Αθήνα vs επαρχία.

[underwater]

Όσον αφορά στη διασκέδαση με την ευρύτερη έννοια τα προάστια των Αθηνών είναι τόσο ανιαρά ομοιόμορφα που μόνο για κανά καφέ κάνουν. Ανέκαθεν έβγαινα μόνο κέντρο και στην περιοχή μου μόνο για φαγητό αν δεν γινόταν αλλιώς. Όταν ήμουν σχολείο για καφέ πηγαίναμε σε ένα καφενείο - δεν είχε τ-ι-π-ο-τ-α. Μετά άνοιξε και ένα καφέ-μπαρ. Αυτή η κατάσταση μας ωθούσε να ξεμυτάμε πολύ νωρίς κεντρικά και το δρομολόγιο Εξάρχεια ή όπου και πίσω να μας έχει γίνει δεύτερη φύση. Ευτυχώς πλέον έχουμε καλή σύνδεση μετρό και δεν είμαστε πολύ μακριά ούτε με αυτοκίνητο. Οπότε κέντρο, κέντρο, κέντρο.

Νομίζω ότι έχει να κάνει και με το προάστιο που μένει κάποιος. Δε λέω, άπειρες επιλογές το κέντρο, αλλά κι εμείς εδώ Χαλάνδρι-Χολαργο έχουμε πολύ ιδιαίτερα μαγαζιά, από έθνικ εστιατόρια και street food, μέχρι εναλλακτικά μπαράκια και rock-jazz λαϊβάδικα. Βέβαια να διευκρινίσω ότι είμαι πολύ του μέσα, οπότε δεν εξαντλούνται εύκολα και οι επιλογές μου. Αν ήθελα μπαράκι κάθε εβδομάδα ίσως να ζοριζόμουν. Και Αθήνα όταν κατεβαίνω δεν είναι τόσο για τα μαγαζιά, όσο για περπάτημα με θέα Ακρόπολη, Λυκαβηττό κλπ ή για εξερεύνηση της street art.

 

[katkats]

Νομίζω ότι έχει να κάνει και με το προάστιο που μένει κάποιος. Δε λέω, άπειρες επιλογές το κέντρο, αλλά κι εμείς εδώ Χαλάνδρι-Χολαργο έχουμε πολύ ιδιαίτερα μαγαζιά, από έθνικ εστιατόρια και street food, μέχρι εναλλακτικά μπαράκια και rock-jazz λαϊβάδικα. Βέβαια να διευκρινίσω ότι είμαι πολύ του μέσα, οπότε δεν εξαντλούνται εύκολα και οι επιλογές μου. Αν ήθελα μπαράκι κάθε εβδομάδα ίσως να ζοριζόμουν. Και Αθήνα όταν κατεβαίνω δεν είναι τόσο για τα μαγαζιά, όσο για περπάτημα με θέα Ακρόπολη, Λυκαβηττό κλπ ή για εξερεύνηση της street art.

Οι τάσεις δημιουργούνται στο κέντρο και αντιγράφονται στη νιοστή και στρογγυλεμένα στα προάστια. Όσο για τα εναλλακτικά μπαράκια, αχ @underwater πόσες φορές την έχω πατήσει στο Χαλάνδρι, γιατί για Χολαργό είναι ιεροσυλία να χρησιμοποιήσεις τέτοιον χαρακτηρισμό.

 

[underwater]

Οι τάσεις δημιουργούνται στο κέντρο και αντιγράφονται στη νιοστή και στρογγυλεμένα στα προάστια. Όσο για τα εναλλακτικά μπαράκια, αχ @underwater πόσες φορές την έχω πατήσει στο Χαλάνδρι, γιατί για Χολαργό είναι ιεροσυλία να χρησιμοποιήσεις τέτοιον χαρακτηρισμό.

Εντάξει, διευκρίνισα όμως ότι δεν είμαι μπαρόβια εγώ για να το ψάχνω σε τόσο βάθος, δηλώνω ξενέρωτη σπιτόγατα χωρίς καμία ενοχή.

 

[katkats]

Εντάξει, διευκρίνισα όμως ότι δεν είμαι μπαρόβια εγώ για να το ψάχνω σε τόσο βάθος, δηλώνω ξενέρωτη σπιτόγατα χωρίς καμία ενοχή.

Καλέ πλέον και εγώ στο ίδιο καζάνι βράζω αναγκαστικά

 

[ludovica]

Τι πρέπει να έχει κάποιο μπαράκι για να χαρακτηριστεί εναλλακτικό ; Δεν είμαι πολύ των μπαρ και δεν ξέρω.

