Προτάσεις για βιβλία

[paefstra]

Και τα βιβλία της είναι σαν το σπίτι της!

Πώς δηλαδή; Με τιγρέ εξώφυλλο με καθρεφτάκια handmade;

 

[paefstra]

Ας προτείνω κι εγώ ένα από τα αγαπημένα μου μυθιστορήματα, το "Μόμπι Ντικ", στη καταπληκτική μετάφραση του Χριστοδούλου. Για την πρώτη του παράγραφο, που όσοι αγαπούν τα ταξίδια καταλαβαίνουν. Για μένα οι πρώτες αυτές κουβέντες ήταν η αφορμή να διαβάσω απνευστί τις 900 τόσες σελίδες του.

ΛΕΓΕ με ‘Ισμαήλ. Πριν από μερικά χρόνια —δεν έχει σημασία πόσο ακριβώς— έχοντας λίγα ή καθόλου χρήματα στο πουγκί μου και τίποτα ιδιαίτερο πού να με ενδιαφέρει στη στεριά, σκέφτηκα να ταξιδέψω λίγο στη θάλασσα και να δω το υδάτινο μέρος του κόσμου. Είναι ένας τρόπος πού έχω να διώχνω το σπλήνιασμα και να ρυθμίζω το κυκλοφοριακό. Όταν πιάνω τον εαυτό μου να στραβώνει το στόμα’ όταν μες στην ψυχή μου είναι Νοέμβρης υγρός, πού ψιλοβρέχει- όταν πιάνω τον εαυτό μου να σταματάει άθελα μπρος σε φε-ρετροπωλεία και να γίνεται ουραγός κάθε κηδείας πού συναντώ και ειδικά όταν οι υποχονδρίες μου με κυβερνούν τόσο, πού χρειάζεται ένας δυνατός ηθικός φραγμός να με εμποδίσει να βγω επίτηδες στο δρόμο και μεθοδικά να ρίξω χάμω τα καπέλα του κόσμου — τότε θεωρώ πώς ήρθε πια ή ώρα να μπαρκάρω, όσο πιο γρήγορα μπορώ. Είναι το δικό μου υποκατάστατο του πιστολιού καιτης σφαίρας. Μέ μια φιλοσοφική χειρονομία όλο μεγαλοπρέπεια, ό Κάτων ρίχνεται πάνω στο σπαθί του· εγώ παίρνω ήσυχα το πλοίο. Δεν υπάρχει τίποτα το εκπληκτικό σ’ αυτό. Αν το ήξεραν έφτανε- όλοι σχεδόν οι άνθρωποι, με τον τρόπο τους, αργά ή γρήγορα, θα έτρεφαν πάνω-κάτω τα ίδια αισθήματα με μένα για τον ωκεανό

 

[underwater]

Δεν έχω διαβάσει κάτι δικό της, αλλά δεν κρύβω ότι με έχει προβληματίσει κάπως το video για το σπίτι της συγγραφέως
https://pAy2V2Mg7Z0&feature=related

Αυτή την είχα ανέκαθεν στο μυαλό μου σαν 2η Λένα Μαντά (της οποίας είχα διαβάσει ένα βιβλίο πριν 6 χρόνια και είχα μείνει άναυδη με τη γελοιότητα) και δεν είχα ασχοληθεί με κανένα από τα πονήματά της. Η παρουσίαση του σπιτιού της ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψή μου (και τον προβληματισμό μου για την ποιότητα της ελληνικής λογοτεχνίας των ημερών μας).

 

[maltakias]

Εγώ απλώς δεν διαβάζω ελληνική λογοτεχνία.
Εντάξει εκτός από Καζαντζάκη.

 

[underwater]

Εγώ απλώς δεν διαβάζω ελληνική λογοτεχνία.
Εντάξει εκτός από Καζαντζάκη.

Κι εγώ σχεδόν καθόλου. Όμως επειδή αισθάνομαι ενοχές και σκέφτομαι ότι δεν μπορεί, κάτι καλό θα υπάρχει, κατά καιρούς καταπιάνομαι με μερικά ελληνικά βιβλία. Δεν μου φαίνονται όλα χάλια, όμως η αλήθεια είναι ότι έχει καιρό να με "ταρακουνήσει" κάποιο από αυτά.

 

[Fanie]

Μου φαίνεται πως τώρα πια βιβλία γράφονται μόνο για να γεμίζουν οι εκδοτικοί οίκοι τα ράφια των βιβλιοπωλείων με το λογότυπό τους. :roll:

 

[Yorgos]

Εγώ απλώς δεν διαβάζω ελληνική λογοτεχνία.
Εντάξει εκτός από Καζαντζάκη.

Δεν ξέρεις τι χάνεις. Ένα μόνο θα σου πω: Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι.

ΚΟΡΥΦΗ.

 

[maltakias]

Ρε,θα κόψεις τις τρολιές;

 

[mfish]

απο ελληνικη λογοτεχνια τα τελευταια χρονια διαβασα μερικα βιβλια του Λενου Χρηστιδη και τα βρηκα πολυ ευχαριστη παρεα, ειδικα για ταξιδια, θα ελεγα εχει επιρροες απο μπιτ γενια

 

[Nedelja]

Δεν ξέρεις τι χάνεις. Ένα μόνο θα σου πω: Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι.

ΚΟΡΥΦΗ.

ΚΛΑΙΩ!!!!!!

Αν και προτιμώ το Έρωτας σαν Βροχή...

Στα σοβαρά τώρα +1 για Λένο Χρηστίδη, διαβάζονται πολύ ευχάριστα, ενώ ενδιαφέροντα βιβλία είναι και της Ρέας Γαλανάκη.

 

[maltakias]

Λοιπόν,"Η Αρχαία Πόλη", μελέτη του βρετανού ειδικού Peter Connolly για την ζωή στην αρχαία Αθήνα και Ρώμη.

Απευθύνεται σε ευρύτατο κοινό,αφού καλύπτει από τις πιο απλές μέχρι τις πιο εξειδικευμένες πτυχές της ζωής στις δυο μεγαλουπόλεις της αρχαιότητας,ενώ το φωτογραφικό υλικό και οι γραφικές αναπαραστάσεις βοηθούν πολύ στην κατανόηση.

Πραγματικά μου άνοιξε τα μάτια για το πόσο προηγμένες ήταν οι πόλεις τότε,αλλά και πόσο έμοιαζαν με την δική μας καθημερινότητα.

 

[underwater]

Δεν ξέρεις τι χάνεις. Ένα μόνο θα σου πω: Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι.

ΚΟΡΥΦΗ.

ΚΛΑΙΩ!!!!!!

Αν και προτιμώ το Έρωτας σαν Βροχή...

Κοροϊδεύετε, αλλά όλα της τα ξέρετε!
Να προσθέσω το "Βαλς για δώδεκα θεούς".

Στα σοβαρά τώρα +1 για Λένο Χρηστίδη, διαβάζονται πολύ ευχάριστα, ενώ ενδιαφέροντα βιβλία είναι και της Ρέας Γαλανάκη.

Για τη Γαλανάκη είχα ακούσει θετικές εντυπώσεις, αλλά τα βιβλία της είναι από τα λίγα που δεν μπορώ να τελειώσω όσο και να προσπαθώ.