύ στρατηγικό σημείο έχοντας πρόσβαση και από στεριά και από θάλασσα, υπήρξε σημαντικό λιμάνι άκμασε μεταξύ 13-15ου αιώνα και τελικά εγκαταλήφθηκε τον 16ο.
Τα κυριότερα αξιοθέατα είναι: Η Πυραμίδα El Castillo (το ψηλότερο κτίσμα που λειτουργούσε ως φάρος), το Temple of the Frescoes (που είχε μεγάλη θρησκευτική σημασία) και το House of Columns ή El Palacio (το Παλάτι που υπήρξε η κατοικία σημαντικών ηγετών των Μάγιας).
Και εδώ δεν τον γλυτώνεις τον συνωστισμό, όπως παντού στη Γιουκατάν...
Και έχει και τρελή ζέστη, όπως παντού στη Γιουκατάν!
Η επίσκεψη, όμως, επιβάλλεται και η κούραση αποζημιώνεται με το παραπάνω.
Μετά την περιήγησή μας στον αρχαιολογικό χώρο, πήραμε τον δρόμο για τον επόμενο και τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μας, το Κανκούν.
Φεύγοντας από την Τουλούμ η εικόνα που σχημάτισα είναι ότι μοιάζει να έχει 2 πρόσωπα, σαν να συνδυάζει Μύκονο και Ικαρία μαζί.
Από την μια, η παραλία με την χλιδή, το boho-chic vibe, τα ακριβά ξενοδοχεία και τα κλασάτα beach clubs και από την άλλη, η κυρίως πόλη με το αυθεντικό "χρώμα" που δίνουν οι ντόπιοι που συνυπάρχουν με έναν πιο εναλλακτικό τουρισμό.
Η πόλη προσφέρεται για πιο οικονομική διαμονή αλλά θέλει και αρκετή προσοχή.
Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά σε όλο το ταξίδι που αισθανθήκαμε ανασφάλεια και φόβο.
Συγκεκριμένα, ένα βράδυ μέσα σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο γνωστά σουπερμάρκετ, τα Oxxo, εγώ και ο γιος μου νιώσαμε κάποια στιγμή να μας κοιτάνε απειλητικά κάποιοι άντρες (μάλλον μεθυσμένοι ή "φτιαγμένοι") και να μας πλησιάζουν όλο και περισσότερο καταπατώντας τα νοητά όρια του προσωπικού μας χώρου, ενώ ταυτόχρονα ο άντρας με την κόρη μου που μας περίμεναν στην είσοδο του σουπερμάρκετ βίωναν ακριβώς το ίδιο πράγμα από 2-3 άλλους άντρες, μεθυσμένους και μισόγυμνους.
Το σουπερμάρκετ ήταν σε κεντρικό δρόμο, ωστόσο βγαίνοντας για να πάμε στον ξενώνα έπρεπε αναγκαστικά να μπούμε σε κάποια σκοτεινά στενά... δυστυχώς έχει πολλά τέτοια η πόλη...
Με πολλή προσοχή και βλέποντας ότι αυτοί δεν ασχολούνταν πια μαζί μας, ξεκινήσαμε προς τα εκεί...
Μετά από λίγο, όμως, καταλάβαμε ότι μας ακολουθούσαν.
Κάναμε να ξαναγυρίσουμε προς τον φωτεινό κεντρικό δρόμο αλλά αυτοί είχαν απλωθεί με τέτοιον τρόπο σε όλο το πεζοδρόμιο προσπαθώντας να μας κλείνουν τον δρόμο και προφανώς ήθελαν να μας αναγκάσουν να προχωρήσουμε πιο μέσα στο σκοτεινό στενό.
Φυσικά ούτε διανοηθήκαμε να μπούμε πιο μέσα στα σκοτεινά γιατί δε νομίζω τώρα να έγραφα ιστορία.
Ευτυχώς, είχαμε δει από πριν ότι έξω από το σουπερμάρκετ ήταν 2 αστυνομικοί, οπότε κουτσά-στραβά κάπως καταφέραμε να τους πλησιάσουμε στα 100μ, οπότε άρχισα να φωνάζω στους αστυνομικούς "excuse me-excuse me" και μόνο τότε οι τύποι έφυγαν και μας άφησαν στην ησυχία μας.
Τέλος καλό, όλα καλά!
Πάμε για άλλες παραλίες τώρα!
Last edited:
