Ιράν Ο Ξέρξης, ο Αλί κι ένα χαλί! Ιράν: ένας ταξιδιωτικός έρωτας

[pattyyy]

Φανταστικές φωτογραφίες! Υπέροχη αφήγηση! Παραμυθένια ατμόσφαιρα! Περιμένω ανυπόμονα το επόμενο επισόδειο!

 

[hydronetta]

Σαν μαγεμένη, διαβάζω-ξαναδιαβάζω το κείμενο...μου παίρνουν το μυαλό οι φωτο...
Δηλαδή, τι παραπάνω θα πάθω...όταν θα γράψεις για το Ισπαχάν, ε ε ?

Το χειρότερο που θα μπορούσα να σκεφτώ για σένα είναι να αλλάξεις ρότα ταξιδιού και να βρεθείς πρώτα στο Ιράν

 

[dim kyr]

Φοβερές περιγραφές και τέλειες φωτογραφίες (ως συνήθως). Κρίμα πάντως που είναι τόσο αυστηροί ισλαμιστές. Αν προσπαθήσεις λίιιιιγο ακόμα (με το Ισπαχάν ίσως?) , μπορεί , λέω μπορεί να πειστώ εν τέλει και να εγκαταλείψω την μπυροποσία για 5-6 ημέρες και να πάω Ιραν. Ασχετο, αλλά ο ναός της φωτιάς εμένα γιατί μου θύμισε βρε Hdronetta μπαράκι?:roll:

 

[galat]

Ασχετο, αλλά ο ναός της φωτιάς εμένα γιατί μου θύμισε βρε Hdronetta μπαράκι?:roll:

Γιατί ο διψασμένος μπαράκια ονειρεύεται..... (με το δίκιο του βεβαίως, βεβαίως...)

 

[babaduma]

Φοβερές περιγραφές και τέλειες φωτογραφίες (ως συνήθως). Κρίμα πάντως που είναι τόσο αυστηροί ισλαμιστές. Αν προσπαθήσεις λίιιιιγο ακόμα (με το Ισπαχάν ίσως?) , μπορεί , λέω μπορεί να πειστώ εν τέλει και να εγκαταλείψω την μπυροποσία για 5-6 ημέρες και να πάω Ιραν. Ασχετο, αλλά ο ναός της φωτιάς εμένα γιατί μου θύμισε βρε Hdronetta μπαράκι?:roll:

Μεταξύ μας, κι εγώ σπάζομαι με όλους αυτούς τους περιορισμούς - και δε μιλάω μόνο για το αλκοόλ. Γι αυτό και αρκετές χώρες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον βρίσκονται χαμηλά στη λίστα μου...

 

[hydronetta]

Αν προσπαθήσεις λίιιιιγο ακόμα (με το Ισπαχάν ίσως?) , μπορεί , λέω μπορεί να πειστώ εν τέλει και να εγκαταλείψω την μπυροποσία για 5-6 ημέρες και να πάω Ιραν. Ασχετο, αλλά ο ναός της φωτιάς εμένα γιατί μου θύμισε βρε Hdronetta μπαράκι?:roll:

Κοίτα, θα πας οπωσδήποτε Ισπαχάν για 2 λόγους:
1. Είναι απλά υπέροχο και το παζάρι του εξαιρετικό
2. ¨Εχει αρμένικη συνοικία, δεν μπορεί τι στα κομμάτια κάτι θα παίζει σε μπυρόνι εκεί ή θα έχεις ήδη δικτυωθεί με ντόπια νεολαία.... όλο και σε κάποιο πριβέ πάρτι θα σε πάνε όπου όλα είναι πιθανά!!

Cliff bar: "The towers of silence" by dim kyr

 

[dim kyr]

Κοίτα, θα πας οπωσδήποτε Ισπαχάν για 2 λόγους:
1. Είναι απλά υπέροχο και το παζάρι του εξαιρετικό
2. ¨Εχει αρμένικη συνοικία, δεν μπορεί τι στα κομμάτια κάτι θα παίζει σε μπυρόνι εκεί ή θα έχεις ήδη δικτυωθεί με ντόπια νεολαία.... όλο και σε κάποιο πριβέ πάρτι θα σε πάνε όπου όλα είναι πιθανά!!