 

[underwater]

Τι πρέπει να έχει κάποιο μπαράκι για να χαρακτηριστεί εναλλακτικό ; Δεν είμαι πολύ των μπαρ και δεν ξέρω.

Είναι κάπως και πώς το εννοεί ο καθένας νομίζω.
Όταν ήμουν φοιτήτρια θεωρούσα εναλλακτικό ό, τι έπαιζε μόνο ροκ μουσική, ήταν γεμάτο μαλλιάδες, δεν είχε "γέρους" άνω των 30, η ατμόσφαιρα είχε κάτι το decadence και τα ρούχα πότιζαν από την τσιγαρίλα.

Τώρα θεωρώ εναλλακτικό αυτό που έχει "ψαγμενη" μουσική, είναι ατμοσφαιρικο και δεν μαζεύει ψευτοκυριλέ "δήθεν" κόσμο. Τα ηλικιακά μου όρια έχουν ανέβει πολύ προς τα πάνω και η μυρωδιά του τσιγάρου με αρρωσταίνει (αν και πλέον νομίζω απαγορευεται παντού).

 

[Nikos86]

Τι πρέπει να έχει κάποιο μπαράκι για να χαρακτηριστεί εναλλακτικό ; Δεν είμαι πολύ των μπαρ και δεν ξέρω.

Οντως ειναι οπως το χαρακτηριζει ο καθενας και αναλογα με την οπτικη του! Εγω ας πουμε τα ροκαδικα δεν τα θεωρω εναλλακτικα. Εναλλακτικα θεωρω τα μπαρακια στο κεντρο τυπου speakeasy και αλλες χιπστερικες αντιγραφες που μου θυμιζουν τα μπαρ του Βερολινου που δεν ειναι καθολου του γουστου μου και ο κοσμος μια χαρα ψευτοκυριλε μου φαινεται εκει. Τα μπαρ του Χαλανδριου τα προτιμω απο τα μπαρ του κεντρου. Οταν λεω κεντρο εννοω το ιστορικο κεντρο αυστηρα. Τωρα αν βαλεις και Εξαρχεια, Κυψελη και γενικοτερα ολες τις γειτονιες του κεντρου συμφωνω με την κατκατς κερδιζει το κεντρο χαλαρα! Αλλα εγω ειμαι παραξενος προτιμω Κυψελη, Βικτωρια, Πατησια, Εξαρχεια απο Πλακα, Θησειο κ.λ.π., ακουω σκυλαδικα και μου αρεσει ιδιαιτερα να συχναζω σε πεταμενα-καμμενα-παρακμιακα μαγαζια και εχω και αλλες διαφορες αμφιβολου αισθητικης προτιμησεις.

Υ.Γ.: Για να το καταλαβαινεις πιο ευκολα και να μην σε κουραζω αν ο μπαρμαν εχει μουσι ειναι εναλλακτικο το μπαρακι!

 

[thanos75]

Θα συμφωνήσω με την katkats; οι "τάσεις" δημιουργούνται στο κέντρο της πόλης, και μάλιστα για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: γιατί στο κέντρο ουσιαστικά βρίσκεται η πολιτιστική ζωή και οι πολιτιστικοί πυρήνες της πόλης. Επομένως εκεί βρίσκεται και το "κοινό" το οποίο συνήθως αγκαλιάζει πιο εύκολα μια νέα τάση στον ευρύτερο χώρο της εστίασης, έπειτα από μια ποιοτική παράσταση ή ταινία. Από εκεί και πέρα σίγουρα οι τάσεις αντιγράφονται και στα προάστια, και σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα και με άκρως πετυχημένο τρόπο. Απλά εκεί εξυπηρετούν καθαρά και μόνο τις ανάγκες της εστίασης της ευρύτερης γειτονιάς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά το γενικότερο "στυλ" ενός μαγαζιού (συνήθως στα προάστια θα έχει αναγκαστικά ένα λιγότερο "εναλλακτικό"ύφος)

 

[Yorgos]

Μάλλον εγώ έκανα λάθος ορίζοντας ως κέντρο αυτό που αποτελεί την Αθήνα σχεδόν στο σύνολό της δηλαδή βαρετές κολλημένες πολυκατοικίες με ελάχιστους ελεύθερους χώρους. Αναφιώτικα δε λέω είναι πολύ ωραία, ωραία και για περίπατο η Ερμού αν και δε με ενθουσιάζει το γύρω γύρω.

Νομίζω το γύρω-γύρω από την Ερμού είναι πάρα πολύ αδικημένο. Και πανέμορφα ψιλοτάβανα κτίρια έχει και -κυρίως- πολλά στενάκια με την παλιά χαμένη Αθήνα: αμέτρητα παλιά ραφτάδικα, ηλεκτρολογεία, συνεργεία, αποθήκες υφασμάτων, παραδοσιακά κοσμηματοπωλεία, που δε βρίσκεις αλλού στην Αθήνα με πολύ γραφικές μορφές.

Ας πούμε από ομορφιά βρίσκω καλύτερο το Παλαιό Ψυχικό, την Φιλοθέη ή το Αιγάλεω απ' την Κυψέλη.

Ε ναι, αλλά ως κέντρο δεν εννοούσα την Κυψέλη, αλλά το Μεταξουργείο, τον Κεραμεικό, το Μοναστηράκι, την Πλάκα, τα Εξάρχεια, το Λυκαβηττό.

Και συμφωνώ με την προσέγγισή σου, λέω τι κάνουν οι περισσότεροι.

Επειδή δε μένουν στο κέντρο το κάνουν, πόσα πράγματα πια να δοκιμάσεις στη Νέα Ιωνία;

Υπάρχουν πλέον παντού πολλοί αλλοδαποί αν και σαμπουάν για μαύρους (όσο ζω μαθαίνω) ναι, μάλλον μόνο στο κέντρο μπορείς να βρεις.

Η σύσταση των μαλλιών των μαύρων είναι εντελώς διαφορετική, χρησιμοποιούν άλλα προϊόντα και πάνε και σε άλλα κομμωτήρια, αν πέσεις σε κομμωτή που δεν ξέρει από μαύρο μαλλί παίζει και να βγεις καραφλός.

Όσον αφορά την κοπέλα σου αν ξέρει ελληνικά μια χαρά παρέα πιστεύω θα έκανε στην Πεύκη με Έλληνες

Το θέμα είναι ότι ακριβώς επειδή αρχικά δε μιλούσε ελληνικά, οι μόνες δουλειές που έψαχνε και τελικά βρήκε, ήταν σε πολυεθνικές, σχεδόν όλες στο κέντρο, οπότε και οι περισσότεροι συνάδελφοι μένουν στο κέντρο ή πέριξ (είτε σε ακριβές είτε σε φτηνές γειτονιές). Σε περίπτωση που μέναμε στην Πεύκη πχ δε θα μπορούσε να συνευρίσκεται μαζί τους στο βαθμό που το κάνει τώρα. Και καλώς ή κακώς, όταν πέφτεις αλεξιπτωτιστής σε μια χώρα ξεκινάς να κοινωνικοποιείσαι από τον επαγγελματικό σου κύκλο. Αν μέναμε στην Πεύκη δε θα μπορούσε να πηγαίνει στις συναντήσεις μετά τη δουλειά ή αργά το βράδυ και η επιλογή της για κοινωνικοποίηση θα ήταν... να σταματάει τους Πευκιώτες στο δρόμο για να τους πιάσει κουβέντα; Το άλλο πλεονέκτημα του κέντρου είναι ότι μπορείς να σπουδάσεις ό,τι θες σε δυο βήματα από το σπίτι, από κινηματογραφικά σεμινάρια μέχρι μαθήματα αραβικών σε φροντιστήριο, μη χάνοντας χρόνο (και φυσικά κοινωνικοποιείσαι και μέσω και αυτών των δραστηριοτήτων).

(δεν ξέρω τι παίζει εκεί με αλλοδαπούς), όταν κάποιος προέρχεται από μια χώρα με την οποία δεν υπάρχουν προηγούμενα νομίζω και οι δύο πλευρές είναι πιο ειλικρινείς στις σχέσεις τους άσε που λόγω ιστορίας και λάτιν υπάρχει συνήθως μια καλή προδιάθεση από τους ντόπιους.

Ισχύει, όπου λες "Κούβα" όλοι ενθουσιάζονται. Αντίθετα, πολλές φορές έχει συμβεί πριν διευκρινίσει το από πού είναι να της έχουν πει "να πάρει τον κορωνοιό της και να γυρίσει στη Νιγηρία" και αν απέδρασε από τη Μόρια... Εχθές σε ένα κύκλο που ήμασταν ένας τύπος έλεγε "βασικά ο κορωνοιός είναι στο κέντρο, με τους γύφτους και τους μαύρους".

Εντάξει, πάντα στην αρχή νιώθεις πιο άνετα και καλά με ανθρώπους που έχουν τα ίδια περίπου βιώματα και την ίδια κουλτούρα με εσένα.

Βασικά νιώθεις καλά όταν δεν ξέρεις τη γλώσσα όταν είσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που καταλαβαίνεις τι λένε, είναι πολύ βαρετό να κάθεσαι να κάνεις τη γλάστρα. Είναι τυχερή που έχουν -λόγω της φύσης της εταιρείας- πολλούς ισπανόφωνους Έλληνες, οπότε τώρα που μαθαίνει Ελληνικά αρκετά καλά, να έχει και τις δύο πλευρές, και ντόπιους για να εμβαθύνει στα ελληνικά και την κουλτούρα αλλά και ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεται κοινά ενδιαφέροντα, ρίζες και προβλήματα.

 

[Yorgos]

ανέμορφα ψιλοτάβανα κτίρια έχει και -κυρίως- πολλά στενάκια με την παλιά χαμένη Αθήνα: αμέτρητα παλιά ραφτάδικα, ηλεκτρολογεία, συνεργεία, αποθήκες υφασμάτων, παραδοσιακά κοσμηματοπωλεία, που δε βρίσκεις αλλού στην Αθήνα με πολύ γραφικές μορφές.

 

[paefstra]

Χειροκροτω το θεμα που εθιξε ο @Yorgos οτι μπορεις να σπουδασεις η να "σπουδασεις" ο,τι θες. Το αξιοποιησα απολυτα σε περιοδο που με ενα μικρο παιδι ηταν πολυ δυσκολο να χανω χρονο σε μετακινησεις ΚΑΙ να κανω και "φοιτητικη" ζωη εν μερει, οσο γινεται, πχ κοπανες απο το μαθημα για πρωινο στην Πλακα, καφεδαρες και μετα μαζευα το παιδι απο τον παιδικο σταθμο η το νηπιαγωγειο παραδιπλα και σε 10λ ειμασταν σπιτι. Θα συμπληρωσω οτι για συμφοιτητριες απο κοντινες περιοχες της Αττικης ηταν καθε μερα μονο αγχος πως θα επιστρεψουν ακομη και με δικο τους αυτοκινητο.
Τωρα δεν με απασχολει συστηματικα τοση δραση τετοιου τυπου, αυτο που μ αρεσει ειναι πως, κανονιζοντας με κεντρικους φιλους, δεν ξερεις πως θα εξελιχθει καν μια μερα ειτε η βραδια γιατι σε 2 βηματα θα τρυπωσεις σε ενα μουσειο, μετα ενα αναπαντεχο παζαρι, μετα μπορει να παρει το ματι σου ενα σινεμα μετα τις 12, μετα κατι αλλο. Συν κατι παλαβωμαρες που μ αρεσουν π.χ. πολυφωνικοι εσπερινοι στην Αγγλικανικη η εσπερινοι με οργανο στη Γερμανικη Εκκλησια συν -οπως ειπωθηκε- πληθος θεατρικων παραστασεων. Υπαρχουν πληθος απροοπτα η εκκεντρικα γεγονοτα και αυτο ονομαζω "δραση" στα οποια δεν νιωθεις εντελως "περιεργος" γιατι συναντιομαστε παρομιοι ανθρωποι , οχι εξοδος μονο στο θεατρο που κλεινεις 2 εβδομαδες πριν.
Περι παρκων: δεν τρελαινομαι. Αλλα παιζουν γωνιες σχεδον μυστικες και κηποι. Εμενα μου αρκουν.

 

[Yorgos]

Να πω και κάτι άλλο για μας που έχουμε φίλους, γνωστούς και συγγενείς διάσπαρτους: το να μένεις στο κέντρο σημαίνει πως έρχονται αυτοί σε σένα κι όχι εσύ σε αυτούς: ο κολλητός μου δουλεύει σε υπουργείο, στα διαλείμματα έρχεται από εδώ να τα πούμε, προχτές ήρθε η θεία μου γιατί κατέβηκε κέντρο να φτιάξει κάτι γυαλιά της, όποτε κάποιος κατεβαίνει στο κέντρο να κάνει κάποια δουλειά ή γραφειοκρατία βρισκόμαστε κι είναι πολύ πιο εύκολο να κρατάω έτσι επαφές (με όσους θέλω προφανώς) από το να βρίσκω πώς πάει κανείς στη Γλυφάδα, τα Κιούρκα και τη Σαλαμίνα. Άσε που είναι όλες οι υπηρεσίες δίπλα και για τις δικές μου τις δουλειές, εκείνο το εφιαλτικό Ειδικό Ληξιαρχείο είναι στα 2 λεπτά, τα κεντρικά του ασφαλιστικού μου φορέα, γραφεία δικηγόρων όλα στη γειτονιά, ψωνίζω και κινόα στην επιστροφή.