Κροατία Hvala ne! Στην Κροατία… με τον ακατανόμαστο!

[damasta]

Συμφωνώ 100% σε όσα γράφει για τις λίμνες ο @giannismits .
Εμείς μείναμε στην ευρύτερη περιοχή μόνο για να ξεκουραστούμε (ήμασταν με δικό μας μέσο και κάποιοι από την παρέα κουράζονται πιο εύκολα)
Υ.Γ. κι εγω την διαδρομή C θα ξαναεπέλεγα

 

[georgeant]

Λοιπόν, η μηχανή είναι η ξακουστή mirrorless SONY a6000 με φακό Carl Zeiss 16-70 f4.
Τον Kit φακό 16-50 OSS f3.5-5.6 δεν τον χρησιμοποίησα καθόλου.
Σχεδόν όλες είναι από αυτή τη μηχανή αλλά μέσα στην ιστορία έχω βάλει και ελάχιστες από το κινητό και λίγες από την βοηθητική μηχανή Sony Nex-5N.

Αχχχ, όλοι πηγαίνετε σε mirrorless και νομίζω ότι είμαι ο τελευταίος που επιμένω σε DSLR. Νομίζω στο τέλος θα αλλάξω κι εγώ στρατόπεδο.

 

[PhysioDuck]

Αχχχ, όλοι πηγαίνετε σε mirrorless και νομίζω ότι είμαι ο τελευταίος που επιμένω σε DSLR. Νομίζω στο τέλος θα αλλάξω κι εγώ στρατόπεδο.

Και λίγα λέω ότι σε εκθρόνισε, Γιωργάρα!!!
Εδώ χαράζει πορεία στα φωτογραφικά...

 

[giannismits]

Ζάγκρεμπ – part1

Αισίως φτάσαμε στην 7η και τελευταία μέρα του ταξιδιού. Άλλη μια μέρα ζεστή και ηλιόλουστη, ιδανική για να εξερευνήσουμε την πρωτεύουσα. Και ξεκινάμε από τη γειτονιά μας και την πλατεία Franklina Roosevelta με το διάσημο Μουσείο Μιμάρα.

Και φτάνουμε στην πλατεία Δημοκρατίας από την οποία ξεκινάει το πέταλο Lenuci ή το πράσινο πέταλο. Αυτό το μοναδικό αστικό σύστημα συνδεδεμένων πάρκων σε σχήμα πέταλου U, αποτελείται από επτά διαμορφωμένες πλατείες και έναν βοτανικό κήπο στο κέντρο της Κάτω πόλης. Τα πάρκα σχεδιάστηκαν μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1880 που έπληξε το Ζάγκρεμπ, μεταξύ 1883 και 1887. Στο πέταλο, βρίσκονται μερικά από τα πιο σημαντικά ιδρύματα και οργανισμοί καθώς και πολλά μουσεία του Ζάγκρεμπ.

Η πλατεία Δημοκρατίας (Trg Republike Hrvatske), είναι μια από τις πιο όμορφες πλατείες του Ζάγκρεμπ με το κτίριο του Εθνικού Θεάτρου του 1895 που στο φως της μέρας ήταν ακόμα πιο υπέροχο. Γύρω από το θέατρο υπάρχουν προσεγμένοι κήποι καθώς και άλλα σημαντικά κτίρια όπως το Μουσείο Τεχνών και Χειροτεχνίας (Muzej za umjetnost i obrt) που στεγάζεται σε ένα αναγεννησιακό παλάτι του 1888, καθώς και το Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ και πολλά άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα και σχολεία.

Ξεκινήσαμε λοιπόν την περιήγησή μας, από μια μη τουριστική γειτονιά του Ζάγκρεμπ, αλλά από ένα κομμάτι της πόλης με εξαιρετικά ιστορικά κτίρια, μεγάλους δρόμους και καταπράσινα περιποιημένα πάρκα. Συνεχίσαμε κατά μήκος του πράσινου πετάλου, στην Trg Marka Marulića, έναν δρόμο που κυριαρχούν τα επιβλητικά κτίρια του Πανεπιστημίου και του κτιρίου των Κρατικών αρχείων.

Περάσαμε το κάτω μέρος του πετάλου με τους Βοτανικούς κήπους από την λεωφόρο Ul. Antuna Mihanovića, και φτάσαμε στον κύριο σιδηροδρομικό σταθμό του Ζάγκρεμπ Glavni Kolodvor, και στην πλατεία Trg kralja Tomislava.

Και συνεχίζουμε στην ανατολική πλευρά του πετάλου από την Trg kralja Tomislava. Η πλατεία αυτή είναι από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του Ζάγκρεμπ με το άγαλμα του Βασιλιά Tomislav, το εξαιρετικό πάρκο και το κτίριο του Art Pavilion στο βάθος. Το Περίπτερο τέχνης του Ζάγκρεμπ, κατασκευάστηκε αρχικά για να χρησιμεύσει ως Κροατικό περίπτερο στη Χιλιετή Έκθεση της Βουδαπέστης του 1896. Το περίπτερο αποσυναρμολογήθηκε στο τέλος της έκθεσης της Βουδαπέστης, μεταφέρθηκε στο Ζάγκρεμπ με τρένο και ξαναχτίστηκε στην τρέχουσα θέση του το 1898.

Στη συνέχεια κατά μήκος της διαδρομής του πέταλου Lenuci είναι το Park Josipa Jurja Strossmayera, στο οποίο ξαποστάσαμε έχοντας απέναντί μας την γκαλερί Strossmayer.

Η τελευταία πλατεία του πετάλου είναι η Trg Nikole Šubića Zrinskog, γνωστή ως Zrinjevac. Το καταπράσινο πάρκο Zrinjevac που περιβάλλεται από πλατάνια είναι το πιο παλιό από τις επτά πλατείες του πετάλου Lenucci. Έχει μια σειρά από προτομές σημαντικών προσωπικοτήτων της Κροατίας, εκεί βρίσκεται η πιο παλιά κρήνη του Ζάγκρεμπ, μια μετεωρολογική στήλη που ανεγέρθηκε το 1884 και ιστορικά κτίρια που στεγάζουν το Ανώτατο Δικαστήριο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, την Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών και το Υπουργείο Εξωτερικών. Φιλοξενεί διάφορα έργα τέχνης, και είναι από τα πιο όμορφα και ρομαντικά πάρκα του Ζάγκρεμπ.

Ο περίπατος αυτός στο πέταλο, μας αναζωογόνησε. Είχαμε φτάσει στο κέντρο της Κάτω πόλης Donji grad, και ακολουθήσαμε τη διαδρομή που κάναμε το προηγούμενο βράδυ στους δημοφιλείς πεζόδρομους Preradovićeva, Trg Petra Preradovića, Bogovićeva και Frane Petrića. Η ώρα ήταν 10:00 και η πόλη είχε αρχίσει να αυξάνει τους ρυθμούς της αυτή την πρώτη μέρα της νέας εβδομάδας!

Ul. Preradovićeva

Η Πλατεία Petra Preradovića ή όπως είναι γνωστή μεταξύ των κατοίκων Cvjetni Trg δηλαδή πλατεία λουλουδιών. Η πλατεία είναι γεμάτη με καφετέριες, μπαρ, casual εστιατόρια και ένα εμπορικό κέντρο. Εδώ είναι και ο Ορθόδοξος καθεδρικός ναός του Ζάγκρεμπ του 1865, και η στοά Οκτόγκον που συνδέει την Πλατεία με την λεωφόρο Ilica.

Ο πεζόδρομος της οδού Bogoviceva, από τα πιο αγαπημένα σημεία στην πόλη

Ul. Frane Petrića. Μπροστά μας το Art Nouveau πολυκατάστημα Nama στην αρχή της οδού Ilica

Η κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ, Trg Jelačić

Η κεντρική οδός Ilica, είναι ένας από τους πολυσύχναστους, παλαιότερους και μεγαλύτερους δρόμους του Ζάγκρεμπ μήκους περίπου 6 χλμ.

Δεν συνεχίσαμε από την κεντρική πλατεία, αλλά από την οδό Ilica και ελάχιστα μέτρα μετά εντοπίσαμε στην οδό Tomićeva, ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα και σύμβολα της πόλης, το τελεφερίκ του Ζάγκρεμπ που συνδέει την Κάτω πόλη Donji grad με την Άνω πόλη Gornji grad.

Το τελεφερίκ άρχισε να λειτουργεί στις 23 Απριλίου 1893 που για εκείνη την εποχή ήταν ένα πραγματικό σύγχρονο θαύμα για τους πολίτες. Δεδομένου ότι διατηρήσει πλήρως την αρχική του εμφάνιση και κατασκευή, προστατεύεται ως πολιτιστικό μνημείο. Με σιδηρόδρομο μόλις 66 μέτρων, το τελεφερίκ του Ζάγκρεμπ είναι το συντομότερο τελεφερίκ για τις δημόσιες συγκοινωνίες στον κόσμο. Η διαδρομή διαρκεί 64 δευτερόλεπτα, κάθε δέκα λεπτά ξεκινά μια νέα επιβίβαση και το εισιτήριο μονής διαδρομής κοστίζει 5kn.

Είναι πολύ ωραίο που εξακολουθεί να λειτουργεί το παλαιότερο μέσο δημόσιας συγκοινωνίας στο Ζάγκρεμπ εδώ και 130 χρόνια, αλλά είναι τόσο εύκολη η ανάβαση από τις σκάλες που θα ήταν αστείο να πάρουμε το τελεφερίκ για την άνω πόλη. Ναι από τουριστικής άποψης θα ε'ιχε ένα ενδιαφέρον αλλά βλέποντας μπροστά μας τις λίγες σκάλες που οδηγούν στην Άνω πόλη δεν το σκεφτήκαμε καν και σε ελάχιστα λεπτά ήμασταν πάνω, στη συνοικία Gornji grad.

Κάτω από την ιστορική γειτονιά του Gornji grad βρίσκεται κρυμμένο ένα αξιοθέατο που τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστό και παραδόθηκε στον κόσμο. Δυστυχώς δεν το είχα ψάξει καλά πριν το ταξίδι και δεν του έδωσα την πρέπουσα σημασία. Το αναφέρω όμως για να το μάθετε εσείς και να το επισκεφτείτε όταν βρεθείτε στο Ζάγκρεμπ. Ο λόγος για τη σήραγγα Grič, μια σήραγγα για πεζούς η οποία αποτελείται από μια κεντρική αίθουσα, και έχει έξι εξόδους προς τους γύρω δρόμους. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου τόσο ως καταφύγιο βομβών όσο και ως ένας χώρος περιπάτου, αλλά από τα μέσα του 20ού αιώνα, η σήραγγα έπεσε σε αχρηστία. Το τούνελ Grič αναφέρθηκε ξανά το 1993 όταν διοργανώθηκε εκεί το πρώτο Under City Rave Party στην Κροατία, ενώ τα επόμενα χρόνια λειτούργησε ως καταφύγιο κατά τη διάρκεια του Κροατικού Πολέμου Ανεξαρτησίας. Το 2016, η σήραγγα αναδιαμορφώθηκε και άνοιξε για το κοινό ως τουριστικό αξιοθέατο για να φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις ενώ είναι προγραμματισμένο να περιλαμβάνει ένα μουσείο με ψηφιακή παρουσίαση της ιστορίας του Ζάγκρεμπ και γυάλινους ανελκυστήρες. Είναι ανοιχτό στο κοινό κάθε μέρα από τις 9:00 έως τις 21:00.

Η Άνω πόλη του Ζάγκρεμπ Gornji Grad, ονομάζεται αλλιώς Gradec ή Grič. Είναι ο μεσαιωνικός πυρήνας της πόλης στις πλαγιές του βουνού Medvednica που άρχισε να χτίζεται το 1242. Τα ερείπια των τειχών και των πύργων που περιβάλανε την Άνω Πόλη τους μεσαιωνικούς χρόνους διατηρούνται ακόμη. Η Άνω πόλη είναι το αγαπημένο μου μέρος στο Ζάγκρεμπ. Είναι η πιο ατμοσφαιρική και πιο ρομαντική γειτονιά της πόλης, ένας υπέροχος λαβύρινθος από στενά πλακόστρωτα δρομάκια και υπέροχα κτίρια, ένα ησυχαστήριο για χαλαρούς περιπάτους, και την ωραιότερη πανοραμική θέα. Αυτό το τμήμα της πόλης είναι γεμάτο ιστορικά ορόσημα, μυστικά περάσματα, μικρά μουσεία, γκαλερί τέχνης, και ατμοσφαιρικά καφέ.

Ανεβαίνοντας το πρώτο πράγμα που αντικρύσαμε είναι ένα από τα σύμβολα του Ζάγκρεμπ, ο μεσαιωνικός πύργος Lotrščak που χτίστηκε το 1266, ως μέρος της νότιας πύλης του αμυντικού συστήματος της πόλης. Ο πύργος Lotrščak είναι ένα από τα παλαιότερα και καλύτερα διατηρημένα κτίρια στο Ζάγκρεμπ. Αν και είχα δει πως ο πύργος είναι ανοιχτός κάθε μέρα, εμείς τον βρήκαμε κλειστό. Ίσως Δευτέρα να είναι κλειστός για το κοινό ή μπορεί να ήταν κλειστός λόγω covid. 20kn είναι η είσοδός του και από την κορυφή του βλέπεις πανοραμικά όλο το Ζάγκρεμπ.

Δεν με πείραξε όμως που βρήκαμε κλειστό τον πύργο, γιατί από την Strossmayerovo šetalište στους πρόποδες του λόφου, απλώνεται μπροστά μας η πανοραμική άποψη της πόλης. Το δεντρόφυτο μονοπάτι με τις καστανιές Strossmayerovo šetalište ή όπως το λένε οι ντόπιοι απλά Stross, είναι ο πιο ρομαντικός περίπατος, το μέρος που σε κάνει να νοιώθεις ολοκληρωμένος στην πόλη του Ζάγκρεμπ! Μεγάλες παλιές καστανιές, παλιοί πάγκοι, μπαρόκ αρχιτεκτονική και η καλύτερη θέα κάνουν αυτό το μέρος να μοιάζει με σκηνικό από μια ταινία. Είναι το πορτραίτο του Ζάγκρεμπ! Ο περίπατος Stross είναι όμορφος από μόνο του, αλλά συνδυάζεται εξαιρετικά με την πανοραμική άποψη της Κάτω πόλης.

Δροσιστήκαμε κάτω από τη σκιά των δέντρων στο Park Grič, πήραμε μια βαθιά ανάσα και κοιτάξαμε γύρω. Απόλαυση… ηρεμία…

Το κτίριο στο πάρκο ήταν κάποτε ένα καφενείο που επισκέφτηκαν πολλοί διάσημοι πολίτες του Ζάγκρεμπ. Τώρα είναι το Κροατικό Υδρομετεωρολογικό και Γεωφυσικό Ινστιτούτο.

Κάναμε έναν μικρό κύκλο και συνεχίσαμε στον πίσω δρόμο στην Markovićev trg,
στην Vranyczanyeva ul. και στο πάρκο Park Bele IV.

Ο χρόνος περνά, οι άνθρωποι και οι δρόμοι αλλάζουν, όμως ο ποιητής και συγγραφέας Antun Gustav Matoš είναι ακόμα εκεί σαν ένα φάντασμα στο μονοπάτι της Stross… Σ’αυτή τη μποέμ ρομαντική γειτονιά, μας κάνει παρέα και μας διδάσκει ότι όλα περνούν, μόνο η ομορφιά παραμένει ...

Στο τέλος του περιπάτου Stross μια ξεκάρφωτη πόρτα μας κίνησε την περιέργεια. Μπήκαμε μέσα σε μια μεγάλη άδεια αυλή που όμως είχε γύρω της εντυπωσιακά γκράφιτι. Ε δεν γινόταν να μη κάνω μια φωτογράφιση! Chin up και pose, pose, pose!

Η σκάλα μας οδήγησε σε μια τεράστια βεράντα δίπλα στην Γκαλερί των Ανακτόρων Κλόβιτς, σε ένα ακόμα View-Point του Ζάγκρεμπ. Υποσχέθηκα να επιστρέψουμε εδώ το απόγευμα όταν πέσει ο ήλιος.

Ακριβώς δίπλα, η Εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην πλατεία Katarinin trg

Απέναντι το Palača Dverce

Ο ψαράς και το φίδι (Ribar i zmija) στην πλατεία Jezuitski

Οδός Ćirilometodska

Ο δρόμος αυτός οδηγεί στο επίκεντρο της Άνω πόλης, την πλατεία του Αγίου Μάρκου γύρω από την ομώνυμη εκκλησία. Η ενοριακή εκκλησία της Άνω πόλης είναι ένα από τα παλαιότερα αρχιτεκτονικά μνημεία στο Ζάγκρεμπ το οποίο θεμελιώθηκε τον 13ο αιώνα. Η γοτθική σύνθεση της πύλης που αποτελείται από δεκαπέντε ομοιώματα, είναι η πλουσιότερη και η πιο πολύτιμη γοτθική πύλη στη νότια Κεντρική Ευρώπη. Αυτό όμως που μας τράβηξε το βλέμμα ήταν η εκπληκτική οροφή, με πλακίδια τοποθετημένα έτσι ώστε να αντιπροσωπεύουν το οικόσημο του Ζάγκρεμπ (λευκό κάστρο σε κόκκινο φόντο) και το Τριαδικό Βασίλειο της Κροατίας, της Σλαβονίας και της Δαλματίας.

Στα αριστερά της πλατείας του Αγίου Μάρκου, το αρχοντικό Banski dvori του 19ου αιώνα, η πρώην κατοικία του Πολιτικού Κυβερνήτη της Κροατίας. Το Banski dvori , μαζί με το μπαρόκ αρχοντικό δίπλα του, είναι η έδρα της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κροατίας. Στα δεξιά της πλατείας από το 1734, καταλαμβάνει το Κροατικό κοινοβούλιο.

Σε απόσταση αναπνοής, από την Kamenita ul., βρίσκεται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία του παλιού Ζάγκρεμπ. Το σύμβολο της Άνω πόλης, η Kamenita vrata (Πέτρινη πύλη), ένας πύργος από τον οποίο περνάει δρόμος. Ήταν μέρος του αμυντικού συστήματος της μεσαιωνικής πόλης Gradec και είναι οι μόνες πύλες που εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα. Χτίστηκαν τον 13ο αιώνα και πήραν τη σημερινή τους μορφή το 1760 .

Μου έκανε εντύπωση που στο πέρασμα κάτω από την πύλη, υπάρχει ένα παρεκκλήσι με την εικόνα της Μητέρας του Θεού της Πέτρινης Πύλης που επέζησε άθικτη από τη μεγάλη φωτιά το 1731. Δίπλα στο μπαρόκ κιγκλίδωμα του βωμού του 18ο αιώνα, διατηρείται ένα τυπικό μεσαιωνικό κατάστημα. Το μέρος αυτό αποπνέει μια γαλήνη και μια κατάνυξη. Πιστοί που περνούσαν από το σημείο, στέκονταν μπροστά από την εικόνα και προσεύχονταν σ’αυτό το ξεχωριστό και ιδιαίτερο μέρος λατρείας.

Η πύλη από τη βόρεια είσοδο

Βγήκαμε από την πύλη και κατηφορίσαμε την οδό Radićeva

Στρίψαμε από την Krvavi Most, και φτάσαμε στην αρχή της οδού Ivana Tkalčića του μεγάλου πεζόδρομου 800 μέτρων που ήμασταν το προηγούμενο βράδυ.

Η Ul. Ivana Tkalčića είναι η ζωντανή αρτηρία του Ζάγκρεμπ που οι κάτοικοι την αποκαλούν Tkalca. Ένας ελκυστικός δρόμος με όμορφα ιστορικά χρωματιστά κτίρια, με αμέτρητες μπυραρίες, εστιατόρια, καφέ και μικρά καταστήματα. Κατά την περίοδο 1899 έως 1941, σχεδόν κάθε σπίτι στην οδό Tkalčićeva ήταν ένα πορνείο και επειδή βρίσκεται στο κέντρο, έπρεπε έξω από κάθε σπίτι να υπάρχει ένα κόκκινο φανάρι. Για το λόγο αυτό, το Ζάγκρεμπ ήταν η πρώτη πόλη στην Ευρώπη με μια red light district! Άντε η δεύτερη μετά το Άμστερνταμ!

Στην αρχή της οδού Tkalčićeva, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία είναι το παλιό ηλιακό ρολόι που δείχνει πάντα την σωστή ώρα και το άγαλμα της Marija Juric Zagorka, της πρώτης επαγγελματία δημοσιογράφου και πιο γνωστής Κροάτισσας συγγραφέα.

