psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.065
- Likes
- 55.814
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Αναχώρηση & απολογισμός τριημέρου
Ξύπνησα νωρίς μιας κι έπρεπε ν’ αφήσω το διαμέρισμα, θέλοντας παράλληλα να κάνω και μια τελευταία βόλτα για ψώνια στην ευρύτερη περιοχή. Μπορεί μεν να είχα διαθέσιμη όλη την υπόλοιπη μέρα μιας και ήταν 28η, ωστόσο θεώρησα πιο λογικό να γυρίσω νωρίς προκειμένου να μη πετύχω κίνηση σε σύνορα και δρόμους.
Εξίσου νωρίς κατέβηκα προς το κέντρο και τη διπλανή λεωφόρο «Turistichka» περνώντας από την ανοικτή στην αρχή αγορά:
Δίπλα ακριβώς στεγάζεται και η περίφημη αγορά λαχανικών «Пазар» στην οποία μπορεί να βρει κανείς πολύ ωραία πραγματάκια, ωστόσο για να ψωνίσει χρειάζεται παντού μετρητά όπως γρήγορα διαπίστωσα, τα οποία εγώ είχα ήδηπιεί ξοδέψει και δεν υπήρχε περίπτωση να τρέχω να χαλάω άλλα, αρκούμενος για μια ακόμα μέρα στο κλασσικό Βαλκανικό πρωινό με τα μπουρέκ:
Αρκετά χορτάτος γι’ ακόμα ένα πρωί ετοιμάστηκα και φόρτωσα το αυτοκίνητο, ξεκινώντας για την επιστροφή στις έντεκα μέσω του όμορφου αλλά συνάμα κουραστικού επαρχιακού δρόμου. Πέρα από κάτι φορτηγά που δε μπορείς εύκολα να περάσεις υπό αυτές τις συνθήκες, βρήκα κίνηση μόνο μέσα στην πόλη του Μοναστηρίου:
Λίγα χιλιόμετρα πριν τα σύνορα μπορεί να συναντήσει κανείς χωριά όπως το Kravari, με τις μισές πινακίδες αναρτημένες και στα Ελληνικά, καθώς και πληθώρα από καταστήματα όπως συνεργεία, κομμωτήρια και φυσικά σούπερ μάρκετς. Έκανα κι εγώ μια μικρή στάση για ψώνια τύπου κρασιά, ρακί, και κάμποσα τρόφιμα μιας και στα υπόλοιπα προϊόντα δεν είδα συγκλονιστικές διαφορές τιμών σε σχέση με τα Ελληνικά. Το καλό είναι πως τη φορά αυτή πέρασα αμέσως και πολύ εύκολα τα σύνορα, στα οποία δε μπήκαν καν στη διαδικασία να με ελέγξουν πέρα από έγγραφα και τυπικές ερωτήσεις για το τι κουβαλάω:
Τα album των αγαπημένων Pink Floyd (η καλύτερη συντροφιά για οδήγηση) έπαιζαν ήδη εδώ και ώρα, με το «Wish you were here» να δίνει τη θέση του στο «Animals» όσο περνούσα τους άδειους επαρχιακούς δρόμους τον νομών Φλώρινας & Πέλλας προκειμένου να φτάσω γύρω στις τέσσερις στη Θεσσαλονίκη για να συνεχίσω το πάρτυ του τριημέρου, αναρωτώμενος παράλληλα γιατί να μην έχω με τέτοιες ωραίες συνθήκες 1-2 χιλιάδες χιλιόμετρα οδήγησης ακόμα.
Ίσως, στο επόμενο roadtrip…
Συνοπτικά λοιπόν,
α. Χρόνος εκδρομής: Ιδανικός απ’ όσο κατάλαβα γι’ αυτά που σχεδίασα. Βέβαια η περιοχή εντός κι εκτός συνόρων έχει ψωμάκι για όποιον διαθέτει περισσότερες ημέρες, οπότε βλέποντας και κάνοντας. Για τριήμερο πάντως ήταν αξιοπρεπέστατο.
β. Εποχή εκδρομής: Κάθε χρόνο τα λέω για τις εορταστικές ημέρες αυτές του Οκτώβρη, πόσο μάλλον όταν συνδυάζονται όπως είδατε με εξαιρετικό καιρό. Είναι νομίζω προτιμότερα να εκδράμει προς τα ‘κει κανείς το φθινόπωρο ή η άνοιξη σε σχέση με το καλοκαίρι, αν κι αυτά είναι γούστα.
γ. Όσα δεν είδα: Προφανώς θα υπάρχουν, δεν αισθάνομαι όμως κάποιο κενό όπως σε άλλες εκδρομές. Να έμπαινα ίσως στις εκκλησίες; Δεν είναι το στοιχείο μου, τώρα αν κάτι άλλο μου ξέφυγε θα το μάθω εν καιρώ. Σίγουρα θα μπορούσαν να προστεθούν σ’ αυτή τη λίστα οι διπλανοί προορισμοί όπως η Struga, κάτι που ίσως να έκανα αν δεν ήμουν μόνος.