Cliff bar: "The towers of silence" by dim kyr

Αν είναι έτσι, πάω. Αν όμως με δουλεύεις, όταν γυρίσω κακομοίρη μου να έχεις κρυφτεί.......... (ναι, ναι είναι απειλή).....
και μην κοροιδεύεις, κοίτα την φωτογραφία πάλι και θα δεις, είναι σαν ... σαν ... σαν το Μπουρνάζι ένα πράμα

 

[Bahari]

Μεταξύ μας, κι εγώ σπάζομαι με όλους αυτούς τους περιορισμούς - και δε μιλάω μόνο για το αλκοόλ. Γι αυτό και αρκετές χώρες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον βρίσκονται χαμηλά στη λίστα μου...

Άμα "σπάζεσαι" εσύ τι να πούμε κι εμείς που εκτός από τη μαντήλα πρέπει να είμαστε καλυμμένες πατόκορφα;;; Για να πω την αλήθεια όμως είμαι διατεθειμένη να κάνω αυτή τη θυσία για να επισκεφθώ χώρες που μου προκαλούν το ενδιαφέρον (αρκεί βέβαια να μην έχει 50C)

 

[Pandora]

Το χειρότερο που θα μπορούσα να σκεφτώ για σένα είναι να αλλάξεις ρότα ταξιδιού και να βρεθείς πρώτα στο Ιράν

:roll::roll: :killme:

 

[hydronetta]

Κεφ. 5: Ισπαχάν…μ’ένα γλυκό αναστεναγμό! μέρος Ι

Μέρος Ι: Στη καρδιά του Ισπαχάν

Tο να αφηγηθείς για το Ισπαχάν είναι σαν να πρέπει να γράψεις ένα παραμύθι για τις 1000+1 νύχτες.
Το Ισπαχάν είναι το στολίδι του Ιράν και αρχιτεκτονικά μια από τις κομψότερες πόλεις στον Μουσουλμανικό κόσμο.
Και δεν είναι μόνο οι περίτεχνοι τρούλοι που αλλάζουν χρώματα ανάλογα με το φως της μέρας, είναι κι οι υπέροχες γέφυρες, οι φροντισμένοι κήποι πάνω στο ποτάμι και το μεγάλο παζάρι που σε καλεί να χαθείς στους δαιδαλώδεις δρόμους του.
Κι αν η κόπωση της περιήγησης απλωθεί πάνω στο κορμί σου, αγαπητέ ταξιδευτή, ένα ατμοσφαιρικό τεϊοποτείο σε περιμένει πλάι στο ποτάμι, μέσα στο παζάρι ή με φόντο τη μεγάλη πλατεία για να χαλαρώσεις.

Πήραμε το ταξάκι μας λοιπόν από το αεροδρόμιο και κατευθυνθήκαμε καρφί στο ξενοδοχείο που είχαμε κάνει κράτηση. Κεντρικό αρκετά, περιποιημένο, δεν ξέρω ακόμα γιατί μας έκατσε στραβά και το θεωρήσαμε ακριβό. Μάλλον η ιδέα ότι δύσκολα θα αντιστεκόμασταν σε ψώνια, να ήταν και το κίνητρο να κατέβουμε σε αστέρια για να ανεβάσουμε τις αποταμιεύσεις μας για τις επικείμενες αγορές. Όπερ και εγένετο.
Καταλήξαμε στην οικονομική author’s choice του LP, που τελικά δεν ήταν και η καλύτερη. Άμα απέναντί σου ορθώνεται ένα από τα «ρομαντικότερα» ξενοδοχεία του Ιράν, το Abbasi, αισθάνεσαι σαν σε τσαντίρι δίπλα στη βίλα. Αλλά είπαμε ο σκοπός αγιάζει την διαμονή κι έτσι ρίξαμε πολύ νερό στο κρασί μας (συγνώμη τσάι – το αλκοόλ είπαμε απαγορεύεται)

Δύσκολο να καταγράψω το πρόγραμμα μέρα προς μέρα. Αρκεί να πω πως ο αρχικός σχεδιασμός για 3ήμερη παραμονή καταστρατηγήθηκε παρατείνοντάς την για μια ακόμα μέρα, καθώς δεν χορταίναμε τα αξιοθέατα και τα επισκεπτόμασταν ξανά και ξανά (άπειρες ώρες γύρω από τη πλατεία του Ιμάμ και τις γέφυρες).

Καθίστε αναπαυτικά λοιπόν και ξεκινάμε.

