Λεττονία Λιθουανία Χαλάρωση και socializing στη Βαλτική (ή το ταξίδι ως ψυχοθεραπευτική εμπειρία)

[underwater]

Ξαναζώ το ταξίδι σε αυτά τα χαμένα στο χρόνο μέρη με την υπέροχη (όπως πάντα!) αφήγησή σου και τις ταξιδιάρικες φωτογραφίες!

Να σημειώσω ότι η καταπληκτική ταξιδιωτική σου ιστορία για Βαλτική ήταν πολύτιμος βοηθός στο ταξίδι μου! :xmas_smile: Αν και εσύ τυχερούλα με το αυτοκίνητο είδες περισσότερα (ακόμα στενοχωριέμαι για το ότι δεν κατάφερα να πάω στο Λόφο των Σταυρών :xmas_sad: )!

 

[underwater]

Ημέρα 3η (μέρος 'β): Βίλνιους by night

Ήμουν μες στο τρόλεϊ προσπαθώντας να προσανατολιστώ καθώς πήγαινα για λίγο στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ζέστη, όταν μου τηλ. η Ρ., η couchsurfer που θα συναντούσα, για να μου πει ότι ξεμπέρδεψε από δουλειά νωρίτερα από ό, τι υπολόγιζε και να με ρωτήσει αν μπορούσαμε να συναντηθούμε σε κανά μισάωρο στην Παλιά Πόλη. Συμφώνησα και κατέβηκα από το τρόλεϊ, συνειδητοποιώντας ότι δεν είχα ιδέα για το πού βρισκόμουν. Άρχισα λοιπόν να ρωτάω από εδώ και από εκεί και για κακή μου τύχη οι άνθρωποι που συναντούσα είτε ήταν στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι και δεν γύριζαν να με κοιτάξουν καν, είτε έκαναν μια προσπάθεια αλλά τα αγγλικά τους δεν τους το επέτρεπαν. Ευτυχώς έπεσα σε 1-2 τύπους που γνώριζαν λίγα αγγλικά και μου έδωσαν έναν γενικό προσανατολισμό, ενώ από εκεί και πέρα χρησιμοποίησα σαν σημάδι τις κορυφές των κτιρίων. Πάντως θα πρέπει να τονίσω, ότι αν και περπάτησα για αρκετή ώρα στα σκοτάδια και τις ερημιές δεν αισθάνθηκα κάποια ανασφάλεια.

Η Ρ., μια συμπαθέστατη και πολυταξιδεμένη κοπέλα κοντά στα 35, παντρεμένη και μαμά μιας όμορφης μικρής κόρης, ήρθε μαζί με τη φίλη της Ε., μια επίσης συμπαθητική κοπέλα γύρω στα 37-38 η οποία έχει ήδη μια ενήλικη κόρη! Σκέφτηκα ότι σύμφωνα με τα δεδομένα της χώρας εγώ στα 31 μου θα έπρεπε να έχω ήδη παιδί και μάλιστα minimum 5-6 χρονών! Άρχισα να αισθάνομαι ενοχές για το ότι δεν μου έχει ξυπνήσει ακόμα έντονα το μητρικό ένστικτο, αλλά γρήγορα τις ξεπέρασα! Και στις δύο φάνηκε πολύ περίεργο το ότι επέλεξα να ταξιδέψω στη χώρα τους χειμωνιάτικα, ενώ έδειξαν μεγάλη αγάπη προς τα θερμά κλίματα (η Ε. ειδικά μιλούσε με νοσταλγία για τις διακοπές που είχε κάνει πριν μερικά χρόνια στη Σαντορίνη).