δ. Άνθρωποι: Κανένα μα κανένα παράπονο παρά τα όσα ενδεχομένως ακούγονται. Βαλκάνιοι όλοι μας, βράζουμε σχεδόν στο ίδιο ζουμί, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τόσο τουριστικές περιοχές.
ε. Οργάνωση/μετακίνηση: Ούτε εδώ έχω να πω και πάρα πολλά μιας και εντός Οχρίδας χρησιμοποίησα μόνο τα πόδια μου που ήταν αρκετά, καθώς και στα της οργάνωσης που ως τουριστικός προορισμός τα πράγματα ήταν απλά και βολικά. Για τη διαδρομή έκανα ιδιαίτερη αναφορά στην ιστορία, ωστόσο αυτό που οφείλω να διευκρινήσω είναι ότι μέχρι τα σύνορα υπάρχουν δύο επιλογές, είτε μέσω Εγνατίας από Κοζάνη/Πτολεμαΐδα, είτε μέσω Έδεσσας τον οποίο και επέλεξα για τους δικούς μου λόγους. Όλα βολεύουν.
στ. Κουζίνα/ποτά: Βαλκάνια παιδιά, εγγύηση, τι τα συζητάμε; Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνεις ούτε στεγνός, ούτε νηστικός, όπως δεν υπάρχει περίπτωση να μη φύγεις με αυξημένη χοληστερίνη, πράγματα γνωστά.
ζ. Κόστος: Τι μπορώ να γράψω για μια κίνηση της τελευταίας στιγμής που κόστισε 137€ πήγαινε-έλα/μείνε για τρεις βραδιές; Καθώς επίσης τι να συμπληρώσω για ένα μέρος που τα περισσότερα κοστίζουν πλέον έως και 50% κάτω σε αντίστοιχες τιμές της Ελλάδας; Μάλλον τίποτα, αντιλαμβάνεστε όλοι.
η. Γενική εικόνα: Ικανοποιητική δε το συζητώ και σίγουρα θα επανέλθω με τέτοιου τύπου οδικά τριήμερα σε συνδυασμό με γειτονικές πόλεις, μου άρεσε ιδιαίτερα το σενάριο, γιατί όχι και στην ίδια την Οχρίδα στα πλαίσια ενός διευρυμένου ταξιδιού.
Μέχρι τότε, ραντεβού στην επόμενη ιστορία, κάπου στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου.
Ραντεβού πάντα ψηλά πάνω απ’ τα σύννεφα, ή έστω στους …δρόμους αυτής της γης.
Υ.Γ. Το μόνο που θ’ αφήσουμε ιστορίες, και κανα - δυο φωτογραφίες…
Ξύπνησα νωρίς μιας κι έπρεπε ν’ αφήσω το διαμέρισμα, θέλοντας παράλληλα να κάνω και μια τελευταία βόλτα για ψώνια στην ευρύτερη περιοχή. Μπορεί μεν να είχα διαθέσιμη όλη την υπόλοιπη μέρα μιας και ήταν 28η, ωστόσο θεώρησα πιο λογικό να γυρίσω νωρίς προκειμένου να μη πετύχω κίνηση σε σύνορα και δρόμους.
Εξίσου νωρίς κατέβηκα προς το κέντρο και τη διπλανή λεωφόρο «Turistichka» περνώντας από την ανοικτή στην αρχή αγορά:
Δίπλα ακριβώς στεγάζεται και η περίφημη αγορά λαχανικών «Пазар» στην οποία μπορεί να βρει κανείς πολύ ωραία πραγματάκια, ωστόσο για να ψωνίσει χρειάζεται παντού μετρητά όπως γρήγορα διαπίστωσα, τα οποία εγώ είχα ήδη
Αρκετά χορτάτος γι’ ακόμα ένα πρωί ετοιμάστηκα και φόρτωσα το αυτοκίνητο, ξεκινώντας για την επιστροφή στις έντεκα μέσω του όμορφου αλλά συνάμα κουραστικού επαρχιακού δρόμου. Πέρα από κάτι φορτηγά που δε μπορείς εύκολα να περάσεις υπό αυτές τις συνθήκες, βρήκα κίνηση μόνο μέσα στην πόλη του Μοναστηρίου:
Λίγα χιλιόμετρα πριν τα σύνορα μπορεί να συναντήσει κανείς χωριά όπως το Kravari, με τις μισές πινακίδες αναρτημένες και στα Ελληνικά, καθώς και πληθώρα από καταστήματα όπως συνεργεία, κομμωτήρια και φυσικά σούπερ μάρκετς. Έκανα κι εγώ μια μικρή στάση για ψώνια τύπου κρασιά, ρακί, και κάμποσα τρόφιμα μιας και στα υπόλοιπα προϊόντα δεν είδα συγκλονιστικές διαφορές τιμών σε σχέση με τα Ελληνικά. Το καλό είναι πως τη φορά αυτή πέρασα αμέσως και πολύ εύκολα τα σύνορα, στα οποία δε μπήκαν καν στη διαδικασία να με ελέγξουν πέρα από έγγραφα και τυπικές ερωτήσεις για το τι κουβαλάω:
Τα album των αγαπημένων Pink Floyd (η καλύτερη συντροφιά για οδήγηση) έπαιζαν ήδη εδώ και ώρα, με το «Wish you were here» να δίνει τη θέση του στο «Animals» όσο περνούσα τους άδειους επαρχιακούς δρόμους τον νομών Φλώρινας & Πέλλας προκειμένου να φτάσω γύρω στις τέσσερις στη Θεσσαλονίκη για να συνεχίσω το πάρτυ του τριημέρου, αναρωτώμενος παράλληλα γιατί να μην έχω με τέτοιες ωραίες συνθήκες 1-2 χιλιάδες χιλιόμετρα οδήγησης ακόμα.
