GTS
Member
- Μηνύματα
- 7.084
- Likes
- 20.530
Ελάτε πώς κάνετε έτσι, μικροί είναι οι καρχαρίες αυτοί. Εγώ κολυμπούσα με τις ώρες για να βρεθώ μαζί τους έστω για ένα λεπτό...
(μήπως είμαι ανώμαλος τώρα που το σκέφτομαι..)
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάιο - Σεπτέμβριο 2020 !
(μήπως είμαι ανώμαλος τώρα που το σκέφτομαι..)
zmaria
Member
Mικροί ξεμικροί δεν παύουν να είναι κήτη! Τα ίδια μου λεγε ένας φίλος μου που έκανε στο Κο Τάο, ότι κολυμπούσαν με τις ώρες για να πετύχουν και τον έλεγα τρελό, όχι ανώμαλο από ευγένεια κυρίως!
GTS
Member
- Μηνύματα
- 7.084
- Likes
- 20.530
Στο έχω δείξει αυτό? Από Perhentian...με αυτά τα μαναράκια κολυμπούσαμε..Mικροί ξεμικροί δεν παύουν να είναι κήτη! Τα ίδια μου λεγε ένας φίλος μου που έκανε στο Κο Τάο, ότι κολυμπούσαν με τις ώρες για να πετύχουν και τον έλεγα τρελό, όχι ανώμαλο από ευγένεια κυρίως!
Last edited by a moderator:
go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.021
- Likes
- 9.813
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Το κουβαδακι σου και στην παραλια!
‘Το κουβαδακι σου και στην παραλια’.
Αυτο θα μπορουσε να ειναι το motto της πιο διασημης παραλιας του κο Παγκαν. Γιατι το σημα κατατεθεν της Haad Rin ειναι οι μπαμπου παγκοι με τα πολυχρωμα και παμφθηνα κουβαδακια στη σειρα πανω στην αμμουδια , αλλα και στον κεντρικο δρομο. Redbull , κοκα κολα , σοδα και μπουκαλακια με βοτκες , ρουμια και δεν ξερω τι αλλο αλκοολουχο αποτελουν περιεχομενο των κουβαδακιων.
Φτασαμε εδω απογευμα για βολτα και για μια ματια , αφου 2-3 μερες πριν ειχε γινει ενα ακομα παρτυ πανσεληνου και μονο για κολυμπι στη συγκεκριμενη παραλια δεν ειχα προθεση.
Ειχα διαβασει προειδοποιησεις για σπασμενα μπουκαλια στη αμμο τιs μερες που ακολουθουν το παρτυ , αλλα και σχολια που αφορουν τους συμμετεχοντες να κανουν την αναγκη τους εντος και εκτος της θαλασσας. Και μιλαμε για πολλους συμμετεχοντες...χιλιαδες συμμετεχοντες!
Αποριας αξιον πως χωραει τοσες χιλιαδες κοσμος αφου δε μιλαμε για μια τεραστια παραλια , αλλα ενα κομματι λιγο μεγαλυτερο απο χιλιομετρο. Στη δεξια μερια της παραλιας μια τεραστια πινακιδα ανακοινωνει οτι προκειται για το οριτζιναλ παρτυ πανσεληνου.
Με το που κατεβηκαμε απο το αυτοκινητο μας την επεσαν δυο τυποι και βρεθηκα με δυο φυλλαδια στο χερι απο ενα αλλο παρτυ που γινοταν στη ζουγκλα αυτη τη φορα – νομιζω Black moon ή Half moon party. Γιατι μετα το παρτυ , γινεται παρτυ after party..τελος παντων , σχεδον καθε μερα παρτυ γινεται εδω.
Bucket , bucket! Φωναζε αλλος απο εναν διπλανο παγκο λες και ειδε τον Ορεστη Μακρη μεθυστακα απο την ομώνυμη ταινια. Πλησιασα να βγαλω μια φωτο και ο ραστα Ταυλανδος βαλθηκε να μου εξηγει γιατι τα δικα του κουβαδακια ειναι καλυτερα απο των αλλων. Same same but different! Ολοιδια αλλα διαφορετικα...μαλιστα.
Απο οτι καταλαβα , τα ποτα ανακατευονται ολα μαζι στο κουβαδακι και πινεις με καλαμακια με την παρεα σου. Και καποια στιγμη πεφτεις ξερος στην αμμο.
Η μεγαλη μπορα ειχε περασει αλλα καποιες σκορπιες ψιχαλες επεφταν ακομα και ετσι οι παγκοι της παραλιας ηταν κλειστοι και πολυς κοσμος δεν υπηρχε εκτος απο καποιους που μαζι με μας χαζευαν την Haad Rin σε μια απο τις ελαχιστες ησυχες βερσιον της και αλλους που επεστρεφαν απο διπλανες παραλιες ξεφορτωνονταν απο μια-δυο longtails.
