Γκάμπια Γουινέα-Μπισσάου Μαυριτανία Σενεγάλη Ταξιδεύοντας στη Δυτική Αφρική την εποχή του Covid-19

[hlhjac]

Κεφάλαιο 32ο

Κυριακή, 15 Μαρτίου. Νουακσότ, Brain storming και Carpe diem.

Τη νύχτα που πέρασε έμεινα σχεδόν άυπνος. Βασικά κοιμήθηκα δυο ώρες μεταξύ 2 και 4 το πρωί. Η απειλή αποκλεισμού στη Μαυριτανία επικρέμαται. Πώς να ησυχάσω με τέτοια εξέλιξη. Προσπαθώ να την αντιμετωπίσω κατεβάζοντας κάθε τόσο ιδέες που πρέπει να συνδέομαι με το ιντερνέτ (πράγμα δύσκολο, εδώ που είμαι όλο διακοπές κάνει το wifi) για να δω κατά πόσον μπορούν να μού δώσουν διέξοδο.

Το πρωί η Λεονί μού σερβίρει νωρίς το πρωινό (150 UM). Κάνουμε τις τελευταίες συζητήσεις.
Ο σύζυγός της ο Jost βάζει μπροστά το παλιό σαραβαλάκι σιτροέν ντεσεβό και με πηγαίνει ως το πρακτορείο της εταιρίας Tayssir, στο κέντρο της πόλης.
Πληρώνω εισιτήριο για το Νουακσότ, 400 UM. Το μινιμπάς αναχωρεί ακριβώς στις οκτώ.

View attachment 315990

Σταματάμε στην πόλη Akjoujt για φαγητό. Η στάση παίρνει αρκετό χρόνο, περίπου μισή ώρα. Εγώ δεν έφαγα τίποτα, εκτός από δυο τρία μανταρίνια που είχα μαζί μου από χθες. Δεν έχω και ανάγκη για φαγητό τόσο ενωρίς, μετά το πρωινό στο Bab Sahara.

Φθάνουμε στο σταθμό λεωφορείων του Νουακσότ στις δύο. Δηλαδή το σημερινό ταξίδι κράτησε ακριβώς έξι ώρες. Ο σταθμός βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο. Παίρνω ένα ταξί που θα το πληρώσω 200 UM. Ο ταξιτζής δεν ξέρει σχεδόν καθόλου Γαλλικά. Δείχνοντάς του τη φωτογραφία από ένα μεγάλο κτίριο στην περιοχή, που την έχω αποθηκεύσει στο κινητό μου, και ρωτώντας στη διαδρομή, βρίσκουμε το Jeloua.

Σήμερα μού δίνουν ένα πιο καλό δωμάτιο με εσωτερικό μπάνιο (κόστος 1,500 UM).

Αλλά σε αντίθεση με τις προηγούμενες ημέρες που έμεινα, 10 και 11 του μήνα, υπάρχει ερημιά. Είναι βέβαια και το γεγονός ότι τις Κυριακές δε λειτουργεί το ρεστοράν, αλλά το βασικό είναι ότι όσοι θα μείνουμε εδώ αυτό το βράδυ μετριόμαστε στα δάχτυλα. Όπου φύγει – φύγει που λέμε.

Και εγώ βέβαια ψάχνω τρόπο επιστροφής. Που πρέπει να γίνει αεροπορικώς, τα χερσαία σύνορα είναι κλειστά. Τα έκλεισε τόσο το Μαρόκο όσο και η Σενεγάλη. Μάλιστα το Μαρόκο έχει διακόψει ολοσχερώς τόσο τις πτήσεις όσο και τις θαλάσσιες συγκοινωνίες με κάθε άλλη χώρα.

Ενώ στη Σενεγάλη διακόπηκαν ακόμα και τα δρομολόγια του πλοίου Aline Sitoe Diatta, μεταξύ Ντακάρ και Ziguinchor. Η κατάσταση εξελίσσεται ραγδαία με τα πράγματα να δυσκολεύουν από ώρα σε ώρα.

Συζητώ το καυτό θέμα στο σαλόνι του ξενοδοχείου με δυο ντόπιους από τη ρεσεψιόν και ένα τρίτο από το Μαλί.
Τώρα θα πείτε τι μπορεί να βοηθήσει η συζήτηση με δυο ρεσεψιονίστες και ένα Μαλινέζο πρόσφυγα; Λοιπόν αυτό που κάνουμε, το λέμε στα επιστημονικά συνέδρια brain storming session, αν κάποιες και κάποιοι δεν το ξέρουν ας ενημερωθούν από αλλού (...!!!). Εγώ σε τέτοια φάση που είμαι δεν έχω χρόνο για χάσιμο.
Τα παιδιά ρίξανε προτάσεις με βασικότερη ότι μην κάνεις τίποτα σήμερα Κυριακάτικα, αύριο ανοίγουν τα πρακτορεία. Ακούστηκε και η αντίθετη άποψη, ότι ίσως αύριο να είναι αργά. Πήρανε και τηλέφωνο τον επίτιμο πρόξενο της Ελλάδας, που είναι γνωστός στο Jeloua, αλλά εκείνος δεν απάντησε.

Επίσης στον κήπο ανοίγω συζήτηση με τρεις Γάλλους που έχουν έρθει για επαγγελματικό ταξίδι. Ο ένας φεύγει απόψε στις 19,30 με την πτήση της Air France, που πηγαίνει στο Παρίσι με ενδιάμεση στάση το Κονακρί της Γουινέας. Το θεωρούν σίγουρο ότι και το εδώ αεροδρόμιο θα κλείσει πολύ σύντομα. Οι άλλοι Γάλλοι που θα έφευγαν την ερχόμενη εβδομάδα τρέχουν να αλλάξουν εισιτήρια για τις αμέσως επόμενες πτήσεις. Ο ένας βρήκε ήδη θέση στην αυριανή πτήση της Air France. Ο άλλος ακόμα ψάχνει.

