Σουδάν “Πάμε για ύπνο Κατερίνα, πάμε ν’αλλάξουμε ζωή....” (by hydronetta & isabelle)

[isabelle]

... χωρίς τη μάζα των τουριστών, να δίνει πάντα άλλη εικόνα και αίσθηση σε αυτό που είδατε.....

Μόλις ακούμπησες τον πλέον καθοριστικό για μένα παράγοντα στην επιλογή προορισμού.

 

[KonstantinosAlyona]

Και δεν διέθετε τηλεφακό, όχι επειδή δεν έχει ο καημενούλης λεφτά για ν’ αγοράσει, αλλά επειδή είναι ένας φρικτός τεμπέλαρος και βαρέθηκε να πάρει μαζί του στο ταξίδι τον τηλεφακό που ήδη κατέχει. Τον άφησε συνειδητά στο σπίτι. Έτσι ακριβώς όπως σας τα γράφω.

Δε λες αλήθεια, ε;; Δε γίνεται... Θα βάλω τα κλάμματα.
Και προσφέρομαι να κουβαλάω όλους τους φακούς και τα φωτογραφικά σύνεργα για να έρθω μαζί σας, το έκανα εξάλλου στους Εγκρεμνούς της Λευκάδας, βοηθώντας τον υπό κατάρρευση φωτογράφο μας στο ανέβασμα καταμεσήμερο, με τις μπαταρίες και όλα τα μαραφέτια.
Αλλά και πάλι, κόψε βάρος από τα παπούτσια, όχι από τα φωτογραφικά είδη!
Τώρα που το σκέφτομαι ξανά, μήπως σας εκμεταλλεύτηκε, κι απόλαυσε τα οφέλη του δικού σας τηλεφακού, ενόσω αυτός απολάμβανε το ρημαδοτσίγαρο;;

 

[isabelle]

Δε λες αλήθεια, ε;; Δε γίνεται... Θα βάλω τα κλάμματα.
Και προσφέρομαι να κουβαλάω όλους τους φακούς και τα φωτογραφικά σύνεργα για να έρθω μαζί σας, το έκανα εξάλλου στους Εγκρεμνούς της Λευκάδας, βοηθώντας τον υπό κατάρρευση φωτογράφο μας στο ανέβασμα καταμεσήμερο, με τις μπαταρίες και όλα τα μαραφέτια.

Ούτε να το σκέφτεσαι. Έτσι και διαβάσει ο αρχιτεμπέλαρος την προσφορά σου, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ζητήσει να κουβαλήσεις και τον ίδιο στην πλάτη. Για ποιον νομίζεις ότι βγήκε η παροιμία "δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι";

Τώρα που το σκέφτομαι ξανά, μήπως σας εκμεταλλεύτηκε, κι απόλαυσε τα οφέλη του δικού σας τηλεφακού, ενόσω αυτός απολάμβανε το ρημαδοτσίγαρο;;

Α γεια σου! Αρχίζεις και μπαίνεις στο νόημα των γουρουνίσιων δολοπλοκιών.

 

[hydronetta]

Δε λες αλήθεια, ε;; Δε γίνεται... Θα βάλω τα κλάμματα.
Και προσφέρομαι να κουβαλάω όλους τους φακούς και τα φωτογραφικά σύνεργα για να έρθω μαζί σας, το έκανα εξάλλου στους Εγκρεμνούς της Λευκάδας, βοηθώντας τον υπό κατάρρευση φωτογράφο μας στο ανέβασμα καταμεσήμερο, με τις μπαταρίες και όλα τα μαραφέτια.
Αλλά και πάλι, κόψε βάρος από τα παπούτσια, όχι από τα φωτογραφικά είδη!
Τώρα που το σκέφτομαι ξανά, μήπως σας εκμεταλλεύτηκε, κι απόλαυσε τα οφέλη του δικού σας τηλεφακού, ενόσω αυτός απολάμβανε το ρημαδοτσίγαρο;;

Δείχνω την μακροθυμία μου, παρά τις βαρύτατες και ανυπόστατες βολές που δέχομαι από την συνταξιδιώτισσα (παρότι θα έπρεπε να με λιβανίζει που κοσμώ με την εξαίσια κορμοστασιά μου ακόμα και φωτογραφικά πλάνα).
Τώρα ας όψεται η ασυμβατότητα Nikon Canon γιατί ικανό με είχα να ζητιανεύω τηλεφακό.
Αν προσφέρεσαι, δεκτό το αίτημα . Να σου φέρω να κουβαλήσεις και φακούς, τριπόδια, μονοπόδια, ένα λαπτοπ για να τις βλέπουμε τα βραδια κι ένα σώμα μηχανής καβάντζα με άλλους αντίστοιχους φακούς. Ολοκληρωμένα πράγματα όχι ημίμετρα. Να μην έχεις παράπονο.
Τι τζάμπα έκανες "προπόνηση" στην Καμτσάτκα ; Για να μην ξεχνιόμαστε και βγαίνουμε εκτός φόρμας!!!
Και για να καταλήξω θα εκραγώ κι εγώ: ΚΑΛΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ;;;; Στο τσακ γλίτωσα το εγκεφαλικό. Κοκκίνισα, άρχισε να σφυρίζει το κεφάλι μου και να βλέπω πράσινες κίτρινες μπλε πεταλούδες. Τέτοια επίδραση έχει το άκουσμα και μόνο!
Είπαμε Ρωσία και μόνο Ρωσία συντρόφια!!! (νομίζω το έχω γράψει ότι το κυριλλικό αλφάβητο έχει οργασμική επίδραση στον οργανισμό μου)

 

[isabelle]

Τώρα ας όψεται η ασυμβατότητα Nikon Canon γιατί ικανό με είχα να ζητιανεύω τηλεφακό.

Εμ, γιατί νομίζεις ότι έχω Canon

(νομίζω το έχω γράψει ότι το κυριλλικό αλφάβητο έχει οργασμική επίδραση στον οργανισμό μου)

Να, κάτι τέτοια λες, τα ξεχνάω όλα κι έτοιμη είμαι να την πατήσω και να ταξιδέψω ξανά μαζί σου

 

[hydronetta]

Να, κάτι τέτοια λες, τα ξεχνάω όλα κι έτοιμη είμαι να την πατήσω και να ταξιδέψω ξανά μαζί σου

 

[isabelle]

5η μ. Υ. μέρα

Ας το πούμε κι αυτό: To να ταξιδεύει κανείς παρέα μ ‘ ένα (καλλιεργημένο) γουρούνι παρουσιάζει και κάποια ελάχιστα μεν, πλην όμως όχι αμελητέα, πλεονεκτήματα. Όπως για παράδειγμα το ότι με γλιτώνει από την βαρετή υποχρέωση να σας μεταφέρω στοιχεία για τους αρχαιολογικούς χώρους που επισκεπτόμαστε. Κοινώς έχει πάρει πάνω του την ιστορική λάντζα. Ε, δεν το λες και λίγο!

Καλά, για την Kawa δεν είναι δα ότι σκοτώθηκε να σας δώσει πληροφορίες, αλλά και τι να πει ο δόλιος, οι φωτογραφίες που επιμελέστατα έβγαλε μιλάμε από μόνες τους για την έλλειψη ενδιαφέροντος του χώρου. Προσωπικά, το καλύτερο που βρήκα να φωτογραφήσω εκεί ήταν … μια σαύρα

Από την άλλη, σε ό,τι αφορά την Kerma και την Deffufa χοντρικά σας τα είπε, οπότε να συμπληρώσω μονάχα τα εξής:

Το βασίλειο της Kerma δεν είναι μόνο το αρχαιότερο που αναπτύχτηκε στον χώρο του σημερινού Σουδάν αλλά έχουν πλέον βρεθεί σημαντικές αρχαιολογικές ενδείξεις ότι υπήρξε τόσο ισχυρό που κατά τον 16ο π.Χ. αιώνα παραλίγο να κατακτήσει την Αίγυπτο! Η χώρα των Φαραώ διένυε τότε την αποκαλούμενη "μεταβατική" (διάβαζε ψιλοχαώδη) φάση ανάμεσα στο Μεσαίο και το Νέο Βασίλειο και μόνο στα χάι της δεν ήταν. Αφού τέλος πάντων γλίτωσε από τα χειρότερα, όταν τελικά εδραιώθηκε το Νέο Βασίλειο, οι Αιγύπτιοι επιτέθηκαν με τη σειρά τους στην γείτονα, κατέστρεψαν την Kerma και επέκτειναν την κυριαρχία τους βαθιά μέσα στην χώρα του Kush μέχρι τον Τέταρτο Καταρράκτη του Νείλου. Διόλου τυχαία οι αρχαιολόγοι περιγράφουν Αιγύπτιους και Κουσίτες ως «εχθρικά αδέρφια», λόγω των πάμπολλων κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών αλλά και της ασταμάτητης μεταξύ τους διαπάλης.

Πάμε Kerma λοιπόν!

Την σύγχρονη εννοώ. «Σύγχρονη», τρόπος του λέγειν δηλαδή… Ένα απλωμένο χωριό είναι η Kerma, με το γνωστό σουδανικό μπάχαλο, όπου θα σταθούμε "για να πιούμε ένα τσαγάκι" κατά την υδρονέττια ρήση. Και όπου δεν άφησε ο αθεόφοβος, άνθρωπο για άνθρωπο, γαϊδουρι για γαϊδουρι (με ή χωρίς κάρο) να περάσει αφωτογράφητο από μπροστά μας. Κατόπιν αυτών, τι περιμένετε δηλαδή παραπάνω από μένα; Πορτραίτα με τηλεφακό, τι άλλο;

Deffufa

Μετά την παράδοξη αρχαία Dongola, η Deffufa ήταν η δεύτερη μεγάλη αρχαιολογική έκπληξη αυτού του ταξιδιού. Όπου ως έκπληξη εκλαμβάνεται το μη αναμενόμενο. Ή μάλλον καλύτερα το απολύτως ανάδελφο. Ένας αρχαιολογικός χώρος που δεν μοιάζει με κανέναν. Που δεν παραπέμπει, ούτε αμυδρά, σε κάτι που έχω ξαναδεί αλλού.

Ακόμα και η είσοδος είναι αξιοπρόσεκτη

Ώσπου, αποκάλυψη τώρα!

Ένα αλλόκοτο κεντρικό γλυπτό που σμίλεψαν η βροχή, οι αέρηδες και τα χρόνια και λιώνει αργά μέσα στον εαυτό του.

Με σκαλοπάτια ειδικά διαμορφωμένα για να υποδεχτούν την υδρονέττια ανάβαση

Προνομιακή θέα από ψηλά

Και τα θεμέλια των πέριξ κτισμάτων να χαράσσουν στο έδαφος γιγάντιες μακέτες

Tumbus

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα φτάνουμε επιτέλους στο Tumbus που αποτελούσε διακαώς και κρυφίως το ανομολόγητο αντικείμενο του πόθου μου. Για την ακρίβεια όχι το ίδιο το Tumbus (σιγά μην το ήξερα κι από χθες!) όσο η προσδοκία μου για μια χορταστική βόλτα σε νουβιακό χωριό. Θα μου πείτε «σιγά το δύσκολο», και όμως να που τόσες μέρες δεν είχε παρουσιαστεί ακόμα η ευκαιρία. Από την Karima κι όλας είχε ξεκινήσει το απωθημένο, που μέρα με τη μέρα φούντωνε καθώς συνέχεια περνούσαμε δίπλα ή και μέσα από χωριά και συνοικίες με εξαίσια πλινθόκτιστα διακοσμημένα με έντονα χρώματα χωρίς ωστόσο να σταματάμε ποτέ, καθότι πάντα καθ’ οδόν για κάπου αλλού. Ε, να μην σκυλιάσει η φωτογράφα μέσα μου;

Να λοιπόν που είχε φτάσει η ώρα να αποζημιωθώ. Ή μάλλον έτσι νόμιζα καθώς – ναι, σωστά καταλάβατε – μ’ έναν hydronetta παρέα, μαύρο γουρούνι που μ’ έφαγε… Όπου χρωματιστή διακόσμηση, όπου grandiose μεταλλική πόρτα, όπου μυξωμένο παιδάκι, τσουπ φάτσα κάρτα με την Nikon να μου αρπάζει τα θέματα μέσα από τα χέρια. Μια ματιά στην ανάρτησή του αρκεί εξάλλου για να πιστοποιήσει το αληθές του λόγου μου.

Εκείνο που ευτυχώς στάθηκε όπλο και σύμμαχός μου (εκτός εννοείται του γνωστού τηλεφακού) και μου επέτρεψε να βγάλω κι εγώ η καημένη μερικές φωτό, είναι μια σπάνια υδρονέττια ιδιότητα, εντελώς αναπάντεχη καθότι σε πλήρη αντιδιαστολή προς την χοιρινή του φύση, και που πρόκειται να σας αποκαλύψω σήμερα: Το γουρούνι, αν και γουρούνι, είναι εξόχως ευγενικό και συνεσταλμένο!

Μην μπερδευτείτε: δεν εννοώ ευγενικό προς τον Ζυρ κι εμένα, που κατ’ ομολογία του μας χρησιμοποιεί αποκλειστικά στην υλοποίηση βρομερών ταξιδιωτικών σχεδίων σε τόπους άγνωστους, σκοτεινούς και μπιχλώδεις. Εκεί το γουρουνίσιο θράσος περισσεύει. Ούτε μια ευπρεπή χώρα δεν έχει προτείνει να εγγράψουμε στον κοινό ταξιδιωτικό μας βίο. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Ωστόσο, σε ο,τι αφορά την συμπεριφορά του προς τους γηγενείς των εν λόγω πολύπαθων τόπων, α, εκεί, όλα κι όλα, ως ακριβοδίκαιος άνθρωπος οφείλω να παραδεχτώ ότι τέτοια ευγένεια και υπομονή ούτε βουδιστής καλόγερος σε θιβετιανό gompa. Τι χαρούλες στα παιδάκια, τι αγόγγυστη επανάληψη για νιοστή φορά what is your name, my name is Panagiotis, where are you from, I am from Greece, τι σαλαμαλέκουμ και αλεκουμσαλάμ σε κάθε γωνιά, τι εν γένει σοσιαλάιζινγκ με όποιον κάτοικο είχε την τάση να μας πιάσει κουβέντα (περίπου όλοι). Αχ να’ ναι καλά οι άνθρωποι που τον αποσπούσανε από την φωτογράφιση! Και να’ναι δυο φορές καλά η υδρονέττια συστολή που υποχρέωνε το γουρούνι να ανταποκρίνεται μην και κακοκαρδίσει κανένα, κι έτσι όλο και κάπου σκάλωνε αφήνοντας έτσι λίγο ελεύθερο πεδίο να φωτοπυροβολώ κι εγώ καμιά ριπή.

Αυτή εδώ μάλλον δεν ήθελε...

Και βεβαίως, το απαραίτητο ηλιοβασίλεμα

 

[hydronetta]

Άτιμε τηλεφακέ....

 

[isabelle]

Άτιμε τηλεφακέ....

Μην διανοηθείς να ξεπεράσεις την ιστορική τεμπελιά σου και μου κουβαληθείς στο επόμενο ταξίδι με καμιά κουμούτσα σαν το μπόι σου, σ' έφαγα ζωντανό καί άψητο!

 

[whoknows]

Καλημέρα και απο εμενα,

Η ιστορία σας (αναφέρομαι στον αριθμό των συμμετεχόντων και όχι ως ένδειξη πληθυντικού) ομολογώ μου είχε ξεφύγει. Σουδάν λοιπόν… ενδιαφέρουσα χώρα με πολλές αντιθέσεις. Από τις επισκέψεις μου για επαγγελματικούς σκοπούς τα τελευταία χρόνια βλέπω προσωπικά την χώρα να αλλάζει και να αποκτάει μια εξωστρέφεια και αυτό είναι ευχάριστο.

Εάν δεν με απατάει η μνήμη μου δε, από τον περασμένο Ιούλιο σταμάτησε και το τραπεζικό sanction και πολλά πράγματα θα αλλάξουν (ίσως) προς το καλύτερο. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια από τις πιο σκληρές διοικούμενες από σαρια χώρες, και συγκρίνεται με την Μαυριτανία και σε κάποιες πτυχές ξεπερνάει και την Σαουδική Αραβία σε αυστηρότητα και συντηρητισμό.

Κάποια σχόλια εάν μου επιτρέπετε στο κείμενο, που ίσως βρουν χρήσιμα μελλοντικοί ναξιώτες

1. Registration το οποίο είναι απαραίτητο, με κάποιο έξτρα κόστος το αναλαμβάνει το ξενοδοχείο οπότε δεν χρειάζεται να τρέξεις προσωπικά

2. Η πρεσβεία του Σουδάν στην Αθήνα διακρίνεται για τους αργούς ρυθμούς. Ο πρέσβης τους ωστόσο είναι ένας πολύ ενδιαφέρον άνθρωπος και καταδέχεται να συζητάει με κόσμο. Εάν δε του δείξεις ότι σε ενδιαφέρει η χώρα του πολλά πράγματα μπορούν να κινηθούν πιο γρήγορα. Από προσωπική εμπειρία έχει τύχει να πάρω βίζα σε μια εβδομάδα όπως έχει τύχει να το πάρω και την επόμενη ημέρα.

3. Συμφωνώ και εγώ απόλυτα στα σχόλια για τους ανθρώπους. Πραγματικά ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι. Μου κάνανε φοβερή εντύπωση τα ματιά τους.

4. Ενδιαφέρουσα εμπειρία η συναλλαγή ευρώ με τοπικό νόμισμα στην μαύρη αγορά, ειδικά όταν είσαι σε 4χ4 και μπαίνει ο άλλος μέσα και κουβαλάει «τούβλα» από χαρτονομίσματα. Ένιωσα για λίγο σαν να πρωταγωνιστούσα στο «Blow»

5. Εντύπωση μου είχε κάνει ότι ένα είδους καφέ τους ..έχει ιδιαίτερη γεύση… τζιντζερ … (δεν κατάφερα να το πιώ και ζήτησα κανονικό)

6. Το φαγητό σε δίσκους και με χέρια με ταξίδεψε αρκετά πίσω, αλλά τολμώ να πω ούτε εγώ ποτέ είχα κάποιο γαστρεντερικό πρόβλημα, αντιθέτως οι γεύσεις ήταν υπέροχες

Οι φωτογραφίες μοναδικές.. από κάποιο σημείο και μετά έπαψα να κρατάω σημειώσεις για όσα ήθελα να σχολιάσω και απλά απόλαυσα…

Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την συνέχεια

 

[whoknows]

E να κάνουμε μια εξόρμηση όλοι μαζί στο Κογκό ρε παιδιά, αφού είμαστε αρκετοί οι ενδιαφερόμενοι.

αυτο θα ειχε ενδιαφερον , προσωπικα θα το συζητουσα σοβαρα

 

[babaduma]

αυτο θα ειχε ενδιαφερον , προσωπικα θα το συζητουσα σοβαρα

Γιατί, νομίζεις ότι οι άλλοι που ενδιαφερθήκαμε δεν θα το συζητούσαμε σοβαρά;