Κόπηκαν μαχαίρι τα ταξίδια στο εξωτερικό

[North66]

- (το πλέον κλασικό) όσο ποιο νωρίς κάνεις κράτηση εισητηρίων τόσο ποιο φτηνα θα τα βρείς.

Φτηνότερα συνήθως μόνο στο παράθυρο δύο-τριών μηνών πριν την πτήση.

κάνε μια ερευνα αγοράς από site για εισητήρια για να δεις μια τάξη μεγέθους αλλά τελικά κάνε κράτηση από το site της κάθε αεροπορικής εταιρίας (μπορεί να βρεις και προσφορές)

9 στις 10 περιπτώσεις η αεροπορική θα σε χρεώσει service fee ενώ υπάρχουν ανεξάρτητες μηχανές που δε χρεώνουν.

-μην κλεισεις πρωινό είναι σίγουρο ότι όταν πας θα σου κάνουν καλύτερη προσφορά στην ρεσεψιον (τα μισα λεφτά) η θα βρεις κάποιο φούρνο διπλα και θα τη βγάλεις ζάχαρη.

Καλύτερη προσφορά λίγο σπάνιο... θα σου προτείνουν τη fixed τιμή. Όσο για το φούρνο ελπίζω να αστειεύεσαι, τα πρωινά σε καλά ξενοδοχεία δεν είναι μια τυρόπιττα και ένας καφές.

 

[Samion]

9 στις 10 περιπτώσεις η αεροπορική θα σε χρεώσει service fee ενώ υπάρχουν ανεξάρτητες μηχανές που δε χρεώνουν.

η 10η είναι η Alitalia? που και fee δεν χρεώνει κ οι περισσότερες προσφορές της δεν περνούν καν στις μηχανές..καλύτερα στο σαιτ της.
άλλες υπάρχουν?

 

[tripakias]

- ξεκίνα από το booking για να δεις τιμές αλλά πάλι κάνε κράτηση μέσω της σελίδας του ξενοδοχείου.

Αυτο που λες δεν ειναι απολυτο. Μπορω να σου πω δε πως ο κανονας λεει το αντιθετο. Δυσκολα βρισκεις χαμηλοτερες τιμες μεσω της σελιδας του ξενοδοχειου. Παρ' ολ' αυτα δεν ειναι απιθανο και μια αναζητηση στη σελιδα δεν βλαπτει.

-μην κλεισεις πρωινό είναι σίγουρο ότι όταν πας θα σου κάνουν καλύτερη προσφορά στην ρεσεψιον (τα μισα λεφτά) η θα βρεις κάποιο φούρνο διπλα και θα τη βγάλεις ζάχαρη.

Τα ξενοδοχεια συνηθως απο τα πρωινα τους (οταν πωλουνται μαζι με το δωματιο) δεν εχουν ιδιαιτερο κερδος (μονο οταν και οπου υπαρχει μεγαλη ζητηση, εχουν). Κυριως ειναι μια εξτρα παροχη. Οι τιμες δε σχεδον παντα ειναι αρκετα χαμηλοτερη απο αυτο που θα πληρωνες για να φας εξω τα ιδια πραγματα.
Αν θες μονο ενα κρουασαν κι ενα καφε για πρωινο, τοτε ναι μαλλον συμφερει ο φουρνος.

-διάβασε μόνο τις αρνητικές κριτικές από booking και tripadvisor, οι θετικές μπορεί να είναι και ψεύτικές. αν όλοι συμφωνούν αρνητικά σε κάτι τότε ισχύει αλλιως είναι η υποκειμενική κρίση του καθενός. (ο αμερικανός θα σου πει οτι το δωμάτιο είναι μικρό αφού θέλει αεροπλανοφόρο για να αισθάνεται άνετα)

Στο tripadvisor ναι. Στο booking σχολιαζουν μονο οι πελατες του ξενοδοχειου, δεν μπορει οποιος να 'ναι να γραψει. Παλιοτερα υπηρχε κι εκει προβλημα με ψευτικα σχολια, αλλα τελευταια εχει αναπτυξει ενα μηχανισμο ελεγχου των σχολιων κι αν διαπιστωσει κατι τετοιο σταματα αυτοματα τη συνεργασια με το ξενοδοχειο. Και ποιο ξενοδοχειο θα ηθελα κατι τετοιο;

Στο αλλο που λες για τα αρνητικα σχολια συμφωνουμε. Μονο τα αρνητικα που επαναλαμβανονται ή στοιχειοθετουνται πρεπει να λαμβανουμε υποψη μας. Γινονται απο πολυ κοσμο παραλογα παραπονα. Και πολλα που δεν ειναι αληθινα.

