Τουρκία Επιστροφή στην "Πόλη".

[kanaliotis]

Να ενημερωσω οτι στην τελευταια αστραπιαια επισκεψη μου στην Πολη, ειδα οτι οι σκαλωσιες απο τον τρουλο της Αγιας Σοφιας εχουν φυγει (ελπιζω για παντα).
Βεβαιως ηταν τοποθετημενες ολιγον παρακει, ισως για να καθαρισουν κατι τις το επιπλεον. Η παρουσια των σκαλωσιων επι τοσα χρονια εκει μας απεδωσε, μολις προ δυο μηνων, ακομα ενα ψηφιδωτο κατω απο την επιζωγραφιση: το προσωπο ενος απο τα εξαπτερυγα τα οποια βρισκονται πανω στα τεσσερα σφαιρικα τριγωνα που υποστηριζουν στατικα τον τρουλο.
Το προσωπο αυτο μου φανηκε εντυπωσιακα μοντερνο.

Επιβεβαιώνω, έχουν φύγει οι σκαλωσιές από το τρούλο.
Κια επειδή με πονήρεψες:roll:, γιατί θεωρείς το πρόσωπο μοντέρνο? Ξέρεις κάτι παραπάνω?

 

[ΕΡΣΗ]

Δεν ξερω τιποτε περισσοτερο. Αλλα δε μου εμοιαζε με τα κλασικα προσωπα της αγιογραφιας. Ηταν καπως πιο περιεργο, δεν εμοιαζε λιποσαρκο, ασκητικο. Και ετσι οπως εβγαινε ρομβοειδες μεσα απο τις φτερουγες, εκεινο που εντυπωνοταν δεν ηταν τα χαρακτηριστικα του προσωπου οσο το εντονο και διαπεραστικο βλεμμα. Δυστυχως δε μπορω να ανεβασω την φωτογραφια.

 

[kanaliotis]

Δεν ξερω τιποτε περισσοτερο. Αλλα δε μου εμοιαζε με τα κλασικα προσωπα της αγιογραφιας. Ηταν καπως πιο περιεργο, δεν εμοιαζε λιποσαρκο, ασκητικο. Και ετσι οπως εβγαινε ρομβοειδες μεσα απο τις φτερουγες, εκεινο που εντυπωνοταν δεν ηταν τα χαρακτηριστικα του προσωπου οσο το εντονο και διαπεραστικο βλεμμα. Δυστυχως δε μπορω να ανεβασω την φωτογραφια.

Είχα διαβάσει ότι θα γίνει χρονολόγιση του προσώπου...και υπέθεσα ότι ίσως ξέρεις κάτι παραπάνω.
Επιβεβαίωσε μου κάτι, αν θέλεις ΕΡΣΗ. Εχω ακούσει για τις αναπαραστάσεις στις άλλες τρείς βάσεις του τρούλου, ότι είναι το λιοντάρι, το βόδι και ο αετός. Οι Βυζαντινοί θέλοντας να δείξουν το σεβασμό στην Αγιά Σοφιά, παρουσιάσανε τα ζωόμορφα να καλύπτουν με τις φτεούγες τους τα προσωπά τους λόγω του δέους και μόνο το ανθρωπόμορφο εξαπτέρυγο Σεραφείμ δεν καλύπτει το πρόσωπό του. Οι Οθωμανοί εν συνεχεία καλύψανε το ανθρωπόμορφο εξαπτέρυγο και αφήσαν ώς έχει τα υπόλοιπα μιας που απλά φαινόταν σαν ωραίο σύμπλεγμα φτερών.

 

[dmdoc]

Στην πρόσφατη επίσκεψή μου στην πόλη,υποκλέπτοντας τα λεγόμενα μιας ξεναγού,άκουσα οτι τα πρόσωπα στα εξαπτέρυγα του τρούλου,επίτηδες καλύφθηκαν από τους Οθωμανούς,πλην του ενός.
Γιατί κ πως δεν ξέρω...το "σήμα" ασθενούσε

 

[pattyyy]

Πολύ ωραίο το στυλ γραφής Marydim! Kάθε φορά που διαβάζω ιστορία για την Κωνσταντινούπολη με πιάνει μια λαχτάρα να την επισκεφτώ άμεσα! Πολύ χρήσιμες είναι και οι πληροφορίες για το ξενοδοχείο, τη μετακίνηση, τα αξιοθέατα! Τhank you!

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ευρώπης.

 

[marydim]

Πολύ ωραίο το στυλ γραφής Marydim! Kάθε φορά που διαβάζω ιστορία για την Κωνσταντινούπολη με πιάνει μια λαχτάρα να την επισκεφτώ άμεσα! Πολύ χρήσιμες είναι και οι πληροφορίες για το ξενοδοχείο, τη μετακίνηση, τα αξιοθέατα! Τhank you!

Σ' ευχαριστώ πολύ pattyyy για τα καλά σου λόγια. Εμένα είναι μόνιμη η επιθυμία μου για ταξίδι στην Πόλη.

Εννοείται ότι η ιστορία για την Πόλη δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα αλλά δεν με πειράζει θα την συνεχίσω από εδώ.

 

[marydim]

Η Πόλη δεν είναι για δίαιτα- Κεφάλαιο Φαγητό!

Το έχετε ακούσει και διαβάσει δεκάδες φορές αλλά το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε! Η Πόλη δεν είναι για δίαιτα γι' αυτό φροντίστε να χάσετε κάνα κιλό πριν πάτε ώστε να έχει μειωθεί λίγο και η ορεξή σας και να μην μπορείτε να φάτε όλα αυτά που θα επιθυμούσατε να έχετε στο πιάτο σας!

Ας ξεκινήσω με το φαγητό το οποίο δεν το τιμήσαμε ιδιαιτέρως γιατί με τόσα γλυκά που τρώγαμε που να μείνει χώρος στο στομάχι μας και για κανονικά γεύματα!

Το πρώτο βράδυ την βγάλαμε πολύ φθηνά τρώγοντας κουμπίρ στο Ορτακιόι. Το κουμπίρ συγκαταλέγεται στα βρώμικα της Πόλης αλλά εμένα μ' άρεσε και τώρα που έκανα την αρχή με τα βρώμικα την επόμενη φορά σκέφτομαι να φάω και balik δηλαδή εκείνο το ψάρι που ψήνουν στους σταθμούς των πλοίων δίπλα στη γέφυρα του Γαλατά, που τόσο το ζήλεψα αλλά δεν τόλμησα τελικά να το δοκιμάσω! Το κουμπίρ όμως το έφαγα γιατί ήταν βράδυ και θα επιστρέφαμε στο ξενοδοχείο οπότε ότι πάθαινα θα με έβρισκε κοντά σε τουαλέτα τουλάχιστον! Το κουμπίρ δεν είναι τίποτα άλλο από μια μεγάλη ψητή πατάτα που ανοίγεται στη μέση και τοποθετούν διάφορα υλικά ανάλογα με τις ορέξεις του πελάτη. Αυτός που μου την παρήγγειλε επέλεξε μια απλή εκδοχή του και έτσι βρέθηκα να τρώω πατάτα με βούτυρο και καλαμπόκι. Στην αρχή μου έκατσε λίγο περίεργη η γεύση του καθώς ήταν κάπως ξινή αλλά κάτω από τις προτροπές των άλλων να του δώσω και μια δεύτερη ευκαιρία, συνέχισα να τρώω μέχρι που άρχισε να μ' αρέσει! Μάλιστα μ' άρεσε τόσο που ξέχασα ότι έπρεπε να το μοιραστώ με την άδελφή μου και κατέληξα να είμαι σκασμένη από το φαγητό! Ευτυχώς που δεν μου έπεσε βαρύ και μπόρεσα και κοιμήθηκα το υπόλοιπο βράδυ!