Και το βράδυ που σφύζει από ζωή και την ημέρα που κινείται σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, αυτός ο πεζόδρομος με ενθουσίασε και είναι πλέον από τους αγαπημένους μου από όσους έχω περπατήσει σε όλα τα ταξίδια μου!

Μιας και ήμασταν στην καρδιά του κέντρου με δεκάδες επιλογές για φαγητό είπαμε πριν απομακρυνθούμε, να φάμε μεσημεριανό όπου μας κάνει κλικ στον μεγάλο πεζόδρομο. Μετά από μια μικρή διερεύνηση, καθίσαμε στο Village Tavern, στην Ul. Ivana Tkalčića 68 που απ’ ότι κατάλαβα είναι η ίδια επιχείρηση με το HISTORY bar που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Το εστιατόριο έχει πολύ ωραία διακόσμηση ενώ η εξυπηρέτηση για ακόμα μια φορά ήταν εξαιρετική.

Είπαμε να ξεφύγουμε από τα τσεβάπια, κι έτσι απολαύσαμε δυο τεράστιες πιατέλες με ζυμαρικά, μια με νιόκι και μια με σπαγγέτι καρμπονάρα. Ένα γεύμα που μαζί με μπύρα και αναψυκτικό κόστισε 140kn (18,5€).

 

[giannismits]

Αχχχ, όλοι πηγαίνετε σε mirrorless και νομίζω ότι είμαι ο τελευταίος που επιμένω σε DSLR. Νομίζω στο τέλος θα αλλάξω κι εγώ στρατόπεδο.

υπάρχει περίπτωση να αντικαταστήσεις το κανόνι σου? Δεν μπορώ να το πιστέψω. Να σου πω την αλήθεια Γιώργο δεν ξέρω πολλά για την ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στις δυο και ποια υπερέχει ποιοτικά. Εγώ δεν είχα θέμα με το βάρος της dslr, αλλά αυτή είναι κλάσεις ανώτερη σε σχέση με αυτή που είχα, έχει πολύ καλύτερο βίντεο και βρήκα σε προσφορά τη μηχανή και τους φακούς γι' αυτό και μπήκα στη διαδικασία μετά από 5 χρόνια να αντικαταστήσω την dslr sony μου. Φαντάζομαι βέβαια πως αν την αλλάξεις θα πάρεις μια αντάξια της 5D Mark III που έχεις η οποία κατά τη γνώμη μου είναι ΚΟΡΥΦΗ!

Και λίγα λέω ότι σε εκθρόνισε, Γιωργάρα!!!
Εδώ χαράζει πορεία στα φωτογραφικά...

Θα νομίζουν οτι σε πληρώνω να τα γράφεις αυτά

 

[giannismits]

Ζάγκρεμπ – part2

Μετά το γεύμα μας, φύγαμε από τον πεζόδρομο Tkalca μέσω της οδού Skalinska που μας έβγαλε στην Opatovina ul. στη μικρή αγορά λουλουδιών, πάνω από την μεγάλη κεντρική αγορά Dolac.

Ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι της Opatovina ul. απλώνεται σε δύο ορόφους η κεντρική αγορά Dolac. Το Ζάγκρεμπ έχει 28 πράσινες αγορές που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του τρόπου ζωής στην Κροατική πρωτεύουσα. Η πιο δημοφιλής αγορά αγροτών είναι η κεντρική Tržnica Dolac, ακριβώς πίσω από την πλατεία Jelačić. Το ανώτερο επίπεδο της διαθέτει μια υπαίθρια πράσινη αγορά, ενώ στο ισόγειο είναι η κλειστή αγορά. Τριγυρίσαμε λίγο στην υπαίθρια αγορά και δεν μπορώ να πω πως είναι η ωραιότερη αγορά που έχω δει καθώς μου φάνηκε φτωχική. Βασικά είχε πάρα πολλούς πάγκους άδειους ενώ μου έκανε εντύπωση που τα κομμένα φρούτα που είχαν πάνω στους πάγκους ήταν γεμάτα με δεκάδες μέλισσες! Ήταν όμως ζωντανή και θορυβώδης αγορά, και σίγουρα ένα μέρος που νοιώσαμε μια αυθεντική ατμόσφαιρα στο Ζάγκρεμπ παρέα με τους ντόπιους.

Η οδός Splavnica με την αγορά λουλουδιών, ενώνει την κεντρική πλατεία Jelačić μέσω των σκαλοπατιών με την κεντρική αγορά Dolac.

Η Trg bana Jelačića ή απλά Jelačić όπως τη λένε οι ντόπιοι, είναι η κεντρική πλατεία της πόλης του Ζάγκρεμπ. Είναι το κέντρο της ‘’Κάτω πόλης’’ Donji grad και γενικά όλου του Ζάγκρεμπ. Είναι ο κύριος συγκοινωνιακός κόσμος για πολλές γραμμές τραμ ενώ από το 1975 δεν είναι προσβάσιμη για τα αυτοκίνητα. Η πλατεία είναι τεράστια, με υπέροχα κτίρια που την περιβάλλουν και στις τέσσερις πλευρές. Η πλειονότητα των κτιρίων χρονολογείται από τον 19ο αιώνα και διαθέτουν διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ. Κυριαρχείται από το άγαλμα του Ban Josip Jelačić, ένας από τους σημαντικότερους Κροάτες πολιτικούς, τόσο τον 19ο αιώνα όσο και σε ολόκληρη την ιστορία της Κροατίας.

Το Manduševac είναι το διάσημο σιντριβάνι στην πλατεία Ban Jelačić. Έχει μεγάλη ιστορική σημασία, και σύμφωνα με το μύθο, το Ζάγκρεμπ πήρε το όνομά του από αυτό. Η πηγή Manduševac υπήρχε από την αρχαιότητα στην περιοχή αυτή και για αιώνες εξυπηρετούσε τους κατοίκους του Ζάγκρεμπ ως κύρια πηγή νερού, μέχρι και τα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1898, η πλατεία Ban Jelačić ανακατασκευάστηκε και η πηγή Manduševac θάφτηκε. Με τον καιρό, η τοποθεσία του ξεχάστηκε. Το 1986 κατά τη νέα ανοικοδόμηση της πλατείας, προς μεγάλη έκπληξη όλων ήρθε στην επιφάνεια ξανά η πηγή. Η πηγή Manduševac δεν ήταν στο αρχικό σχέδιο της πλατείας, αλλά κατόπιν αιτήματος του κοινού, το σχέδιο άλλαξε και από το 1986, η πηγή Manduševac υπάρχει και πάλι. Από τη ζέστη που είχε εκείνη την ώρα, ήμασταν έτοιμοι να πέσουμε μέσα στο σιντριβάνι!

Η πλατεία αν και είναι περισσότερο συγκοινωνιακός κόμβος, τριγύρω έχει μαγαζιά street food αλλά και μερικά καφέ. Δίπλα από την πλατεία στην οδό Ulica Augusta Cesarca, βρίσκεται ένας πολύ πρωτότυπος χάρτης της πόλης. Βασικά δεν είναι ακριβώς ένας χάρτης, αλλά ένα χάλκινο γλυπτό με μια τρισδιάστατη απεικόνιση της πόλης που ονομάζεται Zagreb pozdravlja, που σημαίνει ‘’Το Ζάγκρεμπ σε καλωσορίζει’’.

Συνεχίζουμε τη μικρή ανηφόρα της Ul. Tome Bakača και φτάνουμε στην οδό Kaptol. Το Kaptol και το Gradec, οι δύο ξεχωριστοί πυρήνες του μεσαιωνικού Ζάγκρεμπ που σχηματίζουν την Άνω Πόλη, αποτελούν τμήμα της περιοχής Gornji Grad-Medveščak. Στεκόμαστε μπροστά από τον καθεδρικό ναό, να τον καμαρώσουμε υπό το φως του ήλιου αυτή τη φορά. Ο καθεδρικός ναός του Ζάγκρεμπ της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι ακόμα ένα ορόσημο για την πρωτεύουσα της Κροατίας. Ο Καθεδρικός ναός βρίσκεται εκεί από τον 11ο αιώνα όμως αυτό που βλέπουμε σήμερα, δεν αντιπροσωπεύει την αρχική κατασκευή. Ο πρώτος καθεδρικός ναός καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Μογγολικής επίθεσης αλλά και από μια μεγάλη πυρκαγιά τον 13ο αιώνα. Επίσης υπέστη σοβαρές ζημιές από τον μεγάλο σεισμό του 1880 και αποκαταστάθηκε στο νεο-γοτθικό στιλ που βλέπουμε σήμερα. Τα εξέχοντα δίδυμα κωδωνοστάσιά ύψους 108 μέτρων, που είναι ορατά από τα περισσότερα μέρη της πόλης, καθιστούν τον Καθεδρικό Ναό το ψηλότερο κτίριο στην Κροατία!

Όμως ο Καθεδρικός του Ζάγκρεμπ εξακολουθεί να είναι πληγωμένος και τον αιώνα που διανύουμε! Στις 22 Μαρτίου 2020, ένας ισχυρός σεισμός μεγέθους 5,5 ρίχτερ έπληξε την πόλη και ήταν ο ισχυρότερος σεισμός στο Ζάγκρεμπ μετά τον σεισμό των 6,3 ρίχτερ που συνέβη το 1880. Ο σεισμός προκάλεσε σημαντική ζημιά σε πολλά ιστορικά κτίρια στο κέντρο της πόλης αν και πέντε μήνες μετά, εμείς δεν εντοπίσαμε κάτι στο κέντρο που να μας θύμισε τον σεισμό του Μαρτίου. Στον καθεδρικό ναό, η άκρη του νότιου κώνου έσπασε και έπεσε στην οροφή στο γειτονικό Παλάτι του Αρχιεπισκόπου. Επίσης στις 17 Απριλίου 2020, ο βόρειος κώνος του καθεδρικού ναού αφαιρέθηκε λόγω κλίσης κατά τη διάρκεια του σεισμού. Πάντως βλέποντας τους πύργους από κάτω δεν κατάλαβα ότι λείπουν οι κορυφές, ίσως γιατί τοποθέτησαν δυο προσωρινούς σταυρούς. Το πόσο θα είναι προσωρινοί και το πότε θα αποκατασταθούν οι ζημιές είναι άγνωστο!

Ένα βίντεο με την αφαίρεση του βόρειου κώνου του Καθεδρικού ναού στις 17 Απριλίου 2020

Στη αυλή δίπλα από τον Καθεδρικό, είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά τον κώνο που αφαίρεσαν μετά τον σεισμό και τον έχουν τοποθετημένο εκεί σαν έκθεμα!

Ο σεισμός σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού και προκάλεσε προβλήματα στην εφαρμογή μέτρων κοινωνικής απόστασης. Δηλαδή οι άνθρωποι δεν φτάνει που είχαν τον ακατανόμαστο, είχαν να αντιμετωπίσουν και τις σημαντικές ζημιές που προκάλεσε ο σεισμός. Δυστυχώς υπήρχε και ένα θύμα, μια 15χρονη που υπέκυψε στα τραύματά της. Εγώ πάντως δεν θυμάμαι αυτή η είδηση να έπαιξε στα ελληνικά κανάλια ή στα ελληνικά sites. Αλλά τι λέω, τότε όλα τα ΜΜΕ βρίσκονταν στον παροξυσμό του ακατανόμαστου, σιγά μην έπαιξε θέμα άσχετο με αυτόν! Τι τα θυμήθηκα και συγχίστηκα πάλι!

Στο κέντρο της πλατείας, απέναντι από τον Καθεδρικό ναό είναι το Μνημείο της Κοίμησης της Θεοτόκου με το χρυσό άγαλμα της Παναγίας που στέκεται σε μια μεγάλη στήλη μαζί με τέσσερις χρυσούς αγγέλους στη βάση της.

Τον καθεδρικό ναό περικλείει από τις τρεις πλευρές του το Παλάτι του Αρχιεπισκόπου. Το μεσαίωνα, ο Επίσκοπος του Ζάγκρεμπ φοβούμενος την τουρκική εισβολή, έδωσε εντολή να χτιστούν οχυρώσεις γύρω από τον καθεδρικό ναό και την κατοικία του. Εκτός από το τμήμα του τείχους στο μπροστινό μέτωπο του καθεδρικού ναού που κατεδαφίστηκε το 1907, οι αμυντικοί πύργοι και τα τείχη που χτίστηκαν μεταξύ 1512 και 1520 διατηρούνται μέχρι σήμερα.

Ανάμεσα στην πλατεία του Καθεδρικού και την κεντρική πλατεία Jelačić, ξεκινάει η οδός Vlaška. Η παλιά οδός Vlaška ή αλλιώς Europski trg (πλατεία Ευρώπης), ήταν διακοσμημένη με μια σειρά από σημαίες με ζωγραφιές που έδιναν έναν καλλιτεχνικό αέρα στο κέντρο και που είχαμε δει και στην πλατεία Jelačić και στο πάρκο Zrinjevac. Οι περιοχές αυτές γέμισαν με εντυπωσιακά πανό από καλλιτέχνες από περισσότερες από 20 χώρες στα πλαίσια του πρώτου Flag Art Zagreb – International festival of flags. Το φεστιβάλ διήρκησε το δεύτερο 10ημερο του Αυγούστου, και μου άρεσε που πέτυχα αυτή την όμορφη και πρωτότυπη προσθήκη στα πάρκα και στους δρόμους της πόλης.

