interted
Member
- Μηνύματα
- 1.355
- Likes
- 8.200
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ράφτινγκ στον Ουρουμπάμπα
Hunger is a cook right good, Woe to him who sneers at food, Barley crowdie in my shoe, the sweetest food I ever knew - Alexander Stewart.
Το παραπάνω γράφτηκε (στα Γαελικά) αφού ο ντόπιος άρχοντας επιστρέφοντας στο κάστρο του μετά από μάχη, μια φτωχή γυναίκα του έδωσε κριθάρι το οποίο ανακάτεψε με νερό στο παπούτσι του και έφαγε.
Πόλεμος. Ποτέ δεν μπορείς να προδικάσεις το αποτέλεσμα. Η επιλογή της κατάλληλης πλευράς πιστεύουμε γίνεται με βάση τα υψηλά ιδανικά, όπως η επιστροφή του “νόμιμου” βασιλιά στον θρόνο του. Στα Χάιλαντς η αλήθεια είναι άλλη. Τις περισσότερες φορές η επιλογή γινόταν με βάση τις ιστορικές διαφορές των Κλαν και κυρίως ζυγίζοντας τις πιθανότητες επιβίωσης του Κλαν ΜΕΤΑ τον πόλεμο. Αν είσαι με τους νικητές θα δρέψεις τους καρπούς της επιτυχίας, αν είσαι με τους χαμένους θα βρεθείς μπροστά σε ερείπια...
---
Περιπλανώμενος στις εξοχές του Αμπερντίν, διαπίστωσα ότι η περιοχή βρίθει από κάστρα. Βρισκόμενος σε έναν επαρχιακό δρόμο, έβλεπα πινακίδα μετά την πινακίδα με άγνωστα ονόματα και το σήμα του κάστρου. Σταμάτησα σε μερικά, αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το Kildrummy.
Αν και το κάστρο έχει εισιτήριο στην τουριστική περίοδο, τώρα το φθινόπωρο ήταν δωρεάν. Ακολουθώντας ένα μικρό μονοπατάκι αντίκρισα στην κορυφή του λόφου μια μεγάλη ταμπέλα. Αυτή απεικόνιζε ένα μεγαλειώδες κάστρο, με αυλικούς και άλογα να συνωστίζονται στο σκοτάδι υπό το φως των δάδων. Γάμος. Η ντόπια αρχόντισσα παντρεύεται τον ανιψιό του βασιλιά παραδίδοντας του το Κάστρο της.
Πίσω από την ταμπέλα τα ερείπια. Γκρεμισμένες πύλες με δίδυμους πύργους που κάποτε καραδοκούσαν φρουροί. Ξεθωριασμένοι τοίχοι εκκλησιών όπου ο κόμης και η κόμισα παρακολουθούσαν τις λειτουργίες την Κυριακή. Διαλυμένοι πύργοι όπου κάποτε στέγαζαν μια ντουζίνα κουτσούβελα με βασιλικό αίμα. Ο πόλεμος και μια λάθος απόφαση τα είχαν καταστρέψει σχεδόν όλα.
---
Από τα κάστρα-αριστοκρατικές κατοικίες λέγεται ότι το κομψότερο είναι το Glamis (προφέρεται Γκλαμς). Κοντά στο Νταντί, είναι αρκετά προσβάσιμο από άλλα μέρη της Σκωτίας. Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι έχει σωστό χρώμα! Πολλά από τα κάστρα-κατοικίες είναι βαμμένα άσπρα, ροζ ή άλλα γελοία χρώματα. Αυτό είναι καφέ, όπως και οι γειτονικοί βράχοι. Οι δεύτεροι μάλιστα έχουν πάνω αρχαία ανάγλυφα του των Πίκτων. (βλ. σχετική ιστορία)
Οι κήποι του κάστρου είναι άκρως εντυπωσιακοί. Στην είσοδο υπάρχουν γρασίδια, με αγάλματα που πλαισιώνουν την θέα του κάστρου. Στο βάθος βοσκάνε αγελάδες των Χάιλαντς – ναι αυτές με τα δυο πανωφόρια! Προσπερνώντας ένα νεκροταφείο ζώων, όπου βρίσκεται η τελευταία κατοικία του Χάπι, του ινδικού χοιριδίου της οικογένειας, καταλήγεις σε έναν ρομαντικό πλην ερημικό περιτοιχισμένο κήπο. Οι κήποι έχουν τοίχους στην Σκοτία για ένα πολύ απλό λόγο. Ο διαρκής άνεμος!
Από το εσωτερικό είδα λίγα πράγματα, καθώς ήθελε έξτρα εισιτήριο. Όμως αυτό που μου έμεινε είναι μια έκθεση με ξύλινα αγάλματα που αναφέρονται στον Μάκβεθ. Τα αγάλματα είναι σπαρμένα σε μια μικρή έκταση δίπλα στο κάστρο, και όταν εντοπίσεις κάθε ένα διαβάζεις και μια μικρή φράση από το έργο του Σέξπηρ – το έργο άλλωστε διαδραματίζεται στο Γκλαμς. Τέλεια δραστηριότητα για μικρούς και μεγάλους!
Μια και διανύουμε την #metoo περίοδο στην Ελλάδα. να αναφέρω και μια σχετική είδηση. Σε μια εκδήλωση που έγινε πέρσι, όπου οι καλεσμένοι μείναν το βράδυ στο Γκλαμς, ο 34-χρονος γόνος της οικογένειας μπήκε μεθυσμένος στο δωμάτιο μιας γυναίκας, της επιτέθηκε σεξουαλικά και αρνήθηκε να βγει για 20 λεπτά. Χθες ο δράστης μπήκε φυλακή για περίοδο 10 μηνών, και στην τιμωρία πρέπει να συνυπολογίσουμε και την προσβολή της τιμής της οικογένεια που είναι και συγγενική της Βασίλισσας. Και στα κάστρα της Σκοτίας λοιπόν φωλιάζει το είδος των αλαζόνων ανώμαλων.
---
Τελευταίο και καλύτερο όλων ;; (αν και αυτό θα το κρίνετε εσείς, αλλά ας κρίνουμε πρώτα μόνο αυτή την τριαδα) στην παρουσίαση των κάστρων που έχω επισκεφθεί στην Σκωτία άφησα το Eilean Donan.
Κάποτε ο πόλεμος είχε αφήσει το στίγμα του σε αυτό το στολίδι των Χάιλαντς, Ο αρχηγός του Κλαν ΜακΚένζι είχε διαλέξει την “λάθος” πλευρά στις ξακουστές εξεγέρσεις του 18ου αιώνα κατά της ένωσης των Βασιλείων Σκωτίας-Αγγλίας υπό των Ανοβερίτων βασιλιάδων. Ο στόλος του Βασιλιά κατέστρεψε το κάστρο σχεδόν ολοσχερώς. Μέχρι που στον 20ο αιώνα βρέθηκε ένας κύριος που αποφάσισε να ανακατασκευάσει όλα τα ερείπια στην σημερινή τους μορφή.
Φτάνοντας το μεσημέρι στο κάστρο βρέθηκα μπροστά σε μια εικόνα βγαλμένη από παραμύθι. Οι αχτίδες του ήλιου έκαναν την γέφυρα που οδηγεί στο κάστρο να λάμπει και μαζί με την ζάλη που μου έφερναν νόμιζα ότι όλα είναι μαγεμένα. Το κάστρο βρίσκεται σε εξαιρετικά φωτογενή θέση. Σε ένα νησάκι στην συμβολή τριών λοχ, πλαισιωμένο από πράσινους (την άνοιξη που πήγαμε) λόφους.
Το ίδιο το κάστρο είναι συμπαγές και καλαίσθητο, με συνδεόμενα κτίρια και ψηλούς πυργίσκους. Δυστυχώς η πίεση χρόνου, καθώς έπρεπε να συνεχίσουμε προς το νησί Σκάι με τους θείους μου δεν μας άφησαν χρόνο για επίσκεψη στο εσωτερικό. Μια άλλη φορά πάλι πέρασα νύχτα.
Αυτά λοιπόν για τα κάστρα της Σκοτίας. Ακολουθούν φωτό.
