Προτάσεις για βιβλία

[kokoui]

Δεν ειναι κακος o Nesbo αλλα σα να τα παραλεει ο James... ασε που δεν ειναι καν μετριοφρων!! (ακου "ειμαι ο μεγαλυτερος εν ζωη συγγραφεας αστυνομικου" OMG)
Για αστυνομικο μυθιστορημα (χωρις πολλες περιγραφες αιματοβαμμενων σκηνων) θα προτεινα την Camilla Lackberg.

Απο την Lackberg έχω διαβάσει παγωμένη πριγκιπισσα, μου άρεσε δεν μπορώ να πω αλλά ο Nesbo πραγματικά μου εχει πάρει τα μυαλά. Είναι όντως λίγο θρίλερ τα βιβλία του αλλά μέχρι ενός σημείου.
Επειδή επικρατει ένας ψιλό χαμός σχετικά με τον εμπολα και με τη σκοτεινή πλευρά των φαρμακοβιομηχανιών προτείνω το Ο επίμονος κηπουρός του Λε καρέ. Πραγματικά συγκλονιστικό εχει μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη.

 

[Yorgos]

Διάβασα αυτή την εβδομάδα:
1.Την αυτοβιογραφία του Μάικ Μπατίστ. Βασικά για μπασκετόφιλους είναι, έχει ένα ενδιαφέρον (ειδικά οι αναφορές στον τρόπο δουλειάς του Ομπράντοβιτς, το πώς ένας Αμερικανός εντρυφεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά και η ζωή στα γκέτο της Αμερικής), αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας, ούτε με τη γραφή του Σωτηρίου (ατυχής μετάφραση πολλές φορές), ούτε με τον Μπατίστ (μικρή προσωπικότητα κατά τη γνώμη μου). Του βάζω τβία.
2. Το "17" των Παπαχελά και Τέλογλου για τη 17Ν. Πολύ ενημερωτικό και καλά γραμμένο, αρκετά συμπυκνωμένο, αλλά βασικά πρόκειται για την ιστορία της σύλληψης της 17Ν κι όχι της ίδιας της οργάνωσης. Επιπλέον, το βιβλίο είναι ωδή στον -πολύ αποτελεσματικό, αλήθεια είναι αυτό- Χρυσοχοιδη, που είναι εμφανώς πως είναι και...η κύρια πηγή πλοροφόρησης. Θα ήθελα κάτι που να επικεντρώνει πολύ στις δραστηριότητες της οργάνωσης, τις εκτελέσιες, την προσωπικότητα των μελών, αλλά κι αυτό ενδιαφέρον ήταν, ειδικά ως πως το πώς λειτουργεί το πλέγμα των αντιτρομοκρατικών και μυστικών υπηρεσιών αλλά και όσα αφορούν την αντιχουντική δράση στο ΠΑρίσι , τα ταξιδάκια Γιωτόπουλου για εκπαίδευση στην Κούβα κκλπ κλπ. Καλογραμμένο, απλά εγώ θα προτιμούσα άλλο φόκους. 4 στα πέντε.

3. http://www.greekbooks.gr/books/viografies/alithines-istories-1.product
Ελαφρώς επιφανειακό (κάποιες βιογραφίες δεν είναι δα και τόσο απίστευτες ή συναρπαστικές...απλά έτυχε να είναι ελληνικής καταγωγής ο πρωταγωνιστής...ε και; θα προτιμούσα να διαβάσω μια συναρπαστικότερη ενός ινδονήσιου ή βολιβιανού), αλλά πολύ εύπεπτο, γήινο, οι μισές περίπου ιστορίες πραγματικά ενδιαφέρουσες και ειλικρινά με τρία ευρώ δε νομίζω να βρεις άλλο βιβλίο που να διαβάζεται τόσο ευχάριστα σε μόλις 4 ώρες (το μετέφραζα στην κοπέλα μου καθώς το διάβαζα και επειδή είναι αυτοτελείς οι ιστορίες "έφυγε" πολύ εύκολα). Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Τρεισίμιση στα πέντε, μη σου πω 4 γιατί ήταν και τζάμπουλας.

4. Τώρα διαβάζω αυτό:
http://www.bookdepository.com/Heart-Darfur-Lisa-Blaker/9780340952313
Το αγόρασα για να μάθω περισσότερα για την ανθρωπιστική καταστροφή στη Νταρφούρ. Δυστυχως η συγγραφέας έχει καταφέρει να μου σπάσει τα νεύρα στις πρώτες 70 σελίδες. Είναι η κλασική εργαζόμενη σε ΜΚΟ που μιξοκλαίει (πριν φύγει από τη χώρα της!), "δεν περίμενε τι θα ακολουθούσε" (μάνα μου στη Νταρφούρ πήγες, όχι εκδρομή στη Μύκονο με 99€ με τη ΔΑΠ), υστερίζει και μάλλον δεν πολυκαταλαβαίνει και τις αιτίες αυτού που έζησε. Άσε που όλο αυτό το "τι ωραία πρωινά τρώγαμε", και "οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ κάνουν υπέροχα πάρτι". "γι αυτό εντάχθηκα στους Γιατρούς χωρίς σύνορα, για να γνωρίζω ενδιαφέροντες ανθρώπους" με εκνευρίζει. Ας έμπαινε στο facebook αν ήταν να κάνει γνωριμίες. Μέχρι στιγμής απογοήτευση, την έσπρωξαν στο αεροδρόμιο κι έβαλε τα κλάμματα πάλι. Έλεος. Αν δε βελτιωθεί στις επόμενες 50 σελίδες, το βλέπω για 2 αστέρια και πολλά είναι.

5. Την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα αυτό http://www.bookdepository.com/On-Map-Simon-Garfield/9781846685101 νομίζω το σύστησε κάποιο παιδί από αυτό το θρεντ. Πολυ ενδιαφέρον, ευχάριστο , από κάποιον Γκα***νο με τους χάρτες που σου μεταδίδει το πάθος του. Μικρές ιστορίες, ορισμένες απίστευτες. Όποιος έχει χαζέψει πάνω από ένα χάρτη έστω και μια φορά στη ζωή του θα το βρει εξαιρετικό. Πέντε αστέρια από μένα.

 

[varioAthens]

Απο την Lackberg έχω διαβάσει παγωμένη πριγκιπισσα, μου άρεσε δεν μπορώ να πω αλλά ο Nesbo πραγματικά μου εχει πάρει τα μυαλά. Είναι όντως λίγο θρίλερ τα βιβλία του αλλά μέχρι ενός σημείου.
Επειδή επικρατει ένας ψιλό χαμός σχετικά με τον εμπολα και με τη σκοτεινή πλευρά των φαρμακοβιομηχανιών προτείνω το Ο επίμονος κηπουρός του Λε καρέ. Πραγματικά συγκλονιστικό εχει μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη.

Το εχω διαβασει, ωραιο!!
Η Λαγκμπεργκ σε καθε βιβλιο της, παντως, ειναι 2 σκαλια πιο πανω απο το προηγουμενο θεωρω... Δωστης αλλη μια ευκαιρια που εχεις κολλησει με το psycho Nesbo

 

[kokoui]

Το εχω διαβασει, ωραιο!!
Η Λαγκμπεργκ σε καθε βιβλιο της, παντως, ειναι 2 σκαλια πιο πανω απο το προηγουμενο θεωρω... Δωστης αλλη μια ευκαιρια που εχεις κολλησει με το psycho Nesbo

Lisa marklund, Asa Larson είναι στο ίδιο ύφος με Lackberg αν σε ενδιαφέρει (προέλαση των σκανδιναβων). Ο Nesbo όμως εχει διαφορετικό στυλ, είναι η συνέχεια του Stig Larson και ακόμα καλύτερος. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στη μεγάλη Βρετανία πωλείται βιβλίο του κάθε 27 δευτερόλεπτα. Όπως το είπες έχω κολλήσει, ότι αστυνομικό πάρω στα χέρια μου φαίνεται βαρετό. Έχω πάρει κάτι ιδέες τώρα από το σάιτ πιο πολύ από τον yorgos και βλέπουμε

 

[karfitsa]

Μου αρεσει η Lackberg η οποια βρισκω οτι εχει μια αργη εξελιξη στις ιστοριες της σε σχεση με τον Nesbo,που εχει πιο γρηγορο ρυθμο.
Εγω τελειωσα το"Καβαφικοι φονοι"του Θοδωρη Παπαθεοδωρου.Το βρηκα αρκετα ενδιαφερον.Αστυνομικο μυθιστορημα που μπλεκεται η ποιηση του Καβαφη με μια σειρα φονων.

Απορώ πώς δεν το πρότεινε κανείς, γιατί ξέρω ότι έχει κάνει θραύση στην Ελλάδα:
http://www.psichogios.gr/site/Books...oy-phdhkse-apo-to-parathyro-kai-eksafanisthke

Τωρα το ξεκινησα...θα σου πω στο τελος

 

[karfitsa]

Προσφατα διαβασα της Patricia Cornwell το "Κυνηγος οστων".Γενικα την θεωρουν πετυχημενη συγγραφεα αστυνομικων βιβλιων.Με το ζορι καταφερα να το τελειωσω.Σε νορμαλ συνθηκες,θα το αφηνα στη μεση,αλλα λεω,καπου θα αρχισει να γινεται ενδιαφερον...ποτε δεν εγινε αυτο.

 

[tripakias]

Προσφατα διαβασα της Patricia Cornwell το "Κυνηγος οστων".Γενικα την θεωρουν πετυχημενη συγγραφεα αστυνομικων βιβλιων.Με το ζορι καταφερα να το τελειωσω.Σε νορμαλ συνθηκες,θα το αφηνα στη μεση,αλλα λεω,καπου θα αρχισει να γινεται ενδιαφερον...ποτε δεν εγινε αυτο.

Ωχ, πως μπορεις και διαβαζεις βιβλια που μετα τις πρωτες 5 σελιδες εξακολουθουν να μην εχουν πλοκη;

 

[varioAthens]

Ωχ, πως μπορεις και διαβαζεις βιβλια που μετα τις πρωτες 5 σελιδες εξακολουθουν να μην εχουν πλοκη;

Που για να το λες αυτο παει να πει οτι την εχεις διαβασει την Patricia ε?

 

[Yorgos]

Μου αρεσει η Lackberg η οποια βρισκω οτι εχει μια αργη εξελιξη στις ιστοριες της σε σχεση με τον Nesbo,που εχει πιο γρηγορο ρυθμο.
Εγω τελειωσα το"Καβαφικοι φονοι"του Θοδωρη Παπαθεοδωρου.Το βρηκα αρκετα ενδιαφερον.Αστυνομικο μυθιστορημα που μπλεκεται η ποιηση του Καβαφη με μια σειρα φονων.

Τωρα το ξεκινησα...θα σου πω στο τελος

Άντε ντε, ακόμη;

 

[soudianos]

Τι λέτε πάμε για το παιχνίδι;;; Μια χαρακτηριστική πρόταση του βιβλίου που μόλις τέλειωσα. Μην ξεγελαστείτε, δεν είναι κλασικός του 18ου αιώνα αλλά βρίσκεται εν ζωή. Αυτό σαν μικρή βοήθεια

....."Ο θάνατος δεν μας αφήνει τόσο βαθιά τσακισμένους όσο η εγκατάλειψη. Ανώφελο να επαναστατούμε εναντίον του, να απαιτούμε να αλλάξει την ετυμηγορία του.
Ενώ την απόφαση της εγκατάλειψης σας γνωρίζετε ότι την πήρε ένα πρόσωπο, και μάλιστα το πρόσωπο που δεν επιθυμούσε διόλου το κακό σας, ή μάλλον εκείνο που ευχόταν το καλό σας, εντέλει αυτό που σας αγαπούσε. Είναι μια τόσο αντιστροφή των ρόλων ώστε το πανικόβλητο μυαλό να μην μπορεί να τους συλλάβει, πόσο μάλλον να τους δεχτεί, και εξαντλείται στη μάταιη πεποίθηση πως αυτό που λύθηκε θα δεθεί και πάλι".....

 

[matsas78]

Τι λέτε πάμε για το παιχνίδι;;; Μια χαρακτηριστική πρόταση του βιβλίου που μόλις τέλειωσα. Μην ξεγελαστείτε, δεν είναι κλασικός του 18ου αιώνα αλλά βρίσκεται εν ζωή. Αυτό σαν μικρή βοήθεια

....."Ο θάνατος δεν μας αφήνει τόσο βαθιά τσακισμένους όσο η εγκατάλειψη. Ανώφελο να επαναστατούμε εναντίον του, να απαιτούμε να αλλάξει την ετυμηγορία του.
Ενώ την απόφαση της εγκατάλειψης σας γνωρίζετε ότι την πήρε ένα πρόσωπο, και μάλιστα το πρόσωπο που δεν επιθυμούσε διόλου το κακό σας, ή μάλλον εκείνο που ευχόταν το καλό σας, εντέλει αυτό που σας αγαπούσε. Είναι μια τόσο αντιστροφή των ρόλων ώστε το πανικόβλητο μυαλό να μην μπορεί να τους συλλάβει, πόσο μάλλον να τους δεχτεί, και εξαντλείται στη μάταιη πεποίθηση πως αυτό που λύθηκε θα δεθεί και πάλι".....

θυμίζει Philip Roth

 

[katkats]

Εγώ έκλεψα λίγο και το βρήκα. @soudianos πρέπει να δώσεις και άλλες πληροφορίες