Εξετάζω όλα τα ενδεχόμενα αλλά δε βρίσκω κάποιο τρόπο να μπορώ να φύγω αμέσως.
Προσπαθώ να βρω εισιτήριο επιστροφής στην Αθήνα μέσω Κωνσταντινούπολης, μέσω Τύνιδας η μέσω Γαλλίας αλλά δεν τα καταφέρνω. Και πανάκριβα είναι και πολλές πτήσεις έχουν ακυρωθεί.

Μετά συζητήσεις δυο ωρών και αφού η αναζήτηση πτήσεων για να φύγω απόψε έληξε άκαρπη, το παίρνω απόφαση ότι θα μείνω εδώ για απόψε και ευελπιστώ το πρωί να βρω εισιτήριο επιστροφής σε κάποιο πρακτορείο του Νουακσότ.

Αργότερα το απόγευμα κάνω μια βόλτα στο κέντρο. Φθάνω ως το κεντρικό τέμενος, το αποκαλούμενο Σαουδικό. Εκεί απέναντι είναι η μικρή ψησταριά που γνωρίζω. Αγοράζω μισό κοτόπουλο ψητό και επιστρέφω στο Jeloua, όπου κάθομαι στην αυλή για να φάω το πακέτο μου.

View attachment 315991
Αυτό είναι το τζαμί, το ψητό κοτόπουλο το εξαφάνισα!

Είπαμε ρε παιδιά ότι θα τριτώσει το κακό αλλά όχι κι έτσι. Αυτά τα λέγαμε στο Μπισσάου (κεφάλαιο 13ο) που ήταν μια απεργία, σιγά το πράμα και τι ωραία που την πηδήξαμε.

Ούτε το άλλο που με ενέπνευσε στο Σεν Λουί μου κάνει για τούτη την ώρα. Αυτό το "ταχ' αύριον έσετ΄ άμεινον" του κεφαλαίου 25, που σε ελεύθερη ερμηνεία σημαίνει «αύριο μπορεί να σου κάτσει», δε σώζει την κατάσταση. Εδώ δεν είναι Τροία αλλά Μαυριτανία.

Και ποιος είμαι εγώ που θα συγκριθώ με κοτζάμ Οδυσσέα; Που ως γνωστόν ήταν σκαφάτος, με πόσους ναύτες να τραβάνε κουπί για πάρτη του. Και πάλι σκατά τα έκανε, δικαιολογίες ότι φταίνε τα application είναι απορριπτέες. Σιγά τη σοφία που είχε. Ένας παμπόνηρος γέρος ήταν. Απλά έβαλε γλείψιμο τον Όμηρο που τον έκανε travelstory και έτσι όλα τα κορόιδα τον λατρέψαμε.

Συγγνώμη +ταξιδιώτες σήμερα χρειαζόμαστε κάτι πιο χειροπιαστό και πρακτικό. Οπότε θα πάρω τις δυο πασίγνωστες Λατινικές λεξούλες, Carpe Diem, το οποίον ως γνωστόν σημαίνει «άδραξε τη μέρα» ή σε διασταλτική ερμηνεία «σήμερα τρέχουμε».

Πάλι το γράφω ότι υπάρχει ερημιά που όλο και βαραίνει. Στο σαλόνι της ρεσεψιόν που βλέπω τηλεόραση γνωρίζω μια Γαλλίδα που έχει έρθει για δουλειά, τη Σοφί από το Μονπελιέ. Η γυναίκα έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την Ελλάδα που την έχει επισκεφθεί πολλές φορές. Συζητάμε με τη Σοφί για όμορφα μέρη που έχουμε λατρέψει και οι δυο. Κάλυμνος, Σύρος, Κρήτη και άλλα πολλά.

Και αυτή επέσπευσε την αναχώρησή της, φεύγει αύριο με την πτήση της Air France, που κάνει στάση στο Κονακρί. Το εισιτήριο το έβγαλε στη Γαλλία η αδελφή της και είναι μετ επιστροφής, γιατί κοστίζει φθηνότερα από το απλής μετάβασης. Περίπου 600 ευρώ λέει.

Αυτή είναι μια καινούργια ιδέα, ας δοκιμάσω και εγώ. Ανοίγω το κινητό, συνδέομαι με το ιντερνέτ και το προσπαθώ. Στην ιστοσελίδα της Air France δεν τα καταφέρνω, δε διατίθεται τίποτα. Ψάχνοντας στην ιστοσελίδα τού Scyscanner διαπιστώνω ότι υπάρχουν εισιτήρια σε βατές τιμές αλλά όχι για όλες τις ημερομηνίες επιστροφής, διαφέρουν οι τιμές. Το καλύτερο που βρίσκω, βάζοντας κάμποσες διαφορετικές ημερομηνίες επιστροφής για αναχώρηση αύριο για Παρίσι, είναι με επιστροφή από εκεί στις 10 Ιουνίου. Η αγορά του είναι δυνατή από την ιστοσελίδα της expedia, ενός πρακτορείου με έδρα τις Η.Π.Α. Η τιμή δίνεται από την expedia σε Αγγλικές λίρες και την υπολογίζω κάπου στα 510 ευρώ. Το τολμάω, δε πρέπει να το χάσω, διότι δεν πρόκειται να βρω καλύτερο.

Σε παρακαλώ Σοφί κλείνεις πέντε λεπτά την τηλεόραση μη γίνει κανένα λάθος με το εισιτήριο. Μάλιστα.
Ευχαριστώ, αφού αγόρασα το εισιτήριο για να πάω αύριο στο Παρίσι μπορείς να ξανανοίξεις την τηλεόραση.

Εύκολα τώρα αγοράζω από την ιστοσελίδα της Air France ένα αεροπορικό εισιτήριο να συνεχίσω για Αθήνα το πρωί της 17ης Μαρτίου. Αυτό είναι απλής μετάβασης με κόστος 96,85 ευρώ. Το ακριβές κόστος του Νουακσότ - Παρίσι μετ επιστροφής θα το μάθω αργότερα από την πιστωτική μου κάρτα και θα είναι 526,28 ευρώ.

