Spyros-007
Member
- Μηνύματα
- 756
- Likes
- 1.815
- Επόμενο Ταξίδι
- Δεν ξέρω ...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ταϊλανδη κα ξανά Ταϊλάνδη
... και άντε να τρως μια τυρόπιτα στις τρεις μέρες ... με το πετρέλαιο και τα άλλα ...
... μπα λάθος στις πέντε μέρες ...
... και άντε να τρως μια τυρόπιτα στις τρεις μέρες ... με το πετρέλαιο και τα άλλα ...
Και Ευρώπη ήθελε ο πισινός μας και Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Φιλε Αλλιακς δεν ξερω αν μενεις καναδα αλλα επειδη βλεπω οτι εχεις αβαταρ τη σημαια της χωρας για γραψε τι ισχυει εκει σε πολλα επιπεδα. Εχουν και εκει δημοσιο ρευμα?,οπαπ?,5 καναλια δημοσιας τηλεορασεις?,πληρωνει το κρατος τις ομαδες?,εχουν τον δευτερο μεγαλυτερο προυπολογισμο σε οπλα?,300 βουλευτες?,1000000 δημοσιους υπαλληλους που μπηκαν λογω θειων?,δημοσιο νερο?,(λαζοπουλο και κανακη?) Εντάξει το τελευταιο ητο δικο μου αλλα για ολα τα υπολοιπα θα θελα να ακουσω τι ισχυει γτ εχω μαυρα μεσανυχτα.Και Ευρώπη ήθελε ο πισινός μας και Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Δυστυχώς, ανάπτυξη -η αγαπημένη λέξη των κυβερνούντων- δε σημαίνει φαί στο πιάτο για όλους. Σημαίνει φαί στο πιάτο των λίγων. Το χειρότερο, δεν είναι το πιάτο εκείνων των λίγων που είχαν ψηφίσει κατά, τότε.
... και προσπαθούμε να της μοιάσω με ...Stolt,ξέρω μια μεγάλη χώρα που δεν έχει τίποτα από αυτά που λες.Έχει όμως 1,5 εκατομμύριο αστέγους και 45 εκατομμύρια πολίτες της χρησιμοποιούν κουπόνια του Ειδικού Προγράμματος Παροχής Σίτισης (SNAP) για να τα βγάλουν πέρα.Και μιλάμε για πολύ μεγάλη χώρα.Συνορεύει με του alliaks.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά ?Και Ευρώπη ήθελε ο πισινός μας και Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Δυστυχώς, ανάπτυξη -η αγαπημένη λέξη των κυβερνούντων- δε σημαίνει φαί στο πιάτο για όλους. Σημαίνει φαί στο πιάτο των λίγων. Το χειρότερο, δεν είναι το πιάτο εκείνων των λίγων που είχαν ψηφίσει κατά, τότε.
Απλά Respect .......taver said:Τι σχέση έχουν όλα αυτά ?
Η ανάπτυξη που κολλάει στην κουβέντα?
Ωραίες οι εύκολες "κατηγορίες" κατά του "συστήματος", αν και αστήρικτες.
Ανάπτυξη σημαίνει αύξηση του ΑΕΠ. Αν αυτό μεταφράζεται σε "φαί στο πιάτο" και για ποιούς είναι άλλο κεφάλαιο. Συνήθως μεταφράζεται αυτόματα σε περισσότερες και καλύτερες δουλειές, και σε υψηλότερες αμοιβές στους "περιζήτητους" εργαζόμενους (ναι, δυστυχώς όχι σε όλους).
Στο κάτω κάτω, το "φαί στο πιάτο" μπορεί να προκύψει και χωρίς καθόλου ανάπτυξη (αποκλειστικά με αναδιανεμητικές μεθόδους). Ακριβώς η συνταγή που ακολουθεί η Β. Κορέα δηλαδή, έχοντας περίπου μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης επί 50 χρόνια. Και ακριβώς η συνταγή που προτείνει σήμερα η Ελληνική ευρύτερη αριστερά, του ΓΑΠ και του "αριστερού" ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένου.
Η ανάπτυξη στην Ελλάδα τόσα χρόνια ήταν ψεύτικη, στηριζόμενη σε μια αύξηση της κατανάλωσης χρηματοδοτούμενης με δανεικά. Φτάσαμε να έχουμε το μεγαλύτερο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών στον κόσμο. Η συνταγή της τρόϊκας, αρχικά, στο πρώτο μνημόνιο, ήταν αυτή που θα προκαλούσε ανάπτυξη σε μια σύγχρονη, innovation-driven οικονομία. Μέτρα περιορισμού της κατανάλωσης (που σε μια οικονομία όπως η ελληνική σήμαιναν ύφεση), και ταυτόχρονα μέτρα αναπτυξιακά, με θεσμικές μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις, διευκόλυνση νέων επιχειρήσεων κλπ. Η Ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να κωλυσιεργήσει και να εφαρμόσει μόνο όλα τα υφεσιακά και κανένα από τα αναπτυξιακά μέτρα, επειδή τα τελευταία ήταν κατάπτυστα δεξιά αντιλαϊκά και μη αναδιανεμητικά. Τα αποτελέσματα τα είδαμε στο δεύτερο μνημόνιο, όπου πλέον πάμε με στόχο τη "σκέτη" μείωση του κόστους, με λογικές efficiency-driven οικονομιών, όπως π.χ. η Μαλαισία, η Κίνα και η Βουλγαρία.