Αίγυπτος Αίγυπτος: Mια βρώμικη αγάπη (Egypt: A dirty love)

[tryxx]

Οι συνειρμοί στη σκέψη της Αιγύπτου είναι κοινότυποι για όσους ακόμη θυμούνται τα σχολικά τους χρόνια ή διαβάζουν ειδήσεις: Πυραμίδες, Νείλος, Φαραώ, Σαρκοφάγοι, Μούμιες, Αραβική Άνοιξη, Σινά, Σουέζ, Αλεξάνδρεια, Καβάφης…
Ναι! Όλα αυτά συν μια οσμή βρώμας, κάτουρου και σκουπιδιών συνθέτουν μια γοητευτική, παράξενη έλξη… μια βρώμικη αγάπη δύσκολο να εξηγηθεί αλλά εύκολο να βιωθεί!
Το ταξίδι με τον φίλο Νίκο κράτησε 17 μέρες, διασχίσαμε κατά μήκος του Νείλου τη χώρα από Νότο προς Βορρά συν μια αρχική παρένθεση στην Ερυθρά θάλασσα.

Εισαγωγή
Η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε από σπόντα στην Αίγυπτο μιας και το εισιτήριο και η επιθυμία μας από πέρσι ήταν να επισκεφθούμε το Ιράν. Τα γεγονότα του Οκτωβρίου 2023 (είχαμε εισιτήρια για τα μέσα Οκτώβρη) μας ανάγκασαν να αναβάλλουμε την πτήση για ένα χρόνο. Τα φετινά πάλι επεισόδια του ίδιου μήνα μας ανάγκασαν να αλλάξουμε κατεύθυνση μιας και θα χάναμε τα εισιτήρια που έληγαν.
Έτσι βρεθήκαμε σε πτήση για Πόλη και από κει για Αίγυπτο.

Είναι γραμμένα τόσα πολλά για την πολύπαθη αυτή χώρα μιας και είναι από τις αρχαιότερες με πηγές και ευρήματα που χάνονται σε βάθος χιλιετιών. Μια ματιά στη Wikipedia ή όπου αλλού δίνει τροφή για πολύ μα πολύ υλικό!
Το μυαλό μου και οι σκέψεις μου για το ταξίδι αυτό, αφού επιστρέψαμε, είναι ακόμα χαώδεις… “Ίσως φταίει το κυκλοφοριακό χάος του Καΐρου”, σκωπτικά ανέφερε ο Νίκος!

Πιθανόν! Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και τι να πρωτογράψω.
Τα εκατοντάδες στη σειρά ξενοδοχεία της Χουργκάντα, οι τεράστιες ευθείες δρόμου στην έρημο, ο ζωοδόχος Νείλος, οι επιβλητικοί ναοί και οι τάφοι του Λούξορ, το τεράστιο φράγμα του Ασουάν, ο μοναδικός ναός του Άμπου Σίμπελ στα σύνορα του Σουδάν, το χαοτικό Κάιρο με τις απόκοσμες πυραμίδες, η γοητεία της παρακμασμένης Αλεξάνδρειας…

Απ΄ την άλλη οι πρόθυμοι και φιλικοί Αιγύπτιοι που αγαπάνε την Ελλάδα σίγουρα, η πολύβουη οδηγική κόλαση – χωρίς φώτα, χωρίς φανάρια, χωρίς κράνη -, οι μυρωδιές και τα μπαχάρια της ανατολής στα σουκ και τα παζάρια αναμειγμένα με ιδρώτα, κάτουρα, σκουπίδια και μούχλα, οι απίστευτοι χυμοί μάνγκο, οι ναργιλέδες, οι καφέδες, τα τσάγια και το ραχάτι, τα μεγαλόπρεπα τζαμιά, οι καμήλες και τα άλογα, η νεολαία διχασμένη στη μαντήλα και την ανατολίτικη ραπ…

Ωπ! Σίγουρα το κουβάρι του μυαλού μου δεν έχει αρχή και τέλος! Καλύτερα αυτήν την αίσθηση πήρα και θέλω να την κρατήσω! Αυτήν την Αίγυπτο ένιωσα και αγάπησα… Μια βρώμικη αγάπη!! Give me your dirty love που τραγουδούσε και ο μακαρίτης Frank Zappa. Ναι, η Αίγυπτος τη δίνει απλόχερα!

1η Μέρα Πόλη
Η πρωινή πτήση της Pegasus μας έφερε νωρίς στην Πόλη. Τα μεσάνυχτα πετούσαμε για Χουργκάντα πολλές ώρες αναμονή. Εκείνη τη μέρα το ρολόι του Νίκου έγραψε 22χλμ περπάτημα! Τρέλα, μιας και είχα στραμπουλήσει το πόδι μια βδομάδα πριν. Αποτέλεσμα έγινε τούμπανο και ακόμα δεν συνήλθε αλλά δε βαριέσαι!

Από το Sabiha το πιο παλιό στην ασιατική πλευρά – το νέο αεροδρόμιο IST είναι στα βόρεια στην ευρωπαϊκή πλευρά – παίρνοντας το μετρό ξαμοληθήκαμε στις αγκαλιές της Πόλης που είναι πολλές! Πρώτη στάση στο πολύβουο Καντίκιοϊ (Kadıköy) με πολλά ουζερί, κόσμο. μαγαζιά (έπαιζε και η Φενέρ Μπαχτσέ με την Γαλατάσαραϊ εκείνο το απόγευμα, χαμός από οπαδούς!)

Βόλτα στο Καντίκιοϊ

Να και ένα γλέντι καταμεσής του δρόμου

Μες του Βοσπόρου τα στενά!


Φέρι για την απέναντι πλευρά και ατέλειωτη πορεία μέχρι πάνω την Ταξίμ! Μπόλικη βροχή σε κάποια φάση. Ευκαιρία για σιροπιαστά! Θεϊκά γλυκά και ο Νίκος – μισός από μαμά Κωνσταντινουπολίτης – ξέρει τις καλύτερες διευθύνσεις! Για λουκούμια, γλυκά, προφιτερόλ, κεμπάπ, Λαχματζούν και Πιντέ (Pide) ρωτήστε τον! Φάγαμε εννοείται λίγο από όλα!
Αργά τη νύχτα πήραμε την πτήση για Αίγυπτο.

