Προτάσεις για βιβλία

[Yorgos]

Διάβασα το "herejes" του ΠΑδούρα, πολυαναμενόμενο και με ενδιαφέρον θέμα, πραγματεύετατην πραγματικότατη ιστορία των Εβραίων που ήρθαν επί Χίτλερ στην Κούβα με το πλοίο Σαιντ Λούις και η καλή κουβανική κυβέρνηση τους έστειλε όλους στους φούρνους (αφού πρώτα τους γύρισαν την πλάτη και οι αμερικανοί πεδιή "είχαν γεμίσει από Εβραίους"), σε συνδυασμό με ένα χαμένο πίνακα Ρέμπραντ.

Ο Παδούρα προσπαθεί να κάνει αυτό που έκανε και στο προηγούμενο βιβλίο του (την πραγματική ιστορία του δολοφόνου του Τρότσκι που τον έκρυβαν οι Σοβιετικοί στην Κούβα επί δεκαετίες): ττρέχει δυο ετεροχρονισμένες ιστορίες παράλληλα: Εβραίοι το 17ο αιώνα στο Άμστερνταμ και Εβραίοι στην Αβάνα τον 20ο αιώνα.

Για μένα απέτυχε. Υπερβολική έμφαση στα εσωτερικά διλήμματα των Εβραίων, δε συνδέονται καλά οι δυο ιστορίες μεταξύ τους και πολύ πιο μακροσκελές απ' όσο θα έπρεπε. Ξεκιναει δυνατά διότι η ιστορία είναι καλή, μετά το παρατραβαέι με το Ρέμπραντ (είπαμε να έχει εναλλαγές, όχι να φάμε 200 σελίδες στο κεφάλι για έναν Εβραίο που διστάζει να ζωγραφίσει επειδή το απαγορεύει η Τορά το Ταλμούδ ή ό,τι α΄λλο είναι), επιστρέφει δυναμικά στην Κούβα και το τέλος είναι μάλλον αδιάφοΓενικά έχει δύο εμμονές: την ορθή (αλλά εμμονική) κριτική πως η κυβέρνηση του "έκλεψε" τα νιάτα του και αυτού αλλά και όλων των Κουβανών και το εσωτερικό αυτομαστίγωμα του κάθε Εβραίου που βρίσκει τις ορθόδοξες επιταγές υπερβολικά αυστηρές. Δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, πειμένει και πολύ σε αυτά αντί στο στόρι -που είναι πολύ καλό- και τα χάνει.

Για άλλους καλό θα ήταν, για Παδούρα μέτριο. Πήγε να αντιγράψει τον εαυτό του με τις δυο παραλληλες ιστορίες, διάβασε για τα αίσχη κατά των Εβραίων στην Πολωνία το 17ο αιώνα, έβαλε και λίγο Σαιντ Λούις και το'χασε. Απογοήτευση. Και ναι, είμαι πολύ υπέρ των βιβλίων που κάνουν κριτική για τη ζωή στην Κούβα, αλλά όταν γίνεται εμμονικό και βγάζουν μόνο μιζέρια για μια από τις πιο εύθυμες χώρες στον κόσμο επειδή έτσι πουλάει περισσότερο στις ξένες αγορές (φανερή η τάση κάθε φορά που Κουβανός συγγραφέας αναλαμβάνεται από ξένο εκδότη) καταντάει κλισέ.

 

[paefstra]

Νόμπελ Λογοτεχνίας ο άγνωστος Πατρίκ Μοντιανό

Τον έχει διαβάσει κάποιος;;

Λέγεται ότι το αναφέρεται πολύ στη σχέση του πατέρα του με τη Γκεστάπο και το οργανωμένο έγκλημα.
http://www.thegreekcloud.com/blogs/blog.php?pg=3&uid=3&id=1040#.VDhZxfmSzVu
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231354280
Και η ιστορία της οικογένειας Μοδιάνο από το 1570 http://www.themodianos.gr/

 

[soudianos]

Διάβασα το "herejes" του ΠΑδούρα, πολυαναμενόμενο και με ενδιαφέρον θέμα, πραγματεύετατην πραγματικότατη ιστορία των Εβραίων που ήρθαν επί Χίτλερ στην Κούβα με το πλοίο Σαιντ Λούις και η καλή κουβανική κυβέρνηση τους έστειλε όλους στους φούρνους (αφού πρώτα τους γύρισαν την πλάτη και οι αμερικανοί πεδιή "είχαν γεμίσει από Εβραίους"), σε συνδυασμό με ένα χαμένο πίνακα Ρέμπραντ.

το τέλειωσα σχεδόν απνευστί πριν μια βδομάδα. μου ήταν άγνωστη αυτή η ιστορία

 

[Yorgos]

το τέλειωσα σχεδόν απνευστί πριν μια βδομάδα. μου ήταν άγνωστη αυτή η ιστορία

Και πώς σου φάνηκε βρε καπετάνιο;

 

[KIKI]

το τέλειωσα σχεδόν απνευστί πριν μια βδομάδα. μου ήταν άγνωστη αυτή η ιστορία

υπαρχει και στα ελληνικά ;

 

[Ulysses]

το τέλειωσα σχεδόν απνευστί πριν μια βδομάδα. μου ήταν άγνωστη αυτή η ιστορία

Ούτε εγώ γνώριζα την ιστορία. Αν και δεν ήταν καλή η κριτική του Yorgos, με πείσατε να το διαβάσω!

 

[Yorgos]

Εντάξει η κριτική μου ήταν κακή ανάλογα με τις προσδοκίες που είχα. Και από το συγγραφέα, που είναι από τους καλύτερους που έχει βγάλει η χώρα, αλλά και απίου. Αν δεν είχα αυτές τις απαιτήσεις πριν το διαβάσω, θα του έβαζα καλύτερο βαθμό, αλλά όλα είναι θέμα προσδοκιών. Πάντως ανάμεσα σε αυτό και τον εκατοντάχρονο... μένω με τον εκατοντάχρονο (και δεν το περιμενα).

 

[soudianos]

υπαρχει και στα ελληνικά ;

φυσικά στα Ελληνικά το διάβασα

" Ταξίδι χωρίς επιστροφή" του Ζιλμπέρ Σινουά εκδ. Ψυχογιός σελ. 395

 

[soudianos]

Και πώς σου φάνηκε βρε καπετάνιο;

Δεν μπορώ να κρίνω σήμερα που γνωρίζω , τη σκέψη και τις πράξεις των ηρώων και την πολιτική των κρατών του 1939 τότε που συνέβει το γεγονός πριν αρχίσει ο πόλεμος. Πάντως περίμενα λύση από τους εβραίους των ΗΠΑ. Μάλλον δεν είχαν δυνατό λόμπι τότε. Ή αφού αποφάσισε προσάραξη στις βρεττανικές ακτές μπορούσε να την έκανε σε κάποιο ερημική παραλία της καραιβικής. ή εικονικό ναυάγιο κοντά σε στεριά να μαζέψει πλοία γύρω του υποχρεωμένα να σώσουν ζωές. έπρεπε όμως να είχε και συνεργάτες.
Πολλές είναι οι ιστορίες πλοίων γεμάτα αιχμαλώτους που ναυάγησαν ή τορπιλίστικαν στο Β παγκόσμιο πόλεμο, ίδιως στο Αιγαίο, αλλά η ιστορία μας αναφέρει μόνο τα γεγονότα στην ξηρά

 

[Yorgos]

Τη νγώμη σου για το βιβλίο ως αναγνώστη ζήτησα, όχι ως καπετάνιου για το γεγονός! Πάντως ο καπετάνιος του Σαιντ Λούις στο δρόμο για τη Γερμανία έσωσε τουλάχιστον 300 Εβραίους, αφήνοντάς τους σε Τενερίφες κλπ, καρατσεκαρισμένο. Πραγματικός Σίντλερ.

 

[katkats]

Μάλλον δεν διαβάσατε το ίδιο βιβλίο. Του Παδούρα δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, στα ελληνικά.

 

[Yorgos]

Μάλλον δεν διαβάσατε το ίδιο βιβλίο. Του Παδούρα δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, στα ελληνικά.

Σωστά. Μιλάμε για το ίδιο ιστορικό γεγονός (http://en.wikipedia.org/wiki/MS_St._Louis) αλλά για δυο διαφορετικά βιβλία και άρα διαφορετικές ιστορίες. Φαντάζομαι πως το βιβλίο που λέει ο soudianos http://www.psichogios.gr/site/Books/show/22093/taksidi-xwris-epistrofh δε θα έχει ουδεμία σχέση με εξαναφανισμένα κουβανικά emo και χαμένους πίνακες Ρέμπραντ που πραγματεύεται ο Παδούρα http://www.leonardopadura.com/