Ιαπωνία Απολαυστικό Χανάμι

[jousis]

Κεφάλαιο 6: Mojiko Retro & Karato Ichiba

https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/mojiko


Mojiko / Mojiko Retro (門司港 / 門司港レトロ)



Ένα μικρό χωριουδάκι με κάποια ιστορικά κτίρια (περίοδος Meiji), συμπεριλαμβανομένου και του σταθμού. Δυστυχώς όταν πήγαμε εμείς ο σταθμός ήταν υπό ανακαίνιση. Για να φτάσουμε στον μικρό σταθμό Mojiko (門司港駅) παίρνουμε ένα οποιοδήποτε τρένο προς την πόλη Kokura (shinkansen, limited express) και μετά την τοπική γραμμή JR Kagoshima. Συνολικός χρόνος ταξιδιού 40-50 λεπτά μαζί με τις αναμονές.

Είναι ένα όμορφο χωριό γύρω από ένα λιμανάκι με διάφορα τουριστικά μαγαζιά και ένα πολύ καλό μουσείο, το Idemitsu Museum of Arts (ναι, έχει και στο Τόκυο το αδερφάκι του):


Το λιμάνι από παλιά είχε μεγάλες εισαγωγές μπανανών από την Ασία και νομίζω γενικά σαν λιμάνι ήταν αρκετά σημαντικό. Σήμερα, μπορείς να δεις τους αδερφούς bananaman που για κάποιον λόγο είναι αξιοθέατο ;;;

Από αριστερά προς τα δεξιά, ο bananaman black (σώπα) και ο σκέτος (ο regular) bananaman. Ε, τόσες μέρες μας είχε κάνει εντύπωση η απουσία χαζομαρίτσας και επιτέλους νοιώσαμε ότι ήρθαμε Ιαπωνία.

Σε ένα κτίριο της παλιάς πόλης (Mitsui Club) είχε μείνει ο Albert Einstein και τώρα είναι μουσείο και εστιατόριο (δεν πήγαμε αλλά η φωτό του είναι η 1η στο κεφάλαιο). Λοιπές πληροφορίες:
http://www.travel-around-japan.com/k91-03-mojiko-retro.html

Στο χωριό μπορείτε να φάτε την τοπική σπεσιαλιτέ, το yakicurry (焼きカレー), νομίζω ψητό ρύζι με Ιαπωνικό κάρυ. Εναλλακτικά μπορείτε να φάτε θαλασσινά και πιο συγκεκριμένα fugu ή kujira.

Για αυτά τα δύο όμως, εμείς αποφασίσαμε να περάσουμε απέναντι στο Shimonoseki και την ψαραγορά του την…



KaratoIchiba (唐戸市場)



http://www.karatoichiba.com/
Από μια μικρή αποβάθρα στο Mojiko (κοντά στον σταθμό) έχει καραβάκια κάθε 20 λεπτά που σε πάνε απέναντι στο Shimonoseki. Εάν το προτιμάτε, υπάρχει και μια υποθαλάσσια διάβαση πεζών που σας επιτρέπει να περάσετε απέναντι με τα πόδια.
Η αγορά είναι μια κλασσική ψαραγορά, από αυτές που αρέσκονται οι τουρίστες να σουλατσάρουν (βλέπε τσουκίτζι) αλλά εδώ δεν έρχεσαι μόνο για το φτηνό σούσι… έρχεσαι για κάτι ψαράκια που φουσκώνουν από το κακό τους


Κάθε Παρασκευή/Σάββατο από 10:00-15:00 και Κυριακή 08:00-15:00 μέσα στον χώρο της αγοράς ανοίγουν μαγαζάκια που μαγειρεύουν και πουλάνε την τοπική ψαριά. Μπορείς λοιπόν να φας πολύ φτηνά το πολύ γνωστό (tori) fugu (ふぐ ή με την αρχαία ονομασία fuku, ふく), φάλαινα (kujira , くじら ή 鯨) και διάφορα ψάρια σε σούσι.

(tori) Fugu sashimi (とりふぐ)
Φτηνό πακετάκι (νομίζω 2000yen) για άμεση κατανάλωση (στο λένε 10 φορές). Το βραστό είναι άνοστο, σαν ένα κακό ψάρι. Το σασίμι το τρως με μία ponzu σάλτσα γιατί αν το φας σκέτο δεν έχει γεύση. Ακόμη και με την σάλτσα, απλά δεν τρώγεται. Είναι σαν να μασάς σόλα. Gimmick food, και το ήξερα.





Fugu kara age (ふぐから揚げ)
Ένα απλό τηγανητό ψάρι.



Μπορείς να αγοράσει επίσης ουρές για να φτιάχνεις το τσάι σου το πρωί όταν ξυπνήσεις




Πριν δείξω τις επόμενες εικόνες, να κάνω μια εισαγωγή για να διώξω τους ψευτο-οικολόγους με μία πασχαλινή εικόνα από την Ελλάδα
Πάσχα στην Ελλάδα


Οκ, πάμε τώρα να δούμε τηγανητή φάλαινα, Kujira kara age (くじら　から揚げ).
Ωραία γεύση, περισσότερο μοιάζει με κρέας αλλά και πάλι, δεν μπορώ να πω ότι μου θύμισε κάτι.




Διάφορα μέρη της φάλαινας και μπέικον:


Πάντως το πρόβλημα με την αλίευση φαλαινών δεν είναι τόσο η αλίευση όσο ο τρόπος αυτής. Ακόμα νομίζω γίνεται με απάνθρωπο τρόπο. Πρόσφατα έχασε και μία έφεση η Ιαπωνία αλλά δεν έχει μεγάλη πολιτική σημασία. Έτσι κι αλλιώς έχει μειωθεί πάρα πολύ η ζήτησή της και σύντομα θα σταματήσει και η αλίευση. Να τσιμπήσουμε ένα φουά γκρα τώρα για να μας περάσει η θλίψη.


Γενικά, τα δύο μέρη δεν είναι κάποια εκδρομή που αξίζει οπωσδήποτε να πάτε. Εάν θέλετε να δοκιμάσετε φούγκου και φάλαινα μπορείτε να κάνετε μια στάση γιατί θα μπορέσετε να τα φάτε πολύ φτηνά, αλλιώς, δεν νομίζω ότι αξίζει μια ημερήσια εκδρομή. Εμείς περάσαμε μια βόλτα στον δρόμο μας προς Οσάκα. Αφήσαμε τις βαλίτσες σε lockers στον σταθμό Kokura και μετά γυρίσαμε πάλι Kokura, καβαλήσαμε το επόμενο Nozomi και πήγαμε Οσάκα.


Μικρό κεφάλαιο είπατε; Κανένα πρόβλημα…

 

[panius]

E, ναι! Γιατί δεν πίνω ποτέ το πρωινό τσάι μου χωρίς ψαρίσια ουρά!!!

 

[jimp]

Δεν είχες πάρει jr pass; Αν ναι θα πρέπει να πλήρωσες έξτρα, κανονικό εισιτήριο για Οσάκα σωστά;

 

[jousis]

short version:
Δεν πληρώσαμε κάτι παραπάνω, το JR Sanyo-Shikoku-Kyushu pass επιτρέπει και nozomi/mizuho.

long version:
Με την ευκαιρία, να αναλύσω λίγο παραπάνω τα JR pass που πήραμε. Για όσο θα ήμασταν στο Kyushu ήθελα να μπαίνουμε σε τρένα χωρίς κανένα περιορισμό και να μην χάνουμε χρόνο σε αναμονές σε σταθμούς. Γενικά, είμαι υπερ-οργανωτικός αλλά όταν φτάνει η ώρα των διακοπών δεν μπορώ να περιορίζομαι από χρονοδιαγράμματα. Είχα σχεδιάσει αρκετές εκδρομές αλλά δεν ήθελα να πω ότι 17:00 θα πάρω το τρένο του γυρισμού. Το μόνο που σημείωνα ήταν το τελευταίο τρένο για να μην ξεχαστούμε. Ευτυχώς δηλαδή γιατί άλλα μέρη που νόμιζα ότι θα λατρέψουμε τα βαρεθήκαμε γρήγορα (miyajima) και άλλα που νόμιζα ότι θα κάτσουμε 1 ώρα μας κρατήσανε τόσο που παρ' ολίγο να χάσουμε το τελευταίο τρένο.

Το γενικό JR Pass σου επιτρέπει να πάρεις αρκετά μεν τρένα, αλλά όχι όλα. Οπότε έψαχνα για πάσο στο Kyushu που να μην έχει περιορισμό. Το JR Kyushu/Northen Kyushu ήταν μια εξαιρετική λύση που σου επέτρεπε να πάρεις όλα τα γρήγορα τρένα (και nozomi/mizuho) αλλά δεν σου επέτρεπε τα τρένα της γραμμής Sanyo. Εμάς λοιπόν δεν μας έκανε γιατί θέλαμε κάποια μέρα να πάμε και miyajima και την τελευταία μέρα να πάμε Οσάκα.

Ένα σχετικά νέο πάσο είναι το JRSanyo-Shikoku-Kyushu (βγαίνει και σε Northern Kyushu) που είναι αρκετά πιο ακριβό από το σκέτο του Kyushu αλλά πιο φτηνό από το γενικό JRPass. Επίσης επιτρέπει να πάρεις όλα τα τρένα αλλά βγαίνει 5ήμερο και όχι 7ήμερο όπως το γενικό. Έτυχε και ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμασταν (το Northern).

Ευτυχώς που το πήραμε γιατί έτυχε 2 φορές να μας πουν στον σταθμό ότι το επόμενο hikari (που επιτρέπει το JR Pass) είναι πλήρες ! Τα τρένα την περίοδο που πήγαμε ήταν εντελώς γεμάτα από Hiroshima– Tokyo. Εάν έκλεινες 1 ημέρα πριν ήσουν οκ αλλά εμείς απλά πηγαίναμε στον σταθμό όταν τελειώναμε την εκδρομή και λέγαμε "βάλτε μας στο επόμενο". Ειδικά την μία φορά πήραμε εισιτήριο για το επόμενο τρένο που ερχόταν σε 3 λεπτά. Κάπου είχα διαβάσει ότι αυτό δεν το κάνουν αλλά δεν μας είπε κάτι ο σταθμάρχης στον shin-iwakuni και μάλιστα μας έβγαλε θέσεις με αλλαγή τρένου στον επόμενο σταθμό για να φτάσουμε Hakata πιο γρήγορα (Kodama αρχικά με αλλαγή σε Nozomi). Κυριολεκτικά τρέχαμε να ανέβουμε στην αποβάθρα (ευτυχώς ο σταθμός είναι πολύ μικρός) και μόλις φτάσαμε ήρθε το τρένο

Παρ' ολίγο να την πατήσουμε και στις εκδρομές στο Τόκυο που είχαμε το γενικό JR Pass γιατί πάλι δεν είχε πολλές θέσεις όταν πήγαμε να κλείσουμε (το προηγούμενο βράδυ). Εάν έκανα το ταξίδι πάλι, σίγουρα θα αγόραζα το Green που με ζαλίσανε όλοι να μην πάρω. Είναι μεγάλη ανεμελιά να εμφανίζεται 20 λεπτά πριν και να μην αγχώνεσαι αν θα βρεις θέση. Φυσικά, μια νορμάλ τουριστική περίοδο υποθέτω δεν θα υπήρχε τέτοιο θέμα.

Αντίθετα με το γενικό JR Pass, τα δύο που είπα, μπορείς να τα αγοράσεις και από την Ιαπωνία. Εμείς βέβαια πήραμε το exchange order από εδώ γιατί ήθελα να ελέγξω την ισοτιμία και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Τους πήρε λίγη ώρα να βρούνε το πάσο στην Αθήνα (δεν είχαν ξαναβγάλει μάλλον) αλλά όλα οκ.

 

[jousis]

Κεφάλαιο 7: Miyajima & Iwakuni


Miyajima (宮島)
https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/miyajima




Δεν έχω πολλά να πω για το νησάκι Miyajima. Απλά να προτείνω να σκεφτείτε να μείνετε το βράδυ εκεί και να κάνετε βόλτα όταν φύγουν και πριν έρθουν οι τουρίστες. Το πρωί/μεσημέρι το νησί είναι μια Disneyland μόνο με τουρίστες, μόνο για τουρίστες. Είναι εκκνευριστικά γεμάτο.





Στο νησί τρώμε streetfood, ότι δοκιμάσετε είναι αρκετά καλό. Να προτείνω το anagoman (穴子まん), κινέζικο αχνιστό ψωμάκι με χέλι αλμυρού νερού μέσα




Οπωσδήποτε δοκιμάστε και ένα τοπικό όστρακο στα κάρβουνα



Εάν θέλετε να κάτσετε κάπου, προτείνω το Kakiya (牡蠣屋)
http://tabelog.com/hiroshima/A3402/A340202/34003363/



Πολύ ωραία σετ με διάφορες παρασκευές μυδιών και μεγάλη επιλογή nihonshu. Εάν κατάφερα να σας πείσω για την κατανάλωση shochu, ζητήστε το. Έχουν αλλά δεν υπάρχει στους (Αγγλικούς; ) καταλόγους.


Iwakuni　（岩国）
https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/iwakuni



Μικρό χωριό, κοντά στην Hiroshima. Φτάνετε στον σταθμό Iwakuni (岩国駅) με το αργό τρένο (JR　Sanyo) από τον σταθμό Miyajimaguchi (宮島口駅) αν ήσασταν Miyajima, ή από τον σταθμό Hiroshima (広島駅). Εναλλακτικά, κατεβείτε στον σταθμό shinkansen shin-iwakuni (新岩国駅) παίρνοντας κάποιο Kodama (τα γρήγορα δεν σταματάνε). Και από τους δύο σταθμούς υπάρχουν λεοφωρεία. Από τον σταθμό Iwakuni είναι πιο συχνά και είναι πανεύκολο να τα βρείτε αφού όσοι είναι στην στάση ξέρουν τι θέλετε. Πείτε απλά Iwakuni ή kintaikyo (錦帯橋 εκεί πάτε).
Στον σταθμό shin-iwakuni είναι λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα αλλά θα βγάλετε άκρη. Αν θελήσετε να πάρετε ταξί από/προς τον shin-iwakuni, το κόστος μέχρι την γέφυρα Kintaikyo είναι 1500yen περίπου.
Στην περιοχή της γέφυρας είναι μαζεμένα όλα τα μαγαζάκια, έχει ένα πάρκο και ένα κάστρο πάνω στο βουνό. Η γέφυρα φωταγωγείται το βράδυ και η εκδρομή αξίζει πάρα πολύ σε περίοδο sakura γιατί υπάρχει τζέρτζελο με streetfood. Να σημειώσω ότι πληρώνετε για να περάσετε απέναντι από την γέφυρα αυτή. Περιέργως δεν είχε καμία σχέση με το miyajima. Είχε μεν κόσμο, αλλά όχι την κοσμορυρροή του νησιού.

 

[jousis]

Κεφάλαιο 8: Kyoto & Nara


Kyoto

https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/kyoto


Ξέρω πως ότι και να πω για την ψευτο-αυθεντικότητα/κουλτούρα του Κυότο θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μου, οπότε προχωράω στις φωτό.


Philosopher's path



Heian Shrine






Okazaki Canal



Keage Incline



Maruyama Park



Kiyomizudera






Gion



Εστιατόρια
Δεν προτείνω να φάτε κάτι "καλό" στο Κυότο, όχι γιατί θα είναι χάλια, αλλά γιατί θα είναι 20% πιο ακριβό από το ίδιο φαγητό στην Οσάκα ή στο Τόκυο.
Εάν όμως θέλετε να δοκιμάσετε σούσι με μια παραδοσιακή μέθοδο συντήρησης (προ-Edo) υπάρχουν 2 μαγαζιά:

Idzuju (いづ重)
http://tabelog.com/kyoto/A2603/A260301/26002550/


Idzuu (いづう)
http://tabelog.com/kyoto/A2603/A260301/26000585/

futomaki


saba


Hakozushi (boxed sushi)





Nara (奈良)
https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/nara



Περιέργως (γιατί είναι το ίδιο τουριστική με το Κυότο) μας άρεσε πάρα πολύ. Μην παραλείψετε να μπείτε στα μουσεία και μέσα στους ναούς με τα ιστορικά κειμήλια.

 

[jousis]

Κεφάλαιο 9: Osaka (大阪)

https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/osaka



Εάν μείνετε Οσάκα και θέλετε να μετακινείστε στην γύρω περιοχή, σκεφτείτε το Kansai Thru. Δεν συμφέρει πάντα, προσοχή. Τα υπόλοιπα λίγο πολύ τα ξέρετε και για αυτήν την μεγαλούπολη, οπότε να αναφέρω μόνο δύο πολύ ενδιαφέροντα αξιοθέατα που περνάνε απαρατήρητα.

Open Air Museum of Old Japanese Farmhouses




Kamigata Ukiyo-e Museum
Εάν ενδιαφέρεστε για αυτήν την μορφή τέχνης, το μουσείο έχει κάποια δείγματα της περιοχής (kansai) και διοργανώνει και hands-on μαθήματα με μικρό κόστος. Εμείς κάναμε το πρώτο level μόνο με 3 χρώματα και ήταν αρκετό για να μας δώσει μια ιδέα του πως γινόταν η εκτύπωση των ukiyo-e. Αγγλικά μηδέν, αλλά δεν τα χρειάζεστε εάν ξέρετε πού πάτε να μπλέξετε (δεν είναι ένα τυχαίο μουσείο). Στείλτε τους ένα e-mail να κλείσετε θέση αν και δεν νομίζω να είναι απαραίτητο. Στην χειρότερη να περιμένετε λίγο ή να σας πουν να έρθετε αργότερα.