Ίσως, στο επόμενο roadtrip…
Συνοπτικά λοιπόν,
α. Χρόνος εκδρομής: Ιδανικός απ’ όσο κατάλαβα γι’ αυτά που σχεδίασα. Βέβαια η περιοχή εντός κι εκτός συνόρων έχει ψωμάκι για όποιον διαθέτει περισσότερες ημέρες, οπότε βλέποντας και κάνοντας. Για τριήμερο πάντως ήταν αξιοπρεπέστατο.
β. Εποχή εκδρομής: Κάθε χρόνο τα λέω για τις εορταστικές ημέρες αυτές του Οκτώβρη, πόσο μάλλον όταν συνδυάζονται όπως είδατε με εξαιρετικό καιρό. Είναι νομίζω προτιμότερα να εκδράμει προς τα ‘κει κανείς το φθινόπωρο ή η άνοιξη σε σχέση με το καλοκαίρι, αν κι αυτά είναι γούστα.
γ. Όσα δεν είδα: Προφανώς θα υπάρχουν, δεν αισθάνομαι όμως κάποιο κενό όπως σε άλλες εκδρομές. Να έμπαινα ίσως στις εκκλησίες; Δεν είναι το στοιχείο μου, τώρα αν κάτι άλλο μου ξέφυγε θα το μάθω εν καιρώ. Σίγουρα θα μπορούσαν να προστεθούν σ’ αυτή τη λίστα οι διπλανοί προορισμοί όπως η Struga, κάτι που ίσως να έκανα αν δεν ήμουν μόνος.
δ. Άνθρωποι: Κανένα μα κανένα παράπονο παρά τα όσα ενδεχομένως ακούγονται. Βαλκάνιοι όλοι μας, βράζουμε σχεδόν στο ίδιο ζουμί, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τόσο τουριστικές περιοχές.
ε. Οργάνωση/μετακίνηση: Ούτε εδώ έχω να πω και πάρα πολλά μιας και εντός Οχρίδας χρησιμοποίησα μόνο τα πόδια μου που ήταν αρκετά, καθώς και στα της οργάνωσης που ως τουριστικός προορισμός τα πράγματα ήταν απλά και βολικά. Για τη διαδρομή έκανα ιδιαίτερη αναφορά στην ιστορία, ωστόσο αυτό που οφείλω να διευκρινήσω είναι ότι μέχρι τα σύνορα υπάρχουν δύο επιλογές, είτε μέσω Εγνατίας από Κοζάνη/Πτολεμαΐδα, είτε μέσω Έδεσσας τον οποίο και επέλεξα για τους δικούς μου λόγους. Όλα βολεύουν.
στ. Κουζίνα/ποτά: Βαλκάνια παιδιά, εγγύηση, τι τα συζητάμε; Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνεις ούτε στεγνός, ούτε νηστικός, όπως δεν υπάρχει περίπτωση να μη φύγεις με αυξημένη χοληστερίνη, πράγματα γνωστά.
ζ. Κόστος: Τι μπορώ να γράψω για μια κίνηση της τελευταίας στιγμής που κόστισε 137€ πήγαινε-έλα/μείνε για τρεις βραδιές; Καθώς επίσης τι να συμπληρώσω για ένα μέρος που τα περισσότερα κοστίζουν πλέον έως και 50% κάτω σε αντίστοιχες τιμές της Ελλάδας; Μάλλον τίποτα, αντιλαμβάνεστε όλοι.
η. Γενική εικόνα: Ικανοποιητική δε το συζητώ και σίγουρα θα επανέλθω με τέτοιου τύπου οδικά τριήμερα σε συνδυασμό με γειτονικές πόλεις, μου άρεσε ιδιαίτερα το σενάριο, γιατί όχι και στην ίδια την Οχρίδα στα πλαίσια ενός διευρυμένου ταξιδιού.
Μέχρι τότε, ραντεβού στην επόμενη ιστορία, κάπου στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου.
Ραντεβού πάντα ψηλά πάνω απ’ τα σύννεφα, ή έστω στους …δρόμους αυτής της γης.
Υ.Γ. Το μόνο που θ’ αφήσουμε ιστορίες, και κανα - δυο φωτογραφίες…
Last edited:
