Ισλανδία H Iσλανδία, ένα campervan και η αφήγηση μιας saga…

[KonstantinosAlyona]

Πρωί πρωί, το καλύτερο ξεκίνημα της πιο άνοστης άδειας που έχω πάρει ποτέ από τη δουλειά. (αναγκαστικά, για να μη χαθεί η άδεια, ενώ δεν μπορώ να πά ω ούτε για σκι να πούμε. )
Αναμένω τη συνέχεια

 

[Sassenach77]

13 Ιουλίου 2019 (part 1) – Godafoss, Hverir, The dream of Askja, Modhrudalur

Το πρωινό στο κάμπινγκ του Godafoss ήταν μία από τα ίδια. Πλυθήκαμε με φρέσκο παγωμένο ισλανδικό νεράκι, φάγαμε το πρωινό μας στο camper, φτιάξαμε τα τσάγια μας και τους καφέδες μας για το δρόμο, δεν βρήκαμε για άλλη μία φορά κανέναν για να πληρώσουμε τη διαμονή μας εκεί, ούτε ήρθε να μας ενοχλήσει κάποιος γι αυτό….και τελικά μετακινηθήκαμε λίγα μέτρα πιο πέρα, στο πάρκινγκ του Godafoss, γιατί είχε έρθει η ώρα να τον δούμε επιτέλους!

Godafoss
Πήραμε το μονοπάτι που οδηγεί από το πάρκινγκ στον καταρράκτη, αλλά από την αριστερή όχθη του Skjálfandafljót.Περπατώντας κατά μήκος του ποταμού βλέπαμε τα ανοιχτοπράσινα νερά του και ακούγαμε τον ήχο της πτώσης του νερού, χωρίς να βλέπουμε στην αρχή κάτι. Ήταν νωρίς αλλά είχε λίγο κόσμο.

Ο καταρράκτης Goðafoss θεωρείται ένας από τους πιο εντυπωσιακούς καταρράκτες στην Ισλανδία. Το νερό του ποταμού Skjálfandafljót πέφτει από ύψος 12μ. και το πλάτος του είναι 30μ. Εμένα δεν με εντυπωσίασε…ειδικά μετά τον Dettifoss και τον Aldeyjarfoss! Μου φάνηκε λίγος μπροστά τους, γιατί δεν έβλεπα την επιβλητικότητα του πρώτου, ούτε τους υπέροχους ηφαιστειογενείς σχηματισμούς του δεύτερου…Τον αποκαλέσαμε και εγώ και αδερφός μου "Νιαγάρα της Ισλανδίας", στο πολύ πιο μικρό του βέβαια….

Ο καταρράκτης όμως έχει μία ιστορία! Κατά το έτος 1000 μ.Χ. ο Þorgeir Ljósvetningagoði, που ήταν νομικός επίτροπος στο Alþingi, το εθνικό κοινοβούλιο της Ισλανδίας, και ιερέας της παλιάς Νορβηγικής θρησκείας (ένας gothi δηλαδή), αποφάσισε υπέρ του εκχριστιανισμού της χώρας. Βασικός στόχος του ήταν να αποτραπούν οι καταστροφικές εμφύλιες συγκρούσεις…Ο ίδιος έγινε Χριστιανός και λέγεται ότι επιστρέφοντας στο αγρόκτημά του Ljósavatn, έριξε τα αγάλματα των θεών του σε έναν κοντινό καταρράκτη. Ο καταρράκτης ήταν αυτός που είχαμε μπροστά μας εκείνη τη στιγμή και έτσι πήρε το όνομα "καταρράκτης των θεών", δηλαδή στα ισλανδικά Godafoss…

Υπάρχει μονοπάτι και από την αριστερή όχθη του ποταμού, περνώντας από τη γέφυρα απέναντι. Περπατώντας σε αυτό κάποιος μπορεί να φτάσει ψηλά, στο χείλος του καταρράκτη για να τον δει από ψηλά. Εμείς δεν πήγαμε από την άλλη όχθη…είχαμε άλλες βλέψεις!

Reykjahlíð
Πήραμε τον ring road με κατεύθυνση ανατολικά. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και βλέπαμε γύρω μας λιβάδια λάβας, ηφαιστειογενή βουνά, τη λίμνη Myvatn στα δεξιά μας και πέρα στο βάθος αυτό που είχα καημό να δω από όσο πιο κοντά μπορούσα…το Herðubreið!