Το πρόγραμμα που είχαν σκεφτεί περιλάμβανε βόλτα στο Uzupis και φαγητό σε ένα ιταλικό εστιατόριο εκεί. Το Uzupis είναι υποτίθεται η γωνιά των διανοούμενων και των καλλιτεχνών, ενώ πριν μερικά χρόνια οι κάτοικοι του το «ανακήρυξαν» για πλάκα ανεξάρτητο. Έτσι σε κάποιο σημείο μπορείτε να δείτε το «σύνταγμά» του, το οποίο είναι γραμμένο σε πολλές γλώσσες (όχι, τα ελληνικά δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές). Πρόκειται για μια συμπαθητική γειτονιά με μικρά σπιτάκια, έργα τέχνης σε ανύποπτα σημεία και ενδιαφέροντα μαγαζάκια. Θα πρέπει να τονίσω παρ’ όλα αυτά ότι δεν εντυπωσιάστηκα κιόλας, ενώ από ό, τι μου είπαν η γειτονιά αξίζει κατά βάση το καλοκαίρι. Φωτογραφίες από το Uzupis δεν έβγαλα καλές επειδή ήταν βράδυ και θα σας παραθέσω σε άλλο κεφάλαιο κάποιες πρωινές από επόμενη επίσκεψή μου εκεί. Από εκείνη τη βραδυνή μου βολτίτσα πάρτε αυτή που βρίσκεται στην είσοδο της «Δημοκρατίας του Uzupis»!


uzupis

Κάναμε επίσης μια βόλτα κοντά στην εκκλησία της Αγίας Άννας, όπου σε ένα σημείο υπάρχει ένας μεγάλος τοίχος γέματος μικρά, ενδιαφέροντα και ετερόκλητα έργα τέχνης. Μου άρεσε πολύ!


wall

wall2

Το (αυθεντικό όπως μου είπαν) ιταλικό όπου ήθελαν να πάμε ήταν για καλή μου τύχη γεμάτο. Η αλήθεια είναι ότι προτιμούσα να δοκιμάσω και άλλα πιάτα λιθουανικής κουζίνας από το να φάω λαζάνια και πίτσα. Έτσι, μετά από περισυλλογή καταλήξαμε στο εστιατόριο Čili kaimas, παράρτημα της αλυσίδας εστιατορίων Čili, τα οποία είδα και στη Ρίγα. Τα συγκεκριμένα εστιατόρια έχουν και παραρτήματα ιταλικής και ασιατικής κουζίνας. Τόσο στο Βίλνιους όσο και στη Ρίγα θα δείτε ένα σωρό μαγαζιά με την επωνυμία Čili Pica, όπου μπορείτε να φάτε την πίτσα σας! Εγώ στο kaimas πάντως, μετά από παραίνεση της Ρ., πήρα μια μερίδα pancakes πατάτας με μαριναρισμένες ρέγκες (το ξέρω, είμαι γραφική) και μια περίεργη σως σαν τζατζίκι! Το ξέρω, ο συνδυασμός ρέγκας-«τζατζικιού» ακούγεται κάπως, αλλά εμένα μου άρεσε! Το pancake από την άλλη παραήταν βαρύ για τα γούστα μου, αλλά νομίζω σε πολλούς θα αρέσει. Το παραπάνω συνόδευσα με το καθιερωμένο μου μπυρόνι!


pancakes

Η συζήτηση είχε και πάλι ενδιαφέρον. Μιλήσαμε πολύ για ταξίδια βασικά, τα οποία από ό, τι φάνηκε ήταν το κοινό ενδιαφέρον όλων μας! Παρ’ όλα αυτά, σε κάποια φάση η κουβέντα αναπόφευκτα πήγε και στα οικονομικά των χωρών μας, όπου η Ε. δεν άντεξε και «ξέσπασε», λέγοντάς μου όσο πιο διακριτικά μπορούσε ότι εξοργίζεται όταν βλέπει τους Έλληνες να «διαλύουν» τα πάντα για μια μείωση των υψηλών μισθών τους, όταν η ίδια δέχεται να ζει με ακόμα λιγότερα χρήματα κατορθώνοντας να τα βγάζει πέρα με σχετική άνεση και τα σχετικά. Αν μάλιστα συνδέσω τα λεγόμενά της με μια συζήτηση που μου έκαναν πιο πριν για το αν οι Έλληνες κάνουν σιέστα το μεσημέρι νομίζω ότι είναι σαφής η εικόνα που τα ΜΜΕ περνάνε για εμάς εκεί! Άρχισα οπότε εγώ να παραθέτω την άλλη πλευρά με ηρεμία, αν και μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι, μιλώντας για τους απάνθρωπους φόρους, για τις συντάξεις, για το ότι οι μισθοί μας δεν είναι οι υψηλοί που νομίζει, αλλά ότι κοντεύουν να εξισωθούν με τους δικούς τους με την διαφορά ότι οι τιμές των δικών μας αγαθών αυξάνονται όλο και περισσότερο. Δυστυχώς με τα οικονομικά δεν το κατέχω πολύ για να παραθέσω επιχειρήματα που θα την άφηναν κατάπληκτη, αλλά νομίζω ότι προβληματίστηκε. Αναφέρθηκα βέβαια και στις ευθύνες του λαού, καθώς, όσο κι αν πολύς κόσμος προσπαθεί να πείσει και τον ίδιο του τον εαυτό για το αντίθετο, προσωπικά δε νομίζω ότι ο δικομματισμός και η διαφθορά ήταν έργο μόνο των «μεγάλων». Τέλος πάντων, μετά από αυτό επιστρέψαμε σε πιο «ανάλαφρα» ζητήματα και μπορώ να πω ότι πέρασα ένα ευχάριστο βράδυ!