Την επόμενη μέρα την πατήσαμε σαν καλές καλές τουρίστριες! Είχαμε αποφασίσει να πάμε για φαγητό κατά το βραδάκι αλλά καθώς επιστρέφαμε από το Σουλταναμέτ, η αδερφή μου που δεν είχε αγγίξει ούτε το κουμπίρ ούτε το πρωϊνό (και στα δύο γιατί δεν πρόλαβε), πείνασε και έτσι αποφασίσαμε να γευματίσουμε στη γειτονιά του ξενοδοχείου και σε ένα από τα τουριστικότατα εστιατόρια εκεί τριγύρω. Αυτό που μας τράβηξε την προσοχή ήταν το εστιατόριο-διαθέτω στο κατάλογο ότι τρώγεται- "The Han" όχι γιατί είδαμε εκπληκτικό φαγητό στις βιτρίνες του αλλά γιατί μας άρεσε η ρουστίκ διακόσμησή του και θέλαμε να δοκιμάσουμε τις πιτούλες που έφτιαχναν οι παραδοσιακά ντυμένες κυρίες στην βιτρίνα του εστιατορίου. Το εστιατόριο εννοείται ότι ήταν κατάμεστο από τουρίστες και το γεύμα μας περιελάμβανε πιτούλες τις οποίες τις λένε γκιοζλεμέ -και όχι λαχματζούν που μου είχε κολλήσει εμένα- και ντονέρ. Το ντονέρ ήταν πολύ χάλια αλλά οι γκιοζλεμέδες με ίχνη κιμά και τυριού τρώγονταν ευχάριστα αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν τόσο γευστικές όσο θα θέλαμε! Και όλα αυτά τα πληρώσαμε και ακριβά!

Το βράδυ της ίδιας ημέρας μας βρήκε σε ένα από τα mall της πόλης και έτσι ήταν ευκαιρία να δοκιμάσουμε το υπεργρήγορο φαγητό των τούρκικων ταχυφαγείων. Δοκιμάζω πάλι κρέας από ένα fast food, με ειδίκευση στο κεμπάπ και στο ντονέρ, που είναι μάλιστα μεγάλη αλυσίδα francising στην Πόλη αλλά αυτό που διάλεξα να φάω με αηδίασε και κατέληξα να παραγγέλνω κοτόπουλο από τα KFC τα οποία κάνουν πάταγο και στην Κωνσταντινούπολη!

Η δεύτερη ημέρα στην Πόλη άρχισε με μπουρέκ από ένα μπουρεκάδικο (δική μου λέξη από το Τυροπιτάδικο!), απέναντι από το σταθμό Sirceci. Το Konyali (5 Minar Kemalettin Caddesi, Sirkeci, Eminomu, Istanbul, ακριβώς απέναντι από το σταθμό, κοντά στη στάση του τραμ Sirkeci) το οποίο λειτουργεί χρόνια τώρα αποδείχθηκε αντάξιο της φήμης του και τα μπουρέκια του ήταν πολύ σπέσιαλ. Είναι λίγο πιο ακριβά από αυτά που κυκλοφορούν σε άλλα μπουρεκάδικα αλλά είναι μεγαλύτερα (5 τούρκικες λίρες ότι πάρεις ενώ στα γύρω μπουρεκάδικα τα πουλάγαν 3 λίρες αλλά είναι σε μέγεθος σχεδόν τα μισά από αυτά του Konyali). Δοκίμασα και του ταψιού και τα κλασσικά μπουρέκια αλλά αυτά του ταψιού δεν μου άρεσαν και έτσι δεν ξαναπήρα. Τις επόμενες ημέρες του μείναμε πιστές και το πρωϊνό μας ήταν μπουρέκι με τυρί και μπουρέκι με κιμά.

Για μεσημεριανό-βραδινό βρεθήκαμε να τρώμε στο Καπαλί Τσαρσί στo Havouzlou που εντελώς τυχαία βρέθηκε μπροστά μας την ώρα που αποφασίσαμε ότι πεινάμε. Το είχα δει σε πολλούς οδηγούς και έτσι μπήκαμε μέσα. Μάλλον, όμως, έκλεινε η κουζίνα τους γιατί εκτός από το σερβιτόρο που ήταν μέσα στη βιασύνη και θεωρούσε ότι έπρεπε να είχαμε ήδη αποφασίσει τι θέλουμε να φάμε πριν ακόμα μπούμε μέσα στο μαγαζί και τα κρέατα μας ήρθαν ολίγον αιματοβαμμένα! Τα ξαναεπιστρέψαμε κάνοντας προσευχές να μην την έχουν κοπανίσει οι ψήστες γιατί μας έβλεπα και νηστικές να μένουμε και να πληρώνουμε τζάμπα τις άκρως τουριστικές τιμές στις οποίες μάλιστα δεν περιλαμβανόταν και το μπουρμπουάρ όπως φρόντισε να μας τονίσει το γκαρσόνι καθώς μας πέταγε το λογαριασμό στο τραπέζι! Ευτυχώς, οι δεήσεις μας έπιασαν τόπο και όλο και κάποιος είχε μείνει στην κουζίνα με αποτέλεσμα να φάμε ένα κρεατάκι καλοψημένο και νόστιμο.

Τις υπόλοιπες ημέρες έτυχε να φάμε στην Ιστικλάλ καθώς μπουκώναμε όλη την ημέρα από τα γλυκά και πεινάγαμε μόνο αργά το βράδυ! Δοκιμάσαμε τοπική κουζίνα στο Picnic και το Balkan, δοκιμασμένες προτάσεις του φίλου μας για καλό και οικονομικό φαγητό. Τις ακολουθήσαμε αφού έτσι κι αλλιώς συνήθως κοτόπουλο τρώγαμε γιατί με το αρνί τελικά δεν τα πάμε και πολύ καλά. Το Picnic θα το βρείτε πάνω στην Istiklal κανά δυο-τρια τετράγωνα από την Ταξίμ ενώ το Balkan είναι πολύ πιο κάτω. Δεν θυμάμαι που ακριβώς αλλά θυμάμαι ότι πρέπει να το αναζητήσετε όταν δείτε τα Benetton! Στο Picnic να δοκιμάσετε την bresaola του δηλαδή κοτόπουλο μπούτι ψητό και στο Balkan να πάρετε κεφτέδες. Και φυσικά μην ξεχνάτε να πίνετε αϊράνι με το γεύμα σας καθώς βοηθάει στην πέψη (Άσχετο αλλά όσοι θέλετε να δοκιμάσετε αϊράνι πριν ακόμα πάτε στην Πόλη, αναζητήστε το στα ψυγεία όλων των μεγάλων σούπερ μάρκετ, από την ΦΑΓΕ και τη ΜΕΒΓΑΛ. Προσωπικά, προτιμώ αυτό της ΦΑΓΕ).

 

[mihalisfashion]

τέλεια ιστορία!

μαίρη η ιστορίες σου είναι πολύ πρώτες και είσαι πολύ ενημερωμένη σε πολλά μπράβο σου!!!

 

[marydim]

μαίρη η ιστορίες σου είναι πολύ πρώτες και είσαι πολύ ενημερωμένη σε πολλά μπράβο σου!!!

Ένα μεγάλο Ευχαριστώ Μιχάλη. Μου ανεβάζεις το ηθικό με τα καλά σου λόγια.

Ενημερωμένη έως ένα βαθμό και αυτό γιατί μ' αρέσει να "διαβάζω" μια μεγαλούπολη και να κρατάω επαφή μαζί της και μετά την επιστροφή μου.

 

[marydim]

Γλυκά: Αμαρτία μου, πάθος μου μεγάλο!

Το κεφάλαιο γλυκά είναι πολύ αμαρτωλό και τώρα που έχουμε μπει στην καλοκαιρινή περίοδο μπορώ να πω ότι είναι και απαγορευτικό για τις κυρίες! Ευτυχώς για εμάς ήταν Ιανουάριος, η λέξη παραλία ήταν καταχωνιασμένη βαθιά στη σκέψη μας και έτσι μπορούσαμε να φάμε γλυκά μέχρι σκασμού! Και αυτό κάναμε! Το στάδιο των πειραματισμών είχε γίνει στο προηγούμενο ταξίδι και έτσι τώρα μπορούσα να επικεντρωθώ στο Φιστικλί μπακλαβά και στο προφιτερόλ του Inci.