Ο πύργος του Γαλατά

Θεϊκά σιροπιαστά γλυκά

Η πλατεία Ταξίμ


2η-3η Μέρα Χουργκάντα (Hurghanda)
Βάρβαρη ώρα 3- 3.30 ήμασταν στη ζέστη της Αιγύπτου. Ένα μικρό λουξ μίνι βαν κλεισμένο από το booking μας οδήγησε σε ένα συμπαθητικό ξενοδοχείο με πολύ ευγενικούς ανθρώπους.
Η διαδρομή κόστισε κάτι 3ευρώ – γελοία τιμή για 17χιλιόμετρα – με Uber θα πληρώναμε… λιγότερο!

Η πόλη είναι ένα τεράστιο ξενοδοχειακό project. Άπειρα πολυτελή κατά βάση συγκροτήματα με ιδιωτική παραλία μη προσβάσιμη, εκτός αν πας για φαγητό. Κάποια μπαρ της παραλίας απαιτούν ένα φτηνό εισιτήριο εισόδου. Κομμάτια παραλίας για το κοινό είναι ελάχιστα. Το χωριό κωμόπολη ας πούμε δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Τα πάντα είναι για τον τουρισμό. Κάποια μεγάλα project βόρεια και νότια περιλαμβάνουν την El Gouna όπου ένα τεχνητό περιφραγμένο τεράστιο χωριό με μαρίνες, καταστήματα, εστιατόρια, σχολεία, και κατοικίες απαιτεί διαβατήριο και δικαιολογία εισόδου του στυλ πάω να φάω ή να επισκεφθώ μια σχολή kitesurfing. Υπάρχουν πολλές καλές σχολές εδώ με τεράστια αμμουδιά και ιδανικές συνθήκες σε ρηχά νερά.

Hurghanda στην λαϊκή αγορά μπόλικη … βρωμιά

Παραλία πληρώνεις λίγα ψιλά για πρόσβαση!

El Gouna Μια τεχνητή πόλη βόρεια της Hurghanda

El Gouna

El Gouna ωραίες διαπλάσεις

Kitesurf σχολή El Gouna

Νότια της Hurghanda μια ακόμη τεχνητή πόλη στην έρημο


Παρόμοιο είναι και άλλο ένα Project στα νότια της Hourghada περίπου στα 30χλμ. Εκτός από το kitesurfing ο κυριότερος πόλος έλξης είναι φυσικά ο πανέμορφος βυθός της Ερυθράς θάλασσας και οι καταδύσεις. Άπειρες σχολές και πλεούμενα μεταφέρουν τους δύτες να θαυμάσουν τα κοράλλια η να μάθουν scuba diving.
Νοικιάζοντας ένα μηχανάκι περιηγηθήκαμε όλη μέρα την ατέλειωτη ακτογραμμή και ζαλισμένοι από το πλήθος των ξενοδοχείων καταλήξαμε να απολαμβάνουμε τοπική μπύρα με ντόπιους σε ένα συμπαθητικό μπαράκι της πόλης.

4η-6η Μέρα Λούξορ (Luxor)
Νωρίς με την Go Bus και ύστερα από ένα ευχάριστο 5ωρο ταξίδι βρεθήκαμε στα ενδότερα. Ο Νείλος μας υποδέχτηκε με τη δροσιά του σβήνοντας την δίψα της ατέλειωτης μονότονης οδήγησης στις ευθείες της ερήμου.

Οδηγώντας λίγη ώρα παράλληλα του συνειδητοποιείς πως είναι συνώνυμο της ζωής και αιτία του αρχαιότατου πολιτισμού των Αιγυπτίων. Πηγάζοντας βαθιά στην κεντρική Αφρική κάτω από τον Ισημερινό είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός του κόσμου και ο δεύτερος μεγαλύτερος σε παροχή νερού μετά τον Αμαζόνιο. Ατέλειωτες γοητευτικές κρουαζιέρες ξεκινάνε από το Λούξορ η παρακάτω από το Ασουάν. Χιλιάδες φελούκες – τα μικρά παλιά ξύλινα πλεούμενα με τα τριγωνικά πανιά διασχίζουν τα νερά του, απόλαυση να πλέεις πάνω τους η ακόμα και απλά να τα βλέπεις στα μοναδικά ηλιοβασιλέματα. Παράδεισος…

Ένα μικρό φτηνό κεντρικό hostel θα μας φιλοξενούσε τα επόμενα 3 βράδια. Αψηφώντας την μεσημβρινή ραστώνη – ήδη οι θερμοκρασίες ήταν στους 40 βαθμούς – βγήκαμε για περιήγηση. Αργότερα το απόγευμα επισκεφθήκαμε το εντυπωσιακό τέμπλο του Λούξορ στο κέντρο της πόλης δίπλα στον Νείλο. Στην αρχαιότητα το Λούξορ ήταν η πόλη των Θηβών (Thebes) πρωτεύουσα των Φαραώ. Το τέμπλο το μοναδικό με νότιο προσανατολισμό κοιτούσε προς το διπλανο μεγάλο τέμπλο του Καρνάκ. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο με τα τεράστια αγάλματα ενός ναού που το μέγεθος τους σε καθηλώνει.

Είσοδος στο Τέμπλο του Λούξορ

Τέμπλο του Λούξορ

Εντυπωσιακές κολώνες στο τέμπλο


Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος ξαναέκτισε μέρος του για να βάλει τη δική του προπαγάνδα στον κόσμο της αρχαιότητας. Εικόνες του σκαλισμένες στον βωμό τον παριστάνουν ως Φαραώ θυσιάζοντας στον Amun, την μεγάλη αιγυπτιακή θεότητα.

