Μελαγχολώ όταν τα σκέφτομαι, αλλά νιώθω τυχερός όπως λές κι εσύ που τα έζησα. Αν δεν τα είχα ζήσει, δε θα μπορούσα ούτε να μελαγχολήσω.
Πόσο με καταλαβαίνεις!!
Και 48 να ταν οι ώρες, πάλι λίγες θα μου έπεφταν.
Σοβαρά; Μου φάνηκε πολύ μονότονο, ιδίως όπως έγραψα όσο δεν είχαμε βρεί βενζίνη, που όλα φαίνονταν χάλια. Επίσης, το έκαναν περισσότερο μονότονο (ξέχασα να το γράψω) οι ατέλειωτες ευθείες! Δεν είμαι συνηθισμένος να κάνω τόσα χιλιόμετρα, αν σκεφτείς ότι οι μεγαλύτερες αποστάσεις που έκανα στη ζωή μου ήταν όταν σπούδαζα, εντός Κρήτης, απο πόλη σε πόλη.
1. To link για το συγκεκριμένο Camp, είναι αυτό:Καλέ τι φοβερή σουίτα είναι αυτή? Και οι φωτογραφίες από το ελικόπτερο εξαιρετικές!!! Αναμένουμε τη συνέχεια!!
Να'σαι καλά!
Δε γινόταν αλλιώς. Αν δεν νοικιάζαμε αυτοκίνητο ή θα έβγαινε πολύ ακριβά καποιος άλλος τρόπος, ή θα ταλαιπωρούμασταν πολύ ή δε θα έπρεπε να πάμε.
)
