dmdoc
Member
- Μηνύματα
- 1.413
- Likes
- 900
Σπουδαίο topic.
Στην ηλικία που συνειδητοποίησα την "παγκοσμιότητα" και το πόσο διαφορετικοί είμαστε οι λαοί μέσα στην ομοιότητά μας(όλοι ανθρώπινα όντα είμαστε),ονειρευόμουνα να γυρίσω τον κόσμο.Να γνωρίσω τις ξεχωριστές εκφάνσεις της ίδιας πραγματικότητας,που τελικά θα με οδηγούσαν να σκιαγραφήσω τον παγκόσμιο άνθρωπο,τον "αδελφό" μου,σε όποια γωνιά του κόσμου και αν βρισκόταν.
Η εξέλιξη της ζωής μου,οι υποχρεώσεις και το 2ο ταξίδι(διάρκειας 6 μηνών)μου έδωσαν να καταλάβω οτι κάτι τέτοιο είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ,εκτός και αν αφιερωθείς ΕΞ'ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ σε αυτό.Δεν υπάρχει περίπτωση να κατανοήσεις τις ανάγκες,τις προτεραιότητες,τις υποχρεώσεις κλπ κλπ ΚΑΝΕΝΟΣ,αν δεν ζήσεις ικανό χρονικό διάστημα,την καθημερινότητά του.Κ όχι μόνο αυτό αλλά και να γίνει και καθημερινότητά σου.Ούτως ώστε να απαλλαγείς από τα μέχρι τότε δεδομένα σου και να μπείς στο πετσί του.Όσο "ψαγμένος",έξυπνος ή δεν ξέρω γω τι προσόντα χρειάζονται να έχει κάποιος,χρειάζεται ΧΡΟΝΟΣ.Για άλλους περισσότερος ή λιγότερος,αλλά σίγουρα όχι όσος μπορεί να προσφέρει ένα ταξίδι "αναψυχής".Έτσι λοιπόν και να "ξύσεις την επιφάνεια",αποκαλύπτεις μόνο το πάνω στρώμα.Δεν εμβαθύνεις γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.Η καθημερινότητα κ ο χαρακτήρας σου,το εμποδίζουν.Δεν φτάνεις ΠΟΤΕ στο πραγματικό βάθος.Κ τότε-φευ-οδηγείσαι στο τραγικό λάθος να νομίζεις οτι,ναι,έγινες κοινωνός.Όχι,δεν έγινες κοινωνός...απλά ημιμαθής (κατά Σωκράτη).
Από την άλλη βέβαια αν ΟΝΤΩΣ μπορείς και το κάνεις,τι τα χρειάζεσαι τα ταξίδια;Είσαι ολοκληρωμένος,κ το μόνο που χρειάζεσαι είναι ΒΟΛΤΑ κ διαφυγή από την καθημερινότητα.Αυτή την καθημερινότητα που σε οδήγησε στην ολοκλήρωση.Γιατί δεν υπάρχει ψυχαναλυτική θεωρία που να στηρίζει την ολοκλήρωση του ατόμου στην καθημερινότητα του άλλου κ όχι σε αυτά που συμβαίνουν κάθε στιγμή ΔΙΠΛΑ σου.Αυτά που καθημερινά σε ευχαριστούν,σε θυμώνουν,σε δυσκολεύουν κλπ κλπ.Αν δεν ολοκληρώνεσαι από αυτά είσαι απλά ΜΩΡΟΣ.Αγνοείς τον "αδερφό" σου δίπλα σου και ψάχνεις να τον βρεις στην άκρη του κόσμου.(εδώ το άτομο σίγουρα χρειάζεται ΒΟΗΘΕΙΑ).
Μετά από ολ'αυτά λοιπόν κάνω ταξίδια απλά για το κέφι μου.
Ναι,για να βάλω ένα τικ στο χάρτη
ναι,για να δω ένα κτίριο
ναι,για να δω ένα πίνακα
ναι,για να δω την εξαθλίωση
ναι,για να δω τον πλούτο κ την υπερβολή
ναι,γιατί είναι πιο φτηνές οι πτήσεις για το εξωτερικό
ναι,....ναι,...ναι,...
Κ δεν ντρέπομαι για τις επιλογές κ τα κίνητρά μου.
Κ αν κάτι με συγκλονίσει,θα το αφήσω να κάνει την μικρή του χαρακιά μέσα μου.Να αφήσει το μικρό του στίγμα.Κ δεν θα χρειάζομαι καμιά φωτογραφική να το αποτυπώσει(δυστυχώς renata παρουσιάζεις αντιφάσεις).Γιατί τότε θα ήμουν φωτορεπόρτερ κ όχι ταξιδευτής.
