Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 9.932
- Likes
- 52.224
- Επόμενο Ταξίδι
- Umhlanga
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Τι μας λες τώρα δηλαδή ότι η Βενεζουέλα είναι η τρίτη πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο ή ότι η Βενεζουέλα είναι μόνο Καράκας που όντως είναι επικίνδυνο στις μυστήριες γειτονιές του?
Είπα κάτι πολύ σαφές: ότι η Βενεζουέλα είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο σε δολοφονίες ανά κάτοικο (ή τουλάχιστον ήταν το 2006, μόλις έιδα ότι έχει πέσει στην έβδομη θέση, αλλά πάλι χάλι είναι). Επίσης είναι η δεύτερη σε όλη τη Λατινική Αμερική, μετά το Σαλβαδόρ, με 31 δολοφονίες για κάθε 100.000 κατοίκους. Το λέω εγώ, η ΟΥΝΕΣΚΟ, η Επιτροπή Καταπολέμησης Εγκλήματος της χώρας, ο Τύπος της χώρας, οι παγκόσμιοι οργανισμοί στατιστικής τύπου nation master και άλλοι. Το αντίθετο ποιος ακριβώς το ισχυρίζεται;
Το Καράκας σημειώνει στατιστικά 26 δολοφονίες ανά Σαββατοκύριακο, δηλαδή πολύ λιγότερες από τις μισές στη χώρα. Αν κάποιος νομίζει πως μόνο η πρωτεύουσα είναι επικίνδυνη, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Την έχω ταξιδέψει από πάνω μέχρι κάτω, σε χωριά, μικρές κοινότητες, νησιά, Αμαζόνιους, κοιλάδες, έχω φίλους Κουβανούς που εργάστηκαν σε μικρά χωριά και δυστυχώς η κατάσταση είναι χάλια ακόμη και σε μικρές κοινωνίες των 300 ατόμων, όπου οι έφηβοι οπλοφορούν ακόμη και στο σχολείο.
αν κάποιος μένει σε ανθρωπινά ξενοδοχεία δεν προκαλεί με την εμφάνιση του και δεν ψάχνετε δεν θα έχει κανένα πρόβλημα εκτός κι αν πέσει στην περίπτωση...
Τελείως παραπλανητική πρόταση. Οι περισσότερες ληστείες σε τουρίστες στη Βενεζουέλα συμβαίνουν στη Μέριδα, στους υπεραστικούς σταθμούς λεωφορείων, στη Βαλένσια, το Μαρακάιμπο και στα Λος Ρόκες. Μιλάμε για καθαρά τουριστικά μέρη και δε συμβαίνουν σε ανθρώπους που προκαλούν με την εμφάνισή τους: άλλώστε το street crime στη Βενεζουέλα είναι αδιάκριτο και απασχολεί κυρίως τους ντόπιους, δεν έχει να κάνει με το κατά πόσο προκαλείς (προφανώς είναι καλύτερο να μην προκαλείς, αλλά σχεδόν κανείς δεν το κάνει στη Βενεζουέλα). Τα περισσότερα καταγεγραμμένα μαχαιρώματα στο Καράκας δε γίνονται σε κάποιο γκέτο ή περίεργη γειτονιά αλλά... στις εξόδους του μετρό. Οι ένοπλες ληστείες σε μεγάλα εμπορικά κέντρα είναι στην ημερήσια διάταξη και προφανώς πάνε και ξένοι εκεί... Οι επιθέσεις αστυνομικών (μιλάμε για την πιο διεφθαρμένη αστυνομία του κόσμου) κατά τουριστών γίνονται κυρίως γύρω από τα ακριβά ξενοδοχεία (σου ζητάνε χρήματα για να σου επιστρέψουν το διαβατήριο κλπ κλπ) και ακριβά εστιατόρια.