Γύρισα στο ξενοδοχείο αισθανόμενη και πάλι γεμάτη, ενώ η σκέψη ότι την επόμενη μέρα θα πήγαινα Ρίγα με μελαγχόλησε, καθώς το Βίλνιους μου άρεσε πάρα πολύ.

 

[North66]

α) Απορώ πως κατάφερες και χρησιμοποιούσες ΜΜΜ για την παλιά πολή! Απ' ότι θυμάμαι κινούνται περιμετρικά της και σε αφήνουν σε κάτι άκυρες στάσεις (σε ολίγον spooky γειτονιές ειδικά στο νότιο κομμάτι της πόλης).

β) Για τη Λιθουανή νομίζω ότι έπεσες στην περίπτωση. Όσους/όσες έχω συναντήσει τους ενδιαφέρει η Ελλάδα και κυρίως γιατί επέλεξες να επισκεφτείς τη χώρα τους και πώς πέρασες.

Πολύ ωραία ιστορία, συνέχισε!

 

[underwater]

α) Απορώ πως κατάφερες και χρησιμοποιούσες ΜΜΜ για την παλιά πολή! Απ' ότι θυμάμαι κινούνται περιμετρικά της και σε αφήνουν σε κάτι άκυρες στάσεις (σε ολίγον spooky γειτονιές ειδικά στο νότιο κομμάτι της πόλης).

Το τρόλεϊ που χρησιμοποιούσα με κατέβαζε στο σιδηροδρομικό σταθμό και από εκεί περπατούσα. Απλά σε εκείνη τη φάση έτυχε και κατέβηκα σε εκείνο το εντελώς άκυρο σημείο.

β) Για τη Λιθουανή νομίζω ότι έπεσες στην περίπτωση. Όσους/όσες έχω συναντήσει τους ενδιαφέρει η Ελλάδα και κυρίως γιατί επέλεξες να επισκεφτείς τη χώρα τους και πώς πέρασες.

Και εκείνη ενδιαφερόταν για την Ελλάδα, έλεγε πόσο ωραία είχε περάσει και ήταν ευγενέστατη, απλά μάλλον είχε αρκετά επιφυλακτική άποψη για τους Έλληνες.

 

[underwater]

Μέρα 4η: άφιξη στη Ρίγα

Κι έφτασε η ημέρα της μετάβασής μου στη Ρίγα. Είχα κλείσει δρομολόγιο για το μεσημέρι γύρω στις 2 με στόχο να έκανα μια πρωινή βόλτα στο Βίλνιους πριν φύγω. Παρ’ όλα αυτά η τοποθεσία του ξενοδοχείου σε συνδυασμό με το κρύο δεν ευνοούσε για κάτι τέτοιο, οπότε σχεδόν εξάντλησα την ώρα που δικαιούμουν μέχρι το check-out χαλαρώνοντας και στη συνέχεια κατέβηκα στο σταθμό των λεωφορείων με ταξί που κάλεσε το ξενοδοχείο (20 litas). Το 2ωρο που πέρασα στο σταθμό ήταν αργό και βασανιστικό. Έχει λίγα μαγαζάκια αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Επίσης δεν υπάρχει δωρεάν Wi-Fi.