Τα εισιτήρια έρχονται σε λίγο στο κινητό μου με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Έτσι πρέπει να πάω αύριο απόγευμα στο αεροδρόμιο. Η πτήση της Air France αναχωρεί στις 19,30 για Κονακρί και συνεχίζει για Παρίσι με αναμενόμενη προσγείωση εκεί στις έξι και τέταρτο το πρωί της Τρίτης. Από το Παρίσι πάλι με Air France πρέπει να φύγω στις 9,35 και να προσγειωθώ στην Αθήνα στις 13,50 την Τρίτης.

Έκανα το καλύτερο που μπορούσα και ελπίζω να τα καταφέρω. Υπόψη ότι αργότερα έμαθα από τη Σοφί ότι δεν υπάρχουν πλέον άλλα διαθέσιμα εισιτήρια για την αυριανή πτήση μας. Μια άλλη Γαλλίδα που έψαχνε σήμερα το βράδυ δε βρήκε εισιτήριο.

Πηγαίνω για ύπνο μετά τις δέκα το βράδυ. Αλλά ομολογώ ότι μέχρι να μπω στο αεροπλάνο για να αναχωρήσω από το Νουακσότ θα έχω ακόμα αγωνία.

Συγχαρητήρια για τη γραφή! Σα να διαβάζω Κίπλινγκ «Κιμ»

 

[Anas Tassos]

Κρίμα που το ταξίδι "ξηλώθηκε" απότομα.' Εχασες περίπου 10 μέρες και το εισιτήριο επιστροφής που είχες βγάλει.Συν τα +600 για τα καινούρια.

Φίλε μου με τόση εισαγωγή που διάβασες έχεις λόγους να τα γράφεις αυτά. Και όμως εγώ είμαι πολύ ευχαριστημένος και (δεδομένων και των συνθηκών) θεωρώ εαυτόν πολύ τυχερό. Αυτά θα τα γράψω, αφού υπάρχει θέμα, αλλά στο τέλος. Όσο για τα χρήματα από τώρα σου λέω δεν ήταν και τόσο πολλά αυτά που έχασα. Το εισιτήριο Μαρακές Αθήνα επιστρέφεται. Και το άλλο, που έχω εισιτήριο επιστροφής Παρίσι Νουακσοτ? Χλωμό μεν αλλά όχι αδύνατον (μιλάμε για νοέμβρη), πρέπει να τα γράψω ε?

 

[Anas Tassos]

Κεφάλαιο 33ο

Δευτέρα, 16 Μαρτίου. Όπου πετάω με το τελευταίο αεροπλάνο από Νουακσότ για Παρίσι, μέσω Κονακρί.

Από τη στιγμή που αγόρασα το εισιτήριο επιστροφής ηρέμησα αρκετά. Η αγωνία του ταξιδιού επιστροφής υπάρχει, αλλά όχι πια η νευρική υπερδιέγερση.

(Λόγω της οποίας έγραψα χθες κακά λογάκια για τον ένδοξο πρόγονό μας Οδυσέα της Ιθάκης – ζητώ συγγνώμη αλλά «α γέγραφα γέγραφα», δεν είναι σωστό να τα διαγράψω αφού υπάρχουν και +ταξιδιώτες που πρόλαβαν να τα διαβάσουν. Είδατε δικαιολογίες για όλα που βρίσκω; Άνδρας πολύτροπος ως γνήσιος απόγονος έγινα τώρα!!!).

Ότι μπορούσα να κάνω από πλευράς μου το έκανα. Τώρα είμαι σε κατάσταση αναμονής, αλλά έχω την εσωτερική πληροφόρηση ότι ανταποκρίθηκα στην απρόσμενη πρόκληση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Επιτέλους «επήλυθε νήδυμος ύπνος». Κοιμήθηκα καλά και ξύπνησα στις πέντε το πρωί, μου φτάνει αυτό.

Στην αυλή του τού Jeloua παίρνω το πρωινό. Υπόψη ότι τώρα το πρωί κάνει δροσιά επειδή φυσάει και έτσι φόρεσα για λίγο το τζάκετ. Η δροσιά οφείλεται στον αέρα που φυσάει.

Τούτος ο άνεμος που πνέει την ξηρή περίοδο ονομάζεται Χαρματάν. Στο πέρασμά του πάνω από τη Σαχάρα, παίρνει μαζί του λεπτή σκόνη και σωματίδια άμμου που τα φέρνει ως εδώ.

Εδώ είναι και η Σοφί από το Μονπελιέ, που γίναμε φίλοι από χθες. Φεύγουμε και οι δυο απόψε με την ίδια πτήση. Αυτή όμως έχει δουλειές, πρέπει να κάνει τις τελευταίες συναντήσεις εργασίας σήμερα το πρωί. Μου λέει ότι η νεότερη είδηση είναι ότι το αεροδρόμιο του Νουακσότ κλείνει και αυτό αύριο το πρωί. (Το έψαξα και διαπίστωσα αργότερα ότι οι πτήσεις της Air France από το Νουακσότ διακόπηκαν από την επόμενη ημέρα). Θεέ μου! Μέχρι να μπω στο αεροπλάνο θα νοιώθω αγχωμένος! Το είπαμε.

Κάνω μια τελευταία βόλτα στην πόλη του Νουακσότ. Έφθασα πάλι μέχρι το «Σαουδικό τέμενος». Και επέστρεψα στο Jeloua όπου έφαγα για μεσημέρι στον κήπο του.

Με πήραν τηλέφωνο απόν την Attica bank προκειμένου να επιβεβαιώσουν τις κινήσεις που έκανα με την πιστωτική μου κάρτα. Σήμερα αναγκαστικά απάντησα, διότι εδώ παίζονται οι αγορές αεροπορικών εισιτηρίων που έκανα χθες. Επιβεβαίωσα όλες τις κινήσεις, αναλήψεις περίπου 300 ευρώ τις προηγούμενες ημέρες στη Μαυριτανία συν αεροπορικά χθες και έτσι γλύτωσα από την επαπειλούμενη διακοπή λειτουργίας της πιστωτικής. Ωστόσο αυτό το σύντομο τηλεφώνημα μου κόστισε περίπου 15 ευρώ. Ας είναι.

