Ιδέες για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου στην Αρκαδία!

[Klair]

Κλαίρη έχω ξετρελαθεί με τις ομορφιές της ορεινής Αρκαδίας και την αναλυτική περιγραφή σου!

Πράγματι η ορεινή Αρκαδία είναι πανέμορφη με πολλές και διαφορετικές επιλογές. Όπως πάντα στις ιστορίες μου προσπαθώ να δώσω όσο πιο πολλές πληροφορίες μπορώ για να διευκολύνω τον αναγνώστη στην οργάνωση του δικού του ταξιδιού.

Δεν ξέρω καθόλου το οδικό δίκτυο της περιοχής και το πόσο επικίνδυνοι είναι οι δρόμοι...

Σε γενικές γραμμές το οδικό δίκτυο είναι καλό. Μπορεί να υπάρχουν στροφές ή να είναι στενοί οι δρόμοι, αλλά προσωπικά δε θα το χαρακτήριζα επικίνδυνο. Επιβάλλεται η στοιχειώδης προσοχή που αφορά στους επαρχιακούς δρόμους. Εφ' όσον σκέφτεσαι να κινηθείς σε "κεντρικά" χωριά, δηλαδή Βυτίνα ή Δημητσάνα δε θα έχεις θεωρώ κανένα οδηγικό πρόβλημα.

Εάν κλείσω στο Λεβίδι -που βρίσκω πολύ ωραίο κατάλυμα - υπάρχει περίπτωση να μην φτάσω έγκαιρα στην Τρίπολη το πρωί εάν βρέχει πολύ; Θεωρητικά απέχει 25 λεπτά από την Τρίπολη αλλά πως είναι η διαδρομή σε δύσκολες συνθήκες; Έχει πολλές στροφές και γκρεμούς ο δρόμος;

Ο δρόμος Λεβίδι-Τρίπολη είναι μια χαρά, χωρίς δύσκολες στροφές και χωρίς γκρεμούς. Περνάει από το χωριό Κάψια, που αναγκαστικά "κόβεις" για πολύ λίγο ταχύτητα, όπως θα έκανες διασχίζοντας το οποιοδήποτε χωριό, και μέχρι την Τρίπολη δε θα συναντήσεις κανένα άλλο πρόβλημα, εκτός ίσως της αυξημένης κίνησης (αν βρέχει). Ούτε η καταρρακτώδης βροχή θα σταθεί εμπόδιο γιατί ο δρόμος, όπως προείπα, δεν έχει δυσκολία. Τον έχω κάνει βράδυ με απίστευτη νεροποντή απλά οδηγώντας με χαμηλότερη ταχύτητα. Αν δεις ότι εκείνο το πρωινό βρέχει, ξεκίνα λίγο νωρίτερα.

Αξίζει το χωριό για βράδυ ή όχι;

Το Λεβίδι είναι σχετικά ζωντανό χωριό. Έχει ταβέρνα για φαγητό, καφετέριες, φούρνους, σούπερ μάρκετ, αλλά μην περιμένεις κάτι το φοβερό. Δεν είναι ούτε Βυτίνα, ούτε Δημητσάνα. Να υπολογίζεις ότι και οι σούπερ τουριστικοί προορισμοί (Βυτίνα-Δημητσάνα-Στεμνίτσα) μόνο τα Σαββατοκύριακα έχουν κόσμο και κίνηση. Τις καθημερινές είναι "νέκρα".

Αν βρίσκεις κατάλυμα της αρεσκείας σου στο Λεβίδι δεν είναι άσχημη επιλογή για διαμονή για δύο λόγους:

1) Ο βασικότερος (απ' ότι καταλαβαίνω) είναι η ορκωμοσία, οπότε η διαμονή στο χωριό σου προσφέρει άνετη πρόσβαση στην Τρίπολη, αλλά και μια μικρή εισαγωγή στα χωριά της Αρκαδίας.

2) Αν μείνεις λοιπόν στο Λεβίδι έχεις πρόσβαση, από πολύ καλό οδικό δίκτυο, σε μόλις 19 km και 20 λεπτά χρόνο στη Βυτίνα.

Εάν τελικά μείνω Τρίπολη το πρώτο βράδυ που είναι καλύτερα να κλείσω τα άλλα δύο;
Βυτίνα ή Δημητσάνα;
Ποιο έχει καλύτερα μαγαζιά για φαγητό και ποτό;

Αν μείνεις τελικά Τρίπολη το πρώτο βράδυ κλείσε όπου βρεις κατάλυμα που να πληροί τα κριτήρια που εσύ θέλεις (τιμή-ανέσεις κλπ). Και οι δύο προορισμοί έχουν να σου προσφέρουν ομορφιές και ιδιαιτερότητες. Η Βυτίνα είναι όμορφη, έχει αρκετές ταβέρνες για φαγητό (αγαπημένη μου η Παλιά Βυτίνα), έχει την πλατεία με τις καφετέριες για ποτό ή γλυκό, έχει καταπληκτικά παραδοσιακά προϊόντα με κορυφαίο το μέλι Μαινάλου, έχει επιπλέον το ατού ότι μπορείς να βρεθείς σε ελάχιστη ώρα στο όρος Μαίναλο, διασχίζοντας έναν καταπληκτικό δασικό δρόμο, φτάνοντας μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο.

Από την άλλη η Δημητσάνα είναι άπαιχτη, πέτρινη, ιστορική, έχει το καταπληκτικό Μουσείο Υδροκίνησης, έχει τα μοναστήρια, και το σημαντικό είναι ότι σε απόσταση 8-9 χιλιομέτρων από αυτήν βρίσκεται το ωραιότερο (κατά τη γνώμη μου) χωριό της ορεινής Αρκαδίας η Στεμνίτσα. Θα φας πολύ καλά στη Στεμνίτσα, όχι στη Δημητσάνα, στο ταβερνάκι στα "πόδια" του πέτρινου καμπαναριού-ρολογιού (Σαρακινιώτης), αν σου αρέσει η πορτοκαλόπιτα έχει στο μικρό καφέ, και θα επιστρέψεις για ποτάκι στη Δημητσάνα.

Βυτίνα, Λαγκάδια και Δημητσάνα φτάνει ο χρόνος για να τα δω;
Αξίζει και κάτι άλλο να συνδυάσω με αυτά;

Προτείνω Βυτίνα+Μαίναλο, Δημητσάνα+Μουσείο+Μονή Προδρόμου και Στεμνίτσα αυτήν τη φορά, για να τα δεις σωστά. Τα Λαγκάδια άστα για επόμενο ταξίδι.

Ό,τι άλλο σε απασχολεί ευχαρίστως να βοηθήσω.

 

[Elena2508]

@Klair σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις υπέρ αναλυτικές οδηγίες σου!!!!
Σύμφωνα με τα λεγόμενα σου μάλλον είναι καλύτερα να επιλέξω τη Δημητσάνα για τα 2 βράδια, οπότε θα ψάξω εκεί για κατάλυμα και θα βάλω Τρίπολη το πρώτο βράδυ για να μην αγχωθώ με την πρωινή μετακίνηση μας.
Τα Λαγκάδια θέλω να τα δω οπωσδήποτε γιατί είναι ο τόπος καταγωγής της πεθεράς μου και θα ήθελα πολύ να τον επισκεφτούν τα παιδιά μου και εγώ φυσικά. Εχω πάει πολλές φορές Πελοπόννησο και ούτε μία φορά δεν αξιώθηκα να πάω στα Λαγκάδια...
Στη Μονή Προδρόμου (που την είδα για πρώτη φορά στην ιστορία σου και ξετρελάθηκα!!) φτάνω με αμάξι κοντά ή πρέπει να προχωρήσω πολύ ώρα σε μονοπάτι; Είναι εύκολη η πρόσβαση από το μονοπάτι ή θα με μαζεύει ασθενοφόρο;
Για φαγητό θα επιλέξω την "Παλαιά Βυτίνα" και το ταβερνάκι στην Στεμνίτσα. Τέλεια!
Απομένει και ένα γεύμα στην Τρίπολη το πρώτο βράδυ. Εχεις κάτι καλό να μας προτείνεις;

 

[Klair]

@Klair σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις υπέρ αναλυτικές οδηγίες σου!!!!

Παρακαλώ! Χαρά και ευχαρίστησή μου!

Σύμφωνα με τα λεγόμενα σου μάλλον είναι καλύτερα να επιλέξω τη Δημητσάνα για τα 2 βράδια, οπότε θα ψάξω εκεί για κατάλυμα και θα βάλω Τρίπολη το πρώτο βράδυ για να μην αγχωθώ με την πρωινή μετακίνηση μας.

Είναι μια πολύ ωραία και ασφαλής επιλογή.

Τα Λαγκάδια θέλω να τα δω οπωσδήποτε γιατί είναι ο τόπος καταγωγής της πεθεράς μου και θα ήθελα πολύ να τον επισκεφτούν τα παιδιά μου και εγώ φυσικά. Εχω πάει πολλές φορές Πελοπόννησο και ούτε μία φορά δεν αξιώθηκα να πάω στα Λαγκάδια..

Εφ' όσον τα Λαγκάδια είναι προαπαιτούμενο προτείνω την Παρασκευή, αμέσως μετά την ορκωμοσία, να ξεκινήσετε από την Τρίπολη για εκεί. Τρίπολη-Λαγκάδια 56 km [δε βάζω απαιτούμενο χρόνο οδήγησης γιατί είναι μια παράμετρος που μπορεί να επηρεαστεί από πολλά και διαφορετικά πράγματα (τρόπο οδήγησης-συχνότητα στάσεων για φωτογραφίες κλπ)].

Το χωριό "απαιτεί" χρόνο και κάποια "ταλαιπωρία" αν θέλετε να το καλογνωρίσετε και δεν αρκεστείτε σε βολτούλες στον κεντρικό δρόμο, όπου βρίσκεται η πλατεία και όλα τα μαγαζιά (ταβέρνες-καφετέριες-σουβενιράδικα κλπ). Κατά τη γνώμη μου ο Πάνω Μαχαλάς αξίζει την κούραση για να τον περιτριγυρίσετε φτάνοντας μέχρι τη συνοικία του Αη Γιάννη και το σπίτι των Δεληγιανναίων. Από την πλατεία ανηφορίζουν πέτρινα σκαλιά με πρώτο και καλύτερο αξιοθέατο το πρώην πέτρινο κτίριο του Γυμνασίου. Συνεχίζετε ανηφορική πορεία προς την εκκλησία του Αη Γιάννη, το παλιό πέτρινο Δημοτικό Σχολείο και το ιστορικό σπίτι των Δεληγιανναίων, το οποίο θα βρείτε δίπλα στο Δημοτικό Σχολείο. Κατά τη διαδρομή σας, αν συναντήσετε κανέναν ντόπιο, ρωτήστε τον αν ακολουθείτε τη σωστή πορεία, γιατί είναι τόσο ξελογιάστρα η συνοικία που σε υπνωτίζει χωρίς να το καταλάβεις και μονίμως θέλεις να λοξοδρομήσεις και να χαθείς στον πέτρινο λαβύρινθό της.

Όταν "χορτάσετε" ανηφοριές μπορείτε να αναχωρήσετε για την πρώτη σας διαμονή στη Δημητσάνα (Λαγκάδια-Δημητσάνα 18 km). Αφού τακτοποιηθείτε στο κατάλυμα ξεκινάτε για δείπνο στη Στεμνίτσα. Για φαγητό στα Λαγκάδια δεν έχω προτάσεις γιατί δεν έχω φάει σε ταβέρνα. Ο γιος μου έφαγε club sandwich στο καφέ που στεγάζεται στο παρακάτω πέτρινο κτίριο της πλατείας και μου είπε ότι ήταν καλό.

Το καφέ της πλατείας

Για περισσότερες λεπτομέρειες για τις γειτονιές και τα αξιοθέατα του χωριού δες το αντίστοιχο κεφάλαιο της ιστορίας (post 108).

Στη Μονή Προδρόμου (που την είδα για πρώτη φορά στην ιστορία σου και ξετρελάθηκα!!) φτάνω με αμάξι κοντά ή πρέπει να προχωρήσω πολύ ώρα σε μονοπάτι; Είναι εύκολη η πρόσβαση από το μονοπάτι ή θα με μαζεύει ασθενοφόρο;

Από τη Δημητσάνα για να φτάσεις με το αυτοκίνητο μέχρι το parking της Μονής πρέπει να κάνεις μια διαδρομή 14 km. Δεν περιγράφω με λόγια αλλά επισυνάπτω φωτογραφία του δρόμου :

Όταν με το καλό φτάσετε στο πρώτο parking θα δείτε τον ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα. ΔΕΝ ΠΑΡΚΑΡΕΤΕ εκεί. Κάνετε ΜΟΝΟ ολιγόλεπτη στάση και αναζητάτε, πίσω από την εκκλησία, το view point-μπαλκόνι που κρέμεται πάνω από το φαράγγι για να θαυμάσετε τη θέα που σας προσφέρει το σημείο. Συνεχίζετε με το αυτοκίνητο ακολουθώντας τον κατηφορικό χωματόδρομο μέχρι να φτάσετε σε ένα δεύτερο άπλωμα-parking και πλέον παρκάρετε εκεί. Βρίσκεστε τώρα ακριβώς στην είσοδο του μονοπατιού. Το μονοπάτι είναι σχετικά σύντομο, βατό, χωρίς κάποια ιδιαίτερη δυσκολία.

Προτείνω το ασθενοφόρο να σε περιμένει στα Λαγκάδια (αν αποφασίσεις να πιάσεις τις ανηφοριές) παρά στο μονοπάτι για το Μοναστήρι

Σημαντική πληροφορία: Από τις 13:00 έως τις 17:00 η Μονή είναι κλειστή για τους επισκέπτες.

Οπότε μένει το Σάββατο ολόκληρο για να δείτε με ημερήσιο φως τη Δημητσάνα και ό,τι άλλο αποφασίσετε με τα πέριξ αυτής, τη Στεμνίτσα (θέλει τον χρόνο της γιατί είναι κούκλα) και τη Βυτίνα καταλήγοντας για φαγητό στην ταβέρνα Παλιά Βυτίνα. Βραδινή επιστροφή στη Δημητσάνα για τη δεύτερη διανυκτέρευση (Βυτίνα-Δημητσάνα 21 km).

Την ερχόμενη Πέμπτη 21/10 θα κατέβω στην Τρίπολη

Θα κατέβω από Θεσσαλονίκη που σημαίνει ότι πρακτικά η 1ή και η 4ή μέρα θα φύγουν χωρίς περιηγήσεις. Μισή μέρα θα φύγει στην Τρίπολη με την ορκωμοσία και άρα έχω περίπου 1,5 μέρα για περιηγήσεις στα χωριά με φως ημέρας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω πιστεύω να έχω καταλάβει σωστά το πρόγραμμά σας. Το Σάββατο θεωρώ ότι θα είναι "φορτωμένο" αλλά καταλαβαίνω απόλυτα την επιθυμία σας να δείτε όσα περισσότερα μπορείτε.

Ελπίζω να έδωσα ένα πλάνο για το πως μπορείτε να κινηθείτε ώστε να προλάβετε να δείτε αυτά που επιθυμείτε. Αν πάλι κάπου κάνω λάθος με τις ημέρες παρακαλώ διόρθωσέ με. Αν σκέφτεσαι να μοιράσεις τον διαθέσιμο χρόνο σας διαφορετικά το βλέπουμε και το ξανασυζητάμε σε άλλη βάση. 'Οπως και ΄νάχει εδώ είμαστε να βρούμε μαζί την καλύτερη δυνατή λύση.

 

[Klair]

Απομένει και ένα γεύμα στην Τρίπολη το πρώτο βράδυ. Εχεις κάτι καλό να μας προτείνεις;

@Elena2508 μου ξέχασα προηγουμένως να απαντήσω σε αυτό το τελευταίο ερώτημα και το συμπληρώνω τώρα.

Δυστυχώς δεν έχω καμία πρόταση για φαγητό στην Τρίπολη, γιατί πολύ απλά επιλέγω να μην την επισκέπτομαι για βόλτα ή αναψυχή, από τη στιγμή που έχω πιο κοντά μου καλύτερες λύσεις. Μόνο η ανάγκη θα με φέρει κοντά της (π.χ τον χειμώνα που έμεινα πολύ καιρό στο Δάρα αναγκαστικά πήγα στην Τρίπολη για ψώνια που δεν έβρισκα στα γύρω χωριά).

Ίσως εδώ μπορεί να βοηθήσει κάποιο άλλο μέλος. Ο @travelbreak νομίζω ότι κυκλοφορεί συχνά-πυκνά στην Τρίπολη. Αν διαβάζει ας μας πει καμιά γνώμη. Μπορεί και εγώ να ξεμείνω για δουλειές στην πόλη και να χρειαστεί να φάω κάπου καλά.

 

[travelbreak]

Αφού μου κάνεις πάσα @Klair , έχω να προτείνω στην @Elena2508 κάποια μικρά ουζερί κοντά στην πλατεία Πετρινού κοντά στην εκκλησία της Γρηγορούσης. Είναι γραφικά και όμορφη η γειτονιά.

 

[Elena2508]

Αφού μου κάνεις πάσα @Klair , έχω να προτείνω στην @Elena2508 κάποια μικρά ουζερί κοντά στην πλατεία Πετρινού κοντά στην εκκλησία της Γρηγορούσης. Είναι γραφικά και όμορφη η γειτονιά.

Σε ευχαριστώ πολύ @travelbreak !! Κάθομαι σε όποιο βρω ή έχεις κάποιο συγκεκριμένο να μου προτείνεις με ωραίο περιβάλλον και καλό φαγητό;

@Klair μόλις διαπίστωσα με ένα λάθος τηλεφώνημα ότι υπάρχουν 2 μονές με το ίδιο όνομα (Ι. Μονή Τιμίου Προδρόμου) στην περιοχή της Αρκαδίας. Στη Γορτυνία και στην Κυνουρία. Και οι δυο είναι κρεμασμένες σε βράχο.
Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Στεμνίτσας που είναι ανάμεσα σε Δημητσάνα και Στεμνίτσα είναι πιο εντυπωσιακή; Κατάλαβα καλά;
Μπορούμε να αφήσουμε το αμάξι στο πρώτο πλάτωμα στον ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και να μην κατέβουμε τον χωματόδρομο ή είναι μεγάλη κατηγφοτική διαδρομή μέχρι τον ναό;
Ο χωματόδρομος που λες είναι βατός για συμβατικό αμάξι, γιατί δεν έχουμε τζιπ 4Χ4. Μην έχει τίποτα λάσπες και μείνουμε διανυκτέρευση στη μονή...

 

[Klair]

Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Στεμνίτσας που είναι ανάμεσα σε Δημητσάνα και Στεμνίτσα είναι πιο εντυπωσιακή; Κατάλαβα καλά;

Εγώ αναφέρομαι στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Στεμνίτσας στη Γορτυνία η οποία είναι τρυπωμένη μέσα στον βράχο πάνω από το φαράγγι του Λούσιου και είναι πολύ εντυπωσιακή. Στης Κυνουρίας δεν έχω πάει ακόμα. Εξ άλλου αυτή της Κυνουρίας είναι αρκετά πιο μακριά από τα μέρη που εσείς θα κινηθείτε.

Μπορούμε να αφήσουμε το αμάξι στο πρώτο πλάτωμα στον ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και να μην κατέβουμε τον χωματόδρομο

Φυσικά και μπορείτε αλλά στην επιστροφή θα το μετανιώσετε, γιατί βγαίνοντας από το μονοπάτι, θα κληθείτε να ανεβείτε μια απότομη ανηφόρα αρκετών μέτρων για φτάσετε στο αυτοκίνητό σας.

Ο χωματόδρομος που λες είναι βατός για συμβατικό αμάξι, γιατί δεν έχουμε τζιπ 4Χ4. Μην έχει τίποτα λάσπες και μείνουμε διανυκτέρευση στη μονή...

Ο χωματόδρομος είναι λίγα μέτρα (χοντρικά υπολογίζω 200-300) και βατός. Αλλά αυτά τα λίγα μέτρα είναι ικανά να σου κόψουν πόδια και ανάσα όταν θα έχεις να τα ανέβεις στην επιστροφή. Και εμείς με συμβατικό και μάλιστα πολύ χαμηλό αμάξι τον κατεβήκαμε χωρίς κανένα θέμα. Τώρα αν έχει βρέξει τόσο πολύ και οι συνθήκες είναι τόσο δύσκολες τι να πω; Το βλέπετε επί τόπου και αποφασίζετε. Πάντως ο δρόμος μέχρι τον ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και το πρώτο parking είναι άσφαλτος.

 

[travelbreak]

Σε ευχαριστώ πολύ @travelbreak !! Κάθομαι σε όποιο βρω ή έχεις κάποιο συγκεκριμένο να μου προτείνεις με ωραίο περιβάλλον και καλό φαγητό;

Έχω καθίσει 2-3 φορές μόνο και δε θυμάμαι ονόματα. Συνήθως δεν ασχολούμαι τόσο με το φαγητό αλλά με την παρέα. Πιο νέος πήγαινα κλασικά στον "Πιτερό" στην οδό Καλαβρύτων, στο κέντρο της πόλης. Θυμάμαι είχε καλό φαγητό.
Πρόσφατα πήγα στο λίγο κυριλέ "22100" που βρίσκεται κι αυτό εκεί κοντά. Είχε ιδιαίτερα πιάτα και καλό σέρβις.
Στα πρώτα ουζερί που ανέφερα θα βλέπετε και κόσμο. Στα άλλα μόνο τους θαμώνες.

 

[Klair]

Τεγέα: Αλέα-Αρχαιολογικό Μουσείο-Ναός Αλέας Αθηνάς-Αρχαιολογικό Πάρκο-Στάδιο

Η Τεγέα ήταν πόλη της αρχαίας Αρκαδίας, την οποία ίδρυσε ο Τεγέας, γιος του Λυκάονα και εγγονός του Πελασγού. Αποτελούσε μια από τις σπουδαιότερες πόλεις, αλλά και Έδρα των τελευταίων μυθικών Αρκάδων βασιλιάδων. Οι κάτοικοι την περίοδο της ακμής της έφταναν τους 40.000 και η πόλη έκοβε δικό της νόμισμα.

Ετυμολογικά η ονομασία Τεγέα έχει σχέση με το τέγος, που σημαίνει στέγη. Ήταν δηλαδή πόλη στεγασμένη, περιφραγμένη. Γνώρισε άνθηση και οικονομική ανάπτυξη κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική Περίοδο. Κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους, γύρω στον 8ο–9ο αιώνα μ.Χ., η Τεγέα μετονομάστηκε σε Αμύκλιον, φέροντας και το παρεφθαρμένο όνομα Νύκλι. Η Τεγέα μαζί με τη Μαντίνεια ήταν οι δύο σπουδαιότερες πόλεις της Αρκαδίας κατά την αρχαιότητα.

Οι Τεγεάτες είχαν πάρει μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία, στον Τρωικό Πόλεμο, στη μάχη των Πλαταιών, στους Περσικούς Πολέμους, και στον Πελοποννησιακό Πόλεμο στο πλευρό των Σπαρτιατών. Η Τεγέα είχε αποικίσει την Πάφο, ενώ είχε συμμετάσχει στον εποικισμό της Μεγαλόπολης.

Σήμερα, με την ονομασία Τεγέα προσδιορίζεται η μεγάλη γεωγραφική έκταση της πεδιάδας, η οποία βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του οροπεδίου της Μαντινείας, σε απόσταση 8-10 χιλιομέτρων από την Τρίπολη και περιλαμβάνει συνολικά 16 χωριά: Αλέα, Βουνό, Γαρέα, Επισκοπή, Καμάρι, Κάνδαλο, Κερασίτσα, Λιθοβούνια, Μαγούλα, Μανθυρέα, Μαυρίκι, Ρίζες, Στάδιο, Στρίγκου, Τζίβα και Ψηλή Βρύση. Η περιοχή είναι κυρίως αγροτική. Ο κάμπος της είναι από τους πιο εύφορους της Αρκαδίας, γεμάτος περιβόλια, αμπελώνες και χωράφια με καλλιέργειες. Η γόνιμη γη αυτού του τόπου, καλλιεργείται από τους κατοίκους της, παράγοντας εξαιρετικά μήλα, αχλάδια, κεράσια, πατάτες και κηπευτικά. Η περιπλάνησή μου πριν λίγη ώρα στους δρόμους του κάμπου ήταν μια εμπειρία γεμάτη χρώμα, με το κόκκινο να κυριαρχεί στο τοπίο, αφού τα ξακουστά μήλα αλλά και οι ζουμερές ντομάτες ήταν έτοιμα για μάζεμα.

Στη θέση της αρχαίας Τεγέας βρίσκεται σήμερα το χωριό Αλέα και εδώ έφτασα με σκοπό να επισκεφθώ το Αρχαιολογικό Μουσείο.

Στον γκισέ έδειξα το πιστοποιητικό εμβολιασμού, πλήρωσα το εισιτήριο των 4 ευρώ και προχώρησα στο εσωτερικό. Ήμουν η μοναδική επισκέπτρια και είχα άπλετο χρόνο για να απολαύσω αυτό το μοναδικό αρχαιολογικό υπερθέαμα.

Το εκθεσιακό πρόγραμμα αφηγείται την ιστορία της γέννησης και της εξέλιξης της ισχυρότερης πόλης της αρχαίας Αρκαδίας, της Τεγέας. Στο επίκεντρο βρίσκονται τα ιερά της και δη το Ιερό της Αθηνάς Αλέας, ένα από τα πιο φημισμένα πελοποννησιακά ιερά.

Στην αίθουσα 1 παρουσιάζονται εκθέματα που χρονολογούνται από τους Προϊστορικούς μέχρι και τους Αρχαϊκούς Χρόνους. Η αφήγηση ξεκινά από τις σημαντικές προϊστορικές θέσεις της Νεολιθικής Εποχής και της Εποχής του Χαλκού και συνεχίζεται με τα σημαντικά αγροτικά ιερά της Τεγεάτιδος, τα οποία διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία δημιουργίας της Τεγέας. Η ανάπτυξη μνημειακών αρχιτεκτονικών μορφών (δωρικά αρχιτεκτονικά στοιχεία-τεγεατικά επίκρανα) συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία ενός ισχυρού κέντρου εξουσίας και την οριστική συγκρότηση της πόλης.

Προχώρησα στην αίθουσα 2 όπου παρουσιάζεται μια ιδιαίτερη κατηγορία μνημείων, των Αρκαδικών Ερμών. Οι Αρκαδικοί Ερμαί, αφιερώματα ιδιωτών σε ιερά, αποτελούν αφαιρετικές απεικονίσεις θεών ή θεοτήτων. Επιχωριάζουν στην Τεγέα.

Αρκαδικοί Ερμαί

Πλάκες με τρεις πυραμιδοειδείς Αρκαδικούς Ερμές από μάρμαρο

Ανάγλυφο με επιτιθέμενο λιοντάρι

Μαρμάρινο σήκωμα (πρότυπο της μονάδας μέτρησης όγκου στερεών και υγρών προϊόντων)

Οι χωρητικότητες των κοιλοτήτων του σηκώματος της Τεγέας δεν αντιστοιχούν στα υπόλοιπα γνωστά μέτρα υγρών ακόμη και στα προερχόμενα από την υπόλοιπη Αρκαδία. Μεταλλικά χωνία προσαρμόζονταν εντός των κοιλοτήτων. Κάποιες φορές επιγραφές δίπλα στις κοιλότητες δηλώνουν τη χωρητικότητά τους, όπως κοτύλη (μικρό αγγείο που χρησιμοποιούνταν ως μέτρο για τα υγρά), χοίνιξ (μέτρο που χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση του όγκου των στερεών. Ο ένας χοίνιξ ισοδυναμεί με 1,2 λίτρα) κλπ. Τα σηκώματα στηρίζονταν σε λίθινες πλάκες.

Εκμαγείο Λοφίου Κράνους

Ανάγλυφο με τον Θεό Πάνα

Κεφάλια Ασκληπιού

Στην αίθουσα 3 ιστορείται η εξέλιξη της πόλης από τους Κλασικούς μέχρι και τους Ύστερους Ρωμαϊκούς Χρόνους. Παρουσιάζονται διάφορες πτυχές της ζωής της πόλης. Η αφήγηση ξεκινά με την οικονομία (εκχρηματισμός, μέτρα και σταθμά, εμπόριο), συνεχίζεται με τις λατρείες, τους αθλητικούς αγώνες και ολοκληρώνεται με τον θάνατο.

Σφραγίδες

Σφραγίδες

Μετόπη σε δεύτερη χρήση ως επιτύμβια στήλη, "Έχεμος"

Τεγεατικό νεκρόδειπνο, "Βότρυς"

Ανάγλυφο με τους Διόσκουρους

Τμήμα σαρκοφάγου. Ο Αχιλλέας σύρει το σώμα του Έκτορα γύρω από τα τείχη της Τροίας

Η αφήγηση κορυφώνεται στην αίθουσα 4 όπου παρουσιάζεται το μεγάλο Ιερό της Τεγέας, το Ιερό της Αθηνάς Αλέας. Γύρω από αυτό συγκροτήθηκε η πόλη της Τεγέας. Εξιστορείται η εξέλιξή του από τους Γεωμετρικούς μέχρι τους Ελληνιστικούς Χρόνους: Γέννηση, Μνημειοποίηση και Αναμόρφωσή του τον 4ο αιώνα π.Χ. από τον αρχιτέκτονα και γλύπτη Σκόπα.

Κεφάλι Ηρακλή

Άγαλμα Νίκης, Ναός Αθηνάς Αλέας

Υδρορροή, Ναός Αθηνάς Αλέας

Βγήκα στον εξωτερικό χώρο όπου υπάρχει μια μικρή υπαίθρια έκθεση η οποία χωρίζεται σε δύο ενότητες: Στη μια ενότητα παρουσιάζονται επιλεγμένες επιγραφές, σχετικές με τη δημόσια ζωή στην Τεγέα, ενώ στην άλλη ενότητα εκτίθενται ενεπίγραφες επιτύμβιες στήλες. Η υπαίθρια έκθεση καλύπτει μια χρονική περίοδο από τους Ύστερους Αρχαϊκούς-Πρώιμους Κλασικούς μέχρι και τους Ύστερους Ρωμαϊκούς Χρόνους.

Σαρκοφάγος στον υπαίθριο χώρο του Μουσείου

Εισιτήρια: Ολόκληρο 4 €, Μειωμένο 2 €

Ημέρες Ελεύθερης Εισόδου:

6 Μαρτίου-Μνήμη Μελίνας Μερκούρη
18 Απριλίου-Διεθνής Ημέρα Μνημείων
18 Μαΐου-Διεθνής Ημέρα Μουσείων
Tο τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου κάθε έτους (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς)
28 Οκτωβρίου
Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα από 1ης Νοεμβρίου έως 31ης Μαρτίου

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο και Κυριακή: 08:30-15:30 Τρίτη: Κλειστό.

Ημέρες Αργίας:
1 Ιανουαρίου
25 Μαρτίου
Μ. Παρασκευή μέχρι τις 12:00
1 Μαΐου
Κυριακή του Πάσχα
Χριστούγεννα, 25 Δεκεμβρίου
26 Δεκεμβρίου

Υποδομές Α.Μ.Ε.Α: Υπάρχει κατάλληλη πρόσβαση για Α.Μ.Ε.Α.

Αλέα ονομαζόταν η Θεά Αθηνά, ιδίως στην Αρκαδία, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία έλαβε μέρος στους πολέμους της Αλέας, της Μαντινείας και της Τεγέας. Αρχικά η Αλέα ήταν ιδιαίτερη θεότητα, όμως αργότερα σχετίστηκε με την Αθηνά. Ο Αρχαίος Ναός της Αλέας Αθηνάς στην Τεγέα είναι ο δεύτερος, σε μέγεθος, ναός της Πελοποννήσου μετά τον ναό του Ολυμπίου Διός στην Ολυμπία.

O ναός της Αλέας Αθηνάς αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους και γνωστότερους ναούς της Κλασικής Εποχής, που καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στην εξέλιξη της μνημειακής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής στον ελλαδικό χώρο. Σήμερα αποτελεί το μόνο ορατό μνημείο του ομώνυμου Ιερού, που καταλάμβανε τον χώρο της ευρύτερης περιοχής και ήταν το σημαντικότερο των Αρκάδων, γνωστό και ιδιαίτερα σεβαστό απ΄ όλους τους Πελοποννήσιους ως άσυλο. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι μυθικός ιδρυτής του Ιερού της Αλέας Αθηνάς υπήρξε ο Άλεος και εκφράζει τον θαυμασμό του για τον ναό και τον γλυπτό του διάκοσμο.

Ο ίδιος μας κάνει γνωστή την πληροφορία ότι τα αρχιτεκτονικά σχέδια του κλασικού ολομάρμαρου ναού οφείλονται σε έναν από τους γνωστότερους γλύπτες της αρχαιότητας, τον εκ Πάρου καταγωγής, Σκόπα. Νεότερες ανασκαφικές έρευνες κατέδειξαν ότι ο χώρος ήταν προορισμένος για τη λατρεία γυναικείας θεότητας ήδη από τους Μυκηναϊκούς Χρόνους. H θεότητα αυτή ταυτίστηκε στη συνέχεια με την Αθηνά, προς τιμήν της οποίας οικοδομήθηκε, στο τελευταίο τέταρτο του 7ου αιώνα π.X. μνημειώδης δωρικός ναός, ο οποίος εντοπίστηκε κάτω από τα θεμέλια του κλασικού διαδόχου του. O αρχαϊκός αυτός ναός, για τον οποίο ο Παυσανίας εκφράζει τον θαυμασμό του περιγράφοντάς τον ως "μέγαν τε και θέας άξιον", είχε ξύλινους κίονες και θριγκό και καταστράφηκε από φωτιά το 395-4 π.X. Ο κλασικός ναός οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και καταστράφηκε από σεισμό τον 6ο αιώνα μ.X.

Φτάνοντας στον αρχαιολογικό χώρο αντίκρισα τα θεμέλια του "σκοπάδειου" ναού, για τον οποίο ο Παυσανίας επισημαίνει ότι υπερέχει από τους άλλους ναούς της Πελοποννήσου στην όλη κατασκευή και στο μέγεθος. Ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από μάρμαρο Δολιανών, με θεμελίωση από κροκαλοπαγή λίθο και δομικό υλικό από τον αρχαϊκό ναό σε δεύτερη χρήση. Πρόκειται για περίπτερο δωρικό ναό, αμφιπρόστυλο εν παραστάσι, με σαφείς τις επιδράσεις από τον ναό της Φιγαλείας και τα Προπύλαια της Ακρόπολης των Αθηνών. O σηκός περιβαλλόταν από δωρικό πτερό 6x14 κιόνων. Εσωτερικά, κατά μήκος του βόρειου και νότιου τοίχου του σηκού, ο ναός κοσμείτο με επτά κορινθιακούς ημικίονες. H κύρια είσοδός του ήταν στα ανατολικά με επικλινές επίπεδο, ενώ μικρότερη είσοδος υπήρχε στη μέση της βόρειας πλευράς του σηκού, με αντίστοιχο επίσης επικλινές επίπεδο στη βόρεια πλευρά του κρηπιδώματος.

Στο εσωτερικό του σηκού υπήρχε το λατρευτικό άγαλμα της Θεάς Αθηνάς, εξ ολοκλήρου φτιαγμένο από ελεφαντόδοντο, για το οποίο ο Παυσανίας παραδίδει την πληροφορία ότι μεταφέρθηκε στη Ρώμη από τον ίδιο τον Αύγουστο, μετά τη νίκη του επί του Αντωνίου. Στα χρόνια του Παυσανία υπήρχε άλλο άγαλμα της Θεάς, και εκατέρωθέν του τα αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγείας, έργα του Σκόπα, κατασκευασμένα από πεντελικό μάρμαρο, ενώ μέσα στον ναό φυλάσσονταν πολλά και σπουδαία αναθήματα. H εξωτερική μορφή του ναού ήταν αρκετά λιτή, με εξαίρεση τις γλυπτές συνθέσεις των αετωμάτων, επίσης έργο του Σκόπα. Oι εναέτιες συνθέσεις αντλούν το θεματολόγιό τους από τοπικούς θρύλους: στο ανατολικό αέτωμα εγκωμιάζεται το ηρωικό κατόρθωμα της Aταλάντης, η οποία είχε ανατραφεί στα Αρκαδικά βουνά, επίσης στο κυνήγι του Kαλυδωνίου κάπρου, ενώ στο δυτικό παριστάνεται η ηρωική μάχη του Tηλέφου, γιου του Hρακλή και της Aύγης, κόρης του βασιλιά Aλέα, εναντίον των Ελλήνων που εισέβαλαν στο κράτος της Μικρασιατικής Mυσίας.

Oι πρώτες δοκιμαστικές ανασκαφικές τομές στον χώρο του ναού διενεργήθηκαν από το έτος 1879, ενώ το 1885 εκπονήθηκαν τα πρώτα σχέδια του ναού. To 1900 η Γαλλική Aρχαιολογική Σχολή απαλλοτρίωσε τις ιδιωτικές οικίες στον χώρο του Ιερού και ξεκίνησε την πρώτη συστηματική ανασκαφική διερεύνησή του που αποκάλυψε τη θεμελίωση του ναού.

Απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο ορθώνεται ο ναός του Αγίου Νικολάου.

Σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από τον Ναό της Αλέας Αθηνάς βρίσκεται το Αρχαιολογικό Πάρκο της Τεγέας και κίνησα με το αυτοκίνητο για εκεί. Πάρκαρα έξω από το τουριστικό περίπτερο στο οποίο γίνονταν πυρετώδεις ετοιμασίες εν όψει της φιλοξενίας κάποιου σπουδαίου γεγονότος. Στον εξωτερικό χώρο στρώνονταν στρογγυλά τραπέζια με κατάλευκα τραπεζομάντηλα, ασημένια μαχαιροπήρουνα και κολονάτα κρυστάλλινα ποτήρια. Απομακρύνθηκα γρήγορα και άρχισα να εξερευνώ αυτό το όμορφο Πάρκο στην καρδιά της Τεγέας, το οποίο αποτελούσε την Αγορά των αρχαίων Τεγεατών.

Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν το τοξωτό ανάλημμα του αρχαίου Θεάτρου των Ελληνιστικών Χρόνων, δωρεά στους Τεγεάτες από τον Αντίοχο τον Δ’ τον Επιφανή. Πάνω του είναι χτισμένος ο πεντάτρουλος και σταυροειδής, βυζαντινός Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του 11ου αιώνα μ.Χ. Ο Ιερός Ναός υπήρξε κατά τον Μεσαίωνα Έδρα του Επισκόπου Τεγέας, γι’ αυτό και ονομάστηκε μαζί με την ευρύτερη περιοχή "Επισκοπή" ή "Παλαιά Επισκοπή". Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ο ναός υπαγόταν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και ήταν σταυροπηγιακός.

Μετά την παρακμή της Τεγέας και τις καταστροφές της από πολέμους και σεισμούς, ο ναός παρέμεινε ερειπωμένος μέχρι τον 19ο αιώνα. Η σημερινή εκκλησία αποκαταστάθηκε με δαπάνες του Τεγεατικού Συνδέσμου το 1888, μιας και ο προϋπάρχων ναός είχε καταρρεύσει. Το έργο της αποκατάστασης ανέλαβε ο επιφανής Γερμανός αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ. Το πανηγύρι που γίνεται τον Δεκαπενταύγουστο είναι το μεγαλύτερο της Πελοποννήσου με την εικόνα της Παναγίας να περιφέρεται μέσα στο Πάρκο.

Απέναντι από την εκκλησία ανάμεσα σε συστάδες ψηλόκορμων δέντρων σώζονται τα λιγοστά ερειπωμένα τείχη του Νυκλίου, ενώ δίπλα σε τέσσερα αιωνόβια πλατάνια μια επιγραφή στο μεσαιωνικό τείχος θυμίζει την ιστορική απόφαση (22-5-1934) αφής και μεταφοράς της φλόγας από την Ολυμπία στο Βερολίνο για την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Περνώντας τη βόρεια γέφυρα του Θεάτρου, αντίκρισα τα ερείπια της Αγοράς των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών Χρόνων, ενώ στο κέντρο της ανασκαφής κυριαρχεί ο τελευταίος παλαιοχριστιανικός επισκοπικός ναός της Τεγέας (τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική), με βαπτιστήριο και λουτρό. Η καταστροφή του από φωτιά στις αρχές του 7ου αιώνα σηματοδότησε το τέλος της αρχαίας Τεγέας, που αποτέλεσε σημαντικό επίκεντρο διάδοσης της χριστιανικής πίστης και λατρείας.

Στο βάθος του Πάρκου είδα τον μαρμάρινο ανδριάντα του Ηρώου Πεσόντων και οδήγησα τα βήματά μου προς τα εκεί.

Το Πάρκο κυριαρχείται από πανέμορφες "στοές" με φλαμουριές ενώ στη συνέχεια της περιήγησής μου συνάντησα δύο σειρές προτομών των ευεργετών του Τεγεατικού Συνδέσμου και ανάμεσά τους το Μνημείο των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ακολουθώντας τη μεγάλη "στοά" με τις φλαμουριές,

είδα στα αριστερά μου, τον Βωμό της Αυτοκρατορικής Λατρείας των Ρωμαϊκών Χρόνων,

ενώ λίγα μέτρα πιο κάτω, στα δεξιά μου, εμφανίστηκε η νότια πύλη της Παμπελοποννησιακής Έκθεσης Τεγέας στο κέντρο της οποίας υπάρχει η "πίστα" διεξαγωγής του διαγωνισμού χορού και τραγουδιού, που κάθε χρόνο σηματοδοτεί το τέλος του πανηγυριού. Βέβαια τα δύο τελευταία χρόνια, λόγω covid, δεν έγινε το πανηγύρι οπότε ο χώρος εκπέμπει εγκατάλειψη και μιζέρια. Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε αυτή η κατάσταση να τελειώσει κάποτε και όλα να επανέλθουν σε φυσιολογικούς ρυθμούς.

Η βόλτα μου στο Πάρκο συνεχίστηκε κάτω από τον βαθύ ίσκιο των πανύψηλων δέντρων,

ώσπου έφτασα στο κτίριο-κόσμημα της πρώην Οικοκυρικής Σχολής που σήμερα στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο της Τεγέας.

Στις αίθουσες του Μουσείου βλέπει ο επισκέπτης να ξετυλίγεται μπροστά του ολόκληρος ο πολιτισμός και ο καθημερινός τρόπος ζωής της αγροτικής Τεγέας μέσα από τα διάφορα αντικείμενα–εκθέματα, που αποτελούν έναν θησαυρό μνήμης. Εδώ στεγάζονται φιλόξενα οι αναμνήσεις μιας άλλης εποχής. Εδώ ζωντανεύει η νεότερη κληρονομιά της Τεγέας.

Γεωργικά εργαλεία, σκεύη καθημερινής χρήσης, ρούχα και φορεσιές κατανεμημένα ανά επάγγελμα και λειτουργία της καθημερινής ζωής. Συλλογές παραδοσιακών υφαντών, κεντημάτων, τοπικών φορεσιών και φωτογραφιών, καθώς και ο παραδοσιακός αργαλειός. Αναπαραστάσεις παλαιών εργαστηρίων (πεταλωτήριο, τσαγκαράδικο, σιδηρουργείο, κουρείο, κηροπλαστείο, ξυλουργείο) και χώρων παραδοσιακού σπιτιού (σάλα, κρεβατοκάμαρα, γωνιά, κουζίνα, πλυσταριό, ζυμωτήρι).

Είσοδος ελεύθερη

Ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή: 9:00-15:00
Σάββατο: 10:00-16:00
Κυριακή κλειστά
Ανοιχτά όλες τις ημέρες κατά τη διάρκεια της εμποροπανήγυρης 14-21 Αυγούστου 09:00-22:00.

Το τελευταίο αξιοθέατο που είδα πριν αποχαιρετήσω το Αρχαιολογικό Πάρκο της Τεγέας ήταν το Μνημείο Ευγνωμοσύνης του Τεγεατικού Συνδέσμου, δηλαδή το μπρούτζινο άγαλμα της Τεγεάτισσας Μάνας.

Το χωριό Στάδιο κατέχει κεντρική θέση μεταξύ των υπολοίπων τοπικών κοινοτήτων στον κάμπο της Τεγέας. Πρόκειται για ένα χωριό με έντονη συμβολή στην οικονομική και κοινωνική ζωή όλης της περιοχής. Ανέκαθεν μάλιστα, ήταν η Έδρα των δημοσίων υπηρεσιών, οπότε η γνωριμία με την αφεντιά του ήταν επιβεβλημένη σε αυτό το οδοιπορικό.

Η παλιά του ονομασία είναι "Αχούρια" και οφείλεται στο γεγονός ότι στη θέση του υπήρχαν, επί Τουρκοκρατίας, τα αχούρια του τοπικού Αγά. Φτάνοντας πάρκαρα έξω από τη μητροπολιτική εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, στον περίβολο της οποίας ορθώνεται μια τεράστια καστανιά. Οι καρποί της όμως ήταν όλοι πεσμένοι στο έδαφος. Μάλλον θα είναι αγριοκαστανιά, διαφορετικά δε νομίζω οι κάτοικοι να άφηναν τον νοστιμότατο καρπό να κείτεται καταγής έτοιμος να σαπίσει από την υγρασία.

Ο οικισμός υπήρξε η γενέτειρα του Μιχαήλ Ν. Στασινόπουλου, ιδρυτή της εταιρείας "ΒΙΟΧΑΛΚΟ Α.Ε". Δίπλα στον ναό βρίσκεται το Α' κτίριο του Πολιτιστικού Κέντρου του Κοινωφελούς Ιδρύματος Μιχαήλ Ν. Στασινόπουλος–ΒΙΟΧΑΛΚΟ το οποίο σήμερα φιλοξενεί το Δημαρχείο. Βρισκόταν όμως σε εξωτερική ανακαίνιση, τυλιγμένο ολόκληρο με σκαλωσιές και πανιά οπότε δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό. Το Πολιτιστικό Κέντρο στεγάζεται συνολικά σε τρία κτίρια, λιτής μορφής, και αποτελεί εστία πολιτισμού για όλη την περιοχή της Τεγέας.

Το Β΄κτίριο του Πολιτιστικού Κέντρου του Κοινοφελούς Ιδρύματος

Κάνοντας βόλτα στο χωριό το κτίριο που με εντυπωσίασε ήταν το πέτρινο σχολείο.

Όλη η ζωή του χωριού συγκεντρώνεται σε δύο, όλους κι όλους, δρόμους στους οποίους είδα λιγοστά εμπορικά καταστήματα και μερικά ενδιαφέροντα πέτρινα οικοδομήματα.

Μπορώ να πω ότι η γνωριμία μου με την ευρύτερη περιοχή της Τεγέας είχε πλέον ολοκληρωθεί κι έτσι ξεκίνησα υπερπλήρης για να εκπληρώσω μια υπόσχεση που είχα δώσει στην αγαπητή φίλη @Smaragda53 επισκεπτόμενη έναν πανέμορφο προορισμό.


Πηγές ιστορικών αναφορών:
Wikipedia
Τα χωριά της Τεγέας
Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας

 

[GTS]

Άλλο ένα φοβερό άρθρο, συγχαρητήρια!

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ]

Άπειρες αναμνήσεις με τις φωτογραφίες σου.Κυριως από την εμποροπανήγυρη, όπου σαν τάμα κάθε χρόνο επισκεπτόμαστε ανελλιπώς.Ηταν σαν το ετήσιο προσκύνημα μας,από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου.Συγχαρητηρια για το άρθρο και τις φωτογραφίες (ξανά).
Ενδιαφέροντα χωριά και τα δύο λίγο πιο κάτω το Στενό και το άλλο που δεν το θυμάμαι,με πολύ ωραία παϊδάκια σε μια ταβέρνα στο Στενό.
Ας βάλω και στα ταξιδιωτικά σου σχέδια και το μέρος στη μέση σχεδόν του κωλοσουρτη,εκεί στα παρατημένα μαγαζιά,στο τοπωνύμιο λυκαλωνα.Οπως κατεβαίνεις προς Αργολίδα,στα αριστερά αρκετά μέσα από το δρόμο,υπάρχει εκκλησία(Αγία Παρασκευή) και πιο κάτω και ένα μοναστήρι(Ακαθίστου Ύμνου) που οι εικόνες θυμίζουν Ελβετία.

 

[Smaragda53]

Τεγέα: Αλέα-Αρχαιολογικό Μουσείο-Ναός Αλέας Αθηνάς-Αρχαιολογικό Πάρκο-Στάδιο

Η Τεγέα ήταν πόλη της αρχαίας Αρκαδίας, την οποία ίδρυσε ο Τεγέας, γιος του Λυκάονα και εγγονός του Πελασγού. Αποτελούσε μια από τις σπουδαιότερες πόλεις, αλλά και Έδρα των τελευταίων μυθικών Αρκάδων βασιλιάδων. Οι κάτοικοι την περίοδο της ακμής της έφταναν τους 40.000 και η πόλη έκοβε δικό της νόμισμα.

Ετυμολογικά η ονομασία Τεγέα έχει σχέση με το τέγος, που σημαίνει στέγη. Ήταν δηλαδή πόλη στεγασμένη, περιφραγμένη. Γνώρισε άνθηση και οικονομική ανάπτυξη κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική Περίοδο. Κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους, γύρω στον 8ο–9ο αιώνα μ.Χ., η Τεγέα μετονομάστηκε σε Αμύκλιον, φέροντας και το παρεφθαρμένο όνομα Νύκλι. Η Τεγέα μαζί με τη Μαντίνεια ήταν οι δύο σπουδαιότερες πόλεις της Αρκαδίας κατά την αρχαιότητα.

Οι Τεγεάτες είχαν πάρει μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία, στον Τρωικό Πόλεμο, στη μάχη των Πλαταιών, στους Περσικούς Πολέμους, και στον Πελοποννησιακό Πόλεμο στο πλευρό των Σπαρτιατών. Η Τεγέα είχε αποικίσει την Πάφο, ενώ είχε συμμετάσχει στον εποικισμό της Μεγαλόπολης.

Σήμερα, με την ονομασία Τεγέα προσδιορίζεται η μεγάλη γεωγραφική έκταση της πεδιάδας, η οποία βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του οροπεδίου της Μαντινείας, σε απόσταση 8-10 χιλιομέτρων από την Τρίπολη και περιλαμβάνει συνολικά 16 χωριά: Αλέα, Βουνό, Γαρέα, Επισκοπή, Καμάρι, Κάνδαλο, Κερασίτσα, Λιθοβούνια, Μαγούλα, Μανθυρέα, Μαυρίκι, Ρίζες, Στάδιο, Στρίγκου, Τζίβα και Ψηλή Βρύση. Η περιοχή είναι κυρίως αγροτική. Ο κάμπος της είναι από τους πιο εύφορους της Αρκαδίας, γεμάτος περιβόλια, αμπελώνες και χωράφια με καλλιέργειες. Η γόνιμη γη αυτού του τόπου, καλλιεργείται από τους κατοίκους της, παράγοντας εξαιρετικά μήλα, αχλάδια, κεράσια, πατάτες και κηπευτικά. Η περιπλάνησή μου πριν λίγη ώρα στους δρόμους του κάμπου ήταν μια εμπειρία γεμάτη χρώμα, με το κόκκινο να κυριαρχεί στο τοπίο, αφού τα ξακουστά μήλα αλλά και οι ζουμερές ντομάτες ήταν έτοιμα για μάζεμα.

Στη θέση της αρχαίας Τεγέας βρίσκεται σήμερα το χωριό Αλέα και εδώ έφτασα με σκοπό να επισκεφθώ το Αρχαιολογικό Μουσείο.

View attachment 373656

Στον γκισέ έδειξα το πιστοποιητικό εμβολιασμού, πλήρωσα το εισιτήριο των 4 ευρώ και προχώρησα στο εσωτερικό. Ήμουν η μοναδική επισκέπτρια και είχα άπλετο χρόνο για να απολαύσω αυτό το μοναδικό αρχαιολογικό υπερθέαμα.

View attachment 373657


View attachment 373658

Το εκθεσιακό πρόγραμμα αφηγείται την ιστορία της γέννησης και της εξέλιξης της ισχυρότερης πόλης της αρχαίας Αρκαδίας, της Τεγέας. Στο επίκεντρο βρίσκονται τα ιερά της και δη το Ιερό της Αθηνάς Αλέας, ένα από τα πιο φημισμένα πελοποννησιακά ιερά.

Στην αίθουσα 1 παρουσιάζονται εκθέματα που χρονολογούνται από τους Προϊστορικούς μέχρι και τους Αρχαϊκούς Χρόνους. Η αφήγηση ξεκινά από τις σημαντικές προϊστορικές θέσεις της Νεολιθικής Εποχής και της Εποχής του Χαλκού και συνεχίζεται με τα σημαντικά αγροτικά ιερά της Τεγεάτιδος, τα οποία διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία δημιουργίας της Τεγέας. Η ανάπτυξη μνημειακών αρχιτεκτονικών μορφών (δωρικά αρχιτεκτονικά στοιχεία-τεγεατικά επίκρανα) συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία ενός ισχυρού κέντρου εξουσίας και την οριστική συγκρότηση της πόλης.

View attachment 373659


View attachment 373660


View attachment 373661


View attachment 373662

Προχώρησα στην αίθουσα 2 όπου παρουσιάζεται μια ιδιαίτερη κατηγορία μνημείων, των Αρκαδικών Ερμών. Οι Αρκαδικοί Ερμαί, αφιερώματα ιδιωτών σε ιερά, αποτελούν αφαιρετικές απεικονίσεις θεών ή θεοτήτων. Επιχωριάζουν στην Τεγέα.

View attachment 373663
Αρκαδικοί Ερμαί

View attachment 373667
Πλάκες με τρεις πυραμιδοειδείς Αρκαδικούς Ερμές από μάρμαρο

View attachment 373666
Ανάγλυφο με επιτιθέμενο λιοντάρι

View attachment 373665
Μαρμάρινο σήκωμα (πρότυπο της μονάδας μέτρησης όγκου στερεών και υγρών προϊόντων)

Οι χωρητικότητες των κοιλοτήτων του σηκώματος της Τεγέας δεν αντιστοιχούν στα υπόλοιπα γνωστά μέτρα υγρών ακόμη και στα προερχόμενα από την υπόλοιπη Αρκαδία. Μεταλλικά χωνία προσαρμόζονταν εντός των κοιλοτήτων. Κάποιες φορές επιγραφές δίπλα στις κοιλότητες δηλώνουν τη χωρητικότητά τους, όπως κοτύλη (μικρό αγγείο που χρησιμοποιούνταν ως μέτρο για τα υγρά), χοίνιξ (μέτρο που χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση του όγκου των στερεών. Ο ένας χοίνιξ ισοδυναμεί με 1,2 λίτρα) κλπ. Τα σηκώματα στηρίζονταν σε λίθινες πλάκες.

View attachment 373664
Εκμαγείο Λοφίου Κράνους

View attachment 373669
Ανάγλυφο με τον Θεό Πάνα

View attachment 373670
Κεφάλια Ασκληπιού

Στην αίθουσα 3 ιστορείται η εξέλιξη της πόλης από τους Κλασικούς μέχρι και τους Ύστερους Ρωμαϊκούς Χρόνους. Παρουσιάζονται διάφορες πτυχές της ζωής της πόλης. Η αφήγηση ξεκινά με την οικονομία (εκχρηματισμός, μέτρα και σταθμά, εμπόριο), συνεχίζεται με τις λατρείες, τους αθλητικούς αγώνες και ολοκληρώνεται με τον θάνατο.

View attachment 373671


View attachment 373672


View attachment 373673
Σφραγίδες

View attachment 373736
Σφραγίδες

View attachment 373674


View attachment 373787
Μετόπη σε δεύτερη χρήση ως επιτύμβια στήλη, "Έχεμος"

View attachment 373790
Τεγεατικό νεκρόδειπνο, "Βότρυς"

View attachment 373791
Ανάγλυφο με τους Διόσκουρους

View attachment 373788
Τμήμα σαρκοφάγου. Ο Αχιλλέας σύρει το σώμα του Έκτορα γύρω από τα τείχη της Τροίας

Η αφήγηση κορυφώνεται στην αίθουσα 4 όπου παρουσιάζεται το μεγάλο Ιερό της Τεγέας, το Ιερό της Αθηνάς Αλέας. Γύρω από αυτό συγκροτήθηκε η πόλη της Τεγέας. Εξιστορείται η εξέλιξή του από τους Γεωμετρικούς μέχρι τους Ελληνιστικούς Χρόνους: Γέννηση, Μνημειοποίηση και Αναμόρφωσή του τον 4ο αιώνα π.Χ. από τον αρχιτέκτονα και γλύπτη Σκόπα.

View attachment 373924


View attachment 373925


View attachment 374015
Κεφάλι Ηρακλή

View attachment 373906
Άγαλμα Νίκης, Ναός Αθηνάς Αλέας

View attachment 373902
Υδρορροή, Ναός Αθηνάς Αλέας

Βγήκα στον εξωτερικό χώρο όπου υπάρχει μια μικρή υπαίθρια έκθεση η οποία χωρίζεται σε δύο ενότητες: Στη μια ενότητα παρουσιάζονται επιλεγμένες επιγραφές, σχετικές με τη δημόσια ζωή στην Τεγέα, ενώ στην άλλη ενότητα εκτίθενται ενεπίγραφες επιτύμβιες στήλες. Η υπαίθρια έκθεση καλύπτει μια χρονική περίοδο από τους Ύστερους Αρχαϊκούς-Πρώιμους Κλασικούς μέχρι και τους Ύστερους Ρωμαϊκούς Χρόνους.

View attachment 373926
Σαρκοφάγος στον υπαίθριο χώρο του Μουσείου

Εισιτήρια: Ολόκληρο 4 €, Μειωμένο 2 €

Ημέρες Ελεύθερης Εισόδου:

6 Μαρτίου-Μνήμη Μελίνας Μερκούρη
18 Απριλίου-Διεθνής Ημέρα Μνημείων
18 Μαΐου-Διεθνής Ημέρα Μουσείων
Tο τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου κάθε έτους (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς)
28 Οκτωβρίου
Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα από 1ης Νοεμβρίου έως 31ης Μαρτίου

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο και Κυριακή: 08:30-15:30 Τρίτη: Κλειστό.

Ημέρες Αργίας:
1 Ιανουαρίου
25 Μαρτίου
Μ. Παρασκευή μέχρι τις 12:00
1 Μαΐου
Κυριακή του Πάσχα
Χριστούγεννα, 25 Δεκεμβρίου
26 Δεκεμβρίου

Υποδομές Α.Μ.Ε.Α: Υπάρχει κατάλληλη πρόσβαση για Α.Μ.Ε.Α.

Αλέα ονομαζόταν η Θεά Αθηνά, ιδίως στην Αρκαδία, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία έλαβε μέρος στους πολέμους της Αλέας, της Μαντινείας και της Τεγέας. Αρχικά η Αλέα ήταν ιδιαίτερη θεότητα, όμως αργότερα σχετίστηκε με την Αθηνά. Ο Αρχαίος Ναός της Αλέας Αθηνάς στην Τεγέα είναι ο δεύτερος, σε μέγεθος, ναός της Πελοποννήσου μετά τον ναό του Ολυμπίου Διός στην Ολυμπία.

View attachment 373927


View attachment 373928

O ναός της Αλέας Αθηνάς αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους και γνωστότερους ναούς της Κλασικής Εποχής, που καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στην εξέλιξη της μνημειακής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής στον ελλαδικό χώρο. Σήμερα αποτελεί το μόνο ορατό μνημείο του ομώνυμου Ιερού, που καταλάμβανε τον χώρο της ευρύτερης περιοχής και ήταν το σημαντικότερο των Αρκάδων, γνωστό και ιδιαίτερα σεβαστό απ΄ όλους τους Πελοποννήσιους ως άσυλο. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι μυθικός ιδρυτής του Ιερού της Αλέας Αθηνάς υπήρξε ο Άλεος και εκφράζει τον θαυμασμό του για τον ναό και τον γλυπτό του διάκοσμο.

View attachment 373929


View attachment 373930

Ο ίδιος μας κάνει γνωστή την πληροφορία ότι τα αρχιτεκτονικά σχέδια του κλασικού ολομάρμαρου ναού οφείλονται σε έναν από τους γνωστότερους γλύπτες της αρχαιότητας, τον εκ Πάρου καταγωγής, Σκόπα. Νεότερες ανασκαφικές έρευνες κατέδειξαν ότι ο χώρος ήταν προορισμένος για τη λατρεία γυναικείας θεότητας ήδη από τους Μυκηναϊκούς Χρόνους. H θεότητα αυτή ταυτίστηκε στη συνέχεια με την Αθηνά, προς τιμήν της οποίας οικοδομήθηκε, στο τελευταίο τέταρτο του 7ου αιώνα π.X. μνημειώδης δωρικός ναός, ο οποίος εντοπίστηκε κάτω από τα θεμέλια του κλασικού διαδόχου του. O αρχαϊκός αυτός ναός, για τον οποίο ο Παυσανίας εκφράζει τον θαυμασμό του περιγράφοντάς τον ως "μέγαν τε και θέας άξιον", είχε ξύλινους κίονες και θριγκό και καταστράφηκε από φωτιά το 395-4 π.X. Ο κλασικός ναός οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και καταστράφηκε από σεισμό τον 6ο αιώνα μ.X.

View attachment 373933

Φτάνοντας στον αρχαιολογικό χώρο αντίκρισα τα θεμέλια του "σκοπάδειου" ναού, για τον οποίο ο Παυσανίας επισημαίνει ότι υπερέχει από τους άλλους ναούς της Πελοποννήσου στην όλη κατασκευή και στο μέγεθος. Ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από μάρμαρο Δολιανών, με θεμελίωση από κροκαλοπαγή λίθο και δομικό υλικό από τον αρχαϊκό ναό σε δεύτερη χρήση. Πρόκειται για περίπτερο δωρικό ναό, αμφιπρόστυλο εν παραστάσι, με σαφείς τις επιδράσεις από τον ναό της Φιγαλείας και τα Προπύλαια της Ακρόπολης των Αθηνών. O σηκός περιβαλλόταν από δωρικό πτερό 6x14 κιόνων. Εσωτερικά, κατά μήκος του βόρειου και νότιου τοίχου του σηκού, ο ναός κοσμείτο με επτά κορινθιακούς ημικίονες. H κύρια είσοδός του ήταν στα ανατολικά με επικλινές επίπεδο, ενώ μικρότερη είσοδος υπήρχε στη μέση της βόρειας πλευράς του σηκού, με αντίστοιχο επίσης επικλινές επίπεδο στη βόρεια πλευρά του κρηπιδώματος.

View attachment 373934

Στο εσωτερικό του σηκού υπήρχε το λατρευτικό άγαλμα της Θεάς Αθηνάς, εξ ολοκλήρου φτιαγμένο από ελεφαντόδοντο, για το οποίο ο Παυσανίας παραδίδει την πληροφορία ότι μεταφέρθηκε στη Ρώμη από τον ίδιο τον Αύγουστο, μετά τη νίκη του επί του Αντωνίου. Στα χρόνια του Παυσανία υπήρχε άλλο άγαλμα της Θεάς, και εκατέρωθέν του τα αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγείας, έργα του Σκόπα, κατασκευασμένα από πεντελικό μάρμαρο, ενώ μέσα στον ναό φυλάσσονταν πολλά και σπουδαία αναθήματα. H εξωτερική μορφή του ναού ήταν αρκετά λιτή, με εξαίρεση τις γλυπτές συνθέσεις των αετωμάτων, επίσης έργο του Σκόπα. Oι εναέτιες συνθέσεις αντλούν το θεματολόγιό τους από τοπικούς θρύλους: στο ανατολικό αέτωμα εγκωμιάζεται το ηρωικό κατόρθωμα της Aταλάντης, η οποία είχε ανατραφεί στα Αρκαδικά βουνά, επίσης στο κυνήγι του Kαλυδωνίου κάπρου, ενώ στο δυτικό παριστάνεται η ηρωική μάχη του Tηλέφου, γιου του Hρακλή και της Aύγης, κόρης του βασιλιά Aλέα, εναντίον των Ελλήνων που εισέβαλαν στο κράτος της Μικρασιατικής Mυσίας.

View attachment 373935


View attachment 373936

Oι πρώτες δοκιμαστικές ανασκαφικές τομές στον χώρο του ναού διενεργήθηκαν από το έτος 1879, ενώ το 1885 εκπονήθηκαν τα πρώτα σχέδια του ναού. To 1900 η Γαλλική Aρχαιολογική Σχολή απαλλοτρίωσε τις ιδιωτικές οικίες στον χώρο του Ιερού και ξεκίνησε την πρώτη συστηματική ανασκαφική διερεύνησή του που αποκάλυψε τη θεμελίωση του ναού.

Απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο ορθώνεται ο ναός του Αγίου Νικολάου.

View attachment 373937

Σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από τον Ναό της Αλέας Αθηνάς βρίσκεται το Αρχαιολογικό Πάρκο της Τεγέας και κίνησα με το αυτοκίνητο για εκεί. Πάρκαρα έξω από το τουριστικό περίπτερο στο οποίο γίνονταν πυρετώδεις ετοιμασίες εν όψει της φιλοξενίας κάποιου σπουδαίου γεγονότος. Στον εξωτερικό χώρο στρώνονταν στρογγυλά τραπέζια με κατάλευκα τραπεζομάντηλα, ασημένια μαχαιροπήρουνα και κολονάτα κρυστάλλινα ποτήρια. Απομακρύνθηκα γρήγορα και άρχισα να εξερευνώ αυτό το όμορφο Πάρκο στην καρδιά της Τεγέας, το οποίο αποτελούσε την Αγορά των αρχαίων Τεγεατών.

View attachment 373938

Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν το τοξωτό ανάλημμα του αρχαίου Θεάτρου των Ελληνιστικών Χρόνων, δωρεά στους Τεγεάτες από τον Αντίοχο τον Δ’ τον Επιφανή. Πάνω του είναι χτισμένος ο πεντάτρουλος και σταυροειδής, βυζαντινός Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του 11ου αιώνα μ.Χ. Ο Ιερός Ναός υπήρξε κατά τον Μεσαίωνα Έδρα του Επισκόπου Τεγέας, γι’ αυτό και ονομάστηκε μαζί με την ευρύτερη περιοχή "Επισκοπή" ή "Παλαιά Επισκοπή". Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ο ναός υπαγόταν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και ήταν σταυροπηγιακός.

View attachment 373939


View attachment 373940


View attachment 373941


View attachment 373942

Μετά την παρακμή της Τεγέας και τις καταστροφές της από πολέμους και σεισμούς, ο ναός παρέμεινε ερειπωμένος μέχρι τον 19ο αιώνα. Η σημερινή εκκλησία αποκαταστάθηκε με δαπάνες του Τεγεατικού Συνδέσμου το 1888, μιας και ο προϋπάρχων ναός είχε καταρρεύσει. Το έργο της αποκατάστασης ανέλαβε ο επιφανής Γερμανός αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ. Το πανηγύρι που γίνεται τον Δεκαπενταύγουστο είναι το μεγαλύτερο της Πελοποννήσου με την εικόνα της Παναγίας να περιφέρεται μέσα στο Πάρκο.

View attachment 373943

Απέναντι από την εκκλησία ανάμεσα σε συστάδες ψηλόκορμων δέντρων σώζονται τα λιγοστά ερειπωμένα τείχη του Νυκλίου, ενώ δίπλα σε τέσσερα αιωνόβια πλατάνια μια επιγραφή στο μεσαιωνικό τείχος θυμίζει την ιστορική απόφαση (22-5-1934) αφής και μεταφοράς της φλόγας από την Ολυμπία στο Βερολίνο για την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.

View attachment 373944


View attachment 373956


View attachment 373945


View attachment 373946


View attachment 373959


View attachment 373947


View attachment 373948


View attachment 373949

Περνώντας τη βόρεια γέφυρα του Θεάτρου, αντίκρισα τα ερείπια της Αγοράς των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών Χρόνων, ενώ στο κέντρο της ανασκαφής κυριαρχεί ο τελευταίος παλαιοχριστιανικός επισκοπικός ναός της Τεγέας (τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική), με βαπτιστήριο και λουτρό. Η καταστροφή του από φωτιά στις αρχές του 7ου αιώνα σηματοδότησε το τέλος της αρχαίας Τεγέας, που αποτέλεσε σημαντικό επίκεντρο διάδοσης της χριστιανικής πίστης και λατρείας.

View attachment 373953


View attachment 373950


View attachment 373951


View attachment 373952

Στο βάθος του Πάρκου είδα τον μαρμάρινο ανδριάντα του Ηρώου Πεσόντων και οδήγησα τα βήματά μου προς τα εκεί.

View attachment 373955


View attachment 373954

Το Πάρκο κυριαρχείται από πανέμορφες "στοές" με φλαμουριές ενώ στη συνέχεια της περιήγησής μου συνάντησα δύο σειρές προτομών των ευεργετών του Τεγεατικού Συνδέσμου και ανάμεσά τους το Μνημείο των Ολυμπιακών Αγώνων.

View attachment 373957


View attachment 374013


View attachment 373960


View attachment 373961


View attachment 373962


View attachment 373965


View attachment 373966

Ακολουθώντας τη μεγάλη "στοά" με τις φλαμουριές,

View attachment 373967

είδα στα αριστερά μου, τον Βωμό της Αυτοκρατορικής Λατρείας των Ρωμαϊκών Χρόνων,

View attachment 373968


View attachment 373969

ενώ λίγα μέτρα πιο κάτω, στα δεξιά μου, εμφανίστηκε η νότια πύλη της Παμπελοποννησιακής Έκθεσης Τεγέας στο κέντρο της οποίας υπάρχει η "πίστα" διεξαγωγής του διαγωνισμού χορού και τραγουδιού, που κάθε χρόνο σηματοδοτεί το τέλος του πανηγυριού. Βέβαια τα δύο τελευταία χρόνια, λόγω covid, δεν έγινε το πανηγύρι οπότε ο χώρος εκπέμπει εγκατάλειψη και μιζέρια. Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε αυτή η κατάσταση να τελειώσει κάποτε και όλα να επανέλθουν σε φυσιολογικούς ρυθμούς.

View attachment 373970

Η βόλτα μου στο Πάρκο συνεχίστηκε κάτω από τον βαθύ ίσκιο των πανύψηλων δέντρων,

View attachment 373971


View attachment 373972


View attachment 373982


View attachment 374012

ώσπου έφτασα στο κτίριο-κόσμημα της πρώην Οικοκυρικής Σχολής που σήμερα στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο της Τεγέας.

View attachment 373973


View attachment 373974


View attachment 373975


View attachment 373976

Στις αίθουσες του Μουσείου βλέπει ο επισκέπτης να ξετυλίγεται μπροστά του ολόκληρος ο πολιτισμός και ο καθημερινός τρόπος ζωής της αγροτικής Τεγέας μέσα από τα διάφορα αντικείμενα–εκθέματα, που αποτελούν έναν θησαυρό μνήμης. Εδώ στεγάζονται φιλόξενα οι αναμνήσεις μιας άλλης εποχής. Εδώ ζωντανεύει η νεότερη κληρονομιά της Τεγέας.

Γεωργικά εργαλεία, σκεύη καθημερινής χρήσης, ρούχα και φορεσιές κατανεμημένα ανά επάγγελμα και λειτουργία της καθημερινής ζωής. Συλλογές παραδοσιακών υφαντών, κεντημάτων, τοπικών φορεσιών και φωτογραφιών, καθώς και ο παραδοσιακός αργαλειός. Αναπαραστάσεις παλαιών εργαστηρίων (πεταλωτήριο, τσαγκαράδικο, σιδηρουργείο, κουρείο, κηροπλαστείο, ξυλουργείο) και χώρων παραδοσιακού σπιτιού (σάλα, κρεβατοκάμαρα, γωνιά, κουζίνα, πλυσταριό, ζυμωτήρι).

View attachment 373978


View attachment 373979


View attachment 373980

Είσοδος ελεύθερη

Ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή: 9:00-15:00
Σάββατο: 10:00-16:00
Κυριακή κλειστά
Ανοιχτά όλες τις ημέρες κατά τη διάρκεια της εμποροπανήγυρης 14-21 Αυγούστου 09:00-22:00.

Το τελευταίο αξιοθέατο που είδα πριν αποχαιρετήσω το Αρχαιολογικό Πάρκο της Τεγέας ήταν το Μνημείο Ευγνωμοσύνης του Τεγεατικού Συνδέσμου, δηλαδή το μπρούτζινο άγαλμα της Τεγεάτισσας Μάνας.

View attachment 373986


View attachment 373984


View attachment 373988


View attachment 373989

Το χωριό Στάδιο κατέχει κεντρική θέση μεταξύ των υπολοίπων τοπικών κοινοτήτων στον κάμπο της Τεγέας. Πρόκειται για ένα χωριό με έντονη συμβολή στην οικονομική και κοινωνική ζωή όλης της περιοχής. Ανέκαθεν μάλιστα, ήταν η Έδρα των δημοσίων υπηρεσιών, οπότε η γνωριμία με την αφεντιά του ήταν επιβεβλημένη σε αυτό το οδοιπορικό.

Η παλιά του ονομασία είναι "Αχούρια" και οφείλεται στο γεγονός ότι στη θέση του υπήρχαν, επί Τουρκοκρατίας, τα αχούρια του τοπικού Αγά. Φτάνοντας πάρκαρα έξω από τη μητροπολιτική εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, στον περίβολο της οποίας ορθώνεται μια τεράστια καστανιά. Οι καρποί της όμως ήταν όλοι πεσμένοι στο έδαφος. Μάλλον θα είναι αγριοκαστανιά, διαφορετικά δε νομίζω οι κάτοικοι να άφηναν τον νοστιμότατο καρπό να κείτεται καταγής έτοιμος να σαπίσει από την υγρασία.

View attachment 373995


View attachment 373993


View attachment 373994

Ο οικισμός υπήρξε η γενέτειρα του Μιχαήλ Ν. Στασινόπουλου, ιδρυτή της εταιρείας "ΒΙΟΧΑΛΚΟ Α.Ε". Δίπλα στον ναό βρίσκεται το Α' κτίριο του Πολιτιστικού Κέντρου του Κοινωφελούς Ιδρύματος Μιχαήλ Ν. Στασινόπουλος–ΒΙΟΧΑΛΚΟ το οποίο σήμερα φιλοξενεί το Δημαρχείο. Βρισκόταν όμως σε εξωτερική ανακαίνιση, τυλιγμένο ολόκληρο με σκαλωσιές και πανιά οπότε δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό. Το Πολιτιστικό Κέντρο στεγάζεται συνολικά σε τρία κτίρια, λιτής μορφής, και αποτελεί εστία πολιτισμού για όλη την περιοχή της Τεγέας.

View attachment 373998
Το Β΄κτίριο του Πολιτιστικού Κέντρου του Κοινοφελούς Ιδρύματος

Κάνοντας βόλτα στο χωριό το κτίριο που με εντυπωσίασε ήταν το πέτρινο σχολείο.

View attachment 374004


View attachment 374006

Όλη η ζωή του χωριού συγκεντρώνεται σε δύο, όλους κι όλους, δρόμους στους οποίους είδα λιγοστά εμπορικά καταστήματα και μερικά ενδιαφέροντα πέτρινα οικοδομήματα.

View attachment 374007

Μπορώ να πω ότι η γνωριμία μου με την ευρύτερη περιοχή της Τεγέας είχε πλέον ολοκληρωθεί κι έτσι ξεκίνησα υπερπλήρης για να εκπληρώσω μια υπόσχεση που είχα δώσει στην αγαπητή φίλη @Smaragda53 επισκεπτόμενη έναν πανέμορφο προορισμό.


Πηγές ιστορικών αναφορών:
Wikipedia
Τα χωριά της Τεγέας
Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας

Αχ Clair, τι να πω! Διπλή η χαρά και η προσμονή.
Υ.Γ. Μα τι ωραία που αναπτύσσεις τις διαδρομές σου! Πραγματική περιηγήτρια!