Ουγκάντα γεια σας απο renata και Lullu..

[AERIKO]

Παρακολουθώ την ανταπόκριση σας από την αρχή. Δεν ήθελα να παρέμβω διότι θεωρώ ότι σε πολλούς ανθρώπους ακόμη περισσεύει η αγάπη για τον άνθρωπο όχι φιλανθρωπικά ή με τον κακώς θεωρούμενο κοσμοπολιτισμό. Απ΄το παράθυρο του σπιτιού μου βλέπω στον απέναντι λόφο τα φώτα του εν΄δυνάμει συγχωνευμένου νοσοκομείου της πόλη μου. Σκέφτομαι τις απλήρωτες εφημερίες των συναδέλφων εργαζόμενων που δουλεύουν εκεί, τα απίστευτα νυχτέρια τους, την έλλειψη απ΄τις οικογένειες τους, τον πόνο και την αρρώστια που αντιμετωπίζουν καθημερινά ,που δεν χωράει στο οποιοδήποτε φακελάκι. Και σκέφτομαι πως η Ουγκάντα απ΄την πόλη μου δεν είναι μακρυά. Είναι δίπλα μου.Η ελονοσία σήμερα εκεί ήταν χθες στον κάμπο εδώ πριν αποξηρανθεί και η αρρώστια ήταν πάντα ίδιον των φτωχών και των κατατρεγμένων ανά τη γή. Όταν επέλεξα να μείνω εδώ το έκανα γιατί θεωρούσα ότι θα είχα καλύτερη ποιότητα ζωής. Όταν όμως η αρρώστια μου χτύπησε την πόρτα κατάλαβα ότι τα δεκαπενθήμερα που θα έπρεπε να κάνω την θεραπεία μου δεν τα χώραγε ούτε το νοσοκομείο της πόλης ούτε τα σχέδια των τεχνοκρατών που δεν μου παρείχαν το αυτονόητο γιατί το κόστος ήταν μεγάλο. Η ζωή σ΄αυτό το σύστημα είναι ποσοστό, όπως και εκεί που είστε. Όμως όσο η ζωή ειναι αριθμοί και κόστος η Ουγκάντα δεν απέχει πολύ από το όμορφο σπίτι με κήπο βασισμένο στον τελευταίο αντισεισμικό νόμο. Είναι ακριβώς το ίδιο. Καλή δύναμη...

Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα,
αλλά εκείνη αρνείται.

Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε,
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της ν' ακουμπήσω,
μια μικρή ανεμώνη.

Q-mkaQsJb2Y[/media] - ‪Επίλογος - Βασίλης Παπακωνσταντίνου‬‏

 

[NATASA 09]

Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα,
αλλά εκείνη αρνείται...

Το να καταφέρνεις σ΄αυτούς τους δύσκολους καιρούς να συγχωρείς είναι πραγματικά ανθρώπινο. Ο Λειβαδίτης επειδή έβλεπε τα πράγματα απ΄την ταξική τους σκοπιά, είχε σεβασμό στον άνθρωπο και τα ιδεώδη του. Και πάντα μέσα του έκαιγε το φως της επανάστασης.

 

[franmeg]

Νατασα με συγκινησε το μηνυμα σου. Δυστυχως η αρρωστια εδω στην Αφρικη ειναι κυριως αποτελεσμα της φτωχειας, της κακης υγειινης, της ελλειψης πληροφορησης και προσβασης σε υπηρεσιες υγειας παρα ιδιον της αφρικανικης ηπειρου. Σε αυτο ομως τολμω να πω (και πιστευω η εμπειρια μου απο την ηπειρο μου το επιτρεπει) οτι καποιες ασθενειες ειναι και αποτελεσμα κουλτουρας. Θα εξηγησω τι εννοω..Η Ουγκαντα πχ, πασχει στις βορειες περιοχες της απο υποσιτισμο. Ο υποσιτισμος αυτος δεν οφειλεται παντα σε αδυναμια προσβασης σε φαγητο αλλα σε κακες διατροφικες συνηθειες και σε λανθασμενες επιλογες αγροτικης παραγωγης. Η διατροφη στηριζεται συχνα σε ενα ειδος και ακομα κ αν προσφερθουν λαχανικα (οπως ντοματες, αγγουρια κλπ) δεν θα τα επιλεξει ο πληθυσμος. Ειναι και αυτη μια παραμετρος που πρεπει να λαμβανει κανεις υποψη οταν ξεκιναει ενα προγραμμα.Οι πολιτιστικες συνηθειες παιζουν μεγαλο ρολο. Για αυτο το λογο πιστευω πως πανω απο ολα χρειαζεται ενημερωση και εκπαιδευση. Η ιατρικη παρεμβαση πρεπει να συνοδευεται απο κοινωνικοπολιτικη παρεμβαση, να εντασσεται στο προγραμμα της κυβερνησης (οσο διεφθαρμενη κ αν ειναι, δεν υπαρχει αλλη επιλογη αν θελουμε να δουλεψουμε στη χωρα) ωστε το προγραμμα να ειναι βιωσιμο και μακρυπροσθεσμο. Συγγνωμη βγηκα εκτος θεματος.
Ρενατα και Λουλου σας χαιρετω! Αν περασετε απο ΚΑμπαλα στειλτε μου μηνυμα να σας γνωρισω!

