Βολιβία Περού Οι Βαρώνοι της….κόκα! (Περού-Βολιβία)

[Samion]

και βρεις μια καλή προσφορά αεροπορικού (καλή ώρα) τότε το τσξίδι στο Περού δεν είναι ανέφικτο. .

α τα καλά δεν μας τα πες...για πες, για πες..
Sky team εννοειται φυσικά, σωστα?

 

[hydronetta]

άψογη ιστορία..
αγχωμένο πάντως σε είδα Παν...υπάρχουν κι άλλοι τρόποι...
many believe mate de coca can prevent and treat soroche, no data support its use in the prevention or treatment of AMS.
http://wwwnc.cdc.gov/travel/yellowbook/2012/chapter-4-select-destinations/cuzco-machu-picchu-peru

Λες να μη το είχα διαβάσει; και όντως δεν διαπίστωσα διαφορά, άσε που μου φάνηκε νεροζούμι. Αντιθέτως η μάσηση φύλλων κόκας θες placebo ή όχι κάτι έκανε. Πάντως εκτός από μια ήπια ζάλη και λαχάνιασμα δεν νομίζω ότι είχαμε άλλα συμπτώματα.

α τα καλά δεν μας τα πες...για πες, για πες..
Sky team εννοειται φυσικά, σωστα?

Λάθος αστροσυμμαχία. Η προσφορά ήταν της ΤΑΜ και αν θυμάμαι καλά γράφτηκε στο φόρουμ αλλά πέρασε στα ψιλά (;!) ίσως γιατί δεν αφορούσε ναύλο από Αθήνα.
Αναλυτικότερα Madrid-Sao Paolo-Lima-Chiclayo επιστροφή Cusco-Lima-Sao Paolo-London βγήκε στα 430 ευρώ... + 285 ευρώ Αθήνα-Μαδρίτη/Λονδινο-Ρώμη-Αθήνα (κάτσαμε και 1 μέρα Ρώμη οι πλεονέχτες) με Alitalia.

 

[Samion]

Λες να μη το είχα διαβάσει; και όντως δεν διαπίστωσα διαφορά, άσε που μου φάνηκε νεροζούμι. Αντιθέτως η μάσηση φύλλων κόκας θες placebo ή όχι κάτι έκανε. Πάντως εκτός από μια ήπια ζάλη και λαχάνιασμα δεν νομίζω ότι είχαμε άλλα συμπτώματα.

Λάθος αστροσυμμαχία. Η προσφορά ήταν της ΤΑΜ και αν θυμάμαι καλά γράφτηκε στο φόρουμ αλλά πέρασε στα ψιλά (;!) ίσως γιατί δεν αφορούσε ναύλο από Αθήνα.
Αναλυτικότερα Madrid-Sao Paolo-Lima-Chiclayo επιστροφή Cusco-Lima-Sao Paolo-London βγήκε στα 430 ευρώ... + 285 ευρώ Αθήνα-Μαδρίτη/Λονδινο-Ρώμη-Αθήνα (κάτσαμε και 1 μέρα Ρώμη οι πλεονέχτες) με Alitalia.

Μα δεν αμφεβαλλα καθολου για το τι ειχες διαβασει. Απορησα που αναζητουσες κιολας το αθλιο νεροζουμι...
ακριβα ηταν...η καλυτερη προσφορα ηταν (κ ειναι...) της ουρανοομαδας..(απο 320).

 

[hydronetta]

Κεφ.5. Cajamarca

Έχουμε και λέμε λοιπόν, Cajamarca!
Η ένταξη της συγκεκριμένης πόλης στο πρόγραμμα του ταξιδιού ήταν αρχικά αντικείμενο έντονων διαφωνιών. Εγώ από τη μια μεριά να επιμένω Cajamarca κι ο snapper από την άλλη να διαμαρτύρεται, πώς είναι δυνατόν να πηγαίνεις σε μια χώρα κι αντί της πρωτεύουσας να προτιμάς μια επαρχιακή πόλη.
Με επιτακτικό τόνο (που δεν χωρούσε αντιρρήσεις) του εξήγησα ότι η Lima μπορεί να έχει μια πλατεία χαρακτηρισμένη μνημείο UNESCO, δυο τρία αξιόλογα μουσεία, εξαιρετικά εστιατόρια, αλλά σαν μεγαλούπολη αναφέρεται χαοτική, επικίνδυνη (επιχείρημα μπας και τρομάξει) και κυρίως τους χειμερινούς μήνες μια γκρίζα χαμηλή ομίχλη απλώνεται σαν πέπλο στον ουρανό της σε αντίθεση με την μεσογειακή, πρόσχαρη και compact σε μέγεθος Cajamarca.
O travelogatos για μια ακόμα φορά το έπαιξε σφίγγα, σιροπιάζοντας τη πορτοκαλόπιττα που είχε αναλάβει να φτιάξει.
Κλήρος δεν έπεσε τελικά, ενεργοποιήθηκε όμως το Google images όπου η ταπεινή Cajamarca βγήκε νικήτρια στα σημεία. Και δικαίωσε απόλυτα την επιλογή μας, δεδομένου ότι τις ίδιες ακριβώς μέρες, διαδραματίζονταν επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας στην κεντρική πλατεία της Lima!