Με τη Σοφί κανονίσαμε να φύγουμε για το αεροδρόμιο το απόγευμα μαζί. Θα είναι και μια άλλη Γαλλίδα στο ίδιο ταξί οπότε θα μου κοστίσει μόνο 300 UM.

Μου απόμειναν κάποια UM που δεν ξέρω τι να τα κάνω. Με προτροπή της Σοφί αγοράζω από τη μπουτίκ του Jeloua δύο ωραίες ποδιές ραμμένες στο χέρι, που θα τις κάνω δώρο στην Αθήνα.

Πάει και αυτό. Έτσι φεύγουμε με τη Σοφί στις 4 το απόγευμα για το αεροδρόμιο. Η άλλη Γαλλίδα δεν ήρθε γιατί δε μπόρεσε να βρει εισιτήριο. Τώρα ελπίζει ότι η Air France θα κάνει κάποια επόμενη ημέρα ειδική πτήση για να μαζέψει τους Γάλλους υπηκόους από εδώ.

Το ταξί ανήκει στο Μούσα, ένα νεαρό ταξιτζή που συνεργάζεται με το Jeloua αλλά μου τον συνέστησαν και οι Ολλανδοί από το Atar. Τώρα έχω μόνο 300 UM αλλά η Σοφί μου λέει ότι είναι εντάξει.

Το αεροδρόμιο είναι απίστευτα μακριά από την πόλη, απέχει περίπου 40 χιλιόμετρα βορειότερα της πόλης και βρίσκεται προς το εσωτερικό, σε απόσταση τρία ή τέσσερα χλμ από την παραλία. Ακατανόητο γιατί η περιοχή γύρω από το Νουακσότ είναι επίπεδη και θα μπορούσαν να βρουν χώρο πιο κοντά στην πόλη. Φαίνεται πως το έκαναν για να δώσουν κίνητρα ανάπτυξης της πόλης στην παραλιακή λωρίδα που εκτείνεται έως το αεροδρόμιο. Πρόκειται για καινούργιο αεροδρόμιο που εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του 2016, αντικαθιστώντας το παλιό που βρίσκεται πλέον μέσα στην πόλη.

Το αεροπλάνο της Air France απογειώνεται με καθυστέρηση τουλάχιστον μισής ώρας. Η κανονική αναχώρηση ήταν για τις 19,35. Αυτή η πτήση 751 της Air France θα πάει πρώτα στο Κονακρί της Γουινέας. Δηλαδή πετάμε προς το νότο, σε αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με το Παρίσι. Το σκέλος αυτό του ταξιδιού αυτή διαρκεί περίπου δυο ώρες. Κατεβαίνουν πολλοί επιβάτες αλλά εμείς που πάμε Παρίσι μένουμε μέσα στο σκάφος. Καθόμαστε στις θέσεις μας ενώ το σκάφος καθαρίζεται για μια ώρα από το ντόπιο συνεργείο καθαρισμού και μετά μπαίνουν οι επιβάτες από τη Γουινέα. Μπαίνει καινούργιο πλήρωμα. Το σκάφος, που είναι μεγάλο με δέκα καθίσματα σε κάθε σειρά, είναι πάλι σχεδόν γεμάτο αλλά για καλή μου τύχη η διπλανή μου θέση παρέμεινε άδεια. Περίπου στις έντεκα το βράδυ απογειωνόμαστε από το Κονακρί.

 

[fotast]

Φίλε μου με τόση εισαγωγή που διάβασες έχεις λόγους να τα γράφεις αυτά. Και όμως εγώ είμαι πολύ ευχαριστημένος και (δεδομένων και των συνθηκών) θεωρώ εαυτόν πολύ τυχερό. Αυτά θα τα γράψω, αφού υπάρχει θέμα, αλλά στο τέλος. Όσο για τα χρήματα από τώρα σου λέω δεν ήταν και τόσο πολλά αυτά που έχασα. Το εισιτήριο Μαρακές Αθήνα επιστρέφεται. Και το άλλο, που έχω εισιτήριο επιστροφής Παρίσι Νουακσοτ? Χλωμό μεν αλλά όχι αδύνατον (μιλάμε για νοέμβρη), πρέπει να τα γράψω ε?

Ότι θέλεις γράφειςΑν δεν βαριέσαι τα γράφεις,μαζί με το οικονομικό σκέλος του ταξιδιού,για να υπάρχουν.Πολλοί γράφουν τα οικονομικά του ταξιδιού.

 

[Anas Tassos]

Ότι θέλεις γράφειςΑν δεν βαριέσαι τα γράφεις,μαζί με το οικονομικό σκέλος του ταξιδιού,για να υπάρχουν.Πολλοί γράφουν τα οικονομικά του ταξιδιού.

Το αμφιβάλλεις ότι έχω κρατήσει δεφτέρι με τα έξοδα? Χαχα! Αλλά αυτά στο τέλος. Όχι ακριβώς στο ντιπ τέλος, έχω και τη λύση του κουίζ!

 

[Anas Tassos]

Συγχαρητήρια για τη γραφή! Σα να διαβάζω Κίπλινγκ «Κιμ»

Χαίρομαι που με ακολουθείς σε αυτή τη σόλο περιπέτεια και ακόμα περισσότερο που επικοινωνούμε. Τό διάβασμα είναι ένα αποκούμπι μας τώρα στην κλεισούρα. Έχω και εγώ βρει εδώ μέσα πολλά ωραία ταξίδια να διαβάσω. Και ίσως να αξιωθώ να διαβάσω και τον Κιμ, κάτι θυμάμαι από μια ταινία.

 

[Anas Tassos]

Κεφάλαιο 34ο

Τρίτη, 17 Μαρτίου. Νόστιμον ήμαρ με Happy end.

Η αεροπορική απόσταση από το Κονακρί ως το Παρίσι είναι 4,635 χιλιόμετρα και ο χρόνος πτήσης επτά ώρες. Λόγω διαφοράς ώρας προσγειωνόμαστε στο Παρίσι - CDG στις έξι.

