Nikos1986
Member
- Μηνύματα
- 1.022
- Likes
- 4.689
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αυστραλία - Καλιφόρνια
Θεωρώ, αν ήμουν επισκέπτης...
Τεράστιο ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Αν μιλάμε μόνο για πρωτεύουσες, θεωρώ ανήκει στην ίδια κατηγορία μόνο με τη Ρώμη και το Κάιρο.
Παντού μπορείς να συνεννοηθείς και να βρεις πληροφορίες στα Αγγλικά. Δεν θα βρεις site που να μην είναι μεταφρασμένο τουλάχιστον στα Αγγλικά. Ο ντόπιος γνωρίζει κουτσά - στραβά την ξένη γλώσσα, οι ταμπέλες στα εκθέματα είναι και στα Αγγλικά, τα μενού στα εστιατόρια είναι και στα Αγγλικά, τα μενού στα (κατά τα άλλα εντελώς δύσχρηστα) εκδοτήρια εισιτηρίων είναι και αυτά και στα Αγγλικά.
Οι αστικές μετακινήσεις είναι φθηνές: 1,40 για την απλή διαδρομή. Ακόμη και για το αεροδρόμιο, με τη δεύτερη μετάβαση βγάζεις την κάρτα απεριορίστων διαδρομών.
Μπορείς να δειπνήσεις και αργά. Και δεν εννοώ McDonald's στις 2 τα χαράματα, αλλά να καθίσεις για κανονικό φαγητό στις 10 το βράδυ. Ενώ σε πολλές άλλες πόλεις η κουζίνα κλείνει από τις 9:30.
Η ασφάλεια. Άντε να σου κλέψουν το πορτοφόλι ή το κινητό. Θέματα οργανωμένης τρομοκρατίας δεν έχουμε. Ούτε το 2004 που είχαν φαγωθεί με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ούτε ISIS, ούτε Χαμάς.
Τα αρνητικά, που δυστυχώς δεν είναι λίγα.
Ανύπαρκτη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Είτε θα χορτάσεις αρχαιολογικούς θησαυρούς είτε θα πήξεις στο τσιμέντο. Εντάξει, είχαμε πολέμους και εμφύλιο, αλλά τέτοιες συμφορές είχαν παντού.
Μεσογειακή πρωτεύουσα χωρίς κλιματισμό στα ΜΜΜ; Ευτυχώς να λέμε που έκανε τα 45άρια και άναψαν το air condition στο μετρό. Έπεσε κάτω από τους 40 και το έσβησαν πάλι. Αλλιώς, περιμένεις το μετρό του αεροδρομίου, στο οποίο ο κόσμος είναι σαν σαρδέλες. Τα λεωφορεία άλλη πονεμένη ιστορία.
Η παιδεία στον δρόμο. Και δεν θα πω μόνο για το παρκάρισμα των ΙΧ με / χωρίς alarm σε διαδρόμους για ΑΜΕΑ. Θα δεις και μηχανάκια ειδικά στο κέντρο να κλείνουν πεζοδρόμια ή να παραβιάζουν το κόκκινο και τα στοπ. Όπως κατά κόρον και ποδηλάτες. Στο καπάκι και ο πεζός, που με διάβαση ή χωρίς, με φανάρι ή χωρίς, περνά καμικάζι τον δρόμο.
Ως εμπορικό δρόμο, την Ερμού δεν θα μπορούσα να τη φανταστώ χειρότερη. Και δεν θα πω για τα γυφτάκια που ζητιανεύουν. Εντάξει, έχει τα εμπορικά μαγαζιά, αλλά σε αυτό το παλκόστρωτο πρέπει να περπατάς σκυμμένος και κοιτάζοντας κάτω για να μην φας τα μούτρα σου. Τα συντριβάνια είναι ό,τι πιο κακόγουστο θα μπορούσαν να βάλουν. Και μέρα - μεσημέρι - απόγευμα - βράδυ θα δεις να τη διασχίζουν ταξί, φορτηγά κλπ.
Ένα άλλο που ζηλεύω από άλλες πρωτεύουσες είναι οι βόλτες που μπορείς να κάνεις στο ποτάμι που τις διασχίζει. Στη Ρώμη, στο Παρίσι, στη Βιέννη, στην Πράγα, στη Λισσαβώνα. Στην Αθήνα δεν έχουμε τίποτα τέτοιο.
Για τις παραλίες ούτε λόγος. Μπάνιο στον Σαρωνικό;;;
Τώρα, σαν γέννημα - θρέμμα Αθηναίος, αν είμαι ικανοποιημένος με την ποιότητα της καθημερινής ζωής στην Αθήνα; Φυσικά όχι. Αν ήμουν ξένος, με βάση τα ταξιδιωτικά μου ενδιαφέροντα, σίγουρα θα την επισκεπτόμουν και θα αφιέρωνα και μέρες. Αλλά χωρίς το ιστορικό ενδιαφέρον που έχει (και στο οποίο ενδιαφερόμαστε να επενδύσουμε και με το παραπάνω), μάλλον θα μου περνούσε απαρατήρητη.
Τεράστιο ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Αν μιλάμε μόνο για πρωτεύουσες, θεωρώ ανήκει στην ίδια κατηγορία μόνο με τη Ρώμη και το Κάιρο.
Παντού μπορείς να συνεννοηθείς και να βρεις πληροφορίες στα Αγγλικά. Δεν θα βρεις site που να μην είναι μεταφρασμένο τουλάχιστον στα Αγγλικά. Ο ντόπιος γνωρίζει κουτσά - στραβά την ξένη γλώσσα, οι ταμπέλες στα εκθέματα είναι και στα Αγγλικά, τα μενού στα εστιατόρια είναι και στα Αγγλικά, τα μενού στα (κατά τα άλλα εντελώς δύσχρηστα) εκδοτήρια εισιτηρίων είναι και αυτά και στα Αγγλικά.
Οι αστικές μετακινήσεις είναι φθηνές: 1,40 για την απλή διαδρομή. Ακόμη και για το αεροδρόμιο, με τη δεύτερη μετάβαση βγάζεις την κάρτα απεριορίστων διαδρομών.
Μπορείς να δειπνήσεις και αργά. Και δεν εννοώ McDonald's στις 2 τα χαράματα, αλλά να καθίσεις για κανονικό φαγητό στις 10 το βράδυ. Ενώ σε πολλές άλλες πόλεις η κουζίνα κλείνει από τις 9:30.
Η ασφάλεια. Άντε να σου κλέψουν το πορτοφόλι ή το κινητό. Θέματα οργανωμένης τρομοκρατίας δεν έχουμε. Ούτε το 2004 που είχαν φαγωθεί με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ούτε ISIS, ούτε Χαμάς.
Τα αρνητικά, που δυστυχώς δεν είναι λίγα.
Ανύπαρκτη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Είτε θα χορτάσεις αρχαιολογικούς θησαυρούς είτε θα πήξεις στο τσιμέντο. Εντάξει, είχαμε πολέμους και εμφύλιο, αλλά τέτοιες συμφορές είχαν παντού.
Μεσογειακή πρωτεύουσα χωρίς κλιματισμό στα ΜΜΜ; Ευτυχώς να λέμε που έκανε τα 45άρια και άναψαν το air condition στο μετρό. Έπεσε κάτω από τους 40 και το έσβησαν πάλι. Αλλιώς, περιμένεις το μετρό του αεροδρομίου, στο οποίο ο κόσμος είναι σαν σαρδέλες. Τα λεωφορεία άλλη πονεμένη ιστορία.
Η παιδεία στον δρόμο. Και δεν θα πω μόνο για το παρκάρισμα των ΙΧ με / χωρίς alarm σε διαδρόμους για ΑΜΕΑ. Θα δεις και μηχανάκια ειδικά στο κέντρο να κλείνουν πεζοδρόμια ή να παραβιάζουν το κόκκινο και τα στοπ. Όπως κατά κόρον και ποδηλάτες. Στο καπάκι και ο πεζός, που με διάβαση ή χωρίς, με φανάρι ή χωρίς, περνά καμικάζι τον δρόμο.
Ως εμπορικό δρόμο, την Ερμού δεν θα μπορούσα να τη φανταστώ χειρότερη. Και δεν θα πω για τα γυφτάκια που ζητιανεύουν. Εντάξει, έχει τα εμπορικά μαγαζιά, αλλά σε αυτό το παλκόστρωτο πρέπει να περπατάς σκυμμένος και κοιτάζοντας κάτω για να μην φας τα μούτρα σου. Τα συντριβάνια είναι ό,τι πιο κακόγουστο θα μπορούσαν να βάλουν. Και μέρα - μεσημέρι - απόγευμα - βράδυ θα δεις να τη διασχίζουν ταξί, φορτηγά κλπ.
Ένα άλλο που ζηλεύω από άλλες πρωτεύουσες είναι οι βόλτες που μπορείς να κάνεις στο ποτάμι που τις διασχίζει. Στη Ρώμη, στο Παρίσι, στη Βιέννη, στην Πράγα, στη Λισσαβώνα. Στην Αθήνα δεν έχουμε τίποτα τέτοιο.
Για τις παραλίες ούτε λόγος. Μπάνιο στον Σαρωνικό;;;
Τώρα, σαν γέννημα - θρέμμα Αθηναίος, αν είμαι ικανοποιημένος με την ποιότητα της καθημερινής ζωής στην Αθήνα; Φυσικά όχι. Αν ήμουν ξένος, με βάση τα ταξιδιωτικά μου ενδιαφέροντα, σίγουρα θα την επισκεπτόμουν και θα αφιέρωνα και μέρες. Αλλά χωρίς το ιστορικό ενδιαφέρον που έχει (και στο οποίο ενδιαφερόμαστε να επενδύσουμε και με το παραπάνω), μάλλον θα μου περνούσε απαρατήρητη.
