Λεττονία Λιθουανία Χαλάρωση και socializing στη Βαλτική (ή το ταξίδι ως ψυχοθεραπευτική εμπειρία)

[fenia42]

Σωστά! Έτσι και η Δανέζα συγκάτοικός μου, καμία σημασία στους συμπαθητικούς μεν, κοντούς δε μεσογειακούς! Στο τέλος βρήκε έναν ψηλό νταβρατισμένο Πολωνό και η αλήθεια είναι ότι του ρίχνει 2-3 πόντους και αυτού. :xmas_cheesygrin:

Αγαπητη μου underwater , (να μιλησει η εμπειρια μου:xmas_lol: ) πάντα οι κοντοί άντρες ερωτεύονται τις ψηλότερές τους γυναίκες, ισχύει ο νόμος με τα ετερώνυμα, κι αν αύριο χαλάσει ο κόσμος, αυτό πάλι θα ισχύει :xmas_mrgreen::xmas_mrgreen:

 

[paefstra]

Αγαπητη μου underwater , (να μιλησει η εμπειρια μου:xmas_lol: ) πάντα οι κοντοί άντρες ερωτεύονται τις ψηλότερές τους γυναίκες, ισχύει ο νόμος με τα ετερώνυμα, κι αν αύριο χαλάσει ο κόσμος, αυτό πάλι θα ισχύει :xmas_mrgreen::xmas_mrgreen:

Κι οι κοντές τους ψηλούς. Αλλιώς ποιος θα κρεμάει τις κουρτίνες;

 

[underwater]

Αγαπητη μου underwater , (να μιλησει η εμπειρια μου:xmas_lol: ) πάντα οι κοντοί άντρες ερωτεύονται τις ψηλότερές τους γυναίκες, ισχύει ο νόμος με τα ετερώνυμα, κι αν αύριο χαλάσει ο κόσμος, αυτό πάλι θα ισχύει :xmas_mrgreen::xmas_mrgreen:

Κι οι κοντές τους ψηλούς. Αλλιώς ποιος θα κρεμάει τις κουρτίνες;

Ενδιαφέρουσες όπως πάντα οι παρατηρήσεις σας κορίτσια! :xmas_razz:
Εγώ (για να παραθέσω την δικιά μου εμπειρία) ως κοντή προτιμούσα πάντα άντρες μεσαίου αναστήματος επειδή θεωρούσα ότι θα αισθάνομαι πιο άνετα μαζί τους από ότι με ένα ντερέκι.
Αλλά και με το ντερέκι εν τέλει καλά ήταν.
Και ναι συμφωνώ paefstra, είναι πολύ βοηθητικό να κρεμάει ο άλλος τις κουρτίνες, να φτάνει το πάνω-πάνω ράφι χωρίς να χρειαστεί να ανέβει σε καρέκλα και λοιπά. Πιθανώς γι' αυτό οι περισσότερες φίλες μου είναι ψηλές, για να τις βάζω να με υπηρετούν. :xmas_redface::xmas_cheesygrin:

 

[giannismits]

Moυ αρέσει πάρα μα πάρα πολύ η ιστορία σου και οι φωτογραφίες ειδικά απ αυτό το κεφάλαιο είναι καταπληκτικές.

Απ τις πιο ενδιαφέρουσσες ιστορίες που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.
Ελπίζω να έχεις πολλά ακόμα να μας εξιστορήσεις.

 

[underwater]

Moυ αρέσει πάρα μα πάρα πολύ η ιστορία σου και οι φωτογραφίες ειδικά απ αυτό το κεφάλαιο είναι καταπληκτικές.

Απ τις πιο ενδιαφέρουσσες ιστορίες που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.
Ελπίζω να έχεις πολλά ακόμα να μας εξιστορήσεις.