Το προφιτερόλ του Inci είναι τόσο διάσημο που επιβάλλεται να πάτε από το μαγαζί και να φάτε μια μερίδα για να έχετε τη δική σας άποψη. Αν σταματήσετε στο πρώτο πιατάκι είστε απλά τυχεροί. Αν συνεχίσετε στο δεύτερο, καλωσορίσατε στο club των φανατικών του προφιτερόλ του Inci και καλείστε να συνυπογράψετε στο βιβλίο των θαυμαστών του! Εμείς είμαστε ήδη μέλη του!

Ο μπακλαβάς με φιστίκι είναι άλλη ιστορία πάλι. Εμένα μ' αρέσει μέχρι αηδίας αλλά σε κάποιους άλλους προκαλεί απλά αηδία! Το πρόβλημα με τον τούρκικο μπακλαβά (και με φιστίκι και με καρύδι και με ότι άλλο τον γεμίζουν) εντοπίζεται στο βούτυρο και έτσι κάποιοι θεωρούν ότι μυρίζει και δεν μπορούν να τον βάλουν στο στόμα τους. Δυστυχώς, δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία και έτσι τον καταβρόχθισα σε τεράστιες ποσότητες. Χωρίς υπερβολές μπορώ να πω ότι δοκίμασα φιστικλί μπακλαβά σε όποιο μπακλαβατζίδικο βρέθηκε στο διάβα μου! Στο τέλος, μην αντέχοντας να τον αποχωριστώ, πήρα ένα πεντόκιλο και για το σπίτι αλλά δεν πρόλαβα να φάω παρά μόνο μερικά κομματάκια γιατί μου τον έφαγε όλον ο φίλος μου! Μάλιστα, από τότε βρήκα τον μπελά μου και έχω τον Πάνο να με ζαλίζει κάθε τόσο να του φτιάξω φιστικλί μπακλαβά!

Από τα καλύτερα μπακλαβατζίδικα στην πόλη θεωρούνται αυτά του κυρίου Gulluoglu αλλά προσοχή γιατί μπορεί το βούτυρο που χρησιμοποιούν να σας πέσει λίγο βαρύ στη γεύση! Από το παράρτημα που έχει στην Αιγυπτιακή αγορά πήρα ένα κιλό και για το σπίτι αλλά επειδή ήταν λίγο τσιμπημένη η τιμή λόγω της φήμης του, αλλά και επειδή είχε ένα τόσο δα ίχνος μυρωδιάς, τα περισσότερα κιλά τα πήρα από ένα κλασσικό τούρκικο μπακλαβατζίδικο κοντά στη στάση Sirceci που ήταν μεν πιο χοντρόφυλλος ο μπακλαβάς του αλλά είχε περισσότερο φυστίκι μέσα και στην τελική μου άρεσε περισσότερο από τον άλλον (όνομα δεν θυμάμαι αλλά είναι το δεύτερο μπακλαβατζίδικο ξεκινώντας από τη γωνία στην οδό Muradiye -στην οποία περνάει και το τραμ πηγαίνοντας για Σουλταναμέτ-, ακριβώς δίπλα στο γωνιακό μαγαζί που είναι ένα κλασσικό ζαχαροπλαστείο που φυσικά πουλάει και αυτό μπακλαβά)!

 

[KLEOPATRA]

Μαιρη μου αρεσε πολυ η ιστορια σου γιατι ειχε πολυ χρηστικες πληροφοριες για τον επομενο ταξιδιωτη στην Πολη και οχι απλη παραθεση του πως περασατε η που πηγατε.
Ακουω τρελους διθυραμβους για την Πολη ..εγω εχω μια μικρουλα ..μικρουλα επιφυλαξη ...για να δουμε ..ανυπομονω ...τετοια τρελα με την Πολη δεν εχω ξανασυναντησει στο φορουμ αυτο.
Μια ερωτηση να κανω μιας και τα τελευταια ινφο ηταν για το φαι
Ειναι ασφαλες να τρωμε απο παγκους στο δρομο?