Η διαδρομή Βίλνιους-Ρίγα χαλαρή και χωρίς απρόοπτα. Μέχρι να πέσει το σκοτάδι χάζευα τριγύρω, αρχικά τα τεράστια σοβιετικού στυλ οικοδομήματα έξω από το κέντρο του Βίλνιους και εν συνεχεία τις απέραντες δασικές εκτάσεις της διαδρομής. Οι οδικές διαδρομές πάντα ταξιδεύουν τη σκέψη μου και αυτό δεν ήταν το ιδανικό στην ψυχολογική φάση που βρισκόμουν. Έτσι το έριξα στο διάβασμα, αν και δεν ήμουν στο κατάλληλο mood.

Μπαίνοντας στη Ρίγα αισθάνθηκα μια διαφορετική, περισσότερο γιορτινή ατμόσφαιρα, καθώς είδα έντονη φωταγώγηση, χριστουγεννιάτικα δέντρα και τέτοιου στυλ σκηνικά. Κάτι φτερούγισε μέσα μου, μολονότι είναι η 3η χρονιά που δεν έχω καθόλου χριστουγεννιάτικη διάθεση. Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο το κρύο ήταν τσουχτερό και έβρεχε. Έβγαλα μερικά χρήματα από το ΑΤΜ (1 euro=0.7 lats) και πήρα ταξί για πρώτη και τελευταία φορά στη Λεττονία. Για μια μικρή διαδρομή με χρέωσε γύρω στα 6 lats, του έδωσα χαρτονόμισμα των 10 και μου έφαγε γύρω στα 3 lats με τη δικαιολογία ότι δεν είχε ρέστα! Μου φάνηκε τόσο κλεψιά και εξωφρενικό και ήθελα να του δώσω να καταλάβει ότι ακόμα και αν το παρουσιαστικό μου κάνει κάτι σε «αθώα αφελή κοπελίτσα» δεν θα τον άφηνα να με χρησιμοποιήσει σαν «τουρίστρια-θύμα». Αλλά φευ! Ξεκίνησα να του λέω με αυστηρό (ο Θεός να το κάνει) ύφος ότι 3 lats είναι πολλά για να του τα χαρίσω και ότι θα έπρεπε να μου πει εξαρχής ότι δεν είχε ρέστα για να κανονίσω και εγώ την πορεία μου. Εκείνος μάλλον δεν περίμενε μια τέτοια αντίδραση, άρχισε να το παίζει ότι δεν πολυκαταλαβαίνει και το μόνο που είπε όταν είδε πόσο είχε γυρίσει το μάτι μου ήταν «εντάξει, να χαλάσεις λεφτά, αλλά πού να χαλάσεις; Δεν έχει κάπου εδώ». Με τα πολλά κατέβηκα από το ταξί πολύ θυμωμένη και αισθανόμενη τελείως γελοία που την πάτησα έτσι.