Από εκεί και πέρα εξαρτάται από τον καθένα το πού κινείται, με δεδομένο πως για τους περισσότερους τουρίστες το πρόβλημα δεν είναι μέσα στο ξενοδοχείο, αλλά έξω. Προφανώς και μπορεί κανείς να περιοριστεί στις πλούσιες γειτονιές ή μόνο στα τουριστικά γκέτο, αυτό είναι θέμα επιλογής. Π.χ μπορείς να πας στο Μπουένος Άιρες και να δεις μόνο τη Μπόκα, το Σαν Τέλμο, το Τίγρε, το Μικροσέντρο και τη Ρεκολέτα και να νομίζεις πως βγήκες από το κέντρο και είδες το Μπουένος Άιρες, αλλά πρακτικά δεν έχεις περάσει ούτε από το 5% της μεγαλούπολης του Μπουένος Άιρες. Ειδικά για τη Βενεζουέλα, ακόμη και οι πολύ τουριστικές περιοχές έχουν πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο. Καλώς ή κακώς το 2010 δεν είναι το 1996, μιλάς για 15 χρόνια πίσω.
Όσο για το ότι πήγες το 1996.... Οι χώρες αλλάζουν δραστικά σε 15 χρόνια, κι εγώ το 1996 που πρωτοήρθα στην Αβάνα είδα κι έζησα άλλη πόλη από αυτή που βλέπω τώρα. Κατά τις NGO της χώρας, η εγκληματικότητα από το 1999 μέχρι το 2009 έχει επταπλασιαστεί. Το 1999 είχε 4550 δολοφονίες, το 2009 ξεπέρασε τις 16 χιλιάδες (Venezuela, que fue considerado un país con mínimos de violencia en los setenta y ochenta, cerró 1998 con unos 4.550 asesinatos y el 2009 con unos 16.047 homicidios.)
σε όλες της χώρες της Λατινικής Αμερικής κλειδώνουν τις πόρτες των αυτοκινήτων δεν μας λες κάτι καινούργιο...εδώ και στην Ευρώπη τις κλειδώνουν, αυτό τι σημαίνει ότι στην πέφτουν και σε σφάζουν σε κάθε φανάρι...
Οι ένοπλες ληστείες στα φανάρια στη Βενεζουέλα είναι ΤΟ πρόβλημα, δε συγκρίνεται με τις "κλειδωμένες πόρτες" αυτοκινήτων στην Ευρώπη. Η χώρα είναι πρώτη στον κόσμο στις απαγωγές μικρής διάρκειας: στην πέφτουν στο φανάρι (ή στο πεζοδρόμιο) σε υποχρεώνουν με το όπλο να πας σε διαδοχικά ΑΤΜ (τα λεγόμενα ATM tours που ήταν κάποτε μόδα στη DF) όπου κάνεις αναλήψεις. Βουαλά από τον Τάρρε:
Según la ONG venezolana Provea, el número de secuestros se triplicó en Caracas y pasó de 45 en el 2008 a 136 el año siguiente. En total, en Venezuela secuestraron a 518 personas en el 2009. 43 de ellos fueron turistas. Δηλαδή 43 απαγωγές τουριστών μόνο το 2009, μόνο στο Καράκας και δυστυχώς οι αριθμοί είναι αυξανόμενοι. Τι σχέση έχει αυτό με το αν κλειδώνουν τις ασφάλειές τους στην Ευρώπη;;;;
Κατά τον εγκληματολόγο Fermin Marmol oι αριθμοί είναι πολύ χειρότεροι και ουσιαστικά η χώρα έχει 1800 απαγωγές το χρόνο: El criminólogo Fermín Mármol cuestiona datos suministrados el miércoles durante un foro organizado por el gobierno que señalan que en el 2009 fueron secuestradas 693 personas y que en enero del 2010 se dieron otros 131 raptos, señalando que estos datos son “conservadores” pues afirma que “diariamente se producen en el país cuatro secuestros express y uno prolongado”, según números que, asegura, “son oficiales” aunque no sean públicos.
“Tendríamos entonces 1.800 secuestros el 2009”, calculó.
Δεν ξέρω άλλη χώρα στη Λατινική Αμερική που ο κόσμος να οδηγεί με το πιστόλι στο παρμπρίζ. Σε όσα αμάξια κι αν μπήκα στη Βενεζουέλα, υπήρχε πιστόλι στο νοτυλαπάκι. Στην Ευρώπη δεν έχω δει καν πιστόλι.
μην ξεχνάς Γιώργο ότι μάλλον η πλειοψηφία του κόσμου που θα πάει στη Βεναζουέλα θα μείνει σε ένα νορμάλ τετράστερο ξενοδοχείο και όχι στο δικό σου...
α) δεν βρίσκω τίποτε το "νορμάλ" στα τετράστερα ξενοδοχεία.
β) το 85% των τουριστών στη Βενεζουέλα είναι backpackers. Βρες μου έναν που πήγε στο "νορμάλ" ξενοδοχείο και κέρδισες ένα εφτάρι ρούμι. Το 15% δεν είναι πλειοψηφία.
γ) ο Tarre (ειδικός στην καταπολέμηση εγκλήματος στη Βενεζουέλα, συγγραφέας δύο βιβλίων και πατέρας πρώην συμφοιτητή μου: Un Mundo m?s Seguro por Marcos Tarre) συστήνει την αποφυγή χρήσης ακριβών ξενοδοχείων: συνήθως εκεί σταμπάρουν τους πλούσιους τουρίστες οι εγκληματίες και τα περισσότερα θύματα βίαιου εγκλήματος είναι οι επισκέπτες που θεωρούν ότι είναι ασφαλέστεροι επειδή μένουν σε ακριβό ξενοδοχείο, ενώ ουσιαστικά αυτό είναι που τους στοχοποιεί.
εγώ π.χ στη Merida που λες ότι μαχαιρώνουν τουρίστες, έβγαινα μέχρι αργά το βράδυ, έτρωγα κανονικά έξω και έκοβα ανετότατα βόλτες...
Κι εγώ τη δεκαετία του '80, έκανα μπάνιο στα συντριβάνια της Ομόνοιας τα βράδια του Αυγούστου. Πέρασαν κάμποσα χρόνια και δε βλέπω κανέναν ανήλικο να πηγαίνει για πλάκα στην Ομόνοια και τα συντριβάνια εξαφανίστηκαν. Η Μέριδα εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία είναι δυστυχώς άδεια από πεζούς από την ώρα που πέφτει ο ήλιος, πλήρης νέκρα.
Δηλαδή εσύ ξέρεις πολλές χώρες στην Κεντρική Αμερική και στη Β.Ν. Αμερική που δεν θεωρείτε φυσιολογικό να οπλοφορείς?
Ε, ναι. Τις περισσότερες. Οπλοφορεί ο κόσμος δηλαδή στη Χιλή, στο Περού, στον Παναμά ακόμη και στο Μεξικό; Η μόνη χώρα στον πλανήτη όπου έχω δει την πλειοψηφία του κόσμου να οπλοφορεί είναι η Βενεζουέλα. Πες εσύ μια άλλη. Οι περισσότεροι Αμερικανοί οπλοφορούν όταν πάνε στο σούπερ μάρκετ δηλαδή;
Τα ίδια έλεγες και για την Γουατεμάλα Γιώργο...
Και επιμένω. Τη θεωρώ τη δεύτερη πιο επικίνδυνη χώρα που έχω επισκεφθεί (το Σαλβαδόρ δεν το μετράω λόγω του ότι πήγα για δουλειά) και τη μόνη όπου με έχουν κλέψει με πιστόλι στον κρόταφο και μάλιστα σε δημόσιο λεωφορείο μέρα μεσημέρι. Όπως και η Βενεζουέλα, αξίζει τον κόπο -και τον παραξίζει- αλλά μη δίνουμε και την εντύπωση πως είναι μια νορμάλ από πλευράς ασφάλειας χώρα, ούτε καν για τα δεδομένα της Λατινικής Αμερικής. Το ότι πήγε κάποιος και τη βρήκε μια χαρά δε μου λέει τίποτε, κι εγώ φίλο που τον δηλητηρίασαν στην Κούβα (μάλιστα δίπλα στο σπίτι μου όπου τον φιλοξενούσα), τον έγδυσαν και τον άφησαν γυμνό, αυτό δε σημαίνει πως η Αβάνα είναι ανασφαλής. Το κατά πόσον μια χώρα ή πόλη είναι ασφαλής ή όχι δεν εξαρτάται από τις αυθαίρετες αποσπασματικές εμπειρίες του καθενός, αλλά από στατιστικά στοιχεία που λαμβάνουν υπόψη χιλιάδες μαρτυρίες/εμπειρίες. Ε, σε αυτά τόσο η Βενεζουέλα όσο και η Γουατεμάλα πατώνουν, ακόμη και για τα δεδομένα της Λατινικής Αμερικής.
Μερικά στοιχεία με πηγές (το χρύσωσα πάλι το Υπ. Πληροφοριών με το λογαριασμό μου στο ίντερνετ):
Crime and violence in Latin America - Wikipedia, the free encyclopedia
(η Βενεζουέλα τρίτη σε δολοφονίες, το Σαλβαδόρ με την Κολομβία από πάνω της)
List of countries by intentional homicide rate - Wikipedia, the free encyclopedia
Παγκόσμια κατάταξη με δολοφονίες μέχρι και το 2008. Σε όλον τον πλανήτη, η Βενεζουέλα είναι δεύτερη και η Γουατεμάλα έκτη! Από αυτές που έχω επισκεφθεί, η αντίληψή μου περί επικινδυνότητας συνάδει πολύ με τα στατιστικά στοιχεία.
Murders (per capita) statistics - countries compared - NationMaster
Κατάταξη με δολοφονίες ανά κάτοικο από το πολύ σοβαρό nationmaster: η Βενεζουέλα είναι η τέταρτη χειρότερη χώρα στον πλανήτη.
Δεν τα γράφω όλα αυτά για να τρομάξω κανέναν. Κι εγώ πάω σε τέτοιες χώρες και μάλιστα μόνος μου και για πολλές βδομάδες μερικές φορές. Απλά μη δίνεται η εντύπωση πως η εγκληματικότητα στη Βενεζουέλα είναι μόνο στις φτωχογειτονιές: το αντίθετο συμβαίνει, είναι τα μόνα μέρη στη χώρα που σημειώνουν σοβαρή κάμψη στο βίαιο έγκλημα και ειλικρινά ένιωθα πολύ λιγότερος στόχος στα ranchos απ' ό,τι στο κέντρο του Μαρακάιμπο το βράδυ, για παράδειγμα.
Κι εγώ πήγα μόνος στη Βενεζουέλα και θα ξαναπάω και ξανά και ξανά, είναι από τις αγαπημένες μου χώρες. Αλλά ασφαλής δεν είναι, ειδικά για τουρίστες. Το travel safe της Wikipedia (που δεν υιοθετεί υστερίες τύπου βρετανικών ταξιδιωτικών οδηγιών) είναι σαφές στο ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στις φτωχογειτονιές του Καράκας, αλλά σε όλα τα αστικά κέντρα.
Συμφωνώ πως εν τέλει, οι περισσότεροι επισκέπτες στη Βενεζουέλα (και τη Γουατεμάλα) φεύγουν χωρίς προβλήματα, αυτό έλειπε. Δυστυχώς όμως είναι από τις χώρες όπου το ότι δεν προκαλείς, δε φαίνεσαι χαζοτουρίστας και μένεις μόνο στα τουριστικά μέρη δεν αποτελεί εγγύηση. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει κανείς να τις αποφύγει και πάση θυσία. Αλλά μια ματιά μόνο στις περιοχές off limits του LP για τη Γουατεμάλα προκαλεί θλίψη, με δεδομένο ότι μερικές είναι και από τις ομορφότερες στη χώρα. Είναι από τις χώρες που θέλουν πραγματικά πολύ μεγάλη προσοχή κι όχι απλά κοινή λογική: οι καθημερινές ένοπλες ληστείες στα δημόσια λεωφορεία της Γουατεμάλα (και ειδικά αυτά που κάνουν διαδρομές ανάμεσα σε πόλεις τουριστικού ενδιαφέροντος τύπου Αντίγουα) δεν είναι ασυνήθιστο γεγονός, καθημερινότητα είναι.
Είπα κάτι πολύ σαφές: ότι η Βενεζουέλα είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο σε δολοφονίες ανά κάτοικο (ή τουλάχιστον ήταν το 2006, μόλις έιδα ότι έχει πέσει στην έβδομη θέση, αλλά πάλι χάλι είναι). Επίσης είναι η δεύτερη σε όλη τη Λατινική Αμερική, μετά το Σαλβαδόρ, με 31 δολοφονίες για κάθε 100.000 κατοίκους. Το λέω εγώ, η ΟΥΝΕΣΚΟ, η Επιτροπή Καταπολέμησης Εγκλήματος της χώρας, ο Τύπος της χώρας, οι παγκόσμιοι οργανισμοί στατιστικής τύπου nation master και άλλοι. Το αντίθετο ποιος ακριβώς το ισχυρίζεται;
Το Καράκας σημειώνει στατιστικά 26 δολοφονίες ανά Σαββατοκύριακο, δηλαδή πολύ λιγότερες από τις μισές στη χώρα. Αν κάποιος νομίζει πως μόνο η πρωτεύουσα είναι επικίνδυνη, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Την έχω ταξιδέψει από πάνω μέχρι κάτω, σε χωριά, μικρές κοινότητες, νησιά, Αμαζόνιους, κοιλάδες, έχω φίλους Κουβανούς που εργάστηκαν σε μικρά χωριά και δυστυχώς η κατάσταση είναι χάλια ακόμη και σε μικρές κοινωνίες των 300 ατόμων, όπου οι έφηβοι οπλοφορούν ακόμη και στο σχολείο.
αν κάποιος μένει σε ανθρωπινά ξενοδοχεία δεν προκαλεί με την εμφάνιση του και δεν ψάχνετε δεν θα έχει κανένα πρόβλημα εκτός κι αν πέσει στην περίπτωση...
Τελείως παραπλανητική πρόταση. Οι περισσότερες ληστείες σε τουρίστες στη Βενεζουέλα συμβαίνουν στη Μέριδα, στους υπεραστικούς σταθμούς λεωφορείων, στη Βαλένσια, το Μαρακάιμπο και στα Λος Ρόκες. Μιλάμε για καθαρά τουριστικά μέρη και δε συμβαίνουν σε ανθρώπους που προκαλούν με την εμφάνισή τους: άλλώστε το street crime στη Βενεζουέλα είναι αδιάκριτο και απασχολεί κυρίως τους ντόπιους, δεν έχει να κάνει με το κατά πόσο προκαλείς (προφανώς είναι καλύτερο να μην προκαλείς, αλλά σχεδόν κανείς δεν το κάνει στη Βενεζουέλα). Τα περισσότερα καταγεγραμμένα μαχαιρώματα στο Καράκας δε γίνονται σε κάποιο γκέτο ή περίεργη γειτονιά αλλά... στις εξόδους του μετρό. Οι ένοπλες ληστείες σε μεγάλα εμπορικά κέντρα είναι στην ημερήσια διάταξη και προφανώς πάνε και ξένοι εκεί... Οι επιθέσεις αστυνομικών (μιλάμε για την πιο διεφθαρμένη αστυνομία του κόσμου) κατά τουριστών γίνονται κυρίως γύρω από τα ακριβά ξενοδοχεία (σου ζητάνε χρήματα για να σου επιστρέψουν το διαβατήριο κλπ κλπ) και ακριβά εστιατόρια.
Από εκεί και πέρα εξαρτάται από τον καθένα το πού κινείται, με δεδομένο πως για τους περισσότερους τουρίστες το πρόβλημα δεν είναι μέσα στο ξενοδοχείο, αλλά έξω. Προφανώς και μπορεί κανείς να περιοριστεί στις πλούσιες γειτονιές ή μόνο στα τουριστικά γκέτο, αυτό είναι θέμα επιλογής. Π.χ μπορείς να πας στο Μπουένος Άιρες και να δεις μόνο τη Μπόκα, το Σαν Τέλμο, το Τίγρε, το Μικροσέντρο και τη Ρεκολέτα και να νομίζεις πως βγήκες από το κέντρο και είδες το Μπουένος Άιρες, αλλά πρακτικά δεν έχεις περάσει ούτε από το 5% της μεγαλούπολης του Μπουένος Άιρες. Ειδικά για τη Βενεζουέλα, ακόμη και οι πολύ τουριστικές περιοχές έχουν πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο. Καλώς ή κακώς το 2010 δεν είναι το 1996, μιλάς για 15 χρόνια πίσω.
Όσο για το ότι πήγες το 1996.... Οι χώρες αλλάζουν δραστικά σε 15 χρόνια, κι εγώ το 1996 που πρωτοήρθα στην Αβάνα είδα κι έζησα άλλη πόλη από αυτή που βλέπω τώρα. Κατά τις NGO της χώρας, η εγκληματικότητα από το 1999 μέχρι το 2009 έχει επταπλασιαστεί. Το 1999 είχε 4550 δολοφονίες, το 2009 ξεπέρασε τις 16 χιλιάδες (Venezuela, que fue considerado un país con mínimos de violencia en los setenta y ochenta, cerró 1998 con unos 4.550 asesinatos y el 2009 con unos 16.047 homicidios.)
σε όλες της χώρες της Λατινικής Αμερικής κλειδώνουν τις πόρτες των αυτοκινήτων δεν μας λες κάτι καινούργιο...εδώ και στην Ευρώπη τις κλειδώνουν, αυτό τι σημαίνει ότι στην πέφτουν και σε σφάζουν σε κάθε φανάρι...
Οι ένοπλες ληστείες στα φανάρια στη Βενεζουέλα είναι ΤΟ πρόβλημα, δε συγκρίνεται με τις "κλειδωμένες πόρτες" αυτοκινήτων στην Ευρώπη. Η χώρα είναι πρώτη στον κόσμο στις απαγωγές μικρής διάρκειας: στην πέφτουν στο φανάρι (ή στο πεζοδρόμιο) σε υποχρεώνουν με το όπλο να πας σε διαδοχικά ΑΤΜ (τα λεγόμενα ATM tours που ήταν κάποτε μόδα στη DF) όπου κάνεις αναλήψεις. Βουαλά από τον Τάρρε:
Según la ONG venezolana Provea, el número de secuestros se triplicó en Caracas y pasó de 45 en el 2008 a 136 el año siguiente. En total, en Venezuela secuestraron a 518 personas en el 2009. 43 de ellos fueron turistas. Δηλαδή 43 απαγωγές τουριστών μόνο το 2009, μόνο στο Καράκας και δυστυχώς οι αριθμοί είναι αυξανόμενοι. Τι σχέση έχει αυτό με το αν κλειδώνουν τις ασφάλειές τους στην Ευρώπη;;;;
Κατά τον εγκληματολόγο Fermin Marmol oι αριθμοί είναι πολύ χειρότεροι και ουσιαστικά η χώρα έχει 1800 απαγωγές το χρόνο: El criminólogo Fermín Mármol cuestiona datos suministrados el miércoles durante un foro organizado por el gobierno que señalan que en el 2009 fueron secuestradas 693 personas y que en enero del 2010 se dieron otros 131 raptos, señalando que estos datos son “conservadores” pues afirma que “diariamente se producen en el país cuatro secuestros express y uno prolongado”, según números que, asegura, “son oficiales” aunque no sean públicos.
“Tendríamos entonces 1.800 secuestros el 2009”, calculó.
Δεν ξέρω άλλη χώρα στη Λατινική Αμερική που ο κόσμος να οδηγεί με το πιστόλι στο παρμπρίζ. Σε όσα αμάξια κι αν μπήκα στη Βενεζουέλα, υπήρχε πιστόλι στο νοτυλαπάκι. Στην Ευρώπη δεν έχω δει καν πιστόλι.
μην ξεχνάς Γιώργο ότι μάλλον η πλειοψηφία του κόσμου που θα πάει στη Βεναζουέλα θα μείνει σε ένα νορμάλ τετράστερο ξενοδοχείο και όχι στο δικό σου...
α) δεν βρίσκω τίποτε το "νορμάλ" στα τετράστερα ξενοδοχεία.
β) το 85% των τουριστών στη Βενεζουέλα είναι backpackers. Βρες μου έναν που πήγε στο "νορμάλ" ξενοδοχείο και κέρδισες ένα εφτάρι ρούμι. Το 15% δεν είναι πλειοψηφία.
γ) ο Tarre (ειδικός στην καταπολέμηση εγκλήματος στη Βενεζουέλα, συγγραφέας δύο βιβλίων και πατέρας πρώην συμφοιτητή μου: Un Mundo m?s Seguro por Marcos Tarre) συστήνει την αποφυγή χρήσης ακριβών ξενοδοχείων: συνήθως εκεί σταμπάρουν τους πλούσιους τουρίστες οι εγκληματίες και τα περισσότερα θύματα βίαιου εγκλήματος είναι οι επισκέπτες που θεωρούν ότι είναι ασφαλέστεροι επειδή μένουν σε ακριβό ξενοδοχείο, ενώ ουσιαστικά αυτό είναι που τους στοχοποιεί.
εγώ π.χ στη Merida που λες ότι μαχαιρώνουν τουρίστες, έβγαινα μέχρι αργά το βράδυ, έτρωγα κανονικά έξω και έκοβα ανετότατα βόλτες...
Κι εγώ τη δεκαετία του '80, έκανα μπάνιο στα συντριβάνια της Ομόνοιας τα βράδια του Αυγούστου. Πέρασαν κάμποσα χρόνια και δε βλέπω κανέναν ανήλικο να πηγαίνει για πλάκα στην Ομόνοια και τα συντριβάνια εξαφανίστηκαν. Η Μέριδα εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία είναι δυστυχώς άδεια από πεζούς από την ώρα που πέφτει ο ήλιος, πλήρης νέκρα.
Δηλαδή εσύ ξέρεις πολλές χώρες στην Κεντρική Αμερική και στη Β.Ν. Αμερική που δεν θεωρείτε φυσιολογικό να οπλοφορείς?
Ε, ναι. Τις περισσότερες. Οπλοφορεί ο κόσμος δηλαδή στη Χιλή, στο Περού, στον Παναμά ακόμη και στο Μεξικό; Η μόνη χώρα στον πλανήτη όπου έχω δει την πλειοψηφία του κόσμου να οπλοφορεί είναι η Βενεζουέλα. Πες εσύ μια άλλη. Οι περισσότεροι Αμερικανοί οπλοφορούν όταν πάνε στο σούπερ μάρκετ δηλαδή;
Τα ίδια έλεγες και για την Γουατεμάλα Γιώργο...
Και επιμένω. Τη θεωρώ τη δεύτερη πιο επικίνδυνη χώρα που έχω επισκεφθεί (το Σαλβαδόρ δεν το μετράω λόγω του ότι πήγα για δουλειά) και τη μόνη όπου με έχουν κλέψει με πιστόλι στον κρόταφο και μάλιστα σε δημόσιο λεωφορείο μέρα μεσημέρι. Όπως και η Βενεζουέλα, αξίζει τον κόπο -και τον παραξίζει- αλλά μη δίνουμε και την εντύπωση πως είναι μια νορμάλ από πλευράς ασφάλειας χώρα, ούτε καν για τα δεδομένα της Λατινικής Αμερικής. Το ότι πήγε κάποιος και τη βρήκε μια χαρά δε μου λέει τίποτε, κι εγώ φίλο που τον δηλητηρίασαν στην Κούβα (μάλιστα δίπλα στο σπίτι μου όπου τον φιλοξενούσα), τον έγδυσαν και τον άφησαν γυμνό, αυτό δε σημαίνει πως η Αβάνα είναι ανασφαλής. Το κατά πόσον μια χώρα ή πόλη είναι ασφαλής ή όχι δεν εξαρτάται από τις αυθαίρετες αποσπασματικές εμπειρίες του καθενός, αλλά από στατιστικά στοιχεία που λαμβάνουν υπόψη χιλιάδες μαρτυρίες/εμπειρίες. Ε, σε αυτά τόσο η Βενεζουέλα όσο και η Γουατεμάλα πατώνουν, ακόμη και για τα δεδομένα της Λατινικής Αμερικής.
