Ο Ρίσκο-Τζαμπας … γιατιιιι ???

[ΕΡΣΗ]

Ειδικά οι ξένοι φίλοι μου είναι ως επί το πλείστον 35+ (κάνω παρέα με γέρους, σώστε με…)

Εγώ πάλι τι να πώ; Λέω να χωθώ σε κανένα σπήλαιο. Του Διρού ίσως. ΚΙΚΙ με ακούς; Για κανόνισε κάτι....

 

[Samion]

1. όλοι μα όλοι οι Έλληνες του Παναμά οπλοφορούν
Όχι αυτός που με φιλοξένησε.

2. Στο Καράκας οι ακριβές γειτονιές δεν είναι ασφαλείς.

3. Αλλά τα σοβαρά εγκλήματα (τύπου απαγωγής τουρισμού) ως επί το πλείστον στη Βενεζουέλα λαμβάνουν χώρα στη Gran Sabana, την κατεξοχήν περιοχή των ακριβών ξενοδοχείων.


4. Κοινώς η Βενεζουέλα είναι ΣΑΦΩΣ πιο επικίνδυνη από όλες όσες ανέφερες.

1. συμφωνώ με Traveller. όλοι οπλοφορούν. γνωστός μου που μένει εκεί > 50 χρόνια λέει τα παιδιά σχολείο πάνε με οπλισμένη συνοδεία.

2. σ' αυτο διαφωνώ πρώτα εγώ που αισθάνθηκα μεγαλη ασφάλεια ως αργά το βραδυ που γυριζα με τα πόδια και έπειτα οι φίλοι μου που δεν τους έχουν ληστέψει ποτέ και πάντα βγαίνουν ως αργά το βράδυ όπως κάθε νέος στο Καράκας. υπερβολές.
3. άλλη μια υπερβολή..πήγα ως τη 1 το βραδυ και πολύς μα πολύς κόσμος στους δρόμους. ένας από τους φίλους μένει σε μία κάθετο εκεί πάνω από 20 χρόνια και με καθησύχασε λέγοντας ότι απλά χρησιμοποιούν τον κοινό νου.
4. καλά είναι δυνατόν να είναι πιο επικίνδυνη από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Νιγηρία? και είναι δυνατόν να βασιστούμε σε νούμερα? λίγο κοινή λογική και εμπειρίες άλλων είναι πιο χρήσιμα από νούμερα άκρως αμφισβητήσιμα. ας μιλήσει καποιος για τις εμπειρίες του από το τελευταίο ταξίδι στην Καμπούλ ή στη Βαγδάτη...

 

[maltakias]

... για μένα το ωραίο είναι αντικειμενικό...

Και μόνο που χρησιμοποίησες το "για μένα" το έκανες υποκειμενικό.

Το ωραίο αντικειμενικά είναι υποκειμενικό όσο κι αν το ζωρίσεις.

 

[Traveller]

Και μόνο που χρησιμοποίησες το "για μένα" το έκανες υποκειμενικό.

Το ωραίο αντικειμενικά είναι υποκειμενικό όσο κι αν το ζωρίσεις.

Βαριέμαι να κάνω την ίδια κουβέντα για νιοστή φορά... είπα την γνώμη μου, τέλος... εσύ πίστευε ότι θέλεις...

 

[KIKI]

Εγώ πάλι τι να πώ; Λέω να χωθώ σε κανένα σπήλαιο. Του Διρού ίσως. ΚΙΚΙ με ακούς; Για κανόνισε κάτι....

σε περιμενω να χωθουμε μαζι
τωρα που καλοκαιριαζει ειναι ωραια , εχει δροσια ....

Jorgito αν ξαναπεις γερους τους +35 , θα σου βαλω πιπερι
στη γλωσσα

 

[Yorgos]

Τρελλή ένσταση... δηλαδή εσύ τα πανδοχεία, τα ενοικιαζόμενα και τα Ηatto στα Los Roques και στο Los Llanos τα βάζεις στην κατηγορία hostel

Στην κατηγορία των καταλυμάτων για backpackers έβαλα τα καταλύματα των δύο χαμηλότερων κατηγοριών. Δηλαδή χώρισα τα καταλύματα σε πέντε στρώματα τιμών (όπως κάνει και ο ΠΟΤ) και τα δύο φτηνότερα τα θεώρησα καταλύματα χαμηλού κόστους. Κανένα δεν ξεπερνούσε κατά 50% την μέση τιμή hostel. Φυσικά και τα hatos δεν τα έβαλα στα χόστελ (duh!) και τα πανδοχεία που έβαλα ήταν στην τιμή των χόστελ (συχνά είναι και φτηνότερα). Κοινώς η κατηγοριοποίηση έγινε με κριτήριο την τιμή κι όχι την ονομασία.


