• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !

Γαλλία Lα vie en rose a Dordogne...

Traveller

Member
Μηνύματα
3.938
Likes
3.932
Η Suzanne και ο Mike είναι φοβεροί τύποι… γνωρίστηκαν πιτσιρικάδες , παντρεύτηκαν, γύρισαν όλο τον κόσμο και στα γεράματα έφτιαξαν το Ferme de Tayac, τον καλύτερο ξενώνα του Τayac, ενός μικροσκοπικού χωριού δέκα λεπτά ποδαρόδρομο από το κέντρο του Les Eyzies… το μέρος είναι ονειρικό…







ένα παλιό ερειπωμένο μοναστήρι , δίπλα στις γραμμές του τρένου, αναστήθηκε χάρη στους κόπους και τις προσπάθειες αυτού του φανταστικού ζευγαριού με το χαρακτηριστικό Βρετανικό φλεγματικό χιούμορ… το μοναστήρι ανακαινίστηκε σύμφωνα με τις παραδοσιακές επιταγές και το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό…







φτιάχτηκαν πέντε – έξη δωμάτια στον πρώτο όροφο, τα οποία διακοσμήθηκαν με το εκλεπτυσμένο γούστο της πανταχού παρούσας Suzanne, ένα τεράστιο καθιστικό με μια βιβλιοθήκη και τηλεόραση και το υπόλοιπο οίκημα το χαίρεται το ζευγάρι με τα παιδιά και τα εγγόνια του, είναι το σπίτι τους…την είσοδο του βασίλειου της Suzanne φυλάει ένα καλοκάγαθο γέρικο και συνάμα υπέροχα άσχημο μπουλντόκ η Lizzi, το σήμα κατατεθέν του σπιτιού …







ο κήπος είναι γεμάτος λουλούδια, φυτά και τεράστια δένδρα, που τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού αποτελούν όαση δροσιάς … στην απίθανη περίπτωση που βαρεθείς ή κουραστείς από την ομορφιά των γύρω χωριών και θελήσεις να μείνεις μια μέρα στον ξενώνα, μπορείς να αφεθείς στην γλυκιά απόλαυση μιας βουτιάς στην τεράστια πισίνα που βρίσκεται στην άκρη του κτήματος…



το μόνο που μπορεί να χαλάσει την νωχελική ηρεμία της διαμονής σου είναι το φευγαλέο σφύριγμα κάποιου τρένου που περνά μια στο τόσο και οι καμπάνες τις διπλανής εκκλησίας που ηχούν κάθε Κυριακή πρωί… το πρωινό σερβίρεται σε ένα μεγάλο μοναστηριακό τραπέζι κι εκεί θα κάνεις τις πρώτες γνωριμίες με τους συγκατοίκους σου, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα θα είναι Βρετανοί, σαν τους ιδιοκτήτες… η Suzanne με σχολαστική τελειότητα επιτηρεί τον χώρο φροντίζοντας τους καλεσμένους της και ο Mike είναι έτοιμος με ένα αυθόρμητο αστείο να φτιάξει το κέφι και του ποιο απαιτητικού επισκέπτη… καφές, τσάι, γάλα, φρεσκοστημένοι χυμοί , κρουασάν , ντόπια μαρμελάδα, ψωμί , τυριά, αυγά, κέϊκ είναι τα βασικά συστατικά του μπουφέ πρωινού…





και ύστερα έρχεται η ώρα του σχεδιασμού της μέρας… η Suzanne είναι ερωτευμένη με την Dordogne και γνωρίζει τα πάντα για τον τόπο… θα σε συμβουλέψει που θα πας, θα σου σε πει πιο χωριό έχει αγορά σήμερα, τι θα ψωνίσεις, τι θα δεις, που θα φας… αστείρευτη πηγή πληροφοριών που δεν διστάζει ανά πάσα στιγμή να τις μοιραστεί κάνοντας τις διακοπές σου στη Dordogne μοναδικές… όταν οργανώναμε το ταξίδι διαλέξαμε προσεκτικά το στρατηγείο μας με γνώμονα όχι μόνο το επίπεδο του ξενώνα αλλά και την γεωγραφία του τόπου… ζητούσαμε μια βάση επιπέδου η οποία θα βρίσκονταν σε απόσταση βολής από τους ταξιδιωτικούς μας στόχους χωρίς να χρειαστεί να σπαταλήσουμε άσκοπα τον χρόνο μας σε περιττές διαδρομές… το Ferme de Tayac αποδείχθηκε λίρα εκατό… η κοιλάδα του ποταμού ήταν λιγότερο από τέταρτο μακριά, η διαδρομή υπέροχη και τα χωριά μας περίμεναν… με τον οδηγό μας υπό μάλης λοιπόν και τις πολύτιμες σημειώσεις της Suzanne στο χέρι, ξεκινήσαμε την πρώτη μας εξόρμηση στον παράδεισο που ονομάζεται Dordogne…

Χαμένο μέσα στα δάση του Perigord noir,σκάρτο δεκάλεπτο από το Les Eyzies, στην μέση του πουθενά, βρίσκεται το Meyrals… ένα χωριουδάκι μια σταλιά… μια χούφτα σπίτια, μια όμορφη εκκλησιά, πέντε έξη μαγαζάκια και τίποτε άλλο… κι όμως, αυτό το τόσο δα μέρος, χάρη σε μια απλή έξυπνη κίνηση των λιγοστών κατοίκων του, κατάφερε να ξεφύγει από την ασημαντότητα του και να μπει στον τουριστικό χάρτη της Dordogne… από την άνοιξη μέχρι τον Οκτώβρη δεκάδες καλλιτέχνες της περιοχής και όχι μόνο, μαζεύονται και δίνουν ζωή στα μέρη του … χρόνο το χρόνο το χωριό έγινε γνωστό για τις εκδηλώσεις του… πότε μια έκθεση ζωγραφικής, πότε μια παράσταση θεάτρου , ένας χορός, μια συναυλία , μια συζήτηση, η αγορά της Πέμπτης και πάνω απ όλα το φεστιβάλ των σκιάχτρων… όχι δεν αστειεύομαι, η παλιά παράδοση αναβιώνει, το χωριό γεμίζει σκιάχτρα και την τελευταία Κυριακή του Ιούλη το μικρό και ξεχασμένο Mayrals γίνεται πρωταγωνιστής στα καλλιτεχνικά δρώμενα της περιοχής…





Η Limeuil είναι υπέροχη… λέγεται ότι είναι ένα από τα ωραιότερα χωριά της Γαλλίας αλλά αυτό όταν βρίσκεσαι στην Dordogne ακούγεται τόσο κοινότυπο… η συντριπτική πλειοψηφία των χωριών της περιοχής είναι ονειρικά και άνετα ερίζουν για τον τίτλο του ωραιότερου… βρίσκεται στη συμβολή δύο ποταμών, του Dordogne και του Vezere, σκαρφαλώνει στην πλαγιά ενός λόφου και στην κορυφή της δεσπόζει ένα Μεσαιωνικό κάστρο… η εποχή της μεγάλης ακμής της ήταν οι αρχές του 19ου αιώνα χάρη την προνομιακή της θέση δίπλα στη συμβολή των δύο ποταμών… φορτηγίδες γεμάτες ξυλεία, μαλλί, δέρματα, τυρί από τα βάθη της Γαλλίας έκαναν στάση στο δρόμο τους για το λιμάνι του Μπορντό και λίγες μέρες αργότερα επέστρεφαν μεταφέροντας από εκεί μπαχαρικά, ζάχαρη, αποξηραμένα ψάρια, αλάτι… το χωριό ήταν σημαντικότατο διαμετακομιστικό κέντρο, γεμάτο αποθήκες μεταφόρτωσης των προϊόντων, αποβάθρες στο ποταμίσιο λιμάνι του, καπηλιά, καταστήματα και έδρα του πανίσχυρου Οίκου της Ένωσης Λεμβούχων… τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι ιδανικά… η στρατηγική του θέση αποδείχθηκε ευχή και κατάρα… λόγω αυτής γνώρισε αμέτρητες εισβολές, επιδρομές, πολέμους… ανά τους αιώνες Ρωμαίοι , Βίκινγκς, Άγγλοι το πολιόρκησαν, το κατέλαβαν, το λεηλάτησαν… την εποχή του Εκατονταετούς πολέμου έγινε θέρετρο σφοδρών συγκρούσεων όντας σημαντικότατη βάση των Γάλλων… τότε το μέρος οχυρώθηκε, το κάστρο ανακαινίστηκε και το χωριό πήρε την σημερινή χαρακτηριστική μεσαιωνική μορφή του…







Η Place de Port, μπροστά από τo λιμάνι, που κάποτε έσφυζε από ζωή, σήμερα ζωντανεύει μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, χάρη τους πολυάριθμους τουρίστες που περιμένουν καρτερικά στην ουρά τους να νοικιάσουν ένα κανό ή μια βάρκα για να χαρούν τις ομορφιές των ποταμών… από αυτή την πλατεία ξεκινά η ανάβαση προς την άνω πόλη… διαβαίνεις μια τοξωτή πύλη και μεταφέρεσαι στον μεσαίωνα… στενά λιθόστρωτα δρομάκια, σπίτια βαμμένα στο γκρι κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο, μαγαζάκια που πουλάνε κοσμήματα και είδη χειροτεχνίας, μια γοητευτική πλατεία, η υπέροχη εκκλησία του Saint Martin και τέλος στην κορυφή το κάστρο να διαφεντεύει τα πάντα…






σε μια κατηφοριά στο κέντρο του χωριού θα βρείτε το Αu Bon Accueil…



μια τεράστια κληματαριά σκεπάζει την καλόγουστη βεράντα που θα φάτε φτιάχνοντας ένα υπέροχο σκηνικό… η κουζίνα είναι τυπική Γαλλική, δηλαδή υπέροχη… διαλέξτε το κουνέλι με σάλτσα μουστάρδας στη γάστρα και συνοδέψτε το με ένα καλό ντόπιο ροζέ… θα μαγευτείτε και δεν θα δώσετε πάνω από 25? το άτομο… αξίζει…






 

Nedelja

Moderator
Μηνύματα
1.773
Likes
3.159
Ταξίδι-Όνειρο
Whole Africa,Cuba
Πολύ ωραίο οδοιπορικό σε μια περιοχή που ελπίζω κάποτε να επισκεφτώ... Γλαφυρότατη περιγραφή και εικόνες μοναδικές, αλλά αγαπητέ δε μας λυπάστε και ποστάρετε τέτοια ώρα??? Πως πιστεύετε θα νοιώσει ένας φανατικός του κρασιού όταν κάθεται στο γραφείο του με έναν καφέ σκέτο και περνάει και από μπροστά του κουνελάκι μυρωδάτο...???
 

JohnyE

Member
Μηνύματα
200
Likes
225
πολυ ωραιο ταξιδι και περιγραφη σε μια περιοχη που ελειπαν πληροφοριες :)
 

Twinkie

Member
Μηνύματα
1.142
Likes
327
Επόμενο Ταξίδι
Με το νου
Ταξίδι-Όνειρο
Στα πέντε σημεία της Γης
Αυτό αγάπες μου δεν είναι ταξίδι, βουτιά στο παράδεισο είναι.
Ο ξενώνας είναι και μόνο από τις φωτό καταπληκτικός. Μη μιλήσω για τα πιάτα που παρέλασαν από την οθόνη μου....Εύγε
 

Eftichia

Member
Μηνύματα
860
Likes
1.301
Επόμενο Ταξίδι
τοσκανη
Ταξίδι-Όνειρο
καραιβικη
Μα, πόση ομορφιά μπορεί να "χωρέσει" σε αυτή τη χώρα?

Αυτή η ιστορία αποτελεί "πηγή έμπνευσης" για ένα ταξίδι στην περιοχή!!
Είμαι σίγουρη οτι κάποια στιγμή θα το πραγματοποιήσω.

Σε ευχαριστούμε Traveller , για μια ακόμη υπέροχη επιλογή!!!!!
 

NTINA

Member
Μηνύματα
820
Likes
147
Επόμενο Ταξίδι
Άγραφα
Ταξίδι-Όνειρο
Γουατεμάλα
Να συμφωνήσω με την Twinkie ότι αυτό το ταξίδι είναι βουτιά στον παράδεισο
για τους τυχερούς που το έζησαν.
Οι εικόνες από τα χωριουδάκια ...Καταπληκτικές:clap:

Υ.Γ.αυτή η γλυκιά Συνοδός θα πρέπει να γύρισε πίσω σιλφίδα:lol:
 

pattyyy

Member
Μηνύματα
1.565
Likes
1.273
Επόμενο Ταξίδι
χμ...
Ταξίδι-Όνειρο
νότια αφρική
Υπέροχο ταξίδι, μοναδικές εικόνες και εμπειρίες...Ευχαριστούμε που το μοιράζεσαι μαζί μας με αυτόν τον όμορφο τρόπο!
 

Traveller

Member
Μηνύματα
3.938
Likes
3.932
Μια φορά κι ένα καιρό, στα παλιά τα χρόνια, στης Γαλλίας τα μέρη, ήταν ένας βασιλιάς… αυτός ο βασιλιάς ήταν κακότυχος ο φουκαράς, γιατί πρόλαβε και βασίλευσε μονάχα έξη χρόνια, μα πιο άτυχη τελικά αποδείχθηκε η Γαλλία ολάκερη, γιατί μετά τον θάνατό του ξέσπασε πόλεμος μεγάλος, που κράτησε εκατό τόσα χρόνια και πραγματικά την γονάτισε…

Το 1328 ο βασιλιάς της Γαλλίας Κάρολος ο 4ος πρόωρα κι απρόσμενα μας άφησε χρόνους… το δράμα δεν ήταν ότι πέθανε , αυτά συμβαίνουν, αλλά το ότι πέθανε άκληρος… τα αδέλφια του είχαν αποδημήσει σε τόπο χλοερό καιρό πριν και διάδοχος δεν υπήρχε… ο θρόνος της Γαλλίας χήρευε… επειδή όμως η βασιλεία κενά δεν παραδέχεται, ο εξάδελφός του, ο Φίλιππος, αναγκάστηκε να «θυσιαστεί» για το καλό του τόπου, φόρεσε την κορώνα κι έγινε, Φίλιππος ο ΣΤ’ βασιλιάς της Γαλλίας… έλα μου όμως που αυτή την βασιλεία την κολοβή δεν ήθελε να παραδεχθεί με τίποτε κυρ Εδουάρδος ο Γ’, ο Εγγλέζος ο μονάρχης… οι Εγγλέζοι καλόβλεπαν από πάντα την Γαλλία, είχαν ήδη διαφέντεψει πολλά από τα μέρη της και ψάχναν αφορμή να βάλουν κι άλλο πόδι απάνω της… ο Εδουάρδος ο Γ’ λοιπόν, ανίψι εξ αδελφής του μακαρίτη του Καρόλου , εκείνους τους καιρούς τα ξέρετε δα τα μπερδεμένα τα βασιλικά τα σόγια, που οι βασιλιάδες παντρεύονταν μεταξύ τους μπας και χαθεί το γαλάζιο το αίμα τους, απαίτησε το θρόνο και την Γαλλία ολάκερη βασιζόμενος σένα μυστήριο νόμο που ίσχυε στη χώρα, τον Σαλικό κι απέκλειε την διαδοχή σε γυναίκες… ο Εδουάρδος υποστήριζε πως νόμιμος διάδοχος ήταν η μητέρα του, σαν κόρη του πεθαμένου βασιλιά, αλλά επειδή ήταν γυναίκα και δεν μπορούσε να βασιλέψει, σύμφωνα με τον νόμο πάντα, αυτός έπρεπε να είναι ο επόμενος βασιλιάς… ο ήδη εστεμμένος όμως, ο Φίλιππος σιγά μην αφήσει το μέλι από τα χέρια του… και κάπως έτσι ξεκίνησε ο Εκατονταετής πόλεμος…






Αυτός ο πόλεμος λοιπόν, ο Εκατονταετής, που για να είμαστε απόλυτα ακριβείς κράτησε 116 συναπτά έτη, είναι ο μακροβιότερος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας και η σημασία του πολλαπλή… εκτός από την εμφάνιση νέων συστημάτων πολεμικής τακτικής και στρατιωτικού εξοπλισμού, συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης και των δύο αντιμαχόμενων χωρών, αλλά βασικότερα της Γαλλίας. Τότε το βασίλειο της Γαλλίας ήταν µε δεκαπέντε εκατοµμύρια κατοίκους το πιο πυκνοκατοικηµένο κράτος της Ευρώπης. Από την άλλη µεριά, η Αγγλία είχε µόνο τέσσερα εκατοµµύρια. Τη Γαλλία, ωστόσο, την υπεράσπιζε ένας αρχαϊκός στρατός οπλισμένων ιπποτών, οι οποίοι μάχονταν ο καθένας για τον εαυτό του, ενώ από τη μεριά των Άγγλων παρατασσόταν ένας υπερσύχρονος στρατός πειθαρχημένων αστών. Μοιραία ο Γαλλικός στρατός τα πρώτα έτη του πολέμου γνώρισε μια σειρά από οδυνηρές ήττες και μόνο όταν ο λαός απέκτησε εθνική συνείδηση, απαίτησε οι ηγέτες του να είναι κοινωνοί του Γαλλικού πολιτισμού και έλαβαν ενεργά και αυτοβούλως μέρος στον πόλεμο, η πλάστιγγα έγειρε οριστικά προς την Γαλλική μεριά… αναμφίβολα όμως η ηρωικότερη μορφή του πολέμου και αυτή που κυριάρχησε την τελευταία του περίοδο, είναι η Ιωάννα της Λορένης, η περίφημη Jeanne d Arc… ήταν ένα απλό κορίτσι του λαού που στα δεκαεπτά του χρόνια με μόνο όπλο την πίστη της ανέλαβε την ηγεσία των γαλλικών στρατευμάτων και με τη στρατηγική της χάρισε σε αυτά σημαντικές νίκες, που ουσιαστικά έκριναν την έκβαση του πολέμου… τι κι αν οι Άγγλοι κατόρθωσαν να την συλλάβουν, να την κατηγορήσουν για μάγισσα και να την κάψουν τελικά στη πυρά, αυτή έμεινε στην αιωνιότητα σαν εθνική ηρωίδα και η εκκλησία όχι μόνο αποκατέστησε την μνήμη της αλλά αργότερα την ανακήρυξε και αγία…






Αιώνες μετά, στις μέρες μας, ο Luc Besson, μετέφερε τον θρύλο της Jeanne d Arc στην μεγάλη οθόνη…







η ιερή γη της Dordogne αποτέλεσε μονόδρομο για τα γυρίσματα, μια που το σκηνικό της φύσης, των χωριών, των κάστρων παραμένει συγκλονιστικά ίδιο με το τότε… ο μεγάλος όμως πρωταγωνιστής της ταινίας, εκτός της καλλιπύγου Milla Jovovich, είναι το εντυπωσιακό κάστρο του Beynac…







η αυστηρή, λιτή του όψη δεσπόζει του χωριού και κυριαρχεί στη βορινή όχθη του Dordogne… σκαρφαλωμένο σένα τεράστιο ασβεστολιθικό βράχο, έλεγχε τα στενά του ποταμού και προστάτευε το χωριό και την διπλανή κοιλάδα από τους εχθρούς… στο μεγάλο πόλεμο ήταν Γαλλική βάση και βρίσκονταν σχεδόν αντικριστά με το Chateau de Castelnaud ένα εξίσου εντυπωσιακό κάστρο, που βρίσκονταν σε Αγγλικά χέρια… σήμερα και τα δυο άψογα διατηρημένα παραμένουν ακοίμητοι φρουροί της περιοχής και αποτελούν τις κυριότερες τουριστικές ατραξιόν της περιοχής…






Ο στενός δρόμος που χωρίζει το Beynac από το ποτάμι στενάζει κάτω από την αφόρητη κίνηση… αυτοκίνητα κάθε είδους δίνουν μάχη για μια θέση στο parking και δεκάδες κόσμου περιμένει υπομονετικά να νοικιάσει ένα κανό, για να απολαύσει μέσα από το ποτάμι, την θέα του κάστρου που αγκαλιάζει το χωριό… εμείς ορμηνεμένοι, αδιαφορούμε… η φωνή της Suzanne συμβουλεύει…


- Αν παρκάρεις κάτω, το καλντερίμι, που οδηγεί στην καρδιά του κάστρου είναι ανηφορικό και το περπάτημα δύσκολο… άδικος κόπος… η μαγεία του μέρους δεν είναι το χωριό, είναι το κάστρο… αυτό και η θέα αξίζουν… στρίψτε αριστερά και πάρτε την ανηφόρα… παρκάρετε σένα από τα parking της κορυφής και με το πόδι ξεκινήστε να διαβείτε την πάνω πύλη για να φτάσετε στην είσοδο του κάστρου…










Κι έτσι κάναμε… συναντήσαμε το κεντρικό φιδωτό καλντερίμι στα τελειώματά του, γεμάτο μαγαζιά και κόσμο να τα πολιορκεί… προχωρήσαμε… κόσμος υπήρχε αρκετός, αλλά ποιος νοιάζεται… ζούσαμε την υπέρτατη μεσαιωνική ψευδαίσθηση… σπίτια βουτηγμένα στην ώχρα, λιθόστρωτα δρομάκια μα πάνω απ όλα η μαγεία του κάστρου, που βρίσκονταν πια δίπλα μας… δώσαμε το κατιτί μας στην είσοδο, ούτε που θυμάμαι πόσα και η μαγεία συνεχίστηκε… έχοντας μια μια κρυφή αγωνία μπας και βγούνε οι ιππότες και μας βρουν ξαρμάτωτους, ξεκινήσαμε την βόλτα στην τεράστια αυλή, το περπάτημα στους προμαχώνες, την ξενάγηση στις ανακαινισμένες αίθουσες… και τέλος ήρθε η υπέρτατη ανάβαση μέχρι τον πιο ψηλό πύργο… αγνάντεμα… το ποτάμι, το χωριό και το κάστρο… το μαγικό τρίο που σε χαλαρώνει και σε ταξιδεύει… είναι απίστευτο το πόσο γαλήνη και ηρεμία εκπέμπει το μέρος, το ίδιο μέρος που λίγους αιώνες πριν ήταν θέρετρο συνεχόμενων και αιματηρών μαχών… από κάτω μας, σα μυρμήγκια οι τουρίστες με τα αυτοκίνητα, λίγο πιο πέρα, στο ποτάμι, δεκάδες βαρκάκια πηγαινοέρχονται και δίπλα μας οι φοβερές και τρομερές πολεμίστρες…















σπαταλήσαμε πάνω από τρεις ώρες στο Beynac… για το χωριό σχεδόν αδιαφορήσαμε… το κάστρο μας κέρδισε, σ’ αυτό αφεθήκαμε… αν βρεθείτε στα μέρη εκείνα και πρέπει να διαλέξετε ποιό κάστρο θα δείτε, τώρα ξέρετε, μην διστάσετε διόλου…

 

deka

Member
Μηνύματα
471
Likes
347
Επόμενο Ταξίδι
Mama Africa
Ταξίδι-Όνειρο
Περού/Γουατεμάλα/Ν.Πάσχα
Ωραίες οι εξορμήσεις σας! Όσο για την αφήγηση και τις φωτογραφίες, μας μεταφέρουν όμορφα στη γη της Dordogne και είναι σα να περπάτησα κι εγώ στα στενά μεσαιωνικά δρομάκια, να θαύμασα τη θέα από το κάστρο, να δοκίμασα τις νοστιμές της περιοχής και να χάρηκα τον ξενώνα της Suzanne και του Mike!
 

Εκπομπές Travelstories

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.622
Μηνύματα
904.329
Μέλη
39.361
Νεότερο μέλος
stavros88

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom