• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !

30 χρόνια παραμπαστός… στο Ληξούρι (και στην Κεφαλλονιά)

gkalla

Member
Μηνύματα
1.503
Likes
8.257
Επόμενο Ταξίδι
????
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Μια χαρά είναι το χωριό ακόμα και σήμερα. Ειδικά αν το συγκρίνεις με πολλά άλλα της περιοχής...
Απλά η οικονομική κρίση πρωτίστως και κατόπιν οι φυσικές καταστροφές έχουν επιφέρει κάποιες εκπτώσεις και εδώ.
 

dik-7

Member
Μηνύματα
1.530
Likes
2.143
Επόμενο Ταξίδι
Θα δειξει!
Ταξίδι-Όνειρο
Νησια μπορα μπορα
Τον Αύγουστο μετά από 10 χρόνια θα ξαναεπισκεφθώ την περιοχή, οπότε πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες. Εχω διάβασμα λοιπόν
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.503
Likes
8.257
Επόμενο Ταξίδι
????
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Τον Αύγουστο μετά από 10 χρόνια θα ξαναεπισκεφθώ την περιοχή, οπότε πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες. Εχω διάβασμα λοιπόν
Λείπουν 1-2 κεφάλαια ακόμα, αλλά μέχρι να φύγεις θα τα έχω ανεβάσει.
Πάντως καλό διάβασμα και κυρίως καλά να περάσεις.
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.503
Likes
8.257
Επόμενο Ταξίδι
????
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Κρανιά (Αργοστόλι)

Η επόμενη περιοχή (και τελευταία του νησιού) είναι η Κρανιά. Εκτός του ότι διαθέτει την μεγαλύτερη πόλη του νησιού και πρωτεύουσα του νομού, το Αργοστόλι, είναι ταυτόχρονα και η τουριστική ναυαρχίδα του νησιού. Αναπτυγμένη τουριστικά πριν απ’ όλες τις άλλες, με μεγάλα ξενοδοχεία (π.χ. το White Rocks στο Πλατύ Γιαλό άνοιξε το 1974) και ευνοημένη από το γεγονός της καθιέρωσης του Αργοστολίου ως πρωτεύουσας του νομού, ανέκαθεν συγκέντρωνε τους περισσότερους επισκέπτες.

Περνώντας από την Λειβαθώ στην Κρανιά συναντάμε τις παραλίες: Μακρύς & Πλατύς Γυαλός. Πρώτα ο Πλατύς που είναι μια μικρή σε μήκος αλλά με αρκετό βάθος παραλία, αμμώδης και με ωραία διαυγή νερά. Το σχετικά μικρό πάρκινγκ της παραλίας (μέσα σε πευκόδασος) γεμίζει γρήγορα και αν δεν φτάσεις νωρίς (ή αρκετά αργά) πρέπει να παρκάρεις πάνω στον κεντρικό δρόμο και να κατέβεις περίπου 250 μ. με τα πόδια. Φυσικά οργανωμένη σε μεγάλο μέρος της, προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών όλο το καλοκαίρι (αν και το 2020 λόγω Covid ήταν πολύ χαλαρά τα πράγματα).

Platys.jpg


Στο αριστερό άκρο της υπάρχει στη θάλασσα ένα μεγαλούτσικος βράχος που στο παρελθόν (έως και πριν μια δεκαετία) ενωνόταν με μια στενή λωρίδα άμμου με την ακτή, φτιάχνοντας την παραλία του Τουρκοπόδαρου. Σήμερα πια έχει χαθεί.

Tourkopodaro.jpg


Στο δεξί άκρο αυτής της παραλίας ξεκινά ο Μακρύς Γιαλός. Αν και μπορείς να τον προσεγγίσεις εύκολα από τον Πλατύ, η συνηθέστερη επιλογή είναι μέσω άλλων κάθετων στενών που ξεκινούν από τον κεντρικό δρόμο, μετά την είσοδο του Πλατύ Γιαλού. Η παραλία αυτή είναι σαφώς μακρύτερη όπως υποδηλώνει το όνομά της αλλά αρκετά στενότερη. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της είναι τα ίδια. Χρυσαφένια άμμος, πολλά οργανωμένα κομμάτια και πολυκοσμία. Υπάρχουν επίσης 4-5 beach bars, ένα ταβερνάκι αλλά και θαλάσσια σπορ.

Makrys.jpg


Όλη η περιοχή πάνω και αμέσως μετά τον Μακρύ Γιαλό λέγεται Λάσση (καμιά σχέση με τον διάσημο τηλεοπτικό σκύλο) και είναι γεμάτη με ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια αλλά και πάσης φύσεως άλλα καταστήματα. Το μεγαλύτερο μέρος των πελατών βέβαια είναι ξένοι και σε γενικές γραμμές οι ντόπιοι δεν τα προτιμούν. Η δε ανάπτυξη της περιοχής δεν είναι και η πιο ελκυστική του νησιού.

Κάτω ακριβώς από το κυρίως μέρος της Λάσσης υπάρχει μια πολύ συμπαθής, αμμουδερή παραλία, η Παλιοσταφίδα, στο δεξί κομμάτι της οποίας τα ξενοδοχεία της περιοχής δυσκολεύουν πολύ την πρόσβαση. Η κατεύθυνση της «κοιτάζει» βορειοδυτικά και συχνά έχει κύμα. Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της παραλίας όμως, όπως και της γειτονικής της με το όνομα Γραδάκια είναι ότι …βλέπει προς το Ληξούρι!!!

Paliostafida.jpg


Στο τέλος του κεντρικού δρόμου της Λάσσης, μπορείς αντί να κινηθείς προς το Αργοστόλι να επιλέξεις την αριστερή διαδρομή που κινείται προς τον Φάρο και τις Καταβόθρες . Και αυτός ο δρόμος καταλήγει στο Αργοστόλι, κάνοντας ωστόσο τον γύρο μιας μικρής χερσονήσου.

Ακολουθώντας αυτό τον δρόμο, αρχικά συναντάς την μικρή παραλία Καλάμια ενώ μετά από περίπου 3 χμ βρίσκεις τον Φάρο των Αγίων Θεοδώρων. Το κτίσμα του φάρου δεν είναι καθόλου κλασικό ενώ είναι πολυφοτωγραφημένο και μάλιστα το βλέπω συχνά στις τουριστικές καμπάνιες του νησιού.

Faros.JPG


Η αμμουδερή και πολύ ρηχή παραλία του Φαναριού αν και έχει συχνά κυματισμό, επιλέγεται κυρίως από γονείς με μικρά παιδιά.

Fanari.jpg


Ακριβώς μετά το τέλος της παραλίας συναντάς τις καταβόθρες. Τα νερά εισρέουν σ’ αυτές τις ασβεστολιθικές τρύπες και καταλήγουν, όπως έχω ήδη αναφέρει στην άλλη πλευρά του νησιού, στο λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης. Πάνω από τις καταβόθρες υπάρχει ένα αναψυκτήριο (εστιατόριο, καφέ, μπαρ, κλάμπ -όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει) που προσωπικά μου αρέσει να κάθομαι την ώρα του ηλιοβασιλέματος για ένα πρώτο ποτάκι πριν τις κραιπάλες της νύχτας (λέμε τώρα).

Katavothres.jpg


Αμέσως μετά τις Καταβόθρες που βρίσκονται στο τέλος της χερσονήσου, ο δρόμος ακολουθεί την ακτογραμμή του κόλπου του Αργοστολίου κινούμενος προς την πόλη. Διασχίζει μια πευκόφυτη, παραλιακή περιοχή περνώντας από τον Θαλασσόμυλο, μια περίεργη κατασκευή που εκμεταλλευόταν τα θαλάσσια ρεύματα για να κινηθεί ο Μύλος. Μέχρι πριν μερικά χρόνια το κτίσμα το εκμεταλλευόταν και το συντηρούσε μια τοπική επιχείρηση εστίασης που δυστυχώς έχει κλείσει.

Thalassomilos.jpg


Αντίθετα, λίγο πιο πέρα, μια άλλη ταβέρνα με το όνομα Βινάριες, με τα τραπέζια της ακριβώς δίπλα στο νερό κάτω από τα πεύκα. Το εστιατόριο έχει στηθεί στο σημείο που ήταν πολύ παλιά οι εγκαταστάσεις μιας οινοποιητικής εταιρείας εξού και το όνομα.

Λίγο πιο πέρα ξεκινούν τα πρώτα σπίτια του Αργοστολίου. Συναντάς αρχικά το κολυμβητήριο της πόλης και την Σχολή Εμποροπλοιάρχων που είναι στενά συνδεδεμένη με το ναυτικό ιστορικό του νησιού. Από εδώ έχουν αποφοιτήσει αρκετές γενιές Κεφαλλονιτών ναυτικών που έφεραν πλούτη και δόξα στο νησί όλες τις προηγούμενες δεκαετίες. Εκεί κοντά βρίσκεται και το φέρρυ για το Ληξούρι.

Sxoli.jpg


Η πόλη αναπτύσσεται στους λόφους που βρίσκονται ακριβώς πάνω από τον μεγάλο κόλπο του νησιού και ειδικότερα σε ένα παρακλάδι του, το τέλος του οποίου έχει το όνομα Κούταβος. Ένα μέρος της πόλης είναι σχετικά επίπεδο (αυτό που βρίσκεται κοντά στην θάλασσα) ενώ το υπόλοιπο οικιστικό κομμάτι της είναι σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του λόφου. Όλη η βασική τουριστική ανάπτυξη φυσικά επικεντρώνεται στο επίπεδο κομμάτι.