Ο Μ.Αλέξανδρος ως Φαραώ

Δρόμος με τις σφίγγες οδηγούσε προς τον Ναό του Καρνάκ

Luxor Temple τη νύχτα εντυπωσιακά φωτισμένο στο κέντρο της πόλης


Το δεύτερο πρωινό θα το ξοδεύαμε στο εντυπωσιακό τέμπλο Καρνάκ και το απόγευμα στο μουσείο του Λούξορ θα αντικρίζαμε τις πρώτες …μούμιες. Από τη μύτη αφαιρούσαν τον εγκέφαλο και από μια οπή κάπου στα γεννητικά όργανα θα βγάζανε όλα τα σπλάχνα εκτός από την καρδιά που έπρεπε να συνοδεύει τον νεκρό στον κάτω κόσμο. Τα νεφρά δεν μπορούσαν να αφαιρεθούν.

Μούμια σε άψογη κατάσταση στο μουσείο του Λούξορ

Μουσείο Λούξορ Φαραώ Akhenaten

Μουσείο Λούξορ τα κεφάλια του Amenhotep III

Εντυπωσιακή είσοδος στο Καρνάκ

Τεράστιοι κίονες στο τέμπλο

Λίγο έξω από τα κεντρικά κτίσματα του Καρνάκ

Τέμπλο της θεότητας Ptah πιο πέρα από το κεντρικό Καρνάκ

Λίμνη στο Καρνάκ

Επιβλητικό το τέμπλο Καρνάκ από όλες τις γωνίες


Ο Αλαντίνο ένα παλικάρι με ταξί θα μας πηγαινόφερνε στις επισκέψεις όπως και την επόμενη μέρα στους περίφημους βασιλικούς τάφους. Η πλάκα και τα αστεία δεν περιγράφονται! Μας έπαιρνε τηλέφωνο και μιλούσαμε ακόμα και όταν τελείωνε το ταξίδι μέρες αργότερα!

Το ταξί του Αλαντίνο ένα θρυλικό Peugeot 504 δεκαετία 60!


Η κοιλάδα των Βασιλέων (Valley of the Kings) είναι μια εντυπωσιακή κοιλάδα στην έρημο με πολλούς τάφους σκαμμένους στους λόφους. Πληρώνεις 8 ευρώ για 3 από έξι τάφους και κάποιοι ακόμη έχουν έξτρα χρέωση. Ο εντυπωσιακότερος είναι του Seti I με είσοδο πάνω από 30ευρώ, το πιο ακριβό μνημείο της Αιγύπτου! Δεν τον είδαμε αλλά ωραίοι ήταν και οι υπόλοιποι συν κάποιους έξτρα που πληρώσαμε.

Η κοιλάδα με τους Βασιλικούς τάφους

Προχωρώντας στο εσωτερικό του τάφου

Εντυπωσιακές αίθουσες και σαρκοφάγοι

Αναπαραστάσεις στο εσωτερικό των τάφων

Αναπαραστάσεις στο εσωτερικό των τάφων

Φαραώ και Θεότητες του κάτω κόσμου


Η αίσθηση του Λούξορ είναι γαλήνια, το βράδυ οι βόλτες στην κοίτη του Νείλου με τα ωραία καφέ και εστιατόρια, μοναδικές, αλλά επίσης οι βόλτες στους πολύβουους 2-3 εμπορικούς δρόμους της πόλης με τα ατέλειωτα μαγαζιά και ντόπια street food απολαυστικές!

Ο σταθμός τρένων του Λούξορ

Βόλτες στην κοίτη του Νείλου, Λούξορ

Βόλτες στην προμενάδα

Μαγικό Δειλινό στον Νείλο

Μαγικό Δειλινό στον Νείλο

Από το προσωπικό μου Blog Φυσαλίδες - Ταξίδι, ημερολόγια, μοτοσυκλέτα, travel stories, motorbike blog

 

[Sassenach77]

Η Αίγυπτος είναι ταξιδιωτική ηδονή! Ανυπομονώ....

 

[evaT]

Οι ιστορίες σου έχουν πάντα κάτι το μυθιστορηματικό, οπότε διαβάζω ακόμη κι αν ο προορισμός είναι έξω από τα πλάνα μου. Συγκεκριμένα όμως, η Αίγυπτος είναι πολύ μέσα, περιμένω το κατάλληλο τάιμιγκ.

Τώρα που ανέφερες τον Frank Zappa σε συμπάθησα λίγο περισσότερο, ενώ ταυτίστηκα και με το Νίκο που ταξίδεψε με χτυπημένο πόδι,θυμήθηκα το δικό μου το ταλαίπωρο που έβγαλε 20μερο στο Βιετνάμ μετά από ποδηλατο-μπίστο
Συγχαρητήρια ξανά!

 

[tryxx]

Οι ιστορίες σου έχουν πάντα κάτι το μυθιστορηματικό, οπότε διαβάζω ακόμη κι αν ο προορισμός είναι έξω από τα πλάνα μου. Συγκεκριμένα όμως, η Αίγυπτος είναι πολύ μέσα, περιμένω το κατάλληλο τάιμιγκ.

Τώρα που ανέφερες τον Frank Zappa σε συμπάθησα λίγο περισσότερο, ενώ ταυτίστηκα και με το Νίκο που ταξίδεψε με χτυπημένο πόδι,θυμήθηκα το δικό μου το ταλαίπωρο που έβγαλε 20μερο στο Βιετνάμ μετά από ποδηλατο-μπίστο
Συγχαρητήρια ξανά!

Σ΄ Ευχαριστώ!!! Εύχομαι να βρεθείς σύντομα στην Αίγυπτο! Εγώ ο Στέλιος είχα το πόδι... το πολύ περπάτημα --γιατί μιλάμε εκεί όλη μέρα ακόμα και στη ζέστη είχαμε την τρέλα μας να τριγυρνάμε--τελικά μου έκανε καλό!!!

 

[tryxx]

7η-8η Μέρα Ασουάν
Η επόμενη μέρα θα μας έβρισκε σε ένα ταξί διασχίζοντας μια σχεδόν ατέλειωτη ευθεία προς το Ασουάν. Ο καλοσυνάτος Walit, ταξιτζής – φίλος του Αλαντίνο –θα πήγαινε για μια εκδρομή με Αμερικανούς τουρίστες από το Ασουάν στον ναό του Αμπου Σίμπελ, έτσι μας πήγε μέχρι το Ασουάν με χαμηλό κόστος. Τα τρένα στην Αίγυπτο δεν έχουν ίδιες τιμές για ντόπιους και τουρίστες και πληρώνονται μόνο ευρώ η δολάρια. Περίεργο.. αλλά έτσι είναι… Το ταξί ήταν καλύτερη και άνετη λύση και φυσικά περάσαμε ευχάριστα συζητώντας και καλαμπουρίζοντας με τον ευγενικό Αιγύπτιο φίλο!

Στον δρόμο για Ασουάν


Η μεσημβρινή ζέστη χτυπούσε κόκκινο και παρηγοριά η θέα του Νείλου από το παράθυρο του μικρού ξενοδοχείου που μείναμε – ένας όροφος με λίγα δωμάτια σε μια πολυκατοικία -.
Είχαμε κλείσει με το Booking ένα διαμέρισμα πιο πάνω αλλά ο ατζέντης που μας δέχτηκε μας είπε πως το διαμέρισμα είναι κλειστό και το έχουν για …κράχτη. Έτσι πήραμε το δωμάτιο που μας πρόσφερε πράγμα που αποδείχτηκε την άλλη μέρα κακή επιλογή!

Ωραία θέα από το δωμάτιο


Το Ασουάν είναι αρχή η τέλος πολλών κρουαζιερόπλοιων που διασχίζουν τα ήρεμα νερά του ποταμού. Το εκπληκτικό φράγμα του φωτίζει με το υδροηλεκτρικό όλη την Αίγυπτο και φυσικά είναι χρυσός μιας και αρδεύει όλη τη χώρα. Επιπλέον είναι το σημείο που σταματά η δημόσια συγκοινωνία και πρέπει να πάρεις ένα εκδρομικό μίνι βαν ή ταξί για να επισκεφθείς τον περίφημο ναό στο Άμπου Σίμπελ. ένα μόνο λεωφορείο πάει εκεί ημερήσια σε άβολες ώρες.
Οι εκδρομές ξεκινάνε όλες 4 τα χαράματα, είσαι εκεί 8 και στις 10 επιστροφή, οπότε το μεσημέρι είσαι πίσω Ασουάν. Μπορείς φυσικά και να διανυκτερεύσεις στο μικρό ομώνυμο χωριό και να ξαναδείς το τέμπλο.

Μεσημέρι στο παζάρι του Ασουάν

Λίγη βρωμιά να μην ξεχνιόμαστε

Σιέστα!!!


Το Άμπου Σίμπελ, οι τάφοι του Ραμσή και της Νεφερτάρι είναι το λιγότερο που μπορείς να πεις ένας μεγαλοπρεπής χώρος. Κυκλωμένος ο λόφος από την λίμνη που σχηματίζει ο Νείλος γύρω του ακτινοβολεί κυριολεκτικά. Ευτυχώς οι Ρώσοι πολλές δεκαετίες πριν σήκωσαν τα αγάλματα και τους τάφους και τα μετέφεραν λίγο πιο πάνω γιατί η στάθμη τη λίμνης ανέβαινε επικίνδυνα και θα τα κατέστρεφε. Μεγάλο έργο μηχανικής και ακρίβειας! Η αίσθηση δεν περιγράφεται και φυσικά η περιγραφή δεν είναι το περιγραφόμενο. Ίσως, προσωπικά, το ωραιότερο που είδα στην Αίγυπτο.

Είσοδος στο Abu Sibel

Τα αγάλματα του Ραμσή B στην είσοδο του τάφου του

Εσωτερικό τάφου του Ραμσή B

Εσωτερικά του τάφου

Μεγαλειώδες κατασκεύασμα ο τάφος του Ραμσή B

Μπροστά ο τάφος τηε συζύγου του Ραμσή Β της Νεφερτάρι, πιο πίσω ο τάφος του Ραμσή


Επιστρέφοντας στο δωμάτιο κουρασμένοι από το μακρύ ημερήσιο ταξίδι είπαμε να αναπαυτούμε…
Δυστυχώς μας περίμενε μια δυσάρεστη εμπειρία… Η αστυνομία με πολιτικά εισέβαλε βίαια στα δωμάτια του ας πούμε ξενοδοχείου και μας πέταξε κυριολεκτικά όλους στο δρόμο. Φωνές, φασαρία σχεδόν γκρεμίσανε την πόρτα του δωματίου! Νομίζαμε πως μπήκανε κλέφτες ή πως ψάχνανε για ναρκωτικά. Τελικά μας είπανε πως το ξενοδοχείο δεν έχει άδεια και έπρεπε να το σφραγίσουν! To booking δεν απάντησε στα μηνύματά μας και έτσι περιμέναμε στο δρόμο καταμεσήμερο. Ευτυχώς ώρες αργότερα ήρθε ο ατζέντης και μας τακτοποίησε σε ένα παρακείμενο δωμάτιο σε ένα φτηνό κατάλυμα… πάλι καλά.

Το δειλινό όμως και η βόλτα με την φελούκα στα γαλήνια νερά του ποταμού μας ανέβασε το κέφι κατακόρυφα. Το Κάιρο μας περίμενε εξάλλου…

Βόλτα με τη Φελούκα στο Ασουάν

Βόλτα με τη Φελούκα στο Ασουάν

Δειλινό στο Ασουάν


9η-13η Μέρα Κάιρο
Μια φτηνή πρωινή πτήση της Egypt-air μας γλύτωσε πολλές ώρες ταξιδιού -14 – με λεωφορείο ή τρένο. Θέλαμε να πάρουμε το τρένο αλλά τεμπελιάσαμε και προτιμήσαμε την άνεση…
Κλείσαμε κεντρικά στη πλατεία Ταχρίρ ένα πολύ συμπαθητικό δωμάτιο σε μικρό ξενοδοχείο.
Το Κάιρο… τι να γράψει κανείς τώρα για την μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής, των 25 και βάλε εκατομμυρίων!!!
Ήταν Κυριακή αλλά δεν είχε καμιά διαφορά από τις άλλες μέρες…
Για τις επόμενες 5 μέρες θα χορταίναμε κάθε πτυχή αυτής της αλλόκοτης πόλης.

Καφενέ γεμάτα άντρες που καπνίζουν ναργιλέ, ατέλειωτα μικρά εστιατόρια street food με τεράστιες σούβλες ντονέρ κοτόπουλο και μικρότερες swarma (αρνί-μοσχάρι) σου θυμίζουν δυτικές νοοτροπίες, ωραία ζαχαροπλαστεία με γλυκά ανατολής, δεκάδες μαγαζάκια μίνι μάρκετ σε γαληνεύουν οτι εδώ ακόμα δεν έχει εισχωρήσει το τέρας των γιγαντιαίων μάρκετ, επίσης δεκάδες μικρά μαγαζιά με φυσικούς θεϊκούς χυμούς – αμάν αυτό το μάνγκο τι ζημιά μας έκανε αφού εθιστήκαμε στη γλύκα του!-, τρύπες που τηγανίζουν νόστιμα φαλάφελ, μικροί φούρνοι που ψήνουν λαχματζούν και κιμαδόπιτες, μαγαζιά, μαγαζιά… ατέλειωτα παζάρια μέσα στους δρόμους και στα στενά με κινητά, με λάμπες, με πολυέλαιους, με κουβέρτες, με, με, με….

Παντού μικρά η μεγαλύτερα καφενεία

Οι ναργιλέδες έτοιμοι

Υπαίθριες αγορές παντού στο Κάιρο, τη νύχτα ο κόσμος έξω!

Κιμαδόπιτες και Λαχματζουν… Yammy!!!

Θεϊκοί χυμοί Μάνγκο

Πρωινό στο Κάιρο.. ψωμάκι ταχίνι μέλι


Και περπατούσαμε! Περπατούσαμε! Οι εικόνες εναλλάσσονταν, τη μια στιγμή θα γέλαγες με κάποιον πωλητή που θα σου γίνονταν βδέλλα, την άλλη ίσως μάτωνες βλέποντας παιδιά να πουλάνε το βράδυ χαρτομάντιλα ή κάλτσες και ταυτόχρονα να γράφουν στο πεζοδρόμιο τις ασκήσεις του σχολείου της άλλης μέρας.
Και φυσικά όταν αρχίζεις να τη βρίσκεις με τη διαδικασία να διασχίσεις έναν πλατύ δρόμο τότε ο ιός του Νείλου σίγουρα σε χτύπησε! Θεέ τι κίνηση! Τι παράνοια! Τι κόρνες! Κι αυτά τα τουκ τουκ, τα τρίκυκλα;;; Φυσικά η καλύτερη βόλτα ήταν με ένα από δαύτα όχι για την πλάκα της υπόθεσης αλλά γιατί ο Καρίμ, το τρελαμένο παλικάρι που οδηγούσε με το τσιγάρο στο χέρι, πρέπει να ήταν στην προηγούμενη ζωή του οδηγός αγώνων! Τρελή πορεία, αστυνομική καταδίωξη… κάπως έτσι ήταν η εμπειρία μας με το τρίκυκλο.

Το τουκ τουκ του Καρίμ


Ο λόφος του Citadel με το εκπληκτικό τζαμί Salah Aldin και την θέα της αχανούς πόλης, το υπέροχο τέμενος Al Azhar όπου η απόκοσμη φωνή του Μουεζίνη το δειλινό σε οδηγεί σε υπερβατικό διάλογο και δίπλα η αγορά του Αλ Χαλίλι (Khan Al-Khalili) που τραγουδάει και ο Αλκίνοος και ο παρακείμενος δρόμος Al Moez el Din με τα τζαμιά και τα σχολαρχεία που μελετούσαν το κοράνι (madrassa), η Κοπτική συνοικία με τις υπέροχες εκκλησίες,το Αιγυπτιακό μουσείο, το ανατριχιαστικό αχανές νεκροταφείο στο κέντρο (the city of the dead) που οι τάφοι αποτελούν κατοικία πολλών χιλιάδων φτωχών, η κεντρική πλατεία Ταχρίρ που μας θυμίζει την Αραβική Άνοιξη, η οδός Talaat που ξεκινάει από την πλατεία μέχρι πέρα μακριά με ωραία κτίρια και μαγαζιά, το νησάκι Γκεζίρα στον Νείλο με την ωραία συνοικία Ζάμαλεκ και τον πανύψηλο πύργο….

Ο λόφος Citadel με το οθωμανικής τεχνοτροπίας τζαμί Salah ALdin

Η θέα από τον λόφο Citadel

Τάφοι χρησιμοποιούνται σαν κατοικίες

Πολεμικό Μουσείο

Πολεμικό Μουσείο

Πολεμικό Μουσείο

Ο Νάσερ μας χαιρετάει από το πολεμικό μουσείο στο λόφο Citadel


Η αγορά του Khan Al Khalili – Αλ Χαλίλι – το μεγάλο παζάρι στο ιστορικό ισλαμικό Κάιρο σε ταξιδεύει στον χρόνο! Προστατευόμενο από την Ουνέσκο η φήμη του ξεκινά από το 1300 μ.χ. και είναι γεμάτο μαγαζάκια τουριστικά αλλά και με πολλούς αυθεντικούς τεχνίτες κοσμημάτων, δοχείων και πολλών αντικειμένων.

