Σε ευχαριστω πολύ για την άμεση απάντηση! Θα ρωτήσουμε σε γραφείο και θα δούμε. Αν δεν βγαίνει θα πάμε Θιβέτ
μπορεις να μου δωσεις πληροφοριες πως εκλεισες την ολη εκδρομη και ποσο στοιχισε πειρπου πως βρηκες τον charles? τι εποχη πηγες?Η πτήση κράτησε περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά. Η θέα από κάτω δεν περιγράφεται με λέξεις... Η ζέστη μέσα στο αεροπλάνο επίσης. Μα πού πήγε ο κλιματισμός? Ολοι μα όλοι οι λευκοί να έχουν γίνει λούτσα στον ιδρώτα. Οι μαυρούληδες πάλι, ήταν μια χαρά. Πώς να το εξηγήσω αυτό? Δεν έχω χρόνο να σκεφτώ, ήρθε η ώρα της προσγείωσης! Το αεροδρόμιο του Κιλιμάντζαρο είναι πολύ μικρό και συμπαθητικό, δυστυχώς τα σύννεφα μας εμπόδισαν να δούμε το βουνό! Ημασταν η μοναδική πτήση οπότε δεν καθυστερήσαμε με τις αποσκευές, η ώρα ήταν περίπου 17.00 και φύγαμε τρέχοντας να βρούμε έξω τον οδηγό μας και κολλητό μας
Στην πορεία λοιπόν προς Αρούσα το μάτι άνοιγε όλο και περισσότερο. Κυρίες ντυμένες με πολύχρωμα υφάσματα να κουβαλάνε την πραμάτεια τους πάνω στο κεφάλι τους με εκπληκτική ισορροπία. Κόσμος ξαπλωμένος στην άκρη του δρόμου να χαζολογάει τα τζιπ με τους τουρίστες. Πολλοί χαιρετούσαν. Ενας έσερνε το κάρο του, το οποίο ήταν φορτωμένο με φρούτα. Πολλοί ποδηλάτες. Τα σπίτια? Παράγκες. Εξω από τις παράγκες παιδάκια να παίζουν στο χώμα, γυναίκες να κάνουν την μπουγάδα τους. Σε όλη τη διαδρομή άνθρωποι παντού, χωρίς άγχος όμως, να κινούνται νωχελικά, να είναι ξαπλωμένοι και να γελάνε. Ρώτησα τον Charles γιατί τόση κίνηση και μου είπε ότι έτσι είναι εδώ: Hakuna matata. Σε ελεύθερη μετάφραση: η ζωή είναι ωραία, no problem, ή όπως στη γνωστή διαφήμιση: "Φέεεεετα...."
Κατά τις 18.30 αρχίζει και νυχτώνει στην Τανζανία, τότε ήταν που φτάσαμε στην Αρούσα. Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, είπαμε να κάνουμε μια μικρή βόλτα γύρω, να δούμε τι παίζει. Φυσικά χωρίς λεφτά και τίποτα που να κινεί το ενδιαφέρον του άλλου. Η Αρούσα έχει κάποια εγκληματικότητα λένε, αλλά μήπως και στην Αθήνα δεν έχουμε? Οι μόνοι που μας ενόχλησαν είναι οι κλασικοί τυπάδες που με το που θα σε δουν να βγαίνεις από το ξενοδοχείο τρέχουν να σου δείξουν τα προϊόντα τους. Οι συγκεκριμένοι τύποι μπορεί να γίνουν πολύ φορτικοί για να σε αναγκάσουν να αγοράσεις κάτι για να τους ξεφορτωθείς. Η λύση είναι να πεις απλά ένα "Οχι ευχαριστώ" και να μην ξανασχοληθείς μαζί τους. Είχε όμως ήδη βραδιάσει και μετά από ένα δυναμωτικό δείπνο την πέσαμε νωρίς για ύπνο. Αυριο είχε πρωινό εγερτήριο, συνάντηση με έναν εκπρόσωπο του γραφείου για να μας πει τις λεπτομέρειες και μετά ο Charles θα μας πήγαινε στο Tarangire National Park, όπου και θα ξεκινούσε το σαφάρι.
Καλησπερα
Cititravel o παντα αγαπημενος φιλος Σωτηρης.....
