underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.858
- Likes
- 13.064
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Ημέρα 1η: Άφιξη
Καιρό είχα να ταξιδέψω με μεσημεριανή πτήση, συνήθως πετάω χαράματα είτε για να κερδίσω τη μέρα είτε επειδή δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Έτσι το μεσημεράκι της Τετάρτης 21ης Νοεμβρίου με βρήκε στο Βενιζέλο ευδιάθετη και έτοιμη για το ταξιδάκι! Η πτήση με aerosvit σε γενικές γραμμές καλή, χωρίς απρόοπτα. Χρήση λεωφορείων και όχι φυσούνας σε όλα τα αεροδρόμια που πήγα (με έφαγε το κρύο ομολογουμένως). Η πτήση από Αθήνα για Κίεβο σε ένα αεροπλάνο σχεδόν άδειο. Αυτό υπό άλλες συνθήκες θα με είχε ενθουσιάσει (ήμουν βασίλισσα με 3 καθίσματα για πάρτη μου, την τσάντα μου στο διπλανό κάθισμα και όχι ακουμπισμένη κάτω-μεγαλεία!), στη συγκεκριμένη κοινωνικό-οικονομική φάση όμως με μελαγχόλησε. Οι συνεπιβάτες ήταν στην πλειοψηφία τους Ουκρανοί ή γενικότερα από χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, ενώ οι λιγοστοί Έλληνες έδειχναν περισσότερο άτομα που ταξίδευαν για επαγγελματικούς λόγους παρά για αναψυχή.
Άφιξη στο Κίεβο και, αφού μου σφράγισαν το εισιτήριο, κατεύθυνση προς το χώρο αναμονής. Το αεροδρόμιο ήταν μια cult εμπειρία: αγέλαστο προσωπικό, δύο μικρά duty free shops (στο γυρισμό που έψαξα να βρω τουαλέτα διαπίστωσα ότι υπάρχει και ένα άλλο μεγαλύτερο) από τα οποία ακούγονταν οι πλέον αταίριαστες μουσικές επιλογές (από κομμάτια με βυζαντινές επιρροές ως ροκ και mainstream), πουλιά που πετούσαν ανέμελα μες στον κλειστό χώρο, πανάκριβο φαγητό (ένα τοστ με τόνο 6 euros-δεν το τίμησα) και δεν συμμαζεύεται. Αλλά αφού βρήκα δωρεάν Wi-Fi δεν πτοήθηκα!
Γύρω στις 3 ώρες μετά επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο για Βίλνιους. Εκεί το αεροπλάνο ήταν σχεδόν γεμάτο (μικρό ελικοφόρο βέβαια). Η πτήση σύντομη και ευχάριστη, το σαντουιτσάκι σχετικά εύγευστο (σε αντίθεση με το ψιλοάθλιο γεύμα της πρώτης πτήσης), απλά πλέον νύσταζα πολύ και δεν ήμουν και προετοιμασμένη γι’ αυτό που θα συναντούσα στο Βίλνιους. Καθώς λοιπόν καταφτάσαμε από πτήση εκτός Schengen έπρεπε να περάσουμε έλεγχο διαβατηρίων. Δυστυχώς, όσοι είχαμε διαβατήριο/ταυτότητα ΕΕ δεν περνούσαμε από το γκισέ των Λιθουανών, αλλά από εκείνον με την ταμπέλα «All passports». Απαράδεκτο; Καθώς ήμουν προς τα πίσω στην ουρά έπρεπε να περιμένω πολύ ώρα, καθώς ο έλεγχος προς τους εκτός ΕΕ ήταν εξονυχιστικός. Οι Λιθουανοί πάλι ξεμπέρδεψαν σε ελάχιστα λεπτά, και ενώ περίμενα ο φύλακας να συνέβαλε στο ξεμπλοκάρισμα της ουράς, εκείνος απλά έκλεισε το γκισέ του και έφυγε. Πραγματικά λόγω κούρασης βρέθηκα στα όρια της υπομονής μου και την κατάσταση έκαναν ακόμα χειρότερη οι προσπάθειες κάποιων γέρων να μου φάνε τη σειρά. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή έφτασε η σειρά μου και σε 30’’ είχα ξεμπερδέψει. Παρέλαβα βαλίτσα, επικοινώνησα με το ταξί που είχα κλείσει και λίγο μετά ήμουν στο ξενοδοχείο, όπου έκανα μπάνιο και κοιμήθηκα μακαρίως.
Γενικότερα εγώ ήθελα να μείνω σε b& b, αλλά επειδή έφτανα μετά τις 12 το βράδυ προτίμησα για τις 3 πρώτες διανυκτερεύσεις μου ξενοδοχείο με 24ωρη reception και τα λοιπά. Αρχικά είχα βάλει στο μάτι ένα άλλο που θεωρείται πάρα πολύ καλό (Hotel Rinno), αλλά δυστυχώς είχαν τελειώσει τα μονόκλινα όταν προσπάθησα να κλείσω. Έτσι κατέληξα στο Hotel Zemaites, όπου πλήρωνα 30 euros/βραδιά. Πολύ συμπαθές ξενοδοχείο 3 αστέρων, πολύ καθαρό και άνετο, με απλό αλλά πλήρες πρωινό. Βασικό του μειονέκτημα όμως το ότι δεν είναι στο κέντρο, αλλά σε μια σχετικά άβολη περιοχή για κάποιον που δεν το έχει με τον προσανατολισμό όπως εγώ. Κατέβαινα με τρόλεϊ στο κέντρο καθημερινά (κάνει στάση στην πλατεία με τους σταθμούς) κι ευτυχώς κάθε βράδυ τύχαινε να με γυρίσει κάποιος στο ξενοδοχείο, οπότε δεν ταλαιπωρήθηκα. Αλλά σίγουρα η τοποθεσία του αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στο να το ξαναεπέλεγα.
Πρακτικές πληροφορίες:
• Εγώ δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με την aerosvit, τόσο όσον αφορά τις αποσκευές μου, όσο και πάνω σε ζητήματα καθυστερήσεων (αν εξαιρέσουμε μια 10λεπτη περίπου αργοπορία μιας από τις πτήσεις μου στην επιστροφή). Παρ’ όλα αυτά η mfish με είχε ενημερώσει σε ένα topic σχετικά με τις συχνές καθυστερήσεις της aerosvit τόσο στα δρομολόγια, όσο και στην παράδοση αποσκευών. Έχετέ το υπόψιν σας αυτό. Εγώ είχα πάρει έξτρα αλλαξιά και άλλα πρακτικά στη χειραποσκευή μου για κάθε ενδεχόμενο, αν και δεν χρειάστηκαν.
• Όπως προανέφερα, το αεροδρόμιο του Κιέβου έχει απίστευτα ακριβές τιμές στο φαγητό/ποτό, ενώ στα duty free θα τις χαρακτήριζα αντίστοιχες με Ελλάδα. Προσωπικά (και αν και αγόρασα μια μπάμπουσκα στην επιστροφή από εκεί), προτίμησα να μην τους αφήσω δεκάρα για φαγητό, όσο και αν πεινούσα. Σας προτείνω να έχετε κάποιο σνακ/σάντουιτς/νερό μαζί σας. Δεν είμαι τσιγκούνα, κάθε άλλο, δεν μου αρέσει όμως και να επιβραβεύω συμπεριφορές αισχροκέρδειας μόνο και μόνο για να το παίξω large.
• Ταξί είχα κλείσει on line από μια εταιρεία που μου είχε προτείνει ο Θανάσης(Taxi booking in Lithuania - eTAKSI.lt). Σε γενικές γραμμές είναι οργανωμένοι και έμεινα ικανοποιημένη. Πλήρωσα 30 litas (μιλάμε για μεταμεσονύκτια κούρσα), αν και νομίζω ότι μπορεί κάνεις να βρει και λίγο φθηνότερα. Γενικότερα πάντως μην το αφήσετε στην τύχη το ζήτημα ταξί, επειδή άκουσα από πολλές πηγές (και αρκετούς Λιθουανούς), ότι οι ταξιτζήδες εκεί κάνουν τρελές απατεωνιές στους ξένους.
• 1 euro=3.45 litas. Εγώ είχα αλλάξει λίγα χρήματα στο Βενιζέλο για το ταξί και πιθανό απρόοπτο, αλλά συνάλλαγμα έκανα βασικά σε τράπεζα στο Βίλνιους. Γενικότερα στο Βίλνιους μπορείς να αλλάξεις χρήματα μόνο στις τράπεζες, σε αντίθεση με τη Ρίγα που είναι γεμάτη ανταλλακτήρια (ενδεικτικό της τουριστικής της ανάπτυξης). Όσο για ΑΤΜ, εννοείται ότι υπάρχουν πολλά παντού.
Καιρό είχα να ταξιδέψω με μεσημεριανή πτήση, συνήθως πετάω χαράματα είτε για να κερδίσω τη μέρα είτε επειδή δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Έτσι το μεσημεράκι της Τετάρτης 21ης Νοεμβρίου με βρήκε στο Βενιζέλο ευδιάθετη και έτοιμη για το ταξιδάκι! Η πτήση με aerosvit σε γενικές γραμμές καλή, χωρίς απρόοπτα. Χρήση λεωφορείων και όχι φυσούνας σε όλα τα αεροδρόμια που πήγα (με έφαγε το κρύο ομολογουμένως). Η πτήση από Αθήνα για Κίεβο σε ένα αεροπλάνο σχεδόν άδειο. Αυτό υπό άλλες συνθήκες θα με είχε ενθουσιάσει (ήμουν βασίλισσα με 3 καθίσματα για πάρτη μου, την τσάντα μου στο διπλανό κάθισμα και όχι ακουμπισμένη κάτω-μεγαλεία!), στη συγκεκριμένη κοινωνικό-οικονομική φάση όμως με μελαγχόλησε. Οι συνεπιβάτες ήταν στην πλειοψηφία τους Ουκρανοί ή γενικότερα από χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, ενώ οι λιγοστοί Έλληνες έδειχναν περισσότερο άτομα που ταξίδευαν για επαγγελματικούς λόγους παρά για αναψυχή.
Άφιξη στο Κίεβο και, αφού μου σφράγισαν το εισιτήριο, κατεύθυνση προς το χώρο αναμονής. Το αεροδρόμιο ήταν μια cult εμπειρία: αγέλαστο προσωπικό, δύο μικρά duty free shops (στο γυρισμό που έψαξα να βρω τουαλέτα διαπίστωσα ότι υπάρχει και ένα άλλο μεγαλύτερο) από τα οποία ακούγονταν οι πλέον αταίριαστες μουσικές επιλογές (από κομμάτια με βυζαντινές επιρροές ως ροκ και mainstream), πουλιά που πετούσαν ανέμελα μες στον κλειστό χώρο, πανάκριβο φαγητό (ένα τοστ με τόνο 6 euros-δεν το τίμησα) και δεν συμμαζεύεται. Αλλά αφού βρήκα δωρεάν Wi-Fi δεν πτοήθηκα!
Γύρω στις 3 ώρες μετά επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο για Βίλνιους. Εκεί το αεροπλάνο ήταν σχεδόν γεμάτο (μικρό ελικοφόρο βέβαια). Η πτήση σύντομη και ευχάριστη, το σαντουιτσάκι σχετικά εύγευστο (σε αντίθεση με το ψιλοάθλιο γεύμα της πρώτης πτήσης), απλά πλέον νύσταζα πολύ και δεν ήμουν και προετοιμασμένη γι’ αυτό που θα συναντούσα στο Βίλνιους. Καθώς λοιπόν καταφτάσαμε από πτήση εκτός Schengen έπρεπε να περάσουμε έλεγχο διαβατηρίων. Δυστυχώς, όσοι είχαμε διαβατήριο/ταυτότητα ΕΕ δεν περνούσαμε από το γκισέ των Λιθουανών, αλλά από εκείνον με την ταμπέλα «All passports». Απαράδεκτο; Καθώς ήμουν προς τα πίσω στην ουρά έπρεπε να περιμένω πολύ ώρα, καθώς ο έλεγχος προς τους εκτός ΕΕ ήταν εξονυχιστικός. Οι Λιθουανοί πάλι ξεμπέρδεψαν σε ελάχιστα λεπτά, και ενώ περίμενα ο φύλακας να συνέβαλε στο ξεμπλοκάρισμα της ουράς, εκείνος απλά έκλεισε το γκισέ του και έφυγε. Πραγματικά λόγω κούρασης βρέθηκα στα όρια της υπομονής μου και την κατάσταση έκαναν ακόμα χειρότερη οι προσπάθειες κάποιων γέρων να μου φάνε τη σειρά. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή έφτασε η σειρά μου και σε 30’’ είχα ξεμπερδέψει. Παρέλαβα βαλίτσα, επικοινώνησα με το ταξί που είχα κλείσει και λίγο μετά ήμουν στο ξενοδοχείο, όπου έκανα μπάνιο και κοιμήθηκα μακαρίως.
Γενικότερα εγώ ήθελα να μείνω σε b& b, αλλά επειδή έφτανα μετά τις 12 το βράδυ προτίμησα για τις 3 πρώτες διανυκτερεύσεις μου ξενοδοχείο με 24ωρη reception και τα λοιπά. Αρχικά είχα βάλει στο μάτι ένα άλλο που θεωρείται πάρα πολύ καλό (Hotel Rinno), αλλά δυστυχώς είχαν τελειώσει τα μονόκλινα όταν προσπάθησα να κλείσω. Έτσι κατέληξα στο Hotel Zemaites, όπου πλήρωνα 30 euros/βραδιά. Πολύ συμπαθές ξενοδοχείο 3 αστέρων, πολύ καθαρό και άνετο, με απλό αλλά πλήρες πρωινό. Βασικό του μειονέκτημα όμως το ότι δεν είναι στο κέντρο, αλλά σε μια σχετικά άβολη περιοχή για κάποιον που δεν το έχει με τον προσανατολισμό όπως εγώ. Κατέβαινα με τρόλεϊ στο κέντρο καθημερινά (κάνει στάση στην πλατεία με τους σταθμούς) κι ευτυχώς κάθε βράδυ τύχαινε να με γυρίσει κάποιος στο ξενοδοχείο, οπότε δεν ταλαιπωρήθηκα. Αλλά σίγουρα η τοποθεσία του αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στο να το ξαναεπέλεγα.
Πρακτικές πληροφορίες:
• Εγώ δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με την aerosvit, τόσο όσον αφορά τις αποσκευές μου, όσο και πάνω σε ζητήματα καθυστερήσεων (αν εξαιρέσουμε μια 10λεπτη περίπου αργοπορία μιας από τις πτήσεις μου στην επιστροφή). Παρ’ όλα αυτά η mfish με είχε ενημερώσει σε ένα topic σχετικά με τις συχνές καθυστερήσεις της aerosvit τόσο στα δρομολόγια, όσο και στην παράδοση αποσκευών. Έχετέ το υπόψιν σας αυτό. Εγώ είχα πάρει έξτρα αλλαξιά και άλλα πρακτικά στη χειραποσκευή μου για κάθε ενδεχόμενο, αν και δεν χρειάστηκαν.
• Όπως προανέφερα, το αεροδρόμιο του Κιέβου έχει απίστευτα ακριβές τιμές στο φαγητό/ποτό, ενώ στα duty free θα τις χαρακτήριζα αντίστοιχες με Ελλάδα. Προσωπικά (και αν και αγόρασα μια μπάμπουσκα στην επιστροφή από εκεί), προτίμησα να μην τους αφήσω δεκάρα για φαγητό, όσο και αν πεινούσα. Σας προτείνω να έχετε κάποιο σνακ/σάντουιτς/νερό μαζί σας. Δεν είμαι τσιγκούνα, κάθε άλλο, δεν μου αρέσει όμως και να επιβραβεύω συμπεριφορές αισχροκέρδειας μόνο και μόνο για να το παίξω large.
• Ταξί είχα κλείσει on line από μια εταιρεία που μου είχε προτείνει ο Θανάσης(Taxi booking in Lithuania - eTAKSI.lt). Σε γενικές γραμμές είναι οργανωμένοι και έμεινα ικανοποιημένη. Πλήρωσα 30 litas (μιλάμε για μεταμεσονύκτια κούρσα), αν και νομίζω ότι μπορεί κάνεις να βρει και λίγο φθηνότερα. Γενικότερα πάντως μην το αφήσετε στην τύχη το ζήτημα ταξί, επειδή άκουσα από πολλές πηγές (και αρκετούς Λιθουανούς), ότι οι ταξιτζήδες εκεί κάνουν τρελές απατεωνιές στους ξένους.
• 1 euro=3.45 litas. Εγώ είχα αλλάξει λίγα χρήματα στο Βενιζέλο για το ταξί και πιθανό απρόοπτο, αλλά συνάλλαγμα έκανα βασικά σε τράπεζα στο Βίλνιους. Γενικότερα στο Βίλνιους μπορείς να αλλάξεις χρήματα μόνο στις τράπεζες, σε αντίθεση με τη Ρίγα που είναι γεμάτη ανταλλακτήρια (ενδεικτικό της τουριστικής της ανάπτυξης). Όσο για ΑΤΜ, εννοείται ότι υπάρχουν πολλά παντού.
Αυτό μου το είπε ένας συγκεκριμένος Λιθουανός ο οποίος τόνισε ότι του έχουν αναφέρει παρόμοιες συμπεριφορές διάφοροι Ιταλοί και γενικότερα μεσόγειοι και ότι αυτή είναι η εξήγηση που δίνει. Το παραπάνω μου φάνηκε ατυχές σχόλιο σε μια προσπάθειά του να δικαιολογήσει τους συμπατριώτες του, αλλά γενικότερα μου φαίνεται απίθανο να ισχύει κάτι τέτοιο, κι ακόμα περισσότερο για μένα που, αν εξαιρέσουμε τα σκούρα μαλλιά μου, δεν έχω τα τυπικά μεσογειακά χρώματα. 
