marydim
Member
- Μηνύματα
- 1.631
- Likes
- 411
- Επόμενο Ταξίδι
- Μεσόγειος
- Ταξίδι-Όνειρο
- Δρόμος Αγ. Ιακώβου-Ισπανί
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο][I]Το ξενοδοχείο που μείναμε ήταν το [B][URL="http://www.hotelmaywood.com/english/default.asp"]Maywood Hotel[/URL][/B
- Κεφάλαιο 3ο (Εμείς με Τραμ πηγαίναμε αλλά και με ταξάρες!)][I
- Κεφάλαιο 4ο (Αξιοθέατα)][I][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/watermark.php?file=17183&size=1[/IMG
- Κεφάλαιο 5ο (Η Πόλη δεν είναι για δίαιτα - Κεφάλαιο Φαγητό!)][I
- Κεφάλαιο 6ο (Γλυκά: Αμαρτία μου, πάθος μου μεγάλο!)][I
α) Αγία Σοφία: Οι Τούρκοι αποφάσισαν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα αξιοθέατα της Πόλης και έτσι ανέβασαν την τιμή του εισιτηρίου για την Αγία Σοφία στις 20 τούρκικες λίρες ή 10 Ευρώ. Σου λέει τόσα και τόσα λεφτά δίνουν οι τουρίστες για να πραγματοποιήσουν το ταξίδι, στα 10 Ευρώ της εισόδου θα κολλήσουν!
Μέσα στην εκκλησία- μουσείο, τα έργα συντήρησης συνεχίζονται και μάλλον δεν πρόκειται να τελειώσουν ποτέ γι' αυτό θεωρείστε τις σκαλωσιές μέρος του όλου σκηνικού.
Αν τώρα δεν έχετε ιδέα για το τι βλέπετε και ο έντυπος οδηγός δεν σας τα λέει τόσο αναλυτικά όσο θα θέλατε ή ακόμα χειρότερα δεν έχετε καθόλου βιβλιαράκι μαζί σας, ενώ και τα αγγλικά σας δεν είναι στα καλύτερά τους, σταθείτε λίγη ώρα στην κεντρική είσοδο και κάποιο ελληνικό γκρουπ με ξεναγό θα κάνει εμφάνιση. Εσείς απλά ακολουθήστε τους!
Θυμηθείτε ότι η Αγία Σοφία είναι κλειστά κάθε Δευτέρα.
Τράμ: Σουλταναμέτ
β) Μπλε Τζαμί ή Τζαμί της Σουλταναμέτ: Ακριβώς απέναντι από την Αγία Σοφία και το αγαπημένο μου αξιοθέατο στην Πόλη. Αυτή τη φορά δεν κατάφερα να πατήσω το πόδι μου μέσα στο τζαμί καθώς ήμασταν λίγο άτυχες και κάθε φορά που ετοιμαζόμασταν να βγάλουμε τα παπούτσια μας, ένας κυριούλης- σεκιουριτάς μας σταματούσε γιατί ξεκινούσε η ώρα της προσευχής! Τελικά, αποδείχτηκε ότι οι ώρες της προσευχής δεν είναι και τόσο στάνταρ!
Τράμ: Σουλταναμέτ
γ) Τοπ Καπί: Και τις δυο φορές που έχω επισκεπτεί το Τοπ Καπί δεν θα έλεγα ότι εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα. Το καλύτερο στο παλάτι είναι η θέα προς το Βόσπορο και την άλλη μισή Κωνσταντινούπολη. Τα μέρη για να την απολαύσεις είναι τα βασιλικά περίπτερα όπου ο σουλτάνος και οι συνοδοί του περνούσαν τις ηλιόλουστες μέρες το χρόνο τους (το χειμώνα κάνει ψοφόκρυο καθώς φυσάει πολύ). Τα βασιλικά περίπτερα έχουν εξαιρετικές τοιχογραφίες αραβικής αισθητικής και είναι ιδανικά για να μεταφερθείτε στο παρελθόν αφήνοντας τη φαντασία σας να οργιάσει. Επίσης, το ακριβούτσικο καφέ- εστιατόριο του προσφέρει ωραία θέα και αυτό προς το Βόσπορο και θα έλεγα ότι είναι το σημείο που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των περισσότερων επισκεπτών.