Argostoli_01.JPG


Το παραλιακό τμήμα έχει σχετικά αναβαθμιστεί πρόσφατα με την ανακαίνιση του πεζόδρομου που κινείται παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο και την θάλασσα. Εκεί μπορείτε να δείτε, αν είστε τυχεροί και μερικούς θαλάσσιους επισκέπτες που παρατηρούν τους περιπατητές με την ίδια περιέργια που τους βλέπουμε και εμείς. Ο λόγος για τις θαλάσσιες χελώνες που συχνά – πυκνά κάνουν guest εμφανίσεις.

Xelones_01.jpeg

Xelones_02.jpeg


Πολλοί ντόπιοι και επισκέπτες βολτάρουν (ή βορτάρουν στην τοπική γλώσσα) σ’ αυτό το τμήμα που είναι γεμάτο με τα βασικά καταστήματα της πόλης. Τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, μίνι μάρκετ, εποχιακά, μανάβικα αλλά και κάποια εστιατόρια βρίσκονται εκεί. Η κίνηση είναι συνήθως σημαντική και το μποτιλιάρισμα αναπόφευκτο λόγω των πολλών παρκαρισμένων αυτοκινήτων.

Koutavos.jpg


Η κεντρική πλατεία της πόλης (Πλατεία Βαλλιάνου) βρίσκεται παραδόξως στο εσωτερικό της τμήμα. Πρόσφατα ανακαινισμένη και αυτή, συγκεντρώνει πληθώρα καταστημάτων εστίασης και επισκεπτών που την κατακλύζουν μέρα και νύχτα όπως και τον διπλανό όμορφο δρόμο που το καλοκαίρι μετατρέπεται σε πεζόδρομο (Λεωφόρος Ριζοσπαστών).

PlateiaVallianou.jpg

Rizospastwn.jpg


Κοντά στην πλατεία υπάρχει το κτίριο του αρχαιολογικού μουσείου του νησιού, το οποίο όμως παραμένει κλειστό μετά τους σεισμούς του 2014. Μικρό μέρος των εκθεμάτων του έχουν μεταφερθεί στο Κοργιαλένιο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο (και βιβλιοθήκη) το οποίο όμως δεν είναι κατάλληλο για τέτοιου είδους εκθέματα, με αποτέλεσμα το νησί να στερείται ένα σημαντικό αξιοθέατό του.

Arxaiologiko.jpg

Korgialenio.jpg


Κοντά στο μουσείο βρίσκεται και το ωραίο κτίριο του Δημοτικού θεάτρου «Κέφαλος». Με την σημερινή μορφή του λειτουργεί από το 1994 αλλά η ιστορία του ξεκινάει από τον 19ο αιώνα. Εγκαινιάστηκε το 1858 με εναρκτήρια παράσταση, την «Τραβιάτα» του Βέρντι. Σήμερα συνεχίζει να χρησιμοποιείται, κυρίως ως θεατρική αλλά και κινηματογραφική σκηνή.

Kefalos.jpg


Απέναντι ξεκινά και το Λιθόστρωτο, ο πολύ όμορφος πεζόδρομος του Αργοστολίου.

Lithostroto.JPG


Με μήκος περίπου ενός χιλιομέτρου, είναι γεμάτος ζωή αλλά και κάποια κτίρια ιδιαιτέρου κάλους όπως ο Πύργος της Καμπάνας που βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία. Το καφέ (και ταυτόχρονα πρατήριο πώλησης παραδοσιακών προϊόντων) που στεγαζόταν στον πύργο αποτέλεσε για χρόνια μέρος ενός πολύ ενδιαφέροντος προγράμματος καθώς οι υπάλληλοι και σερβιτόροι της επιχείρησης ήταν άνεργοι νέοι αλλά και ΑΜΕΑ του νησιού -μέσω του προγράμματος ΠΕΙΡΑΝ και της Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας Employment Horizon-. Δυστυχώς τον Μάιο του 2013 αποφασίστηκε από το Δήμο Κεφαλονιάς η διακοπή της λειτουργίας του καφενείου με αιτιολογία τη μη-βιωσιμότητα της κοινωνικής επιχείρησης λόγω συσσώρευσης χρεών. Έτσι το καφενείο σήμερα παραμένει κλειστό και το κτήριο της Καμπάνας δεν είναι πια επισκέψιμο.