Για την ακρίβεια στις έξι παρά πέντε, στο 2ο τέρμιναλ. Εδώ πρέπει να περάσουμε έλεγχο αποσκευών και διαβατηρίων καθότι εισερχόμαστε στον ενιαίο χώρο της συνθήκης Shengen. Αυτό θα ήταν μια ρουτίνα, αλλά με τον κορωνοϊό τα πράγματα είναι δύσκολα έως επικίνδυνα. Χιλιάδες ταξιδιώτες περιμένουμε να περάσουμε τους ελέγχους χωρίς να τηρείται η συνιστώμενη απόσταση δύο μέτρων, αφού δεν υπάρχουν ούτε καν επαρκείς διάδρομοι στην αρχή της ουράς. Υπολογίζω ότι αυτή η διαδικασία μού πήρε κάπου είκοσι λεπτά. Δεν ξέρω αν εκτέθηκα στον κορωνοϊό παρότι φορούσα μάσκα.

Η πτήση 1532 της Air France για την Αθήνα αναχωρεί με μισή και πλέον ώρα καθυστέρησης. Ο λόγος είναι ότι κάποια μέλη του προσωπικού πήραν άδεια ειδικού σκοπού λόγω του κορωνοϊού. Αυτή η πτήση είναι μισοάδεια.

Ο Γιάννης με ενημέρωσε ότι προβλέπεται να συναντήσω άσχημο καιρό στην Αθήνα. Το ερχόμενο Πάσχα που θα συναντηθούμε θα τον ελέγξω για διάδοση fake news.

Πούνε ο κακός καιρός; Εκείνο που βλέπω, καθώς το αεροπλάνο κατεβαίνει από το γαλανό και πεντακάθαρο ουρανό στα ηλιόλουστα Μεσόγεια, είναι ένα κομμάτι της Αττικής γης με μωσαϊκό από χωράφια πράσινα και φρεσκοποτισμένο έδαφος σε ζωηρό καφέ χρώμα, σαν τα χρόνια τα παλιά.

Καμία πίκρα που έχασα το σκέλος Νουακσότ – Μαρακές. Νόστιμον ήμαρ και ακόμα νοστιμότατον, ειλικρινά έτσι το αισθάνομαι.

Προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο στις δυόμισι περίπου.
Αν και έχουν αναγγελθεί νέα μέτρα, στα οποία περιλαμβάνεται η υποχρέωση όλων όσων εισέρχονται στη χώρα να παραμείνουν σε κατ οίκον απομόνωση για 14 ημέρες, στο αεροδρόμιο δε βλέπω σήμερα να εφαρμόζεται τίποτα. Ούτε καν θερμομέτρηση, ούτε ένα φυλλάδιο με οδηγίες. Εδώ κοτζάμ Παρίσι και εκεί πάλι τίποτα δεν έκαναν. Η κατάσταση στην Αθήνα θα αλλάξει σε δυο - τρεις ημέρες που θα μοιράζουν στο αεροδρόμιο φόρμες για συμπλήρωση στοιχείων σε όσους κατεβαίνουν.

Επιστροφή σπίτι με την αστική συγκοινωνία. Θα κάνω προσπάθεια να μείνω μέσα, όσο αντέξω την απομόνωση. Έχω στ` αλήθεια μια ανησυχία για την έκθεση στον ιό μέσα στα πλήθη που περίμεναν στις ουρές τού αεροδρομίου στο Παρίσι.

Έχω γυρίσει σε μια πόλη πολύ διαφορετική από εκείνη που έφυγα πριν ένα μήνα. Και η κατάσταση βαδίζει όλο και πιο πολύ προς την απομόνωση και την ερήμωση των δημόσιων χώρων.

Όμως αισθάνομαι πολύ καλά αφού καλά που πρόλαβα να γυρίσω σπίτι μου με την τελευταία πτήση. Η Μαυριτανία διέκοψε τις πτήσεις προς Ευρώπη (Παρίσι και Λας Πάλμας της Ισπανίας) από σήμερα το πρωί μέχρι νεωτέρας.

Εδώ τελειώνει το επιχειρησιακό κομμάτι του αφηγήματος. Όσοι ήθελαν να διαβάσουν το ημερολόγιό μου, μπορούν τώρα να αφήσουν αυτό το travelstory. Αλλά οι ολίγοι που θέλουν και επίλογο ενημερώνονται ότι και αυτό θα το φροντίσω. Λέω να βάλω και τη λύση τού κουίζ στο οπισθόφυλλο, όπως γίνεται σε όλα τα αρμόδια περιοδικά.

Μια σύντομη αγγελία για όσους αναχωρούν:

To Happy end στα Ελληνικά παραμένει χάπι εντ.
Όπως και το Bésame Mucho παραμένει μπέσαμε μούτσο.
Επίσης και το ΧΑΜ, που λέει η Πολιτική Προστασία, προς το παρόν παραμένει ως έχει.
Αλλά μόλις βρεθεί το εμβόλιο, το χτυπάω και ξαναφεύγω.

Πάμπολλα φιλιά / Muchísimos besos!
Και καλά μπάνια. Κι εγώ σε παραλίες τρέχω τώρα.

 

[KIKI]

Απολαυστική ιστορία για μέρη που γνωρίζω ελάχιστα .
Μπραβο σας!

 

[Anas Tassos]

Απολαυστική ιστορία για μέρη που γνωρίζω ελάχιστα .
Μπραβο σας!

Ευχαριστώ KIKI. Η ιστορία είχε αποδέκτες μερικούς φίλους αλλά το κλείσιμο μέσα και η υπόδειξη μιας φίλης με έφεραν εδώ στο travelstories όπου ελπίζω να γνωριστούμε. Το βασικό στόρυ ήταν το ημερολόγιο που κρατάω και ως εκ τούτου περιέχει και πολλές πρακτικές λεπτομέρειες που μερικές ίσως περισσεύουν (πχ οικονομικά). Ε δεν πειράζει, μου είπαν ρίχτες κι αυτές όπως είναι.

 

[viktoria]

Καλησπερα πολυ ωραια και ζωντανη αφηγηση για προορισμους δυσκολους ,καλα που εσεις ο yorgos και μερικοι αλλοι μας ταξιδευετε σε προορισμους που δυσκολα παει καποιος. Ευχαριστουμε και περιμενουμε και αλλες ιστοριες πριν αρθουν οι περιορισμοι και φυγετε παλι!

 

[Anas Tassos]

Καλησπερα πολυ ωραια και ζωντανη αφηγηση για προορισμους δυσκολους ,καλα που εσεις ο yorgos και μερικοι αλλοι μας ταξιδευετε σε προορισμους που δυσκολα παει καποιος. Ευχαριστουμε και περιμενουμε και αλλες ιστοριες πριν αρθουν οι περιορισμοι και φυγετε παλι!

Ευχαριστώ για την επικοινωνία Viktoria. Αυτός ο όφις ο Yorgos "με ηπάτησεν". Ένα σε πάω του έγραψα (ελληνιστί like) και μου απάντησε γράψε μας μι εσύ, πανεύκολο είναι. Ακριβώς έτσι!

 

[Anas Tassos]

Κεφάλαιο 35ο

Μια ανακεφαλαίωση για το ταξίδι στη Δυτική Αφρική.

Τελικά το ταξίδι μου στη Δυτική Αφρική κράτησε 29 ημέρες, αντί των σαράντα που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός. Και δεν μπόρεσα καθόλου να πάω στο Μαρόκο.

Όμως η διαδρομή μου στις τέσσερες χώρες της Αφρικής που ταξίδεψα για πρώτη φορά έγινε περίπου όπως την ήθελα.

Πέντε ημέρες στη Γκάμπια, από 18 έως 23 Φεβρουαρίου. Με ολοήμερη κρουαζιέρα στον ποταμό Γκάμπια ως το James island. Στην εκδρομή αυτή επισκεφθήκαμε και το χωριό Jufureh, που μπήκε στην ιστορία με το βιβλίο “Roots” τού Alex Haley. Ακόμα έκανα μια θαυμάσια διήμερη εκδρομή στο εσωτερικό της μικρής χώρας. Που με έφερε στους προϊστορικούς λίθινους κύκλους του Wassu, στο Εθνικό πάρκο του ποταμού Γκάμπια με τους χιμπατζήδες και στην ιστορική πόλη Georgetown – Janjanbureh. Και βέβαια είχα και αρκετό χρόνο διαθέσιμο στη Serekunda. Όπου επισκέφθηκα τη χαώδη αγορά, την παραλία στο beach bar Solomon`s και το νερόλακκο Kachikally, με τους κροκοδείλους.
Η συνολική εικόνα είναι ότι έκανα μια πολύ ολοκληρωμένη επίσκεψη της Γκάμπια.

Απόγονοι του θρυλικού Κίντα Κούντε τραγουδούν welcome στη Γκάμπια. Ενω η Γουινέα Μπισάου δε διαθέτει μουσικό συγκρότημα για την υποδοχή του μοναδικού τουρίστα. Εσείς τι προτιμάτε;

Στη Γουινέα Μπισάου το ταξίδι μου ήταν μόνο δυο ημέρες, 24 και 25 Φεβρουαρίου. Και περιορίστηκα στην Πρωτεύουσα Μπισάου. Δε μπόρεσα να επισκεφθώ κάποιο νησί στο αρχιπέλαγος Μπισάγκος, λόγω των δυσκολιών στη συγκοινωνία. Όμως αποζημιώθηκα από το γεγονός ότι, χωρίς να το έχω προγραμματίσει, βρέθηκα στο Μπισάου την ημέρα του καρναβαλιού και μπόρεσα να παρακολουθήσω την περίφημη καρναβαλική παρέλαση στο στάδιο, την Τρίτη 25 του Φεβρουαρίου.

Αν και υπάρχει ένα ταξιδιωτικό έλλειμμα στη μικρή χώρα, μπορώ να πω με κάθε βεβαιότητα ότι το διήμερο που διέθεσα άξιζε και με το παραπάνω. Όσο για τη συντόμευση της παραμονής, υπήρξε πολύ χρήσιμη για την τελική έκβαση της επιστροφής μου στην Αθήνα.

Η Σενεγάλη ήταν δικαιολογημένα το κεντρικό πιάτο στο μενού αυτού του ταξιδιού. Τις μισές ακριβώς ημέρες, δεκατέσσερες τον αριθμό, τις διέθεσα στη Σενεγάλη.

Έξη από αυτές στο νότιο τμήμα της, στην περιοχή Casamance (Καζαμάνς). Αν και η περιοχή δεν έχει μνημειακά αξιοθέατα, το ταξίδι μου στην Casamance ήταν γεμάτο γραφικές εικόνες και αξέχαστες εμπειρίες. Με δυο βραδιές στην παραποτάμια αποικιακή πόλη του Ziguinchor. Μια ημέρα στο γραφικό ψαροχώρι Elinkin. Από το Elinkin πήγα στο Oussouye, όπου συναντήθηκα με τον τοπικό βασιλιά της φυλής Diola. Μια άλλη μέρα διέθεσα στο νησί Karabane, έναν τόπο δροσερό, με απόκοσμη ησυχία, στις εκβολές του ποταμού στον Ατλαντικό. Κοντά στον Ατλαντικό βρίσκεται και το Καφουντίν, όπου πέρασα δυο ημέρες. Μεγάλο του αξιοθέατο το ψαρολίμανο με τις εκατοντάδες πιρόγες. Ένα πράγμα που με μάγεψε στο Καζαμάνς ήταν η πολύ καλή και σε λογικές τιμές διαμονή. Στο πολύ ωραίο ξενοδοχείο του Ziguinchor (23 και 26 Φεβρουαρίου), αλλά ακόμα περισσότερο στα “Campement”, που έχουν καταλύματα σε αρχιτεκτονικό στιλ παραδοσιακής καλύβας, στο Elinkin (27 Φεβρουαρίου), το Karabane (28 Φεβρουαρίου) και το Καφουντίν (29 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου).

Μετά το Καζαμάνς πήγα στο Ντακάρ όπου πέρασα δυο νύχτες (2 και 3 Μαρτίου). Δε μπορώ να πω ότι το Ντακάρ με ενθουσίασε, ούτε ότι το επισκέφθηκα διεξοδικά. Εκείνο που ήταν πραγματικά αξιόλογο ήταν η εκδρομή στο κοντινό νησάκι Ιλ ντε Γκορέ. Το ιστορικό νησί είναι ένας παράδεισος που έρχεται σε τέλεια αντίθεση με την κοντινή μεγαλούπολη.

Τις επόμενες δύο ημέρες (4 και 5 Μαρτίου) έμεινα σε ένα ωραίο Campement στην πόλη Toubakouta. Δίπλα της βρίσκεται η περιοχή του Δέλτα του ποταμού Σαλούμ. Στις 5 Μαρτίου έλαβα μέρος σε μια ολοήμερη εκδρομή εξερεύνησης με πιρόγα του Εθνικού πάρκου του Σαλούμ. Μια μεγάλη ταξιδιωτική ημέρα, που θα μου μείνει αξέχαστη.

Στις 6 και 7 Μαρτίου έμεινα στο Σαλί. Το Σαλί στη λεγόμενη «Μικρή Ακτή», νότια του Ντακάρ, είναι ότι πιο εμπορευματοποιημένο έχει να επιδείξει ο τουρισμός της Σενεγάλης. Ο λόγος που έμεινα είναι ότι με αφετηρία το Σαλί επισκέφθηκα τη γραφική και ιστορική περιοχή των δίδυμων πόλεων Joal – Fadiouth, γύρω από μια λιμνοθάλασσα, 40 περίπου χιλιόμετρα νοτιότερα.

Από το Σαλί πήγα στις 8 Μαρτίου στο Saint Louis – Σεν Λουί. Η πόλη είναι ιστορική ως πρώτη πρωτεύουσα της αποικιακής εποχής. Μαζί με τα απομεινάρια της Γαλλικής αποικιοκρατίας έχει μια όμορφη τοποθεσία σε ένα νησάκι, στη μέση μιας λιμνοθάλασσας, που σχηματίζεται στις εκβολές του Σενεγάλη. Έμεινα και εδώ δυο ημέρες.

Αποτίμηση του ταξιδιού στη Σενεγάλη: Παρά το έλλειμμα στην επίσκεψη του Ντακάρ, μπόρεσα να απολαύσω ένα πολύ καλό γύρο της χώρας.

Στη συνέχεια του ταξιδιού πήγα από το Saint Louis στο Ρόσο, συνοριακό σταθμό επί του ποταμού Σενεγάλη. Περνώντας τον ποταμό άρχισα το ταξίδι στη Μαυριτανία. Η βίζα εκδόθηκε εδώ. Ωστόσο το Ρόσο είναι το χειρότερο μέρος του ταξιδιού μου. Διεκδικεί τον τίτλο του ταξιδιωτικού «απόπατου», “shithole” που λέμε στα Αγγλικά ένα απαίσιο μέρος. Έμεινα δυο ημέρες, 10 και 11 Μαρτίου, στην πρωτεύουσα της χώρας Νουακσότ. Στις 12 Μαρτίου πήγα στο Ατάρ, πρωτεύουσα της ιστορικής περιοχής Αντράρ. Το Αντράρ βρίσκεται στα βάθη της ερήμου Σαχάρας. Την επομένη 12 Μαρτίου πήγα στο ένδοξο και κάποτε πλούσιο Chinguetti, όπου επισκέφθηκα μια από τις μεσαιωνικές βιβλιοθήκες. Επέστρεψα στο Ατάρ στις 14 Μαρτίου και αυθημερόν επισκέφθηκα, μισθώνοντας ταξί, τη μικρή και παράξενη όαση της Terjit.

Αλλά τις τελευταίες δυο τρεις ημέρες ένοιωθα ότι το ταξίδι μου είχε γίνει ένας αγώνας δρόμου όπου με ακολουθούσε τρέχοντας πίσω από την πλάτη μου ο νέος κορωνοϊός. Δυστυχώς στις 14 Μαρτίου η κούρσα έληξε με κακό αποτέλεσμα. Τα μέτρα αντιμετώπισης του ιού covid – 19 έφθασαν και εδώ. Οι Αφρικανικές χώρες άρχισαν να κλείνουν η μία μετά την άλλη τα σύνορά τους και να διακόπτουν τις πτήσεις προς το εξωτερικό.

Το τελειωτικό χτύπημα ήταν όταν το Μαρόκο έκλεισε τα σύνορα αλλά και διέκοψε τις πτήσεις προς την Ευρώπη. Έτσι το αεροπορικό εισιτήριο που έχω, για να πετάξω από το Μαρακές στην Αθήνα στις 28 Μαρτίου, αχρηστεύθηκε.

Μαθαίνοντας τα κακά νέα επέστρεψα στο Νουακσότ την Κυριακή, 15 Μαρτίου. Ψάχνοντας αγωνιωδώς τρόπο να επιστρέψω, βρήκα μια θέση στην πτήση 751 της Air France, με προορισμό το Παρίσι την επομένη ημέρα.

Παρά την αγωνία μου όλα εξελίχθηκαν κανονικά. Έφυγα από το αεροδρόμιο τού Νουακσότ τη Δευτέρα το βράδυ, 16 Μαρτίου. Προσγειωθήκαμε μετά δυο ώρες στο Κονακρί της Γουινέας. Η στάση ήταν μια ώρα. Ύστερα απογειωθήκαμε. Μετά από επτά ώρες πτήσης προσγειωθήκαμε στο κεντρικό αεροδρόμιο CDG του Παρισιού.

Η ώρα ήταν περίπου έξι το πρωί. Το πέρασμα από τον έλεγχο για να εισέλθουμε στη ζώνη της συνθήκης Shengen ήταν σίγουρα μια διαδικασία που δεν τηρούνταν τα μέτρα «κοινωνικής αποστασιοποίησης» καθώς ήμασταν χιλιάδες που περιμέναμε στην ουρά.

Μετά τρεις -τέσσερες ώρες αναμονής, πήρα την επόμενη πτήση μου με την οποία έφθασα στην Αθήνα.

Στο σπίτι μου πια κάθισα κλεισμένος μέσα. Αρχικά διότι φοβόμουν μην έχω πάρει τον ιό στο Παρίσι. Πράγμα που φαίνεται ότι δεν έγινε αφού πέρασαν πολλές εβδομάδες χωρίς κάποιο σύμπτωμα.

Αν και το ταξίδι τελείωσε με αυτό τον ατυχή τρόπο το θεωρώ πολύ αξιόλογο. Υπάρχει βέβαια το θέμα ότι δε μπόρεσα να ταξιδέψω στο Μαρόκο. Αλλά η χώρα αυτή, αν και θα μου έπαιρνε σημαντικό αριθμό ημερών, δεν αποτελούσε ταξιδιωτική μου προτεραιότητα. Ήταν κάτι επί πλέον στο ταξίδι της Δυτικής Αφρικής, αλλά οι βασικοί του προορισμοί ήταν οι τέσσερες χώρες της Αφρικής που πήγα για πρώτη φορά.

Και όπως έγραψα ήδη στη Γκάμπια και τη Σενεγάλη ολοκλήρωσα πολύ καλή περιήγηση ενώ στη Γουινέα Μπισάου είχα ένα εξαιρετικό διήμερο λόγω του καρναβαλιού στην Πρωτεύουσά της. Όσον αφορά τη Μαυριτανία μπορώ να πω ότι και στη χώρα αυτή υλοποίησα ουσιαστικά το ταξιδιωτικό μου πρόγραμμα. Διότι επισκέφθηκα το Αντράρ, αυτή τη μυθική περιοχή στη Σαχάρα που κυρίως με ενδιέφερε, αλλά και την Πρωτεύουσα πόλη Νουακσότ. Το μόνο που δεν έγινε ήταν να περάσω από το Nouadhibou, αλλά το μέρος αυτό είναι δευτερεύουσας σημασίας και μπήκε στο πρόγραμμα κυρίως ως σταθμός για το πέρασμα στο Μαρόκο.

Άρα κατάφερα κάτι που με τα δεδομένα που αντιμετώπισα το θεωρώ ταξιδιωτικό επίτευγμα. Ολοκλήρωσα με επιτυχία ένα μεγάλο ταξίδι που καλύπτει τέσσερες, καινούργιες για εμένα, χώρες της Δυτικής Αφρικής.

Με δυο λόγια, η τελική μου αποτίμηση είναι ότι απόλαυσα ένα σπουδαίο ταξίδι. Το ανακαλώ με νοσταλγία. Δε στενοχωριέμαι επειδή δε μπόρεσα να πάω στο Μαρόκο. Ούτε επειδή πλήρωσα επί πλέον αεροπορικά εισιτήρια.

Και πρέπει να πω ότι σκέπτομαι πόσο καλά τα κατάφερα, ίσως είχα και λίγη τύχη με το μέρος μου. Διότι αυτό το εισιτήριο ήταν από τα τελευταία που διατέθηκαν για την πτήση. Και η πτήση αυτή είναι μέχρι σήμερα η τελευταία της Air France που έφυγε από το Νουακσότ. Σχεδόν απίστευτο!

Να θυμίσω ότι αυτό το εισιτήριο της Air France είναι μετ επιστροφής. Με δεδομένο ότι δεν μπορώ να κάνω αυτή την πτήση στις 10 Ιουνίου ζήτησα από την Air France να μου το αλλάξουν, εννοείται δωρεάν. Όπερ και εγένετο. Η νέα ημερομηνία του εισιτηρίου μου, για την πτήση Παρίσι – Νουακσότ, είναι στις 2 Νοεμβρίου 2020. Θα δούμε κατά πόσον θα καταφέρω να ταξιδέψω ξανά με αυτό, ώστε να συνεχίσω το ταξίδι που διακόπηκε.

Αν υπάρχει κάτι που με στενοχωρεί είναι ακριβώς το γεγονός ότι έτσι που είναι η κατάσταση και για άγνωστο ακόμα χρονικό διάστημα, δε μπορώ πλέον να προγραμματίσω απολύτως κανένα ταξίδι.

Τα οικονομικά του ταξιδιού

Ως προς την οικονομική πλευρά τα πράγματα έμειναν υπό έλεγχο. Το συνολικό κόστος τού ταξιδιού είναι 2,800 ευρώ. Όχι μεγάλο ποσόν για ένα ταξίδι 29 ημερών σε 4 κράτη της Αφρικής. Από το ποσόν αυτό τα 526,28 ευρώ αφορούν το αεροπορικό εισιτήριο από το Νουακσότ στο Παρίσι.

Στη σούμα που σας έγραψα έχω συμπεριλάβει τα πάντα. Από ταξιδιωτική ασφάλιση και χάπια μαλαρόν μέχρι προμήθειες πιστωτικής και βίζες (2 κρατών). Δε χρειάζεται να κάνω ανάλυση κατά κατηγορία εξόδων. Υπάρχουν τόσες βαρετές πλην χρήσιμες λεπτομέρειες που όποιος θέλει με λίγη απλή αριθμητική μπορεί να τα υπολογίσει και αυτά. Δεν ξέρω βέβαια το στιλ που ταξιδεύετε ούτε τον προϋπολογισμό που διαθέτετε. Πάντως νομίζω ότι δεν είναι μεγάλο ποσόν για τέτοιο ταξίδι. Μέτριο και προς τα κάτω θα το έλεγα. Και να έχετε υπόψη ότι η Αφρική δεν είναι μια εν γένει φθηνή περιοχή για ταξίδια.

Εδώ καλά ήταν. Εκείνο που θεωρώ ότι θα δυσκολέψει τους περισσότερους από σας που θα θελήσουν να με μιμηθούν είναι τα ΜΜΜ της περιοχής. Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να το κάνουν αυτό.

Φυσικά αν πάτε ζευγάρι ή με παρέα θα έχετε κάποια οικονομία, καθώς θα είναι φθηνότερα κατά κεφαλήν ξενοδοχεία και ταξί.