Oι περισσοτεροι τουριστες περιμενοντας το συννεφο να περασει ειχαν μαζευτει στα μαγαζια του κεντρικου δρομου ακουγοντας μουσικη στη διαπασων απο τα διπλανα μπαρ. Αλλοι χαζευαν στα μαγαζια με τα τουριστικα ειδη , τις παντοφλες , τα μπλουζακια (με σταμπες που δηλωναν οτι ειχες συμμετασχει στο περιφημο full moon party) , σε ενα σκηνικο που πολυ θυμιζε τα δικα μας τουριστικα νησια. Κυκλοφορουσε ελαχιστος κοσμος και μηχανακια , αλλα ακομα κι ετσι ηταν ολοφανερο οτι προκειται για φασαριοζικο μερος.
Δεν εχω να πω κατι αλλο , πιστευω οτι αφιερωσα στη Haad Rin αυτο που της αξιζε. Ενα απογευμα βροχερο που δε θα μπορουσα να αξιοποιησω σε αλλη παραλία του νησιου.
Ο κανονας θελει το κο Παγκαν να διαθετει ασυναγωνιστη φυσικη ομορφια και αυτο το κομματι του νησιου δεν ξεφευγει απο αυτον τον κανονα , αφου το ακρωτηρι εχει αποτομα ορεινα κομματια που καλυπτονται απο πλουσιες ζουγκλες προτου καταληξουν στη θαλασσα.
Ομως το πληθος των ετεροκλητων μαγαζιων που συνωστιζονται στον κεντρικο δρομο που το διατρεχει μοιαζουν με ξενο σωμα πανω στο ειδυλιακο νησι.
Βλεποντας στο χαρτη οτι υπαρχει view point στο τερμα του ακρωτηριου , αποφασισα οτι θα παμε μια βολτα για θεα της Haad Rin απο ψηλα. Αποδειχτηκε κακη ιδεα αφου ο δρομος ηταν χαλια και η βροχη ειχε χειροτερεψει την κατασταση. Φτασαμε μεχρι το ‘Top Hill resort in Wonderland’, ενα πανεμορφο καταφυγιο μεσα σε τροπικο κηπο πανω στο βουνο , με ενα χαριτωμενο ξυλινο μπαρακι να κρεμεται στο γκρεμο. Οι διαμενοντες παρατηρουν τα τεκταινόμενα του παρτυ απο ψηλα , στα μπαλκονια τους μεσα στη φυση. Ομορφο και γαληνιο μερος. Το ανεβα-κατεβα ομως καθε μερα για να πας στην παραλια θα ειναι μια περιπετεια απο μονο του.
Εγκατελειψα την ιδεα του view point και τσουλησαμε προς την παραλια Leela στη δυτικη πλευρα. Εδω το ακρωτηρι φιλοξενει μια πιο ησυχη αμμουδια και λιγα μπανγκαλοουζ για κοσμο που πιθανως θελει να ειναι αρκετα κοντα στην παραλια του παρτυ , αλλα και σε αποσταση ασφαλειας απο τη φασαρια.
Θέα προς Κο Σαμουι και υπεροχο ηλιοβασιλεμα – εξασφαλισμενα.
Σιγουρα το συγκεκριμενο κομματι του νησιου ενδεικνυται για παρτυ τυπους και οχι για καποιον που θελει εκτος απο ενα συνηθισμενο ταξιδι να βιωσει κατι απο την ειρηνικη και συντηρητικη Ταυλανδεζικη κουλτουρα..
Ευτυχως που το παρτυ με ολα του τα παρελκομενα περιοριζεται εδω, ενω το υπολοιπο νησι κρυβει απειρες ηρεμες γωνιες , πριβε παραλιες , και απομονωμενα ειδυλιακα ξενοδοχεια.
‘Το κουβαδακι σου και στην παραλια’.
Αυτο θα μπορουσε να ειναι το motto της πιο διασημης παραλιας του κο Παγκαν. Γιατι το σημα κατατεθεν της Haad Rin ειναι οι μπαμπου παγκοι με τα πολυχρωμα και παμφθηνα κουβαδακια στη σειρα πανω στην αμμουδια , αλλα και στον κεντρικο δρομο. Redbull , κοκα κολα , σοδα και μπουκαλακια με βοτκες , ρουμια και δεν ξερω τι αλλο αλκοολουχο αποτελουν περιεχομενο των κουβαδακιων.
Φτασαμε εδω απογευμα για βολτα και για μια ματια , αφου 2-3 μερες πριν ειχε γινει ενα ακομα παρτυ πανσεληνου και μονο για κολυμπι στη συγκεκριμενη παραλια δεν ειχα προθεση.