 

[vagantos]

Ειναι κριμα τοσες χιλιαδες κοσμος που διαβαζει το σαιτ αυτο να ειναι απλος θεατης μεσα απο τις διηγησεις σας για παιδακια που πεινανε και υποφερουν απο καθε ασθενεια που υπαρχει εκει κατω.

Σαν απλο μελος του φορουμ αυτου αλλα περισσοτερο σαν ανθρωπος θα ηθελα ολοψυχα να συνεισφερω οτιδηποτε θα μπορουσε να βοηθηση και να απαληνει τη δυστυχια των ανθρωπων αυτων.

Ετσι προτεινω στην επομενη αποστολη σας να οργανωθουμε σαν σαιτ και να συνεισφερει οποιος μπορει και θελει στον αγωνα που κανετε.

Το ξερω οτι εδω μεσα ημαστε ενα ταξιδιωτικο φορουμ και οχι ενα φιλανθρωπικο ιδρυμα αλλα σιγουρα καποιοι απο μας μπορουν να δωσουν με τη συμπαρασταση τους ενα χαμογελο σε ενα πιτσιρικα με λιγες καραμελες η ενα εμβολιο που θα του σωσει τη ζωη.

Η συμπαρασταση εξ αποστασεως ειναι πολυ καλη και δινει δυναμη και κουραγιο,αλλα...χρειαζονται και πραξεις.

Το ξερω οτι θελει οργανωση και δεν ειναι ευκολο αλλα πιστευω οταν με το καλο επιστρεψετε στην Ελλαδα να βρεθει καποιος τροπος συμπαραστασης.

Αυτα.

Πολύ καλή πρόταση Στέλιο.
Πιστεύω οτι με την απαραιτητη καλή θέληση πολλά μπορούν να γίνουν.
Να δώσω κι ένα έμπρακτο παράδειγμα:
Πριν 3 χρόνια κάλεσα για ενημέρωση ( σε γυμνάσιο) τους ανθρώπους της ελληνικής εθελοντικής οργάνωσης " Γιατροί Καρδιάς", που έχουν επίσης πλούσια δράση.
Ηρθαν και μας εντυπωσίασαν όλους με την ανθρωπιά και τη δράση τους,
Αποτέλεσμα:
Επί 3 χρόνια συγκεντρώνουμε και στέλνουμε, μια φορά το χρόνο, κούτες με συγκεκριμένα φάρμακα (που μας υποδεικνύουν μεσω της ιστοσελίδας τους).
Ξέρω, είναι ευκολότερη η αποστολη χρημάτων, αλλά για ευνόητους λόγους προτιμούμε να στέλνουμε φάρμακα.
Μηπως να οργανώναμε κι εδώ κάτι αντίστοιχο;
Ας το συζητησουμε κι ας μας πουν και τα κορίτσια τη γνώμη τους , οταν μπορέσουν

 

[franmeg]

Παιδια η πρωτοβουλια ειναι συγκινητικη και ξερω πως ερχεται απο την καρδια σας. Ομως επιτεψτε μου να μην συμφωνησω. Δεν θελω να πω λεπτομερειες και με συγχωρειται αν ακουγεται περιεργο αυτο που γραφω.
Θελω να προσθεσω πως ενα προγραμμα για να ειναι βιωσιμο και να εχει καποιο αποτελεσμα πρεπει να να ειναι αναπτυξιακο, να ειναι υπο την ομπρελα μαις μεγαλης οργανωσης η οποια θα ειναι εγγεγραμμενη στη χωρα οπου γινεται το προγραμμα και το προγραμμα να εχει γινει υστερα απο επιτοπια ερευνα και σε συμφωνια με τους τοπικους φορεις. Να ειναι ενα προγραμμα ενταγμενο στην ατζεντα της κυβερνησης (οσο διεφθαρμενη και να ειναι).Το να δωσουμε χρηματα για να στειλουμε γιατρους η διοικητικους να μοιρασουν φαρμακα η να θεραπευσουν παιδια ειναι αξιεπαινο, και εκεινοι που θα πανε ειναι αξιοι συγχαρητηριων. Ομως δεν θα ειναι βιωσιμο.
Αν θελετε μπορουμε να το συζητησουμε σε αλλο τοπικ για να μην καταχραζωμαι τον χωρο της ρενατας και της Λουλου.
Οτι γραφω δεν αναφερεται σε κανεναν συγκεκριμενο και σε καμια οργανωση.Το διευκρινιζω για να μην παρεξηγηθω.

 

[varioAthens]

Το να δωσουμε χρηματα για να στειλουμε γιατρους η διοικητικους να μοιρασουν φαρμακα η να θεραπευσουν παιδια ειναι αξιεπαινο, και εκεινοι που θα πανε ειναι αξιοι συγχαρητηριων. Ομως δεν θα ειναι βιωσιμο.

Franmeg έχω αρχίσει και μπερδεύομαι... τόσο με αυτό το ποστ όσο και με ένα προηγούμενό σου που ανέφερες ότι πολλές οργανώσεις που υποτίθεται πως βοηθούν στην ουσία δεν κάνουν τίποτα, νιώθω πώς ακυρώνεις την όποια βοήθεια προς τις αφρικάνικές χώρες... Εν κατακλείδι, μιας και αφήνεις να εννοηθεί πώς ξέρεις πράγματα και καταστάσεις, μπορείς να αναφέρεις κάτι πιο συγκεκριμένο για το πώς τελικά μπορούμε να βοηθήσουμε? Θα το εκτιμούσα πραγματικά!

 

[dim kyr]

Εγω έχω διαφορετική προσέγγιση στο θέμα Αφρική και φτώχεια. Το να στέλνεις ρούχα, χρήματα, τρόφιμα σε τέτοιες χώρες θεωρώ ότι είναι το χειρότερο που μπορεί να πράξει κανείς. Ισως ανακουφίσει για λίγο κάποιο κομμάτι του πληθυσμού, αλλά μετά τι? Τους μαθαίνεις και εξαρτώνται απο εσένα.

Οι συγκεκριμένες χώρες χρειάζονται αυτορύθμιση και ανάπτυξη και η ανάπτυξη είναι σαν την Δημοκρατία, δεν εισάγεται. Αποκτιέται με εσωτερικές διεργασίες όταν είναι ώριμος ο λαός.

Τι θα βοηθούσε λοιπόν μια ανάσα βοήθειας βραχυπρόθεσμη? Υπάρχει μια παροιμία που λέει ότι αν πεινάς δεν θα σου δώσω ψάρια αλλά θα σε μάθω να ψαρεύεις. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της Αφρικής. Ο δυτικός κόσμος γίνεται δεκανίκι και δεν της αφήνει περιθώρια αυτοδιάθεσης και ατροπούς -κατά κάποιο τρόπο- εξαναγκασμού εκ των έσω να προσπαθήσει να βρει το δρόμο της, αλλά της βάζει τρικλοποδιά στέλνωντας πχ
χρήματα τα οποία φυσικά δεν φτάνουν παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη, αλλά καταχρώνται απο διεφθαρμένες κυβερνησεις οι οποίες με την
σειρά τους τα χρησιμοποιούν είτε για αγορά όπλων, είτε ως δωροδοκία σε αρχηγούς φυλών για κομματική υποστήριξη, είτε για απλώς προσωπικούς ιδιοτελείς λόγους.
Τα φαρμακα δε, σε πολλές περιπτώσεις τα εμπορεύονται ομάδες ενόπλων και συμμορίες στην μαύρη αγορά (εις γνώση της Κυβέρνησης).

Φυσικά δεν αγνοοώ και το ξέπλυμα χρήματος που γίνεται (σε κρατικό επίπεδο!!!) μέσω φιλανθρωπιών. Το μεγάλο φαγοπότι. Και μιλάω όχι μόνο για ιδιώτες, αλλά και φορείς,, επιχειρήσεις , οργανισμούς, ακόμα και κυβερνησεις. Ποιός άλλωστε δεν θυμάται την δήλωση του τυρράνου Jean Bedel Bokassa?

Στην ουσία δηλαδή και τελείως κυνικά αλλά ρεαλιστικά, μιλάμε για ενα είδος ανήθικης και άδικης μεταφοράς πλούτου απο δυτικούς (φτωχούς ως επι τω πλείστων) σε μια κρατικοδίαιτη και διεφθραμένη ελίτ του Τρίτου κόσμου -την οποία μάλιστα διαιωνίζει αφού την χρηματοδοτεί- με αποτέλεσμα αυτός να βυθίζεται ολοένα και περισσότερο
στην φτώχεια και την εξαθλίωση , τα χάσματα να μεγαλώνουν, η ελπίδα για οικονομική άνθηση και άρση να χάνεται.

Βέβαια θα αναρωτηθεί κάποιος " με το να στείλω δηλαδή ένα ζευγάρι παπούτσια, είμαι συνυπευθυνος για την ταφόπλακα της οικονομικής ανάπτυξης της Αφρικής?"
Η απάντηση είναι Ναι. Είσαι. Και εδώ θα θέσω ένα παράδειγμα.

Ας υποθέσουμε ότι ο Τζαμάλ απο το Μάλι, έχει μια μικρή μονάδα παραγωγής κουνουπιερων για προστασία απο τα κουνούπια και κατ' επέκταση της ελονοσίας.
Θρέφει τον ίδιον, την γυναίκα του, τα 9 παιδία του και φυσικά τους 5 εργάτες τους και τις οικογένειες τους. Στην Αφρική οι οικογένειες είναι πολυπληθείς.
Ας υποθέσουμε στην συνέχεια ότι η τάδε φιλανθρωπική οργάνωση έντιμη και ηθική , αφού μαθαίνει ότι η περιοχή του Τζαμάλ πλήττεται απο ελονοσία, συγκινείται και με ανθρώπινα και ουμανιστικά αντανακλαστικά, δραστηριοποιείται και στέλνει 800 κουνουπιέρες να διανεμηθούν στην πληγείσα περιοχή. Αποτέλεσμα? Δεν χρειάζεται φαντασία. Ο Τζαμάλ αναγκάζεται και κλείνει το μαγαζί του (πως αναταγωνίζεσαι το
δωρεάν?), απολύει τους εργάτες και τα 55+ περίπου άτομα βρίσκονται χωρίς πόρους.
Αρα η φιλανθρωπική οργάνωση ούτε βραχύβια βοήθησε, αλλά ούτε και μακροπρόθεσμα , αφού μετά απο λίγο καιρό οι κουνουπιέρες λόγω φθοράς θα είναι άχρηστες. Το μόνο που κατάφερε ήταν να καταστρέψει την ντόπια επιχειρηματικότητα και την παραγωγική βάση.

Ενα παράδειγμα είναι η Νιγηρία η οποία έκανε φιλότιμες προσπάθειες στον τομέα τις κλωστουφαντουργίας και ενώ το 1997 συντηρούσε 137.000 εργάτες , το 2003 το νούμερο είχε πέσει στους 57.000.


Ετερο παράδειγμα. Η Αιθιοπία είναι μια χώρα με κάποιους γοργούς σχετικά ρυθμούς ανάπτυξης. Πολλοί έχουν δημιουργήσει στην Αντίς Αμπέμπα μικρές βιοτεχνίες παραγωγής ειδών ένδυσης. Τελείως ξαφνικά (και αυτό ίσως να είναι και ύποπτο) οι δρόμοι της πόλης κατακλύζονται απο ρούχα που έχουν στείλει ανθρωπιστικές οργανώσεις. Η παραγωγή πέφτει, ο τζίρος μειώνεται, εργάτες απολύονται.

Τρίτο παράδειγμα των αρνητικών συνεπειών της λάθους διαχείρησης βοήθειας στις οικονομικά ασθενείς χώρες.

Τανζανία. Δασκάλα παραπονιέται συνεχώς για επισκέψεις δυτικών στα σχολεία (υπάρχουν και σε ταξιδιωτικά προγράμματα σαν ατραξιόν!!!) , οι οποίοι αφού διακόπτουν το μάθημα, , τα χαρτζηλικώνουν, αυτά παρασύρονται, αφήνουν το σχολείο προσδοκώντας αυτό το χαρτζηλίκι απο τους λευκούς. Κατά κάποιο τρόπο τα σπρώχνουν στην επαιτεία, εις βάρος του σχολείου. Και αμορφωτοι άνθρωποι , είναι καταδικασμένοι
στην βάλτωση και την μη εξέλιξη.

Θέλετε κι άλλα παραδείγματα?
Η Μποτσουάνα έχει κατα κεφαλήν εισόδημα περίπου 8.171 δολ όταν ο μέσος όρος των αφρικανικών χωρών είναι μόλις 1.780δολ Η Μποτσουάνα όμως δεν εξαρτάται οικονομικά παρά μόνο ελάχιστα απο την ξένη βοήθεια σε ποσοστό 1.6% του ΑΕΠ , όταν άλλες χώρες αγγιζουν ακόμα και το 13%. Να είναι τυχαίο?
Να είναι επίσης τυχαίο ότι η Αφρική ως ηπειρος και τα κράτη της, έχουν δεχτεί την μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια και παρόλα αυτά παραμένουν σε τραγική κατάσταση?
Να είναι τυχαίο ότι είναι η πλουσιότερη σε πόρους , αλλά η φτωχότερη σε απόλυτους αριθμούς?

Φυσικά η λίστα με τις βλαβερές συνέπειες της βοήθειας προς τρίτες χώρες μεγαλώνει αν προσθέσω και τις αρνητικές επιπτώσεις του τουρισμού σε αυτές, αλλά -ειδικά σε αυτό το θέμα- αν αρχίσω δεν θα τελειώσω. Απλά αναφέρω ως παράδειγμα το κυνήγι αγριων ζώων στην Τανζανία, την λειψυδρία, τον διωγμό φυλών, αλλά και την αλλοτρίωση αυτών απο την επαφή με τουρίστες, όπου σιγά σιγά χάνεται ο παραδοσιακός τρόπος
ζωής τους κλπ.

Δεν αμφισβητώ λοιπόν τις καλές προθέσεις του καθένα μας, αμφισβητώ τον μηχανισμό που χρειάζεται για να βοηθηθεί η μαύρη Ηπειρος. Ουσιαστική βοήθεια δεν προσφέρουμε με χρήματα ή ρούχα. Απλά με αυτό διαιωνίζουμε την φτώχεια τους , ανακουφίζοντας τους μόνο για μικρό χρονικό διάστημα. Ειναι σαν ένα δέντρο να είναι άρρωστο απο την
ρίζα και εμείς αντί να εστιάσουμε στο πρόβλημα και να το θεραπεύσουμε απλά το ποτίζουμε.

Θα πρέπει να μάθουμε κατά την γνώμη μου, τους φτωχοδιαβόλους αυτής της ηπείρου, να τους αντιμετωπίζουμε σαν ενήλικες, με κρίση και θέληση, με δυνατότητες και μυαλό και να μην τους χρησιμοποιούμε ενδόμυχα να πνίξουμε τις τύψεις μας σαν "δυτικοί και εύποροι", παρά να τους αφήσουμε χωρίς βακτηρίες οικονομικής φύσης, να αυτοδιαθετηθουν και να αποκτήσουν την πολυπόθητη αυτάρκεια και οικονομική
ανεξαρτήσια.

Οι Αφρικανοί θα τα καταφέρουν μόνο αν αποκοπούν απο την Δύση και την "βοήθεια" που τους προσφέρει, και εστιασουν μόνοι τους στο πρόβλημά τους. Η ευμάρεια είναι καταδικασμένη με βραχύβια ημερομηνία λήξης, όταν προέρχεται απο εξωτερικούς παράγοντες. Κοινωνικοπολιτικές λύσεις απαιτεί το πρόβλημα που σίγουρα εγω δεν μπορώ να προσφέρω.

Ας αφήσουμε λοιπόν να χρησιμοποιούμε την Αφρική, ας
αποδεσμευτούμε απο αυτήν, ας της επιτρέψουμε να σταθεί μόνη της στα δυο της πόδια.