Εδω κερδιζει το tripadvisor που δινει τη δυνατοτητα στο ξενοδοχειο να απαντησει.

-όλα είναι θεμά διαπραγματευσης, φέτος βουδαπέστη έστειλα mail για να γίνει καλύτερη τιμή από αυτή που είχαν στο site και τελικά είχα μια έκπτωση 70 ευρώ.

Αυτο ειναι συχνο φαινομενο (και καλο να δοκιμαζεται η αμεση επικοινωνια με το ξενοδοχειο), ωστοσο υπαρχουν και περιπτωσεις που η τιμη παραμενει αυστηρα η ιδια και καποιες που η τιμη ειναι μεγαλυτερη απο αυτη του site. Ολα εξαρτονται απο την πολιτικη μαρκετινγκ του ξενοδοχειο, απο τη διαθεσιμοτητα του και κυριως απο τη ζητηση.
Οι τιμες στα ξενοδοχεια δεν ειναι αντε πηραμε τον τιμοκαταλογο κι αυτην την ημερομηνια εχει τοσο την αλλη τοσο. Αλλαζουν μερα με την μερα και ωρα με την ωρα.

 

[wotan1975]

Πεστα μεγαλε! Συμφωνω 100%. Αυτα λεω και σε φιλους οταν με ρωτανε που βρισκω τα "πολλα" λεφτα για ταξιδια. Το οτι εκεινοι χαλανε για τους παραπανω λογους πολυ περισσοτερα δεν το σκεφτονται.
.

Καλα μην υπερβαλλουμε,τη βαρεθηκα αυτην την καραμελα με τα ακριβα μαγαζια και τις ακριβες τσαντες.
Και εμενα με ρωτανε για τα (λιγα) ταξιδια που κανω αλλα κανεις απο αυτους που ξερω,δεν τα πετα στα μπουζουκια ή κανει σπαταλες.Απλως,τα δινουν για την καθημερινοτητα τους,σε νορμαλ πλαισια.

 

[EIRHNH2]

Μα και τα πρακτορεια γραφουν οτι ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ :

...επιπλεον πατετο ασφαλειας (ατυχηματος, απωλειας αποσκευων,δαπανες επαναπατρισμου λογω ατυχηματος ή ασθενειας,απωλειας ταξιδιωτικων εγγραφων και εξτρα καλυψεις οπως ιατροφαρμακευτικες και νοσοκομειακες δαπανες και ασφαλεια προκαταβολης)...

Που δεν το θεωρω και λογικο να τα περιλαμβανει το πακετο....
Αρα παλι χρειαζεσαι ασφαλεια δικη σου.
Η εμπειρια μου παντως απο πολλα πρακτορεια ειναι οτι οι περισσότερες κοπελες ηταν και αγενεις και μιλουσαν μηχανικα στο τηλ.
Ακομα, οι γνωσεις τους ηταν αρκετα περιορισμενες και θεωρουσαν αυτο που ελεγαν δεδομενο. Οσο για το τηλεφωνο που ειπατε πιο πριν ειναι η μοναδικη λυση για αυτους που δεν μενουν Αθηνα και ειναι αδυνατη η επισκεψη στο γραφειο τους.... Αλλα και παλι, οταν θελεις τιμες και προγραμματα απο 20 γραφεια, δεν μπορεις να τα επισκεφτεις ....

 

[ZephX]

Προσωπικά βρίσκω ότι η καραμέλα "ταξιδεύω αλλά δεν μπορώ να μου λένε ότι έχω λεφτά επειδή ταξιδεύω" δεν έχει σχέση με τη πραγματικότητα. Πέρα από την υποκειμενικότητα του ποιος έχει λεφτά και ποιος όχι, για εμένα η περίοδος της ζωής μου που θεωρούσα ότι δεν είχα καθόλου λεφτά ήταν και η περίοδος που δεν μπορούσα να ταξιδέψω. Όσο και couch surfing να ήθελα να κάνω, τα 300$ extra δεν υπήρχαν (και δεν υπήρχαν ούτε για ψώνια, ούτε για clubbing, κ.ο.τ). Από τη στιγμή που κάποιος έχει κάθε χρόνο 1000E+ περίσσευμα, έστω και αν δεν τα ξοδεύει σε άλλα αγαθά "πολυτελείας", έχει αναγκαστικά ένα αναλώσιμο ποσό για ψυχαγωγία που, με λογική συνέχεια, το ξοδεύει εκεί που θέλει (στη συγκεκριμένη περίπτωση ταξίδια).

Επίσης κάποια μέρη αναγκαστικά χρειάζονται χρήματα. Οκ το 4ήμερο στη Ρώμη μπορεί να γίνει με πολύ αυστηρό budget, αλλά δεν μπορείς να πας στο Bhutan και να είσαι άφραγκος παράλληλα.

Έχω κάνω αρκετά long haul ταξίδια χωρίς και με πρακτορείο (και με συνδυασμό μισό πρακτορείο-μισό μόνος μου). Δεν έχω πάει ποτέ με γκρουπ (με εξαιρέσεις κάποια που ήταν αναγκαστικό). Δεν έχω καμία κακή εμπειρία με ταξιδιωτικό πρακτορείο μέχρι τώρα. Αντίθετα έχουν υπάρξει καταστάσεις που το πρακτορείο μου έσωσε το ταξίδι (πχ. το τελευταίο μου ταξίδι στο Περού όπου οι τοπικές απεργίες μας ανάγκασαν να μην μπορούμε να πάμε στο προορισμό μας). Εάν δεν πετούσα αποκλειστικά με μίλια όπως κάνω τώρα, θα χρησιμοποιούσα πρακτορείο για τα μακρινά ταξίδια. Τέλος, πιστεύω ότι εάν είσαι απαιτητικός στα ταξίδια σου, και δεν πας σύμφωνα με ένα πακέτο, δεν αράζεις και αφήνεις το πράκτορα να σου βγάλει το πρόγραμμα όπως θέλει αλλά είσαι κομμάτι του σχεδιασμού.

 

[maltakias]

Ο παραλογισμός της λιτότητας βιάζει τη λογική του μέτρου.

Μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω πως μπορεί να νομίζει κάποιος ότι αν του περισσεύουν 1,2,3 χιλιάρικα το χρόνο τότε διάγει και πολυτελή ζωή!

Μάλλον κάποιοι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνουν οι λέξεις "κεφάλαιο","κονόμα","αρπαχτή","μπίζνα" και πολλές άλλες ακόμα που περιγράφουν παρόμοια ευγενή αθλήματα.

 

[harilander]

σε μας που οχι δεν περισσεύει αλλά ειμαστε και μειον;
να νιώθουμε losers?:xmas_sad:

 

[ZephX]

Διαβάζεις ότι θέλεις πάλι...Είπα ξεκάθαρα ότι το μέτρο της φτώχειας και της πολυτέλειας είναι υποκειμενικό...αλλά σε χώρες όπως η Ελλάδα που οι βασικοί μισθοί παίζουν γύρω στο 600+ (+/- 100Ε), και ένα αρκετά μεγάλο πληθυσμιακό κομμάτι ζει με αυτά, τα 3000 περίσσευμα δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε αστείο ποσό. Για έναν άνθρωπο που ζει με 700Ε το μήνα μόνος του και καλύπτει όλες τις ανάγκες του με αυτά, το ότι κάποιος έχει 1500Ε για να πάει 2-3 ταξίδια θα του φανούν σαν είδος πολυτέλειας.

Όταν προσπαθείς μέρα με τη μέρα/μήνα με το μήνα να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες, τα ταξίδια παραμένουν πολυτέλεια. Απέκτησα πολυτέλεια στη ζωή μου όταν έπαψα να ανησυχώ για το πως θα καλύψω αυτές τις βασικές ανάγκες και μπόρεσα να έχω πρόσβαση σε άλλα καταναλωτικά αγαθά ή ασχολίες και όχι όταν έγινα πελάτης σε μέρη πολυτελείας.

 

[battered_suitcase]

Ο παραλογισμός της λιτότητας βιάζει τη λογική του μέτρου.

Μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω πως μπορεί να νομίζει κάποιος ότι αν του περισσεύουν 1,2,3 χιλιάρικα το χρόνο τότε διάγει και πολυτελή ζωή!

Μάλλον κάποιοι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνουν οι λέξεις "κεφάλαιο","κονόμα","αρπαχτή","μπίζνα" και πολλές άλλες ακόμα που περιγράφουν παρόμοια ευγενή αθλήματα.

Διαβάζεις ότι θέλεις πάλι...Είπα ξεκάθαρα ότι το μέτρο της φτώχειας και της πολυτέλειας είναι υποκειμενικό...αλλά σε χώρες όπως η Ελλάδα που οι βασικοί μισθοί παίζουν γύρω στο 600+ (+/- 100Ε), και ένα αρκετά μεγάλο πληθυσμιακό κομμάτι ζει με αυτά, τα 3000 περίσσευμα δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε αστείο ποσό. Για έναν άνθρωπο που ζει με 700Ε το μήνα μόνος του και καλύπτει όλες τις ανάγκες του με αυτά, το ότι κάποιος έχει 1500Ε για να πάει 2-3 ταξίδια θα του φανούν σαν είδος πολυτέλειας.

Όταν προσπαθείς μέρα με τη μέρα/μήνα με το μήνα να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες, τα ταξίδια παραμένουν πολυτέλεια. Απέκτησα πολυτέλεια στη ζωή μου όταν έπαψα να ανησυχώ για το πως θα καλύψω αυτές τις βασικές ανάγκες και μπόρεσα να έχω πρόσβαση σε άλλα καταναλωτικά αγαθά ή ασχολίες και όχι όταν έγινα πελάτης σε μέρη πολυτελείας.

Ναι βρε μαλτάκια, ποιος μίλησε για πολυτέλειες;

 

[kabamarou]

Πήγα 3 φορές Ιταλία φέτος.

Την πρώτη 3 ημέρες με φιλοξενία τις 2 βραδιές σε mestre και μια σε ξενοδοχείο (Μιλάνο).
Την δεύτερη 2 ημέρες με μια διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο(Μιλάνο).
Την τρίτη μια ημέρα χωρίς ξενοδοχείο και με διανυκτέρευση στους δρόμους και στο αεροδρόμιο(Ρώμη).

Συνολικό κόστος και για τις 3 φορές 350 ευρώ.

Δεν τα γράφω αυτά για να το παίζω σπουδαίος αλλά για να δείξω σε κάποιους που το σκέφτονται (όπως και εγώ παλιά) ότι αν
έχει μεγάλη τρέλα κάποιος για τα ταξίδια, την ψάχνει και κάνει συμβιβασμούς μπορεί να πηγαίνει και με ελάχιστα χρήματα.

Παίζει ρόλο το τι στάνταρ θέτει ο καθένας βέβαια για να περάσει καλά σε ένα ταξίδι και πόσο διατεθειμένος είναι να τα ρίξει.

 

[North66]

Σαν ευκαιρία να καλοπεράσει μόνο η σαν συλλογή ανεκτίμητων εμπειριών ζωής;

Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος θα θέλει να ταξιδέψει κακοπερνώντας... σίγουρα το ταξίδι είναι ένα χόμπυ για πολλούς, αλλά συνήθως τα χόμπυ είναι πράγματα που κάνουμε γιατί μας ευχαριστούν... το να ταξιδεύω για να ταξιδεύω νομίζω δεν έχει αξία αν γίνεται υπό τη μορφή ασκητισμού ή μιζέριας.