Kampana_01.JPG

Kampana_02.JPG


Μετά το τέλος του Λιθόστρωτου και κατεβαίνοντας πάλι προς την θάλασσα συναντάς την Γέφυρα Ντε Μποσέ (ή γέφυρα του Δεβοσέτου λόγω της απαραίτητης παραφθοράς) που διασχίζει τον Κούταβο και συνδέει την πόλη με την απέναντι πλευρά του κόλπου. Η γέφυρα αυτή χτίστηκε το 1813 από τον Ελβετό μηχανικό Σαρλ Ντε Μποσέ (Charles de Bosset) ο οποίος 3 χρόνια νωρίτερα είχε αναλάβει ως κυβερνήτης του νησιού. Έχει μήκος σχεδόν 700 μ. και θεωρείται ως η μεγαλύτερη παγκοσμίως λίθινη γέφυρα πάνω από τη θάλασσα. Περίπου στο μέσο της υπάρχει ένας τετράπλευρος οβελίσκος που αποτελείται από σκαλιστούς λίθους, ονομάζεται “Κωλόνα” και έχει κατασκευαστεί προς τιμή των δημιουργών της γέφυρας.

Εδώ και αρκετά χρόνια έχει απαγορευτεί πλέον η κυκλοφορία των αυτοκινήτων στην γέφυρα, η οποία γεμίζει πια από περιπατητές αλλά και ψαράδες που απολαμβάνουν την θαλασσινή αύρα και την θέα.

Gefira.jpg


Φεύγοντας από το Αργοστόλι και αφού κάνεις το κύκλο γύρω από τον Κούταβο μπορείς να κινηθείς προς όλες σχεδόν τις κατευθύνσεις. Σ’ αυτή την πλευρά υπάρχουν 2-3 μεγαλούτσικα χωριά όπως τα Διλινάτα και τα Δαυγάτα. Τα Δαυγάτα διαθέτουν ένα μικρό μουσείο Φυσικής Ιστορίας που δεν έχω καταφέρει όμως να το δω ποτέ ανοιχτό. Έχω την εντύπωση πως υπάρχει αδυναμία λειτουργίας του λόγω έλλειψης προσωπικού.

Daygata.jpg


Ο παραλιακός δρόμος (ο επιλεγόμενος και Γύρα) που οδηγεί προς το βορρά αλλά κυρίως προς το Ληξούρι, διασχίζει ένα ακόμα χωριό με το αστείο όνομα, Φάρσα, το οποίο έχει ωραία θέα και κάποια συμπαθή ταβερνάκια. Τελευταίο χωριό πριν περάσεις ξανά προς την Θηνιά είναι τα Κουρουκλάτα, με τον ωραίο τρούλο της εκκλησίας της να ξεχωρίζει από μακριά.

Xartis_Diadromis.jpg
 
Last edited:

gkalla

Member
Μηνύματα
1.503
Likes
8.257
Επόμενο Ταξίδι
????
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Άλλες πληροφορίες για την Κεφαλλονιά ( πλην Ληξουρίου)

Επιλογές φαγητού, γλυκού, ποτού

Θηνιά

Η καλύβα του Ψαρά
, Ζόλα, πάνω στην θάλασσα δίπλα στην παραλία της Αγίας Κυριακής. Παραδοσιακή ψαροταβέρνα που σερβίρει μόνο τα δικά της ψάρια, πατάτες, σαλάτα και κρασί λευκό. (Καραμαράκια, χταποδάκια και άλλα κατεψυγμένα απαγορεύονται δια ροπάλου). Οικονομικό προς μεσαίο.


Έρισος

Ταβέρνα Φώκι
, Φισκάρδο , πάνω στην ομώνυμη παραλία. Κλασικό ταβερνάκι με μαγειρευτά και της ώρας. Οικονομικό προς μεσαίο.


Πύλαρος

Paradise beach (Δενδρινός),
Αγία Ευφημία. Στο τέλος του δρόμου του χωριού, πάνω από την ομώνυμη παραλία. Παραδοσιακή ταβέρνα με μεγάλο κατάλογο και όλους τους τοπικούς μεζέδες . Οικονομικό προς μεσαίο.


Σάμη

Il Familia,
Σάμη. Στο παραλιακό μέτωπο του χωριού. Εστιατόριο με προσεγμένο φαγητό και ιδιαίτερες συνταγές. Μεσαίο προς ακριβό.


Ελειός – Πρόννοι

Captain Jerry's
, Κατελειός (Κάτω). Κλασικό παραθαλάσσιο ταβερνάκι, με όλους τους κλασικούς ελληνικούς μεζέδες. Μεσαίο


Λειβαθώ

Ταβέρνα Άβυθος Preview
, πάνω από την παραλία. Παραλιακό ταβερνάκι, με αρκετό κόσμο της ώρες αιχμής και κλασικές γεύσεις … παραλίας. Μεσαίο.
Fois, κοντά στην παραλία του Άη Χέλη. Αρκετά τουριστικό εστιατόριο με συμπαθή χώρο. Μεσαίο.
Καφέ Μαρίνα, Κουρκουμελάτα. Καφές, και ωραία γλυκά σε ωραίο κτίριο με εξίσου καλή θέα.