Καθώς το ευτελές κατάλυμά μας γειτνίαζε δίπλα από τον υπέροχο καταπράσινο κήπο Bargh-e Bolbol (Κήπος του Αηδονιού) ξεκινήσαμε από κει, επισκεπτόμενοι το παλάτι Hasht Behesht (Οκτώ Παράδεισοι) που χρονολογείται από το 1660.

Το παλάτι Hasht Behesht κι οι κήποι Bargh-e Bolbol

Η παράδοση λέει ότι εκεί στεγάζονταν οι 8 αγαπημένες οδαλίσκες ενός ευγενούς που η ομορφιά τους μόνο με αγγέλων μπορούσε να συγκριθεί (να κλάψουμε τώρα ή μετά συμφορουμίτες μου; ). Πολλές καταστροφές γνώρισε, τόσο που να μην αναδεικνύεται η μεγαλοπρέπεια που το καθιστούσε στην εποχή του ένα από τα πιο υπέροχα κτήρια παγκοσμίως. Ότι πιο πλούσιο και μπιρμπιλωτό μπορείτε να σκεφτείτε σε διακόσμηση εκεί βρισκόταν. Σήμερα είναι το φάντασμα του εαυτού του.
Το διώροφο παλάτι έχει τετράγωνο σχήμα και στο κεντρικό του σημείο υπάρχει ένα μικρό μαρμάρινο σιντριβάνι. Σαν σηκώσεις το κεφάλι ψηλά, ένα πλούσια διακοσμημένο ταβάνι αγκαλιάζει το βλέμμα σου. Το υπόλοιπο κτήριο είναι ένας λαβύρινθος πολυγωνικών μικρών δωματίων όπου κανείς μπορεί να ανακαλύψει γωνιές με κομψές τοιχογραφίες.

Ο εσωτερικός κεντρικός θόλος του παλατιού Hasht Behesht

Κρυφές σκάλες σε οδηγούν στον πρώτο όροφο όπου η διακόσμηση είναι ακόμα πιο περίτεχνη, εντούτοις λόγω επισκευών ήταν κλειστή στο κοινό. Έτσι μόνο κλεφτές ματιές μπορούσαμε να ρίξουμε. Κατά πως φαίνεται εκεί πάνω πρέπει να κατοικοέδρευαν τα ουρί του παραδείσου γιατί ο χώρος κλειδωνόταν από διπλές πόρτες και τον φύλαγαν ευνούχοι. Το εντυπωσιακό για τους τεχνοκράτες ήταν ότι υπήρχε αυτόματο σύστημα ρύθμισης θερμοκρασίας ανάλογα με τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες.

Τοιχογραφίες στο Hasht Behesht

Από το παλάτι κινήσαμε προς την Πλατεία Imam, τη καρδιά του Ισπαχάν. Η διαδρομή είναι χαλαρή καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της περνάς μέσα από το πάρκο Rajai. Είναι μια όαση πράσινου, γεμάτο δέντρα, λουλούδια, φροντισμένο γκαζόν (πώς είναι εκείνο δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής; Καμμία σχέση!). Υποθέτω πόσο θα εκτιμούν οι επισκέπτες του πάρκου τη δροσιά του μια καυτή καλοκαιρινή μέρα. Κόσμος και λαός έρχεται εδώ για τη περαντζάδα του ή…. για να παίξει μια παρτίδα σκάκι στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους! Πάντως φραπεδιές με τσιγάρο μετά απλανούς βλέμματος νεοελληνικής πλήξης δεν συνάντησα.

Σκάκι και μελέτη στο πάρκο Rajai

Περνώντας τη λεωφόρο και στρίβοντας ένα μικρό δρομάκι στα μάτια μας ξεδιπλώθηκε ένα μαγευτικό θέαμα: η πλατεία Imam, η δεύτερη μεγαλύτερη ιστορική πλατεία του κόσμου μετά την Τιενανμέν στο Πεκίνο (και σας διαβεβαιώνω πολλάκις ομορφότερη της κινέζικης): 510 μέτρα μήκος με 163 μέτρα πλάτος.
Περιμετρικά της πλατείας στεγάζονται τα στολίδια της Ισλαμικής αρχιτεκτονικής: τα τζαμιά Imam & Sheikh Lotfollah, το παλάτι Ali Qapu και η πύλη Qeysariyeh που σε οδηγεί στο αχανές σκεπαστό παζάρι. Δεν αποτελεί έκπληξη που έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς χρονολογείται από το 1602.
Το υπόλοιπο καλύπτεται από αψιδωτά διώροφα κτήρια. Στο ισόγειο στεγάζονται σουβενιρατζίδικα και τι άλλο; Πλείστες γκαλερί Μιραράκη πουλώντας χαλιά.
Την αισθητική παρέμβαση των τελευταίων σάχηδων Παχλαβί συμπληρώνει το ευμέγεθες σιντριβάνι στο κέντρο της πλατείας που φωτίζεται τις βραδινές ώρες.