Μπαίνω και στο hostel και παθαίνω άλλο σοκ. Επρόκειτο για το Central Hostel, στο οποίο έκλεισα επειδή είχε πολύ καλές κριτικές και ήταν και πάμφθηνο. Έκλεισα μονόκλινο με 15 euros, ενώ σε dorm έβρισκες και με 5! Το αρνητικό ήταν βέβαια το κοινό μπάνιο, αλλά σκέφτηκα ότι «σιγά, 2 βράδια θα μείνω, άλλωστε σύμφωνα με τα reviews πρόκειται για μέρος ύψιστης καθαριότητας!». Μπήκα στο δωμάτιο η καημένη, ένα κρεβάτι, μια κρεμάστρα, μια καρέκλα και ένα κομοδίνο όλα και όλα τα έπιπλα. Κάθομαι στο κρεβάτι και μένω με ανοιχτό το στόμα με την κατάσταση του στρώματος. Δεν ξέρω, είτε το είχαν αγοράσει μισοτιμής από κατάστημα με μεταχειρισμένα έπιπλα, είτε είχαν γίνει ΤΑ όργια εκεί πάνω για να είναι έτσι. Κάνω και μια αναγνωριστική βόλτα στο μπάνιο, εντάξει, δεν το έλεγες και πρότυπο καθαριότητας! Τρελάθηκα! Η άφιξή μου στη Ρίγα δεν έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Δεν ήξερα τι να κάνω, το σίγουρο ήταν ότι έπρεπε να βγω έξω! Έστειλα λοιπόν μήνυμα στην Α., μια 19χρονη couchsurfer που μου είχε πει ότι θα ήθελε να με ξεναγήσει. Αρχικά είχα τις επιφυλάξεις μου «θα κόψει τις φλέβες της η κοπελίτσα με μένα τη γριά», αλλά εν τέλει σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον η εμπειρία. Ξεκινάω λοιπόν να τη βρω, αλλά πιο πριν κάνω μια βολτίτσα μόνη. Αφού βρίσκω με λίγη προσπάθεια τον προσανατολισμό μου, κατευθύνομαι προς την Παλιά Πόλη και αντικρίζω ένα πολύ όμορφο μέρος με κουκλίστικα κτίρια και πολύ γιορτινή διάθεση. Ο καιρός χάλια βέβαια, αλλά εντάξει. Κάνω συνάλλαγμα σε ένα από τα πάμπολλα ανταλλακτήρια και αρχίζω να αισθάνομαι για πρώτη φορά πόσο διαφορετικοί είναι οι άνθρωποι εκεί σε σχέση με τους Λιθουανούς. Πολύ πιο φιλικοί και ανθρώπινοι, θα σου μιλήσουν, θα σε βοηθήσουν, θα κάνουν πλάκα, θα φλερτάρουν. Βοηθάει σίγουρα το ότι τα αγγλικά τους είναι αρκετά καλύτερα σε σχέση με των Λιθουανών, αλλά και πάλι, ηλικιωμένοι Λεττονοί που δεν μιλούσαν γρι έκαναν ό, τι μπορούσαν για να με εξυπηρετήσουν χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του σώματος, σε αντίθεση με τη συχνά αγενή συμπεριφορά των γειτόνων τους. Δεν ξέρω σε τι οφείλεται η τόση διαφορά στη νοοτροπία των δύο λαών, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς τις ομοιότητες που τους συνδέουν. Πιθανότατα ο αυξημένος τουρισμός στη Ρίγα να έχει ανοίξει τους ορίζοντες των ανθρώπων, ποιός ξέρει; Το σίγουρο είναι ότι αν και η Λεττονία δεν με είχε υποδεχτεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, σιγά-σιγά άρχιζα να αισθάνομαι όμορφα και άνετα.

Μετά από μια στάση στο παράρτημα της γνωστής αλυσίδας LIDO στην Παλιά Πόλη όπου έφαγα ένα αρκετά εύγευστο σασλίκ κοτόπουλου με πατάτες φούρνου σε αρκετά χαμηλή τιμή (γύρω στα 5-6 euros) κατευθύνθηκα προς το Μνημείο της Ελευθερίας όπου θα συναντιόμουν με την Α. με την τεράστια ξανθιά πλεξίδα! Η εμπειρία μαζί της ήταν σαν roller-coaster! Το πρώτο (σχεδόν) που μου είπε όταν με είδε ήταν «Για ποιό λόγο δεν φοράς κανονικά παπούτσια»; Είχα βγάλει η ταλαίπωρη τις άκομψες μπότες «Εσκιμώου» και είχα φορέσει ένα ζευγάρι χαριτωμένα καμπέρακια με 3 πόντους τακούνι, Σάββατο βράδυ ήταν! «Μωρέ να, είπα να βάλω κάτι χαριτωμένο, όλη μέρα φορούσα κάτι άθλιες μπότες και τώρα που θα βγαίναμε ήθελα να αισθανθώ όμορφα». Με κοίταξε σα να ήμουν ημίτρελη και ξεκινήσαμε! Και πού δεν με πήγε! Ανεβήκαμε στον πάνω όροφο του Radisson για να δω τη θέα από το ασανσέρ, με γύρισε σε όλες τις πλατείες της Παλιάς Πόλης, περπατήσαμε κατά μήκος του τεράστιου ποταμού Daugana ενώ το κρύο μας θέριζε και σε κάποια φάση χαθήκαμε μες στα σοκάκια ψάχνοντας να βρούμε ένα λαϊβάδικο στέκι. Η Α. είχε τον έντονο ενθουσιασμό μιας δευτεροετούς φοιτήτριας, μου μιλούσε για το ταξίδι που έκανε το καλοκαίρι στα Βαλκάνια, για την εθελοντική οργάνωση που συμμετέχει, μου ανέφερε πόσο γουστάρει τους Έλληνες που αντιδρούν απέναντι στο ευρωπαϊκό κατεστημένο σε αντίθεση με τους συμπατριώτες της που είναι παθητικοί και γενικότερα αισθάνθηκα 10 χρόνια μικρότερη εκείνο το βράδυ. Με τα πολλά πήγαμε και στο λαϊβάδικο το οποίο δεν θυμάμαι πώς το λένε, αλλά θα το διερευνήσω. Υπόγειο, καλή μουσική, οικονομική μπύρα, χαρούμενος κόσμος (κι όχι μόνο φοιτητές, είχε και στην ηλικία μου αλλά και ακόμα μεγαλύτερους, μέχρι και 40 χρονών). «Ρε συ Α. να ‘ξερες πόσο το ευχαριστήθηκα που με έφερες εδώ! Εγώ με τους υπόλοιπους around 30 φίλους μου έχουμε γίνει τελείως ξενέρωτοι. Όλο για φαγητό πάμε, σπίτι για επιτραπέζια, άντε και κανά ποτό στα τσακίρ κέφια στα ίδια και τα ίδια μπαράκια»! Άρχισα να σκέφτομαι πότε πήγα για τελευταία φορά σε live (το Μάιο!) και με έπιασε μια μίνι κατάθλιψη! Αλλά δεν πτοήθηκα και συνέχισα την ευχάριστη ψιλοκουβέντα μέχρι που γύρισα στο hostel.

Η διάθεσή μου είχε ανέβει και δεν τα έβλεπα όλα αρνητικά. Έψαξα να βρω το πιο απομονωμένο (και συνεπώς καθαρό) μπάνιο, το επισκέφτηκα αγκαλιά με τα απολυμαντικά μου μαντηλάκια και έκανα και ένα ντουζάκι, πέφτοντας καθαρή και χαλαρωμένη για ύπνο στο υπό διάλυση στρώμα μου.

Λόγω νύχτας και καιρού δεν έβγαλα πολλές/καλές φωτός εκείνο το βράδυ. Θα επανορθώσω στο επόμενο κεφάλαιο.

Πρακτικές πληροφορίες

• Ταξίδεψα με Simple Express (Βίλνιους-Ρίγα-Βίλνιους με 17 euros, αν κλείσεις εγκαίρως το κάνεις και με 6). Απλά αλλά άνετα λεωφορεία με καθαρή τουαλέτα. Δείχνεις το διαβατήριό σου μπαίνοντας, ενώ βάζουν καρτελίτσα με κωδικό στην αποσκευή που παραδίδεις και σου δίνουν αντίγραφο. Αν θέλετε περισσότερες ανέσεις (internet, ροφήματα) μπορείτε να κλείσετε με Lux Express. Οι κρατήσεις σε όλα γίνονται από το ίδιο website.
• Η διάρκεια της διαδρομής είναι 4 ώρες. Στο πήγαινε φτάσαμε ένα τέταρτο νωρίτερα, στο έλα καθυστερήσαμε γύρω στο 20λεπτο. Στα σύνορα δεν έγινε ο οποιοσδήποτε έλεγχος (πρόκειται άλλωστε για χώρες ΕΕ).
• Όπως προανέφερα 1 euro=0.70 lats. Υπάρχουν πολυάριθμα ανταλλακτήρια στην πόλη, ενώ και τα ΑΤΜ βρίσκονται παντού. Η πόλη είναι γενικότερα φτηνή, αν και οι τιμές είναι ένα κλικ πάνω σε σχέση με το Βίλνιους.

 

[fenia42]

Το χόστελ εγώ στο είχα προτείνει;; Γιατί τουλάχιστον όταν πήγα εγώ είχε πολύ καλό στρώμα (ανατομικότατο) και ήταν πεντακάθαρο.
Το ταξίδι σου είναι ολόιδιο με το δικό μου. Σα να τα ξαναζώ μαζί σου κι εγώ. Μου ξυπνάς μνήμες
Συμφωνώ και ως προς το διαχωρισμό Λεττονών - Λιθουανών, οι Λεττονοί είναι και πιο ευγενικοί και οι γυναίκες σαφώς πιο όμορφες από τις Λιθουανές (γούστα είναι αυτά βέβαια). Οι Λιθουανές έχουν έντονο το σοβιετικό στοιχείο. Οσο για άντρες, ένα μυστήριο πράμα ρε παιδί μου, ανύπαρκτοι τελείως.

 

[underwater]

Το χόστελ εγώ στο είχα προτείνει;; Γιατί τουλάχιστον όταν πήγα εγώ είχε πολύ καλό στρώμα (ανατομικότατο) και ήταν πεντακάθαρο.

Μου είχες πει για ένα πάμφθηνο hostel αλλά δεν μου είχες δώσει όνομα. Είχα σκεφτεί ότι έπαιζε να είναι το ίδιο που είχες πάει αλλά δεν ήμουν σίγουρη. :xmas_biggrin: Όσο για το κρεβάτι, ρε συ είμαι ο πιο βολικός άνθρωπος στον ύπνο, κοιμάμαι ΟΠΟΥ και να με βάλεις (κι εκεί κοιμήθηκα) και δύσκολα θα διαμαρτυρηθώ. Αλλά το στρώμα του συγκεκριμένου κρεβατιού πρέπει να πάει άμεσα για αντικατάσταση!

Το ταξίδι σου είναι ολόιδιο με το δικό μου. Σα να τα ξαναζώ μαζί σου κι εγώ. Μου ξυπνάς μνήμες

Χαίρομαι! :xmas_smile:
Θα χαρώ βέβαια ακόμα περισσότερο αν τα βήματά σου με οδηγήσουν σε κανά Japan άμεσα. :xmas_cheesygrin:

Συμφωνώ και ως προς το διαχωρισμό Λεττονών - Λιθουανών, οι Λεττονοί είναι και πιο ευγενικοί και οι γυναίκες σαφώς πιο όμορφες από τις Λιθουανές (γούστα είναι αυτά βέβαια). Οι Λιθουανές έχουν έντονο το σοβιετικό στοιχείο.

Εμένα και οι Λιθουανές ωραίες μου φάνηκαν γενικότερα. Οι Λεττονές νομίζω έχουν περισσότερο class.

Οσο για άντρες, ένα μυστήριο πράμα ρε παιδί μου, ανύπαρκτοι τελείως.

Έγραψες! Πάντως οι Λεττονοί συμπαθέστεροι από τους Λιθουανούς.

 

[fenia42]

Μου είχες πει για ένα πάμφθηνο hostel αλλά δεν μου είχες δώσει όνομα. Είχα σκεφτεί ότι έπαιζε να είναι το ίδιο που είχες πάει αλλά δεν ήμουν σίγουρη. :xmas_biggrin: Όσο για το κρεβάτι, ρε συ είμαι ο πιο βολικός άνθρωπος στον ύπνο, κοιμάμαι ΟΠΟΥ και να με βάλεις (κι εκεί κοιμήθηκα) και δύσκολα θα διαμαρτυρηθώ. Αλλά το στρώμα του συγκεκριμένου κρεβατιού πρέπει να πάει άμεσα για αντικατάσταση!

Εμένα και οι Λιθουανές ωραίες μου φάνηκαν γενικότερα. Οι Λεττονές νομίζω έχουν περισσότερο class.

Ναι, μείναμε στο ίδιο ! Μου είχε αρέσει πάντως γιατί ήταν πολύ "εναλλακτικό", στο στυλ μου αλλά και πολύ ήσυχο, διότι γεροπαράξενη γαρ θέλω νεκρικη σιγή και Πολύ Καλό στρώμα. Μαλλον έπεσες στην περίπτωση.

ΥΓ αντε γραφεεε, ανυπομονω να μαθω για τη Σ. :xmas_confused:

 

[mfish]

Εμένα και οι Λιθουανές ωραίες μου φάνηκαν γενικότερα. Οι Λεττονές νομίζω έχουν περισσότερο class.
Πάντως οι Λεττονοί συμπαθέστεροι από τους Λιθουανούς.