Το πρόγραμμα της ημέρας επέβαλε αρχικά διαδρομές στα περίχωρα της πόλης.

Μετά το πρόγευμα στο El Zarco, ξεκινήσαμε χορτάτοι στον πρώτο σταθμό μας που ήταν το Cumbemayo, 19 χλμ νοτιοδυτικά της πόλης. Η απόσταση ακούγεται κοντινή όμως όλη η διαδρομή γινόταν σε ανηφορικό χωματόδρομο, που αρχικά προσέφερε πανοραμική θέα στη πόλη.
Βουκολικά τοπία ένθεν κακείθεν, λαμπερός ουρανός άνωθεν, αλλά ο Bernardo τα έκανε θάλασσα παίρνοντας λάθος δρόμους που μας οδηγούσαν άγνωστο πού. Ρώτησε τους πάντες: τσοπανοπούλες, εργάτες, αγρότες κι αφού κάναμε πίσω μπρος κάμποσες φορές τελικά βρεθήκαμε στο σωστό δρόμο.

H διαδρομή για το Cumbemayo​

Xαμένοι στο πουθενά​

"Κατά κει πάνε για Cumbemayo. Κι επειδή βγάλατε και φωτο δώστε καi μιa σόλα"​

Το Cumbemayo ξεπρόβαλε μέσα σ’ενα καταπράσινο τοπίο με εντυπωσιακές συστάδες από τεράστιους ασβεστόλιθους να ξεπροβάλλουν σαν υπερμεγέθεις ανθρώπινες φιγούρες. Los frailones τους λένε οι ντόπιοι, επειδή μοιάζουν με καλόγερους, με αρκετή φαντασία ομολογώ γιατί όσο κι αν προσπάθησα καλόγερους δεν έβλεπα.

Cumbemayo​

Η περιοχή είναι περισσότερο γνωστή για τα ερείπια ενός προ-Inca υδροφόρου καναλιού που πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε γύρω στο 1500 π.Χ και είναι η παλαιότερη υπάρχουσα τεχνητή δομή στη Νότια Αμερική. Λαξευμένο πάνω σε συμπαγή βράχο θεωρείται ότι μέσω ενός πολύπλοκου συστήματος μετέφερε νερό από τις ανατολικές στις δυτικές πλαγιές των Άνδεων. Κατά τη διαδρομή του καναλιού αναφέρεται η ύπαρξη πετρογλυφικών. Αυτό λοιπόν αναζητούσαμε στην επίσκεψή μας εκεί.
Παρκάραμε, πληρώσαμε το εισιτήριο “εισόδου” και κατήλθαμε προς τους πέτρινους καλόγερους. Αφού κάναμε ένα γύρω, αρχίσαμε να αναζητούμε το αρχαίο κανάλι. Εδώ κανάλι , εκεί κανάλι, πουθενά το κανάλι και κυρίως πουθενά μια ενδεικτική σήμανση. Περπατάγαμε στα τυφλά ώσπου φτάσαμε σε ένα πλάτωμα όπου κάτω έχασκε μια χαράδρα. Αναζητήσαμε ίχνη του καναλιού στο βάθος της χαράδρας όπου αχνοφαίνονταν κάποια μονοπάτια, αλλά εις μάτην και απογοητευμένοι πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Φτάνοντας ολίγον ασθμαίνοντες στο πάρκινγκ διασπιστώσαμε ότι ο καλός μας Bernardo ήταν άφαντος! Επικράτησε ένας ψιλοπανικός. Σαν να μην έφτανε αυτό μας πλησίασε κι ο παρκαδόρος του Cumbemayo ζητώντας να τον πληρώσουμε.
-Να πληρώσουμε το κερατιάτικο, αλλά ο οδηγός μας ΠΟΥ είναι;;;
-Μα σας περιμένει στο βάθος της χαράδρας! Απάντησε με νοηματική για να γίνουν κατανοητά τα ισπανικά του.
Και τότε άναψε το λαμπάκι του φωτεινού παντογνώστη στα μυαλά μας. Το μονοπάτι συνέχιζε κατηφορικά προς τη χαράδρα. Εκεί θα βρισκόταν το κανάλι και τα πετρογλυφικά. Στο τέλος του μας περίμενε ο καλός μας Bernardo με το αυτοκίνητο για να γλυτώσουμε την ανηφόρα προς το πάρκινγκ.
Σκέτο Βατερλώ! Κοιτάξαμε πάλι τη διαδρομή με το μάτι και αποφασίσαμε ότι δεν το ξαναεπιχειρούμε κι ας μείνει το κανάλι ανεξερεύνητο κι αφωτογράφιστο.
Ευτυχώς που η πληρωμή του πάρκινγκ δεν ήταν εντελώς κερατιάτικη, γιατί ο παρκαδόρος φιλοτιμήθηκε να ροβολίσει τη πλαγιά και να ειδοποιήσει τον Bernardo ότι οι πανέξυπνοι επιβάτες του βρίσκονταν πίσω στο πάρκινγκ κι αδίκως μας περίμενε στα ριζά της χαράδρας.