Στη συνέχεια κάναμε μια εναλλακτική βόλτα κατά μήκος της Vlaška και στους γύρω δρόμους. Η οδός Vlaška είναι ένας μακρύς δρόμος γεμάτος από ενδιαφέρουσες αυλές, κρυμμένα εστιατόρια και καφέ-μπαρ. Συνεχίσαμε στη νέα Vlaška πιο ανατολικά, στην οδό Marticeva που είναι παράλληλη με τη Vlaska, και αποτελεί έναν δημοφιλή δρόμο στους καλλιτέχνες και στους hipsters! Μπήκαμε σε αυλές, είδαμε τον ξύλινο ουρανοξύστη Drveni neboder στην Martićeva ul. 9 και τον ανακαινισμένο πολύχρωμο ουρανοξύστη Vitic στην κοντινή οδό Laginjina. Εντωμεταξύ ήθελα να πάμε στο καφέ Finjak που θεωρείται το πιο εντυπωσιακό καφέ στο Ζάγκρεμπ αλλά το βρήκαμε κλειστό λόγω άδειας Αυγούστου!

Πλατεία hrvatskih velikana

Jurišićeva ul.

Το Σπίτι των Κροατών Καλών Καλλιτεχνών στο κέντρο της πλατείας Trg žrtava fašizma
(πλατεία των θυμάτων του φασισμού)!

Ο δρόμος μας έβγαλε ξανά στην κεντρική πλατεία Jelačić. Το περπάτημα μας κούρασε και είχε έρθει η ώρα για ξεκούραση. Πήγαμε στον πεζόδρομο της Bogovićeva και καθίσαμε στο φινετσάτο καφέ-μπαρ-παγωτατζίδικο MILLENIUM! Ήταν το ιδανικό σημείο να χαλαρώσουμε και να χαζέψουμε τους περαστικούς, αλλά και το ιδανικό μαγαζί να φάμε το εξαιρετικό παγωτό τους! Απόλαυση!

Ένα βιβλιοπωλείο ακριβώς δίπλα

Περνάμε τέλεια στο Ζάγκρεμπ όμως το μυαλό μου ήταν σε μια εκκρεμότητα που έπρεπε να διευθετήσω. Αναχωρούμε αύριο, οπότε έπρεπε να μπω στη σελίδα https://travel.gov.gr/#/ να συμπληρώσω τη φόρμα εντοπισμού επιβατών (PLF) ώστε στις 12 τα μεσάνυχτα να μου έρθουν μέσω email τα αρχεία με τον κωδικό QR που είναι απαραίτητα για την είσοδό μας στην Ελλάδα. Επειδή δεν είχα μπαταρία και επειδή ήθελα να το κάνω με την άνεση μου πήγαμε για ένα διάλειμμα στο δωμάτιο να ασχοληθώ με το θέμα. Να πω πως ενώ είμαι άριστα εξοικειωμένος με την τεχνολογία και με τέτοιου είδους πλατφόρμες, η συμπλήρωση της φόρμας ξεχωριστά για τον καθένα μας, με δυσκόλεψε και μου έσπασε τα νεύρα. Όχι γιατί είναι κάτι τόσο δύσκολο αλλά κυρίως γιατί σιχαίνομαι να κάνω αυτές τις δουλειές από το κινητό ενώ έχω συνηθίσει να τις κάνω από την οθόνη του υπολογιστή μου. Εκτός αυτού με προβλημάτιζε ποιο αεροδρόμιο αναχώρησης έπρεπε να βάλω μιας και η πτήση ήταν με ανταπόκριση στη Βαρσοβία, και επίσης με δυσκόλεψε που με ‘’πέταγε’’ το άθλιο site που έχουν φτιάξει. Τελικά με υπομονή αλλά και πολλά ‘’γαλλικά’’ συμπλήρωσα τις φόρμες και μου έφυγε το άγχος. Εννοείται αεροδρόμιο αναχώρησης έβαλα της Βαρσοβίας αφού αυτή θα ήταν η πτήση πριν την άφιξη στη Θεσσαλονίκη, όμως ως χώρα επίσκεψης που ζητάει, έβαλα φυσικά την Κροατία. Το μόνο που έμεινε ήταν να μου έρθουν στο email μου τα δυο PLF τα μεσάνυχτα.

Είχε πάει απόγευμα και φρεσκαρισμένοι βγήκαμε ξανά στην πόλη για την τελευταία μας βόλτα δυστυχώς! Και πάλι περάσαμε από την πλατεία Δημοκρατίας (Trg Republike Hrvatske) και το εκπληκτικό κτίριο του Εθνικού Θεάτρου! Αγάπησα πολύ τη γειτονιάς μας κι αν κάποτε με φέρει ξανά ο δρόμος μου στο Ζάγκρεμπ, θα ήθελα και πάλι να μείνω εδώ γύρω!

Είχε μείνει μια τελευταία εκκρεμότητα αλλά πολύ σημαντική. Ένα must to see του Ζάγκρεμπ που δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσουμε. Στην κεντρική πλατεία Jelačić, στην καρδιά της κροατικής πρωτεύουσας, στέκει καμαρωτός ο ουρανοξύστης Skyscraper. Στον 16ο όροφο στην κορυφή του, βρίσκεται το Zagreb 360° observation deck. Το κατάστρωμα παρατήρησης και χώρος εκδηλώσεων είναι το πιο δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο στο Ζάγκρεμπ και το αφήσαμε για τελευταίο την καλύτερη ώρα της ημέρας. Τα εισιτήρια τα έκλεισα από το site τους την ίδια μέρα το πρωί, με κόστος 60,00 kn (8€) το άτομο. https://www.zagreb360.hr/en/shop/
Όταν έκλεισα τα εισιτήρια το πρωί, δεν μου ήρθε κάποιο pdf αρχείο και το μόνο email που έλαβα ήταν αυτό της πληρωμής με την πιστωτική μου. Η κοπέλα στην είσοδο προβληματίστηκε και πήρε τηλέφωνο κάποιον υπεύθυνο, αλλά μετά από λίγο μας είπε όλα οκ κι έτσι περάσαμε στο εσωτερικό του 16ου ορόφου. Γύρω από τον όροφο υπάρχει ένα μπαλκόνι 360° που προστατεύεται από ψηλά κάγκελα που όμως δεν εμποδίζουν την πανοραμική θέα. Βλέποντας το Ζάγκεμπ από ψηλά ένοιωσα γεμάτος και ελαφριά στεναχωρημένος που αυτό το εκπληκτικό ταξίδι έφτανε στο τέλος του. Το κατάστρωμα προσφέρει εκπληκτική θέα στην κεντρική πλατεία Ban Jelačić, στις περιοχές Kaptol και Gradec, την Άνω και Κάτω πόλη και όπου αλλού έφτανε το μάτι μας.

Ο ήλιος έπεσε και σχεδόν είχε σουρουπώσει. Το πρωί όταν ήμασταν στην Άνω πόλη, είχα υποσχεθεί πως θα επιστρέψουμε ξανά το βράδυ να δούμε τη θέα όταν η πόλη αρχίζει να ανάβει τα φώτα της. Να ξαναδούμε το πιο όμορφο κομμάτι του Ζάγκρεμπ, την ατμοσφαιρική Άνω πόλη Gornji grad ή Gradec. Σε ελάχιστα μέτρα από τον ουρανοξύστη Skyscrape ήμασταν στο ιστορικό τελεφερίκ της οδού Tomićeva.

Ανεβήκαμε τα σκαλιά και φτάσαμε στη λατρεμένη Strossmayerovo šetalište, τον ξακουστό ρομαντικό περίπατο Stross. Σε σχέση με το πρωί είχε περισσότερο κόσμο αλλά και πάλι το ωραιότερο και πιο δημοφιλές μέρος του Ζάγκρεμπ ήταν χωρίς συνωστισμό, και ανενόχλητοι απολαύσαμε τη θέα της πόλης μέσα στην ηρεμία του καλοκαιριού! Αυτό το μέρος με έκανε να συνειδητοποιήσω πως δεν είμαι απλά περαστικός. Ανεξάρτητα από τον καιρό ή την ώρα της ημέρας, αυτός ο περίπατος μας πρόσφερε την πιο αληθινή γνωριμία με το Ζάγκρεμπ, αυτή που μπήκε μέσα στην καρδιά μου και αυτή που με κάνει να θέλω να επιστρέψω.

Από το μεγάλο View-Point του Gradec… Πανέμορφο Ζάγκρεμπ!

Ο πύργος Lotrščak από την πλατεία Katarinin

Ξανά στην Stross που μέσα στα αναμμένα φωτάκια της έμοιαζε να ετοιμάζεται για τα Χριστούγεννα. Η Strossmayerovo šetalište είναι το απόλυτο μέρος που μεταμορφώνεται τον Δεκέμβριο και γίνεται ένα σκηνικό παραμυθιού με τις χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις. Τα μικρά περίπτερα προσφέρουν φαγητό και ποτό, η ζωντανή χαλαρή μουσική είναι διάχυτη παντού, όλοι έχουν καλή διάθεση, μιλούν, χορεύουν και απολαμβάνουν το πνεύμα των διακοπών. Εύχομαι και φέτος αυτό το μέρος να ζωντανέψει την περίοδο των Χριστουγέννων. Εύχομαι κάθε μέρος να ανάψει τα φώτα του και να υποδεχτεί τον κόσμο που έχει την ανάγκη φέτος όσο τίποτε άλλο, να ξανανιώσει την ελπίδα και να γιορτάσει!

Σε κάθε παλιά πόλη, ο φωτισμός αναδεικνύει την αρχιτεκτονική και κάνει πιο μυστήρια την ατμόσφαιρα. Κάτι που ισχύει και στο Ζάγκρεμπ φυσικά! Η Άνω πόλη είναι απίστευτη το βράδυ και σχεδόν έρημη. Άλλωστε στο σημείο αυτό του Gradec νομίζω δεν υπάρχουν σπίτια κατοίκων παρά μονάχα κυβερνητικά κτίρια, εταιρείες και εκκλησίες.

Από την οδό Ćirilometodska στην Trg svetog Marka, Πλατεία Αγίου Μάρκου.

Η Πέτρινη Πύλη, Kamenita vrata

Κατηφορίσαμε από την πύλη και από την οδό Radićeva βρεθήκαμε στην πολύβουη Ivana Tkalčića τον αγαπημένο πεζόδρομο Tkalca. Τέλεια η ησυχία της Άνω πόλης, αλλά αυτή η ζωντάνια της Tkalca μας είχε λείψει και θέλαμε να αποχαιρετίσουμε το Ζάγκρεμπ όπως του αρμόζει. Ζωντανά!

Μετά από την καθιερωμένη βόλτα στον πεζόδρομο, αυθόρμητα καθίσαμε σε μια μπυραρία-ταβέρνα να φάμε τα τσεβάπια μας! Ευτυχώς η Κροατία δεν με κατέστρεψε με τα τσεβάπια και τις μπύρες γιατί φοβήθηκα πως τα 12 κιλά που είχα χάσει μέσα στο 2020, θα τα βάλω μέσα σε μια βδομάδα! Όμως μετά από 7 μήνες διατροφής δικαιούμουν να το ρίξω έξω στις διακοπές ρε αδερφέ. Άλλωστε ο Rose με είχε προειδοποιήσει πως θα με κράξει άσχημα αν στην Κροατία είμαι ξενέρωτος και προσέχω πάλι το τι τρώω! Αλλά οι παλιές καλές συνήθειες δεν ξεχνιούνται. Έβγαλα τα απωθημένα μου με μπουρέκια, τσεβάπια, σπέσιαλ ζυμαρικά, παγωτά και μπύρες μετά από στέρηση 7 μηνών!
Σ’ευχαριστώ Κροατία γι’αυτό το υπέροχο διάλειμμα! Hvala!

Με ένα παγωτό στο χέρι σεργιανίσαμε για τελευταία φορά την κεντρική πλατεία Ban Jelačić και κοντοσταθήκαμε στον ουρανοξύστη Skyscraper που ανεβήκαμε λίγες ώρες πριν!

Στις 12 τα μεσάνυχτα, τυπικά στο ραντεβού τους μου ήρθαν με email τα δυο PLF αρχεία. Όμως ένα μικρό άγχος το είχα για την αυριανή μας αναχώρηση. Έχουμε δυο πτήσεις, έχουμε ελέγχους, στο Βαρσοβία-Θεσσαλονίκη έπρεπε να πάρουμε τα boarding pass από το αεροδρόμιο, και ίσως να είχαμε και test COVID-19 κατά την άφιξή μας στη Θεσσαλονίκη!

Την αυριανή μέρα γράφεται ο επίλογος!

 

[georgeant]

Πολύ όμορφο και το Ζάγκρεμπ Γιάννη. Επειδή μου αρέσουν οι συγκρίσεις όμως, για πες, Ντουμπρόβνικ ή Ζαγκρεμπ;

 

[giannismits]

Πολύ όμορφο και το Ζάγκρεμπ Γιάννη. Επειδή μου αρέσουν οι συγκρίσεις όμως, για πες, Ντουμπρόβνικ ή Ζαγκρεμπ;

Θα επέστρεφα ξανά σίγουρα στο Ζάγκρεμπ το οποίο ήταν για μένα μια έκπληξη. Είναι μια ζωντανή πρωτεύουσα με πολλές επιλογές και είναι παντός καιρού. Έχω και μια προτίμηση στις μεγάλες πόλεις. Αντίθετα το Ντουμπρόβνικ όσο όμορφο κι αν είναι εγώ προσωπικά θα το ήθελα μόνο για καλοκαίρι, αλλά δεν μου άφησε την αίσθηση του ανικανοποίητου. Το χόρτασα και δεν ξέρω αν έχω την μεγάλη επιθυμία να το ξαναδώ. Ίσως αν βρεθώ στο Κοτόρ και έχω χρόνο να πήγαινα μια ημερήσια πιο πολύ για τις παραλίες του. Η ανάβαση στο λόφο και στα τείχη είναι για μια φορά

 

[psilos3]