Αργοστόλι

Βινάριες
, Εστιατόριο κάτω από τα πεύκα, δίπλα στην θάλασσα, με έμφαση στα θαλασσινά. Μεσαίο προς ακριβό.
Η Παλιά Πλάκα. Μαγειρείο με μεγάλη ποικιλία και άψογη εξυπηρέτηση. Οικονομικό.
Κυανή Ακτή, Κλασική ψαροταβέρνα που στεγάζεται σε κτίριο που είναι στηριγμένο σε πασσάλους, μέσα στην θάλασσα. Μεσαίο προς ακριβό.
Πατσούρας, Ίσως η παλιότερη και παραδοσιακότερη ταβέρνα της πόλης, έχει ταίσει γενιές και γενιές ντόπιων και τουριστών. Έχει αλλάξει αρκετές φορές θέση και τώρα πια βρίσκεται κεντρικά πάνω στο παραλιακό δρόμο της πόλης. Οικονομικό προς μεσαίο.
Το Αρχοντικό, στην λεωφόρο Ριζοσπαστών, κοντά στην πλατεία. Εστιατόριο με πιο εκλεπτυσμένες γεύσεις. Μεσαίο προς ακριβό.


Πεζοπορίες

Από τον δρόμο μετά τα Αντιπάτα Ερίσου προς την παραλία Δαφνούδι
Από παραλία Αγίας Παρασκευής προς Παλαιά Βλαχάτα
Από Ακρόπολη Σάμης για παραλία Αντίσαμου
Από Πλατειές για Λεύκα
Από Μονή Σισσίων για ομώνυμη παραλία
Διάφορες διαδρομές πάνω στο βουνό του Αίνου (Αρχική | Εθνικός Δρυμός Αίνου).



Γενικά στοιχεία για την Κεφαλλονιά


Δρομολόγια Πλοίων


Το νησί εξυπηρετείται πλέον από λιγότερες εταιρείες σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό έχει επιφέρει μια σημαντική μείωση δρομολογίων ενώ εδώ και πολλά χρόνια έχουν σταματήσει τα δρομολόγια για το Ληξούρι και το Αργοστόλι. Σήμερα τα καράβια «πιάνουν» στα λιμάνια του Πόρου, της Σάμης και του Φισκάρδου.

Το καλοκαίρι υπάρχουν συνήθως τα εξής δρομολόγια (οι ώρες των δρομολογίων είναι οι φετινές):

Από Κυλλήνη για Πόρο: 7:15, 10:15, 15:00, 21:45

Από Πόρο για Κυλλήνη: 05:00, 12:45, 17:30, 19:30


Από Πάτρα για Σάμη: 14:15

Από Σάμη για Πάτρα: 10:30


Από Αστακό για Σάμη: 12:45, 20:00 (Το τελευταίο δεν ισχύει για όλες τα ημέρες)

Από Σάμη για Αστακό: 9:45, 17:00 (Το τελευταίο δεν ισχύει για όλες τα ημέρες)


Σύνδεση με Ζάκυνθο

Από Κεφαλλονιά (Πεσσάδα) για Ζάκυνθο (Άγιος Νικόλαος): 7:45, 18:00

Από Ζάκυνθο (Άγιος Νικόλαος) για Κεφαλλονιά (Πεσσάδα): 9:45, 19:45


Σύνδεση με Λευκάδα
(η σύνδεση γινόταν παλιότερα από την Βασιλική της Λευκάδας αλλά φέτος λόγω έργων στο λιμάνι της τα δρομολόγια γίνονται από το Νυδρί)

Από Φισκάρδο για Λευκάδα (Νυδρί): 11:15, 15:45, 20:15 (Τα 2 τελευταία δεν ισχύουν για όλες τα ημέρες)

Από Λευκάδα (Νυδρί) για Φισκάρδο: 9:00, 13:30, 18:15 (Τα 2 τελευταία δεν ισχύουν για όλες τα ημέρες)


Σύνδεση με Ιθάκη

Από Σάμη για Ιθάκη (Πισσαετός): 8:15, 16:00, 17:30

Από Ιθάκη (Πισσαετός) για Σάμη: 9:00, 9:45, 16:15, 22:30 (Τα 2 τελευταία δεν ισχύουν για όλες τα ημέρες)



Παραδοσιακά πιάτα

Κρεατόπιτα, Μπακαλιαρόπιτα, Κουνέλι λαγωτό, Ντομάτες τηγανητές, Τσιγαρίδια, Γίδα βραστή κοκκινιστή, προικάδες (άγρια χόρτα, περίπου σαν τα χεροβότανα)

Πολύς μάραθος, πολύ σκόρδο.


