liopyr
Member
- Μηνύματα
- 322
- Likes
- 627
Δε θα έπρεπε να σου προκαλεί έκπληξη αυτό, η ανάλυση που έκανες είναι κατά βάση οικονομική, και, κακά τα ψέμματα, δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις από πολλούς να σου απαντήσουν αν είναι βιώσιμος ο νεοΚευνσιανισμός, όταν ακόμα και πολλοί βραβευμένοι οικονομολόγοι διεθνώς διαφωνούν μεταξύ τους ή έστω κρατούν επιφυλακτικές στάσεις.
Τον κόσμο τον ενδιαφέρουν άλλα πράγματα, λιγότερα σημαντικά ίσως για εσένα μιας και δεν αναφέρθηκες καν σε αυτά.
Το κοινωνικό κόστος, λεπτομέρειες όπως η επιβίωση, η μόρφωση, η περίθαλψη και η αξιοπρέπειά του.
Ο σύριζα κατηγορείται από τους εχθρούς για λαϊκισμό επειδή τοποθέτησε το ζήτημα στην αυτονόητη βάση του, θέτοντας ως αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα το κοινωνικό κράτος, και αν αυτή η συνταγή κοστίσει έξοδο από το ευρώ, ας έχει.
Το γεγονός πως παρουσιάζει προς τα έξω φιλοευρωπαϊκό προφίλ, είναι ξεκάθαρα πολιτική θέση διαπραγμάτευσης, στην ουσία πετάει την καυτή πατάτα στην Ευρώπη κλείνοντάς της το μάτι, "ανέλαβε εσύ το πολιτικό κόστος των κοντόφθαλμων οικονομικών πολιτικών, μη ψάχνεις για μαλάκες εδώ, μας τελειώσανε".
Παρ'όλα αυτά, δεν θεωρώ συνολικά την κριτική που δέχεται κακοπροαίρετη.
Ούτε καν ο Τσίπρας δε θεωρεί κάτι τέτοιο, ο ίδιος δηλώνει πως οφείλει να παρουσιάσει ένα πιο συγκεκριμένο και ώριμο σχέδιο χωρίς συγχρόνως να ξεφύγει από τις αξίες του.
Είναι βέβαιο πως θα κάνει λάθη, αλλά αν μη τι άλλο κινείται στη σωστή κατεύθυνση, και αυτή στη συγκεκριμένη συγκυρία είναι μία, γι'αυτό οφείλει οποιοσδήποτε προοδευτικός άνθρωπος να τον στηρίξει.
Η άλλη άποψη, επικεντρώνεται στους αριθμούς, επιβάλλοντας ένα αόρατο κλίμα τρομοκρατίας που περισσότερο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει, εκμεταλλευόμενη το επίπεδο άγνοιας που έχει η πλειοψηφία του κόσμου στα οικονομικά δεδομένα, παρά να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Προσπερνώντας την όποια δυσπιστία που δικαιολογημένα υπάρχει απέναντι στα κόμματα που υπόσχονται λύση στο πρόβλημα που τα ίδια δημιούργησαν, προσπερνώντας ακόμα και την γελοιότητα των εκπροσώπων τους που δείχνουν να έχουν χαζέψει από τις σφαλιάρες που είχαν συνηθίσει έως τώρα να τρώνε μόνο από το εξωτερικό, διάολε, στο πλάνο τους δε βγαίνουν ούτε οι αριθμοί.
Με τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν, μέσα σε ένα χρόνο κατάφεραν να μειώσουν το ΑΕΠ 7%, μιλάμε για επίδοση πολέμου!
Το λεγόμενο δημόσιο χρέος, αυτός ο μπαμπούλας που πρέπει να μειώσουμε κατάφεραν να το απογειώσουν (πάνω από 150% του ΑΕΠ), και αναγκάστηκαν να πάρουν νέο πακέτο διάσωσης με την προοπτική να ξαναφτάσει στο 120% ..το 2020. (!)
Wait what?
Αυτή η πολιτική που μέσα σε ένα χρόνο κατάφερε να εκτοξεύσει την ανεργία, να μειώσει τα εισοδήματα κατά ~1/4, να φάει ένα κάρο δις από τα ασφαλιστικά ταμεία και τα πανεπιστήμια με το περίφημο "κούρεμα", που προφασιζόταν υπέρογκο δημόσιο τομέα κάνοντας προβλέψεις τυρέμπορα για ενάμιση εκατομμύριο δημόσιους υπαλλήλους και τελικά της βγήκαν οι μισοί στη καταμέτρηση, τολμά να κάνει πλάνα με βάθος 8ετίας!
Νόμπελ σχιζοφρένειας.
Κανείς δε διαφωνεί πως η χώρα πρέπει να ξαναστήσει τον παραγωγικό της ιστό, να μειώσει το έλλειμμά της και σε βάθος χρόνου να παρουσιάσει πλεόνασμα, να χτίσει ανταγωνιστική οικονομία, να καταπολεμήσει την γραφειοκρατία, να εκμεταλλευτεί νέες τεχνολογίες και να εξαλείψει τις παθογένειες του δημόσιου τομέα.
Η διαφωνία είναι στο πώς, με τίνος κόστος, και υπό ποιες συνθήκες είναι δυνατό να συμβεί αυτό.
Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
