Λεττονία Λιθουανία Χαλάρωση και socializing στη Βαλτική (ή το ταξίδι ως ψυχοθεραπευτική εμπειρία)

[Marilianna]

τελειοοο μεροςς..

 

[underwater]

Πραγματικά πολύ όμορφη και καλογραμμένη η ιστορία σου underwater, πλαισιωμένη με καταπληκτικές φωτογραφίες. Σχετικά με το ψυχοθεραπευτικό κομμάτι της, ναι, η ζωή συνεχίζεται και ναι είμαστε πολύ τυχεροί/ες που μπορούμε και ταξιδεύουμε ακόμα και όταν είμαστε κάπως.. Καλή συνέχεια στις εξορμήσεις σου!!

Σε ευχαριστώ πολύ!
Και ναι, ταξίδια=μίνι ψυχοθεραπεία!

τελειοοο μεροςς..

Όντως, ήταν όμορφα!

 

[alexandra80]

Ημέρα 3η (μέρος 'α): Τρακάι του παραμυθιού

Η τρίτη μέρα του ταξιδιού ήταν και εκείνη που ξύπνησα με τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό, καθώς επρόκειτο να επισκεφτώ το μέρος που ήθελα όσο τίποτα άλλο να δω σε αυτό το ταξίδι, το Τρακάι. Για έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί το username underwater δεν είναι δύσκολο να φανταστείτε ότι ένα κάστρο περιτριγυρισμένο από λίμνες είναι κάτι ιδιαίτερα δελεαστικό!

Το Τρακάι, το οποίο άρχισε να αναπτύσσεται τον 13ο αιώνα αποτέλεσε παλαιότερα την πρωτεύουσα της Λιθουανίας. Είναι χτισμένο ανάμεσα στις λίμνες Galvė, Totoriškių and Bernardinų, οι οποίες δίνουν στο τοπίο μια ειδυλλιακή όψη. Το περίφημο κάστρο του χτίστηκε το 1410 με ρόλο οχυρού, κάτι που ενίσχυε η στρατηγική του θέση πάνω σε ένα νησάκι στη λίμνη Galvė. Η άνοδος του Βίλνιους συντέλεσε στη σταδιακή παρακμή του Τρακάι, ενώ καταστράφηκε από τους Κοζάκους το 1655. Η ανοικοδόμηση του υπέροχου αυτού κάστρου έγινε από τους Σοβιετικούς. Ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 και ολοκληρώθηκε μόλις το 1987.

Ιδιαίτερο χρώμα στο Τρακάι δίνει και η τουρκόφωνη φυλή των Karaims, η παρουσία της οποίας στην περιοχή χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό τα ήθη και τα έθιμά τους, τα ξύλινα σπιτάκια τους είναι χαρακτηριστικά, ενώ έχουν τη δική τους συναγωγή (καθώς ασπάζονται ένα είδος ιουδαϊσμού), νεκροταφείο και λοιπά. Για τους τουρίστες είναι βέβαια περισσότερο γνωστοί για τα πιτάκια τους, τα περίφημα kybyns.

Ξεκίνησα λοιπόν για τον σταθμό των υπεραστικών, όπου με το που έφτασα και ρώτησα σχετικά πληροφορήθηκα ότι το επόμενο λεωφορείο θα ήταν σε 5’. «Κωλόφαρδη ήμουν» σκέφτηκα, αλλά μετά έμαθα ότι υπάρχουν γύρω στα 50 δρομολόγια μεταξύ Βίλνιους και Τρακάι καθημερινά, οπότε δύσκολο να αναγκαστεί να περιμένει κάποιος για ώρα. Μισή ώρα, άντε 40’ μετά ήμουν στον σταθμό του Τρακάι. Ο σταθμός βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της πόλης (όπως κοιτάμε το κάστρο) και χρειάζεται να περπατήσει κανείς αρκετά για να βρεθεί στην πλευρά του κάστρου. Εγώ επειδή περπατούσα αργά, χάζευα και έβγαζα φωτός έκανα πάνω από μισή ώρα.

Η ομορφιά του τοπίου στο Τρακάι απλά δεν περιγράφεται. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που το κάνει τόσο ξεχωριστό. Η ηρεμία του νερού; Τα γραφικά σπιτάκια; Η βλάστηση; Όλα αυτά μαζί; Η μουνταμάρα του καιρού έδινε μια ξεχωριστή νότα στην όλη ατμόσφαιρα, του ταιριάζει νομίζω ο χειμώνας σαν εποχή!

View attachment 36857
trakai
View attachment 36858
trakai
View attachment 36859
trakai
View attachment 36860
trakai
View attachment 36861
trakai

Για το κάστρο τι να σας πω, δεν υπάρχουν λόγια! Υπέροχο μεσαιωνικό κτίσμα, ξεπροβάλλει αγέρωχο από μακριά, ενώ ο τρόπος που αντανακλάται η εικόνα του στα γαλήνια νερά της λίμνης σχεδόν μου έφερε δάκρυα στα μάτια. Απίστευτο μέρος, και ήμουν τυχερή επειδή το απόλαυσα χωρίς τις ορδές τουριστών που συρρέουν το καλοκαίρι (αν και ακόμα και τέλος Νοέμβρη είχε κάμποσους).

View attachment 36862
trakai_castle
View attachment 36863
trakai_castle

Διέσχισα τις γεφυρούλες και έκανα περίπατο περιμετρικά στο νησάκι του κάστρου χαζεύοντας τη μαγεία του νερού. Αισθανόμουν ότι βρισκόμουν σε μεσαιωνικό παραμύθι!

View attachment 36864
trakai_castle
View attachment 36865
trakai
View attachment 36866
trakai

Στη συνέχεια επισκέφτηκα το μουσείο που στεγάζεται στο κάστρο και στο οποίο μπορείτε να πάρετε ιστορικές, πολιτισμικές και ηθογραφικές πληροφορίες για τη Λιθουανία και το Τρακάι. Ήταν αρκετά ενδιαφέρον, αν και εμένα αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η περιδιάβασή μου στις σκάλες και τα δωμάτια του εντυπωσιακού κάστρου.

View attachment 36867
trakai_castle
View attachment 36868
trakai_castle

Βόλτα για φαγητό μετά και κατεύθυνση λίγο πιο πέρα από την περιοχή του κάστρου, σε ένα μαγαζί, το Senoji Kibinine, το οποίο μου πρότεινε η Ε. το προηγούμενο βράδυ και εν συνεχεία έμαθα ότι θεωρείται ίσως το καλύτερο του Τρακάι. Έφαγα μαριναρισμένες ρέγκες (κλασικά) και δύο πιτάκια kybyns, το ένα με λαχανικά και μυρωδικά και το άλλο με κοτόπουλο. Το πρώτο με ενθουσίασε, το δεύτερο όχι και τόσο, αν και η ζύμη ήταν καταπληκτική και στα δύο. Το φαγητό συνόδευσα με ένα μη αλκοολούχο ποτό με περίεργη γεύση (ήταν χυμός μήλου με ένα αφέψημα).

View attachment 36869
trakai_herrings
View attachment 36870
IMG_1860

Χάζεμα του κάστρου για μια ακόμα φορά, περπάτημα ως τα ΚΤΕΛ και επιστροφή στο Βίλνιους για να συναντήσω την επόμενη couchsurfer του ταξιδιού μου!

Πρακτικές πληροφορίες

• Το Τρακάι απέχει από το Βίλνιους 28χλμ και η απόσταση με το λεωφορείο καλύπτεται σε λίγο παραπάνω από μισή ώρα. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από την κίνηση που θα συναντήσετε. Τιμή για το πηγαινέλα υπολογίστε γύρω στα 7 euros.
• Το μουσείο του κάστρου είναι ανοιχτό από τις 10 το πρωί και κλείνει μεταξύ 17.00-19.00 ανάλογα με την εποχή που θα το επισκεφτείτε. Το εισιτήριο είναι στα 14 litas, το φοιτητικό-μαθητικό είναι στα 6, ενώ υπάρχει και εισιτήριο υπερηλίκων στα 8, το οποίο όμως δεν καθορίζεται από ποιά ηλικία ξεκινάει. Εντύπωση μου έκανε ένα ζευγάρι στα 50, άντε 55 που ζήτησε τέτοιο εισιτήριο και η ταμίας το δέχτηκε. Αν θέλετε να φωτογραφίσετε πληρώνετε ακόμα 4 litas. Επίσης γίνονται και οργανωμένες ξεναγήσεις αλλά είναι πολύ πιο ακριβές και δε νομίζω ότι αξίζει (μην φανταστείτε ότι πρόκειται και για κάποιο θηριώδους μεγέθους ή ιδιαίτερα ξεχωριστό μουσείο).

Για μένα αν κάποιος πάει Λιθουανία η επίσκεψη στο Τρακάι ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ.

Και μόνο βλρποντας τις φωτογραφίες σου στοTrakai, θέλω να κάνω το ταξίδι! Υπέροχα μελαγχολικές....

 

[underwater]

Και μόνο βλρποντας τις φωτογραφίες σου στοTrakai, θέλω να κάνω το ταξίδι! Υπέροχα μελαγχολικές....

Σε ευχαριστώ! Το Τρακάι είναι παραμυθένιο! Ήμουν βέβαια και τυχερή επειδή πήγα σε περίοδο με ελάχιστους τουρίστες και μπόρεσα να το απολαύσω με την ησυχία μου μες στη χειμωνιάτικη μουντάδα.