Γαστρονομία

Takoyaki (たこ焼き)
Όπου βρείτε , δοκιμάστε το. Ζυμαρόμπαλα με ένα κομμάτι χταπόδι στην μέση. Τρώγεται σκέτο, με αλάτι, με μαγιονέζα, με ότι μπορείτε να φανταστείτε. Δεν έχω κάποια πρόταση γιατί είναι γενικά streetfood. Δοκιμάστε 2-3 στον δρόμο και βαθμολογήστε. Μην περιμένετε πολύ όμως να τα φάτε γιατί παπαριάζουν (ε, σόρρυ, δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω)




Okonomiyaki (お好み焼き)
Καλύτερα να καθίσετε κάπου γιατί όλα που είδα στον δρόμο στο όρθιο ήταν μέτρια. Ένα από τα καλύτερα μαγαζιά στο κέντρο είναι το…

Fukutaro (福太郎)
http://tabelog.com/osaka/A2702/A270202/27002665/


Ανοίξτε την πόρτα, βρείτε την λίστα αναμονής και γράψτε το όνομά σας (φαίνεται η λίστα στο βάθος στην φωτό). Μετά περιμένετε έξω να σας φωνάξουν.
Παραγγείλετε okonomiyaki (お好み焼き) ή την σπεσιαλιτέ του μαγαζιού negiyaki (ねぎ焼き). Το πρώτο είναι με βάση το λάχανο, το δεύτερο με βάση το φρέσκο κρεμμυδάκι.




Kushikatsu/Kushiage (串かつ / 串揚げ)
Τηγανητά φαγητά σε ξυλάκια. Θα βρείτε πολλά μαγαζιά μαζεμένα στην περιοχή shinsekai. Αλλά γενικά αντίστοιχα μαγαζιά υπάρχουν παντού.
Αν βαρεθείτε κανένα βράδυ, πάρτε το μετρό και πηγαίντε στην shinsekai στο

Shinsekai oyaji no Kushiya (新世界おやじの串や)
http://tabelog.com/osaka/A2702/A270206/27004862/
Άπλετος χώρος, μόνο ντόπιοι (το βράδυ φεύγουν οι τουρίστες και το μέρος είναι λίγο έρημο – μην τρομάξετε), ανοιχτό 24/7. Η ποιότητα καλή και οι τιμές χαμηλές. Α! η χοληστερίνη υψηλή. Αγγλικά σίγουρα θα παίζουν γιατί είναι τουριστικό το μέρος.

ποικιλία κρεατικών


ποικιλία λαχανικών



…για πάμε τώρα στα σοβαρά…


Edomae Unagi Asazu (江戸前　うなぎ　あさず)
http://tabelog.com/osaka/A2704/A270404/27052649/
unajuu (ψημένο με σως - θα το ακούσετε αλλού και σαν kabayaki ή unadon ανάλογα με το σερβίρισμα)


Εξαιρετικό χέλι. Η παρασκευή του χελιού είναι με την τεχνική Kanto αντί για Kansai. Δηλαδή πρώτα αχνίζει το χέλι και μετά το ψήνει στα κάρβουνα με σως. Από όσα έφαγα (4) ήταν το 2o καλύτερο. Αγγλικά μηδέν, αλλά έχει εικόνες το μενού και το περιβάλλον είναι πολύ χαλαρό (μαμά + υιός). Πάρτε και την μίσο εμπλουτισμένη με κάτι από χέλι (δεν ρώτησα- δεν ήθελα να μάθω).

Shiroyaki (ψημένο σκέτο)


Kimoyaki (εντόσθια)



Matasaburo (又三郎)
http://tabelog.com/osaka/A2704/A270404/27057397/


Μπριζολάδικο που ψήνεις (σχεδόν) τα πάντα μόνος σου στην εστία που σου φέρνουν. Εάν παραγγείλεις σπέσιαλ μπριζόλα στην ψήνουν αυτοί με έναν πουλ-μουρ τρόπο (δεν δίνει τίποτα στην γεύση). Ψήνουν για 2 λεπτά, την κλείνουν σε αλουμινόχαρτο, μετά άλλα 2 λεπτά, …


Η διαδικασία αυτή 4-5 φορές και τελικά παίρνεις αυτό:


Όλο το μενού είναι με φωτογραφίες και οι τιμές είναι ΠΟΛΥ καλές. ΠΑΡΑ πολύ καλές. Είναι όμως εξαιρετικά δημοφιλές και επειδή η περιοχή που είναι δεν έχει τίποτα άλλο σοβαρό κοντά, κάντε κράτηση. Μην κλείσετε μετά από 19:30 γιατί δεν θα προλάβετε να φάτε χαλαρά. Κλείνει νωρίς.

Λαχανικά για να μπερδέψουμε τον διαιτολόγο


Συκωτάκι



@Traveller δικό σου

Geppa (月波)
http://tabelog.com/osaka/A2701/A270101/27005174/


Δυστυχώς η 1η μου επιλογή δεν ήταν διαθέσιμη και έτσι αρκεστήκαμε σε αυτό. Αρχικά να πω το κόστος. 15000 yen το άτομο για multi course kaiseki με διάφορες παρασκευές kyo-ryori (κουζίνα Κυότο). Έχει και μικρότερα μενού αλλά τσιγκουνιές κάντε τες αλλού.