Οινοποιεία

Ορεάλιος Γη - Συνεταιρισμός Παραγωγών Ρομπόλας (Άγιος Γεράσιμος), Χαριτάτος (Μονοπωλάτα), Gentilini (Μηνιές), Βασιλάκης (Βαλσαμάτα), Σκλάβος (Κεχριώνας), Φοίβος (Μαντζαβινάτα), Divino - Χαρτουλιάρης (Πεσσάδα), Μπαζίγος, κ.α.


Τυροκομεία

Μαντέλης (Δαμουλιανάτα), Γαλιατσάτος (Αργοστόλι), Τζωρτζάτος (Διλινάτα), Πανταζάτος (Πάστρα), Δελαπόρτας (Λιβάδι).


Τοπικά Τυριά

Φέτα (Λευκό τυρί Κεφαλλονιάς), Κεφαλοτύρι, Πεκορίνο, Γραβιέρα, Μυζήθρα Κεφαλοτυριού (Στάνια), Στούμπα.
 

Nik1981

Member
Μηνύματα
225
Likes
209
Ταξίδι-Όνειρο
στο χρόνο
καταφερα να το διαβασω επιτέλους ολόκληρο.

πήγαινα από μωρό μεχρι το 2002 καθε καλοκαιρι (ειδικα πιο μικροί καθομασταν σχεδον 3 μηνες το καλοκαιρι οσο τα σχολεια ηταν κλειστα εγω κι ο αδερφος μου με γιαγια και παππού κι αλλες 15 μερες το πάσχα).

τρομερές αναμνήσεις και νοσταλγία απο παιδικα-εφηβικα χρονια δεκαετιας 80-90.ουτε κινητα,υπολογιστες ουτε τιποτα.

το μονο που μας ενοιαζε ηταν να παιζουμε με τα ξαδερφια μας και με τα αλλα παιδια του χωριου (Μαντουκάτα) ,από κρυφτό,μέχρι "πολεμο",επιτραπεζια παιχνιδια,να διαβαζουμε κομιξ και φυσικα να παίζουμε ποδόσφαιρο στα χωράφια της γειτόνισσας με δοκάρια 2 πέτρες (πολύ αργότερα ανακαλύψαμε το "γήπεδο" στο σχολείο στα Χαβδατα ενω αρχισαμε να παιζουμε αγώνες και με τα Μονοπολατα και τα Καμιναρατα στα γήπεδα τους), αλλα και μπασκετ στην πλατεία δίπλα στο γραφείο της κοινότητας, με δική μου αυτοσχέδια μπασκετα, που φτιάξαμε με τον πατέρα μου, πίστη αντιγραφή αυτών που πουλούσαν τα καταστήματα.

Τότε δεν είχαμε μυαλό για τίποτα πέρα από παιχνίδι και λιχουδιές. Γιαγιά, παππούς εψηναν στα κάρβουνα άφθονα κρέατα και φυσικά περιμέναμε πώς και πώς να παμε Ληξούρι για παγωτά, καραμέλες και λοιπά σκατολοιδια.
Ούτε Άσσος, ούτε Φισκαρδο, ουτε Σκάλα, ούτε Μελισσανη ούτε τίποτα δε μας ένοιαζε.

Ούτε παραλιες καλά καλά δε μας ενοιαζαν. Σε αυτές άλλωστε πηγαίναμε μόνο οταν έρχονταν οι γονείς μας για 15 μέρες τον Αύγουστο με το αμάξι.
Ξι, Μεγα Λακος οι αγαπημένες μου τότε. Σε λιγο μεγαλύτερη ηλικία οι Πετανοί για να παίξουμε με το κύμα.
Μισούσα τα Λαγκαδακια επειδή ηταν κρύα και, ειχαν βότσαλο αλλά δυστυχώς πηγαίναμε πολύ συχνά επειδή ήταν η πιο κοντινή παραλία σε μας κι επειδή για τους γονείς μας ήταν πιο ξεκούραστα επειδή δεν ειχαν να μας καθαρίζουν από την άμμο. Θυμάμαι τα πιο μεγάλα παιδιά, ειδικά τα ντόπια που ηταν πιο "ψημένα" απο μας τους γεννημένους στην Αθήνα, να βουτάνε από το βράχο συνέχεια.
Στο μεταξύ ο @gkalla αναφέρει παραλιες και μέρη που τα ειχα ξεχασει με τα χρόνια ή που μου εφεραν στο μυαλό αναμνήσεις και ιστορίες από πολύ παλιά που είχα ακούσει από τη μάνα και τη γιαγιά μου.
Αγια Θέκλη και Σκινιας που πήγαινε η μάνα μου δημοτικό οταν μένανε στο παλιό σπίτι που καταστράφηκε από τους συνεχείς σεισμούς, Βουνι, Λογκος, Κοντογεναδα, Κορωνατο με τις καλόγριες για να κάνουμε Πάσχα επειδή οι ζουρλοι στην εκκλησία στο Ληξούρι και στα γειτονικά Φαβατατα κόντεψαν να μας τιναξουν στον αέρα κάποιες χρονιές, Κηπουρια, Λιβάδι που πηγαίναμε να φάμε σε 1 ταβερνα που υπήρχε, ποδαροδρομος 4χλμ για να παμε στα ξαδέρφια μου στα Δελαπορτατα (τότε ηταν χωματοδρομος), παραλιες Κουνοπετρα, Λεπεδα, Ρεμετζο (το οποίο βλέπω έχει άλλο ονομα αλλα εμείς το λέγαμε Ρεμετζο.. Μαλλον λογω ταβέρνας.. Ποιος ξέρει...)

