καλησπέρα σε όλους. είμαι καινούργιο μέλος. η απόφαση για να γίνω μέλος ήταν η αφορμή για ένα ταξίδι που μου πρότειναν στην Σιγκαπούρη (όλα πληρωμένα). αν και γενικώς μου αρέσουν τα ταξίδια (αυτοκίνητο, τρένο, καράβι, ποδήλατο, πόδια, ... 
) έχω φοβία με τις πτήσεις.
το θέμα είναι ότι ενώ για το ταξίδι απομένουν τουλάχιστον 3 εβδομάδες, αγχώνομαι από τώρα, το σκέφτομαι χιλιάδες φορές την ημέρα και γενικότερα έχω την εντύπωση ότι δε θα μπορέσω να κάνω το βήμα και να μπω στο αεροπλάνο. περιττό να αναφέρω ότι τα εισιτήρια έχουν ήδη εκδοθεί. (γίνεται να αλλάξει το εισιτήριο? να ταξιδέψει άλλος δλδ και με τι κόστος?)
έχω διαβάσει όλα τα άρθρα που υπάρχουν στο διαδίκτυο σχετικά με την ασφάλεια η μη των πτήσεων, όλα τα στατιστικά (αυτό κάνω πλέον στον ελύθερο χρόνο μου) και εκεί που λέω στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω, μετά στο καπάκι σκέφτομαι αυτή την μοναδική πιθανότητα (που υπάρχει όμως κ με όλα τα μέσα) να πέσει το αεροπλάνο.
όλα τα παραπάνω μάλλον συνδέονται και με το γεγονός ότι πρόσφατα έχασα κάποιο δικό μου άτομο (όχι από πτήση) και ενδεχομένως να ενισχύει το αίσθημα της ανασφάλειας.
πάντως, γενικά πιστεύω, ότι ρόλο παίζει και το γεγονός ότι από την στιγμή που γεννιόμαστε, το πρώτο μέσο με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή είναι το αυτοκίνητο και στη συνέχεια, σε μικρότερο βαθμό, με το αεροπλάνο.
καμιά βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη (χάπια, ποτά, ... δεν θέλω πάρω) , μήπως και τα καταφέρω να κάνω το ταξιδάκι.
κάθε συμβουλή δεκτή
ελπίζω να μην κούρασα αν και σίγουρα θα έχετε διαβάσει-απαντήσει σε παρόμοιο θέμα
ευχαριστώ πάντως.
) έχω φοβία με τις πτήσεις. το θέμα είναι ότι ενώ για το ταξίδι απομένουν τουλάχιστον 3 εβδομάδες, αγχώνομαι από τώρα
, το σκέφτομαι χιλιάδες φορές την ημέρα και γενικότερα έχω την εντύπωση ότι δε θα μπορέσω να κάνω το βήμα και να μπω στο αεροπλάνο. περιττό να αναφέρω ότι τα εισιτήρια έχουν ήδη εκδοθεί. (γίνεται να αλλάξει το εισιτήριο? να ταξιδέψει άλλος δλδ και με τι κόστος?)έχω διαβάσει όλα τα άρθρα που υπάρχουν στο διαδίκτυο σχετικά με την ασφάλεια η μη των πτήσεων, όλα τα στατιστικά (αυτό κάνω πλέον στον ελύθερο χρόνο μου) και εκεί που λέω στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω, μετά στο καπάκι σκέφτομαι αυτή την μοναδική πιθανότητα (που υπάρχει όμως κ με όλα τα μέσα) να πέσει το αεροπλάνο.
όλα τα παραπάνω μάλλον συνδέονται και με το γεγονός ότι πρόσφατα έχασα κάποιο δικό μου άτομο (όχι από πτήση) και ενδεχομένως να ενισχύει το αίσθημα της ανασφάλειας.
πάντως, γενικά πιστεύω, ότι ρόλο παίζει και το γεγονός ότι από την στιγμή που γεννιόμαστε, το πρώτο μέσο με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή είναι το αυτοκίνητο και στη συνέχεια, σε μικρότερο βαθμό, με το αεροπλάνο.
καμιά βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη (χάπια, ποτά, ... δεν θέλω πάρω) , μήπως και τα καταφέρω να κάνω το ταξιδάκι.
κάθε συμβουλή δεκτή
ελπίζω να μην κούρασα αν και σίγουρα θα έχετε διαβάσει-απαντήσει σε παρόμοιο θέμα
ευχαριστώ πάντως.