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Γιάννη! Πραγματικά με χαροποιούν καθώς οι ιστορίες για ευρωπαϊκούς προορισμούς δεν προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση με αυτές για πιο μακρινούς. :xmas_smile:

Θα σε απογοητεύσω πάντως, δεν έχω πολλά ακόμα να εξιστορήσω, τελείωσα ήδη τη διήγηση της 5ης μέρας και το ταξίδι ήταν 7ήμερο. :xmas_cheesygrin:

 

[giannismits]

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Γιάννη! Πραγματικά με χαροποιούν καθώς οι ιστορίες για ευρωπαϊκούς προορισμούς δεν προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση με αυτές για πιο μακρινούς. :xmas_smile:

Θα σε απογοητεύσω πάντως, δεν έχω πολλά ακόμα να εξιστορήσω, τελείωσα ήδη τη διήγηση της 5ης μέρας και το ταξίδι ήταν 7ήμερο. :xmas_cheesygrin:

Kοίτα..ανάλογα...Εμένα προσωπικά οι ιστορίες απο Ευρώπη είναι οι αγαπημένες μου.Ας πούμε ιστορίες απο Ινδονησία,Ταϊλάνδη και παρεμφερή μέρη δεν διαβάζω ποτέ.Βέβαια το ζητούμενο για μένα είναι και η ίδια η ιστορία,άσχετα με την χώρα που επισκέπτεσαι.Πραγματικά διηγείσαι πολύ ωραία και η συγκεκριμένη ιστορία έχει αυτό το κάτι :xmas_smile:

Ώστε τελειώνει ε?Κρίμα:xmas_sad:

 

[underwater]

Ημέρα 6η: Ρίγα-επιστροφή στο Βίλνιους

Καθώς το λεωφορείο για Βίλνιους έφευγε λίγο πριν τις 3, είχα αρκετή ώρα στη διάθεσή μου για να κάνω μια ακόμα βόλτα στη Ρίγα. Έφαγα λοιπόν γρήγορα πρωινό, άφησα τη βαλίτσα μου στον χώρο φύλαξης αποσκευών και ξεκίνησα για τη μίνι-εξόρμησή μου. Κλασική διαδρομή: πάρκο Bastejkalns, Παλιά Πόλη, ποταμός Daugana. Η πόλη ήταν και πάλι γεμάτη κόσμο και παλμό. Το κρύο από την άλλη αφόρητο. Ειδικά δίπλα στις όχθες του ποταμού ξεπάγιασα, δεν άντεξα να σταθώ πάνω από λίγα λεπτά.


riga_statue

Μια και είχα αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου έκανα και το πέρασμά μου από τις χριστουγεννιάτικες αγορές και τα μαγαζάκια της Παλιάς Πόλης, χαζεύοντας τόσο τα παραδοσιακά αναμνηστικά, όσο και τα βρώσιμα (ή μάλλον πόσιμα) προϊόντα. Το παραδοσιακό ηδύποτο της Ρίγας ονομάζεται black balsam και το βρίσκεις παντού, από τουριστικά μαγαζιά μέχρι σουπερ-μάρκετ. Προσωπικά δεν πολυενθουσιάστηκα για να πω την αλήθεια, αλλά σίγουρα κάθε φίλος του αλκοόλ που θα επισκεφτεί την πόλη επιβάλλεται να το δοκιμάσει για να αποκτήσει ιδία άποψη.


riga_bb

Καθώς η ατμόσφαιρα ήταν κάπως καθαρότερη από την προηγούμενη μέρα αποφάσισα να προσπαθήσω ακόμα μία φορά να απολαύσω τη θέα. Φυσικά ούτε λόγος για Άγιο Πέτρο. Πήγα κατευθείαν στο Radisson από όπου είχα περάσει τις προάλλες (αλλά βράδυ) με την Α. και ανέβηκα ως την κορυφή χαζεύοντας και βγάζοντας φωτός μέσα από το γυάλινο ασανσέρ. Φυσικά οι φωτός είναι άθλιες (το ασανσέρ και η ατμόσφαιρα δεν βοηθούσαν), παρ’ όλα αυτά σας παραθέτω κάποιες για να δείτε (έστω και έτσι) λίγη χειμωνιάτικη Ρίγα από ψηλά.


riga_view

riga_view2

riga_view3

Στάση στο Čili Pica για μια ατομική πίτσα (μέτρια αλλά αξιοπρεπής) και γραμμή για το hostel από όπου πήρα τη βαλίτσα μου και κατευθύνθηκα προς τον σταθμό των λεωφορείων. Δεν είναι δύσκολο να τον βρεις, αν και έχει μια μανούρα με τις υπόγειες διαβάσεις που υπάρχουν στην περιοχή. Βρίσκεται πίσω από το σιδηροδρομικό σταθμό, κοντά στην κεντρική αγορά της πόλης. Την περιοχή δεν την λες και τέλεια, βέβαια μέρα μεσημέρι που πήγα εγώ και ήταν τίγκα στον κόσμο δεν υπήρχε κάποιο ζήτημα ασφάλειας. Αλλά σίγουρα από όλα τα μέρη που κινήθηκα στη Ρίγα αυτό ήταν το χειρότερο.

Άποψη της αγοράς από τον σταθμό των λεωφορείων


Riga_market

Η διαδρομή με το λεωφορείο και πάλι ήσυχη, χωρίς απρόοπτα. Απλά λίγο ανιαρή, καθώς όταν νυχτώνει τόσο γρήγορα και δεν μπορείς να δεις τίποτα όσο να ‘ναι ξενερώνεις. Πλησιάζοντας προς το Βίλνιους άρχισα να αγχώνομαι, καθώς έβλεπα ότι θα υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση και θα προλάβαινα οριακά το ραντεβού μου με τον τελευταίο couchsurfer του ταξιδιού, το Ν. Εν τέλει βρέθηκα στο σταθμό με ένα 20λεπτο περίπου αργοπορία, κατευθείαν ταξί και άφιξη στο b &b όπου θα περνούσα τα δύο τελευταία βράδια της διαμονής μου. Επρόκειτο για το Silvija Guest House, το οποίο αποτέλεσε μια εξαιρετική και value-for-money (30 euros τη βραδιά) επιλογή. Έχει όλα και όλα 3 δωμάτια, είναι απλό, καλόγουστο, πεντακάθαρο, με καταπληκτικό στρώμα (το είχα ανάγκη μετά τη Ρίγα!), πολύ καλό πρωινό, ευγενέστατους και εξυπηρετικούς ιδιοκτήτες (καθώς η πτήση της επιστροφής ήταν πολύ νωρίς και έπρεπε να φύγω ξημερώματα κανόνισαν να έρθει να με παραλάβει ταξί, ενώ μου ετοίμασαν και ένα πρωινό με σάντουιτς και φρούτα για το ταξίδι). Το location επίσης άψογο. Πολύ καλή διαμονή εν γένει, το προτείνω σε όποιον επιθυμεί κάτι ήσυχο και ποιοτικό και δεν θέλει να μείνει οπωσδήποτε σε ξενοδοχείο.

Λίγο μετά ήρθε και με παρέλαβε ο Ν. με το αμάξι για να κάνουμε βόλτα. Εγώ αρχικά περίμενα ότι θα έφερνε και τη γυναίκα του μαζί, αλλά εν τέλει εκείνη δεν μπορούσε να έρθει. Δεν μπορώ να πω ότι με άγχωσε βέβαια αυτό, καθώς εξαρχής κατάλαβα ότι ο Ν. ήταν ένας αρκετά διασκεδαστικός, ιδιαίτερος, cult τολμώ να πω άνθρωπος που δεν είχε τίποτα πονηρό στο μυαλό του. Έσκασε μύτη με το τεράστιο λυκόσκυλό του στο πίσω μέρος του αμαξιού και κατευθυνθήκαμε προς τη μοντέρνα πλευρά της πόλης και συγκεκριμένα προς μια υπόγεια μπυραρία, της οποίας το όνομα δυστυχώς δεν θυμάμαι. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ήπια μια πολύ περίεργη και εύγευστη μπύρα (μου είπε ότι δεν της βάζουν συντηρητικά και πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε λίγες μέρες-τώρα αλήθεια, ψέμα ήταν αυτό, θα σας γελάσω) και δοκίμασα ένα περίεργο σνακ (μαύρο τηγανητό ψωμί με μια περίεργη σος με πολύ σκόρδο-μπόμπα!).

Σνακ


snack

Η συζήτηση με το Ν. ενδιαφέρουσα, επικεντρωθήκαμε στα ταξίδια μας και την οικονομική κρίση. Δεν έλειπαν βέβαια οι cult πινελιές (είναι εκείνος που μου είπε ότι πολλοί Λιθουανοί ταυτίζουν τους Νοτιοευρωπαίους με τους τσιγγάνους!). Επρόκειτο πάντως για ένα άτομο που είχε να σου πει αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες για τα ταξίδια του, ιδίως για εκείνα που έχει κάνει με το αυτοκινούμενό του. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή με τα πολλά γύρισα κατάκοπη στο δωμάτιο και μετά από ένα απολαυστικό μπάνιο έπεσα ξερή για ύπνο. Η επόμενη μέρα θα ήταν και η τελευταία του ταξιδιού.

 

[fenia42]

Πάρα πολύ ωραία η συνέχεια της ιστορίας σου. Παρόλο που έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που πορεύτηκα κι εγώ σε αντίστοιχα με τα δικά σου βήματα, είναι ένα ταξίδι που νοσταλγώ συχνά και μέσω της δικής σου περιγραφής μου ξυπνούν εικόνες που είχα λησμονήσει .
ΥΓ Αυτη τη μπύρα πολύ θα ήθελα να την έπινα κι εγώ

 

[alma]

Μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες και φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον τελικά ένα ταξίδι στις βαλτικές χώρες.
Επιπλέον τουλάχιστον στην Εσθονία έχουν ευρώ και έτσι μείον μία αλλαγή νομίσματος(ναι μου τη σπάει το συνάλλαγμα,μόνο στην Αγγλία δε γκρινιάζω).

 

[underwater]

Επιπλέον τουλάχιστον στην Εσθονία έχουν ευρώ και έτσι μείον μία αλλαγή νομίσματος(ναι μου τη σπάει το συνάλλαγμα,μόνο στην Αγγλία δε γκρινιάζω).

Κι εμένα μου τη σπάει αυτό με την αλλαγή νομίσματος. Και δεν είμαι καν συλλέκτρια για να βρω έστω εκεί χαρά!

 

[villi]

Ποσο χαλαρώνω να σε διαβάζω αλήθεια...
Θα κανω την ιστορία σου εικόνισμα μέχρι να έρθει η ώρα μου!Αν θέλεις στο τέλος της αφήγησης γράψε όσα tips μπορείς πχ για φαγητό,λεωφορεία,περιοχες διαμονής τόσο στη Ρίγα όσο και στο Βίλνιους,πολλά ζητάω???

 

[underwater]

Αν θέλεις στο τέλος της αφήγησης γράψε όσα tips μπορείς πχ για φαγητό,λεωφορεία,περιοχες διαμονής τόσο στη Ρίγα όσο και στο Βίλνιους,πολλά ζητάω???

Βασικά αν δεις στα υποκεφάλαια της ιστορίας αναφέρω αναλυτικά πληροφορίες τόσο για τα εστιατόρια που πήγα, όσο και για τα λεωφορεία που χρησιμοποίησα. Δίνω μάλιστα και links. Παρ' όλα αυτά θα προσπαθήσω στον επίλογο να κάνω μια σούμα, αλλά και να δώσω μερικές πληροφορίες για τις περιοχές διαμονής που αναφέρεις.