Με άλλα λόγια -πικρό αλλά αληθινό- αφήστε την μόνη της. Το μόνο που προσφέρει η συνεχής οικονομική βοήθεια (όπως αυτή κι αν εκφράζεται, σε είδος ή σε χρήμα) είναι να μετατρέπει τους αφρικανούς σε ζητιάνους, να στραγγαλίζει την -έστω υποτυπώδη- επιχειρηματικότητα, να συντηρεί διεφθαρμένες κυβερνήσεις και πολιτικά συστήματα, να απαγορεύει την ανάπτυξη, να καταστρέφει τις βάσεις για να στηθεί μια υγιή
οικονομία, να μετατρέπει τους ανθρώπους σε οκνούς και εξαρτημένους.

Η Αφρική είναι σαν ένα μικρό παιδί που μαθαίνει να περπατά. Εχει ευαίσθητη οικονομία η οποία βασίζεται σε πρωτόγονες βάσεις, καμμία ευελιξία, καμμία σχεδόν εμπειρία και όσο την βοηθάμε, στην ουσία αυτό που κάνουμε είναι να την εμποδίζουμε να περπατήσει μόνη της και να εξελιχθεί.
Ας σταματήσουμε την βοήθεια και ας την
δώσουμε οικονομική ελευθερία, και πρόσβαση στις αγορές.

Πολλές φορές ο δρόμος για την κόλαση, είναι στρωμένος απο αγνές προθέσεις.......
Σορι για το off topic

 

[ΕΡΣΗ]

Τι θα βοηθούσε λοιπόν μια ανάσα βοήθειας βραχυπρόθεσμη? Υπάρχει μια παροιμία που λέει ότι αν πεινάς δεν θα σου δώσω ψάρια αλλά θα σε μάθω να ψαρεύεις.

Καλα ολα αυτα, αλλα στο μεταξυ δε θα εβλαπτε και κανεναν αν μερικα παιδιακια δεν πεθαιναν απο ελονοσια και λοιπες αρρωστιες μεχρι να μαθουν οι παντες στην χωρα τους ψαρεμα.

 

[dim kyr]

Ερση , το κείμενο δεν το έγραψα για λεκτικές αντιπαραθέσεις. Εξέφρασα την σκληρή ρεαλιστική πραγματικότητα που ισχυει κατά την γνώμη μου. Δεν έχω σκοπό να υπεραμυνθω για τις απόψεις μου και μάλιστα σε ένα ταξιδιωτικό φόρουμ. Αυτά πιστεύω, αυτά γράφω, ελεύθερος ο οιοσδήποτε να μην συμπλέει με τα γραφόμενά μου.
Νομίζω ότι καταλαβαίνεις ....
Leave Africa Alone « Leitmotif

 

[ΕΡΣΗ]

Δεν καταλαβαινω σε τι η δυτικη ιατρικη βοηθεια προς αφρικανους αρρωστους, μπορει να βλαψει την οικονομικη απεξαρτηση της Αφρικης απο την δυτικη βοηθεια. Μηπως βαζοντας στο ιδιο καζανι εμβολια και κουνουπιερες κανουμε περισσοτερο κακο παρα καλο; Μια διαβαθμιση ισως θα ηταν πιο ωφελιμη.

 

[dim kyr]

Θα σου έλεγα ότι με την δική μου λογική θα προσπαθούσα να μην αρρώσταιναν οι κάτοικοι, μέσω των καταλληλων υποδομών, αντι να τους θεραπεύσω.

 

[franmeg]

Καταχραζομαι το θεμα των κοριτσιων τωρα και ζητω συγγνωμη. Λοιπον οπως ειπα δεν αναφερομαι σε συγκεκριμενο προγραμμα και σε καμια οργανωση. Απλα θελω να εξηγησω μια μεγαλη παρανοηση. Αυτο που ολοι θελουμε ειναι να προσφερουμε σωστα? εγω τις προθεσεις δεν τις αμφισβητω. Και οι ΜΚΟ, οσο κ να μας ξενιζει αυτο σαν εταιριες λειτουργουν με τη διαφορα οτι το κερδος κατανεμεται διαφορετικα (αυτο ειναι φυσιολογικο, αν δεν λειτουργουσαν σαν εταιρειες δεν θα υπηρχαν). Ενα προγραμμα ομως που θα στησουμε σε μια φτωχη χωρα ειναι κατι περισσοτερο απο στελνω φαρμακα, στελνω ενα κιβωτιιο τροφιμα, στελνω καιποια ιατρικη ομαδα. Καταρχας το θεμα στελνω φαρμακα, να πω πως δεν ειναι και τοσο ευκολο. Και ακομα και φαρμακα που εχουν μαζευτει απο οργανωσεις δεν καταφερνουν παντα να φτανουν. Συχνα μενουν σε αποθηκες (ο λογος: γραφειοκρατια, η ΜΚΟ που το ανελαβε δεν υπαρχει επισημως στη χωρα, δηλαδη δεν ειναι εγγεγραμμενη, αρα τα φαρμακα δεν εκτελωνιζονται ποτε, πολιτικοι λογοι-τυπικο παραδειγμα η περιπτωση τςη Παλαιστινης, ολα λεγχονται απο το Ισραηλ, το Ισραηλ μονο τον Ερυθρο σταυρο αφηνει να επρασει φαρμακα, ολες οι αλλες ΜΚΟ με τα χιλια ζορια ΑΝ καταφερουν να περασουν κατι). Τα τροφιμα, αυτο που επισης δεν γνωριζουμε ειναι πως τις περισσοτερες φορες ουτε τα τροφιμα εχουν ανταποκριση. καταρχας πρεπει πολιτιστικα να ειμαι ενημερωμενοι ωστε να στειλουμε τροφιμα που τρωει ο πληθυσμος και να διαθετει η οργανωση τον τροπο να διανεμηθουν. Επειτα η οργανωση πρεπει να ειναι σε συνεργασια με τις τοπικες υπηρεσιες στη χωρα αλλα και τον ΟΗΕ ωστε τα τροφιμα να διανεμηθουν μεσω ΟΗΕ. Πχ η ACF μεγαλη οργανωση που κανει επισιτιστικα ειναι επισημος partner του ΟΗΕ. Ετσι τα προγραμματα της φτανουν σε μεγαλες μεριδες πληθυσμου και εχουν και ¨"καναλι" διανομης. Τα προγραμμα ΠΡΕΠΕΙ να ειναι αναπτυξιακα ωστε να εχουν βαθος χρονου και αποτελεσμα. Για να γινει αυτο χρειαζεται η οργανωση που θα επιλεξουμε να υπαρχει στη χωρα (αυτο μπορουμε να το διαπιστωσουμε απο το αν τα προγραμματα που κανει μια οργανωση γινονται μεσω καποιου τοπικου φορεα: πχ υποστηριζω ενα τοπικο νοσοκομειο, ενα τοπικο ορφανοτροφειο τοτε δουλευω μεσω αυτου αρα δεν ειμαι εγγεγραμμενη οργανωση..αρα δεν μπορω να κανω μεγαλο και μακροχρονιο προγραμμα).
Η Ρενανα η η Λουλου σε προηγουμενο ποστ ειπε κατι πολυ σημαντικο: αν τους προσφερα μια αντλια καθαρου νερου δεν θα υπηρχαν ολες αυτες οι ασθενειες. Εκει ειναι κ το μυστικο. Για μενα, το να θεραπευουμε το αποτελεσμα σε μια ομαδα πληθυσμου , ειτε δινοντας τροφιμα ειτε δινοντας φαρμακα με ολες τις επιφυλαξεις που εχω για το αν θα φτασουν, δεν λυνει τιποτα. Διοτι οι αιτιες ειναι εκει κ δεν τις αντιμετωπιζουμε. Αλλα για να χτυπησουμε την αιτια θελει αλλου ειδους προγραμματα και αλλου ειδους σχεδιασμο.
Ο πληθυσμος της Αφρικης θελει κατι παραπανω απο κονσερβες και κουβερτες. Θελει αναπτυξη κ η αναπτυκη θα γινει μονο αν υποστηριχθει ο πληθυσμος απο μεσα.
Και παιδια ο κοσμος δεν ειναι αγγελικα πλασμενος. Υπαρχουν χιλιαδες ΜΚΟ..κ εχουν γινει απλα για προσωπικη προβολη.

ΡΕΝΑΤΑ κ ΛΟΥΛΟΥ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΗΚΑ ΤΟ ΘΕΜΑ..
εχουμε ομως μια ωραια συζητηση και μς δωσατε εσεις το ερεθισμα!