Λόγω σπουδών ταξίδευα με αεροπλάνο μια φορά την εβδομάδα τους τελευταίους μήνες ... ευτυχώς προλάβαινα να κλέψω λίγες ώρες ύπνου κάθε βράδυ γιατί έφευγα από τη δουλειά μου το μεσημέρι της μιας μέρας και ήμουν ξανά πίσω στη δουλειά το πρωί της επόμενης (ταξίδευα με την πρώτη πρωινή πτήση που σημαίνει πως ξεκινούσα απ΄το κέντρο της πόλης στις 3 τα χαράματα) και συχνά δούλευα μέχρι το βράδυ (πράγμα όχι ιδιαίτερα δύσκολο λόγω υπερέντασης). Εκτός που έμαθα πώς να ταξιδεύω με ελάχιστα και ελαφριά πράγματα, όλα τ΄άλλα με κούρασαν αφόρητα ... θα περάσει καιρός για να σκεφτώ με λαχτάρα ένα ταξίδι (((
Home sweet home, ή σπίτι μου σπιτάκι μου είναι οι συνηθισμένες εκφράσεις που λέμε όταν επιστρέφουμε από κάποιο ταξίδι.
Μόλις γύρισα από ένα σύντομο ταξιδι στην Κρήτη και ως συνήθως είμαι μπερδεμένος μιας και νιώθω την Κρήτη σαν σπίτι μου. Αν και δεν εχω ζήσει για μεγάλα διαστήματα στο νησί παρά μόνο στο διάστημα των σχολικών διακοπών , από τα μικράτα μου το ένιωθα τόσο οικείο. Κάθε φορά που πατάω το ποδι μου στο νησί ένα περίεργο συναίσθημα με καταλαμβάνει μια αγαλίαση αλλά και μια ένταση , συναισθήματα τοσο αντιφατικά, κάτι χτυπάει μέσα μου ωσάν οι Κουρήτες να χτυπούν τις ασπίδες τους. Θα θελα να μουν άνεμος να ξεχυθώ από τα Λευκά όρη ως τις Σητειακές μαδάρες και από το Κρητικό έως το Λιβυκό, να τρυπώσω στα σπηλιαράκια και στα φαράγγια και να ρουφήξω όλα τα μεθυστικά αρώματα που μονο ετούτη η γη ξέρει να βγάζει. Τον αγαπώ τούτον εδώ τον τόπο και ας τον πληγώσανε και τον χαλάσανε όπως και σε ολη την Ελλάδα. Σίγουρα όμως να ψάξεις θα βρεις μια αυθεντική εικόνα που θα σε κάνει να νιώσεις την πραγματική Κρήτη.
Πάντα φεύγω και στο μυαλό μου είναι πότε θα ξαναγυρίσω.