Η αγορά Khan El Khalili

Η αγορά Khan El Khalili

Η αγορά Khan El Khalili

Η αγορά Khan El Khalili

Η αγορά Khan El Khalili

Η αγορά Khan El Khalili

Χαμένοι στην αγορά του Αλ Χαλίλι

τέμενος Al Azhar

τέμενος Al Azhar


Ο πεζόδρομος Al Moeez ή αλλιώς και Al Muizz, δίπλα στην αγορά του Khan El Khalili μήκους ενός χιλιομέτρου αναφέρεται από την Ουνέσκο ως ο δρόμος με την μεγαλύτερη συγκέντρωση μεσαιωνικών αρχιτεκτονικών θησαυρών του ισλαμικού κόσμου! Επιβάλλεται το περπάτημα στην περίφημη αυτή οδό όπου θαυμάζει κανείς τόσα πολλά κτίρια, τζαμιά, σχολές… Ξεκινά από την πύλη του Bab al-Futuh και καταλήγει σε μια άλλη τεράστια πύλη την Bab Zuweila

Η εντυπωσιακή ιστορική οδός Al Moez el Din κοντά στην αγορά του Αλ Χαλίλι

οδός Al Moez el Din

οδός Al Moez el Din

ένα ακόμη εντυπωσιακό τέμενος στην οδό Al Moez el Din

Παρακείμενος δρόμος με σόου Δερβίση

Η πύλη Bab al-Futuh

Ένα εξαιρετικό καφέ στην αγορά Αλ Χαλίλι αφιερωμένο στη μεγάλη τραγουδίστρια της Αιγύπτου Umm Kulthum

Η πλατεία Ταχρίρ μας θυμίζει την Αραβική άνοιξη

Πλατεία Ταχρίρ

Παλάτι Abdeen

Η πλατεία Talaat και η ομώνυμη οδός έχει κάποια όμορφα κτίρια και μαγαζιά

Η θέα του Νείλου από την γειτονιά Ζάμαλεκ στο νησάκι Γκεζίρα


Το Κοπτικό Κάιρο αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη με τις ωραίες εκκλησίες του. Όπως αναφέρει η Wikipedia είναι τμήμα του Παλαιού Καΐρου, το οποίο περιλαμβάνει το Φρούριο της Βαβυλώνας, το Κοπτικό Μουσείο, την Κρεμαστή Εκκλησία (Κοπτική Ορθόδοξη) την Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (Ελληνορθόδοξη) καθώς και αρκετές άλλες Κοπτικές εκκλησίες και ιστορικές τοποθεσίες. Πιστεύεται πως η Αγία Οικογένεια επισκέφτηκε την περιοχή και διέμεινε στην τοποθεσία της Εκκλησίας των Αγίων Σέργιου και Βάκχου (Αμπού Σεργκά). Παραδοσιακά πιστεύεται πως η Αγία Οικογένεια επισκέφτηκε την περιοχή κατά την διάρκεια της Φυγής στην Αίγυπτο, αναζητώντας καταφύγιο από τον Ηρώδη

Άγιος Γεώργιος

Ναός Αγ. Γεωργίου

Η εκκλησία των Αγίων Σεργίου και Βάκχου

Η περίφημη Κρεμαστή Εκκλησία

Μέσα στην Κρεμαστή Εκκλησία


Προλάβαμε το Αιγυπτιακό Μουσείο στη πλατεία Ταχρίρ στο τέλος του. Τα εκθέματά του μεταφέρονται στο νέο εκπληκτικό μουσείο GEM Grand Egyptian Museum στη Γκίζα κοντά στις πυραμίδες. Το μουσείο με ζωή πάνω από ένα αιώνα με πάνω από 120,000 εκθέματα – που τα περισσότερα ήταν στις αποθήκες – είχε τα περισσότερα δείγματα της Αιγυπτιακής ιστορίας και ιδιαίτερα των Φαραώ. Η παρουσίαση είναι φτωχή, πράγματι μοιάζει με αποθήκη, αλλά ο πλούτος είναι τεράστιος και εντυπωσιακός.

Το απόλυτο έκθεμά του είναι φυσικά το δωμάτιο αφιερωμένο στον Τουταγχαμών με την χρυσή μάσκα, τη χρυσή σαρκοφάγο και άλλα αντικείμενα, Φυσικά όλα σύντομα θα μεταφερθούν στο νέο μουσείο GEM – φοβερό και σαν αρχιτεκτονικό πόνημα – που ξεκίνησε να λειτουργεί, θα αποκαταστήσει πολλά και θα βάλει νέα τάξη.

Το Αιγυπτιακό Μουσείο

Όσο για τις Πυραμίδες το μόνο ζωντανό ακόμη θαύμα από τα 7 της αρχαιότητας είναι από μόνες τους ένας λόγος να πάει κάποιος στην Αίγυπτο. Στεναχωριέσαι να βλέπεις τόσα πεταμένα πλαστικά μπουκάλια στον χώρο, στεναχωριέσαι που τόσες ακαθαρσίες από καμήλες και άλογα “στολίζουν” τον δρόμο που οδηγεί στην είσοδο, στεναχωριέσαι που ταλαιπωρούν τα ζώα για να τα καβαλικεύουν κάθε λογής τουρίστες όμως περπατώντας μέχρι πέρα τον λόφο που αγναντεύεις αυτά τα τεράστια θαύματα, μια φαραωνική έλξη σε τραβάει γλυκά μέσα στη δίνη ενός πολιτισμού χιλιάδων χρόνων.

Ναι! Απερίγραπτο! Αυτό είναι το Κάιρο! Μια εμπειρία που δεν πρόκειται να σβήσει ούτε από την μνήμη αλλά περισσότερο απ΄ την καρδιά! Τουλάχιστον τη δική μας!

 

[tryxx]

14η -16η Μέρα Αλεξάνδρεια
Ένα άνετο λεωφορείο μας οδήγησε στον τελευταίο προορισμό μας την ελληνικότατη Αλεξάνδρεια. Είχαμε συνηθίσει κάθε στραβοπάτημα ούτε η διάρροια του Νίκου που ήταν επίμονη τις 3 τελευταίες μέρες δεν μας πτόησε – πολύ περισσότερο τον ίδιο γιατί εγώ το έπαιζα άνετος.
Από μουσεία, αρχαία ιερογλυφικά και τάφους είχαμε υπερπληρωθεί οπότε εδώ θέλαμε να απολαύσουμε τη θέα της Μεσογείου, να βολτάρουμε στην καρδιά της πόλης, να πιούμε τους τελευταίους μάνγκο χυμούς, να φάμε φαλάφελ, κουκιά και babaganoush και φυσικά να νιώσουμε το ελληνικό στοιχείο.

Ένα εξαιρετικό παλιό εστιατόριο στην καρδιά της Αλεξάνδρειας

Φαλάφελ, κουκιά και babaganoush στην Αλεξάνδρεια


Η περίφημη βιβλιοθήκη ήταν ο must προορισμός, το φρούριο Qaitbay που αναχαίτιζε τους πειρατές και επιδρομείς, χτισμένο εκεί που κάποτε ήταν ο περίφημος φάρος ήταν η επόμενη επίσκεψη και φυσικά η οικία του Καβάφη στον ομώνυμο δρόμο.

Η εντυπωσιακή βιβλιοθήκη

Εντυπωσιακό και το εσωτερικό της Βιβλιοθήκης

Το φρούριο Qaitbay

Στον ίδιο δρόμο λίγο πιο πριν ο Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος

Qaitbay

Θέα μακρινή της Βιβλιοθήκης από το Qaitbay

Η οικία του Καβάφη στον ομώνυμο δρόμο και χειρόγραφο του “Επέστρεφε”



Η συγκίνηση είναι δεδομένη στην Αλεξάνδρεια, Η ιστορία της πόλης έχει μια ξεχωριστή σαγήνη για μας τους Έλληνες και όχι μόνο. Αξίζει κάποιος να τη διαβάσει αλλά δεν θα μακρηγορήσω εδώ. Τα ελληνικά καφέ με τα ονόματά μας, το Τριανόν, ο Αθηναίος, ο ελληνικός ναυτικός όμιλος, περίβλεπτα νεοκλασικά κτίρια Ελλήνων αρχιτεκτόνων, τα ονόματα πολλών ευεργετών, οι χιλιάδες -πάνω από 120- ψυχές των Ελλήνων που ζούσαν στις αρχές του 20 αιώνα… τόσα και τόσα ακόμα δονούν την πόλη που θεμελίωσε ο Μ. Αλέξανδρος αιώνες πριν.

Το ιστορικό Τριανόν

Τριανόν

Ο κατάλογος με τη φωτογραφία εκείνης της εποχής

Όμορφα κτίρια ελληνικής αρχιτεκτονικής

Εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα

Η παραλιακή οδός

Ο κόσμος διασκεδάζει, τα νερά όμως βρώμικα…

τουρισμός…

Πανάρχαιο αλλά αποτελεσματικό ακόμα διπλό τραμ!!!

Όλα τα ταξί εδώ είναι Lada!!!


Η σημερινή παρακμή της πόλης σε μελαγχολεί. Η βρωμιά και η δυσωδία σε πολλά σημεία, η παντελής εγκατάλειψη σχεδόν όλων των ωραίων παλιών κατοικιών και οικοδομών- ελάχιστα έχουν συντηρηθεί- το απίστευτο καυσαέριο της παραλιακής που στις ώρες αιχμής δεν μπορείς να αναπνεύσεις κι ας είσαι δίπλα στη θάλασσα παίρνει το μυαλό σου από το ένδοξο παρελθόν της πόλης και το προσγειώνει στο σήμερα. Οι κάτοικοι της όμως ζούνε στο ρυθμό του σήμερα. Η βουή, η φασαρία, τα πολλά καταστήματα, τα γνωστά φαγάδικα, η κίνηση και η ζωντάνια σε παρασύρουν και σένα στην αγκαλιά της βρώμικης αγάπης….

Άραγε τι να σκέφτονται για την ξεθωριασμένη και ξεφτισμένη λάμψη της κοσμοπολίτισσας από ψηλά ο Ευκλείδης, ο Διόφαντος, ο Σωσιγένης, ο Καβάφης, ο Τοσίτσας, ο Αβέρωφ, ο Μπενάκης, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Τσιφόρος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Γιάννης Χρήστου, ο Παρθένης, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Ζώρζ Μουστακί, ο Ντέμης Ρούσος και τόσοι άλλοι που γεννήθηκαν ή έζησαν και πρόσφεραν εκεί…….

Κόστος – Λεπτομέρειες
Τη στιγμή της επίσκεψης 10/2024 η ισοτιμία ήταν 1 Ευρώ προς 54 αιγυπτιακές λίρες ( EGP).
Η βενζίνη κοστίζει 12 -15 EGP δηλαδή 20-25 σεντς του Ευρώ (92άρα και 95άρα, ναι έχουν και 92 οκτάνια) και ανακαλύψαμε οτι το καλύτερο μέσο είναι ταξί μέσω Uber. Οι τιμές δεν αξίζουν αναφοράς για μικρές ή μεγάλες αποστάσεις. Με 1.5 ή 2 ευρώ (80-110 λίρες) πήγαινες μακριά!

Τα δωμάτια επίσης φθηνά. Δεν είμαστε του Marriott αλλά βρίσκεις καλά δωμάτια με 20 ευρώ και μερικά δίνουν και βασικό πρωινό. Ναι λοιπόν η Αίγυπτος είναι μια πολύ φτηνή χώρα όταν ακολουθείς τη ροή των ντόπιων. Φυσικά υπάρχουν τρελά ξενοδοχεία, συνήθως τα γκρουπ από Ελλάδα καταλύουν σε 5στερα.

Επίσης υπάρχουν και ακριβά εστιατόρια αλλά μπορείς να βρείς καλό φαγητό σε χαμηλές τιμές και αν πας στα δικά τους στέκια λαϊκά φαλάφελ, κοσάρι (Koshari), κοτόπουλο με ρύζι, κουκιά, σούπες οι τιμές είναι εξευτελιστικές. Το Koshari αγαπημένο τους πιάτο με κοφτό μακαρονάκι, μακαρόνια, φακές, ρεβίθια από πάνω που περιχύνεις με κόκκινη σάλτσα κοστίζει λιγότερο απο 1 ευρώ και 1.5 σε καλύτερα εστιατόρια. Μου άρεσε ιδιαίτερα, ο Νίκος δεν το ήθελε καθόλου…. Περί ορέξεως….

Koshari αγαπημένο πιάτο στην Αίγυπτο


Ένα εξαιρετικό τανζίν (πήλινο κλειστό σκεύος πολυχρησιμοποιείται στο Μαρόκο) έφαγα στο Λούξορ με μοσχάρι, μπάμιες και απίθανη σάλτσα κόστιζε 4 ευρώ σε ωραίο εστιατόριο ταράτσα με θέα τον Νείλο. Απίθανα φάγαμε στην αγορά-παζάρι του Ασουάν σε εστιατόριο που πηγαίναν μόνο οι της αγοράς και μας το σύστησε το παλικάρι που είχε το δωμάτιο με λιγότερο από 2 ευρώ. Κοτόπουλο με ρύζι, σούπα, φασόλια, σαλάτα και διάφορα άλλα εξτρα πιατάκια… χωρίς διάρροια!!!!!

Εξαιρετικό τανζίν μοσχάρι με μπάμιες!

Δείπνο στου El Hussein με τους ντόπιους στην παλιά αγορά (souk) του Ασουάν

Εκατομμύρια νόστιμα ψωμάκια (μέσα είναι κούφια) ψήνονται στην Αίγυπτο κάθε μέρα


Τέλειο street-food στο Κάιρο με 2 φαλάφελ σε πίτα λιβανέζικη και σαλάτα 6 λίρες (12 σεντς του ευρώ…)
Φάγαμε πολύ ωραία φρέσκα ψητά ψάρια (white Snapper) στη Hurghada με πολύ λίγα χρήματα.
Η νεολαία και όχι μόνο το έχει ρίξει βέβαια στον γύρο (Swarma) κυρίως από πλαστικό κοτόπουλο σε τεράστιες σούβλες μεγαλύτερες και από τις δικές μας. Ουρές ατελείωτες σε τέτοια μαγαζιά στο Κάιρο. Καλύτερος είναι ο γύρος απο μοσχάρι και αρνί. Οι τιμές στις πίτες παίζουν στα 2 ευρώ (90-110 λίρες)
Αλκοόλ σπανίζει, τοπικές μπύρες υπάρχουν αλλά πρέπει να ψάξεις που σερβίρουν!! Η δική τους Stella είναι πολύ ωραία.

Τέλεια Φαλάφελ sandwitch

Πολλά γυράδικα στο Κάιρο


Γλυκά αρκετά αλλά φτηνιάρικα. Τα καλύτερα είναι ρυζόγαλο και άλλα κρεμοειδή. Υπάρχουν τα καλά σιροπιαστά πολύ ακριβά όπως πλέον στην Τουρκία. Πολύ παίζει και το ραβανί και σάμαλι με μπόλικο σιρόπι. Το καλύτερο παγωτό στο El Abd στο Κάιρο ένα φημισμένο μαγαζί για τα γλυκά και παγωτά του. Πραγματικό θεϊκό gelato κρεμώδες, τύφλα να έχουν πολλές ιταλικές φημισμένες gelateria.

Θεικό παγωτό El Abd


Η πραγματική απόλαυση όμως είναι στα πάμπολλα μικρά μαγαζάκια με φυσικούς χυμούς και smoothies όλων των ειδών. Φυσικά βασιλιάς το φρέσκο μάνγκο. Παραλύεις από την γλύκα. Κόστος κάτω από ένα ευρώ όρθιος (35-45 λίρες) άντε 1 ευρώ και κάτι (70 λίρες ) καθιστός σε καφετέρια.

Οι συγκοινωνίες (GO BUS η μεγαλύτερη εταιρεία με καλά λεωφορεία https://go-bus.com/) επίσης χαμηλά 4-5-6 ευρώ για αποστάσεις 300χλμ.
Τα τρένα για τους τουρίστες έχουν άλλες τιμές και πρέπει να πληρώσεις σε δολάρια η ευρώ. Δεν μπορείς να πάρεις εισιτήριο όπως ένας αιγύπτιος. Πχ Λούξορ για Ασουάν το κόστος είναι 25 δολάρια ή ευρώ. Η egypt air έχει φτηνές εσωτερικές πτήσεις αν είσαι τυχερός. Κλείσαμε μια πτήση σχεδόν τελευταία στιγμή Ασουάν – Κάιρο με 37 ευρώ ο καθένας. Το τρένο ήθελε τα ίδια χρήματα για 14 ώρες ταξίδι.

Οι αρχαιολογικοί χώροι σε λογικές τιμές 8-10 ευρώ. Το νέο Μουσείο GEM Grand Egyptian Museum κοντά στις πυραμίδες που άνοιξε τις πόρτες τέλος Οκτωβρίου -όχι σε πλήρη λειτουργία ακόμη – κοστίζει τα διπλά 1200 λίρες = 22 ευρώ αλλά είναι κόσμημα. Grand Egyptian Museum
Το πιο ακριβό αξιοθέατο είναι ο βασιλικός τάφος του Seti I (υπάρχει και Seti II στην κανονική τιμή) στην κοιλάδα των Βασιλέων του Λούξορ (kings Valley) όπου πληρώνεις 12 ευρώ είσοδο για να δεις 3 από 6 τάφους αλλά αν θες να δεις και αυτόν τον τάφο πληρώνεις 33 ευρώ 1800 λίρες περίπου έξτρα.

Τεράστιοι μακρείς φοίνικες σύμβολα της μακράς ιστορίας αυτής της εκπληκτικής χώρας

 

[Vicks]

Πολύ ωραία η ιστορία σου, περιεκτική και καλογραμμένη.
Διαβάζεται εύκολα μεν, πολύ ευχάριστα δε.
Συμπληρώθηκαν πια είκοσι χρόνια από την επίσκεψή μου στην Αίγυπτο, θεωρώ ότι είναι ταξίδι ζωής, τα μνημεία που είδα, τα μουσεία, η βιβλιοθήκη, μου προκάλεσαν δέος.
Να σημειώσω δυστυχώς ότι, ως γυναίκα, ήταν η χειρότερη ίσως εμπειρία μου σε συμπεριφορές και αντιμετώπιση.
Μπράβο σας που δοκιμάζατε τόσο street food, οι συνθήκες υγιεινής είχαν πολλά, αλλά πολλά περιθώρια βελτίωσης (και έχω πάει Ινδία).