Θέλαμε να βάλουμε καύσιμα και να γεμίσουμε το ντεπόζιτο του νιπτήρα μας. Πρώτη στάση για σήμερα το Reykjahlíð

Αφού βάλαμε καύσιμα, πήγα μέσα στο πρατήριο για να πάρω νέες κάρτες καυσίμων να έχουμε μαζί μας. Όση ώρα ήμουν μέσα ο αδερφός μου φωτογράφιζε ένα πουλί που είχε θρονιαστεί στην οροφή του camper μας…

Hverir
Αποχαιρετώντας τη λίμνη Myvatn συνεχίσαμε, καθώς δεν θα την ξαναβλέπαμε, ανεβήκαμε το χρωματιστό βουνό Namafjall για να καταλήξουμε στους πρόποδες του, στο Hverir.

Ένα συνονθύλευμα "κρατήρων" με λάσπη να βράζει μέσα τους, κρυστάλλους θείου με πολλά διαφορετικά χρώματα, δύσοσμα αέρια, που κάνουν αποπνικτική την ατμόσφαιρα τριγύρω και "φυσικές χύτρες’, συνθέτουν το σκηνικό της κόλασης επι γής!….

Υπάρχει μονοπάτι για να περπατήσεις γύρω από τους "κρατήρες" και απαγορεύεται να βγεις έξω από αυτό για ευνόητους λόγους….επίσης, οι αναθυμιάσεις μπορεί να είναι επιβλαβείς, οπότε καλό είναι να μην εισπνέονται. Το νερό και τα αέρια που περιέχονται εδώ γενικά είναι πολύ όξινα και μετατρέπουν το γύρω έδαφος σε πηλό και λάσπη!

Η περιοχή αλλάζει συνεχώς, καθώς οι παλιοί "κρατήρες" λάσπης στεγνώνουν και εξαφανίζονται ενώ δημιουργούνται νέοι. Ο ατμοί που βγαίνουν, με πίεση πολλές φορές, δίνουν την εντύπωση ότι η γη βρυχάται με δύσοσμη ανάσα….

Το καλό με αυτό το μέρος είναι ότι οι επισκέπτες μπορεί να είναι αρκετοί, αλλά δεν μένουν για πολύ, ούτε περπατάν όλοι ανάμεσα στους κρατήρες! Οπότε με ένα βρεγμένο μαντήλι στο πρόσωπο φέρνεις βόλτα όλη τη περιοχή με την ησυχία σου…Το μονοπάτι συνεχίζει μέχρι ψηλά στο βουνό. Δεν ανεβήκαμε γιατί αυτό που είδαμε στους πρόποδες ήταν υπεραρκετό!

Στο δρόμο για Askja_F88
Η σημερινή μέρα ήταν αφιερωμένη στην ενδοχώρα. Είχαμε σκοπό να πάμε στην Askja. Για να ακριβολογήσω εγώ είχα την τρελή καούρα να πάω γιατί ο αδερφός μου δεν είχε "συνεισφέρει" στο πρόγραμμα, οπότε δεν ήξερε τι πάμε να δούμε. Απλά θα έβλεπε έναν κρατήρα, αυτό ήξερε….Ώρες ωρες θα ήθελα και εγώ να έχω την χαρά της έκπληξης που έχει ο αδερφός μου για το κάθετι που βλέπει, αλλά ο σχεδιασμός του προγράμματος μου αρέσει περισσότερο…Συνεχίσαμε, λοιπόν, στον ring road και μόλις συναντήσαμε τον F88 στρίψαμε δεξιά.

Η Askja είναι μια μεγάλη καλντέρα στα κεντρικά Highlands της Ισλανδίας, βόρεια του παγετώνα Vatnajökull. Το ηφαίστειο αυτό είναι γνωστό για τις μεγάλες εκρήξεις του, αλλά και γιατί έχει αποτελέσει χώρο εκπαίδευσης για τους αστροναύτες του Απόλλωνα, λόγω των σεληνιακών τοπίων.

Το ηφαίστειο της Askja έγινε γνωστό όταν το 1875 εξερράγη και η δηλητηριώδη τέφρα του κάλυψε τα ανατολικά φιόρδ και έφτασε μέχρι τη Πολωνία…. Η επίδραση στους ντόπιους ήταν μεγάλη, καθώς τα ζώα και οι καλλιέργειες καταστράφηκαν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Πολλές πόλεις στις ανατολικές ακτές της βόρειας αμερικάνικης ηπείρου είναι απόγονοι Ισλανδών, όπως η καναδική πόλη Gimli.
Αυτό όμως δεν ήταν το πρώτο γνωστό της "ξέσπασμα"….Πριν από 11.000 χρόνια εξερράγη πάλι και η τέφρα της έκρηξης έφτασε μέχρι τη Ρουμανία! Η τελευταία έκρηξη που σημειώθηκε ήταν το 1961, αλλά δεν ήταν μεγάλη. Τα τελευταία χρόνια έχει δώσει κάποιες ενδείξεις, όπως το 2010 και το 2012 όταν η επιφάνεια της λίμνης που υπάρχει στη καλντέρα δεν πάγωσε….

Το υψηλότερο σημείο των βουνών που σχηματίζουν τη καλντέρα είναι 1.510μ. και θεωρείται εξαιρετικά ψηλό για τα ισλανδικά δεδομένα. Η καλντέρα φιλοξενεί μία από τις πιο βαθιές λίμνες της χώρας, τη Öskjuvatn. Βρίσκεται περίπου 50 μέτρα κάτω από το χείλος της καλντέρας και έχει βάθος 220μ. Αυτή η λίμνη σχηματίστηκε μετά την έκρηξη του 1875 και καλύπτει έκταση δώδεκα τετραγωνικών χιλιομέτρων. Είναι παγωμένη το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και όταν αυτό δεν συμβαίνει, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, είναι ανησυχητικό σημάδι πιθανής έκρηξης.

Καθώς οδηγούσα σκεφτόμουν πως θα είναι τα ποτάμια, αν θα μπορέσουμε να τα περάσουμε κτλ. Όταν φτάσαμε στο πρώτο ποτάμι, σταματήσαμε και κατεβήκαμε να το ελέγξουμε. Στο σημείο που φτάνει ο δρόμος στο ποτάμι, υπήρχε μία πινακίδα στην όχθη πεσμένη και τσαλαπατημένη, που έλεγε ότι επιτρέπεται η διέλευση μόνο ψηλών 4χ4 οχημάτων. Το ποτάμι μπορούσαμε να το περάσουμε μόνο από εκείνο το σημείο, που κατέληγε ο δρόμος που είχαμε έρθει, γιατί το υπόλοιπο της όχθης ήταν υπερυψωμένο....

Παρατηρήσαμε το ποτάμι και σε μεγάλο μέρος του η επιφάνεια ήταν επίπεδη, χωρίς σκαμπανεβάσματα, δηλαδή το νερό δεν έβρισκε αντίσταση και δεν κυμάτιζε η επιφάνεια του καθόλου…δεν ήταν καλό αυτό! Αυτό σημαίνει ότι, είτε είναι βαθύ και η αντίσταση του βυθού δεν φτάνει στην επιφάνεια του ποταμού, είτε η ροή του είναι χαμηλή και το νερό λιμνάζει. Επίσης το πλάτος του ποταμού ήταν αρκετά μεγάλο, που σημαίνει ότι έπρεπε να διανύσουμε αρκετά μέτρα μέσα στο νερό για να φτάσουμε στην απέναντι όχθη…. Ούτε αυτό ήταν καλό!
Δυστυχώς το έδαφος τριγύρω ήταν πετρώδες χωρίς ίχνος ξύλου για να βρω ένα ελαφρύ ξυλάκι να πετάξω στο ποτάμι και να δω τι ροή έχει. Τα μόνα ελαφριά πράγματα που είχα ήταν πλαστικά και δεν υπήρχε περίπτωση να τα πετάξω μέσα στο ποτάμι! Το επόμενο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να μπούμε μέσα…και αυτό κάναμε.

Βγάζει παπούτσια και ρούχα ο bro, παίρνει το ένα μπαστούνι πεζοπορίας και μπαίνει…πάγωσε!!!! Την παραπάνω φώτο την έχω καμουφλάρει λίγο γιατί δεν έχω φώτο του σημείου αυτού χωρίς εμάς μέσα. Στο πιο βαθύ σημείο που έφτασε, γιατί δεν πήγε μέχρι απέναντι, το νερό του έφτανε μέχρι το γόνατο, δηλαδή ήταν πάνω από 40εκ….μου λέει δεν περνάμε! Ήταν σαν να μου έλεγε ότι το ταξίδι τελειώνει εδώ….κάπως έτσι μου ακούστηκε! Όση ώρα ήμασταν εκεί πέρασαν κανα 10αριά οχήματα και κάθε φορά που περνούσε ένα, εμείς κοιτούσαμε μέχρι που φτάνει το νερό στις ρόδες τους. Τελικά το πήρα απόφαση ότι Askja…γιοκ!

Στο γυρισμό είχα πιεί το αμίλητο νερό και είχα κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα. Κοιτούσα το Herðubreið από μακριά και μου ερχόταν να βάλω τα κλάματα…...

Modhrudalur
Μόλις φτάσαμε πίσω στον ring road κατευθυνθήκαμε νοτιοανατολικά. Θα πηγαίναμε στο χώρο διαμονής της σημερινής μέρας αν όλα πήγαιναν όπως θα ήθελα…δηλαδή στο Modhrudalur. Βγήκαμε πάλι από τον κεντρικό στρίβοντας δεξιά σε χωματόδρομο. Θα τρώγαμε εκεί και θα έβγαζα από το ντουλάπι το plan B που είχα για τη σημερινή μέρα, γιατί γνώριζα οτι δεν ήταν εύκολο να περάσουμε τα ποτάμια της Askja με το όχημα που είχαμε και είχα και δεύτερο πρόγραμμα για σήμερα…

Το Möðrudalur είναι μία φάρμα στην βορειο-ανατολική Ισλανδία και το ψηλότερο κατοικημένο μέρος της χώρας, στα 469μ. Είχα γελάσει με αυτό όταν προετοίμαζα το ταξίδι, γιατί τα 469μ. δεν τα λες και μεγάλο υψόμετρο, αλλά για την Ισλανδία είναι….Στη φάρμα υπάρχει εκκλησία, χώρος κάμπινγκ, καύσιμα και εκεί στοχεύαμε για ύπνο σήμερα, αλλά αρκεστήκαμε στο φαγητό μόνο.

Για να πνίξω τη πίκρα μου που δεν είδα τη Askja το έριξα στο μαγείρεμα. Εκείνη την ώρα άρχισε να βρέχει και υπό τον ήχο της βροχής χαλάρωσα, έδιωξα τη στεναχώρια μου και έκανα όμορφες και ήρεμες σκέψεις. Φάγαμε συζητώντας για το πώς θα κινηθούμε, πλύναμε πιατικό και μετά κάναμε μια μικρή βόλτα στη φάρμα, καθώς η βροχή είχε κοπάσει.

Συνεχίζεται....

 

[Borealis]

Θυμάμαι πόσο πολύ με ταλαιπώρησε αυτή η χώρα όταν παίζαμε το ''που είναι'' και με πιάνει ρίγος,
για χάρη της Μπιορκ και την προσπάθεια να καταλάβω την αγάπη σου για αυτή την χώρα συνεχίζω να διαβάζω σιγά σιγά. Καταπληκτικές φωτογραφίες, καταπληκτικό κείμενο, για μια χώρα που δεν θέλει να μου πει τίποτα.

 

[KonstantinosAlyona]

Βλέποντας και το αυτοκίνητο που νοικιάσατε, καλύτερα που δεν δοκιμάσατε να περάσετε το ποτάμι, όσο στενάχωρο κι αν ήταν (που ήταν, θυμάμαι όταν μου έστελνες σχέδια, ότι έιχες καψουρευτεί αυτό τον παλιοκρατήρα στη μέση του πουθενά...). Κάθε εμπόδιο για καλό, ελπίζω, και χαρήκατε άλλες εικόνες.
Παρεμπιπτόντως, μόλις συνέλαβα και πάλι τον εαυτό μου να μαρκάρει κι άλλα μέρη, βάσει της ιστορίας σου.
Να βάλουμε μισά - μισά για ένα μεγάλο κάμπερ, τελικά;;

 

[Sassenach77]

για χάρη της Μπιορκ

Πολύ τη πάω αυτή τη γυναίκα και αυτό δεν έχει να κάνει με την χώρα καταγωγής της!

προσπάθεια να καταλάβω την αγάπη σου για αυτή την χώρα συνεχίζω να διαβάζω σιγά σιγά.

Ας φτάσουμε στο τέλος πρώτα Πάντως κατανοώ απόλυτα οτι σε πολλούς δεν αρέσει η χώρα. Τους φαίνεται μονότονη, "επίπεδη", οτι δεν έχει ιστορία (εσύ το είπες) και οτι δεν έχει φύση....Για μένα έχει ιστορία! Υπάρχει χώρα που δεν έχει καθόλου ιστορία, ήθη, έθιμα κτλ; Οι σάγκες είναι γραμμένες σε αρχαία κέλτικη γλώσσα....! Όσο για το αν έχει φύση ή όχι, τι να πω;...για μένα παραέχει! Αλλά όπως είπα σεβαστές οι απόψεις και τα γούστα!

ΥΓ. Το οτι την διαβάζεις με κάνει και ανησυχώ...δεν είναι νορμάλ για σένα αυτό (πλάκα κάνω). Σε ευχαριστώ πάντως!

 

[Earth Citizen]

Να βάλουμε μισά - μισά για ένα μεγάλο κάμπερ, τελικά;;

Να πάρουμε ένα ακόμα πιο μεγάλο και να βάλω το 1/3;

 

[Earth Citizen]

Τους φαίνεται μονότονη, "επίπεδη", οτι δεν έχει ιστορία (εσύ το είπες) και οτι δεν έχει φύση....

Τι διαβάζω Χριστούλη μου...θα φάω τις μπούκλες μου!!!

 

[KonstantinosAlyona]

Να πάρουμε ένα ακόμα πιο μεγάλο και να βάλω το 1/3;

Αυτό ήταν τις προάλλες στο Ρέθυμνο, χωράμε; Αν όχι, βάζουμε και δύο οροφοσκηνές από πάνω.

 

[Sassenach77]

Βλέποντας και το αυτοκίνητο που νοικιάσατε, καλύτερα που δεν δοκιμάσατε να περάσετε το ποτάμι, όσο στενάχωρο κι αν ήταν (που ήταν, θυμάμαι όταν μου έστελνες σχέδια, ότι έιχες καψουρευτεί αυτό τον παλιοκρατήρα στη μέση του πουθενά...). Κάθε εμπόδιο για καλό, ελπίζω, και χαρήκατε άλλες εικόνες.
Παρεμπιπτόντως, μόλις συνέλαβα και πάλι τον εαυτό μου να μαρκάρει κι άλλα μέρη, βάσει της ιστορίας σου.
Να βάλουμε μισά - μισά για ένα μεγάλο κάμπερ, τελικά;;

Όταν γυρίζαμε με ρώτησε ο αδερφός μου αν θα το περνούσα το ποτάμι αν ήμουν μόνη μου στο ταξίδι και του απάντησα ναι....φαντάσου! Ευτυχώς υπάρχει και κάποιος συνετός στην οικογένεια!

Όχι μόνο χαρήκαμε άλλες εικόνες, αλλά ξέχασα πολύ σύντομα τη πίκρα μου και οι συγκινήσεις ήταν μπόλικες!

Έχω μαρκαρισμένη όλη τη χώρα, τι μου λές τώρα;;; Εμείς οι δυο μαζί στην Ισλανδία;;; Θα εκραγεί σίγουρα κάποιο ηφαίστειο

 

[Sassenach77]

Αυτό ήταν τις προάλλες στο Ρέθυμνο, χωράμε; Αν όχι, βάζουμε και δύο οροφοσκηνές από πάνω.
View attachment 337679

ε αυτό μάλιστα ούτε να τσεκάρεις ποτάμια, ούτε καν να το σκέφτεσαι....απλά τα διασχίζεις!!!

 

[Earth Citizen]

Αυτό ήταν τις προάλλες στο Ρέθυμνο, χωράμε; Αν όχι, βάζουμε και δύο οροφοσκηνές από πάνω.
View attachment 337679

Μια χαρά, εγώ κοιμάμαι κ στο πάτωμα άμα λάχει.

 

[KonstantinosAlyona]

Μια χαρά, εγώ κοιμάμαι κ στο πάτωμα άμα λάχει.

Κι εγώ στο κάθισμα του οδηγού, μισοδιπλωμένος. Το έκανα 4 νύχτες σε ένα Peugeot 108, ετούτο εδώ είναι μεγαλείο.