Υπέροχο το Ζαγκρεμπ Γιάννη, με ενθουσίασαν οι εικόνες σου.
Μου άρεσε εξίσου και το Σπλιτ, οπότε πάνω σ΄ αυτό έχω μια ερώτηση.
Αν κάποιος διαθέτει ένα τριήμερο για ταξίδι στη Κροατία, δεδομένου ότι το Ντουμπρόβνικ αποτελεί -σε νορμάλ συνθήκες- πολυτουριστικό και ακριβό προορισμό, τι θα του πρότεινες από τα άλλα δύο;
Που θα μπορούσε να γεμίσει και να αξιοποιήσει καλύτερα τις μέρες του;
Σε ποια από τις δύο πόλεις θα περάσει καλύτερα; Παίζουν ρόλο οι καιρικές συνθήκες ή είναι για όλες τις εποχές;

 

[giannismits]

Υπέροχο το Ζαγκρεμπ Γιάννη, με ενθουσίασαν οι εικόνες σου.
Μου άρεσε εξίσου και το Σπλιτ, οπότε πάνω σ΄ αυτό έχω μια ερώτηση.
Αν κάποιος διαθέτει ένα τριήμερο για ταξίδι στη Κροατία, δεδομένου ότι το Ντουμπρόβνικ αποτελεί -σε νορμάλ συνθήκες- πολυτουριστικό και ακριβό προορισμό, τι θα του πρότεινες από τα άλλα δύο;
Που θα μπορούσε να γεμίσει και να αξιοποιήσει καλύτερα τις μέρες του;
Σε ποια από τις δύο πόλεις θα περάσει καλύτερα; Παίζουν ρόλο οι καιρικές συνθήκες ή είναι για όλες τις εποχές;

Λοιπόν Τζόνι. Το Ντουμπρόβνικ έτσι κι αλλιώς είναι αποκομμένο και πιο μακριά από την υπόλοιποι Κροατία οπότε το αφήνω απ' έξω όχι γιατί είναι υπερτουριστικό. Υπόψιν πως ένα 3ημερο στο Ντουμπρόβνικ θα μπορούσε να περιλαμβάνει ημερήσιες στο νησί Korcula, στο Κοτόρ του Μαυροβουνίου ή στο Μόσταρ της Βοσνίας. Δηλαδή υπάρχουν επιλογές αν βαρεθείς τρεις μέρες μόνο στο Ντουμπρόβνικ.

Τρεις μέρες αξιοποιούνται και γεμίζουν άνετα τις άλλες δυο πόλεις. Δηλαδή ένα 3ημερο στο Σπλιτ συνδυάζεται με Τρογκιρ, εθνικό πάρκο Krka και αν θες και νησί πας στο Χβαρ που πήγαμε εμείς. Το Σπλιτ θα το προτιμούσα όπως το είδα. Καλοκαίρι να χαρείς τις ωραίες παραλίες του και όλες αυτες τις εκδρομές. Δεν θα ήθελα να το δω με βροχή και κρύο. Όμως δεν παύει να είναι μια σχετικά μεγάλη πόλη, η συμπρωτεύουσα που σημαίνει πως υπάρχουν επιλογές και σίγουρα όλο το χρόνο θα έχει ζωή.

Το Ζάγκρεμπ ξεκάθαρα είναι για όλες τις εποχές. Ηταν απόλαυση το καλοκαίρι αλλά είμαι σίγουρος πως όλες τις εποχές είναι μια πόλη που σε κερδίζει. Ειδικα θέλω πολυ να το επισκεφτώ και χειμώνα με πολύ κρύο. Είναι η πόλη με τις περισσότερες επιλογές στα πάντα που δύσκολα θα βαρεθείς. Συνδυάζεται σε ένα 3ημερο με τις λίμνες Πλίτβιτσε μόνο. Είναι καλό να έχεις δυο καθαρές μέρες να το χαρείς.

Για μένα η επιλογή είναι δύσκολη. Δηλαδή αν είχα 3 μέρες στη διάθεση σου δεν ξέρω τι θα επέλεγα. Οι δαλματικές ακτές είναι δέλεαρ και το ομορφότερο κομμάτι της χώρας αλλά το Ζάγκρεμπ είναι μια βαλκανική πόλη που σε κερδίζει με την ζεστασιά και την απλότητα της. Και όπως θα είδες στις φωτογραφίες είναι και όμορφη με ωραίες γειτονιες. Με δυσκολία και επειδή έχω αδυναμία τις μεγάλες πόλεις μάλλον θα επέλεγα το Ζάγκρεμπ για ένα 3ημερο οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.

 

[psilos3]

Για μένα η επιλογή είναι δύσκολη. Δηλαδή αν είχα 3 μέρες στη διάθεση σου δεν ξέρω τι θα επέλεγα. Οι δαλματικές ακτές είναι δέλεαρ και το ομορφότερο κομμάτι της χώρας αλλά το Ζάγκρεμπ είναι μια βαλκανική πόλη που σε κερδίζει με την ζεστασιά και την απλότητα της. Και όπως θα είδες στις φωτογραφίες είναι και όμορφη με ωραίες γειτονιες. Με δυσκολία και επειδή έχω αδυναμία τις μεγάλες πόλεις μάλλον θα επέλεγα το Ζάγκρεμπ για ένα 3ημερο οποιαδήποτε εποχή του χρόνου

Ήουν κατατοπιστικότατος φίλε, σ' ευχαριστώ.
Η Κροατία είναι από τους άμεσους στόχους μου μόλις επανέλθουμε με το καλό.
Ξετρελάθηκα απ' όσα είδα και διάβασα πραγματικά.
Νομίζω ότι το καλοκαίρι είναι η κατάλληλη εποχή αλλά απαιτεί μέρες, καλή ώρα οπως κάνατε εσείς, γι΄ αυτό ρώτησα γενικά την άποψη σου.

 

[giannismits]

Ήουν κατατοπιστικότατος φίλε, σ' ευχαριστώ.
Η Κροατία είναι από τους άμεσους στόχους μου μόλις επανέλθουμε με το καλό.
Ξετρελάθηκα απ' όσα είδα και διάβασα πραγματικά.
Νομίζω ότι το καλοκαίρι είναι η κατάλληλη εποχή αλλά απαιτεί μέρες, καλή ώρα οπως κάνατε εσείς, γι΄ αυτό ρώτησα γενικά την άποψη σου.

Επειδή δεν είναι φτηνά τα αεροπορικά, σκέψου το ενδεχόμενο ενός road trip σε Μαυροβούνιο και Κροατία. Αλλά αυτό είναι που απαιτεί πολλές μέρες. Θέλει λίγη τύχη να βολεύουν οι πτήσεις μιας και δεν έχει απευθείας από Θεσσαλονίκη. Εγώ χρόνια το ήθελα αυτό το ταξίδι αλλά γι'αυτό το λόγο συνέχεια το ανέβαλα. Η Κροατία αξίζει αλλά δύσκολα να βρεις συμφέρουσα προσφορά στα αεροπορικά. Πάντως αν βρεις ένα χειμωνιάτικο Ζάγκρεμπ χτύπα το!