…οκ μείναμε εμείς κι εμείς; Προειδοποιώ ότι θα γίνω σνομπ…

Το μαγαζί είναι αρκετά δήθεν αλλά έχει καλό φαΐ απο μία δύσκολη κουζίνα με περίπλοκες παρασκευές. Αγγλικά μηδέν, σου χρεώνει το shochu/nihonshu έξτρα (απαράδεκτο για τέτοιο μαγαζί), το αραιώνει υπερβολικά.
Οι μισές παρασκευές είναι μέτριες, οι άλλες μισές πολύ καλές και 2-3 ήταν ονειρικές. Όμως, για κάποιον λόγο, ο σεφ αποφάσισε να μας πεθάνει. 14-15 πιάτα που αντί να είναι Γαλλικού μεγέθους ήταν Ελληνικού. Δείτε πχ πιάτο (ΕΝΑ από τα 14 - για 2 άτομα):


Εάν πάτε (και αξίζει να πάτε εάν το σηκώνει η τσέπη σας), παρακαλώ να μην έχετε φάει για 2 ημέρες. Και πάλι δεν θα αντέξετε αλλά τουλάχιστον δεν θα θέλετε να ξεράσετε στο τέλος. Ο σεφ δείχνει αρκετά ξινός αλλά μετά που του έπιασα λίγο συζήτηση χαλάρωσε. Εδώ μου έκανε και χαβαλέ όταν του είπα ότι είναι το μενού τεράστιο… "Ε, κι εσύ μεγάλος είσαι". Μόνο στην Ιταλία έχω δεχτεί τέτοιο χιουμοράκι
Αγγλικά μηδέν αλλά δεν σας νοιάζει γιατί ούτε μενου έχει ούτε τίποτα. Απλά αν δεν αντέχετε άλλο πέστε στα γόνατα και φωνάξτε ΣΤΟΠ !!!


Γλυκάκι είπατε ;

Pablo (PABLO ) & Rikuro (りくろーおじさん)

http://tabelog.com/osaka/A2702/A270201/27066967/
http://tabelog.com/osaka/A2702/A270202/27002336/

Αναμείνατε υπομονετικά στην ουρά, πάρτε το φρέσκο και καταβροχθίστε το την ίδια ώρα στο ξενοδοχείο σας.

 

[panius]

Αυτό δεν είναι ταξιδιωτική ιστορία!!! Είναι ρωμαϊκό όργιο!!!
...και επειδή ο φίλος μας ο Γιάννης είναι και μετριόφρων, την ανεβάζω εγώ αντ' αυτού...

Πανέμορφη!!!!! Όσο και αν αμφισβητείς το Κυότο, μια χαρά σε ενέπνευσε φωτογραφικώς!!!

 

[jousis]

Μακριά απο εμένα τέτοιες ταπεινότητες... Η μετριοφροσύνη είναι για τους μέτριους.

Αφού πήγες και ξετρύπωσες λοιπόν το wallpaper μου και με έδωσες έτσι στεγνά, πάρτε το και σε πλήρη ανάλυση (τρεις τελίτσες -> Download all sizes -> Original photo).
https://www.flickr.com/photos/jousis/13930481458/in/set-72157644376226125

Το Κυότο ήταν γενικά πανέμορφο λόγω sakura. Αν δεν είχε κόσμο θα ήθελα να πεθάνω στον κήπο της Heian shrine. Ήταν ονειρικά. Δυστυχώς οι χιλιάδες τουρίστες (απο όλο τον κόσμο) έκαναν την κατάσταση αφόρητη.

 

[jousis]

Κεφάλαιο 10: Περπατώντας τον Nakasendo


Ο Nakasendo (中山道– στα Ινδιάνικα κεντρικός βουνίσιος δρόμος) ήταν ο ένας εκ των δύο δρόμων που συνέδεαν το Edo (Tokyo) με το Kyoto. Διαβάστε περισσότερα:
http://en.wikipedia.org/wiki/Nakasendo
Είχε 69 σταθμούς/χωριουδάκια για να ξεκουράζονται οι ταξιδιώτες και πρόσφατα (ε, καλά όχι και τόσο) δύο από αυτά έχουν γίνει τουριστικοί προορισμοί μιας και έχουν αναστηλωθεί με πολύ πετυχημένο τρόπο. Μάλιστα, ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει τον αυθεντικό δρόμο μέσα από το δάσος για να πάει από το ένα χωριό στο άλλο ( ~8km).

Ο πιο εύκολος τρόπος με την μικρότερη ανηφόρα είναι να ξεκινήσετε από το χωριό Magome και να καταλήξετε στο χωριό Tsumago.


Magome (ή Magome-juku , 馬籠宿)
https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/magome


Στο χωριό φτάνουμε σχετικά εύκολα αφού έχει συχνά λεωφορεία από τον σταθμό τρένου NAKATSUGAWA που μας αφήνουν ακριβώς στην αρχή του πεζοδρόμου. Αρχικά όμως, πρέπει να φτάσουμε στον σταθμό NAGOYA. Από εκεί, παίρνουμε κάποιο Limited Express που σταματάει στον σταθμό NAKATSUGAWA (αρκετά, αλλά ρωτήστε). Και τα δύο τρένα αυτά είναι με αριθμημένες θέσεις, οπότε όταν κλείσετε θα σας δώσουν εξ' αρχής τις θέσεις σας. Μπορείτε βέβαια να πάτε και στις non-reserved θέσεις εάν είστε περιπετειώδες τύποι και τύπισσες. Ακριβώς έξω από τον τελικό σταθμό έχει ένα τουριστικό γραφείο που σας δίνει φυλλάδια αν θέλετε και σας λέει ακριβώς που είναι το λεωφορείο. Λίγο δύσκολο όμως να το χάσετε γιατί από τις 4-5 θέσεις επιβίβασης, αυτή που λέει Magome είναι και στα Αγγλικά. Εμείς πιο εύκολα βρήκαμε το λεωφορείο, πριν πάρουμε χαμπάρι το γραφείο. Εισιτήριο παίρνετε μέσα από το λεωφορείο (χαρτάκι) και πληρώνετε όταν κατέβετε στο τέρμα.
Από τα δύο χωριά, αυτό είναι το πιο ανεπτυγμένο και θα έχει αρκετό κόσμο.

Στα μέσα του χωριού έχει ένα γραφείο που σου στέλνει την βαλίτσα/backpack/σακούλες που έχεις στο Tsumago με πολύ μικρό κόστος (νομίζω 500yen ανά αντικείμενο). Εάν δεν θέλετε να περπατήσετε από το ένα χωριό στο άλλο, μπορείτε να πάρετε ταξί ή και λεωφορείο (όχι τόσο συχνό).
Περισσότερα εδώ:
http://www.japan-guide.com/e/e6075.html


Περπατώντας στον Nakasendo


Να πω ότι το μονοπάτι δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ομορφιά. Αξίζει εάν αναλογιστείτε το πού περπατάτε αλλά δεν αξίζει σαν μονοπάτι με φυσική ομορφιά. Για να μην πολυλογώ, βάζω 2-3 χαρακτηριστικές φωτογραφίες για να ξέρετε πού θα μπλέξετε.






Αξίζει να περπατήσετε το μονοπάτι για έναν λόγο. Για να κουραστείτε μέχρι να φτάσετε στο επόμενο χωριό και να πέσετε νωρίς για ύπνο. Στο Tsumago, μετά τις 19:00-20:00 που φεύγουν οι τουρίστες δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ ανοιχτό. ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Αν και επειδή το μονοπάτι είναι τόσο απλό, δεν θα κουραστείτε και πολύ. Κάθε χιλιόμετρο έχει και καμπανούλες να βαράτε για να φεύγουν οι αρκούδες. Αν πετύχετε βέβαια αρκούδα ρίξτε και ένα λόττο (Ιαπωνικό) γιατί δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στις 1000 να περνάνε αρκούδες απο εκεί (όλο το μονοπάτι είναι κοντά σε κεντρικό δρόμο). Στο τσακίρ κέφι (για χαβαλέ) δανειστείτε και φορητή καμπανούλα απο το Magome και επιστρέψτε την στο Tsumago.


Tsumago (ή Tsumago-juku 妻籠宿)
https://www.flickr.com/photos/jousis/tags/tsumago


Το χωριό είναι πολύ όμορφο και εξαιρετικά κατασκευασμένο (έχει και 1-2 αυθεντικά ιστορικά κτίρια). Δεν μοιάζει με Disneyland (αν και είναι). Όλα τα κτίρια δείχνουν παλιά (αν και δεν είναι). Στο χωριό υπάρχουν μόνο μικρά καταλύματα (minshuku/ryokan) που προσφέρουν βραδινό και πρωινό. Μπορείτε να κλείσετε μέσα από το Japaneseguesthouses πάρα πολύ εύκολα. Για να φτάσετε (ή να φύγετε) στο χωριό, πρέπει να πάρετε το τρένο μέχρι τον σταθμό NAGISO (τα περισσότερα limitedexpress δεν σταματάνε) και από εκεί ένα ταξί (1600yen) ή το τοπικό λεωφορείο (πολύ σπάνιο). Εάν τυχόν φύγετε από τον σταθμό NAGISO να ξέρετε ότι δεν μπορείτε να κλείσετε θέση για το τρένο ακόμη κι αν υπάρχει σταθμάρχης. Μπείτε στις θέσεις non-reserved του τρένου κι αν δεν βρείτε μιλήστε με τον ελεγκτή μέσα στο τρένο να σας δώσει θέσεις πληρώνοντας το αντίτιμο ή δείχνοντάς του το JRPass.

Ωραία, τα είπα μαζεμένα, πάμε τώρα στις φωτογραφίες από το απόγευμα, το βράδυ και το επόμενο πρωί πριν φτάσουν οι τουρίστες (ντόπιοι κυρίως). Εδώ να πω ότι όσοι μείναμε το βράδυ στο χωριό σε εξαιρετικά τουριστική περίοδο ήμασταν ~10 δυτικοί και 2-3 Ιάπωνες.











Ο κύριος "ιστορικός" δρόμος του χωριού φωταγωγείται μόνο από (ηλεκτρικά) φαναράκια και το όλο feeling είναι εξαιρετικό. Να μια σωστά κατασκευασμένη τουριστική ατραξιόν. Φυσικά, δεν θα πω τα ίδια αν πάω σε 5 χρόνια και το βράδυ δω 300 τουρίστες. Τρέξτε τώρα λοιπόν που είναι 2ndlevel τουριστικός προορισμός και δεν τον έχουν πάρει χαμπάρι πολλοί.







Τι τρώμε ;
Παραδοσιακά (μπααα) γλυκάκια με κάστανα από το …όχι και τόσο… δίπλανό χωριό Obuse. Όλα τα άλλα θα τα φάτε στο minshuku σας. Αν πάτε για ημερίσια εκδρομή, έχει 1 μαγαζί με soba. Εκεί μπορείτε να καθίσετε το πρωί και για καφέ (έχει και μια καφετέρια πιο κάτω).

Εμείς μείναμε στο φτηνότερο shimosagaya και το φαΐ ήταν αυτό:


ναι, καλά είδατε (σαν να τρώτε γαρίδα με γλυκιά σάλτσα)



και το πρωϊνό



Ξαναλέω, το χωριό δεν είναι αυθεντικό χωριό σαν το Okawachiyama στο Κεφάλαιο 5β. Είναι ανακατασκευασμένο καθαρά για τουριστικούς λόγους. Αλλά είναι πολύ σωστά δοσμένο και η διαμονή σε minshuku προσθέτει κάτι ακόμα. Δείτε το σαν εναλλακτική του Shirakawa-go.

 

[pxanth]

Ρε φίλε εσύ δε γράφεις ταξιδιωτική ιστορία, rough guide to japan γράφεις!
Respect πάντως, φαντάζομαι χρειάζεται πολύ διάβασμα και πολύ ψάξιμο για να οργανώσεις ένα ταξίδι σε τέτοιο βαθμό (και μάλιστα σε ένα τέτοιο προορισμό).

Επίσης, μού έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση οι φωτογραφίες. Είναι πολύ καλοτραβηγμένες και πολύ καλο-επεξεργασμένες. Θα ήθελες να μάς πεις τι εξοπλισμό χρησιμοποιείς?

 

[jousis]

Ψάξιμο όχι πολύ γιατί κυρίως διάβαζα Ιαπωνικές σελίδες (για να κάνω προπόνηση) που έχουν πιο -ας το πούμε- ασυνήθιστες προτάσεις/trip reports απο τις κλασσικές Αμερικάνικες. Μόλις το πήρα χαμπάρι, το ταξίδι στήθηκε στα μέτρα μας πανεύκολα αλλάζοντας κατά 50% απο το τυπικό 20ήμερο.

Πάντως, όσοι είστε βλαμμένοι σαν κι εμάς, μην αγχώνεστε. Η Ιαπωνία δεν γεμάτη κραυγές "ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ τί γλυκόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο" και "ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ τί νόστιμοοοοοοοοοοοοοοο". Ναι, τα έχει κι αυτά τα μέρη αλλά μπορείτε να τα αποφύγετε εύκολα. Πάρτε έναν LP και ότι γράφει μέσα, βγάλτε το απο την λίστα σας


Εξοπλισμό θα δεις στα exif, είναι όλα ανοιχτά.
Συνοπτικά το 90% των δικών μου είναι με Olympus EM5 + MZD 12-40mm f/2.8 και της γυναίκας μου Panasonic GF2 + 7.5mm Samyang fisheye. Οι περισσότερες έχουν απλά ένα πέρασμα απο το DXO. Λίγες έχουν παραπάνω επεξεργασία (θα τις καταλάβεις εύκολα). Δυστυχώς το ηλεκτρονικό αλφάδι της μηχανής είχε 1-2 μοίρες απόκλιση και το πήρα χαμπάρι τώρα.