Και ποσα ακομα διάβασα τα οποία δεν ήξερα καν.
δυστυχώς στα τέλη του 90 οι παρέες χαθηκαν, ενηλικιωθηκαμε, οι προτεραιότητες άλλαξαν, τα παιδιά αρχισαν να πηγαίνουν διακοπές αλλού και τα Μαντουκατα εγιναν απίστευτα βαρετά για κάποιον που ηταν 20 χρονών χωρίς αμάξι, χωρίς παρέα διαμενοντας με γιαγιά παππού, οπότε σταματησα να πηγαίνω.
Αν εξαιρέσεις την κηδεία του παππού μου, ουσιαστικά ξαναπήγα 2 μέρες το 2019 (ήμουν Ζάκυνθο και πέρασα απέναντι) και φυσικά το 2021 που πηγα με την κοπέλα μου και κατσαμε 9 μέρες. Είδαμε πολλά, αλλα διαβάζοντας την ιστορία του @gkalla, βλέπω ότι μας ξεφυγαν αρκετά.
Next time.
Συγχαρητήρια για την δουλειά που εκανες 😀😀👍👍👍
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.503
Likes
8.257
Επόμενο Ταξίδι
????
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
καταφερα να το διαβασω επιτέλους ολόκληρο.

πήγαινα από μωρό μεχρι το 2002 καθε καλοκαιρι (ειδικα πιο μικροί καθομασταν σχεδον 3 μηνες το καλοκαιρι οσο τα σχολεια ηταν κλειστα εγω κι ο αδερφος μου με γιαγια και παππού κι αλλες 15 μερες το πάσχα).

τρομερές αναμνήσεις και νοσταλγία απο παιδικα-εφηβικα χρονια δεκαετιας 80-90.ουτε κινητα,υπολογιστες ουτε τιποτα.

το μονο που μας ενοιαζε ηταν να παιζουμε με τα ξαδερφια μας και με τα αλλα παιδια του χωριου (Μαντουκάτα) ,από κρυφτό,μέχρι "πολεμο",επιτραπεζια παιχνιδια,να διαβαζουμε κομιξ και φυσικα να παίζουμε ποδόσφαιρο στα χωράφια της γειτόνισσας με δοκάρια 2 πέτρες (πολύ αργότερα ανακαλύψαμε το "γήπεδο" στο σχολείο στα Χαβδατα ενω αρχισαμε να παιζουμε αγώνες και με τα Μονοπολατα και τα Καμιναρατα στα γήπεδα τους), αλλα και μπασκετ στην πλατεία δίπλα στο γραφείο της κοινότητας, με δική μου αυτοσχέδια μπασκετα, που φτιάξαμε με τον πατέρα μου, πίστη αντιγραφή αυτών που πουλούσαν τα καταστήματα.

Τότε δεν είχαμε μυαλό για τίποτα πέρα από παιχνίδι και λιχουδιές. Γιαγιά, παππούς εψηναν στα κάρβουνα άφθονα κρέατα και φυσικά περιμέναμε πώς και πώς να παμε Ληξούρι για παγωτά, καραμέλες και λοιπά σκατολοιδια.
Ούτε Άσσος, ούτε Φισκαρδο, ουτε Σκάλα, ούτε Μελισσανη ούτε τίποτα δε μας ένοιαζε.

Ούτε παραλιες καλά καλά δε μας ενοιαζαν. Σε αυτές άλλωστε πηγαίναμε μόνο οταν έρχονταν οι γονείς μας για 15 μέρες τον Αύγουστο με το αμάξι.
Ξι, Μεγα Λακος οι αγαπημένες μου τότε. Σε λιγο μεγαλύτερη ηλικία οι Πετανοί για να παίξουμε με το κύμα.
Μισούσα τα Λαγκαδακια επειδή ηταν κρύα και, ειχαν βότσαλο αλλά δυστυχώς πηγαίναμε πολύ συχνά επειδή ήταν η πιο κοντινή παραλία σε μας κι επειδή για τους γονείς μας ήταν πιο ξεκούραστα επειδή δεν ειχαν να μας καθαρίζουν από την άμμο. Θυμάμαι τα πιο μεγάλα παιδιά, ειδικά τα ντόπια που ηταν πιο "ψημένα" απο μας τους γεννημένους στην Αθήνα, να βουτάνε από το βράχο συνέχεια.
Στο μεταξύ ο @gkalla αναφέρει παραλιες και μέρη που τα ειχα ξεχασει με τα χρόνια ή που μου εφεραν στο μυαλό αναμνήσεις και ιστορίες από πολύ παλιά που είχα ακούσει από τη μάνα και τη γιαγιά μου.
Αγια Θέκλη και Σκινιας που πήγαινε η μάνα μου δημοτικό οταν μένανε στο παλιό σπίτι που καταστράφηκε από τους συνεχείς σεισμούς, Βουνι, Λογκος, Κοντογεναδα, Κορωνατο με τις καλόγριες για να κάνουμε Πάσχα επειδή οι ζουρλοι στην εκκλησία στο Ληξούρι και στα γειτονικά Φαβατατα κόντεψαν να μας τιναξουν στον αέρα κάποιες χρονιές, Κηπουρια, Λιβάδι που πηγαίναμε να φάμε σε 1 ταβερνα που υπήρχε, ποδαροδρομος 4χλμ για να παμε στα ξαδέρφια μου στα Δελαπορτατα (τότε ηταν χωματοδρομος), παραλιες Κουνοπετρα, Λεπεδα, Ρεμετζο (το οποίο βλέπω έχει άλλο ονομα αλλα εμείς το λέγαμε Ρεμετζο.. Μαλλον λογω ταβέρνας.. Ποιος ξέρει...)

Και ποσα ακομα διάβασα τα οποία δεν ήξερα καν.
δυστυχώς στα τέλη του 90 οι παρέες χαθηκαν, ενηλικιωθηκαμε, οι προτεραιότητες άλλαξαν, τα παιδιά αρχισαν να πηγαίνουν διακοπές αλλού και τα Μαντουκατα εγιναν απίστευτα βαρετά για κάποιον που ηταν 20 χρονών χωρίς αμάξι, χωρίς παρέα διαμενοντας με γιαγιά παππού, οπότε σταματησα να πηγαίνω.
Αν εξαιρέσεις την κηδεία του παππού μου, ουσιαστικά ξαναπήγα 2 μέρες το 2019 (ήμουν Ζάκυνθο και πέρασα απέναντι) και φυσικά το 2021 που πηγα με την κοπέλα μου και κατσαμε 9 μέρες. Είδαμε πολλά, αλλα διαβάζοντας την ιστορία του @gkalla, βλέπω ότι μας ξεφυγαν αρκετά.
Next time.
Συγχαρητήρια για την δουλειά που εκανες 😀😀👍👍👍
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι πως μπόρεσα να «θυμίσω» σ’ έναν σχεδόν ντόπιο τα μέρη που έχει αγαπήσει. Οι αναμνήσεις των παιδικών διακοπών στο χωριό είναι ανεξίτηλες. Το ίδιο ισχύει και για μένα και τα παιδικά μου χρόνια στα χωριά της Ναυπάκτου.
Μακάρι να ξανάρχονταν αυτά τα αθώα χρόνια.
 

Nik1981

Member
Μηνύματα
225
Likes
209
Ταξίδι-Όνειρο
στο χρόνο
Οι αναμνήσεις των παιδικών διακοπών στο χωριό είναι ανεξίτηλες.
Μακάρι να ξανάρχονταν αυτά τα αθώα χρόνια.
δυστυχως ποτέ δεν ξαναρχονται.
τιποτα δεν ειναι σαν τα παιδικα χρονια. σε ολα τα επιπεδα.οχι μονο διακοπες.
 

KIKI

Member
Μηνύματα
2.796
Likes
7.618
Επόμενο Ταξίδι
Ιορδανία
Ταξίδι-Όνειρο
Αφρική Ναμιμπια
Πω πω τι ανακαλυψα . Φανταστικο ταξιδιωτικο ρεπορταζ για την αγαπημενη Κεφαλλονιά.
Μπραβο σου !
Στρωνομαι στο διάβασμα.
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.503
Likes
8.257
Επόμενο Ταξίδι
????
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Πω πω τι ανακαλυψα . Φανταστικο ταξιδιωτικο ρεπορταζ για την αγαπημενη Κεφαλλονιά.
Μπραβο σου !
Στρωνομαι στο διάβασμα.
Άσε τώρα την Κεφαλλονιά και στρώσου να τελειώσεις την Ιαπωνία! :p
Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.633
Μηνύματα
905.003
Μέλη
39.375
Νεότερο μέλος
maria kou

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom