Αυστρία Γερμανία Εσθονία Ιταλία Λεττονία Λιθουανία Ουγγαρία Π.Γ.Δ.Μ. Πολωνία Σερβία Σλοβακία Τσεχική Δημοκρατία 37 μέρες, Road trip, Αθήνα-Tallinn-Αθήνα

[themischar]

The Museum of the Barricades of 1991, είναι ένα μικρό μουσείο που βρίσκεται σε ένα ιστορικό σημείο στην παλαιά πόλη (πίσω από την εκκλησία του Αγ. Ιακώβου) και είναι αφιερωμένο στους γενναίους άνδρες και γυναίκες που υπερασπίστηκαν το κοινοβούλιο της Λετονίας από σοβιετικά στρατεύματα που είχαν εντολή να τερματίσουν το κίνημα ανεξαρτησίας.





To Vermanes Garden, ένας κήπος που βρίσκεται ακριβώς στη μέση της Ρίγας και είναι ένας καλός τρόπος για να ξεφύγεi κάποιος, έστω και για λίγο, από τη φασαρία της πόλης.







Η Εθνική όπερα της Λετονίας, λέγεται και ο Λευκός Οίκος της Ρίγας (πρωτοάνοιξε το 1923) και είναι ένα σύγχρονο κτίριο που βρίσκεται στην άκρη του μικρού πάρκου Aspazijas Bulvāris στον ομώνυμο δρόμο.
Κατά τη δεκαετία του 1990, έγιναν έργα μεγάλης κλίμακας για την ανακατασκευή του με στόχο την αποκατάσταση του και με έμφαση στον εσωτερικό χώρο με τις αρχικές διακοσμήσεις.
Η κατασκευή του νέου συγκροτήματος ολοκληρώθηκε το 2001 με τη νέα αίθουσα να έχει 300 θέσεις.



Ο Riga Cathedral, Καθεδρικός ναός της Riga, είναι η μεγαλύτερη μεσαιωνική εκκλησία στην Βαλτική με ύψος 187 x 43 μ., και βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Daugava.
Με τοίχους δύο μέτρων πάχους, ο καθεδρικός ναός της Ρίγα έχει επίσης ένα από τα μεγαλύτερα όργανα στην Ευρώπη (6.718 σωλήνες!).
Είναι το πιο αναγνωρίσιμο μνημείο της Λετονίας, εμφανίζεται σε πολλούς πίνακες, κάρτες, φωτογραφίες και τηλεοπτικές ταξιδιωτικές εκπομπές.
Επίσης, στο κτήριο στεγάζεται και το μουσείο της ιστορίας της Riga που εγκαινιάστηκε το 1773 είναι ένα από τα παλαιότερα μουσεία στην Ευρώπη.



Η St. Peter's Church, εκκλησία του Αγίου Πέτρου, αναφέρεται από το 1209 και ήταν μια καθολική εκκλησία μέχρι το 1523 οπότε έγινε Lutheran.
Κατά καιρούς έχει καταστραφεί και ανεγερθεί κάτι που επαναλήφθηκε τελευταία φορά το 1973 με καταπληκτικά αποτελέσματα. Πάρτε τον ανελκυστήρα στην πλατφόρμα παρατήρησης για εκπληκτική θέα στην πόλη.



Οι μουσικοί της πόλης της Βρέμης, άγαλμα που δόθηκε στη Ρίγα από την αδελφή πόλη της Βρέμης.
Δείχνει τα ζώα -από την ιστορία από τους αδελφούς Grimm- των «μουσικών της πόλης της Βρέμης» μιας απολαυστικής και ευχάριστης ιστορίας.
Οι μύτες των μουσικών είναι εξαιρετικά καλογυαλισμένες από τους πολλούς τουρίστες που τις αγγίζουν για καλή τύχη ! ! !



Η Konvecta Seta είναι μια πολύ καλή περιοχή μικρών ξενδοχείων μέσα στην παλιά πόλη.





H Livu Square, μια πλατεία γεμάτη ζωντανή που διαθέτει πολλά εστιατόρια, μπαρ και καφετέριες.
Στο κέντρο της, ολημερίς και ολονυχτίς ηχούν διάφορες μπάντες δημιουργώντας ένα ευχάριστο μέρος με ευδιάθετη ατμόσφαιρα.





Η μοναδική εναπομείνασα πύλη από τις οκτώ της πόλης, χτίστηκε το 1698 εποχή της Σουηδικής κατοχής.
Πιστεύεται ότι φέρνει καλή τύχη στα νιόπαντρα ζευγάρια και θυμηθείτε πως θα συναντήσετε αρκετά ζευγάρια, αν ξοδέψετε λίγη ώρα εκεί.









Τα τρία μικρά κτίρια (Three Brothers) των Τριών Αδελφών, ιδιαίτερης αισθητικής, πρωτοχτίστηκαν γύρω στο 1490 το ένα δίπλα στο άλλο και είναι το παλαιότερο συγκρότημα κατοικιών στη Mazā Pils iela, προαστιακή περιοχή της Ρίγας που κατοικήθηκε αρχικά από τεχνίτες.

Το όνομά τους - Τρεις Αδελφοί, δόθηκε εξαρχής και, σύμφωνα με ένα μύθο, τα κτίρια κατασκευάστηκαν από άνδρες από μία οικογένεια. Σήμερα, οι εγκαταστάσεις στεγάζουν το Λετονικό Μουσείο Αρχιτεκτονικής και την Κρατική Επιθεώρηση Προστασίας της Κληρονομιάς.







Όταν το ηλιοβασίλεμα, άρχισε να τρεμοπαίζει, μέσα από τα θυμωμένα σύννεφα, στο βάθος του ορίζοντα, αρχίσαμε να ¨μαζεύουμε¨ την απόσταση για την όχι και τόσο κοντινή επιστροφή μας.

 

[themischar]

18η ημέρα, που αλλού, γύρω, τριγύρω στην πόλη.



Ήταν ακόμη πρωί όταν βγήκαμε στο δρόμο και ο καιρός γμτ δε φαινόταν αυτό που λέμε και πολύ σόι.
Προχωρήσαμε, χωρίς δισταγμό, πιστοί στην αρχική μας πρόθεση αρκετά μέσα στη νέα πόλη για να βρεθούμε προς μια άλλη γέφυρα που θα μας οδηγούσε στην παλιά πόλη.







Προς σ´ αυτήν λοιπόν τη γέφυρα και στην αριστερή όχθη του Daugava, αναδύεται ένα εξαιρετικό, πολιτιστικά σημαντικό οικοδόμημα (το Κάστρο του Φωτός) η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη.
Το κτήριο στεγάζει ένα σύγχρονο κέντρο πληροφόρησης και άφθονο χώρο για πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις, προσφέροντας αναγνωστήρια πολλαπλών θεμάτων και πρόσβαση σε σπάνια βιβλία και ηχογραφήσεις.

Aνοιχτό στο ευρύ κοινό και με εστιατόριο, καφέ, WiFi, με καλή πανοραμική θέα της παλιάς πόλης.
Το εντυπωσιακό οικοδόμημα, άνοιξε τον Αύγουστο του 2014, και είναι το αριστούργημα του παγκοσμίου φήμης Λετονού-Αμερικανού αρχιτέκτονα Gunārs Birkerts.





Η Our Lady of Sorrows Church, είναι μια από τις νεότερες εκκλησίες στην παλιά πόλη
κατασκευασμένη το 1785.
Είναι μια Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και λίγο διαφορετική από τις κόκκινες εκκλησίες από τούβλα στην παλιά πόλη, καθώς είναι λευκή.





Περάσαμε στην απέναντι όχθη και λίγο μετά βλέπουμε άλλη μια γέφυρα στην κούρμπα που κάνει ο ποταμός !







Στην καρδιά της παλιάς πόλης βρίσκεται η πλατεία Δημαρχείου με το άγαλμα του πολιούχου αγίου της πόλης του St Roland. Επίσης, φαίνεται το σπίτι το σπίτι των Blackheads ή αλλιώς Melngalvjunames και στην πρόσοψή του ξεχωρίζει το έμβλημα του St. Mauritious του μαύρου αγίου προστάτη της αδελφότητας. Η αδελφότητα των Blackheads ήταν ανύπαντροι Γερμανοί έμποροι και πλοιοκτήτες στη δεκαετία του 1330.

Το κτίριο ανακαινίστηκε τον 16ο και 19ο αιώνα και καταστράφηκε κατά τη διάρκεια γερμανικής βομβιστικής επιδρομής το 1941. Η ανοικοδόμηση δεν πραγματοποιήθηκε κατά τη σοβιετική περίοδο αλλά ολοκληρώθηκε το 1999.

Το άγαλμα Roland, που απεικονίζει έναν μυθολογικό ιππότη, είναι μια υπογραφή ιστορικών γερμανικών πόλεων, που συμβολίζουν τα μεσαιωνικά προνόμια της πόλης.



Μέχρι και το menu, του καταστήματος, είναι σε mod βροχερό.











Χωρίς να έχουμε ¨πρόγραμμα ¨ συνεχίζουμε να αλωνίζουμε στα στενοσόκακα με πλούσια διάθεση για εξερεύνηση του κάθε τι, μήπως και φιλοτιμηθούμε και πάρουμε και κάποιο μικροσκοπικό αναμνηστικό γιατί το μεγάλο δεν έπαιζε με τπτ.











To Sculpture The Ghost, είναι ένα cool μνημείο που βρίσκεται ανάμεσα στη Σουηδική πύλη και το Λετονικό Πολεμικό Μουσείο.
Το ¨φάντασμα¨ είναι μια πρόσφατη προσθήκη στα μνημεία της πόλης (2015) και αποτελεί μέρος του προγράμματος "Τέχνη σε δημόσιους χώρους".



Και πριν η πείνα χτυπήσει, σήμερα την κοιλίτσα μας, κόψαμε δρόμο για να βρεθούμε στο από χθες επιλεγμένο εστιατόριο που λόγω ώρας είχε το αδιαχώρητο και δε μας έκατσε.



Και κατεβαίνουμε στην υπόγα . . .



Και αμέσως εξαφανιζόμαστε σε ένα από τα λαβυρινθιακά του δωμάτια των τριών τραπεζιών !



Η γαστρονομία της Λετονίας, εν γένει, είναι εξαιρετική -δεν υπάρχει περίπτωση να μη καλοφάς - αλλά είναι εξ´ ίσου παχυντική και γίνεται ακόμη περισσότερο όταν παραγγέλνεις μια μερίδα (και από που να γνωρίζεις την ποσότητά της?) και σου σερβίρουν αυτό :



Το προσπάθησα αρκετά ο φουκαράς, δε λέω, και με μεγάλη, ομολογουμένως, προσπάθεια το έφτασα μέχρις εδώ.





Αυτοί με τα φολκρόλ ρούχα πάνε για παράσταση, εμείς από την άλλη πάμε για το -δικό μας- τέλος της παράστασης.







Με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη ψυθιρίζουμε γλυκά Sveika Rīga, τα λέμε . . .

 

[themischar]

19η ημέρα, Riga (Λετονία) – Tallinn (Εσθονία) & 310Km



https://drive.google.com/open?id=1DZZ5qIc3wanK3jOos0B9EOoHLl1ZFdoX&usp=sharing


Η οδήγηση σήμερα προβλέπεται πως θα΄ ναι ξεκούραστη, μετά τη σχετική ραστώνη των προηγούμενων ημερών καθώς επίσης και των περιβαλλοντολογικών συνθηκών (σε κάποια σημεία ο δρόμος είναι πάνω στην ακτογραμμή αλλά όχι κάτι ουάου) !



Διασχίζουμε με συνετή ταχύτητα και κάτω από ηλιοφάνεια τη συνέχεια του ολόϊσιου αυτοκινητόδρομου της Λετονίας και στην Εσθονία με μέτρια όμως άσφαλτο σε κάποια σημεία και έντονη κίνηση στις εξόδους - εισόδους μικρών πόλεων.



Τα km φεύγουν γοργά, χωρίς απρόοπτα και αργά το μεσημέρι με ¨μπουκωμένο¨ τον καιρό φθάσαμε στο Tallinn, την πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Εσθονίας με <400.000 κατοίκους που βρίσκεται στη νότια ακτή του κόλπου της Φινλανδίας, μόλις 80 km. νότια του Helsinki και ανατολικά της Στοκχόλμης.

Το Ιστορικό κέντρο του Tallinn, είναι αξιοζήλευτο, με τα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια, τις λάμπες πετρελαίου στους δρόμους, τα γοτθικού ρυθμού καμπαναριά και τις μεσαιωνικές αγορές,

Η πόλη ιδρύθηκε από τους Φιλανδούς, και κατακτήθηκε κατά καιρούς από Δανούς, Σουηδούς και Ρώσους. Σήμερα είναι μία σύγχρονη πόλη, και από το 1997, έχει καταγραφεί στη λίστα παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO λόγω του εξαιρετικά καλοδιατηρημένου ιστορικού κέντρου που διαθέτει.



Η Πλατεία Δημαρχείου, Tallinna Raekoja Plats, μια πραγματικά γραφική μεσαιωνική πλατεία, που βουίζει από δραστηριότητα. Ο κάθε επισκέπτης, θα περάσει και θα ξαναπεράσει από την πλατεια δημαρχείου, σχεδόν υποχρεωτικά, γιατί είναι στο κέντρο, εκει που χτυπά η καρδιά του Tallinn.

Συνήθως υπάρχουν υπαίθριες δραστηριότητες όπως ένα παζάρι ή μια βιοτεχνική αγορά. Το αδιαχώρητο γίνεται όταν δένουν κρουαζιερόπλοια και οι τουρίστες ξεχύνονται, κανονικό μπουλούκι, αδιάκριτα στην πλατεία που την έχουν σαν ορμητήριο και λίγο πολλοί όλοι έχουν γευτεί μια τέτοια κατάσταση.
Τις άλλες ώρες, η κίνηση, είναι σε λογικά πλαίσια είτε είναι πρωί είτε το απόγευμα και μετά.

Στην πλατεία συνυπάρχουν το Δημαρχείο, το καταπληκτικό φαρμακείο Δημαρχείου, μια εκκλησία και πολλά καφέ, μπαρ και εστιατόρια.
Φυσικά, οι τιμές όλων των καταστημάτων είναι υψηλότερες, στην πλατεία, απο ότι στους άλλους δρόμους,



Το γλυπτό Onnelik Korstnapuhkija, το συναντάς σε μια από τις εισόδους της παλιάς πόλης
(Karjavärava square). Δείχνει έναν καπνοδοχοκαθαριστή εν κινήσει -λες και είναι έτοιμος να σε προϋπαντήσει- και ο μύθος λέει πως αν αγγίξεις και τρίψεις τα κουμπιά της φορεσιάς του θα σου φέρουν τύχη.



Πρόκειται για ένα υπέροχο παλιό σοβιετικό κτίριο, όπου προβάλλονται ταινίες και διεξάγονται φεστιβάλ ταινιών. Ωστόσο, για πολλούς το ενδιαφέρον είναι το ίδιο το κτίριο που εξακολουθεί να έχει Ρωσική πέτρα στους τοίχους και το σοβιετικό αστέρι κοσμεί τους εξωτερικούς τοίχους.

Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής κινηματογραφήθηκαν ταινίες προπαγάνδας όπου ο παραγωγός παρακολουθούσε καλύτερα αν η ταινία του ήταν μέσα στις κατευθυντήριες γραμμές.











Το Δημαρχείο, είναι το μοναδικό γοτθικού ρυθμού δημαρχείο στη Βόρεια Ευρώπη, ένα εντυπωσιακό κτίριο που μετρά περίπου 7 αιώνες ζωής. Στην κορυφή του Δημαρχείου βρίσκεται ένας ανεμοδείκτης με τη μορφή ενός άντρα με μεγάλο μουστάκι, συμβολικό θεματοφύλακα της πόλης.



Το Tallinna Õpetajate Maja, ένας εκθεσιακός χώρος στην πλατεία του Δημαρχείου όπου,
στο δεύτερο όροφο, παρουσιάζονται διάφορες εκθέσεις έργων τέχνης.





Το Kalev Marzipan Factory Museum, ένα μικρό μουσείο κυρίως μαρσιππάνιας, καραμελών και γλυκών.
Το Kalev είναι μια πολύ γνωστή μάρκα γλυκών στην Εσθονία και στο καφενείο τους σερβίρουν τις νόστιμες σπεσιαλιτέ τους που είναι ακριβώς πίσω από το μουσείο της μαρσιππάνιας.



Η Long Street (Pikk tanav), είναι ένας από τους δύο- τρεις βασικούς δρόμους της πόλης με καταπληκτικά κτήρια που με τις χρωματισμένες και διακοσμημένες προσόψεις μαγεύουν τον επισκέπτη

 

[themischar]

Το μνημείο αποτελείται από ανάγλυφο γλυπτό που δείχνει τον Ferdinand Veike (ο οποίος υπήρξε ο ιδρυτής και μακροχρόνιος διευθυντής του Κρατικού Κουκλοθεάτρου της Εσθονίας) με μια μαριονέτα που βγαίνει από τον εξωτερικό τοίχο του Estonian State Puppet, θέατρο στην παλιά πόλη.

Το γλυπτό δημιουργήθηκε από τον Εσθονό καλλιτέχνη Tauno Kangro το 2004.και τοποθετήθηκε με την ευκαιρία των 80ών γενεθλείων του.









Η πλάκα Bas-relief of Boris Yeltsyn, βρίσκεται σε ένα τοίχο κάτω από το λόφο Toompea αφιερωμένη στον Μπορίς Γέλτσιν που ήταν ο Πρόεδρος που τους έδωσε την ανεξαρτησία από τη Ρωσία αν και τα κράτη της Βαλτικής δεν φημίζονται στο να δίνουν έπαινο στους Ρώσους, γι 'αυτό αποτελεί μια έκπληξη.









Η Rataskaevu Street, μοιάζει περισσότερο ή λιγότερο με όλους τους άλλους δρόμους στην παλιά πόλη, αλλά αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι μια σειρά από εξαιρετικά εστιατόρια. Είναι απο εκείνα τα εστιατόρια που οι ντόπιοι τα προτιμούν και τα απολαμβάνουν συχνά με τους τουρίστες, αλλά απαιτείται κάποιες φορές να κάνεις κράτηση.





Το Αdamson Εric Μuseum, είναι αφιερωμένο στον Adamson-Eric, μία από τις πιο ευπροσάρμοστες δημιουργικές προσωπικότητες της Εσθονικής τέχνης στον 20ο αιώνα. Κυρίως γνωστός ως λαμπρός ζωγράφος, ήταν εξειδικευμένος σε όλους σχεδόν τους τομείς της εφαρμοσμένης τέχνης. Το κτίριο του μουσείου ανακαινίστηκε το 1983, ύστερα από δωρεά στο Μουσείο Τέχνης της Εσθονίας από τη χήρα του καλλιτέχνη, που δώρισε πολλά έργα τέχνης.

Έκτοτε, η μόνιμη έκθεση του μουσείου παρουσιάζει τη δημιουργική κληρονομιά του Adamson-Eric (έργα ζωγραφικής, κεραμικά, δερμάτινα είδη, κοσμήματα, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα κ.λπ.) που χαρακτηρίζονται από κομψότητα, εκλεπτυσμένα χρώματα και είναι στενά συνδεδεμένα με το τοπικό περιβάλλον και τις παραδόσεις της Εθνικής τέχνης της Εσθονίας.







Μπορεί ο Έλληνας σχεδιαστής αυτοκινήτων σερ Αλέξανδρος Αρνόλδος Κωνσταντίνος Ισηγόνης να πέθανε το 1988 όμως η θρυλική δημιουργία του, Mini / 1959, κυκλοφορεί αγέρωχα ακόμη στους δρόμους πολλών χωρών.



Το κατάστημα Gowri (Style House) είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που εστιάζει στα ανδρικά ρούχα. Παντρεύει το αιώνιο βρετανικό στυλ μαζί με νέα σχέδια - χρώματα και όλα ολοκληρώνονται στα χέρια ειδικών ραπτών.
Χα, χα, όσοι πιστοί προσέλθετε . . .



Το μνημείο Vabaduse Monument, χτίστηκε το 2009 ύστερα από διαγωνισμό προς τιμή των 4.000 Εσθονών που έχασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι για την ανεξαρτησία τους τα έτη 1818-20.
Έχει 23,5 μ. ύψος, με τον Σταυρό της Ελευθερίας στην κορυφή και αποτελείται από 143 κομμάτια γυαλιού κοντά στην πλατεία της Ελευθερίας.



Η St John's Church, εκκλησία του Αγ. Ιωάννου κατασκευάστηκε το 1867 και είναι μια μεγάλη Λουθηρανική εκκλησία που βρίσκεται επίσης στην πλατεία Ελευθερίας.
Η αρχιτεκτονική της μοιάζει με νέο - γοτθικό στιλ και διαθέτει οβελίσκο στο επάνω μέρος του πύργου, ενώ στο εσωτερικό της υπάρχουν τρία κύρια κλίτη και ένα μεγάλο σκευοφυλάκιο,





Ένα από τα ορόσημα (πιθανόν και το πλέον αναγνωρίσιμο) της πόλης, είναι το Viru Gates.
Φυσικά και υπάρχουν πολλοί τρόποι να μπείς στην παλιά πόλη, αλλά αυτή η μεσαιωνική είσοδος είναι η κύρια είσοδος προς την παλιά πόλη και χτίστηκε τον 14ο αιώνα.
Είναι μια όμορφη πύλη με φόντο την παλιά πόλη και αποτελούσε μέρος του αμυντικού συστήματος του τείχους της πόλης του Tallinn.
Περνώντας την πύλη θα βρεθείς στην οδό Viru, τον κύριο εμπορικό δρόμο της παλιάς πόλης.



Εκείνες τις μέρες η πρόσβαση στην Viru Gates ήταν -λίαν επιεικώς- κομματάκι δύσκολη, γιατί έφτιαχναν δρόμους & πεζοδρόμια στα πέριξ (ένα εργοτάξιο ταλαιπωρία για τον τουρίστα).





Δεν ήταν νωρίς αλλά ούτε και αργά όταν ο καιρός ξανάρχισε το γνωστό, πλέον, τροπάρι.
Στα σβέλτα, καβαλήσαμε τη moto και εξαφανιστήκαμε.

 

[themischar]

20η ημέρα, αμόλα καλούμπα στην παλιά πόλη.

Ο μουντός καιρός κράτησε ως το πρωί, έτσι η διάρκεια της νύχτας (που παρεπιπτόντως είχε καλή συσκότιση) ήταν εποικοδομητική γι᾽αυτό και όλα ξεκίνησαν πολύ πιο χαλαρἀ από κάθε άλλη μέρα.
Δρόμο για το παλιό Tallinn λοιπόν (που παλιότερα λεγόταν Reval) με την πληθώρα των μαγαζιών, σπιτιών και εκκλησιών, τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα ανέπαφα κι´αυτό χάρη στα τείχη και τα φρούρια που περιέκλειαν ανέκαθεν την πόλη.



Βγαίνουμε από το ξενοδοχείο (που ήταν στην λεωφόρο Männiku tee, μακρυούτσικα δηλ. από την παλιά πόλη) με το μυαλό μας καρφωμένο στο πως θα οργανωθούμε καλύτερα ως προς το τι θα δούμε στην παλιά πόλη και μόλις φθάνουμε να´σου το πρώτο happening. Είχε γίνει ήδη η τελετή και πἠγαιναν στο Gloria Veinikelder - Οινοποιείο για να συνεχίσουν το γλέντι τους ! ! !
Για τόόόσο καθυστερημένο ξεκίνημα λέμε.



Το Kiek in de Kok and Bastion Passages Museum, περιλαμβάνει τον πύργο, τα πέρασμα του προμαχώνα με αρκετά αδιέξοδα, πράγμα που σημαίνει το κουραστικό μπρος -πίσω.
Ίσως να ήταν διαφορετικά αν είχαμε κάνει τη δωρεάν λήψη οδηγού -για το λαξευμένο πέτρινο μουσείο- στο τηλέφωνο μας
Πάντως πήραμε μια γεύση το πως ήταν να ζεις σε τέτοιες οχυρωμένες συνοικίες μιας πόλης.



Ανεβαίνεις στην κορυφή του πύργου Munkadetagune και περπατάς κατά μήκος του παλαιού τείχους από ψηλά.











Οι Danish King's Garden, καλοφροντισμένοι κήποι στην άκρη της παλιάς πόλης ανάμεσα στο Μουσείο Niguliste και το Neitsitorn Museum.

Λέγεται ότι εδώ είναι το σημείο όπου το 1219, η σημαία της Δανίας έπεσε από τον ουρανό και οδήγησε τις Δανικές δυνάμεις στη νίκη επί των Εσθονών.



Τα ασυνήθιστα απρόσωπα αγάλματα των μοναχών ¨φυλάσσουν¨ αυτό τον κήπο, γίνονται όμως πολύ τρομακτικά (αν τύχει μάλιστα και είσαι αφηρημένος, τότε, άστα να πάνε).





Η βόλτα μας συνεχίζεται στο λόφο Toompea και φθάνουμε στην Lossi Plats όπου βρίσκονται αρκετά γνωστά αξιοθέατα.





Το Toompea Castle ανεγέρθηκε στα θεμέλια της ανατολικής πτέρυγας του φρουρίου με την όψιμη μπαρόκ πρόσοψή του χτίστηκε μεταξύ 1767 και 1773.
Η ιστορία του Toompea Castle είναι η ιστορία των ηγεμόνων και κατακτητών της Εσθονίας.

Σήμερα το κάστρο ¨φιλοξενεί¨ το Κοινοβούλιο της Εσθονίας.
Το μπλε, μαύρο και άσπρο της εθνικής σημαίας, ανεμίζει στην κορυφή του 45,6 μέτρων ύψους πύργου Hermann ως σύμβολο της ανεξαρτησίας της χώρας.



Το κτίριο (με τις κολώνες) ανήκε σε Σουηδό ευγενή και ξεκίνησε ως μονοόροφο σπίτι το 1600 και στα μέσα του 1700, ξαναχτίστηκε με την προσθήκη δύο επιπλέον ορόφων.
Τώρα ¨φιλοξενεί¨ τις Ταχυδρομικές Υπηρεσίες της Εσθονίας EESTI POST (Toompea Post Office).





Ο Aleksander Nevski Katedraali, Καθεδρικός Ναός Αλέξανδρου Νέβσκυ είναι ένα αξιόλογο κομμάτι αρχιτεκτονικής, λειτουργεί ως ¨φάρος¨ αφού είναι στο πάνω μέρος της παλιάς πόλης και γίνεται πόλος έλξης αφού διακρίνεται από πολλά μακρυνά σημεία.

Ένας καθ´όλα όμορφος καθεδρικός ναός, επιβλητικός, στο τυπικό Ρωσικό αναγεννησιακό ύφος με ιστορία και τόπος λατρείας για τους Εσθονούς και στο εσωτερικό του δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες!





Το 1938 ιδρύθηκε το Tallinn Conservatory School of Performing Arts, που είναι η Εσθονική Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου για θεατρική εκπαίδευση.



Το Patkuli vaateplatvorm όπως φαίνεται από κάτω.

 

[themischar]

Η άπλα που δημιουργείται σε ένα σημείο λειτουργεί σαν πλατφόρμα προβολής και προσφέρει άπλετη εικόνα για το τείχος της πόλης και τους πύργους της, την Εκκλησία Oleviste, την Kalamajale, την Koplile και το λιμάνι.





















Η νεαρή καλλιτέχνης του δρόμου, με το ασυνήθιστο όργανο στα χέρια της, συντροφεύει τους τουρίστες με τα ακόρντα της.



Η Peapiiskopi Kirik, Θολωτή Εκκλησία Παναγίας, την ἰδρύσαν Δανοί τον 13ο αιώνα και είναι η παλαιότερη εκκλησία στο Tallinn. Είναι το μοναδικό κτίριο στην άνω πόλη που δεν καταστράφηκε από την πυρκαγιά του 17ου αιώνα. Οι τοίχοι της κοσμούνται από πολλά και περίτεχνα οικόσημα από τον 17ο έως και τον 20ό αιώνα.



















To St. Catherine's Passage, το περασμα της Αγίας Αικατερίνης με τις αψίδες κατά μήκος του κρυφού στενού και τα εναρμονισμένα στο χώρο πολύ όμορφα μαγαζάκια που συνδέει τηις οδούς Vene και Muurivahe.

Το πέρασμα, στο σύνολό του, διατηρεί τη μεσαιωνική του ατμόσφαιρα με τα εργαστήρια χειροτεχνίας - παρακολουθείς τους καλλιτέχνες εν ώρα δουλειάς - να δημιουργούν κεραμικά, καπέλα, γυαλί και πολλά άλλα.

 

[themischar]

Η μπόρα που, ξαφνικά, ξέσπασε μας βρήκε μέσα στο cafe-μαγαζάκι και μόλις έκοψε βγαίνουμε να φύγουμε, αμ δε . . . έπρεπε να περιμένουμε λιγάκι.





Ο Cathedral of St Peter and St Paul, είναι ψευδο-γοτθική εκκλησία με νεοκλασική πρόσοψη, χτισμένη πάνω στην ίδρυση του παλιού τραπεζιού της Δομινικανής μονής της Μεσαιωνικής Αγίας Αικατερίνης. Το μοναστήρι έκλεισε μετά την αναμόρφωση το 1524 και αργότερα κτίστηκε η εκκλησία μεταξύ 1841 - 44. Η νεοκλασική πρόσοψη με τους δύο χαμηλού και πεπαλαιωμένους πύργους ανεγέρθηκαν το 1924.



To Tallinn City Museum Linnamuuseum, στεγάζεται στο ανακαινισμένο τριώροφο κτίριο και αναφέρεται λεπτομερώς στην εξέλιξη της πόλης ως σημαντικό εμπορικό λιμάνι από τον Μεσαίωνα έως τον 20ό αιώνα (το τελευταίο κομμάτι είναι αυτό που προσελκύει την προσοχή των δυτικών επισκεπτών του).



Το Hobuveski, είναι ένα περἰεργο κυκλικό κτίριο που χρησίμευε ως αλευρόμυλος σε περιόδους ανάγκης και τώρα στεγάζει το μουσείο για τη λιθοδομή.



Ο Ναός Ολεβίστε, St. Olaf’s Church, είναι παλιός ναός και υπήρξε ο μεγαλύτερος (κατά το μεσαίωνα) στην Βόρεια Ευρώπη με πύργο ύψους 124μ. και καλή θέα στο πλάτωμα που υπάρχει στα 60μ και στο οποίο φθάνεις ανεβαινοντας 278 στενά σκαλοπάτια (ευχαριστήσαμε και δεν πήραμε, όχι για βέβαια για τα 2€/άτομο για την είσοδο).







Το Paks Margareeta (Fat Margaret), χτίστηκε το 1530 και είναι ένας τεράστιος κατακόρυφος πύργος στη Μεγάλη Παράκτια Πύλη της Παλιάς Πόλης που στο παρελθόν είχε λειτουργήσει ως στρατώνες, φυλακή και αποθήκη, ενώ τώρα στεγάζεται το Ναυτικό Μουσείο του Tallinn.

§ : Το Patarei Prison Exhibition "Communism is Prison", θα είναι ένας από τους λόγους για να ξαναέλθουμε στο Tallinn.
Δεν το είδαμε, ήταν ερμητικά κλειστό, λόγω κάποιων εργασιών (κρυμμένο καλά πίσω από σκαλωσιές και μουσαμάδες) !



Με το τόσο πέρα - δώθε λογαριάσαμε να κοντρολάρουμε την κατάσταση με ένα, ελαφρύ για την περίσταση, γεύμα γνωρίζοντας πολύ καλά το τι θα επακολουθούσε.



Το επιβλητικό Kirjanik Eduard Vilde (monument), είναι ένα μηνμείο για τον Eduard Vilde, τον διάσημο Εσθονό συγγραφέα, που βρίακεται στο δρόμο Harju, απέναντι από τα τουριστικά γραφεία.



Η μέρα κύλησε, σαν νεράκι στο αυλάκι, και όταν το ηλιοβασίλεμα άρχισε να γεμίζει τον δυτικό ορίζοντα της πόλης (τοπική ώρα 21.30) ανεβήκαμε ξανά στο Patkuli για να το απολαύσουμε, μιας και τόσος λόγος γινόταν δεξιά - αριστερά όταν είμασταν εκεί το μεσημέρι.





Ναι, μπορώ να πω, πως είχαν ένα δίκαιο όσοι διαλαλούσαν ότι είναι ωραίο το ηλιοβασίλεμα στο Patkuli.











Έχουμε από ώρα κατεβεί από τον λόφο Toompea και χανόμαστε στα φωτισμένα σοκάκια της παλιάς πόλης μαζί με τον λιγοστό κόσμο.

 

[Dina Z]

Το Tallin είναι ψηλά στην λίστα μου. Μετά από τόσο λεπτομερές οδοιπορικό φίλτατε, δεν θα χρειαστώ άλλον οδηγό. Απλώς αντιγραφή - επικόλληση

 

[themischar]

Το Tallin είναι ψηλά στην λίστα μου. Μετά από τόσο λεπτομερές οδοιπορικό φίλτατε, δεν θα χρειαστώ άλλον οδηγό. Απλώς αντιγραφή - επικόλληση

Εύχομαι, με το καλό και γρήγορα.
Α, και μην ξεχάσεις να συμπεριλάβεις και τη συνέχεια του που ακολουθεί.

 

[themischar]

21η ημέρα, γύρω στα περίχωρα της πόλης.

Με πρώτα και καλύτερα τα Ανάκτορα - Πάρκο Kadriorg. Το παλάτι ιδρύθηκε από τον Τσάρο Πέτρο Α' για την Αικατερινή Α´και χτίστηκε σύμφωνα με τα σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Nicolo Michetti στα πρότυπα των ιταλικών βιλών, που αποτελούνταν από ένα κεντρικό κτίριο και δύο παραρτήματα.



Το Kadriorg είναι μια όμορφη περιοχή στα ανατολικά του κέντρου της πόλης, η οποία είναι γνωστή για το όμορφο παλάτι και το διαμορφωμένο πάρκο





Το μνημείο του F.R. Kreutzwald στο πάρκο Kadriorg, αποκαλύφθηκε το 1958 και είναι το μεγαλύτερο από όλα τα μνημεία που ανεγέρθηκαν προς τιμή του διάσημου συγγραφέα. Σχεδιασμένο από τους γλύπτες E. Taniloo και M. Saks.



Το πάρκο Kadriorg είναι το πιο εκλεκτό παλάτι και αστικό πάρκο στην Εσθονία, καλύπτοντας περίπου 70 εκτάρια. Η ανέγερσή του ξεκίνησε το 1718 και συναντάμε στοιχεία του σχεδιασμού του πάρκου από τον 18ο, τον 19ο και τον 20ό αιώνα.

Τα πιο δημοφιλή μέρη για μια βόλτα στο πάρκο είναι τα παρτέρια γύρω από το Swan Pond και ο περίπατος που οδηγεί από εκεί στο Προεδρικό Μέγαρο.

Στο πάρκο υπάρχουν το Μουσείο Τέχνης Kumu, το Μουσείο Τέχνης Kadriorg και το Μουσείο Mikkeli, καθώς και μνημεία τέτοιων πολιτιστικών στοιχείων όπως ο γλύπτης Amandus Adamson, ο συγγραφέας F.R. Kreutzwald και ο καλλιτέχνης Jaan Koort.





Περπατώντας γύρω στη ¨γειτονιά¨ του πάρκου θαυμασμό προκαλούν οι μεγάλες ξύλινες βίλες που χρονολογούνται από τον 19ο και τον 20ό αιώνα.





Στο φουτουριστικό τεράστιο κτήριο που στεγάζει το εξαιρετικό μουσείο τέχνης Kumu εκτεἰθεται μεγάλη συλλογή έργων Εσθονικής τέχνης.









Το παλάτι ονομάστηκε Kadriorg (Katharinenthal στα γερμανικά) προς τιμήν της συζύγου του Catherine Α. Το υπέροχο ρωμαϊκό μπαρόκ παλάτι περιβάλλεται από έναν κήπο με σιντριβάνια, φράχτες και παρτέρια, σύμφωνα με τα πρότυπα των Βερσαλλιών.









Τα ιστορικά κανάλια του πάρκου Kadriorg καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακατασκευής στα τέλη της δεκαετίας του 1930, όταν οι σωλήνες λυμάτων γέμισαν με χώμα.
Τα κανάλια βρίσκονται στη θέση των ιστορικών καναλιών και έχουν συνολικό μήκος 1,2 Km. Η παλιά κατασκευή παραμένει ορατή στους επισκέπτες του πάρκου.





Αυτό το μέρος ονομάζεται Ιαπωνικός κήπος, βασίζεται στη φιλοσοφία του κύκλου ζωής και στην εκφραστικότητα της φύσης.

 

[themischar]

Θα κόντευε 15.00 η ώρα όταν φθάσαμε στο προάστειο της Pirita και συγκεκριμμένα στην Pirita beach, με ένα παραλιακό μέτωπο με πεζόδρομο, ποδηλατόδρομο και πολύ πράσινο για περπάτημα από το λιμάνι περίπου ως τη μαρίνα με τα σκάφη.
Η περιοχή είναι κυρίως οικιστική, και είναι γνωστή ως πράσινη παραθαλάσσια γειτονιά με πολλά πολιτιστικά αξιοθέατα και ευκαιρίες για διακοπές με δραστηριότητες.

Το όνομα, Pirita, προέρχεται από ένα μοναστήρι που ιδρύθηκε στο Tallinn τον 15ο αιώνα και ήταν αφιερωμένο στο St. Brigitta. Ένα μικρό χωριό σχηματίστηκε γρήγορα γύρω από το μοναστήρι και δημιούργησε το κέντρο της Pirita. Το 1980, σε αυτά τα νέρά, διοργανώθηκε το ιστιοπλοϊκό πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας.











Προς στιγμή τον λυπήθηκα κι´είπα να βουτήξω. Αυγουστιάτικα και μόνος του σε τόση θάλασσα, κρίμα είναι ! ! ! γρήγορα όμως άλλαξα γνώμη κι᾽ είπα να τον αφήσω στην ησυχία του.







Αφήσαμε την αλαφροϊσκιωτη Pirita και επανακάμψαμε προς την παλιά πόλη. Στο ψάξε από έδω και εκεί για φαγητό βρήκαμε ένα μικρό εστιατόριο, σε παραδοσιακό χώρο, στην οδό Σουρτούκι ! και συμφωνήσαμε να το τιμήσουμε χωρίς δευτερολογία







Από την, επί τόπου, επιλογή μας μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι και είμασταν πάλι έτοιμοι να συνεχίσουμε τη βόλτα μας.





Δε λέμε να ξεκολλήσουμε από την παλιά πόλη, τη γυροφέρνουμεσυνέχεια και να´μαστε πάλι στην οδό Suur-Karja.







Ένα cafeδάκι στο στέκι μιας τοπικής motoπαρέας ήταν επιβεβλημένο κι´ας μην το είχαμε ανάγκη τέτοια ώρα.



Η συνοικία Rotermann, βρίσκεται ανάμεσα στην Παλιά Πόλη, το λιμάνι και την πλατεία Viru.
Σ'´αυτή τη συνοικία γίνεται μόχλευση των πάντων που δίνει στους επισκέπτες της μια εξαιρετική ευκαιρία να περάσουν ποιοτικό χρόνο σε πιο ήσυχες και μικρότερες αστικές περιοχές, ανακαλύπτοντας καταστήματα, εστιατόρια και μπαρ που ταιριάζουν στην καθημερινότητα.







Πως τα καταφέραμε και απομακρυνθήκαμε πάλι, ώρα για την επιστροφή μας . . .

 

[themischar]

22η ημέρα, Tallinn (Εσθονία) - Rezekne (Λετονία) & 443Km



https://drive.google.com/open?id=1uI_0bZmz8uORbI348r8447ni3f1DtgVv&usp=sharing



Η μέρα ξεκινά με γρήγορους ρυθμούς γιατί τα km είναι υπεραρκετά σε σχέση πάντα με το οδικό δίκτυο αλλά και τη διάθεση που θέλοντας και μη πέφτει, μιας και οι διαδρομές από δω και πέρα έχουν τον άχαρο τίτλο της ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ.
Ω ω ω, ναι ! από σήμερα αρχίζει η επιστροφή μας, με γνώμονα τα άλλα μέρη σε χώρες που ήδη είχαμε επισκεφθεί και φυσικά σε επιπλέον χώρες.





Ο επιλεγμένος δρόμος μας, τυπικά παλαιο-επαρχιακός, περνά ύστερα από 186km νοτιοανατολικά του TALLINN από το TARTU, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Εσθονίας.
Το TARTU είναι πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο, αφού εκεί είναι η έδρα του παλαιότερου πανεπιστήμιου της χώρας.
Μια ολιγόωρη στάση για να πάρουμε τα πάνω μας και να δούμε κάτι από την πόλη.



Το κέντρο της παλιάς πόλης είναι το Raekoja Plats με το Δημαρχείο και το Γραφείο Πληροφοριών στην κορυφή, μπροστά από το οποίο βρίσκεται το άγαλμα «The Kissing Students» (έργο του Mati Karmin από το 1998).



Μαγαζιά δεξιά αριστερά της πλατείας με τα τραπεζάκια τους και στο μέσον να καταλαμβάνουν μέρος από τον κύριο πεζόδρομο χωρίς να δείχνουν παράταιρα και να ενοχλούν.



Η θερμοκρασία, που παίζει σημαντικό ρόλο έχει κατέβει σήμερα αρκετά σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες, κάτι που αντιλαμβάνεσαι και από την ένδυση των διερχομένων και εμείς φορούσαμε τον ταξιδιωτικό εξοπλισμό μας χωρίς να μας είναι δυσβάστακτος.



Το κέντρο είναι εύκολα προσβάσιμο με τα πόδια και πολύ ωραίο για περπάτημα, να δεις και να θαυμάσεις τα καλοσυντηρημένα όμορφα κτίρια στους γραφικούς πεζόδρομους.







Πολύ καθαρό το κέντρο της σε μια χαρακτηριστική επαρχιακή κωμόπολη των 96.000 κατοίκων.





Μικρά πάρκα πλαισιώνουν τον ποταμό Emaj gi που διασχίζει την πόλη.



Αφήσαμε, πίσω μας και μακριά πια την Εσθονία και ξαναμπαίνουμε στη Λετονία.



Ο επαρχιακός δρόμος που ενώνει τις δυο χώρες σ΄ αυτό το ύψος, είναι άσφαλτος αλλά και αρκετά km χωματόδρομου (που έχουν και σήματα κυκλοφοράς ! ! !) όμως η διαδρομή είναι εκπληκτική, ολοπράσινη με πολλά και υψηλά δέντρα.





Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας, με τον ήλιο και τη βροχή να εναλλάσσονται όπως εξάλλου και η διάθεσή μας.



Η ώρα είχε σκαρφαλώσει αρκετά και το άτυπο ηλιοβασίλεμα που πότε εμφανιζόταν και πότε κρυβόταν είχε φθάσει όταν μπήκαμε στη Rezekne, μια κωμόπολη πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στα ανατολικά της Λετονίας.



Φθάσαμε στο αγρόκτημα που θα διανυκτερεύαμε. Αμέσως ένα γρήγορο ξεπέζεμα και αναζήτηση βραδινού φαγητού.



Δε δυσκολευτήκαμε ιδιαίτερα να βρούμε κάτι, εντελώς, πρόχειρο για φαγητό και σιγά που θα το αφήναμε ψάχνοντας για κάτι καλύτερο, όταν ξέρουμε πως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.
Επειδή, μάλιστα, αξιόλογες πληροφορίες για την πόλη δεν είχαμε και στη βόλτα για το κλασσικό μας ξεμούδιασμα δεν αντικρίσαμε κάτι αξιοπρόσεκτο αποφασίσαμε με συνοπτικές διαδικασίες να την κάνουμε.
Όπως καλά το αντιληφθήκατε, για ύπνο και ξεκούραση.