Τανζανία Tanzania? Hakuna Matata!!

[Menia21]

Ngorongoro. Στον κρατήρα υπάρχει μια λίμνη με χιλιάδες φλαμίνγκο. Γύρω γύρω χωριά Μασάι με τα κοπάδια τους να κάνουν παρέα με γκνου και ζέβρες. Εδώ τα ζώα ήταν πιο ήρεμα και αδιαφορούσαν παντελώς για την παρουσία μας. Οι ζέβρες δεν το κουνάγανε από το δρόμο και φυσικά απογορευόταν να κορνάρει ο οδηγός για τις αναγκάσει να μετακινηθούν. Κι εδώ είδαμε λιοντάρια εν ώρα ύπνου, όπως επίσης και τον μαύρο ρινόκερο! Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί θέλω να σας περιγράψω ένα χωριό Μασάι.
Ο Charles ήταν εκχριστιανισμένος Μασάι, ο οποίος έφυγε από το χωριό του και ήρθε στην πόλη να δουλέψει και να φτιάξει τη ζωή του. Οταν τον πρωτοσυναντήσαμε του είχα εκφράσει την επιθυμία να επισκεφθούμε ένα χωριό Μασάι. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με κάποιο αντίτιμο στον γηραιότερο του χωριού. Δώσαμε στον γέροντα 30 δολάρια και ο μοναδικός νεαρός που γνώριζε αγγλικά μας οδήγησε μέσα στο χωριό. Στην αρχή μας έδειξε το σχολείο. Σοκ για τα μάτια μας... Μια καλύβα με πλεγμένα καλάμια. Πάνω σε κορμούς - παγκάκια κάθονταν οι μικροί μαθητές, που μάλλον είχαν περισσότερη όρεξη για παιχνίδι παρά για μάθημα. Για τη συνέχεια μας προσκάλεσε να μπούμε σε μια καλύβα, για να δούμε πώς είναι από μέσα και πώς ζουν. Η είσοδος θύμιζε σαλιγκάρι και αν ήσουν κλειστοφοβικός δεν υπήρχε περίπτωση να μπεις μέσα. Εσκυψα και ακολούθησα τον νεαρό, από το φως στο απόλυτο σκοτάδι και σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα... Μέχρι να συνηθίσουν τα μάτια μας στα σκοτεινά δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πώς ήταν ο χώρος μέσα. Μύριζε κοπριά και κάπνα, μου ερχόταν έντονη δυσφορία αλλά θα ήταν προσβολή αν έβγαινα έξω. Τελοσπάντων, συνήθισαν μετά από λιγα λεπτά τα μάτια μας και βλέπουμε έναν μικρό χώρο με κορμούς γύρω γύρω για να κάθονται και στη μέση σβησμένη φωτιά. Σ' ένα εξόγκωμα του τοίχου κοιμόντουσαν χάμω μια γυναίκα με το παιδί της. Ο νεαρός μας κάλεσε να καθήσουμε για να συζητήσουμε. Κάτσαμε χωρίς να βλέπουμε ακριβώς το πού καθόμαστε και εξέφρασα τις απορίες μου. "Παράθυρα δεν έχετε? Μυρίζει κάπνα εδώ μέσα.." . "Εχουμε", μου απαντάει και μου δείχνει ένα άνοιγμα σε μέγεθος τούβλου. Ο χώρος που κοιμόταν η γυναίκα με το παιδί ήταν το δωμάτιο της μητέρας κι εδώ που καθόμασταν το δωμάτιο του πατέρα. Λέμε τώρα, δωμάτιο... Ο άντρας μπορεί να έχει και 8 γυναίκες και κάθε βράδυ πάει στην καλύβα διαφορετικής συζύγου του. Κάθε πρωί ανανεώνουν την στέγη με κοπριά αγελάδας και γίνεται αδιαπέραστη στο νερό. Είχα την απορία την εποχή των βροχών τι κάνουν, δεν πλημμυρίζουν? "Οχι", μου απάντησε, η κοπριά κρατάει καλά έως και 10 χρόνια! Μετά την κουβεντούλα μας βγήκαμε έξω επιτέλους να ανασάνουμε καθαρό αέρα! Ειχαν μαζευτεί όλες οι γυναίκες του χωριού σ' ένα ημικύκλιο και μας τραγουδήσανε το τραγούδι του καλωσορίσματος, ενώ οι άντρες κάνανε τον χορό του πηδήματος, δηλαδή ποιος θα πηδήξει πιο ψηλά! Ολες οι κυρίες ήταν πολύ φροντισμένες, με περίτεχνα κολιέ, βραχιόλια και σκουλαρίκια και θέλανε μια φωτογραφία με τον λευκό ξένο, για να τη δουν μετά στην οθόνη της μηχανής! Γλυκύτατοι άνθρωποι οι Μασάι... Στην αρχή μας είχε ξυνίσει το γεγονός ότι έπρεπε να πληρώσουμε για να επισκεφτούμε το χωριό, εμπορευματοποίηση κι εδώ? Ρώτησα τον Charles τι στο καλό τα κάνανε αυτά τα χρήματα. Με τα δολάρια λοιπόν αγοράζανε ζώα. Μ' αυτά θρέφονται. Πέρσι με την ξηρασία τα μισά κοπάδια τους ψόφησαν και οι Μασάι είχαν πρόβλημα επιβίωσης. Ευχαριστήσαμε τον γέροντα και φύγαμε για το Ngorongoro Sopa Lodge. Αυτή ήταν η τελευταία μας μέρα. Αυριο θα πηγαίναμε πίσω στο αεροδρόμιο της Αρούσα και ρηλάξ στη Ζανζιβάρη!

 

[ΕΡΣΗ]

Ωραια! Περιμενω με ανυπομονησια την περιγραφη της Ζανζιβαρης! Θελω καποτε να παω (και που δε θελω δηλαδη, να δω τι θα πρωτοπροφτασω) και θα ηθελα να διαβασω περιγραφες.

 

[NTINA]

Πριν αράξουμε στην παραλία με τους χυμούς,
δώσε μας ακόμα μια τζούρα Μασάι.
Φωτογραφίες....please

 

[ioanna karagianni]

Αχ Ζανζιβάρη και εμένα αυτός ο τόπος μου άρεσε από πάντα και μόνο το όνομα του σε ταξιδεύει, αλλά συμφωνώ και με την Ντίνα αν μπορείς δείξε μας φωτογραφίες

 

[Menia21]

Θα προσπαθήσω να ανεβάσω ένα βίντεο από το χωριό των Μασάι, να δω αν θα το καταφέρω μιας και δεν έχω ξανανεβάσει βίντεο στο Youtube! Αυτές τις ημέρες έρχεται και η αγαπημένη Ζανζιβάρη!

 

[Menia21]

Ζανζιβάρη

Επειδή ακόμα δεν έχω ανακαλύψει τον τρόπο να αποθηκεύω τα βίντεο της κάμερας στον Η/Υ, θα προχωρήσω στη Ζανζιβάρη.
Την πρώτη γεύση από Ζάνζι την παίρνεις από το αεροπλάνο. Γαλαζοπράσινες κουκίδες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους, μας προϊδεάζανε για την συνέχεια! Πολύ πράσινο από κάτω και το τυρκουάζ υπερτερούσε του μπλε! Επιτέλους προσγείωση και... ζέστη! Τρελή ζέστη ρε παιδιά!
Ο οδηγός μας ο Juma μάς περίμενε έξω για να κάνουμε ξενάγηση της Stone Town. Από την πρώτη στιγμή που βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο είδαμε τη διαφορά της Ζανζιβάρης με την ηπειρωτική Τανζανία. Παντού υπήρχε έντονα το αραβικό στοιχείο και οι περισσότερες γυναίκες κυκλοφορούσαν με μαντήλα. Ακόμα και ο σωματότυπος των ανθρώπων ήταν διαφορετικός από αυτών της ηπειρωτικής Τανζανίας. Κατά τη διάρκεια του σαφάρι βλέπαμε Τανζανούς με έντονα χαρακτηριστικά, παχιά χείλη και μάγουλα και πιο μεγαλόσωμους από εμάς. Στη Ζανζιβάρη οι μισοί ήταν άραβες με το καπελάκι στο κεφάλι και οι υπόλοιποι καθαρά αφρικανοί αλλά λιγότερο μεγαλόσωμοι. Αμάξια υπήρχαν πολλά στο δρόμο, τα περισσότερα βέβαια σαραβαλάκια ή βαν. Φτάνοντας στην Stone Town δεν μπορείς να μην διακρίνεις την παρακμή στην πόλη, η οποία χωρίζεται στην παλιά και στη νέα.
Κατεβήκαμε στην λαχαναγορά. Εκανα το λάθος και ρώτησα τον Juma αν θα είμαι ασφαλής με την CANON στο χέρι. Είχα διαβάσει πολλά περίεργα περί ασφάλειας για την Stone Town και δεν ήξερα τι να περιμένω. Μέγα λάθος! Ο Juma γούρλωσε το μάτι και απάντησε "There is no problem.." με ύφος του στυλ "μα πόσο μάς έχουν παρεξηγήσει αυτοί οι ξένοι?" Και πιστέψτε με, είχε απόλυτο δίκιο! Μπήκαμε μέσα στην αγορά τους, είδαμε την ψαραγορά

πετύχαμε τη στιγμή που πετσοκόβανε ένα τεράστιο σαλάχι και κανένας μα κανένας δεν μας έδινε σημασία! Βέβαια οι μυρωδιές σε συνδυασμό με την ανυπόφορη ζέστη κανανε την κατάσταση δύσκολη, οπότε ο Juma μας έβαλε μέσα στα στενά σοκάκια, για τα οποία τόσο φημίζεται η Stone Town... Η πρώτη εντύπωση σίγουρα είναι "Παρακμή". Στη συνέχεια όμως η γοητεία αυτής της πόλης σε παρασέρνει. Σίγουρα δεν είχαμε ξαναδεί τόσο στενά δρομάκια. Τόσο όμορφες πόρτες. Η πόλη φημίζεται γι' αυτές και έχουν ηλικία εκατοντάδων ετών. Φτιαγμένες από ξύλο τικ, με περίτεχνα σκαλίσματα, από μόνες τους είναι ένα αξιοθέατο! Κάθε λίγο και λιγάκι κάποιος ποδηλάτης κόρναρε για να παραμερήσουμε. Είδαμε χριστιανικές εκκλησίες εκπληκτικής αρχιτεκτονικής, μαυρισμένες από τον χρόνο. Τα πάντα ήταν όπως όταν πρωτοχτίστηκε η πόλη. Τα κτίρια ήταν φτιαγμένα από κοράλια.
Η αποκάλυψη ήρθε όμως όταν πήγαμε στο παλιό σκλαβοπάζαρο. Κατεβήκαμε στα μπουντρούμια όπου κρατούνταν οι σκλάβοι, δεν μπορώ να περιγράψω την αρνητική ενέργεια που ένιωσα...

Ηθελα να σηκωθώ να φύγω, η περιέργεια όμως νίκησε την αποστροφή και μπήκα μέσα για να καταλάβω τι συνέβαινε εδώ παλιότερα. Ο Juma είχε παθιαστεί και μας μιλούσε για τον Sir Livingstone, ο οποίος βοήθησε στο να μπει ένα τέλος στο παζάρι ανθρωπίνων ψυχών. Απέξω ήταν ένα μνημείο - αφιέρωμα για τους σκλάβους και στη θέση του χώρου όπου γίνονταν το σκλαβοπάζαρο υπήρχε πλέον ένας μεγαλοπρεπής χριστιανικός ναός. Οποιος έρθει στη Ζανζιβάρη πρέπει να το δει αυτό το μέρος...
Η συνέχεια της περιπλάνησής μας έγινε πάλι στα στενά σοκάκια, είδαμε τζαμιά, μαγαζάκια και ένα σωρό τρελάρες! Ηταν κορυφή να σε πλησιάζει ο τύπος σχεδόν χοροπηδώντας κρατώντας ένα CD και να σου τραγουδάει "Jambo my friend, jambo bwana, the best hit!" και στη συνέχεια να τραγουδάει το περίφημο Jambo Bwana και να φέρνει σβούρες! Μιλάμε ρίξαμε τρελό γέλιο! Στα μαγαζάκια ψωνίσαμε κάποια αναμνηστικά, φυσικά κάνοντας τα απαραίτητα παζάρια και η ξενάγηση τελείωσε στο περίφημο παλάτι του Σουλτάνου δίπλα από το λιμάνι! Η ώρα είχε πάει σχεδόν 17.00 και ξεκινήσαμε για την ανατολική ακτή και την παραλία Kinengwa, όπου ήταν και το ξενοδοχείο μας. Οι πρώτες εντυπώσεις από Ζανζιβάρη? Τη λάτρεψα! Και το νησί και τους ανθρώπους του!

 

[varioAthens]

Κι εμείς έχουμε λατρέψει την Τανζανία λόγω της ιστορίας σου και ανυπομονούμε για τη συνέχεια!

 

[Menia21]

Η συνέχεια έχει ατέλειωτο ρηλάξ αγαπημένη μου Vario! Η θέα από την πισίνα του Shooting Star, οπου και μέναμε, ήταν αρκετή για να κάτσουμε 2 ολόκληρες μέρες στο ξενοδοχείο και απλά να χαζεύουμε ή να βολτάρουμε στην παραλία Kiwengwa! Η Ζανζιβάρη έχει το εξής φοβερό όσον αφορά τις παραλίες της: αν εξαιρέσεις τις βόρειες, όλες οι υπόλοιπες επηρρεάζονται πολύ έντονα από τη σελήνη. Μιλάω για την παλίρροια. Από τις 08.00 το πρωί τα νερά άρχιζαν να τραβιόνται προς τον ύφαλο, και ώρα με την ώρα το χρώμα τους άλλαζε αποχρώσεις! Γύρω στις 12.00 έφθαναν στο μέγιστο σημείο τους, έχοντας αποκαλύψει καμιά 500αριά μέτρα αμμουδιάς. Στις λιμνούλες που σχηματίζονταν από την απομάκρυνση του νερού έβλεπες θαύματα! Αστερίες, κοχύλια, καβούρια! Τρώγαμε πρωινό νωρίς στις 07.30 και κατά τις 08.30 κάναμε βόλτα στην παραλία! Σκέψου ότι τέτοια ώρα ο ήλιος όχι απλά έκαιγε, τσουρούφλιζε! Η Kiwengwa είχε μεγάλο μήκος, πιο πέρα βρίσκονταν ιταλικά ξενοδοχεία με φασιαρόζους Ιταλούς (Bravo, Zamani Kempinski, Veraclub), χωριουδάκια, κάποιοι κάνανε ποδήλατο στην ζαχαρένια άμμο, παιδάκια πλατσουρίζανε! Ολοι οι ντόπιοι μας χαιρετούσανε, ένα κοριτσάκι ήρθε και μου πρόσφερε ένα κοχύλι! Οι άνθρωποι ήτανε απίστευτοι! Φυσικά δεν μπορούσες να αποφύγεις και τα ξακουστά beach boys! Σε πλησίαζαν και σου πουλούσαν τις εκδρομές τους. Το θέμα σήκωνε τρελά παζάρια και μπορούσες να πληρώσεις σε ότι νόμισμα σε βόλευε: δολάρια, ευρώ ή Shillings. Ή πολύ απλά να πεις ένα "No, thank you" και να ξεμπερδέψεις.

 

[varioAthens]

Η συνέχεια έχει ατέλειωτο ρηλάξ αγαπημένη μου Vario! Η θέα από την πισίνα του Shooting Star, οπου και μέναμε, ήταν αρκετή για να κάτσουμε 2 ολόκληρες μέρες στο ξενοδοχείο και απλά να χαζεύουμε ή να βολτάρουμε στην παραλία Kiwengwa! Η Ζανζιβάρη έχει το εξής φοβερό όσον αφορά τις παραλίες της: αν εξαιρέσεις τις βόρειες, όλες οι υπόλοιπες επηρρεάζονται πολύ έντονα από τη σελήνη. Μιλάω για την παλίρροια. Από τις 08.00 το πρωί τα νερά άρχιζαν να τραβιόνται προς τον ύφαλο, και ώρα με την ώρα το χρώμα τους άλλαζε αποχρώσεις! Γύρω στις 12.00 έφθαναν στο μέγιστο σημείο τους, έχοντας αποκαλύψει καμιά 500αριά μέτρα αμμουδιάς. Στις λιμνούλες που σχηματίζονταν από την απομάκρυνση του νερού έβλεπες θαύματα! Αστερίες, κοχύλια, καβούρια! Τρώγαμε πρωινό νωρίς στις 07.30 και κατά τις 08.30 κάναμε βόλτα στην παραλία! Σκέψου ότι τέτοια ώρα ο ήλιος όχι απλά έκαιγε, τσουρούφλιζε! Η Kiwengwa είχε μεγάλο μήκος, πιο πέρα βρίσκονταν ιταλικά ξενοδοχεία με φασιαρόζους Ιταλούς (Bravo, Zamani Kempinski, Veraclub), χωριουδάκια, κάποιοι κάνανε ποδήλατο στην ζαχαρένια άμμο, παιδάκια πλατσουρίζανε! Ολοι οι ντόπιοι μας χαιρετούσανε, ένα κοριτσάκι ήρθε και μου πρόσφερε ένα κοχύλι! Οι άνθρωποι ήτανε απίστευτοι! Φυσικά δεν μπορούσες να αποφύγεις και τα ξακουστά beach boys! Σε πλησίαζαν και σου πουλούσαν τις εκδρομές τους. Το θέμα σήκωνε τρελά παζάρια και μπορούσες να πληρώσεις σε ότι νόμισμα σε βόλευε: δολάρια, ευρώ ή Shillings. Ή πολύ απλά να πεις ένα "No, thank you" και να ξεμπερδέψεις.

Άσε είδα τις φωτο σου από την παραλία Kiwengwa, είδα και βιντεάκια στο u-tube και έπαθα πλάκα λέμε!!!

 

[meli]

Menia, αυτα που περιγραφεις μου φαινονται υπεροχα!!
Πες μου κι αλλα για την θαλασσα σε παρακαλω!! Ωραια? Ο βυθος? Τα νερα,ζεστα? Αχ,αχ,αχ!!!!
Αν ειδες το θεμα που ανοιξα ειναι ενας απο τους προορισμους που σκεφτομαι...
Ειδες εκει να υπαρχουν και μικρα φτηνα ξενοδοχεια για να παει καποιος μονος του? Από κινδυνους τιποτα να φανατστω ετσι? κι ουτε εμβολια κανατε?

 

[ΕΡΣΗ]

Αχ! Δωσε μας και μερικες πληροφοριες εξτρα για την Ζανζιβαρη! Και για μενα ειναι ενας μελλοντικος προορισμος...

 

[giannoula]

Aργυρούλα καλά που τα γράφεις εσύ γιατί εγώ δε θα μπορούσα να τα περιγράψω τόσο ωραία.. Πάντως απ'ότι κατάλαβα δεν είχα τον Amis για οδηγό ε;;;