Εικόνες της πλατείας Imam

Εντυπώνοντας στο μυαλό μας τις εικόνες της σημερινής πλατείας, ας κλείσουμε τα μάτια πολυαγαπημένοι μου αναγνώστες κι ας αφήσουμε την φαντασία να πλανηθεί σε σκηνικά άλλης εποχής. Τότε που η πλατεία γέμιζε κάθε λογής γυρολόγους, χωρικούς που διαλαλούσαν τη πραμάτεια τους, τροβαδούρους, ακροβάτες και μουλάδες που μιλούσαν για ποίηση και ιστορία. Τότε που οι επισκέπτες της απολάμβαναν το καφέ και το ταμπάκο τους στους καφενέδες κάτω από τις αψίδες. Τότε που η πλατεία σαν σκοτείνιαζε άδειαζε, για να αστράψει από το φως 50.000 λαμπών και να φωτίσει τους αγώνες πόλο που διοργανώνονταν εκεί…

Ας τη φανταστούμε στο φως 50,000 λαμπών...


Από πού αλήθεια να αρχίσεις;;

Ας ξεκινήσουμε είπαμε από το παλάτι Ali Qapu στη δυτική πλευρά της πλατείας. Βασιλικό κατάλυμα για τον σάχη Abbas I χτισμένο το 1597, δεσπόζει στη πλατεία λόγω του μεγέθους του.
Είναι εξαώροφο, αποτελώντας προφανώς τον πρώτο ιρανικό ουρανοξύστη της εποχής του. Θα σχολιάσω μόνο μερικούς από τους χώρους του παλατιού που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον.
Εντυπωσιακότερο όλων είναι το μουσικό δωμάτιο στο ρετιρέ. Αποτελούσε χώρο ακροάσεων των ξένων αντιπροσωπειών κι αργότερα δεξιώσεων όπου μουσικά γκαλά οργανώνονταν προς τιμή των καλεσμένων. Είναι ξεχωριστό λόγω του γύψινου ταβανιού το οποίο σχηματίζει κοιλώματα σε σχήματα βάζων και μουσικών οργάνων με σκοπό να βελτιωθεί η ακουστική του χώρου.

Το μουσικό δωμάτιο στο παλάτι Ali Qapu

Η αίθουσα του θρόνου σε χαμηλότερο όροφο παρά τους βανδαλισμούς που υπέστη, διατηρεί αρκετή από την αρχική της μαγεία με μια πληθώρα κομψότατων τοιχογραφιών με λουλούδια και πουλιά. Στο παλάτι θα συναντήσει κανείς και άλλους χώρους όπου υπάρχουν εξαιρετικά δείγματα περσικής ζωγραφικής της εποχής.

Το μέρος όμως που κερδίζει τις εντυπώσεις στο παλάτι, είναι η τεράστια βεράντα με τις 18 κολώνες κι ένα μικρό σιντριβάνι στο κέντρο της. Δεν είναι μόνο το εξαιρετικό ζωγραφιστό κι επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο ταβάνι της που απολαμβάνει κανείς, αλλά η άπλετη θέα προς την πλατεία Ιmam και κυρίως προς τον εντυπωσιακό τρούλο του τζαμιού Imam.

Από το παλάτι Ali Qapu, στο νότιο μέρος της πλατείας όπου δεσπόζει το μεγαλειώδες τζαμί Imam.
To τζαμί αυτό, λόγω της αρχιτεκτονικής και αισθητικής αρτιότητάς του, είναι από τα ομορφότερα του Ισλαμικού κόσμου.
Οι εργασίες άρχισαν το 1611, αλλά χρειάστηκαν 18 χρόνια για να ολοκληρωθούν. Στο τσακ πρόλαβε ο σάχης Abbas I να δει το δημιούργημά του τελειωμένο, ένα μόλις χρόνο πριν τη λήξη της βασιλείας του.

Tζαμί Imam

Η πύλη εισόδου ήδη σε προϊδεάζει για το μεγαλειώδες του συνόλου. Το παράδοξο αρχιτεκτονικά είναι ότι η πύλη εισόδου χτίστηκε έτσι ώστε να είναι σε συμμετρία με την πλατεία, σε αντίθεση με το τζαμί που σχηματίζει γωνία κοιτώντας προς τη κατεύθυνση της Μέκκας.
Δύο τυρκουάζ μιναρέδες ύψους 42 μέτρων ορθώνονται συμμετρικά δίπλα από την αψιδωτή πύλη των 27 μέτρων. Η κόγχη αλλά και οι μετώπες είναι κατάφορτες από πολύχρωμα πλακίδια γεωμετρικών σχημάτων, παγωνιών με μοτίβα λουλουδιών σε blue black φόντο (ε ρε Μιραράκη δασκάλα) και σειρές καλλιγραφικών κειμένων από τους μεγαλύτερους καλλιγράφους της εποχής.
Με το στόμα ανοικτό και προσπαθώντας να αποτυπώσουμε τις λεπτομέρειες στο φωτογραφικό φακό περάσαμε την είσοδο μαζί με ένα δημοτικό σχολείο θηλέων. Ομοιόμορφα ντυμένα τα κοριτσόπουλα στα ροζ, περιποιημένα και σε πλήρη στοίχιση, με τη λευκή όμως μαντήλα παρούσα στα παιδικά τους κεφάλια. Μην ξεχνιόμαστε κιόλας!

H πύλη εισόδου στο τζαμί Imam και τα κορίτσια του δημοτικού

Μέσα από ένα μικρό διάδρομο περάσαμε στην εσωτερική αυλή που περιβάλλεται από διώροφες αψιδωτές στοές που διακόπτονται από τέσσερα iwan, το καθένα από τα οποία οδηγεί και σε ένα χώρο προσευχής. Περιττεύει να σχολιάσω πως κάθε διάδρομος ή διαδρομίσκος ήταν κατάφορτος με τα ζωγραφιστά πλακίδια σε ποικιλία στυλιζαρισμένων μοτίβων λουλουδιών και αραβουργημάτων σε φόντο pastel-blue (Μιραράκη τρέμε).

Η εσωτερική αυλή

Κάθε διάδρομος είναι πλούσια διακοσμημένος

Στον κύριο χώρο προσευχής εισέρχεσαι από το νότιο iwan. Ένας τεράστιος θόλος ύψους 38 μέτρων αγκαλιάζει το χώρο κι αυτός ντυμένος ολούθε με περίτεχνα πλακίδια που σχηματίζουν ένα αστέρι που πλαισιώνεται από ρόδα. Η ακουστική του χώρου είναι υποδειγματική. Αν κάτσεις κάτω από το κέντρο του λέγεται ότι παράγονται 49 διαφορετικές ηχώ απ’τις οποίες μόλις οι 12 γίνονται αντιληπτές από το ανθρώπινο αυτί. Το δοκιμάσαμε σαν γνήσιοι τουρίστες. Δυστυχώς όμως δεν είμαι ειδικός για να καταγράψω πόσες ηχώ συνέλαβε το αυτί μου.
Κι αν όλα αυτά που περιγράφω ακούγονται εξαιρετικά, άφησα για το τέλος εκείνο που δεσπόζει πάνω στο τζαμί και αποτελεί το σημείο κατατεθέν της πλατείας. Είναι ο εξωτερικός τρούλος ύψους 52 μέτρων που λαμπυρίζει με τα πολύχρωμα τυρκουάζ πλακίδια στο φως του ήλιου ή μέσα στο σκοτάδι της νύχτας από τα φώτα που τονίζουν την ανεπανάληπτη ομορφιά του.