Ειχα διαβασει προειδοποιησεις για σπασμενα μπουκαλια στη αμμο τιs μερες που ακολουθουν το παρτυ , αλλα και σχολια που αφορουν τους συμμετεχοντες να κανουν την αναγκη τους εντος και εκτος της θαλασσας. Και μιλαμε για πολλους συμμετεχοντες...χιλιαδες συμμετεχοντες!
Αποριας αξιον πως χωραει τοσες χιλιαδες κοσμος αφου δε μιλαμε για μια τεραστια παραλια , αλλα ενα κομματι λιγο μεγαλυτερο απο χιλιομετρο. Στη δεξια μερια της παραλιας μια τεραστια πινακιδα ανακοινωνει οτι προκειται για το οριτζιναλ παρτυ πανσεληνου.
Με το που κατεβηκαμε απο το αυτοκινητο μας την επεσαν δυο τυποι και βρεθηκα με δυο φυλλαδια στο χερι απο ενα αλλο παρτυ που γινοταν στη ζουγκλα αυτη τη φορα – νομιζω Black moon ή Half moon party. Γιατι μετα το παρτυ , γινεται παρτυ after party..τελος παντων , σχεδον καθε μερα παρτυ γινεται εδω.
Bucket , bucket! Φωναζε αλλος απο εναν διπλανο παγκο λες και ειδε τον Ορεστη Μακρη μεθυστακα απο την ομώνυμη ταινια. Πλησιασα να βγαλω μια φωτο και ο ραστα Ταυλανδος βαλθηκε να μου εξηγει γιατι τα δικα του κουβαδακια ειναι καλυτερα απο των αλλων. Same same but different! Ολοιδια αλλα διαφορετικα...μαλιστα.
Απο οτι καταλαβα , τα ποτα ανακατευονται ολα μαζι στο κουβαδακι και πινεις με καλαμακια με την παρεα σου. Και καποια στιγμη πεφτεις ξερος στην αμμο.
Η μεγαλη μπορα ειχε περασει αλλα καποιες σκορπιες ψιχαλες επεφταν ακομα και ετσι οι παγκοι της παραλιας ηταν κλειστοι και πολυς κοσμος δεν υπηρχε εκτος απο καποιους που μαζι με μας χαζευαν την Haad Rin σε μια απο τις ελαχιστες ησυχες βερσιον της και αλλους που επεστρεφαν απο διπλανες παραλιες ξεφορτωνονταν απο μια-δυο longtails.
Oι περισσοτεροι τουριστες περιμενοντας το συννεφο να περασει ειχαν μαζευτει στα μαγαζια του κεντρικου δρομου ακουγοντας μουσικη στη διαπασων απο τα διπλανα μπαρ. Αλλοι χαζευαν στα μαγαζια με τα τουριστικα ειδη , τις παντοφλες , τα μπλουζακια (με σταμπες που δηλωναν οτι ειχες συμμετασχει στο περιφημο full moon party) , σε ενα σκηνικο που πολυ θυμιζε τα δικα μας τουριστικα νησια. Κυκλοφορουσε ελαχιστος κοσμος και μηχανακια , αλλα ακομα κι ετσι ηταν ολοφανερο οτι προκειται για φασαριοζικο μερος.
Δεν εχω να πω κατι αλλο , πιστευω οτι αφιερωσα στη Haad Rin αυτο που της αξιζε. Ενα απογευμα βροχερο που δε θα μπορουσα να αξιοποιησω σε αλλη παραλία του νησιου.
Ο κανονας θελει το κο Παγκαν να διαθετει ασυναγωνιστη φυσικη ομορφια και αυτο το κομματι του νησιου δεν ξεφευγει απο αυτον τον κανονα , αφου το ακρωτηρι εχει αποτομα ορεινα κομματια που καλυπτονται απο πλουσιες ζουγκλες προτου καταληξουν στη θαλασσα.
Ομως το πληθος των ετεροκλητων μαγαζιων που συνωστιζονται στον κεντρικο δρομο που το διατρεχει μοιαζουν με ξενο σωμα πανω στο ειδυλιακο νησι.
Βλεποντας στο χαρτη οτι υπαρχει view point στο τερμα του ακρωτηριου , αποφασισα οτι θα παμε μια βολτα για θεα της Haad Rin απο ψηλα. Αποδειχτηκε κακη ιδεα αφου ο δρομος ηταν χαλια και η βροχη ειχε χειροτερεψει την κατασταση. Φτασαμε μεχρι το ‘Top Hill resort in Wonderland’, ενα πανεμορφο καταφυγιο μεσα σε τροπικο κηπο πανω στο βουνο , με ενα χαριτωμενο ξυλινο μπαρακι να κρεμεται στο γκρεμο. Οι διαμενοντες παρατηρουν τα τεκταινόμενα του παρτυ απο ψηλα , στα μπαλκονια τους μεσα στη φυση. Ομορφο και γαληνιο μερος. Το ανεβα-κατεβα ομως καθε μερα για να πας στην παραλια θα ειναι μια περιπετεια απο μονο του.
Εγκατελειψα την ιδεα του view point και τσουλησαμε προς την παραλια Leela στη δυτικη πλευρα. Εδω το ακρωτηρι φιλοξενει μια πιο ησυχη αμμουδια και λιγα μπανγκαλοουζ για κοσμο που πιθανως θελει να ειναι αρκετα κοντα στην παραλια του παρτυ , αλλα και σε αποσταση ασφαλειας απο τη φασαρια.
Θέα προς Κο Σαμουι και υπεροχο ηλιοβασιλεμα – εξασφαλισμενα.
Σιγουρα το συγκεκριμενο κομματι του νησιου ενδεικνυται για παρτυ τυπους και οχι για καποιον που θελει εκτος απο ενα συνηθισμενο ταξιδι να βιωσει κατι απο την ειρηνικη και συντηρητικη Ταυλανδεζικη κουλτουρα..
Ευτυχως που το παρτυ με ολα του τα παρελκομενα περιοριζεται εδω, ενω το υπολοιπο νησι κρυβει απειρες ηρεμες γωνιες , πριβε παραλιες , και απομονωμενα ειδυλιακα ξενοδοχεια.
KLEOPATRA
Member
- Μηνύματα
- 5.870
- Likes
- 2.265
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ειρηνικος ..παντου
Οπως τα λες ειναι ...ευτυχως που το παρτυ περιοριζεται μονο εκει..μα ειναι δυνατον να βρωμιζουν ετσι την παραλια ?Αντε να δουμε ποσο θα αντεξει το νησι ακομα ..ολο αυτο.
zmaria
Member
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες περί moon party, αν τυχόν δεν μου έχουν ξεφύγει, δεν πρέπει να έχει άλλες στο φόρουμ και ήθελα πολύ να μάθω κάποιες λεπτομέρειες.. Για εγκυκλοπαιδικούς λόγους βέβαια, όχι ότι θα πήγαινα ποτέ! Μπρρρ μακριά! Μακάρι να υπήρχε και κάποιος που να έχει συμμετάσχει ώστε να είχαμε inside infos!
go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.021
- Likes
- 9.813
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Η Σαλαντ , απο τις πιο εντυπωσιακες παραλιες του νησιου και το Cookies Salad Resort μου προσφεραν αυτο που αναζητουσα για αυτες τις διακοπες μου. Ηρεμια , καλο φαγητο και σιεστες στην αιωρα μου. Βραδυ και πρωι:
Ο μοναδικος ηχος που θα ανεχομουν ηταν το σπασιμο των κυμματων στον υφαλο , το θροισμα των φοινικοφυλλων , τα τζιτζικια που τραγουδουσαν σα δαιμονισμενα μετα τις 9 το πρωι , η συγκρουση των θρυμματων του παγου με τα τοιχωματα του ποτηριου , αντε το πολυ καμια μηχανοκινητη longtail που πηγαινοφερνε day trippers σε κοντινους παραδεισους. Οτιδηποτε αλλο επιτρεποταν μονο αν ηταν σε ρυθμο ρεγγε. Ηρθα λοιπον εδω αναζητωντας οτιδηποτε αλλο , εκτος απο αυτο που εχει χαρισει στο νησι την παγκοσμια φημη του. Και το βρηκα!
Εδω , στην παραλια των πειρατων , γιατι αυτο σημαινει Haad (παραλια) Salad (πειρατης στη ντοπια διαλεκτο) - και οχι σαλατα απο τα θαλασσια αγγουρια
- αφου καποτε ηταν αγαπημενο καταφυγιο των πειρατων. Οι πειρατες εχουν φυγει πια , αλλα εχουν αφησει τους θησαυρους πισω τους. Μπορει να φανηκε σα να γκρινιαζα στο πρωτο μου αρθρο , αλλα ειλικρινα ο κολπισκος ειναι χαρμα οφθαλμων και τα θαλασσια αγγουρια καθε αλλο παρα προβλημα. Αν ενδιαφερεστε περισσοτερο για κολυμπι , οι συνθηκες (παλίρροια , διαυγεια νερου) ειναι πολυ καλυτερες Νοεμβριο-Απριλιο (εγω ηρθα Ιουλιο και παλι ευχαριστηθηκα).
Η παραλια συγκεντρωνε πολλα χαρακτηριστικα για να γινει αγαπημενη μου. Απο την πρωτη στιγμη που πατησα το ποδι μου στο Cookies , με γοητευσε η φιλικη ατμοσφαιρα, η διαχυτη ηρεμια, η απλοτητα, η οργιωδης βλαστηση, το μοναδικο καταπρασινο τοπιο να πνιγεται απο τα αμετρητα πανυψηλα φοινικοδεντρα.
Η παραλια φαινεται απομονωμενη απο τον υπολοιπο κοσμο ετσι οπως ειναι σφηνωμενη αναμεσα σε δυο αποτομους καταπρασινους λοφισκους με τους Backpackers και τους θαμωνες πιο ακριβων ριζορτ να συνυπαρχουν αρμονικα. Ριζορτ καλαισθητα κρυμενα στα γυρω υψωματα , με ξυλινα μπανγκαλοουζ κατω απο φοινικοδεντρα που εδεναν αρμονικα με το περιβαλλον μεσα σε φροντισμενους κηπους και οχι τσιμεντενια τερατουργηματα. Σχεδον ολα κατεληγαν σε ξυλινα μπαρακια στην παραλια και ξαπλωστρες που μπορουσε οποιος ηθελε (εμενε ή οχι στο ριζορτ) να καθισει για μπανιο , χυμο , ποτο ή φαγητο και ολα σε υπεροχες τιμες. Εδω δε βγαινουν παγκοι με μικροπωλητες , δεν εχει τζετ-σκι , banana ride και αλλα φασαριοζικα παιχνιδια. Την πετσετα σου , τη μασκα σου , μπανακι και ηλιοθεραπεια...κανενας δε θα σε ενοχλησει και το μονο που μπορει να διακοψει τη σιεστα σου ειναι η επιθυμια σου για ενα ακομα χαλαρωτικο μασαζ σε καποιο απο τα κιοσκια χαζευοντας τον υφαλο.
Η θέα απο τον κεντρικο δρομο:
Καποια μαγαζακια εχει στο δρομο πισω απο τα ριζορτ , οπου βρισκεις σουβενιρ , μινι-μαρκετ , ακομα και ενα μικρο παγκο με...κουβαδακια ειδα. Οργανωνονται σνορκελ τριπς απο τα ξενοδοχεια και βρισκεις μηχανακια για ενοικιαση. Το μοναδικο αυτοκινητο που βρηκαμε και πηραμε επι τοπου για δυο μερες , ηταν ενα τζιπακι απο το Reggae village , το πολυχρωμο resort , με το μπαρακι του σε ραστα ντεκορ , ποστερ του Μαρλευ και αναλογη μουσικη.
Ο Thai-ραστα που μας το νοικιασε επεμενε να κρατησει το διαβατηριο μου αφου ετσι εκαναν παντα. Τον απειλησα οτι αν το εχανε δε θα γυρνουσα στην Ελλαδα , αλλα θα του εμενα αμανατι για παντα στο Ρεγγε μπαρ εκει στη Σαλαντ μπητς. Τελικα ξαναπηγαμε και πληρωσαμε για αλλες δυο μερες αφου μας αρεσε η ιδεα της εξερευνησης με το τζιπ , παρα τους χαλια δρομους του νησιου. Ο Thai-ραστα ξεσπασε σε γελια οταν μου ειπε οτι θα κρατουσε το διαβατηριο του reggae-girl για αλλες δυο μερες και ειχε καταλαβει οτι μαλλον ευχομουν κρυφα να χαθει για να μεινω για παντα εκει..Που το καταλαβε ο ατιμος?
Το αστειο ηταν που οταν τον ρωτουσα για διαφορες παραλιες αν ο δρομος ειναι καλος και αν μπορουμε να παμε , μου ελεγε ΄perfect road΄ , ενω ειλικρινα απειχαν πολυ απο το περφεκτ!
Σε καποια παραλια στα ανατολικα του νησιου δε φτασαμε ποτε αφου ο δρομος κοβοταν στα δυο απο ενα τεραστιο χαντακι. Οπως ειπε ο Mr.go2 ολα ειναι περφεκτ...απλα παιρνεις φορα με το τζιπ και πηδας απεναντι! Αλλα αυτα ειναι για επομενο ποστ...
Με χαρα επιστρεψαμε στο καταφυγιο μας μετα απο ολοημερη κρουαζιερα στο Koh Nangyuan και την απογευματινη βολτα στη Haad Rin. Οι ετοιμασιες για ενα ακομα βραδυ στην παραλια εχουν αρχισει:
Το Cookies εχει αναψει τα φωτα του στο υψωμα σαν το βασιλια του κολπισκου , οι μαξιλαρες ειχαν απλωθει κατα μηκος της κουπαστης και τα παιδια μας υποδεχονται οπως παντα με χαμογελο. Ο σερβιτορος που οταν δεν τραγουδαει , σφυριζει , με ρωταει αν βρηκα το cd που εψαχνα και οταν του λεω ναι το χαμογελο του φτανει στα αυτια. Ειναι και δικο του αγαπημενο γκρουπ μου λεει και τρεχει να βαλει το cd να παιξει ξανα...Job2do - οπως λεμε go2dbeach- λεγεται η ρεγγε μπαντα που μας συντροφευε τα πρωινα μας μαζι με γευστικα γιγα-πανκεικς σοκολατας , οταν καταστρωναμε το προγραμμα της ημερας μας , ολοι μαζι.
Οταν λεω ολοι μαζι , εννοω εμεις , το ζευγαρι απο τη Γαλλια , η οικογενεια απο τη Σουηδια ή οποιος αλλος τυχαινε να καθεται μαζι μας για πρωινο. Το Cookies εχει μια τετοια ατμοσφαιρα του ΄ειμαστε ολοι μια παρεα΄. Το καταλαβαινες απο τα σκαλια στην εισοδο που ανακατευονταν οι σαγιοναρες μας αφου ολοι κυκλοφορουν ξυπολητοι.
Το μονο αρνητικο ηταν η αναβαση μεχρι το παρκινγ μετα το πρωινο. Στο κατεβασμα για εστιατοριο και παραλια ειναι καλα , αλλα η επιστροφη με την αποτομη ανηφορα ηταν ενα δραμα! Κι οταν μενεις και στο πιο πανω δωματιο , αστα! Αν το δεις θετικα , καις ότι εφαγες και κανεις πολλα διαλλειματα στις αιωρες του μπαλκονιου πριν φτασεις στο δωματιο.
Η ιδιαιτερη τοποθεσια του Cookies Salad μπορει να ειναι θεμα για ανθρωπους με κινητικα προβληματα ή μωρα , καροτσια κλπ..
Η φωτια ειχε αναψει , τα καλαμακια με κοτοπουλα-χοιρινα και ψαρικα ειχαν παραταχθει και περιμενουν να επιλεξουμε τι θελουμε να μας ψησουν – απο οταν πηγαμε εμεις ειχαν αυξησει αισθητα τις ποσοτητες!! –και ολα ηταν ετοιμα για ενα ακομα δειπνο στο μπαλκονι του Cookies Salad με θεα την παραλια. Κατω , στη λευκη αμμο εχουν βγει τραπεζακια και ψησταριες , οι φοινικες εχουν φωταγωγηθει σαν ετεροχρονισμενα Χριστουγεννα και οι παρεες βολταρουν για να επιλεξουν που θα καθισουν αποψε για φαγητο. Αν θελετε bar-hopping και μουσικες στη διαπασων , ηρθατε σε λαθος παραλια. Διαθετουμε μονο ξαπλα σε μαξιλαρες , ρηλαξ , κουβεντουλα , γαστριμαρικες κραιπαλες και βολτα στο φεγγαροφωτο.
Ελαχιστες φορες απαρνηθηκαμε το Cookies Salad restaurant με το καταπληκτικο φαγητο και την υπεροχη θέα του..
Και μπορει το σκηνικο μας να ειναι παντα το ιδιο , αλλα ο ηλιος ενω βασιλευε φροντιζε να μη βαρεθουμε ζωγραφιζοντας καθε μερα κι ενα διαφορετικο πινακα στον οριζοντα..
Ο μοναδικος ηχος που θα ανεχομουν ηταν το σπασιμο των κυμματων στον υφαλο , το θροισμα των φοινικοφυλλων , τα τζιτζικια που τραγουδουσαν σα δαιμονισμενα μετα τις 9 το πρωι , η συγκρουση των θρυμματων του παγου με τα τοιχωματα του ποτηριου , αντε το πολυ καμια μηχανοκινητη longtail που πηγαινοφερνε day trippers σε κοντινους παραδεισους. Οτιδηποτε αλλο επιτρεποταν μονο αν ηταν σε ρυθμο ρεγγε. Ηρθα λοιπον εδω αναζητωντας οτιδηποτε αλλο , εκτος απο αυτο που εχει χαρισει στο νησι την παγκοσμια φημη του. Και το βρηκα!
Εδω , στην παραλια των πειρατων , γιατι αυτο σημαινει Haad (παραλια) Salad (πειρατης στη ντοπια διαλεκτο) - και οχι σαλατα απο τα θαλασσια αγγουρια
- αφου καποτε ηταν αγαπημενο καταφυγιο των πειρατων. Οι πειρατες εχουν φυγει πια , αλλα εχουν αφησει τους θησαυρους πισω τους. Μπορει να φανηκε σα να γκρινιαζα στο πρωτο μου αρθρο , αλλα ειλικρινα ο κολπισκος ειναι χαρμα οφθαλμων και τα θαλασσια αγγουρια καθε αλλο παρα προβλημα. Αν ενδιαφερεστε περισσοτερο για κολυμπι , οι συνθηκες (παλίρροια , διαυγεια νερου) ειναι πολυ καλυτερες Νοεμβριο-Απριλιο (εγω ηρθα Ιουλιο και παλι ευχαριστηθηκα). Η παραλια συγκεντρωνε πολλα χαρακτηριστικα για να γινει αγαπημενη μου. Απο την πρωτη στιγμη που πατησα το ποδι μου στο Cookies , με γοητευσε η φιλικη ατμοσφαιρα, η διαχυτη ηρεμια, η απλοτητα, η οργιωδης βλαστηση, το μοναδικο καταπρασινο τοπιο να πνιγεται απο τα αμετρητα πανυψηλα φοινικοδεντρα.
Η παραλια φαινεται απομονωμενη απο τον υπολοιπο κοσμο ετσι οπως ειναι σφηνωμενη αναμεσα σε δυο αποτομους καταπρασινους λοφισκους με τους Backpackers και τους θαμωνες πιο ακριβων ριζορτ να συνυπαρχουν αρμονικα. Ριζορτ καλαισθητα κρυμενα στα γυρω υψωματα , με ξυλινα μπανγκαλοουζ κατω απο φοινικοδεντρα που εδεναν αρμονικα με το περιβαλλον μεσα σε φροντισμενους κηπους και οχι τσιμεντενια τερατουργηματα. Σχεδον ολα κατεληγαν σε ξυλινα μπαρακια στην παραλια και ξαπλωστρες που μπορουσε οποιος ηθελε (εμενε ή οχι στο ριζορτ) να καθισει για μπανιο , χυμο , ποτο ή φαγητο και ολα σε υπεροχες τιμες. Εδω δε βγαινουν παγκοι με μικροπωλητες , δεν εχει τζετ-σκι , banana ride και αλλα φασαριοζικα παιχνιδια. Την πετσετα σου , τη μασκα σου , μπανακι και ηλιοθεραπεια...κανενας δε θα σε ενοχλησει και το μονο που μπορει να διακοψει τη σιεστα σου ειναι η επιθυμια σου για ενα ακομα χαλαρωτικο μασαζ σε καποιο απο τα κιοσκια χαζευοντας τον υφαλο.
Η θέα απο τον κεντρικο δρομο:
Καποια μαγαζακια εχει στο δρομο πισω απο τα ριζορτ , οπου βρισκεις σουβενιρ , μινι-μαρκετ , ακομα και ενα μικρο παγκο με...κουβαδακια ειδα. Οργανωνονται σνορκελ τριπς απο τα ξενοδοχεια και βρισκεις μηχανακια για ενοικιαση. Το μοναδικο αυτοκινητο που βρηκαμε και πηραμε επι τοπου για δυο μερες , ηταν ενα τζιπακι απο το Reggae village , το πολυχρωμο resort , με το μπαρακι του σε ραστα ντεκορ , ποστερ του Μαρλευ και αναλογη μουσικη.
Ο Thai-ραστα που μας το νοικιασε επεμενε να κρατησει το διαβατηριο μου αφου ετσι εκαναν παντα. Τον απειλησα οτι αν το εχανε δε θα γυρνουσα στην Ελλαδα , αλλα θα του εμενα αμανατι για παντα στο Ρεγγε μπαρ εκει στη Σαλαντ μπητς. Τελικα ξαναπηγαμε και πληρωσαμε για αλλες δυο μερες αφου μας αρεσε η ιδεα της εξερευνησης με το τζιπ , παρα τους χαλια δρομους του νησιου. Ο Thai-ραστα ξεσπασε σε γελια οταν μου ειπε οτι θα κρατουσε το διαβατηριο του reggae-girl για αλλες δυο μερες και ειχε καταλαβει οτι μαλλον ευχομουν κρυφα να χαθει για να μεινω για παντα εκει..Που το καταλαβε ο ατιμος?
Το αστειο ηταν που οταν τον ρωτουσα για διαφορες παραλιες αν ο δρομος ειναι καλος και αν μπορουμε να παμε , μου ελεγε ΄perfect road΄ , ενω ειλικρινα απειχαν πολυ απο το περφεκτ!
Σε καποια παραλια στα ανατολικα του νησιου δε φτασαμε ποτε αφου ο δρομος κοβοταν στα δυο απο ενα τεραστιο χαντακι. Οπως ειπε ο Mr.go2 ολα ειναι περφεκτ...απλα παιρνεις φορα με το τζιπ και πηδας απεναντι! Αλλα αυτα ειναι για επομενο ποστ...
Με χαρα επιστρεψαμε στο καταφυγιο μας μετα απο ολοημερη κρουαζιερα στο Koh Nangyuan και την απογευματινη βολτα στη Haad Rin. Οι ετοιμασιες για ενα ακομα βραδυ στην παραλια εχουν αρχισει:
Το Cookies εχει αναψει τα φωτα του στο υψωμα σαν το βασιλια του κολπισκου , οι μαξιλαρες ειχαν απλωθει κατα μηκος της κουπαστης και τα παιδια μας υποδεχονται οπως παντα με χαμογελο. Ο σερβιτορος που οταν δεν τραγουδαει , σφυριζει , με ρωταει αν βρηκα το cd που εψαχνα και οταν του λεω ναι το χαμογελο του φτανει στα αυτια. Ειναι και δικο του αγαπημενο γκρουπ μου λεει και τρεχει να βαλει το cd να παιξει ξανα...Job2do - οπως λεμε go2dbeach- λεγεται η ρεγγε μπαντα που μας συντροφευε τα πρωινα μας μαζι με γευστικα γιγα-πανκεικς σοκολατας , οταν καταστρωναμε το προγραμμα της ημερας μας , ολοι μαζι.
Οταν λεω ολοι μαζι , εννοω εμεις , το ζευγαρι απο τη Γαλλια , η οικογενεια απο τη Σουηδια ή οποιος αλλος τυχαινε να καθεται μαζι μας για πρωινο. Το Cookies εχει μια τετοια ατμοσφαιρα του ΄ειμαστε ολοι μια παρεα΄. Το καταλαβαινες απο τα σκαλια στην εισοδο που ανακατευονταν οι σαγιοναρες μας αφου ολοι κυκλοφορουν ξυπολητοι.
Το μονο αρνητικο ηταν η αναβαση μεχρι το παρκινγ μετα το πρωινο. Στο κατεβασμα για εστιατοριο και παραλια ειναι καλα , αλλα η επιστροφη με την αποτομη ανηφορα ηταν ενα δραμα! Κι οταν μενεις και στο πιο πανω δωματιο , αστα! Αν το δεις θετικα , καις ότι εφαγες και κανεις πολλα διαλλειματα στις αιωρες του μπαλκονιου πριν φτασεις στο δωματιο.
Η ιδιαιτερη τοποθεσια του Cookies Salad μπορει να ειναι θεμα για ανθρωπους με κινητικα προβληματα ή μωρα , καροτσια κλπ..
Η φωτια ειχε αναψει , τα καλαμακια με κοτοπουλα-χοιρινα και ψαρικα ειχαν παραταχθει και περιμενουν να επιλεξουμε τι θελουμε να μας ψησουν – απο οταν πηγαμε εμεις ειχαν αυξησει αισθητα τις ποσοτητες!! –και ολα ηταν ετοιμα για ενα ακομα δειπνο στο μπαλκονι του Cookies Salad με θεα την παραλια. Κατω , στη λευκη αμμο εχουν βγει τραπεζακια και ψησταριες , οι φοινικες εχουν φωταγωγηθει σαν ετεροχρονισμενα Χριστουγεννα και οι παρεες βολταρουν για να επιλεξουν που θα καθισουν αποψε για φαγητο. Αν θελετε bar-hopping και μουσικες στη διαπασων , ηρθατε σε λαθος παραλια. Διαθετουμε μονο ξαπλα σε μαξιλαρες , ρηλαξ , κουβεντουλα , γαστριμαρικες κραιπαλες και βολτα στο φεγγαροφωτο.
Ελαχιστες φορες απαρνηθηκαμε το Cookies Salad restaurant με το καταπληκτικο φαγητο και την υπεροχη θέα του..
Και μπορει το σκηνικο μας να ειναι παντα το ιδιο , αλλα ο ηλιος ενω βασιλευε φροντιζε να μη βαρεθουμε ζωγραφιζοντας καθε μερα κι ενα διαφορετικο πινακα στον οριζοντα..
GTS
Member
- Μηνύματα
- 7.084
- Likes
- 20.530
Είναι τέλειο το Phangan, τέλειο...τα έχουμε πει, μακριά από Σαμούι και Πουκέ, αλλά ποιος ακούει....άκουσε όμως η go2dbeach και είδε κι απόειδε..
Ευχαριστούμε φιλενάδα για το όμορφο ταξίδι στο πιο όμορφο νησάκι..
Ευχαριστούμε φιλενάδα για το όμορφο ταξίδι στο πιο όμορφο νησάκι..
YBONNH
Member
- Μηνύματα
- 234
- Likes
- 115
- Ταξίδι-Όνειρο
- γυρος του κοσμου
Ειμαι ετοιμη να παρω το αεροπλανο και να φυγω!
Περιγραφες, φωτογραφιες, πληροφοριες, ολα τελεια. Ευχαριστω:xmas_biggrin:
Περιγραφες, φωτογραφιες, πληροφοριες, ολα τελεια. Ευχαριστω:xmas_biggrin:
xenos
Member
- Μηνύματα
- 2.414
- Likes
- 804
- Επόμενο Ταξίδι
- Ν.Α Ασια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Bανουατου/Tαιλανδη
Ζωη η ιστορια σου παντα καλογραμενη με μεγαλες δοσεις τροπικης ζαλης,με κανει να θελω να ξαναβρεθω σ`αυτο το εξωτικο νησακι της Ταιλανδης.
Ωραιες φωτογραφιες!!
Εκπομπές Travelstories
