περι κινήτρων.....

[dmdoc]

το μόνο που μας μένει λοιπον είναι η επικοινωνια ,μπας και έρθουμε λίγο πιο κοντά ,σε όποιο μέσο και με όποιο τροπο ,μπας και η δική μας λογική έρθει βρει κάποτε σημεια σύγκλισης με τη λογική των άλλων,όχι για να γίνουμε όλοι ίδιοι αλλά για να επωφεληθουμε .....

Ωραία τοποθέτηση.
Για κάποιους,η πιο απλή μορφή επικοινωνίας,η γλώσσα,αποτελεί τον πρώτο παράγοντα που επιδρά στο ασυνείδητο κ διαμορφώνει χαρακτήρες.Απλοικά,αν υπήρχε κοινή παγκόσμια γλώσσα θα είμασταν πιο ίδιοι.
Θα είχαμε αυτό το κοινό σημείο σύγκλισης που αναφέρεις.Την παγκόσμια αρχή...το απλά ανθρώπινο.
Κ δεν μιλάω για λέξεις αλλά για λεκτικούς συμβολισμούς.
Κ γιαυτό αρνούμαι να δεχτώ οτι σε μια εκδρομή λίγων ημερών "κοινωνείς" έναν τόπο.

meli...το νερό του Γάγγη που πίνω μ'εχει επηρεάσει

 

[FAMEK]

αααααα, τα πουλακια μου εδω μου κρυβοσαστε και αρχισατε το λακριντι? φτου σας! φαμεκ απο σενα τουλαχιστον δεν το περιμενα, πεφτω απο τα συννεφα!

τι ειναι λακριντι.... αμαν λεξικο θελω μαζι σου..
ζηλιαρη σε αφησαμε μονο..

 

[dmdoc]

τι ειναι λακριντι.... αμαν λεξικο θελω μαζι σου..
ζηλιαρη σε αφησαμε μονο..

Τα μασάλια

 

[dmdoc]

Το μουχαμπέτι

ή "επιστημονικά"...το κουβεντολόι

 

[leon00]

τι ειναι λακριντι.... αμαν λεξικο θελω μαζι σου..
ζηλιαρη σε αφησαμε μονο..

Λακριντί




1. συζήτηση, κουβεντολόι, φλυαρία.
2. παράπονο, βάσανο κ.λπ., με την έννοια του "φλυαρώ - γκρινιάζω για το πρόβλημά μου", "λέω τον πόνο μου".
3. έκφραση πόνου, καϋμού, βασάνων, κλάμα, μουρμούρα και μοιρολόϊ.

Ακούγεται στο τραγούδι: "Αντιλαλούν οι φυλακές" (1935)
Στ. - μουσ. - ερμην: Βαμβακάρης

"... το σκότος και η φυλακή
είναι μεγάλο λακριντί..."

[λατιν. lacrimae = δάκρυ, τουρκ. "lakirdi" = κουβεντολόι, κουτσομπολιό].
(πηγη :Ρεμπέτικο Φόρουμ)

 

[Dafni]

Τα μασάλια

"τα κουσελια" θα προσθετα...ένα σοβαρό θέμα είπα να ανοιξω και γω...κι έγινε....

 

[dmdoc]

"τα κουσελια" θα προσθετα...ένα σοβαρό θέμα είπα να ανοιξω και γω...κι έγινε....

Υποτιμάς τον εαυτό σου.Έχω διαβάσει καταπληκτικές απόψεις...ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι.
Φταίει μάλλον το σαββατόβραδο που είμαστε τόσο λίγοι online για να ακουστούν κ άλλες απόψεις.

 

[Dafni]

Υποτιμάς τον εαυτό σου.Έχω διαβάσει καταπληκτικές απόψεις...ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι.
Φταίει μάλλον το σαββατόβραδο που είμαστε τόσο λίγοι online για να ακουστούν κ άλλες απόψεις.

αστειευομουν φυσικά(παρέλειψα να βάλω τη φατσουλα και μετά δεν την βρήκα στην επεξεργασία)άλλωστε τι είναι η σοβαρότητα χωρίς χιουμορ?
απλά σοβαροφάνεια...

 

[babaduma]

Dafni, κατ' αρχήν συγχαρητήρια για το thread που άνοιξες!

Δεν έχει τόσο σημασία η αφορμή ούτε η εξέλιξη της κουβέντας που - ηθελημένα ή άθελα από ορισμένους - επικεντρώνεται (ή παρεκκλίνει - όπως το δεί κανείς) σε μία μόνο παράμετρο του ταξιδιού (γενικότερα, όχι ειδικά του συγκεκριμένου στην Ινδία). Σημασία έχει, για μένα, ότι μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα (έστω κι αν δεν τους ξέρουμε προσωπικά) τους "συνταξιδιώτες" μας σ' αυτό το φόρουμ, κάτι που θεωρώ σημαντικό.

Διάβασα προσεκτικά τις απόψεις που εκτέθηκαν και συμφωνώ σε πολλά απ' αυτά που αναφέρθηκαν από κάποιους (σε περισσότερα από κάποιους άλλους) - μιλάμε πάντα για τα κίνητρα.

Μου έκανε εντύπωση που (με εξαίρεση την Έρση, τον Vagantos που συμφώνησε μαζί της και - ως ένα βαθμό - τον dmdoc) λίγη βαρύτητα δόθηκε στον παράγοντα "αισθήσεις": Πληθυντικός, όλες οι αισθήσεις, όχι μία μονάχα.

Η τόσο παρεξηγημένη (από ορισμένους) "αναζήτηση" δεν αφορά μόνο την πνευματική, την εσωτερική, τη φιλοσοφική, την (κάπως) αφηρημένη τέλος πάντων. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε, πιθανόν όχι, μου είναι αρκετά δύσκολο να του δώσω θεωρητικό υπόβαθρο (ένας απλός μαθηματικός είμαι), θα προσπαθήσω να δημιουργήσω μια εικόνα που ίσως βοηθήσει. Και σαν παράδειγμα θα δώσω κάτι που το έχω βιώσει, παρμένο απ' την ιστορία και το μέρος που ήταν η αφορμή γι αυτό το thread. Όσοι είχαν την τύχη (ναι, τύχη ήταν, πιστέψτε με!) να βρεθούν στο Βαρανάσι θα καταλάβουν αμέσως, οι υπόλοιποι προσπαθήστε να το δείτε με τη φαντασία σας...

Χάραμα, πριν φέξει ακόμη, στην κεντρική "πλατεία" που τερματίζουν τα ρίκσω, στις κεντρικές μεγάλες σκάλες που οδηγούν στα ghats, αριστερά όπως βλέπεις το ποτάμι, κάτω από ένα τεράστιο δέντρο που υπάρχει εκεί, όρθιος ή καθισμένος, να περιμένεις, να βλέπεις τον κόσμο νά'ρχεται, να ετοιμάζεται, ν' ακούς τους παπαγάλους, τους ανθρώπινους ήχους, τους ψαλμούς, να μυρίζεις το "άρωμα" της Ινδίας (άσχημες και ωραίες μυρωδιές - δεν έχει σημασία), να νοιώθεις την υγρασία, τη θέρμη της κούπας του τσαγιού και μετά να το γεύεσαι. Και ν' αφήνεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί, να αισθανθεί ότι είναι μέρος όλου αυτού του σκηνικού, να μην έχει σημασία ο τόπος ή ο χρόνος, απλά είναι εκεί και συμμετέχει. Να ζεί!

Κατάλαβες Σοφία; Δεν έχει σημασία αν είσαι στο Βαρανάσι ή στη Λουάνγκ Πραμπάνγκ και βλέπεις τους βουδδιστές μοναχούς να ξεκινούν την μέρα τους, είναι η ίδια ακριβώς αίσθηση: Να ζείς τη ζωή!

Γι αυτό ταξιδεύω. Γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή και ακριβή και δε θέλω να χάσω ούτε μια ευκαιρία που μου δίνεται να τη ζήσω ...

Υ.Γ. Κι όσοι δεν το κατάλαβαν, αυτό έχει καταφέρει ο Χρήστος (και μπράβο του - για μιαν ακόμη φορά) με την ιστορία του: Να μας κάνει να νοιώσουμε ... ό,τι ένοιωσε κι αυτός!

 

[christos71]

συγχαρητηρια οντως για το θεμα που ανοιξε, σιγουρα το ακολουθω και σιγουρα οσοι το παρακολουθουν εχουν να παιρνουν.

 

[dmdoc]

Με τα απλά μαθηματικά του babaduma θεωρώ οτι καλύφθηκα πλήρως
Αυτή η "αποσύνθεση" στις βασικές,πρωτόγονες αισθήσεις είναι που μας παγκοσμιοποιεί.Που αναστέλλει όλες τις αρχές και μας εντάσσει στην "βάση" μας...το προσωπικό ασυνείδητο.
Τότε και μόνο τότε γινόμαστε κοινωνοί.
Δεν χρειάζεται καμία επιφάνεια να ξυθεί.Δεν υπάρχει λόγος να δεις από "κάτω".Αντιθέτως.Πρέπει να φτάσεις στο προσωπικό βάθος και να αποτελέσεις κ εσύ άλλο ένα στρώμα αυτής της επιφάνειας.
Αυτή είναι και η μεγάλη επιτυχία του Χρήστου.Σε σχόλιό μου στην ιστορία του διέκρινα την "αποσύνθεσή" του κ του σημείωσα οτι μας εντάσσει στο ταξίδι του με οδηγό μια αίσθηση κάθε φορά.

 

[meli]

Babaduma ¨εγραψες" πάλι!!!