Μερικά στοιχεία με πηγές (το χρύσωσα πάλι το Υπ. Πληροφοριών με το λογαριασμό μου στο ίντερνετ):
Crime and violence in Latin America - Wikipedia, the free encyclopedia
(η Βενεζουέλα τρίτη σε δολοφονίες, το Σαλβαδόρ με την Κολομβία από πάνω της)
List of countries by intentional homicide rate - Wikipedia, the free encyclopedia
Παγκόσμια κατάταξη με δολοφονίες μέχρι και το 2008. Σε όλον τον πλανήτη, η Βενεζουέλα είναι δεύτερη και η Γουατεμάλα έκτη! Από αυτές που έχω επισκεφθεί, η αντίληψή μου περί επικινδυνότητας συνάδει πολύ με τα στατιστικά στοιχεία.
Murders (per capita) statistics - countries compared - NationMaster
Κατάταξη με δολοφονίες ανά κάτοικο από το πολύ σοβαρό nationmaster: η Βενεζουέλα είναι η τέταρτη χειρότερη χώρα στον πλανήτη.
Δεν τα γράφω όλα αυτά για να τρομάξω κανέναν. Κι εγώ πάω σε τέτοιες χώρες και μάλιστα μόνος μου και για πολλές βδομάδες μερικές φορές. Απλά μη δίνεται η εντύπωση πως η εγκληματικότητα στη Βενεζουέλα είναι μόνο στις φτωχογειτονιές: το αντίθετο συμβαίνει, είναι τα μόνα μέρη στη χώρα που σημειώνουν σοβαρή κάμψη στο βίαιο έγκλημα και ειλικρινά ένιωθα πολύ λιγότερος στόχος στα ranchos απ' ό,τι στο κέντρο του Μαρακάιμπο το βράδυ, για παράδειγμα.
Κι εγώ πήγα μόνος στη Βενεζουέλα και θα ξαναπάω και ξανά και ξανά, είναι από τις αγαπημένες μου χώρες. Αλλά ασφαλής δεν είναι, ειδικά για τουρίστες. Το travel safe της Wikipedia (που δεν υιοθετεί υστερίες τύπου βρετανικών ταξιδιωτικών οδηγιών) είναι σαφές στο ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στις φτωχογειτονιές του Καράκας, αλλά σε όλα τα αστικά κέντρα.
Συμφωνώ πως εν τέλει, οι περισσότεροι επισκέπτες στη Βενεζουέλα (και τη Γουατεμάλα) φεύγουν χωρίς προβλήματα, αυτό έλειπε. Δυστυχώς όμως είναι από τις χώρες όπου το ότι δεν προκαλείς, δε φαίνεσαι χαζοτουρίστας και μένεις μόνο στα τουριστικά μέρη δεν αποτελεί εγγύηση. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει κανείς να τις αποφύγει και πάση θυσία. Αλλά μια ματιά μόνο στις περιοχές off limits του LP για τη Γουατεμάλα προκαλεί θλίψη, με δεδομένο ότι μερικές είναι και από τις ομορφότερες στη χώρα. Είναι από τις χώρες που θέλουν πραγματικά πολύ μεγάλη προσοχή κι όχι απλά κοινή λογική: οι καθημερινές ένοπλες ληστείες στα δημόσια λεωφορεία της Γουατεμάλα (και ειδικά αυτά που κάνουν διαδρομές ανάμεσα σε πόλεις τουριστικού ενδιαφέροντος τύπου Αντίγουα) δεν είναι ασυνήθιστο γεγονός, καθημερινότητα είναι.