Η είσοδος στον κύριο χώρο προσευχής

Ο μεγαλοπρεπής θόλος

Ο τρούλος του τζαμιού Imam

Πορεία τώρα ανατολικά της πλατείας στο τζαμί του Sheikh Lotfollah προς τιμή ενός γνωστού σιίτη ιεροκήρυκα της εποχής του σάχη Abbas I.
Aυτό που το καθιστά μοναδικό σε σχέση με άλλα τζαμιά είναι ότι στερείται εσωτερικής αυλής και μιναρέδων. Ουδόλως περίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν ήταν για δημόσια χρήση αλλά για το χαρέμι του σάχη που έφτανε εκεί μέσω μυστικής διόδου.
Ο υπέροχος τρούλος του έχει μοναδικό ροζ χρώμα που αποκτά άλλη αίσθηση σαν οι ακτίνες του ήλιου που γέρνει καθρεφτίζονται πάνω του. Κι εδώ η μαγευτική είσοδος είναι εξαιρετικά διακοσμημένη σε μπλε-πρασινο-κίτρινα χρώματα.

Τζαμί Sheikh Lotfollah

Ένας σκοτεινός διάδρομος σε οδηγεί στο κεντρικό χώρο προσευχής όπου δεσπόζει το κίτρινο χρώμα με τα πλακίδια να σχηματίσουν ένα ήλιο. Μικρά παράθυρα στον τρούλο αφήνουν μόλις λιγοστό φως να λούσει το χώρο, αρκετό όμως για να συμβάλλει στη μαγεία του χώρου.

To εσωτερικό του τζαμιού Sheikh Lotfollah

Ο γύρος της πλατείας ολοκληρώνεται με επίσκεψη στο Μεγάλο Παζάρι του Ισπαχάν.
Είναι ένας λαβύρινθος σκεπαστών στοών που εκτείνεται σε απόσταση χιλιομέτρων. Αν υπάρχουν αρκετά σημεία εισόδου εντούτοις η πιο εντυπωσιακή είναι η πύλη Qeysarieh στο βόρειο τμήμα της πλατείας Imam η οποία διακοσμείται από τοιχογραφίες κάποιες από τις οποίες είναι αρκετά δυτικότροπες.
Μέσα στο παζάρι υπάρχουν τα πάντα: καταστήματα με σουβενίρ, μαγαζιά που πουλούν κάθε είδους πραμάτεια, μέχρι και επισκευαστές χαλιών είδαμε ως και καλλιτέχνες που φτιάχνουν σταμπωτά τραπεζομάντηλα.

H πύλη Qeysarieh

Εικόνες από το Μεγάλο Παζάρι

Περιπλανώμενοι στους σκιερούς διαδρόμους του παζαριού ανακαλύψαμε όμορφες ανοικτές αυλές που λειτουργούσαν παλιότερα σαν καραβασεράι για να ξεκουράζονται οι ταξιδιώτες κι οι έμποροι που έρχονταν από μέρη μακρινά.
Αντίστοιχης αρχιτεκτονικής και λειτουργικότητας με τα καραβανσεράι, αλλά με σκεπαστή οροφή, είναι τα ατμοσφαιρικά timcheh

Το ωραιότερο timchek στο παζάρι είναι το Timche-ye Malek

Το Ισπαχάν όμως δεν εξαντλείται στην πλατεία Imam. Υπάρχουν διάσπαρτα αξιοθέατα, κάποια από τα οποία θα εξιστορήσω μαζί με τις προσωπικές μας ιστορίες….στο επόμενο κεφάλαιο.

Ως τότε, αφήστε τις εικόνες να σας μαγέψουν και τη φαντασία να σας ταξιδέψει :love1:

 

[Loca Corazon]

Παναγιώτη,

δεν ξέρω για τους υπόλοιπους εμένα πάντως με ταξίδεψες ... πόσο πίσω με γύρισες!

Έχεις δίκιο για το ξενοδοχείο Abbasi, είναι ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά ξενοδοχεία της Ανατολής! Οι κήποι του είναι απλά καταπληκτικοί! Το προτείνω και εγώ ανεπιφύλακτα.

Και τσαγάκι στο τεϊοποτείο που βρίσκεται κοντά στην Πύλη .... πρώτος όροφος με θέα όλη την πλατεία Imam! (αν μιλάμε για το ίδιο). Ξεχωριστές εμπειρίες!

Χμ, θα ξαναπήγαινα χωρίς δεύτερη σκέψη!

Ευχαριστούμε!

 

[KIKI]

πολυ όμορφη πόλη , ωραια αφηγηση και τελειες φωτογραφιες !!!
Σε ευχαριστω πολυ .....