Ουφ...αυτά
Στην ηλικία που συνειδητοποίησα την "παγκοσμιότητα" και το πόσο διαφορετικοί είμαστε οι λαοί μέσα στην ομοιότητά μας(όλοι ανθρώπινα όντα είμαστε),ονειρευόμουνα να γυρίσω τον κόσμο.Να γνωρίσω τις ξεχωριστές εκφάνσεις της ίδιας πραγματικότητας,που τελικά θα με οδηγούσαν να σκιαγραφήσω τον παγκόσμιο άνθρωπο,τον "αδελφό" μου,σε όποια γωνιά του κόσμου και αν βρισκόταν.
Η εξέλιξη της ζωής μου,οι υποχρεώσεις και το 2ο ταξίδι(διάρκειας 6 μηνών)μου έδωσαν να καταλάβω οτι κάτι τέτοιο είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ,εκτός και αν αφιερωθείς ΕΞ'ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ σε αυτό.Δεν υπάρχει περίπτωση να κατανοήσεις τις ανάγκες,τις προτεραιότητες,τις υποχρεώσεις κλπ κλπ ΚΑΝΕΝΟΣ,αν δεν ζήσεις ικανό χρονικό διάστημα,την καθημερινότητά του.Κ όχι μόνο αυτό αλλά και να γίνει και καθημερινότητά σου.Ούτως ώστε να απαλλαγείς από τα μέχρι τότε δεδομένα σου και να μπείς στο πετσί του.Όσο "ψαγμένος",έξυπνος ή δεν ξέρω γω τι προσόντα χρειάζονται να έχει κάποιος,χρειάζεται ΧΡΟΝΟΣ.Για άλλους περισσότερος ή λιγότερος,αλλά σίγουρα όχι όσος μπορεί να προσφέρει ένα ταξίδι "αναψυχής".Έτσι λοιπόν και να "ξύσεις την επιφάνεια",αποκαλύπτεις μόνο το πάνω στρώμα.Δεν εμβαθύνεις γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.Η καθημερινότητα κ ο χαρακτήρας σου,το εμποδίζουν.Δεν φτάνεις ΠΟΤΕ στο πραγματικό βάθος.Κ τότε-φευ-οδηγείσαι στο τραγικό λάθος να νομίζεις οτι,ναι,έγινες κοινωνός.Όχι,δεν έγινες κοινωνός...απλά ημιμαθής (κατά Σωκράτη).
Από την άλλη βέβαια αν ΟΝΤΩΣ μπορείς και το κάνεις,τι τα χρειάζεσαι τα ταξίδια;Είσαι ολοκληρωμένος,κ το μόνο που χρειάζεσαι είναι ΒΟΛΤΑ κ διαφυγή από την καθημερινότητα.Αυτή την καθημερινότητα που σε οδήγησε στην ολοκλήρωση.Γιατί δεν υπάρχει ψυχαναλυτική θεωρία που να στηρίζει την ολοκλήρωση του ατόμου στην καθημερινότητα του άλλου κ όχι σε αυτά που συμβαίνουν κάθε στιγμή ΔΙΠΛΑ σου.Αυτά που καθημερινά σε ευχαριστούν,σε θυμώνουν,σε δυσκολεύουν κλπ κλπ.Αν δεν ολοκληρώνεσαι από αυτά είσαι απλά ΜΩΡΟΣ.Αγνοείς τον "αδερφό" σου δίπλα σου και ψάχνεις να τον βρεις στην άκρη του κόσμου.(εδώ το άτομο σίγουρα χρειάζεται ΒΟΗΘΕΙΑ).
Μετά από ολ'αυτά λοιπόν κάνω ταξίδια απλά για το κέφι μου.
Ναι,για να βάλω ένα τικ στο χάρτη
ναι,για να δω ένα κτίριο
ναι,για να δω ένα πίνακα
ναι,για να δω την εξαθλίωση
ναι,για να δω τον πλούτο κ την υπερβολή
ναι,γιατί είναι πιο φτηνές οι πτήσεις για το εξωτερικό
ναι,....ναι,...ναι,...
Κ δεν ντρέπομαι για τις επιλογές κ τα κίνητρά μου.
Κ αν κάτι με συγκλονίσει,θα το αφήσω να κάνει την μικρή του χαρακιά μέσα μου.Να αφήσει το μικρό του στίγμα.Κ δεν θα χρειάζομαι καμιά φωτογραφική να το αποτυπώσει(δυστυχώς renata παρουσιάζεις αντιφάσεις).Γιατί τότε θα ήμουν φωτορεπόρτερ κ όχι ταξιδευτής.
Ουφ...αυτά