Τύποι μπουμπούκια στον Παναμά μου είπαν ότι σαν την Colon δεν υπάρχει μέρος σε επικινδυνότητα στη Λ.Αμερική...
Κι εμένα μου είπε μια κυρία πως η Θες/νίκη είναι η πιο όμορφη πόλη στον κόσμο. Κι ήταν κυρία με καλό γούστο.

Tράβα μια βόλτα στη Πλατεία Βάθη να δεις...
Δεν τη θεωρώ slum area… Μάλλον έχουμε άλλο ορισμό της λέξης slum…

Γράφε εσύ και μην στεναχοριέσαι θα τα βρούμε με μπύρες στην Αθήνα...
Δεν πίνω αλκοόλ. Καν’τα εισιτήρια για τα play-off και κάτι κάνεις…

δεν υπάρχουν στοιχεία για όλα τα χρόνια για τις χώρες που αναφέρεις με αποτέλεσμα να βγαίνει πλασματικός μέσος όρος...

Με δουλεύεις τώρα… Δηλαδή τι εννοείς; Ότι η εγκληματικότητα στη Ζάμπια από το 2005 μέχρι το 2007 εκτοξεύθηκε; Ότι διάλεξα επίτηδες λίστα όπου η εγκληματικότητα σε όλες τις χώρες ήταν χαμηλή τη συγκεκριμένη χρονιά πλην Βενεζουέλας; Ή ότι το 2008 φορέθηκε περισσότερο το Κίτο από τη Βαγδάτη από απαγωγείς και του χρόνου θα είναι κάτι άλλο της μόδας;

Μπες στη wikipedia και βρες τα ξεχωριστά για κάθε κράτος. Σου έδωσα επτά πηγές. Δεν σου άρεσε καμία ενώ εσύ προσέφερες την… καμία και την... αντικειμενική σου άποψη (μέτρια η Μπελούτσι για sex symbol). Η μόνη ένσταση είναι πως σε μία από αυτές η Εσθονία φιγουράρει ψηλά, δηλαδή από τις 168 χώρες δε σου άρεσε η στατιστική της μιας. Ε, κοίτα τις άλλες 167.

η πιό υπεύθυνη γνώμη είναι αυτή των κατοίκων... ε λοιπόν οι άνθρωποι ζουν κανονικά... δεν τρέμει το φυλοκάρδι τους κάθε μέρα πως δεν θα γυρίσουν το βράδυ σπίτι τους...

Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να καλέσω στο φόρουμ τους πάμπολλους Βενεζουελάνους φίλους μου που τρέμει το φυλλοκάρδι τους να πάνε σπίτι τους και στέλνουν τα παιδιά σχολείο με συνοδεία και δε μένουν στους λόφους. Απασχολούμαι συχνά επαγγελματικά στη Βενεζουέλα και αν δεν ήταν το θέμα της εγκληματικότητας τόσο τραγικό θα είχα μετακομίσει προ πολλού εκεί: τόσο ως χώρα όσο και ως νοοτροπία και πολιτική κατάσταση με ενδιαφέρει, αλλά δεν μπορώ να κοιτάω πίσω από την πλάτη μου συνέχεια, αν καταντήσω τόσο παρανοϊκός όσο οι ντόπιοι θα μου πέσουν τα μαλλιά πριν από την ώρα μου. Δεν θεωρώ ότι οι κάτοικοι της Βενεζουέλας ζουν νορμάλ. Είχα την κακή τύχη να νοσηηλευθώ σε δύο νοσκομεία, στο ένα επί πέντε μέρες, όπου (σε μικρή πόλη μάλιστα και σχετικά εύπορη) οι μαχαιρωμένοι και πυροβολημένοι έμπαιναν ο ένα μετά τον άλλο. Στο Punto Fijo, ο άγιος Έλληνας που με φιλοξένησε είχε ελεύθερους σκοπευτές στην ταράτσα του καταστήματ΄ς του, στον κεντρικό δρόμο της πόλης, δεν συνάντησα ούτε έναν (μα ούτε έναν) που να μην είχε εμπειρία από ένοπλο έγκλημα, την τελευταία φορά έμεινα στη Βαλένσια σε φίλο Κουβανό διευθυντή κλινικής με εμπειρία από την Αγκόλα σε περίοδο πολέμου και μου έλεγε πως το τι βλέπει κάθε μέρα δεν συγκρίνεται, στο Μπαρίνας οι άνθρωποι προσπαθούν να απαγορεύσουν την πώληση μαχαιριών γενικώς για να αποφύγουν την αγορά τους από ανήλικους και το πιο θλιβερό ήταν τα όσα έμαθα για την παιδική εγκληματικότητα στο Ασουάτεγκι, όπου μικρά χωριά υποφέρουν από παιδικές ένοπλες συμμορίες σε μια χώρα που όποιος γουστάρει βάζει μια μάσκα και ληστεύει όποιον να' ναι. Κοινώς οι γνώμες των κατοίκων που άκουσα είναι οι τελείως αντίθετες από αυτές που άκουσες εσύ και μάλιστα σε επαναλαμβανόμενες επισκέψεις κι από φίλους με τους οποίους σπούδασα ή έχω συγκατοικήσει.



Πατέρας φίλης Κουβανής των κουβανικών σωμάτων ασφαλείας πήγε στη Βενεζουέλα να "διδάξει" σε σεμινάριο της αστυνομίας. Τι να διδάξει ο άνθρωπος... Του έκαναν ερωτήσεις που δεν είχε φανταστεί. "Τι κάνετε όταν έχετε εισβολή από ένοπλους ανήλικους; Επιτρέπεται να πυροβολήσετε; Πώς περιορίζετε τη χρήση χειροβομβίδας σε ληστείες; Τι αναλογία ΑΤΜ ανά φρουρό ασφαλείας χρειάζεστε για την αποφυγή απαγωγών στις εισόδους των τραπεζών; Πώς αντιμετωπίζετε το θέμα των πληρωμέννω δολοφόνων;". Ο άνθρωπος τους ευχαρίστησε για το σεμινάριο που του έδωσαν και γύρισε στην Αβάνα και με απορίες...


λες να είναι τρελλοί όλοι αυτοί που κυκλοφορούν?
Προφανώς όχι. Αυτό δε σημαίνει πως κυκλοφορούν άφοβα. Κι εγώ κυκλοφόρησα και με θεωρώ με σώας τας φρένας.




για μένα το ωραίο είναι αντικειμενικό...
Και για μένα το πράσινο είναι κίτρινο. Αν δεν είναι μετρήσιμο, δεν μπορεί να είναι αντικειμενικό, ρε Νίκο. Οι δολοφονίες ανά κάτοικο είναι μετρήσιμες. Το ποια μακαρονάδα έχει καλύτερη γεύση, δεν είναι.

τα κοστούμια του Armani είναι υπέροχα...
Ειδικά για τους ράπερ είναι μούρλια. Όπως και τα τάγκα για τις συνταξιούχους, τα σι θρου για μια Φραντσισκάνα μοναχή κι ένα casa particular για σένα. Όλα απευθύνονται σε διαφορετικούς ανθρώπους διότι όλα έχουν ένα target group. Και υπάρχουν target groups διότι υπάρχουν άλλες ανάγκες και γούστα. Και τσάμπα να ήταν τα Αρμάνι, δε νομίζω πως θα τα φορούσε όλος ο πλανήτης.


ως αργά το βραδυ που γυριζα με τα πόδια και έπειτα οι φίλοι μου που δεν τους έχουν ληστέψει ποτέ και πάντα βγαίνουν ως αργά το βράδυ όπως κάθε νέος στο Καράκας. υπερβολές.
Το Καράκας είναι παγκοσμίως η πρώτη πόλη σε απαγωγές πλέον. Οι περισσότερες συμβαίνουν σε πλούσιες γειτονιές για προφανείς λόγους.Κανείς δείκτης εγκληματικότητας δεν είναι σε θέση να αποτρέψει τον κόσμο από το να διασκεδάζει ή να βγαίνει από το σπίτι του.

 

[Traveller]

Τα είπαμε, τα μιλήσαμε, τα κουβεντιάσαμε... συμφωνούμε στο ότι διαφωνούμε... όπως σχεδόν πάντα άλλωστε... ούτε θα σε πείσω ούτε θα με πείσεις... ο κόσμος μας διάβασε και έβγαλε τα συμπεράσματά του... διαλέγει και παίρνει... το εξαντλήσαμε... πάμε γιά άλλα...

 

[traveladdict]

Σας παραθέτω αυτό που είχα γράψει πριν μερικά χρόνια στο traveltips:

Πριν χρόνια ταξίδευα μόνος, ή με την κοπέλα μου.
Τα χρήματα που χρειαζόμουν ήταν ελάχιστα, αλλά έμενα σε ξενώνες και φτηνά ξενοδοχεία.
Έζησα απίστευτες καταστάσεις στο Πακιστάν, στην Ταϊλάνδη, στο Περού, στη Βραζιλία και στη Βενεζουέλα. Θα μπορούσα να γράψω δέκα βιβλία!
Παντού πλήρωνα το λιγότερο δυνατό. Στην Αμερική, έφτασα στο σημείο να παραποιήσω την ημερομηνία γέννησης στο διαβατήριο, για να βγάλω φτηνό εισιτήριο για νέους!!! Ούτε πέρασε από το μυαλό μου, πόσο επικίνδυνο ήταν.

Στην Ινδία, όπου ταξίδεψα για 5 ολόκληρους μήνες, το 1990, έβρισκα δωμάτια με 150 δρχ τη βραδιά, δηλαδή περίπου 40 λεπτά του ευρώ!
Ξόδευα πολύ χρόνο, για να πηγαίνω σε γραφεία πληροφοριών, να ψάχνω ξενοδοχεία - πολλές φορές άλλαζα ξενοδοχείο, την ίδια ώρα, αν δεν μου άρεσε - έψαχνα λεωφορεία για τους εκάστοτε προορισμούς, έτρωγα σε φτηνά εστιατόρια και πολλές φορές κατέληγα και άρρωστος.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ!!!
Ήμουν μικρότερος, είχα άφθονο χρόνο, είχα αντοχές και πολλή όρεξη και τόλμη.

Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Κουράζομαι ευκολότερα, βαριέμαι τις αναμονές και δεν έχω τόσο χρόνο.
Και σε κάθε περίπτωση, δεν δουλεύω σαν το μαύρο σκύλο, όλο το χρόνο, για να υφίσταμαι τόσες ταλαιπωρίες και να ξαναγυρίζω στα φοιτητικά μου χρόνια.
Αυτά πάνε και τελειώσανε.
Θέλω καλύτερα ξενοδοχεία, αεροπλάνα και καλές υπηρεσίες.
Ωραίες και οι εμπειρίες, ωραίες και οι γνωριμίες που κάνουμε στα ταξίδια, ωραίες και οι περιπέτειες. Αλλά αν δεν τα έχεις ζήσει αυτά από τα 20 μέχρι τα 30, άντε 35, τότε το τρένο το έχασες.
Στα ταξίδια μου βλέπω πλέον, κάτι 50άρηδες, που τρώνε ψίχουλα για να κάνουν οικονομία, βάζουν την ζωή τους και τη σωματική τους ακεραιότητα σε κίνδυνο, διαμένοντας σε επικίνδυνα μέρη, μόνο και μόνο γιατί είναι φτηνότερα.
Μου τυχαίνει καμιά φορά να γνωρίζω τέτοιους τύπους, που και καλά ψάχνουν τον εαυτό τους ταξιδεύοντας για μήνες ή για χρόνια. Καλά, αυτοί δεν δουλεύουν? που βρίσκουν τα χρήματα? πόσο της πείνας πρέπει να πεθαίνουν για να εξοικονομήσουν ακόμα μία μέρα ταξιδιού?
Όσες φορές έκανα το τραπέζι σε κάποιον από αυτούς, έπεφτε σαν το λιμάρι στο φαί....
Το να βλέπω Γερμανούς, Ισραηλινούς, ή Άγγλους να ξεφτιλίζονται, μετρώντας το κάθε σεντ, απλά για να επεκτείνουν λίγο το ταξίδι τους, μου προκαλεί λύπη. Κυρίως γιατί είναι από πλούσιες χώρες. Οι Αμερικανοί και οι Νεοζηλανδοί είναι πιο κύριοι.

Λυπάμαι, αλλά το ταξίδι πέρα από ανάγκη, είναι και μία απόλαυση.
Και αν δεν έχει κάποιος αρκετά χρήματα, ας περικόψει κάτι.
Το να είσαι ενήμερος και κυρίως συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης, προϋποθέτει και κάποια αξιοπρέπεια.
Τα - με κάθε μέσον και κάθε θυσία - φτηνά ταξίδια, παραπέμπουν σε άλλες εποχές, που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Και για να μη παρεξηγούμαι, επαναλαμβάνω ότι τα παραπάνω δεν ισχύουν για τους νεότερους. Αυτοί μπορούν να κοιμηθούν όπου νάναι και να τρώνε ότι τους τύχει. Και μπράβο τους!

