-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάιο - Σεπτέμβριο 2020 !
Eurovision 2009
- Thread starter thanosth
- Ημερομηνία δημιουργίας
tita
Member
- Μηνύματα
- 732
- Likes
- 223
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
ναι, κι εμένα μου φάνηκε φτηνό (αν και δεν ψήφισα) και λέω: μπα; κάθε χρόνο τόσο φτηνό είναι;(γιατί δεν είμαι και φαν πολύ της eurovision και δεν ήξερα, αλλά τώρα μου λύθηκε η απορία)Y.Γ.: το μήνυμα σμς για την ψηφοφορία στην Ελλάδα κόστιζε 1,14Ε ενώ στην Γερμανία μόνο 0,18Ε
Προσωπικές εντυπώσεις από αυτά που είδα, και ας με κράξετε κάποιοι:
Το τραγούδι του Σάκη ήταν καλούτσικο, από την άποψη ότι είχε ένα ρυθμό, σε σχέση με τα πρώτα που ακούστηκαν και είπα "ωχ Παναγιά μου! τέτοια τραγούδια στέλνουν;". Αλλά να σας πω την αλήθεια, η χορογραφία δεν μου άρεσε καθόλου. Θα μπορούσε να υποστηριχτεί πολύ καλύτερα. Αυτά τα παράξενα στην αρχή, μου θύμισαν εποχές Ρακιντζή και μετά που κυμάτιζε το χέρι του συνέχεια, σόρρυ...πολύ...κάπως το βρήκα. Πιστεύω ότι ο Ρουβάς το προσπάθησε όσο μπορούσε. Αλλά η χορογραφία τον αδίκησε πολύ. Σαν να επαναλάμβανε την ίδια κίνηση από κάποιο σημείο και μετά.
Το Νορβηγό δεν τον είχα ξανακούσει/δει, όπως και κανένα άλλο τραγούδι, πλην της Γερμανίας. Μου έκανε κλικ αμέσως.
Αν θα ψήφιζα, θα ψήφιζα Νορβηγία, Ισλανδία, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκία, Ισπανία (όχι οπωσδήποτε με αυτή τη σειρά) και Ελλάδα λόγω χώρας
Ερώτηση: το αγγλικό τραγούδι τι το ιδιαίτερο είχε που δεν πρόσεξα εγώ και άρεσε σε τόσες χώρες; Σαφώς καλύτερο από άλλες χρονιές, αλλά και πάλι, τόσες ψήφοι; Μήπως έχασα κάτι;
Για πείτε: η παρουσιάση πώς ήταν; Αυτές τις Μαγγίρα δεν τις πάω μία, αλλά δεν ξέρω πώς είναι σε παρουσίαση Eurovision. έχουν το ίδιο στυλ -βλακεια- που έχουν και τις υπόλοιπες φορές που μιλάνε;
Η παρουσίαση από το Γερμανικό κανάλι ήταν...χμ...πολιτισμένη
. Ούτε φωνές ούτε κακό, ευχαριστούσε όσες χώρες τους ψήφιζαν και αναρωτιόνταν συχνά γιατί δεν άρεσε στην Ευρώπη ο δικός τους. Αλλά από εκεί και πέρα, μια πολύ καθώς πρέπει παρουσίαση. Δλδ παρουσίαση και όχι σχολιασμός και κουτσομπολιό. Αλλά τον Ρουβά όλο Ρούβας και Ρούβας τον έλεγε.
neraida
Member
- Μηνύματα
- 391
- Likes
- 87
το τραγουδι που εβαλες chrikky, αυτος της ουκρανιας, εχει πολυ περαση στα παιδικα παρτυ, το βαζουν στα παρτυ και χοροπηδανε ολα τα παιδακια, εχει πολυ πλακα..
οσο για τις παλιες καλες εποχες..θα ξανα ερθουν, καλα να ειμαστε, εχουν να δουν και να ακουσουν τα ματια μας..
οσο για τις παλιες καλες εποχες..θα ξανα ερθουν, καλα να ειμαστε, εχουν να δουν και να ακουσουν τα ματια μας..
taver
Member
- Μηνύματα
- 12.636
- Likes
- 29.972
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Είχε τον Andrew Lloyd Webber (Andrew Lloyd Webber - Wikipedia, the free encyclopedia) επί σκηνής (στο πιάνο). Αλλά δυστυχώς γι αυτόν, σε μιά από τις χειρότερες δημιουργίες του.
rethimno
Member
- Μηνύματα
- 1.770
- Likes
- 1.054
- Επόμενο Ταξίδι
- Λεσβος
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κοσμου
αντε βρε και του χρονου αυτο...
chrikky για το ελεος λυπησου μας ....:russianroulette:ποσο ποιο χαμηλα να πεσει το επιπεδο....και μετα απο αυτο να εβγαινε η Σουηδια ?????? θα βγουνε και θα μας κραξουν θα δεις ?????
rethimno
Member
- Μηνύματα
- 1.770
- Likes
- 1.054
- Επόμενο Ταξίδι
- Λεσβος
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κοσμου
Ειχε πολυ καλη και πολυ δυσκολη συνθεση, σε συνδιασμο με την ερμηνια της, γενικα ηταν το δυσκολοτερο τραγουδι σε εκτελεση αυτο και το δευτερο που βγηκε απαιτουσε φωνητικες δυνατοτητες α-ρι-στες
Επισης ενα δυσκολο τεχνικα τραγουδι ηταν και το πρωτο που βγηκε του τυπου με το καπελακι....δεν θυμαμαι ακριβως ποια χωρα ηταν...
erminathess
Member
- Μηνύματα
- 566
- Likes
- 321
- Ταξίδι-Όνειρο
- αργεντινη,μεξικο
το πρωτο τραγουδι στον τελικο ήταν της λιθουανιας ..
ο Cake που ειναι βρε παιδια, μεχρι κ ο Σακης γυρισε
ο Cake που ειναι βρε παιδια, μεχρι κ ο Σακης γυρισε
bloody mary
Member
το τραγούδι της αγγλίας ήταν όντως πολύ δύσκολο ερμηνευτικά αλλά η τραγουδίστρια κατά τη γνώμη μου δε κατάφερε να το αποδόσει όπως έπρεπε, τις έφυγε σε αρκετά σημεία. Όχι ότι θα γινόταν κάτι παραπάνω αλλά λέμε τώρα.
Ποιο Φραγκούλη ρε παιδιά είστε σοβαροί
? Εδώ η φωνάρα η Σουηδέζα από τις μεγαλύτερες φωνές στο κόσμο και πάτωσε και θα στείλουμε εμείς τον καβαλημένο να μας σώσει? Δε πάτε καλά.
Εγώ αυτό που αδυνατώ να καταλάβω από χτες είναι το αζερμπαιτζάν και η θέση του. Μα το τραγούδι ήταν τελείως μπάζο! Όχι, σαν μουσική ήταν καλύτερο από την Ουγγαρία ας πούμε? Μα τόσα ευρωπαϊκά λιγούρια ψήφισαν πια? Είδαν λίγο μπουτάκι σε χρυσόχαρτο και κάτι πάθανε
.
Please μη λέτε τέτοια για τη Μπόκοτα γιατί δεν αντέχω να ξανακούσω τό απαράμιλλο "η κοπελιά...). Καλύτερα Μενεγάκη να πέσει το γέλιο της αρκούδας.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει του χρόνου από βιολιά. θα διώξουν τους τραγουδιστές και θα σολάρουνε οι βιολιτζίδες
Λοιπόν του χρόνου λέω να βρούμε έναν τραγουδιστή γεννημένο στην Αγγλία από Ρώσο πατέρα, Γαλλίδα μητέρα και Ισπανίδα γιαγιά, μεγαλωμένο στη Νορβηγία, σπουδαγμένο στη Γερμανία με κοπέλα ισραηλινή και να κάνει καριέρα στη Μολδαβία. Και ας μη βγαίνει η φωνή του. Τι στο καλό δε θα πάρουμε δωδεκάρια?
Ποιο Φραγκούλη ρε παιδιά είστε σοβαροί
? Εδώ η φωνάρα η Σουηδέζα από τις μεγαλύτερες φωνές στο κόσμο και πάτωσε και θα στείλουμε εμείς τον καβαλημένο να μας σώσει? Δε πάτε καλά.Εγώ αυτό που αδυνατώ να καταλάβω από χτες είναι το αζερμπαιτζάν και η θέση του
. Μα το τραγούδι ήταν τελείως μπάζο! Όχι, σαν μουσική ήταν καλύτερο από την Ουγγαρία ας πούμε? Μα τόσα ευρωπαϊκά λιγούρια ψήφισαν πια? Είδαν λίγο μπουτάκι σε χρυσόχαρτο και κάτι πάθανε.Please μη λέτε τέτοια για τη Μπόκοτα γιατί δεν αντέχω να ξανακούσω τό απαράμιλλο "η κοπελιά...)
. Καλύτερα Μενεγάκη να πέσει το γέλιο της αρκούδας.Φανταστείτε τι έχει να γίνει του χρόνου από βιολιά. θα διώξουν τους τραγουδιστές και θα σολάρουνε οι βιολιτζίδες
Λοιπόν του χρόνου λέω να βρούμε έναν τραγουδιστή γεννημένο στην Αγγλία από Ρώσο πατέρα, Γαλλίδα μητέρα και Ισπανίδα γιαγιά, μεγαλωμένο στη Νορβηγία, σπουδαγμένο στη Γερμανία με κοπέλα ισραηλινή και να κάνει καριέρα στη Μολδαβία. Και ας μη βγαίνει η φωνή του. Τι στο καλό δε θα πάρουμε δωδεκάρια?
thanosth
Member
- Μηνύματα
- 3.493
- Likes
- 8.054
- Επόμενο Ταξίδι
- Θάσος με ιστιοπλοϊκό!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Happy Slam, AO
δεν θυμάμαι αν αναφέρθηκε σε ολες αυτές τις προηγούμενες σελίδες
οτι ο Αλέξανδρος της Νορβηγίας, έγραψε τους στίχους του τραγουδιού
αλλά κυρίως και την μουσική του κομματιού,
αν και 23 ετών μόνο.
Συν την εκτέλεσή απο τον ίδιο!
τραγουδοποιός κανονικός!!
ενα κομμάτι που τελικά έκανε κλικ σε πολλούς, εκτός και εντός συνόρων!
οτι ο Αλέξανδρος της Νορβηγίας, έγραψε τους στίχους του τραγουδιού
αλλά κυρίως και την μουσική του κομματιού,
αν και 23 ετών μόνο.
Συν την εκτέλεσή απο τον ίδιο!
τραγουδοποιός κανονικός!!
ενα κομμάτι που τελικά έκανε κλικ σε πολλούς, εκτός και εντός συνόρων!
chrikky
Member
ειπαμε να παει η ταμτα... (καταγωγη εκ γεωργιας) να μας ψηφισουν και ολες οι ανατολικες χωρες!
...η μια και μοναδικη λυση, αρκει το κομματι να ειναι λιγο της προκοπης και η χορογραφια φωκα σε εμπνευση...δε θέλει κατι παραπανω η eurovision... και καταξιωμενοι τραγουδιστες με οσα βλεπουνε καθε χρονο, δυσκολο να θελησουνε να πανε...
CakeNet
Member
- Μηνύματα
- 2.065
- Likes
- 121
- Επόμενο Ταξίδι
- -
Σωστά...η Αλσού εκπροσώπησε την Ρωσία στον διαγωνισμό το 2000 και ήρθε δεύτερη.Άντε ξεκινάμε......
ΥΓ: Παιδιά μια διευκρίνιση (άσχετη). Η παρουσιάστρια Αλσού, ήταν εκείνη που εκπροσώπησε τη Ρωσία το 2000 ή άλλη;;;
(Θα το είπατε αλλά δεν το πρόσεξα.
Σιγά την απόδοση...για να σου δώσει και ποσοστά!
Είδες τι μαθαίνει κανείς;
Αχ...κι εμένα μου λείπει η Δάφνη...εδώ και χρόνια! Δώστε Δάφνη στον λαό!
Καλά...όλο το επιτελείο των σκηνοθετών θα πήρε γι' αυτό το πλάνο!
Την μπουτονιέρα την φύλαγε μάλλον στην τσέπη του για να την φορέσει στο πάρτι μετά!
Με φάγανε οι δρόμοι σήμερα!
Επανέρχομαι σε λίγο με κριτική και σχόλια!
CakeNet
Member
- Μηνύματα
- 2.065
- Likes
- 121
- Επόμενο Ταξίδι
- -
Λοιπόν...άλλος ένας διαγωνισμός έφτασε στο τέλος του!
Ο φετινός τελικός ήταν ένας δυνατός διαγωνισμός από κάθε άποψη!
Παρακολουθήσαμε στην σκηνή 22 δυνατά τραγούδια, το καθένα για τους δικούς του λόγους. Μια τεράστια σκηνή ντυμένη με την πιο σύγχρονη τεχνολογία, είχε την δυνατότητα να φέρει το πιο εντυπωσιακό σκηνικό στις οθόνες μας και να στολίσει την συμμετοχή της κάθε χώρας! Οι παρουσιαστές του τελικού ήταν μια χαρά και συμπαθέστατοι! (αυτή είναι γυναίκα, όχι η άλλη ανορεκτική του ημιτελικού).
Συνήθως σε κάθε τελικό παρατηρείται το φαινόμενο να μας κοιμίζουν τα μισά τραγούδια άλλα τόσα να μας αρέσουν και κάποια λιγότερα από αυτά να μας εκπλήσσουν. Φέτος μου άρεσαν πάρα πολλά τραγούδια, πραγματικά, έγινε καλή δουλειά από τις περισσότερες χώρες αυτή τη χρονιά και δεν παρατηρήθηκε ιδιαίτερα το φαινόμενο να αποκλειστούν και πολλά ωραία τραγούδια, οπότε το επίπεδο από αυτή την άποψη ήταν σαφώς ανεβασμένο.
Κάθε χρόνο παρατηρούνται στον διαγωνισμό διάφορα φαινόμενα.
Για παράδειγμα, κάθε χρόνο είναι γνωστό ότι υπάρχουν οι διάφορες συμμαχικές ψήφοι, αλλά και οι ψήφοι της διασποράς. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, δεν εξαλείφτηκε αυτό το φαινόμενο και είναι και αποδεκτό πια στον διαγωνισμό αφού δεν θα μπορούσα να διανοηθώ ότι δεν θα επέλεγα ένα τραγούδι της Κύπρου που είναι κοντά στα δικά μου ακούσματα. Έτσι θα πρέπει να δεχτούμε ότι και οι υπόλοιποι λαοί θα ψηφίζουν τα ακούσματα που είναι κοντά στα δικά τους, όσο κακό και να είναι αυτό μερικές φορές. Άλλωστε, κι ανάμεσα στα μπλοκ των χωρών, συνήθως στηρίζονται αυτά τα τραγούδια που ξεχωρίζουν κάπως.
Ένα ακόμη φαινόμενο είναι το να προμοτάρεται περισσότερο από την EBU αλλά και τα μέσα επικοινωνίας ένα ή περισσότερα τραγούδια. Τα τελευταία χρόνια μπήκαν σε αυτό το παιχνίδι ιδιαίτερα δυναμικά και τα γραφεία στοιχημάτων, για τους δικούς τους λόγους. Έτσι επιρεάζεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό το τελικό αποτέλεσμα και από αυτό το φαινόμενο.
Ο νικητής του φετινού διαγωνισμού ήταν δικαίως η Νορβηγία. Όσο και να τον αντιπαθούσαμε, η αλήθεια είναι πως είχε το πιο δυνατό πακέτο και μαγνίτισε τους περισσότερους Ευρωπαίους για να κατακτήσει την πρώτη θέση. Χρόνια είχαμε να συναντήσουμε ένα τόσο δυνατό φαβορί..από το 1964 που κέρδισε η Ιταλία στην Κοπενχάγη με το Non Ho L'eta και την Gigliola Cinquetti.
Βέβαια, αυτό που με ενόχλησε κάπως είναι το γεγονός ότι φέτος είχαμε πολλά δυνατά τραγούδια και περίμενα να μοιραστούν κάπως περισσότερο οι ψήφοι. Είναι άδικο, κατά εμένα, να έχουμε τόσα ωραία τραγούδια στον τελικό και να βγήκε πρώτος ο Νορβηγός με τόσο μεγάλη διαφορά.
Από εκεί και πέρα, για τον Σάκη, στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Νομίζω πως μιλώντας για την 7η θέση ανάμεσα σε τόσες χώρες, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ήττα, αλλά σαφώς περιμέναμε κάτι παραπάνω. Σαφώς και με στεναχωρεί το γεγονός ότι πήραμε την 4η θέση στον ημιτελικό μας και ακόμη περισσότερο όταν η διαφορά μας από την 5η Μολδαβία είναι τόσο μικρή.
Εγώ προσωπικά αρνούμαι να το δεχτώ αυτό το αποτέλεσμα, ειδικά βλέποντας το κλίμα που υπήρχε στην Μόσχα όλο αυτότ ο διάστημα. Πολλά μπορούν να έχουν συμβεί, αλλά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι ακριβώς συνέβη.
Μπορεί για παράδειγμα να μας έβλεπαν σαν το μεγάλο φαβορί κι έτσι να απέφυγαν να μας ψηφίσουν. Μπορεί επίσης να μπήκαν τα γραφεία στοιχημάτων στη μέση ή ακόμη και η ίδια η EBU που κι αυτή με την σειρά της θέλει και τις χώρες του Big4 να ευχαριστήσει επιτέλους, μια και γκρινιάζουν τα τελευταία χρόνια για τις θέσεις που λαμβάνουν, αλλά και επιθυμούν να προσανατολίσουν τον διαγωνισμό σε χαρακτήρα περισσότερο μουσικό ξανά, παρά σε διαγωνισμό ενός σόου που είχε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια, που μαζί με το σόου έγινε ακόμη πιο έντονο το κιτς (όχι ότι δεν υπήρχε και παλιότερα δηλαδή το κιτς).
Τώρα, αν με ρωτήσετε εμένα...εμένα προσωπικά μου άρεσε το στοιχείο του σόου που έχει ο διαγωνισμός τα τελευταία χρόνια, ακόμη και το κιτς του, που είναι κάτι που τον χαρακτηρίζει. Δεν μου άρεσαν σαφώς κάποιες υπερβολές που γινόταν, αλλά αυτά θα πρέπει να τα ρυθμίζεις διαφορετικά.
Όλη αυτή η προσπάθεια, που φαίνεται έντονα από την προσπάθειά τους κερδίζουν οι μπαλάντες τα τελευταία 3 χρόνια, νομίζω ότι παρέσυρε κι εμάς, με αποτέλεσμα να βρεθούμε εν μέρη στο περιθώριο και να κερδίσουμε την 7η θέση.
Από εκεί και πέρα...σε τι φταίξαμε εμείς;
1) Σαφώς και η επιλογή του τραγουδιού μας δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Ο Σάκης μας έχει πάρα πολλές δυνατότητες και θα μπορούσε να ανταπεξέλεθ σε κάτι πιο ισχυρό. Είχαμε όλο τον χρόνο μπροστά μας να βρούμε ένα καλύτερο τραγούδι. Βέβαια, την τελική επαφή με την ΕΡΤ την έκανε ο Κοντόπουλος (που δε τον χωνεύω), οπότε τα κατάφερε να εξασφαλίσει να είναι εκείνος ο μόνος υποψήφιος συνθέτης και να εκπροσωπήσει επιτέλους την χώρα μας στον διαγωνισμό με μια δική του σύνθεση, κάτι που ήταν όνειρό του χρόνια τώρα.
2) Χορογραφία...ο Φωκάς έχει κάνει εκπληκτικά πράγματα στον διαγωνισμό αυτό ειδικά. Πολλά ακούστηκαν για την χορογραφία μας και πολλά περιμέναμε. Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσε και τον καλύτερό του εαυτό φέτος.
3) Επαναπαυτήκαμε: Μετά το σερί των καλών θέσεων τα τελευταία χρόνια επαναπαφτήκαμε, κι έτσι δεν δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Μιλάω γενικότερα για το team, από τον συνθέτη, την χορογραφία (και σε αυτό το κομμάτι αφορά και την επιτυχία του Φωκά με τις υπόλοιπες ξένες συμμετοχές), δημόσιες σχέσεις, κλπ. Όλοι περίμεναν να μας έρθουν πιο εύκολα τα πράγματα, κι ο μόνος που προσπάθησε τελικά ήταν ο Σάκης. Καλώς ή κακώς, ο διαγωνισμός απαιτεί ισχυρές δημόσιες σχέσεις.
4) Ύφος τραγουδιών: εδώ και χρόνια υπάρχει μια μερίδα Ελλήνων που έχουν πρόβλημα με τα τραγούδια μας. Τους ενοχλεί το έθνικ στοιχείο τους και θεωρούν ότι πρέπει να στείλουμε πιο Δυτικά ακούσματα, ποπ τραγούδια, mid tempo και δε συμμαζεύτεται. Πρέπει να το καταλάβουν επιτέλους ότι από την Ελλάδα οι Ευρωπαίοι δεν περιμένουν να ακούσουν τίποτα τέτοιο! Μας αγαπάνε για το μπουζούκι μας, για το Έθνικ στοιχείο μας...γι' αυτό που μας κάνει μοναδικούς και δείχνει τον δικό μας χαρακτήρα. Γιατί να πάμε να βγάλουμε τα ματάκια μας λοιπόν; Αφού έτσι τους αρέσουμε, γιατί να επιμένουμε να γίνουμε διαφορετικοί; Προς Θεού, δεν εννοώ να μην τολμήσουμε και νέα πράγματα και να καταντήσουμε γραφικοί, αλλά εννοώ να κρατήσουμε αυτό για το οποίο μας αγαπάνε και να το εξελίξουμε!
5) Θέση που κληρωθήκαμε: Σαφώς και δεν ήταν η καλύτερη δυνατή η θέση που κληρωθήκαμε, αφού όπως είναι γνωστό, τα τραγούδια που εμφανίζονται προς το τέλος έχουν περισσότερες πιθανότητες να τα πάνε καλά, ειδικά στην εποχή του televoting.
Αυτή ήταν η δική μου άποψη σχετικά με τα του διαγωνισμού. Από εκεί και πέρα, θα πω γενικά ότι το δεύτερο μέρος της χθεσινής βραδιάς, θεωρώ ότι δεν άρεσε και τόσο γενικότερα στον κόσμο. Κάτι δεν πήγε καλά, πέρα από την νίκη της Νορβηγίας, που και πάλι τονίζω ότι δικαιωματικά την πήρε, νομίζω ότι κάτι δεν ανακάτεψε σωστά η EBU στην τράπουλά της. Κάθε χρόνο γίνεται Ο ΧΑΜΟΣ στην αίθουσα που διεξάγεται ο διαγωνισμός, οι fan κουνάνε σαν τρελοί τις σημαίες, ουρλιάζουν...γιορτάζουν! Αυτό που είδα εχθές ήταν μια παγωμένη, σχεδόν αμήχανη αίθουσα! Αυτό να το προσέξει η EBU γιατί αν είναι να διώξει τους νέους από τον διγωνισμό για να προσελκύσει τους γέρους και τους ψευτοκουλτουριάριδες, να τον έχει τον διαγωνισμό και να τον χαίρεται! Νομίζω ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό, η EBU θέλει να αποβάλλει την ρετσινιά που κουβαλάει ο θεσμός. Ότι είναι ο διαγωνισμός των gay, κι αυτό επειδή εκείνοι τον στηρίζουν περισσότερο και κυρίως εκείνοι είναι λάτρεις του, ακόμη και την περίοδο των πέτρινων χρόνων του διαγωνισμού. Αμ...δεν πάει έτσι, γιατί αυτό τον διαγωνισμό αγάπησαν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι τελικά, ανεξάρτητα από την σεξουαλικότητά τους.
Στο τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι παρότι δεν είχαμε το πιο δυνατό τραγούδι, είχαμε μια αξιοπρεπέστατη παρουσία στον διαγωνισμό με έναν σούπερ καλλιτέχνη που έδωσε τον καλύτερό του εαυτό. Δεν είχαμε ούτε παρατράγουδα, ούτε κακό τραγούδι, ούτε κιτς, ούτε κάτι ανάλογο. Είμαστε ανάμεσα στα φαβορί μέχρι την τελευταία στιγμή και απ' όπου κι αν πέρασε ο Σάκης, κέντρισε όλα τα βλέμματα πάνω του, αλλά και τις εντυπώσεις. Όπου κι αν πήγαν οι φίλοι μου, τους πλησίασαν για να τους συγχαρούν και να τους κλείσουν το ραντεβού για την Αθήνα του χρόνου. Απογείωσε την συμμετοχή μας και μας έφερε στην 7 θέση!
Μπράβο Σάκη....σε ευχαριστούμε για τις στιγμές που μας χάρισες...και για τις νέες μας εμπειρίες στον διαγωνισμό που τόσο αγαπήσαμε.
Ο φετινός τελικός ήταν ένας δυνατός διαγωνισμός από κάθε άποψη!
Παρακολουθήσαμε στην σκηνή 22 δυνατά τραγούδια, το καθένα για τους δικούς του λόγους. Μια τεράστια σκηνή ντυμένη με την πιο σύγχρονη τεχνολογία, είχε την δυνατότητα να φέρει το πιο εντυπωσιακό σκηνικό στις οθόνες μας και να στολίσει την συμμετοχή της κάθε χώρας! Οι παρουσιαστές του τελικού ήταν μια χαρά και συμπαθέστατοι! (αυτή είναι γυναίκα, όχι η άλλη ανορεκτική του ημιτελικού).
Συνήθως σε κάθε τελικό παρατηρείται το φαινόμενο να μας κοιμίζουν τα μισά τραγούδια άλλα τόσα να μας αρέσουν και κάποια λιγότερα από αυτά να μας εκπλήσσουν. Φέτος μου άρεσαν πάρα πολλά τραγούδια, πραγματικά, έγινε καλή δουλειά από τις περισσότερες χώρες αυτή τη χρονιά και δεν παρατηρήθηκε ιδιαίτερα το φαινόμενο να αποκλειστούν και πολλά ωραία τραγούδια, οπότε το επίπεδο από αυτή την άποψη ήταν σαφώς ανεβασμένο.
Κάθε χρόνο παρατηρούνται στον διαγωνισμό διάφορα φαινόμενα.
Για παράδειγμα, κάθε χρόνο είναι γνωστό ότι υπάρχουν οι διάφορες συμμαχικές ψήφοι, αλλά και οι ψήφοι της διασποράς. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, δεν εξαλείφτηκε αυτό το φαινόμενο και είναι και αποδεκτό πια στον διαγωνισμό αφού δεν θα μπορούσα να διανοηθώ ότι δεν θα επέλεγα ένα τραγούδι της Κύπρου που είναι κοντά στα δικά μου ακούσματα. Έτσι θα πρέπει να δεχτούμε ότι και οι υπόλοιποι λαοί θα ψηφίζουν τα ακούσματα που είναι κοντά στα δικά τους, όσο κακό και να είναι αυτό μερικές φορές. Άλλωστε, κι ανάμεσα στα μπλοκ των χωρών, συνήθως στηρίζονται αυτά τα τραγούδια που ξεχωρίζουν κάπως.
Ένα ακόμη φαινόμενο είναι το να προμοτάρεται περισσότερο από την EBU αλλά και τα μέσα επικοινωνίας ένα ή περισσότερα τραγούδια. Τα τελευταία χρόνια μπήκαν σε αυτό το παιχνίδι ιδιαίτερα δυναμικά και τα γραφεία στοιχημάτων, για τους δικούς τους λόγους. Έτσι επιρεάζεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό το τελικό αποτέλεσμα και από αυτό το φαινόμενο.
Ο νικητής του φετινού διαγωνισμού ήταν δικαίως η Νορβηγία. Όσο και να τον αντιπαθούσαμε, η αλήθεια είναι πως είχε το πιο δυνατό πακέτο και μαγνίτισε τους περισσότερους Ευρωπαίους για να κατακτήσει την πρώτη θέση. Χρόνια είχαμε να συναντήσουμε ένα τόσο δυνατό φαβορί..από το 1964 που κέρδισε η Ιταλία στην Κοπενχάγη με το Non Ho L'eta και την Gigliola Cinquetti.
Βέβαια, αυτό που με ενόχλησε κάπως είναι το γεγονός ότι φέτος είχαμε πολλά δυνατά τραγούδια και περίμενα να μοιραστούν κάπως περισσότερο οι ψήφοι. Είναι άδικο, κατά εμένα, να έχουμε τόσα ωραία τραγούδια στον τελικό και να βγήκε πρώτος ο Νορβηγός με τόσο μεγάλη διαφορά.
Από εκεί και πέρα, για τον Σάκη, στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Νομίζω πως μιλώντας για την 7η θέση ανάμεσα σε τόσες χώρες, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ήττα, αλλά σαφώς περιμέναμε κάτι παραπάνω. Σαφώς και με στεναχωρεί το γεγονός ότι πήραμε την 4η θέση στον ημιτελικό μας και ακόμη περισσότερο όταν η διαφορά μας από την 5η Μολδαβία είναι τόσο μικρή.
Εγώ προσωπικά αρνούμαι να το δεχτώ αυτό το αποτέλεσμα, ειδικά βλέποντας το κλίμα που υπήρχε στην Μόσχα όλο αυτότ ο διάστημα. Πολλά μπορούν να έχουν συμβεί, αλλά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι ακριβώς συνέβη.
Μπορεί για παράδειγμα να μας έβλεπαν σαν το μεγάλο φαβορί κι έτσι να απέφυγαν να μας ψηφίσουν. Μπορεί επίσης να μπήκαν τα γραφεία στοιχημάτων στη μέση ή ακόμη και η ίδια η EBU που κι αυτή με την σειρά της θέλει και τις χώρες του Big4 να ευχαριστήσει επιτέλους, μια και γκρινιάζουν τα τελευταία χρόνια για τις θέσεις που λαμβάνουν, αλλά και επιθυμούν να προσανατολίσουν τον διαγωνισμό σε χαρακτήρα περισσότερο μουσικό ξανά, παρά σε διαγωνισμό ενός σόου που είχε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια, που μαζί με το σόου έγινε ακόμη πιο έντονο το κιτς (όχι ότι δεν υπήρχε και παλιότερα δηλαδή το κιτς).
Τώρα, αν με ρωτήσετε εμένα...εμένα προσωπικά μου άρεσε το στοιχείο του σόου που έχει ο διαγωνισμός τα τελευταία χρόνια, ακόμη και το κιτς του, που είναι κάτι που τον χαρακτηρίζει. Δεν μου άρεσαν σαφώς κάποιες υπερβολές που γινόταν, αλλά αυτά θα πρέπει να τα ρυθμίζεις διαφορετικά.
Όλη αυτή η προσπάθεια, που φαίνεται έντονα από την προσπάθειά τους κερδίζουν οι μπαλάντες τα τελευταία 3 χρόνια, νομίζω ότι παρέσυρε κι εμάς, με αποτέλεσμα να βρεθούμε εν μέρη στο περιθώριο και να κερδίσουμε την 7η θέση.
Από εκεί και πέρα...σε τι φταίξαμε εμείς;
1) Σαφώς και η επιλογή του τραγουδιού μας δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Ο Σάκης μας έχει πάρα πολλές δυνατότητες και θα μπορούσε να ανταπεξέλεθ σε κάτι πιο ισχυρό. Είχαμε όλο τον χρόνο μπροστά μας να βρούμε ένα καλύτερο τραγούδι. Βέβαια, την τελική επαφή με την ΕΡΤ την έκανε ο Κοντόπουλος (που δε τον χωνεύω), οπότε τα κατάφερε να εξασφαλίσει να είναι εκείνος ο μόνος υποψήφιος συνθέτης και να εκπροσωπήσει επιτέλους την χώρα μας στον διαγωνισμό με μια δική του σύνθεση, κάτι που ήταν όνειρό του χρόνια τώρα.
2) Χορογραφία...ο Φωκάς έχει κάνει εκπληκτικά πράγματα στον διαγωνισμό αυτό ειδικά. Πολλά ακούστηκαν για την χορογραφία μας και πολλά περιμέναμε. Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσε και τον καλύτερό του εαυτό φέτος.
3) Επαναπαυτήκαμε: Μετά το σερί των καλών θέσεων τα τελευταία χρόνια επαναπαφτήκαμε, κι έτσι δεν δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Μιλάω γενικότερα για το team, από τον συνθέτη, την χορογραφία (και σε αυτό το κομμάτι αφορά και την επιτυχία του Φωκά με τις υπόλοιπες ξένες συμμετοχές), δημόσιες σχέσεις, κλπ. Όλοι περίμεναν να μας έρθουν πιο εύκολα τα πράγματα, κι ο μόνος που προσπάθησε τελικά ήταν ο Σάκης. Καλώς ή κακώς, ο διαγωνισμός απαιτεί ισχυρές δημόσιες σχέσεις.
4) Ύφος τραγουδιών: εδώ και χρόνια υπάρχει μια μερίδα Ελλήνων που έχουν πρόβλημα με τα τραγούδια μας. Τους ενοχλεί το έθνικ στοιχείο τους και θεωρούν ότι πρέπει να στείλουμε πιο Δυτικά ακούσματα, ποπ τραγούδια, mid tempo και δε συμμαζεύτεται. Πρέπει να το καταλάβουν επιτέλους ότι από την Ελλάδα οι Ευρωπαίοι δεν περιμένουν να ακούσουν τίποτα τέτοιο! Μας αγαπάνε για το μπουζούκι μας, για το Έθνικ στοιχείο μας...γι' αυτό που μας κάνει μοναδικούς και δείχνει τον δικό μας χαρακτήρα. Γιατί να πάμε να βγάλουμε τα ματάκια μας λοιπόν; Αφού έτσι τους αρέσουμε, γιατί να επιμένουμε να γίνουμε διαφορετικοί; Προς Θεού, δεν εννοώ να μην τολμήσουμε και νέα πράγματα και να καταντήσουμε γραφικοί, αλλά εννοώ να κρατήσουμε αυτό για το οποίο μας αγαπάνε και να το εξελίξουμε!
5) Θέση που κληρωθήκαμε: Σαφώς και δεν ήταν η καλύτερη δυνατή η θέση που κληρωθήκαμε, αφού όπως είναι γνωστό, τα τραγούδια που εμφανίζονται προς το τέλος έχουν περισσότερες πιθανότητες να τα πάνε καλά, ειδικά στην εποχή του televoting.
Αυτή ήταν η δική μου άποψη σχετικά με τα του διαγωνισμού. Από εκεί και πέρα, θα πω γενικά ότι το δεύτερο μέρος της χθεσινής βραδιάς, θεωρώ ότι δεν άρεσε και τόσο γενικότερα στον κόσμο. Κάτι δεν πήγε καλά, πέρα από την νίκη της Νορβηγίας, που και πάλι τονίζω ότι δικαιωματικά την πήρε, νομίζω ότι κάτι δεν ανακάτεψε σωστά η EBU στην τράπουλά της. Κάθε χρόνο γίνεται Ο ΧΑΜΟΣ στην αίθουσα που διεξάγεται ο διαγωνισμός, οι fan κουνάνε σαν τρελοί τις σημαίες, ουρλιάζουν...γιορτάζουν! Αυτό που είδα εχθές ήταν μια παγωμένη, σχεδόν αμήχανη αίθουσα! Αυτό να το προσέξει η EBU γιατί αν είναι να διώξει τους νέους από τον διγωνισμό για να προσελκύσει τους γέρους και τους ψευτοκουλτουριάριδες, να τον έχει τον διαγωνισμό και να τον χαίρεται! Νομίζω ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό, η EBU θέλει να αποβάλλει την ρετσινιά που κουβαλάει ο θεσμός. Ότι είναι ο διαγωνισμός των gay, κι αυτό επειδή εκείνοι τον στηρίζουν περισσότερο και κυρίως εκείνοι είναι λάτρεις του, ακόμη και την περίοδο των πέτρινων χρόνων του διαγωνισμού. Αμ...δεν πάει έτσι, γιατί αυτό τον διαγωνισμό αγάπησαν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι τελικά, ανεξάρτητα από την σεξουαλικότητά τους.
Στο τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι παρότι δεν είχαμε το πιο δυνατό τραγούδι, είχαμε μια αξιοπρεπέστατη παρουσία στον διαγωνισμό με έναν σούπερ καλλιτέχνη που έδωσε τον καλύτερό του εαυτό. Δεν είχαμε ούτε παρατράγουδα, ούτε κακό τραγούδι, ούτε κιτς, ούτε κάτι ανάλογο. Είμαστε ανάμεσα στα φαβορί μέχρι την τελευταία στιγμή και απ' όπου κι αν πέρασε ο Σάκης, κέντρισε όλα τα βλέμματα πάνω του, αλλά και τις εντυπώσεις. Όπου κι αν πήγαν οι φίλοι μου, τους πλησίασαν για να τους συγχαρούν και να τους κλείσουν το ραντεβού για την Αθήνα του χρόνου. Απογείωσε την συμμετοχή μας και μας έφερε στην 7 θέση!
Μπράβο Σάκη....σε ευχαριστούμε για τις στιγμές που μας χάρισες...και για τις νέες μας εμπειρίες στον διαγωνισμό που τόσο αγαπήσαμε.
Εκπομπές Travelstories