Η είσοδος στο Τοπ Καπί κοστολογείται 20 τούρκικες λίρες ενώ για να δείτε το χαρέμι δηλαδή το κτίριο όπου οι γυναίκες του σουλτάνου περνούσαν σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας τους θα χρειαστεί να πληρώσετε κάτι παραπάνω. Στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο μπαίνετε χωρίς exta χρέωση αλλά πρέπει να έχετε μεγάλη υπομονή καθώς θα χρειαστεί να περιμένετε για πολύ ώρα στην ουρά.
Τράμ: Σουλταναμέτ
δ) Καπαλί Τσαρσί ή Σκεπαστή Αγορά: Θυμάμαι πόσο πολύ με είχε ξετρελάνει αυτή η ανατολίτικη αγορά την πρώτη μου φορά στην Πόλη!
Τώρα πια το Καπαλί Τσαρσί μου φαίνεται άκρως τουριστικό. Και όχι ότι δεν είναι! Αν και έχουν περάσει μόλις λίγα χρόνια από την προηγούμενη επίσκεψη, τα προϊόντα, οι τιμές και η συμπεριφορά των εμπόρων έχουν αλλάξει κατά πολύ και δυστυχώς όχι προς το καλύτερο.
Οι έμποροι που είχα αντικρίσει τότε ήταν μεν πιεστικοί αλλά πάντα ευγενικοί και με το χαμόγελο στα χείλη. Οι ίδιοι ανθρώποι σήμερα είναι απλώς απαιτητικοί και συμπεριφέρονται λες και σου κάνουν χάρη που θα σου δώσουν τα προϊόντα τους! Οι τιμές απαράδεκτες ενώ όσο αυξάνονται οι τουρίστες τόσο βλέπετε όλο και λιγότερους ντόπιους.
Το Καπαλί Τσαρσί πάντως παραμένει μια όμορφη αγορά και για κάποιον που δεν έχει ξαναβρεθεί σε ανατολίτικη αγορά σίγουρα είναι πρωτόγνωρη εμπειρία όπως ήταν και για εμάς τότε. Εξάλλου, δεν είναι ανάγκη να ψωνίσετε αλλά μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας ή το τσάι σας σε κάποιο από τα καφέ που υπάρχουν διασκορπισμένα στο Καπαλί Τσαρσί και κρατούν λίγο από την παλιά ατμόσφαιρας της αγοράς.
Τραμ: Beyoglou.
ε) Αιγυπτιακή Αγορά και πέριξ: Πιο μικρή, πιο συμμαζεμένη αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό τουριστικοποιημένη όσο η Σκεπαστή Αγορά. Φυσικά, και αυτή τη βρήκα αλλαγμένη αλλά δεν έχει τόσο πολύ κόσμο και μπορείς να κάνεις τις αγορές σου άνετα (θα ακολουθήσει ειδικό κεφάλαιο για τα ψώνια εκεί). Μην αμελήσετε να επισκεφτείτε τους γύρω δρόμους της που σφύζουν από ζωή και δίνουν μια πραγματική γεύση του παζαριού και του εμπορικού πυρετού της φτωχολογιάς της Πόλης. Η επίσκεψη στο Yeni τζαμί επιβάλλεται.
Τραμ: Eminonou ή Sirkeci.
στ) Πύργος του Γαλατά: Πληρώνεις δέκα τούρκικες λίρες αλλά έχεις μια υπέροχη πανοραμική άποψη της Πόλης αν έχεις την υπομονή, την επιμονή και το χρόνο να κάτσεις εκεί ψηλά για αρκετή ώρα προκειμένου να βρεις μια κενή θέση να ατενίσεις το Βόσπορο. Ο Πύργος διαθέτει και καφέ και εστιατόριο αλλά αν υπολογίζεται σ' αυτά τα δυο προκειμένου ν' απολαύσετε ανενόχλητοι τη θέα της Πόλης, ξεχάστε το καθώς όσοι κάθονται στο καφέ-εστιατόριο το μόνο που βλέπουν είναι τους τουρίστες να έρχονται γύρω γύρω από το καφέ!
Με τα πόδια από την Ιστικλάλ.
ζ) Πατριαρχείο- Φανάρι. Βρήκα το Πατριαρχείο ανακαινισμένο, φρεσκοβαμμένο και με χιλιάδες Έλληνες προσκυνητές αφού είχαμε τη φαεινή ιδέα να το επισκεπτούμε ανήμερα των Φώτων. Πιστεύαμε ότι θα ήταν μοναδική εμπειρία να παρακολουθήσουμε το Καθαγιασμό των Υδάτων στο Φανάρι αλλά μην ακούσω λέξη για κατανυκτική ατμόσφαιρα καθώς πάνω από δυο-τρεις χιλιάδες κόσμο έσπρωχνε τον διπλανό του και γκρίνιαζε ατελείωτα στην προσπάθεια εξεύρεσης της μοναδικής εκείνης θέσης που θα του εξασφάλιζε τη δυνατότητα ν' ακούσει, να παρακολουθήσει και ν' αποθανατήσει την στιγμή που ο Πατριάρχης θα έριχνε το Σταυρό στα παγωμένα νερά του Κερατίου!
Να σημειώσω ότι το Φανάρι ήταν η περιοχη που είχα ερωτευθεί την Πόλη στο προηγούμενο ταξίδι μου και ευτυχώς παρέμεινε ένα μέρος που βρήκα ένα κομμάτι εκείνου του ταξιδιού.
Μισή ώρα με 40 λεπτά με τα πόδια από το Αιγυπτιακό παζάρι ή κανά δεκάλεπτο με ταξί.
η) Ιστικλάλ: Βόλτες στον ατελείωτο πεζόδρομο, ψώνια στα τεράστια καταστήματα, φαγητό, καφέ και ατελείωτο χάζι στα τραπεζάκια στα δεκάδες καφέ- εστιατόρια στα παράπλευρα σοκάκια της. Είναι πολύ δύσκολο να βαρεθείς την Ιστικλάλ Καντεσί καθώς έχει όλα εκείνα που μπορουν να σε κρατήσουν με τις ώρες σε ένα μέρος. Ακόμα και νοσταλγικό τραμ διαθέτει για να θυμίζει τον παλιό κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της Πόλης.
Υπάρχουν δυο site για την Ιστικλαλ αλλά δυστυχώς και τα δυο είναι μόνο στα τουρκικα. Τα παραθέτω πάντως καθώς κάποιο από αυτά μπόρεί να βάλει και αγγλική γλώσσα προσεχώς (εξάλλου, και ο μεταφραστή της google με λίγη φαντασία μια χαρά θα σας βοηθήσει): istiklal.caddesi.com
και istiklal caddesi.
Μετρό: Ταξίμ.[/I]
Μέσα στην εκκλησία- μουσείο, τα έργα συντήρησης συνεχίζονται και μάλλον δεν πρόκειται να τελειώσουν ποτέ γι' αυτό θεωρείστε τις σκαλωσιές μέρος του όλου σκηνικού.
Αν τώρα δεν έχετε ιδέα για το τι βλέπετε και ο έντυπος οδηγός δεν σας τα λέει τόσο αναλυτικά όσο θα θέλατε ή ακόμα χειρότερα δεν έχετε καθόλου βιβλιαράκι μαζί σας, ενώ και τα αγγλικά σας δεν είναι στα καλύτερά τους, σταθείτε λίγη ώρα στην κεντρική είσοδο και κάποιο ελληνικό γκρουπ με ξεναγό θα κάνει εμφάνιση. Εσείς απλά ακολουθήστε τους!
Θυμηθείτε ότι η Αγία Σοφία είναι κλειστά κάθε Δευτέρα.
Τράμ: Σουλταναμέτ
β) Μπλε Τζαμί ή Τζαμί της Σουλταναμέτ: Ακριβώς απέναντι από την Αγία Σοφία και το αγαπημένο μου αξιοθέατο στην Πόλη. Αυτή τη φορά δεν κατάφερα να πατήσω το πόδι μου μέσα στο τζαμί καθώς ήμασταν λίγο άτυχες και κάθε φορά που ετοιμαζόμασταν να βγάλουμε τα παπούτσια μας, ένας κυριούλης- σεκιουριτάς μας σταματούσε γιατί ξεκινούσε η ώρα της προσευχής! Τελικά, αποδείχτηκε ότι οι ώρες της προσευχής δεν είναι και τόσο στάνταρ!
Τράμ: Σουλταναμέτ
γ) Τοπ Καπί: Και τις δυο φορές που έχω επισκεπτεί το Τοπ Καπί δεν θα έλεγα ότι εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα. Το καλύτερο στο παλάτι είναι η θέα προς το Βόσπορο και την άλλη μισή Κωνσταντινούπολη. Τα μέρη για να την απολαύσεις είναι τα βασιλικά περίπτερα όπου ο σουλτάνος και οι συνοδοί του περνούσαν τις ηλιόλουστες μέρες το χρόνο τους (το χειμώνα κάνει ψοφόκρυο καθώς φυσάει πολύ). Τα βασιλικά περίπτερα έχουν εξαιρετικές τοιχογραφίες αραβικής αισθητικής και είναι ιδανικά για να μεταφερθείτε στο παρελθόν αφήνοντας τη φαντασία σας να οργιάσει. Επίσης, το ακριβούτσικο καφέ- εστιατόριο του προσφέρει ωραία θέα και αυτό προς το Βόσπορο και θα έλεγα ότι είναι το σημείο που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των περισσότερων επισκεπτών.
Η είσοδος στο Τοπ Καπί κοστολογείται 20 τούρκικες λίρες ενώ για να δείτε το χαρέμι δηλαδή το κτίριο όπου οι γυναίκες του σουλτάνου περνούσαν σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας τους θα χρειαστεί να πληρώσετε κάτι παραπάνω. Στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο μπαίνετε χωρίς exta χρέωση αλλά πρέπει να έχετε μεγάλη υπομονή καθώς θα χρειαστεί να περιμένετε για πολύ ώρα στην ουρά.
Τράμ: Σουλταναμέτ
δ) Καπαλί Τσαρσί ή Σκεπαστή Αγορά: Θυμάμαι πόσο πολύ με είχε ξετρελάνει αυτή η ανατολίτικη αγορά την πρώτη μου φορά στην Πόλη!
Τώρα πια το Καπαλί Τσαρσί μου φαίνεται άκρως τουριστικό. Και όχι ότι δεν είναι! Αν και έχουν περάσει μόλις λίγα χρόνια από την προηγούμενη επίσκεψη, τα προϊόντα, οι τιμές και η συμπεριφορά των εμπόρων έχουν αλλάξει κατά πολύ και δυστυχώς όχι προς το καλύτερο.
Οι έμποροι που είχα αντικρίσει τότε ήταν μεν πιεστικοί αλλά πάντα ευγενικοί και με το χαμόγελο στα χείλη. Οι ίδιοι ανθρώποι σήμερα είναι απλώς απαιτητικοί και συμπεριφέρονται λες και σου κάνουν χάρη που θα σου δώσουν τα προϊόντα τους! Οι τιμές απαράδεκτες ενώ όσο αυξάνονται οι τουρίστες τόσο βλέπετε όλο και λιγότερους ντόπιους.
Το Καπαλί Τσαρσί πάντως παραμένει μια όμορφη αγορά και για κάποιον που δεν έχει ξαναβρεθεί σε ανατολίτικη αγορά σίγουρα είναι πρωτόγνωρη εμπειρία όπως ήταν και για εμάς τότε. Εξάλλου, δεν είναι ανάγκη να ψωνίσετε αλλά μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας ή το τσάι σας σε κάποιο από τα καφέ που υπάρχουν διασκορπισμένα στο Καπαλί Τσαρσί και κρατούν λίγο από την παλιά ατμόσφαιρας της αγοράς.
Τραμ: Beyoglou.
ε) Αιγυπτιακή Αγορά και πέριξ: Πιο μικρή, πιο συμμαζεμένη αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό τουριστικοποιημένη όσο η Σκεπαστή Αγορά. Φυσικά, και αυτή τη βρήκα αλλαγμένη αλλά δεν έχει τόσο πολύ κόσμο και μπορείς να κάνεις τις αγορές σου άνετα (θα ακολουθήσει ειδικό κεφάλαιο για τα ψώνια εκεί). Μην αμελήσετε να επισκεφτείτε τους γύρω δρόμους της που σφύζουν από ζωή και δίνουν μια πραγματική γεύση του παζαριού και του εμπορικού πυρετού της φτωχολογιάς της Πόλης. Η επίσκεψη στο Yeni τζαμί επιβάλλεται.
Τραμ: Eminonou ή Sirkeci.
στ) Πύργος του Γαλατά: Πληρώνεις δέκα τούρκικες λίρες αλλά έχεις μια υπέροχη πανοραμική άποψη της Πόλης αν έχεις την υπομονή, την επιμονή και το χρόνο να κάτσεις εκεί ψηλά για αρκετή ώρα προκειμένου να βρεις μια κενή θέση να ατενίσεις το Βόσπορο. Ο Πύργος διαθέτει και καφέ και εστιατόριο αλλά αν υπολογίζεται σ' αυτά τα δυο προκειμένου ν' απολαύσετε ανενόχλητοι τη θέα της Πόλης, ξεχάστε το καθώς όσοι κάθονται στο καφέ-εστιατόριο το μόνο που βλέπουν είναι τους τουρίστες να έρχονται γύρω γύρω από το καφέ!
Με τα πόδια από την Ιστικλάλ.
ζ) Πατριαρχείο- Φανάρι. Βρήκα το Πατριαρχείο ανακαινισμένο, φρεσκοβαμμένο και με χιλιάδες Έλληνες προσκυνητές αφού είχαμε τη φαεινή ιδέα να το επισκεπτούμε ανήμερα των Φώτων. Πιστεύαμε ότι θα ήταν μοναδική εμπειρία να παρακολουθήσουμε το Καθαγιασμό των Υδάτων στο Φανάρι αλλά μην ακούσω λέξη για κατανυκτική ατμόσφαιρα καθώς πάνω από δυο-τρεις χιλιάδες κόσμο έσπρωχνε τον διπλανό του και γκρίνιαζε ατελείωτα στην προσπάθεια εξεύρεσης της μοναδικής εκείνης θέσης που θα του εξασφάλιζε τη δυνατότητα ν' ακούσει, να παρακολουθήσει και ν' αποθανατήσει την στιγμή που ο Πατριάρχης θα έριχνε το Σταυρό στα παγωμένα νερά του Κερατίου!
Να σημειώσω ότι το Φανάρι ήταν η περιοχη που είχα ερωτευθεί την Πόλη στο προηγούμενο ταξίδι μου και ευτυχώς παρέμεινε ένα μέρος που βρήκα ένα κομμάτι εκείνου του ταξιδιού.
Μισή ώρα με 40 λεπτά με τα πόδια από το Αιγυπτιακό παζάρι ή κανά δεκάλεπτο με ταξί.
η) Ιστικλάλ: Βόλτες στον ατελείωτο πεζόδρομο, ψώνια στα τεράστια καταστήματα, φαγητό, καφέ και ατελείωτο χάζι στα τραπεζάκια στα δεκάδες καφέ- εστιατόρια στα παράπλευρα σοκάκια της. Είναι πολύ δύσκολο να βαρεθείς την Ιστικλάλ Καντεσί καθώς έχει όλα εκείνα που μπορουν να σε κρατήσουν με τις ώρες σε ένα μέρος. Ακόμα και νοσταλγικό τραμ διαθέτει για να θυμίζει τον παλιό κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της Πόλης.
Υπάρχουν δυο site για την Ιστικλαλ αλλά δυστυχώς και τα δυο είναι μόνο στα τουρκικα. Τα παραθέτω πάντως καθώς κάποιο από αυτά μπόρεί να βάλει και αγγλική γλώσσα προσεχώς (εξάλλου, και ο μεταφραστή της google με λίγη φαντασία μια χαρά θα σας βοηθήσει): istiklal.caddesi.com
και istiklal caddesi.
Μετρό: Ταξίμ.[/I]