Kildrummy
Glamis
Eilean Donan. φωτό ευγενική προσφορά της @Sassenach77 καθώς οι δικές μου είναι μόνο από την νυχτερινή επίσκεψη
Το παραπάνω γράφτηκε (στα Γαελικά) αφού ο ντόπιος άρχοντας επιστρέφοντας στο κάστρο του μετά από μάχη, μια φτωχή γυναίκα του έδωσε κριθάρι το οποίο ανακάτεψε με νερό στο παπούτσι του και έφαγε.
Πόλεμος. Ποτέ δεν μπορείς να προδικάσεις το αποτέλεσμα. Η επιλογή της κατάλληλης πλευράς πιστεύουμε γίνεται με βάση τα υψηλά ιδανικά, όπως η επιστροφή του “νόμιμου” βασιλιά στον θρόνο του. Στα Χάιλαντς η αλήθεια είναι άλλη. Τις περισσότερες φορές η επιλογή γινόταν με βάση τις ιστορικές διαφορές των Κλαν και κυρίως ζυγίζοντας τις πιθανότητες επιβίωσης του Κλαν ΜΕΤΑ τον πόλεμο. Αν είσαι με τους νικητές θα δρέψεις τους καρπούς της επιτυχίας, αν είσαι με τους χαμένους θα βρεθείς μπροστά σε ερείπια...
---
Περιπλανώμενος στις εξοχές του Αμπερντίν, διαπίστωσα ότι η περιοχή βρίθει από κάστρα. Βρισκόμενος σε έναν επαρχιακό δρόμο, έβλεπα πινακίδα μετά την πινακίδα με άγνωστα ονόματα και το σήμα του κάστρου. Σταμάτησα σε μερικά, αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το Kildrummy.
Αν και το κάστρο έχει εισιτήριο στην τουριστική περίοδο, τώρα το φθινόπωρο ήταν δωρεάν. Ακολουθώντας ένα μικρό μονοπατάκι αντίκρισα στην κορυφή του λόφου μια μεγάλη ταμπέλα. Αυτή απεικόνιζε ένα μεγαλειώδες κάστρο, με αυλικούς και άλογα να συνωστίζονται στο σκοτάδι υπό το φως των δάδων. Γάμος. Η ντόπια αρχόντισσα παντρεύεται τον ανιψιό του βασιλιά παραδίδοντας του το Κάστρο της.
Πίσω από την ταμπέλα τα ερείπια. Γκρεμισμένες πύλες με δίδυμους πύργους που κάποτε καραδοκούσαν φρουροί. Ξεθωριασμένοι τοίχοι εκκλησιών όπου ο κόμης και η κόμισα παρακολουθούσαν τις λειτουργίες την Κυριακή. Διαλυμένοι πύργοι όπου κάποτε στέγαζαν μια ντουζίνα κουτσούβελα με βασιλικό αίμα. Ο πόλεμος και μια λάθος απόφαση τα είχαν καταστρέψει σχεδόν όλα.
---
Από τα κάστρα-αριστοκρατικές κατοικίες λέγεται ότι το κομψότερο είναι το Glamis (προφέρεται Γκλαμς). Κοντά στο Νταντί, είναι αρκετά προσβάσιμο από άλλα μέρη της Σκωτίας. Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι έχει σωστό χρώμα! Πολλά από τα κάστρα-κατοικίες είναι βαμμένα άσπρα, ροζ ή άλλα γελοία χρώματα. Αυτό είναι καφέ, όπως και οι γειτονικοί βράχοι. Οι δεύτεροι μάλιστα έχουν πάνω αρχαία ανάγλυφα του των Πίκτων. (βλ. σχετική ιστορία)
Οι κήποι του κάστρου είναι άκρως εντυπωσιακοί. Στην είσοδο υπάρχουν γρασίδια, με αγάλματα που πλαισιώνουν την θέα του κάστρου. Στο βάθος βοσκάνε αγελάδες των Χάιλαντς – ναι αυτές με τα δυο πανωφόρια! Προσπερνώντας ένα νεκροταφείο ζώων, όπου βρίσκεται η τελευταία κατοικία του Χάπι, του ινδικού χοιριδίου της οικογένειας, καταλήγεις σε έναν ρομαντικό πλην ερημικό περιτοιχισμένο κήπο. Οι κήποι έχουν τοίχους στην Σκοτία για ένα πολύ απλό λόγο. Ο διαρκής άνεμος!
Από το εσωτερικό είδα λίγα πράγματα, καθώς ήθελε έξτρα εισιτήριο. Όμως αυτό που μου έμεινε είναι μια έκθεση με ξύλινα αγάλματα που αναφέρονται στον Μάκβεθ. Τα αγάλματα είναι σπαρμένα σε μια μικρή έκταση δίπλα στο κάστρο, και όταν εντοπίσεις κάθε ένα διαβάζεις και μια μικρή φράση από το έργο του Σέξπηρ – το έργο άλλωστε διαδραματίζεται στο Γκλαμς. Τέλεια δραστηριότητα για μικρούς και μεγάλους!
Μια και διανύουμε την #metoo περίοδο στην Ελλάδα. να αναφέρω και μια σχετική είδηση. Σε μια εκδήλωση που έγινε πέρσι, όπου οι καλεσμένοι μείναν το βράδυ στο Γκλαμς, ο 34-χρονος γόνος της οικογένειας μπήκε μεθυσμένος στο δωμάτιο μιας γυναίκας, της επιτέθηκε σεξουαλικά και αρνήθηκε να βγει για 20 λεπτά. Χθες ο δράστης μπήκε φυλακή για περίοδο 10 μηνών, και στην τιμωρία πρέπει να συνυπολογίσουμε και την προσβολή της τιμής της οικογένεια που είναι και συγγενική της Βασίλισσας. Και στα κάστρα της Σκοτίας λοιπόν φωλιάζει το είδος των αλαζόνων ανώμαλων.
---
Τελευταίο και καλύτερο όλων ;; (αν και αυτό θα το κρίνετε εσείς, αλλά ας κρίνουμε πρώτα μόνο αυτή την τριαδα) στην παρουσίαση των κάστρων που έχω επισκεφθεί στην Σκωτία άφησα το Eilean Donan.
Κάποτε ο πόλεμος είχε αφήσει το στίγμα του σε αυτό το στολίδι των Χάιλαντς, Ο αρχηγός του Κλαν ΜακΚένζι είχε διαλέξει την “λάθος” πλευρά στις ξακουστές εξεγέρσεις του 18ου αιώνα κατά της ένωσης των Βασιλείων Σκωτίας-Αγγλίας υπό των Ανοβερίτων βασιλιάδων. Ο στόλος του Βασιλιά κατέστρεψε το κάστρο σχεδόν ολοσχερώς. Μέχρι που στον 20ο αιώνα βρέθηκε ένας κύριος που αποφάσισε να ανακατασκευάσει όλα τα ερείπια στην σημερινή τους μορφή.
Φτάνοντας το μεσημέρι στο κάστρο βρέθηκα μπροστά σε μια εικόνα βγαλμένη από παραμύθι. Οι αχτίδες του ήλιου έκαναν την γέφυρα που οδηγεί στο κάστρο να λάμπει και μαζί με την ζάλη που μου έφερναν νόμιζα ότι όλα είναι μαγεμένα. Το κάστρο βρίσκεται σε εξαιρετικά φωτογενή θέση. Σε ένα νησάκι στην συμβολή τριών λοχ, πλαισιωμένο από πράσινους (την άνοιξη που πήγαμε) λόφους.
Το ίδιο το κάστρο είναι συμπαγές και καλαίσθητο, με συνδεόμενα κτίρια και ψηλούς πυργίσκους. Δυστυχώς η πίεση χρόνου, καθώς έπρεπε να συνεχίσουμε προς το νησί Σκάι με τους θείους μου δεν μας άφησαν χρόνο για επίσκεψη στο εσωτερικό. Μια άλλη φορά πάλι πέρασα νύχτα.
Αυτά λοιπόν για τα κάστρα της Σκοτίας. Ακολουθούν φωτό.
Kildrummy
Eilean Donan. φωτό ευγενική προσφορά της @Sassenach77 καθώς οι δικές μου είναι μόνο από την νυχτερινή επίσκεψη
Last edited: