Ο Ρίσκο-Τζαμπας … γιατιιιι ???

[Johnpro]

Καταρχήν χαιρετώ όλες τις ταξιδιάρες ψυχές ,

Ας πάμε στο άλλο σενάριο , μπαίνεις στην air tickets και βρήκες τα φτηνά σου εισιτήρια βρήκες και ένα τριαστερο ξενοδοχείο πχ κάπου στο Ρίο ντε τζάνερο η στο ανοί (Βιετνάμ) κουβαλάς μια dslr μηχανή αξίας 3000 ευρώ , μετρητά τουλάχιστον Κανά δυο χιλιάδες ευρώ , πορτοφόλι με κάρτες , διαβατήριο και όλα τα λιμα , δεν ξέρεις κανέναν και απλά το παίζεις τουρίστας , δεν έχεις πατήσει το πόδι σου εκεί ξανά και ούτε καν ξέρεις να λες καλημέρα στην γλωσσά τους και ερωτώ ? που πας βρε καραμητρο που πας ? φόβο δεν έχεις ?

Ας το κανω λιγο ποιο λιανα πας σε χωρα υψηλης επικυνδινοτητας και θελεις να κανεις ενα σωστο τουρ , δεν ξερεις που θα μεινεις αλλα ξερεις πως θα μεινεις 15+ ημερες , εισαι εθισμενος με την φωτογραφια και δεν μπορεις να αποχοριστεις την καλη σου dslr κουβαλας μια βαλιτσαρα με ρουχα διοτι δεν θελεις να μυριζεις τραγιλα και τραβας τον δρομο σου , διαμονη φαγητο μετακινισεις μουσεια ενδεχομενος μιζες μπαχτσισια και ολα τα σχετικα θελεις 80ευρω ??? καπου εκει , πες και κανενα χιλιαρικο εισητιρια για λατινικη αμερικη , σχεδον τοσα θελεις και με ενα γραφειο και γλυτωνεις την ταλαιπωρια τον φοβο και φυσικα τον πολυτιμο για καπιους χρονο , τελοσπαντων το θεμα δεν ειναι αν φοβασε , ειπα αν θελεις να πας ποιο οργανομενος πρεπει να εχεις την στοιχιοδη ασφαλεια . βιετναμ λαος ταιλανδη ναι ενταξη πηγα μονος μου με ολο τον εξοπλισμο και δεν φοβηθηκα ουτε μια στιγμη αλλα υεμενη , κενυα , αλγερια , ρωσσια , βραζιλια παλι θα πηγαινα μονος μου αν ειχα μονο 2 εσωρουχα και μερικα μετρητα , αλλα αν δυο ατομα κουβαλαμε πραγματα αξιας χιλιαδων ευρω τοτε πιστευω οτι ειμαστε ενας προκλιτικος στοχος σε μια μεμονομενη εξορμηση στις παραπανω χωρες . οσοι εζησαν απο τους προαναφερθεις προορισμους απλα πηγανε με το κορμι τους και γυρισανε με αυτο δεν ειχανε δα και τιποτα να χασουνε , οσο κινδυνο εχει καποιος οταν περναει βραδυ απο βερανζερου και πλατεια αττικης αλλο τοσο κινδυνευει και καπου αλλου .
το θεμα αυτο αναφερεται για τους μη τολμηρους και για τους πολυ επικυνδινους προορισμους για τους αβελης και τωρα να καποιος εχει τα πνευμονια να παει νιγηρια με εστω και ενα μπλουτζιν τοτε ειναι αξιος και εχει πολλα πνευμονια . τωρα οι κυριες που κανουνε προετημασια για προορισμους κλασεως ανδαλουσιας , αγγλιας και αυστριας ειναι εκτος ανταγωνισμου γιατι δεν προκειτε να πανε ποτε μονες στην βραζιλια στο ιραν αλλα ουτε και υεμενη .
ετσι και για την ιστορια απο τα 33 μερη που επισκευτικα μονο σε δυο εχω χρησιμοπιοιση ταξιδιωτικο γραφειο .
ευχαριστω ολους σας για τις απαντησεις σας και ειδικα στους ποιο στοχοστικους :roll:

 

[stavros-serres]

Εν περιλήψει και αφού ανέγνωσα το σύνολο των πόστ, καταθέτω τις εξής επισημάνσεις:
1. Όσο πιο νέος είσαι τόσο μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου έχεις. Μιλάω από προσωπική πείρα. Φοιτητής ακόμα, ταξιδεύοντας στη Ταυλάνδη, πήγαινα σε μέρη που σήμερα ούτε θα πλησίαζα. Πιθανότατα λόγω ευήθειας και ανεμελιάς. έλα μωρέ τώρα τί θα συμβεί και τέτοιες να μην πω.. ξέρετε όλοι τι εννοώ.
2. Πολυταξιδεμένος δεν είμαι αλλά έχω πάντα μία αρχή. τα μάτια ανοιχτά και μπροστά και πίσω. Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι δε μοιάζεις με τουρίστα, δεν έχουν όμως όλοι την ίδια άποψη. Τα κλεφτρόνια και τα αληταριά φαίνονται από μακριά, αν πλησιάζεις κοντά είτε από μαγκιά είτε από ανοησία, κινδυνεύεις.
3. Το γεγονός ότι κάποιος προετοιμάζεται για ένα ταξίδι (και βεβαίως έτσι πρέπι να κάνιε κάθε ταξιδιώτης που σέβεται τον εαυτό του) έχει να κάνει με την διαχείριση του χρόνου του και την ευκολία του. Το κακό παραμονεύει παντού. Επειδή προετοιμάστηκες σωστά δεν σημαίνει ότι δεν κινδυνεύεις ή ότι ελαχιστοποιείς τις πιθανότητες.
4. Να με συγχωράς τράβελερ αλλά θες να μου πεις ότι στα τόσα ταξίδια όλα αυτά τα χρόνια, και όχι όταν είσουν πιστιρίκος, έστω και μία φορά δεν τα χρειάστηκες? νομίζω ότι με την πείρα έμαθες να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις, φόβος υπό την έννοια της επαγρύπνησης πάντα υπάρχει. Εάν πάλι ο φόβος είναι συνεχής και αξεπέραστος, το καλύτερο που έχει να κάνει ο καθένας μας, να μην ταλαιπωρείται κιόλας είναι να αράξει καμία χαλκιδική για ρέκλα και φραπέ. Άντε και για καμία ρακέτα.
5. Θα πω και το τελευταίο. εγώ που είμαι από επαρχία και κατεβαίνω στην Αθήνα συχνά- πυκνά για δουλειές, συνήθως στην Ευελπίδων, περισσότερο από κάθε μέρος που προαναφέρατε (πλην Αφρικής με τα άγρια θηρία και Ανταρκτικής) με τρομάζει η Αθήνα. Εσείς που ζείτε εκεί μπορεί να μην το καταλαβαίνετε. Εγώ επειδή την επισκέπτομαι κάθε τόσο από το 1989 μέχρι σήμερα αντικρύζω μία άλλη πόλη, πόλη με εξαιρετική επικινδυνότητα. Και κάτι άλλο. Και μέσα στην Θεσσαλονίκη υπάρχει φόβος. Και όποιος κλειδώνει τις ασφάλειες του αυτοκινήτου ενώ το οδηγάει δεν είναι χέστης αλλά προνοητικός. Αυτά τα ολιγα, ολίγον τι μπερδεμένα.

 

[North66]

Πολλές φορές το να βρίσκεσαι γκρουπαρισμένος σε κάνει στόχο... βλ. περιστατικό σε αίγυπτο-κάιρο...

 

[Johnpro]

@stauro serres , τι να σου πω ??? 10 με τονο !!! εισουνα αριστος και εδωσες μια πολυ στοχαστικη απαντηση σε ολους μας εντος ιστιοσελιδας και οχι μονο του ποστ

πεζοναυτης ειμουνα στον στρατο αντεχω την ταλαιπωρια , το περπατημα και γενικα τις κακουχιες ξερω να προστατευω τον ευατο μου και γνωριζω τι μπορω και τι πρεπει να κανω αλλα δεν αντεχω να χαλασει η διαθεση μου οταν πηγαινω διακοπες και ολα αυτα γιατι πρεπει γλυτοσω ενα μικρο χρηματικο ποσο και να ρισκαρο κατι μεγαλυτερο παντως να γνωρισεται οτι υπαρχη και μια μεριδα απο ευκολοπιστους ταξιδιωτες , μια μεριδα που ισα ισα λεει γκουντ μορνινκ , αρκετοι ονειροπολοι και φυσικα η ημιμαθεια ειναι χειροτερη απο την αμαθεια

 

[ΕΡΣΗ]

Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου. Είναι καποιοι προορισμοί οι οποίοι σου βγάζουν μεγαλύτερη ασφάλεια και κάποιοι άλλοι δεν σου παρέχουν την αίσθηση αυτή.
Παράδειγμα, όπως και εσύ ανέφερες, η Υεμένη. Και εμένα με ιντριγκάρει αυτός ο προορισμός, αλλά δε νιώθω άνετα. Δεν έχω την αίσθηση οτι μπορώ να κινηθώ χαλαρά έτσι όπως θέλω στην χώρα αυτή. Οπότε και δεν πηγαίνω ακόμη, μέχρι να μου γίνει το κλικ να σχηματίσω μια εικόνα ασφάλειας στο κεφάλι μου και να νιώσω άνετα. (Και φυσικά μέχρις ότου θα σταματήσουν να απαγάγουν τουρίστες-δυσάρεστο γεγονός από το οποίο δεν σε προστατεύει εύκολα κανένα πρακτορείο).
Άρα, σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλάζω προορισμό και επιλέγω κάποιον που πραγματοποιείται με μεγαλύτερη άνεση και ασφάλεια , ή που εγώ τουλάχιστον νιώθω άνετα με αυτόν.
Εννοειται οτι δεν κουβαλάω όλο τη γκαρντρόμπα μου μαζί μου, παίρνω πιο πρόχειρα ρούχα που να μη με νοιάζει οτι και να τους συμβούν, τα δίνω στο πλυντήριο και αγοράζω και επί τόπου, σε τέτοιες χώρες οι τιμές ειναι χαμήλες.
Πολλά χρήματα δεν κουβαλώ, κουβαλώ πιστωτικές κάρτες και πληρώνω οτιμπορώ με αυτές, ή παίρνω χρήματα από τα ΑΤΜ. Οσα χρήματα κουβαλώ μαζί τα έχω κρυμένα σε τρια τεσσερα μέρη, έτσι ώστε να μοιράσω την πιθανή απώλεια. Παράλληλα ψάχνω να βρω καταλύματα που παρέχουν safe, είτε στο δωμάτιο ειτε στη reception. Συν τω χρόνω αυξάνονται τα καταλύματα με αυτές τις παροχές.
Κοσμήματα, ακριβά ρολόγια και ακριβά ρούχα τα αφήνω πίσω, δε βρίσκω το λόγο να είμαι προκλητική με τον ντόπιο πληθυσμό και ουτε να κανω επίδειξη ακριβών ειδών σε συνταξιδιώτες μου.
Η φωτογραφική μου μηχανή είναι μεσαίας αξίας, αλλά σχετικά καλη και αξιοπιστη, δεν έχω πανακριβους φακούς κλπ, αλλωστε με την τεχνολογική εξελιξη αυτά τα αντικείμενα απαξιώνονται σε ένα βαθμό: Αυτό που αγόρασες 1.000 ευρώ φέτος σε τρια χρόνια πιθανόν να κοστίζει τα μισά. Κάνω όμως συχνά back up για τις φωτογραφίες: αν μου κλέψουν τη μηχανή, να μην χάσω και τις φωτογραφίες.
Και κάτι που για μένα είναι το πιο σημαντικό και εκεί από αυτά που καταλαβαίνω έχουμε εντελώς διαφορετική αντίληψη: εμενα δε με ενδιαφέρει να δω όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα με παίρνει ο χρόνος: Θέλω να δω λιγότερα αλλά εις βάθος: μπορεί ένας αρχαιολογικός χώρος να με συγκινήσει και να θελήσω να του αφιερώσω περισσότερο χρόνο. Για παράδειγμα στο Siem Reap στην Καμπότζη τα ελληνικά πρακτορεία συνήθως αφιερώνουν μια ημέρα. Εγώ αφιέρωσα δυόμιση, οι δύο ημέρες από το ξημέρωμα ως τη δύση του ηλίου και έχω την αίσθηση οτι θα χρειαζόμουνα και μια τρίτη. Γούστα είναι αυτά, αλλά προσωπικά το "τρέχαμα" με τα πρακτορεια το απεχθάνομαι.
Όχι φυσικά οτι δεν έχω πάει και εκδρομή με πρακτορείο και δεν ήταν καλά, αλλά πάντα έλεγα οτι αν είχαν έρθει διαφορετικά τα πράγματα και έκανα το ίδιο ταξίδι μόνη μου θα ήταν καλύτερα.
ΥΓ Τόσα χρόνια σε ταξίδια εκτός Ευρώπης δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα.
Μόνο στην Ευρώπη έτυχε να ληστέψουν την κόρη μου στην επαρχία της Πολωνίας μια φορά και έναν φίλο της , σχεδόν μπροστά της σε σταθμό τρένου στο Λονδίνο.
Ήταν όμως γκρουπαρισμένα παιδιά που ταξίδευαν και έδιναν στόχο οτι θα κουβαλούσαν χρήματα μαζί τους.

 

[Johnpro]

@north66 , εκει ειμουνα το πασχα με γκρουπ ειχαμε μαζι μας παντα μα παντα εναν αστυνομικο με ενα ουζι μεσα απο το σακακι , και απλα ενιωθα υπερασφαλεις , μα φυσικα την επομενη φορα το ταξιδη θα το κανω μονος διοτι ξερω πλεον που θα παω . τα σκηνικα γινονται στο σαρμ ελ σειχ χαμηλα και οχι καιρο και αλεξανδρεια .

 

[Johnpro]

@ερση , συμφωνω απολυτα μαζι σου και εμενα δεν μου αρεσει το τρεξιμο του γκρουπ και μαλιστα στην αιγυπτο τσακωθηκα με ενα ολοκληρο λεωφορειο γιατι μας χασανε στις πυραμιδες και εμεις αυτους στα αρωματα
ο χρονος ειναι σιγουρα δικος σου και τον καταμεριζεις εσυ οπως νομιζεις , το ιδιο κανω και εγω αλλα και πολυ αλλοι .
θελω να παω ματσου πιτσου και να κοιμηθω εκει τρυγιρω για κανα δυο βραδυα αλλα δυστηχως δεν εχω τετοια πολυτελεια χρονου , θελω να παω ινδονησια και να δω απο λιγο κοντα ενα ενεργο ηφαιστειο και φυσικα μια βολτα στον βορρα για να δω το βορειο σελας , ολα ειναι δυσκολα και θελουνε τρομερη οργανοση και συντονισμο αλλα παντα ο χρονος και το χρημα ειναι εναντιον μας παντα θα εχω στην μνημη μου την εικονα τις πλωτης αγορας (ταυλανδη) γιατι πειραμε εναν βαρκαρι τον πληρωσαμε για τρεις ωρες και απλα μας γυρνοβολουσε μεσα στα καναλια , με γκρουπ 30λεπτα και πολυ ειναι ευχαριστω και για την ωραια απαντηση σου !

 

[Traveller]

απορώ πως έχει βγεί ο μύθος ότι η Βενεζουέλα είναι επικίνδυνη χώρα...

Μάλλον επειδή είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο σε δολοφονίες ανά κάτοικο. Στη Μέριδα είχαμε κοπέλα στο χόστελ που τη μαχαίρωσαν μέρα μεσημέρι έξω από το (τουριστικότατο) τελεφερίκ και στο νοσοκομείο που νοσηλεύθηκα στο Κόρο έμπαιναν στα επείγοντα πυροβολισμένοι και μαχαιρωμένοι συνεχώς. Στο Σαν Κριστόμπαλ οι φίλοι μου κλειδώνουν και τις πόρτες των αυτοκινήτων όταν κυκλοφορούν μέρα, στη Βαλένσια είχαν μπει ένοπλοι δύο φορές μέσα στο χρόνο στο ξενοδοχείο που έμενα κλπ κλπ. Οι περισσότεροι Καρακένιος οπλοφορούν (και το θεωρούν νορμάλ) και γενικώς δε βρίσκω τη χώρα καθόλου ασφαλή.

Τι μας λες τώρα δηλαδή ότι η Βενεζουέλα είναι η τρίτη πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο ή ότι η Βενεζουέλα είναι μόνο Καράκας που όντως είναι επικίνδυνο στις μυστήριες γειτονιές του? Ή εσύ είσαι πολύ γκαντέμης και βρίσκεσαι συνεχώς σε θέματα ή εγώ πάρα πολύ τυχερός... σαφέστατα η Βενεζουέλα δεν είναι Ελβετία αλλά χαλάρωσε και λίγο... αν κάποιος μένει σε ανθρωπινά ξενοδοχεία δεν προκαλεί με την εμφάνιση του και δεν ψάχνετε δεν θα έχει κανένα πρόβλημα εκτός κι αν πέσει στην περίπτωση... Αν όμως Γιώργο μου μένει σε hostel σε φτωχικές γειτονιές, ψάνετε να κάνει σοσιαλάιζινγκ με τους ντόποιους και δείχνει χαζοχαρούμενος τουρίστας τότε βεβαίως και θα έχει πρόβλημα... σε όλες της χώρες της Λατινικής Αμερικής κλειδώνουν τις πόρτες των αυτοκινήτων δεν μας λες κάτι καινούργιο... εδώ και στην Ευρώπη τις κλειδώνουν, αυτό τι σημαίνει ότι στην πέφτουν και σε σφάζουν σε κάθε φανάρι... όσο για το ξενοδοχείο που σας έκλεψαν 2 φορές δεν το σχολιάζω... απορώ που σας έκλεψαν μόνο 2 φορές... μην ξεχνάς Γιώργο ότι μάλλον η πλειοψηφία του κόσμου που θα πάει στη Βεναζουέλα θα μείνει σε ένα νορμάλ τετράστερο ξενοδοχείο και όχι στο δικό σου... anyway ο καθένας έχει την γνώμη του... εγώ π.χ στη Merida που λες ότι μαχαιρώνουν τουρίστες, έβγαινα μέχρι αργά το βράδυ, έτρωγα κανονικά έξω και έκοβα ανετότατα βόλτες...

Υ.Γ. Δηλαδή εσύ ξέρεις πολλές χώρες στην Κεντρική Αμερική και στη Β.Ν. Αμερική που δεν θεωρείτε φυσιολογικό να οπλοφορείς? Τα ίδια έλεγες και για την Γουατεμάλα Γιώργο... δεν έχω πάει δεν έχω γνώμη αλλά η Stellana που πρόσφατα πήγε άλλα μου είπε... και ο ακατανόμαστος τον Φλεβάρη που διασκέδαζε μέχρι αργά στο Καράκας την ίδια γνώμη με εμένα έχει... καλές περιοχές, κοινός νους και τίποτε άλλο...

 

[Traveller]

Να με συγχωράς τράβελερ αλλά θες να μου πεις ότι στα τόσα ταξίδια όλα αυτά τα χρόνια, και όχι όταν είσουν πιστιρίκος, έστω και μία φορά δεν τα χρειάστηκες? νομίζω ότι με την πείρα έμαθες να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις, φόβος υπό την έννοια της επαγρύπνησης πάντα υπάρχει. Εάν πάλι ο φόβος είναι συνεχής και αξεπέραστος, το καλύτερο που έχει να κάνει ο καθένας μας, να μην ταλαιπωρείται κιόλας είναι να αράξει καμία χαλκιδική για ρέκλα και φραπέ. Άντε και για καμία ρακέτα.
5. Θα πω και το τελευταίο. εγώ που είμαι από επαρχία και κατεβαίνω στην Αθήνα συχνά- πυκνά για δουλειές, συνήθως στην Ευελπίδων, περισσότερο από κάθε μέρος που προαναφέρατε (πλην Αφρικής με τα άγρια θηρία και Ανταρκτικής) με τρομάζει η Αθήνα. Εσείς που ζείτε εκεί μπορεί να μην το καταλαβαίνετε. Εγώ επειδή την επισκέπτομαι κάθε τόσο από το 1989 μέχρι σήμερα αντικρύζω μία άλλη πόλη, πόλη με εξαιρετική επικινδυνότητα. Και κάτι άλλο. .

Μα ακριβώς τα ίδια λέμε... με την πείρα που αποκτάς διαχειρίζεσαι πιο εύκολα τον φόβο σου... βεβαίως και έχω φοβηθεί σε ταξίδια μου στο Λένιγκραντ π.χ το 1991 και βέβαια με έχουν κλέψει στην Κωστάντζα το 1993... από τα λάθη όμως έμαθα και πλέον διαχειρίζομαι τις περίεργες καταστάσεις οσο μπορώ καλύτερα... θα επαναλάβω ότι είπα πιο πάνω... αν η κατάσταση σε μια χώρα είναι μυστήρια το ότι θα πας με γκρουπ δεν αλλάζει τις πιθανότητες στραβής... στη Νιγηρία π.χ είτε με γκρουπ πας είτε μόνος θα είναι απίθανο να μην έχεις πρόβλημα... τι κάνεις λοιπόν? ΔΕΝ πας... ο κοινός νους που έλεγα...απλά πράματα...

Και μια παρατήρηση όσον αφορά την Αθήνα... σαφέστατα και η Αθήνα του 80 δεν έχει καμία σχέση με την Αθήνα του 2010, αλλά πιστέψτε με είναι τραγικές υπερβολές τα όσα γράφονται για τρομερή εγκληματικότητα... η Αθήνα δεν έχει ούτε κατά διάνεια την εγκληματικότητα άλλων όχι τριτοκοσμικών πόλεων αλλά και πολλών Ευρωπαικών...

 

[ΕΡΣΗ]

Για μενα πάλι υπάρχει μια γραμμή τζάμπα ρίσκου: ενω έχω να ταξιδέψω συγκεκριμένες ημέρες με ένα κάποιο πρόγραμμα (σφιχτό, χαλαρό δεν έχει σημασία, αλλά πάντως βρίσκομαι εκεί για να επισκεφθώ μερικά μέρη) να τρωω όπου ναναι και οτι ναναι. Την δηλητηρίαση, εκ πείρας μιλώ δεν την αποφεύγεις με το να τρως πάντα στα χλιδάτα, αλλά εκεί τουλάχιστον θέλω να περιορίσω το κατά δύναμιν τις πιθανότητες, γιατί μετά όταν θα γυρίσω θα χτυπώ το κεφάλι μου που αντί να περνώ τις ημέρες μου στος γύρες και στις βόλτες τις περνούσα στην τουαλέτα του δωματίου μου παρέα με Immodium και Cilrotron υπόθετα!

 

[danev]

5. Θα πω και το τελευταίο. εγώ που είμαι από επαρχία και κατεβαίνω στην Αθήνα συχνά- πυκνά για δουλειές, συνήθως στην Ευελπίδων, περισσότερο από κάθε μέρος που προαναφέρατε (πλην Αφρικής με τα άγρια θηρία και Ανταρκτικής) με τρομάζει η Αθήνα. Εσείς που ζείτε εκεί μπορεί να μην το καταλαβαίνετε. Εγώ επειδή την επισκέπτομαι κάθε τόσο από το 1989 μέχρι σήμερα αντικρύζω μία άλλη πόλη, πόλη με εξαιρετική επικινδυνότητα. Και κάτι άλλο. Και μέσα στην Θεσσαλονίκη υπάρχει φόβος. Και όποιος κλειδώνει τις ασφάλειες του αυτοκινήτου ενώ το οδηγάει δεν είναι χέστης αλλά προνοητικός. Αυτά τα ολιγα, ολίγον τι μπερδεμένα.

Σταυρο συμφωνώ απόλυτα αν και νομίζω ότι δεν προσέχθηκε όσο έπρεπε η παράγραφος σου αυτή.
Μιλάμε για επικίνδυνους ταξιδιωτικούς προορισμούς και ξεχνάμε πόσα είχαν κυκλοφορήσει εις βάρος της χώρας μας από καποιους καλοθελητές (ταξιδιωτικές οδηγίες, για βιασμούς κλπ).
Πάντως το θέμα έχει ξανασυζητηθεί.

 

[Vito]

Αν όμως Γιώργο μου μένει σε hostel σε φτωχικές γειτονιές, ψάνετε να κάνει σοσιαλάιζινγκ με τους ντόποιους και δείχνει χαζοχαρούμενος τουρίστας τότε βεβαίως και θα έχει πρόβλημα...

Πως περιγράφεις εσύ τον χαζοχαρούμενο τουρίστα? Αν μη τι΄άλλο, μόνο χαζοχαρούμενο δεν μπορείς να περιγράψεις κάποιον που κάνει σοσιαλάιζινγκ με τους ντόπιους όταν επισκέφτεται έναν τόπο...
Μήπως χαζοχαρούμενος τουρίστας είναι αυτός που την βγάζει στα χλιδάτα ξενοδοχεία και γύρω από αυτά, πήγαίνει στα τουριστικά εστιατόρια τρωγοντας "και καλά" "ντόπια" φαγητά φιλικά προς τα στομάχια των δυτικών και παρακολουθεί τουριστικές φολκλορικές παραστάσεις που καμια σχέση δεν έχουν με την αυθεντική παράδοση του τόπου?

Αλλα όπως λές και συ:
anyway ο καθένας έχει την γνώμη του....