 

[ANEL]

Μου τυχαίνει καμιά φορά να γνωρίζω τέτοιους τύπους, που και καλά ψάχνουν τον εαυτό τους ταξιδεύοντας για μήνες ή για χρόνια. Καλά, αυτοί δεν δουλεύουν? που βρίσκουν τα χρήματα? πόσο της πείνας πρέπει να πεθαίνουν για να εξοικονομήσουν ακόμα μία μέρα ταξιδιού?

Η άποψη αυτή είναι απόλυτη και σαν τέτοια λανθασμένη.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διαλέξει αυτόν τον τρόπο ζωής(το να ταξιδεύουν και ν' αλλάζουν τόπο διαμονής συχνά).Υπάρχουν άνθρωποι που η δουλειά τους είναι τέτοια ώστε να γίνεται απ' οποιοδήποτε μέρος(ή έστω από τα περισσότερα)μέσω pc.Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αρκετά εισοδήματα στη πατρίδα τους,ώστε να χρηματοδοτούν τα ταξίδια τους.Και υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να ζουν και να ταξιδεύουν χωρίς ανέσεις,γιατί αυτή είναι η θεώρηση και η στάση ζωής που έχουν επιλέξει.


Ολοι μπορούν να κοιμηθούν όπου να΄ναι ,αρκεί να το θέλουν.Δεν υπάρχουν περιοριστικοί κανόνες ως προς αυτό,ευτυχώς.

ΥΓ.για να προλάβω παρεξηγήσεις δεν είμαι εγώ ένας από αυτούς.

 

[traveladdict]

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διαλέξει αυτόν τον τρόπο ζωής(το να ταξιδεύουν και ν' αλλάζουν τόπο διαμονής συχνά).

Και υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να ζουν και να ταξιδεύουν χωρίς ανέσεις,γιατί αυτή είναι η θεώρηση και η στάση ζωής που έχουν επιλέξει.

Συνήθως όσοι έχουν επιλέξει αυτό τον τρόπο ζωής, έχουν αποτύχει σε όλους τους άλλους τρόπους ζωής.
Όσο απόλυτο και αν ακούγεται, δυστυχώς είναι η αλήθεια.

Δεν μιλάω για τις εξαιρέσεις, που είναι λιγοστές ( και σ'αυτές συγκαταλέγονται και οι εργαζόμενοι με pc, ή οι εισοδηματίες).
Μιλάω για τον γενικό κανόνα.

Και όσοι έχουν εισοδήματα και τα ξοδεύουν ταξιδεύοντας - συνάντησα και τέτοιους - σε πληροφορώ ότι ταξιδεύουν στον κόσμο πρώτη θέση, ή έχουν κάτι ιστιοπλοϊκά που βγάζουν μάτι.

 

[maltakias]

Αν θεωρήσουμε το χρήμα ως δείκτη επιτυχίας......ζήτω που καήκαμε.
Άποψή μου βέβαια.

 

[ANEL]

αν κάτι δεν επιτρέπεται,κατά τη γνώμη μου στις μεγαλύτερες ηλικίες,ενώ φαίνεται ως και "καλό" στη νεότητα,είναι το απόλυτο των απόψεων.γνώμη μου.
δεν διαφωνώ σ' όσα λες,αρκεί να ορίσουμε με σαφήνεια τι θα πει "έχουν αποτύχει σ' όλους τους άλλους τομείς".για μένα η ναποτυχία ή η επιτυχία καθενός εξαρτάται από τους στόχους του.
επίσης υπάρχουν αυτοί που ταξιδεύουν 1η θέση κτλ.αλλά υπάρχουν και οι άλλοι.
εγώ προσωπικά εχω γνωρίσει άτομο που ζει σε χωριό της Ελλάδας σαν αγρότης.όλοι στο χωριό πίστευαν πως είναι κάποιος "αποτυχημένος",ως τη μέρα που ήρθε ελικόπτερο για να τον μεταφέρει στη πατρίδα του για κάτι επείγον.στο χωριό επέστρεψε με τρένα και λεωφορεία(ούτε καν αεροπλάνο).τι λες δεν μπορούσε να γυρίσει ξανά με το ελικόπτερο??
μ' αυτό το παράδειγμα θέλω απλά να πω πως υπάρχουν διάφορες θεωρήσεις στη ζωή και είναι θεμιτές στον βαθμό που κάποιος νιώθει καλά μ αυτές.