Προσωπικα τους βρηκα εξισου φιλικους, με λιγο πιο ευκολη την επικοινωνια στη Ριγα λογω της καλυτερης εξοικιωσης με τουρισμο /αγγλικα.Στη Λιθουανια γνωριζες πιο δυσκολα κοσμο αλλα η επικοινωνια ηταν πιο ουσιαστικη, η φιλικοτητα των λετονων περιειχε αρκετα στοιχεια εκμεταλλευσης.

Οσο για τις γυναικες στη Ριγα δε ξερω αν ηταν καλοκαιρι και σκ, αλλα δε μου εδωσαν την εντυπωση οτι ειχαν με τη καμια περισσοτερο class, το αντιθετο στη λιθουανια ηταν πολυ πιο απλες και φυσιολογικες.Με απλο ντυσιμο, χωρις υπερβολες και ομορφες. Στη Ριγα κυκλοφορουσαν απο το πρωι με αμφιεση σκυλαδικου τελειωμενου(στη καλυτερη)....Ακομα θυμαμαι τον ηχο των 15ποντων τακουνιων πρωι πρωι στα πλακοστρωτα και γελαω με καποιες φωτο που εχω.....

 

[fenia42]

Αμάν βρε ψαράκι, που τα πέτυχες τα κουνελάκια του playboy ?

 

[mfish]

Αμάν βρε ψαράκι, που τα πέτυχες τα κουνελάκια του playboy ?

ενταξει αυτες ειναι πιο υπερβολικες, για αυτο εφτασα στο σημειο να τραβηξω φωτο, αλλα μια ολοκληρη πολη γεματη κουνελακια ηταν:xmas_lol:, δεν ηταν και τοσο δυσκολο :xmas_mrgreen:
Ειπα μπορει να εφταιγε ο καλοκαιρινος καιρος !!!!

Παντως περα απο το κοσμο και σας πολεις το Βιλνιους μπηκε στη καρδια μου, θα το ξαναεπισκεπτομουν σιγουρα, η Ριγα περα απο μια ομορφη εικονα δε μου αφησε τιποτα αλλο.....

Mετα απο αυτο το ευχαριστο διαλλειματακι, περιμενουμε τη συνεχεια underwater :xmas_lol:

 

[underwater]

Στη Λιθουανια γνωριζες πιο δυσκολα κοσμο αλλα η επικοινωνια ηταν πιο ουσιαστικη, η φιλικοτητα των λετονων περιειχε αρκετα στοιχεια εκμεταλλευσης.

Δε νομίζω ότι συμφωνώ, με την έννοια ότι δεν μιλάω για τη συμπεριφορά ανθρώπων που είχαν να κερδίσουν κάτι από μένα, αλλά γενικότερα, λαμβάνοντας επίσης υπόψιν και το πώς φέρονταν/στέκονταν οι άνθρωποι όταν ήταν μόνοι τους ή με ντόπιες παρέες.

για τις γυναικες στη Ριγα δε ξερω αν ηταν καλοκαιρι και σκ, αλλα δε μου εδωσαν την εντυπωση οτι ειχαν με τη καμια περισσοτερο class, το αντιθετο στη λιθουανια ηταν πολυ πιο απλες και φυσιολογικες.Με απλο ντυσιμο, χωρις υπερβολες και ομορφες. Στη Ριγα κυκλοφορουσαν απο το πρωι με αμφιεση σκυλαδικου τελειωμενου(στη καλυτερη)....Ακομα θυμαμαι τον ηχο των 15ποντων τακουνιων πρωι πρωι στα πλακοστρωτα και γελαω με καποιες φωτο που εχω.....

Καλά, η φωτό όλα τα λεφτά! :xmas_cheesygrin:
Και πάλι θα διαφωνήσω, νομίζω ότι στη Λιθουανία είδα μακράν περισσότερα "δευτεροκλασσάτα" ντυσίματα και συμπεριφορές, αν και όπως σωστά αναφέρεις μες στο χειμώνα δεν είναι εύκολο να αποκτήσεις σφαιρική άποψη.

Και μιλώντας για b class, τα πιο extreme και στυλ "κοιτάξτε με" σκηνικά από γυναίκες σε αυτό το ταξίδι τα είδα από τις Ουκρανές στις διάφορες πτήσεις και στο αεροδρόμιο του Κιέβου. Πρωί-πρωί μες στο κρύο με γόβες στιλέτο και μακιγιάζ μπουζουκιών!