Αποδίδοντας (ως γνήσιοι Έλληνες) τη παταγώδη αποτυχία στην έλλειψη σήμανσης κι όχι στην δική μας κακή διαίσθηση, πήραμε πάλι τον ίδιο χωματόδρομο προς την Cajamarca, βάζοντας πλώρη αυτή τη φορά προς τα βόρεια της πόλης στη νεκρόπολη Otuzco (Ventanillas de Otuzco).
Η ημερομηνία κατασκευής της είναι αβέβαιη. Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν την παρουσία ενός αυτόνομου πολιτισμού στην περιοχή της Cajamarca που άνθισε για αρκετούς αιώνες πριν κατακτηθεί από τους Inca.
Υπάρχουν συνολικά 337 κόγχες στη νεκρόπολη, άλλες έχουν άμεση πρόσβαση, άλλες έμμεση με ένα διάδρομο στο κέντρο και σειρές μικρότερων κόγχων στις δύο πλευρές.

Ventanillas de Otuzco​

Ο αρχαιολογικός χώρος ήταν αρκετά μικρός. Πρακτικά μια σύντομη ανηφόρα σε έβγαζε σ’ένα βράχο όπου ήταν σκαλισμένοι οι τάφοι, στους οποίους όμως πλέον δεν επιτρέπεται η πρόσβαση για να μην επιδεινωθεί η φθορά που επέφερε ο καιρός και οι λεηλασίες. Ο χώρος παρά την αναμφίβολη αρχαιολογική του αξία, δεν μας εντυπωσίασε γι’αυτό και η επίσκεψη ήταν συντομότατη. Αποχωρώντας με περιέλαβαν δύο δεσποσύνες που μου πάσαραν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τις εντυπώσεις μου, τις επισημάνσεις και τις προτάσεις μου για τη νεκρόπολη. Τώρα τι μου εξηγούσαν στα ισπανικά, τι κατάλαβα, τι συμπλήρωσα, ένας θεός ξέρει, αλλά απουσία εν γένει άλλων τουριστών δεν θέλησα να τους χαλάσω το χατήρι.

Η αλήθεια είναι ότι η επίσκεψη στη νεκρόπολη επισπεύτηκε, καθώς στη συνέχεια μας περίμεναν τα κοντινά λουτρά των Inca (Baños del Inca). Φυσικές γεωθερμικές πηγές, γνωστές από την αρχαιότητα όπου ο τελευταίος αυτοκράτορας των Inca συνήθιζε να κάνει μια στάση καθ’οδόν προς στο Cusco και να ρίχνει μια βουτιά στα ιαματικά τους καυτά νερά. Σήμερα η περιοχή έχει (ατυχώς για μας) αξιοποιηθεί με αποτέλεσμα να χτιστούν σύγχρονες εγκαταστάσεις με λουτήρες (αν και ομολογώ πολύ περιποιημένες). Έναντι ευτελούς αμοιβής ακροβολιστήκαμε ο καθένας στο δωματιάκι του όπου σε μια γούρνα άνοιγες τη παροχή νερού και απολάμβανες το αυστηρά 25λεπτο λουτρό σου σε όποια θερμοκρασία ήθελες.

Baños del Inca​

Αφού μουλιάσαμε, αναζωογονηθήκαμε κι αισθανθήκαμε ολίγον Inca ( αν θεραπεύσαμε και κάτι αδυνατώ να το επιβεβαιώσω), πήραμε το σύντομο δρόμο επιστροφής στην Cajamarca.
Πριν φτάσουμε στην κεντρικη πλατεία περιμετρικά της οποίας βρίσκονται όλα τα αξιοθέατα, κάναμε στάση στο λόφο Cerro Santa Apollonia απ’όπου απολαμβάνει κανείς μια πανοραμική άποψη της πόλης (ο Λυκαβηττός της Cajamarca κοινώς). Εκεί βρίσκεται το εκκλησάκι Santisima Virgen de Fatima που δεσπόζει στο τέρμα μιας όμορφης σκαλινάτας που οδηγεί στο κέντρο της πόλης (για όσους έχουν τη διάθεση να ανηφορίσουν πεζή προς το λόφο).

Πανόραμα της Cajamarca από το Cerro Santa Apollonia​

H σκαλινάτα προς τη Santisima Virgen de Fatima και το Cerro Santa Apollonia​

Ο Bernardo μας αποχαιρέτησε στη πλατεία, ανανεώνοντας το ραντεβού το βράδυ για φαγητό στο El Zarco.
H πλατεία της Cajamarca (Plaza de Armas, τι άλλο; ) θα έκανε τη πλατεία Συντάγματος να ωχριά μπροστά της. Ευχάριστη, με τα δεντράκια της, τα περιποιημένα παρτέρια με το γκαζόν και τα λουλούδια, τα παγκάκια, το συντριβάνι (που λειτουργεί και φωτίζεται το βράδυ) και πλήθος κόσμου που συρρέει κάθε ώρα της μέρας.

H Plaza de Armas όπως φαίνεται από το Cerro Santa Apollonia

Plaza de Armas, Cajamarca​

Δυο εκκλησιές δεσπόζουν στην πλατεία, η Iglesia San Francisco και ο La Catedral, κτίσμα του 17ου αιώνα με εντυπωσιακή μπαρόκ πρόσοψη. Χαρακτηριστική είναι η απουσία πύργων-κωδωνοστασίων που της προσδίδει ένα ιδιαίτερο στυλ, ενώ στο εσωτερικό εξίσου επιβλητικός είναι ο επίχρυσος ξυλόγλυπτος βωμός στο ιερό της. Και οι δύο φωτίζονται υπέροχα το βράδυ.

Iglesia San Francisco​

La Catedral​

Έξω από τον San Francisco εντόπισα ένα κιόσκι τουριστικών πληροφοριών. Η νεαρή υπάλληλος κατενθουσιαμένη που μπήκε άνθρωπος στο μικροκοπικό γραφείο της, με βομβάρδιζε μιλώντας ακατάπαυστα ισπανικά όπου μετά δυσκολίας άντλησα την πληροφορία που θέλαμε: αύριο η πόλη γιορτάζει το Corpus Christi και η μεγαλοπρεπής λιτανεία προβλεπόταν στις 11 το πρωί. Τα σχέδια ανατράπηκαν αφού αποφασίσαμε να αναβάλουμε για κάποιες ώρες την αναχώρησή μας για το Trujillo (θυσιάζοντας έτσι την επίσκεψή μας στον αρχαιολογικό χωρο του El Brujo), ώστε να μη χάσουμε το θέαμα-υπερπαραγωγή στη Cajamarca.

Κάναμε μια βόλτα στα τριγύρω στενά με τα υπέροχα δίπατα σπίτια με τα μικρά μπαλκόνια, τις σκαλιστές εξώθυρες.

Aπαθανατίσαμε τη καθημερινότητά της : γυναίκες να πουλάνε τις λιγοστές πραμάτειες τους στο δρόμο, άλλες να στήνουν το μικρό υπαίθριο μαγειριό τους, άλλες σε σιωπηλή επαιτεία.

Η νύχτα απλώθηκε πάνω από τη πόλη κι ευθύς το σκηνικό μεταμορφώθηκε με τις λάμπες να προσδίδουν μια ρομαντική νότα στα στενά της πόλης. Ακολουθήσαμε για λίγο τη κατανυκτική λιτανεία με τους ψάλλοντες της εκκλησίας του San Francisco (επ’ευκαιρία του επερχόμενου Corpus Christi), πριν καταλήξουμε για μια ακόμα φορά στο Gran Restaurant El Zarcο.

H λιτανεία του San Francisco​

La Catedral by night​

Mας έμεναν δυό αξιοθέατα να δούμε πριν ξεκινήσει η λιτανεία και μετά ένας μακρύς δρόμος μέχρι το παραθαλάσσιο Trujillo, τελευταίο σταθμό στον περουβιανό βορρά.

Το βράδυ πριν ξαπλώσουμε ανακοίνωσα στους συνταξιδιώτες μου ότι η προσαρμογή τους στα 3,300 μέτρα ήταν υποδειγματική (μέχρι τσιγάρο κάναμε οι θεριακλήδες).
Σε τέτοιο υψόμετρο βρισκόταν το Cumbemayo!

 

[chris7]

Καλά, οι φωτογραφίες σου είναι καταπληκτικές.

 

[giannismits]

Πόσο ζουμί μπορεί να έχει αυτό το ταξίδι ε?
Θα χορτάσουμε μοναδικές εικόνες και περιγραφές!
Εύγε

 

[hydronetta]

Mp;o

Πόσο ζουμί μπορεί να έχει αυτό το ταξίδι ε?
Θα χορτάσουμε μοναδικές εικόνες και περιγραφές!
Εύγε

Μπόλικο ζουμί. Κι ακόμα δεν μπήκαμε στα "highlights".

 

[LULLU]

στα μερη αυτα δεν πηγα οταν επισκεφτηκα τη χωρα αλλα ειναι σαν και ν α πηγα μεσα απο τη περιγραφη σου...οι δε φωτο απιστευτες....

 

[hydronetta]

στα μερη αυτα δεν πηγα οταν επισκεφτηκα τη χωρα αλλα ειναι σαν και ν α πηγα μεσα απο τη περιγραφη σου...οι δε φωτο απιστευτες....

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ο βορράς επελέγει μετά από πρόταση του Γιώργου αν κι εκείνος πρότεινε να κινηθούμε ακόμα πιο βαθειά στα βουνά (Chachapoyas). Λόγω του ότι ενέταξα και τη Βολιβία στο πρόγραμμα δυστυχώς χρόνος δεν βρέθηκε γι'αυτό το κομμάτι. Η Cajamarca είχε θερμές συστάσεις και δικαίως, άσε που απολαύσαμε και το Corpus Christi. Oι άλλες δυο πόλεις επελέγησαν γιατί αφενός η πρόσβαση ήταν εύκολη κι αφετέρου είχαν ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα περιξ αυτών. Σίγουρα δεν είναι τουριστικές περιοχές κάτι που προσωπικά δεν με χάλασε καθόλου. Ακόμα όμως και στο `Cusco δεν ενοχλήθηκα από το τουρισμό. Εκεί που χαλάστηκα ήταν στην Titicaca όπου έκανα το σφάλμα να πάρω ένα από τα γνωστά τουριστικά πακέτα για τα Ούρος και Τακίλε και η όλη εμπειρία ήταν επιεικώς μούφα. (δεν ήξερα, δεν ρώταγα

 

[Yorgos]

Πάρα πολύ καλή η περιγραφή σου Παναγιώτη, μπράβο κι ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώνεις. Δυστυχώς φωτό δεν μπορώ να δω (από τότε που έγινε η αλλαγή του σάιτ έχει γίνει αρκετά πιο αργό για μένα), αλλά και μόνο οι περιγραφές αρκούν, εύγε.

 

[ANNA-PANOS]

Οντως τα Ουρος μας φανηκαν και μας ψευτικα...

 

[Yorgos]

Το ξαναγράφω, αν κι έχουμε κάνει θέμα ολόκληρο παλιότερα: έχει άπειρα νησάκια στην Τιτικάκα. Πλην των 10-20 χαζοτουριστικών Ούρος έχει αρκετά από την άλλη μεριά της λίμνης, όπου τουρίστα βλέπουν κάθε τρίτα Χριστούγεννα και αν. Κοστίζει φυσικά περισσότερο η μετάβαση, πρέπει να διασχίσει κανείς όλη τη λίμνη, αλλά εκεί δε φτάνουν τα πλοιαράκια των ξενοδοχείων και των πρακτορείων του Πούνο.